Σελίδες

Παρασκευή 29 Απριλίου 2011

αγωνιά η οπτική μου γωνία και αγχώνομαι




http://www.youtube.com/watch?v=Kav0FEhtLug

Ο πριγκηπικός γάμος επισκίασε ακόμα και την εμφάνιση της κυρίας Βάνας Μπάρμπα στην εκπομπή της κυρίας Μπήλιως, σημερα το μεσημερι στη ΝΕΤ. Απαράδεκτον λέμε.
Στη φωτό η Κέιτ κρατάει άνθη, αλλά και ο πρίγκηψ κρατάει κάτι τι!
Φαντάζομαι τον Ανθιμο (ένας είναι Ο Ανθιμος) στη θέση του επισκόπου, να κάνει τσαλιμάκια!

Τετάρτη 27 Απριλίου 2011

Βλακεία, ο στυλοβάτης της κοινωνικής συνοχής


«Βλακείας Εγκώμιον» θα μπορούσε να είναι ο τίτλος του σημερινού πονήματος, αλλά δεν θέλησα να το παρατραβήξω. Περιορίζομαι, λοιπόν, στα απολύτως απαραίτητα για να στηρίξω τη θέση μου:

Κάθε άνθρωπος έχει και τη βλακεία του. Οχι απλώς κάποιο ποσοστό βλακείας, όπως π.χ. λέμε «αυτός έχει τη δόση του», αλλά βλακεία ατόφια εκατό τοις εκατό, την οποία άλλοι θέλουν να ονομάζουν εξυπνάδα, άλλοι καλοσύνη, άλλοι πατριωτισμό, και πάει λέγοντας, ενώ ταυτοχρόνως ονομάζουν βλακεία τη βλακεία των άλλων, μια και κανείς -ή σχεδόν κανείς- δεν αναγνωρίζει και κατονομάζει τη δική του βλακεία ως βλακεία.

Οι βλακείες αυτές, λοιπόν, μαζί με τους φορείς τους, τους βλάκες οι οποίοι βεβαίως δεν παραδέχονται ότι είναι βλάκες, συνιστούν άτυπες ή και τυπικές κοινωνικές ομάδες, ομονοούσες ή και αλληλοσπαρασσόμενες -κατά περίπτωση, πάντα. Αναγνωριστικά σήματα υπάρχουν πολλά και διάφορα και διαφόρων ποιοτήτων:

Εμπαινε Βλαδίμηρε!


Διάβασα πριν από λίγο και ξαφνιάστηκα. Δεν φανταζόμουν ότι θα ερχόταν μέρα που θα συμφωνούσα τόσο πολύ με το Βλαδίμηρο εκ Ρωσίας. Μίλησε κατά την επίσκεψή του στη Δανία και, μεταξύ άλλων, είπε τα αυτονόητα για το Λιβυκό ζήτημα:

«Οι εσωτερικές αντιφάσεις μετατράπηκαν σε ένοπλη σύγκρουση. Γιατί έπρεπε να επέμβουμε σε αυτή τη σύγκρουση; Δεν έχουμε άλλα στρεβλά καθεστώτα στον κόσμο; Θα επέμβουμε παντού στις εσωτερικές συγκρούσεις; θα βομβαρδίσουμε αυτές τις χώρες;»

Τρίτη 26 Απριλίου 2011

τα ίδια προβλήματα επι τόσες χιλιάδες χρόνια...


Συμπληρώνοντας την προσπάθεια παραλληλισμού των εποχών, ελπίζοντας όμως πως όλο και κάτι μπορεί να πάει καλύτερα, τοποθετώ ένα μικρό λιθαράκι.

