ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΤΕ ΤΗ ΧΩΡΑ-STOP-ΒΥΘΙΖΕΤΑΙ-OVER

KYBEPNHΣΗ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ
Οχι παραίτηση, όχι ακόμα εκλογές

Η κυβέρνηση αποδείχτηκε εντελώς ανίκανη να διαχειριστεί μια κρίση. Η αστυνομία επίσης δήλωσε και εξακολουθεί να δηλώνει την ανικανότητά της. Δεν μπορώ να καταλάβω τον τρόπο που σκέφτονται αυτοί οι άνθρωποι στους οποίους έχουμε εμπιστευτεί ως πολίτες την διακυβέρνηση της χώρας και την προστασία μας -της ζωής μας, της ζωής των παιδιών μας, καθώς και των περιουσιών μας. Η βία φέρνει βία, είναι γνωστό αυτό και απορώ πώς είναι δυνατό να μη το γνωρίζουν -ή να το γνωρίζουν και να το αγνοούν- οι κατέχοντες την εξουσία. Εκτός αν έχουν τόσο πολύ απελπιστεί με την προοπτική ότι χάνουν τα παροδικά οφίτσια και σκήπτρα τους και δρουν χωρίς καθόλου σκέψη. Αν σκεπτόντουσαν, υποθέτω ότι θα δρούσαν με λεπτότητα και περίσκεψη, δηλαδή θα στεκόντουσαν απλώς στο περιθώριο για να μη πω ότι δεν θα έπρεπε καν να δηλώνουν σήμερα την παρουσία τους πουθενά στην πόλη των Αθηναίων, πουθενά σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας μας. Μα τόσο βλάκες είναι Θεέ μου! Επιτέλους! Αιδώς Αργείοι... Αλλά ποιος έχασε τη ντροπή και την τσίπα για να τη βρούν αυτοί εκεί πέρα; Αυτοί που αλλοτριώθηκαν μέσα στα χλιδάτα τους ανάκτορα, βυθισμένοι στα βελούδα των ανακλίντρων, με τις τσέπες γεμάτες μπικικίνια, με τα σειρήτια των στολών να τους τυφλώνουν, Αυτοί που τελικά βυθίζουν τη χώρα όλο και βαθύτερα σε μια μαύρη άβυσσο, σε μια νύχτα χωρίς ξημέρωμα, Αυτοί που όλο και πιο προκλητικά κοροϊδεύουν τον κόσμο και γελούν μέσ' στα μούτρα μας, Αυτοί που πρέπει να φύγουν... Μόνο που η αποχώρησή τους δεν θα ωφελήσει να συμβεί με βία ή, έστω, με άμεσες εκλογές, χρειάζεται ο τόπος μια περίοδο ηρεμίας, μια διακυβέρνηση συνασπισμού όλων των δημοκρατικών πολιτικών δυνάμεων, ικανή να λύσει από κοινού προβλήματα που βρίσκονται σε εξέλιξη και είναι δυστυχώς πολλά συσσωρευμένα...

Βρισκόμαστε στο μάτι του κυκλώνα και αδυνατούμε να δούμε πάρα έξω αυτή τη στιγμή, ας αντιληφθούμε αυτή την αδυναμία που επιβάλλεται από την ομαδική παράνοια που έχει καταλάβει το μικρό μας σύμπαν. Αλλοι επικεντρώνουν στη θλίψη για το αδικοχαμένο παιδί, το μικρούλη Αλέξανδρο που δολοφονήθηκε... Αλλοι ενδιαφέρονται για τις χαμένες περιουσίες τους... Αλλοι κραυγάζουν για τα κερδισμένα δικαιώματα των τελευταίων πενήντα δεκαετιών που χάνονται... Αλλοι ανησυχούν για το Αύριο που φαίνεται ζοφερό, χωρίς εργασία, χωρίς λεφτά, χωρίς εκπαίδευση, χωρίς Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία δηλαδή...

Εμείς στεκόμαστε εδώ και παίζουμε τυφλόμυγα. ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΤΕ ΤΗ ΧΩΡΑ-STOP-ΒΥΘΙΖΕΤΑΙ-OVER