Διαβάζοντας τα λόγια του Αχιλλέα προς τον Οδυσσέα στην Ιλιάδα σε μετάφραση Γιώργου Μπλάνα, απομόνωσα μερικές φράσεις απο το αρχαίο κείμενο, που θα μπορούσαν να είναι και σύγχρονες. Πρώτα πρώτα, για την ευθύτητα και την υποκρισία και για την κοινή μοίρα των θνητών:

-----------------------------------------
«...καλύτερα να πω απροκάλυπτα τι σκέφτομαι και τι θα γίνει,
για να μη σκούζετε άσκοπα από 'δω κι απο 'κει.
Θάνατο μου μυρίζει αυτός που άλλα σκέφτεται και άλλα λέει.
Ακου λοιπόν τι μου φαίνεται κατάλληλο για την περίσταση.
Ούτε ο Αγαμέμνονας, ούτε οι άλλοι Δαναοί - νομίζω - θα με πείσουν,
αφού έμαθα πια πως ο ακατάπαυστος αγώνας δέν υπήρξε ποτέ αντικείμενο τιμής.
Ιδιο μερίδιο καρπώνεται εδώ αυτός που πολεμά
κι αυτός που κρύβεται στην αθλιότητά του,
ίδια τιμή ο γενναίος κι ο δειλός, ίδιο θάνατο ο μαχητής κι ο λιποτάχτης.
-----------------------------------------

Μετά, αφήνει ένα υπονοούμενο για την κυριαρχία των γυναικών, που -κατά τη γνώμη μου- αναφέρεται στην καταναλωτική κοινωνία της εποχής και την εφήμερη «ανάγκη» για υλικά αγαθά:

Δευτέρα 25 Απριλίου 2011

Είδες η ΔΕΗ;


Πέντε απανωτές μίνι διακοπές ρεύματος στην Αθήνα, σε διάστημα τριών ωρών, μεταξύ 15:00-18:00 σήμερα. Η ΔΕΗ εκδικείται ή κάποιοι "άλλοι" εκδικούνται τη ΔΕΗ; Μυστηριο ανεξιχνίαστο μέχρι στιγμής. Ελπίζω να δοθεί απάντηση σύντομα, με τη σωστή λύση. Αν και διαθέτω σχετικό κολπάκιον, κλείνω τον υπολογιστή -δια παν ενδεχόμενον, που λένε.

τέσσερα αλληλοκαλυπτόμενα θέματα


Παρουσιάζω τέσσερα θέματα μαζί, με τη σειρά που τα σκέφτηκα. Και τα τέσσερα απασχολούν την διαρκή επικαιρότητα -αν υπάρχει αυτός ο όρος- καθώς ενδιαφέρουν διάφορες και διαφορετικές πληθυσμιακές ομάδες του πλανήτη. Κράτησε την αναπνοή σου όσο διαβάζεις αυτο το ποστ. Στο τέλος, μπορείς να ξεσπάσεις σε ηχηρά γέλια ή να πλαντάξεις στο κλάμα. Ο,τι και να κάνεις, αποκλείεται να απαλλαγείς από την αναμνησή του!

1. Οταν η οικολογία διαστρέφεται...

...με την καλλιέργεια και παραγωγή βιοκαυσίμων, δηλαδή αγροτικών προϊόντων προορισμένων για την παραγωγή ουσιών προς παραγωγή ενέργειας, κάτι δηλαδή που καίγεται αντί για πετρέλαιο ή βενζίνη και με αυτό τροφοδοτούνται κινητήρες αυτοκινήτων, κλπ. Τα αγροτικά αυτά προϊόντα δεν τρώγονται, ούτε μπορεί να χρησιμοποιηθούν για ο,τιδήποτε άλλο εκτός από καύσιμα. Ηδη, έχουν δεσμευτεί σε πολλές χώρες του πλανήτη περιοχές ολόκληρες όπου οι κάτοικοι καλλιεργούν αυτά τα παράξενα στέρφα φυτά, τα προορισμένα για την καταστροφή τους. Η Κορέα (δεν θυμάμαι ακριβώς ποιά απο τις δυο) έχει μισθώσει πάνω απο το μισό γόνιμο και καλλιεργήσιμο έδαφος της Μαδαγασκάρης μαζί με τους ντόπιους καλλιεργητές -δούλους, εννοείται- με προορισμό την καλλιέργεια φυτών που χρησιμοποιούνται για βιοκαύσιμα. Το ίδιο συμβαίνει και αλλού, στην Ινδία π.χ., ψάξτε το μόνοι σας, ίσως να βρείτε και χειρότερες περιπτώσεις.
Γενικά, παρατηρείται το φαινόμενο, χώρες φτωχές που η αγροτική παραγωγή τους δεν επαρκεί για τη διατροφή του πληθυσμού τους, να αναγκάζονται για οικονομικούς λόγους να νοικιάζουν (όχι να ξεπουλάνε, αλλίμονο!) εδάφη και πολίτες σε πλούσιες πολυεθνικές για να κερδίσουν (πόσα, άραγε;) χρήματα, με τα οποία θα αγοράσουν (πόσα, άραγε;) τρόφιμα από τις ίδιες ή άλλες πολυεθνικές! Είναι να μη τρελλαίνεσαι;

Κυριακή 24 Απριλίου 2011

Η επίσκεψη του Λάρρυ Νο 33 - Πάσχα εις την Πομερανίαν


«Αγαπητέ χερ Λάρρυ, μου είναι αδύνατον να σας παρακολουθήσω» είπεν η γυναίκα_ντουλάπα, στρέφουσα ολόκληρον τον ευμεγέθη κορμόν της προς το μέρος του ευγενούς ιππότου, όστις έμεινεν χάσκων ωσεί κεραυνόπληκτος. Οι φαιοί έλικες του εγκεφάλου του εδυσκολεύοντο να κατανοήσουν το ποιόν της γυναικός ταύτης, ήτις επέμενεν να τον αποκαλεί με το μπανάλ "χερ", λες και δεν διέκρινεν την ιπποτικήν του διάστασιν ή τουλάχιστον την αργυράν πανοπλίαν, ήντινα είχεν ενδυθεί προς χάριν αυτής.

Προς στιγμήν, ο ευγενής ιππότης διερωτήθει τί άραγε τού συμβαίνει και διατί ηυρέθει εις Πομερανίαν, τοσούτον ο νους του είχεν θολωθεί ώστε να ενθυμείται αμυδρώς και το εαυτού όνομα. «Η γυναίκα αυτή σκάει γάιδαρο» ετόλμησε να ψιθυρίσει όπισθεν των οδόντων του και ακριβώς τότε κατενόησεν την πρόσκλησιν της αδελφής του, όπου σαφώς, μετά μεγίστης σαφήνειας δηλαδή, ήτο αναφερόμενον το δύσκολον της αποστολής αυτού εις την χώραν ταύτην.

Σάββατο 23 Απριλίου 2011

Rodia Radio -25 - Μαύρο το Πάσχα του 1973 για τα Μέγαρα


Η Πάχη με το φρέσκο ψάρι. Τώρα, εκειπέρα βρίσκονται δεξαμενές πετρελαίου.



To Video , η Παρουσίαση, η εκπομπή και στο podomatic


Η εκπομπή περιέχει και κομμάτια από συνεντεύξεις των κατοίκων, αποσπάσματα από το ντοκυμαντέρ ΜΕΓΑΡΑ των Γιώργου Τσεμπερόπολου-Σάκη Μανιάτη, και ελαφρά γλυκανάλατα τραγούδια. Τότε, ήταν το ραδιόφωνο που αποκοίμιζε τον κόσμο...
_____________________
ΣΗΜ.1. Στην εκπομπή θέλησα να δώσω τη σχιζοφρένεια που επικρατούσε εκείνη την εποχή. Από τη μια τα (μεταπολεμικά) χαζοτράγουδα που αναστήθηκαν στο χουντικό ραδιόφωνο, κι από την άλλη τα δράματα των ανθρώπων της υπαίθρου ανεξάρτητα πολιτικής τοποθέτησης -ίσως αυτός ο ανεξήγητος αχταρμάς (όλοι στο ίδιο σακκί) να έδωσε το συγχωροχάρτι στους πολιτικούς της Ε.Ρ.Ε. Δεν υπήρχαν μοναχα εκτοπίσεις και βασανιστήρια, υπήρχε και ξεπούλημα.
ΣΗΜ.2. Μερικοί άνθρωποι λένε πολύ σοφά πράγματα, διαχρονικές σκέψεις, που ταιριάζουν γάντι και στη σημερινή κατάσταση.
ΣΗΜ.3. Εκείνο το Πάσχα είχαμε πάει σε βαφτίσια στα Μέγαρα, καλεσμένοι από τον κουμπάρο. Κάποια φορά ίσως γράψω σχετικά.

Παρασκευή 22 Απριλίου 2011

Συνθήματα...



ΛΑΕ ΠΡΟΧΩΡΑ
ΣΟΥ ΚΛΕΒΟΥΝΕ ΤΗ ΧΩΡΑ

Μέγαρα 1973 - όταν βλέπω αυτό το βίντεο, πάντα κλαίω



http://www.youtube.com/watch?v=K288WCgC9aA&feature=player_detailpage

Κλαίω όταν βλέπω να ξερριζώνονται αιωνόβια και υπεραιωνόβια δέντρα, και όχι δέντρα ό,τι κι ό,τι, αλλά ελιές. Ελιές ριζωμένες στον τόπο αυτόν, που κάρπιζαν εδώ και χιλιάδες χρόνια. Είναι να μη κλαις;

Η Ανάσταση Αργεί



από εδώ, βοήθειά μας...

Πέμπτη 21 Απριλίου 2011

Ολη η εξουσία στην Κομισιόν


το άρθρο είναι του Γιώργου Βασσάλου και το βρήκα στου plagal με τίτλο «Η Ευρωπαικη Ενωση σκοτωνει την Ευρωπαικη Ιδεα», που το πρωτοδιάβασε στο Γκράνμα, όπου αναρτήθηκε με τον τίτλο του πρωτότυπου «Όλη η εξουσία στην Κομισιόν», όπως το μεταφέρω εδώ αυτούσιο, χωρίς όμως τις σημειώσεις που θα τις βρείτε εκεί όπου αναρτήθηκε πρώτα, στο:

Τετάρτη 20 Απριλίου 2011

Die Fledermaus - Η Νυχτερίδα



«Τυχερός είναι όποιος αγνοεί όσα δεν μπορεί να αλλάξει»

(από την οπερέττα «Η Νυχτερίδα» του Johann Strauss II, λιμπρέττο των Karl Haffner και Richard Genée)


http://www.youtube.com/watch?v=d5fpHCHlMPM
________________________
Το ποστ αφιερώνεται στην κα Μέρκελ, αντικαθιστώντας το ρήμα "Μπορώ" με το ρήμα "Θέλω".

η ΕΡΤ είναι μονοπώλειο;


Διάβασα εδώ ότι μόνο η ΕΡΤ έχει δικαίωμα να καλύπτει δημόσιες συγκεντρώσεις πολιτικών κομμάτων και ότι αρνείται να επιτρέψει σε άλλα κανάλια που επιθυμούν να καλύψουν τις συγκεντρώσεις αυτές με δικά τους μέσα. Επίσης, ότι ενώ κάλυψαν τη συγκέντρωση του ΚΚΕ (απόγευμα Δευτέρας 18 Απριλίου) στο Σύνταγμα, δεν έδιναν εικόνα στο άμεσα ενδιαφερόμενο κανάλι 902 και δέχτηκαν να δώσουν κατόπιν πιέσεων και μόνο αφού είχε ήδη αρχίσει ο λόγος της κας Παπαρήγα.

Είναι πράγματι έτσι; Υπάρχει σχετική νομοθεσία που απαγορεύει σε τηλεοπτικούς σταθμούς πλην ΕΡΤ να καλύπτουν δημόσιες πολιτικές συγκεντρώσεις;

Τρίτη 19 Απριλίου 2011

Προσοχή στους ιδιοκτήτες και στους διαχειριστές


Με επισκέφθηκε μια φίλη απελπισμένη και μου είπε τον πόνο της:

«Η διαχειρίστρια μου ζήτησε να πληρώσω τα κοινόχρηστα του περασμένου μήνα, έδειξα την απόδειξη ότι τα έχω πληρώσει στην ώρα τους, ζήτησε συγγνώμη και το θέμα έληξε. Εληξε; Αμ, δε. Επειδή τυχαίνει η ίδια κυρία να είναι και ιδιοκτήτρια του σπιτιού που νοικιάζω και τον προηγούμενο μήνα ζήτησε το νοίκι του Νοεμβρίου και ορκιζόταν πως δεν το έχω πληρώσει, ενώ πληρώνω τα ενοίκια μέσα στις 5 πρώτες μέρες του κάθε μήνα. Υπόψιν ότι η κυρία δεν δίνει αποδείξεις ενοικίου και στην εφορία δηλώνει 100 ευρά λιγότερο.

Δευτέρα 18 Απριλίου 2011

οι σημερινοί μου επισκέπτες...

...μέχρι αυτή την ώρα, 20:20μμ ώρα Ελλάδος, ειστε εσείς και σας ευχαριστώ από καρδιάς! :)
Greece - 1,667
United States - 84
United Kingdom - 25
Cyprus - 18
Germany - 17
France - 11
South Korea - 10
Switzerland - 7
Canada - 6
Finland - 4

«Δούρειος Ιππος», η γοητεία που τυφλώνει


Παρουσιάζω μια ενδιαφέρουσα, κατά τη γνώμη μου, διαδικτυακή συνομιλία περί Δούρειου Ιππου και φόβου. Ο συνομιλητής μπλόγγερ papadoc βάζει τα πράγματα στη θέση τους, ξεμπλοκάροντας τη σκέψη που συγχέει την έννοια του Δούρειου Ιππου με το ρόλο που έπαιξε -να παγιδεύσει τους Τρώες γοητεύοντάς τους. Οι Τρώες τον δέχτηκαν ως θείο δώρο και τον έμπασαν στα τείχη τους με αποτέλεσμα την καταστροφή της Τροίας που ήταν απόρθητη για πάρα πολλά χρόνια και, πιθανότατα, δεν θα είχε εκπορθηθεί από τους Αχαιούς χωρίς το διαολεμένο τέχνασμα του Ιθακήσιου Οδυσσέα.

Ο φόβος που παρουσιάζεται σαν Δούρειος Ιππος, το Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας που επίσης παρουσιάζεται με τον ίδιο χαρακτηρισμό, είναι σαφείς απειλές και αμέσως αναγνωρίσιμες, είναι το *φανερό* περιεχόμενο του σύγχρονου Δούρειου Ιππου. Μένει λοιπόν να αναζητηθεί: Ποιος είναι ο Δούρειος Ιππος σήμερα; Τί είναι αυτό που δελεάζει ώστε να δεχόμαστε (έστω, με βαρειά καρδιά, με απέχθεια) τις απειλές αυτές;

Η πειστικότατη προσέγγιση του φίλτατου μπλόγγερ και (κάτω κάτω) η δική μου ασθενής αντίδραση:

papadoc:
Ο Δούρειος Ιππος ήταν τέχνασμα, εξαπάτηση, πουστιά. Δώρο που κρύβει κίνδυνο, αυγό του φιδιού, λύκος με προβιά αρνιού, φαινόμενο που απατά.

Κατ' εμέ ο «Δούρειος Ιππος» δεν είναι συνώνυμο της «εξαπάτησης» γενικώς, αλλά έχει την ειδικότερη έννοια του «τεχνάσματος».

Οι εξουσιάζοντες απροκαλύπτως καθυποτάσσουν τους εξουσιαζομένους με χρήση φόβου (και τρόμου). Το εμβάλλειν φόβον είναι τακτική της εξουσίας και όχι τέχνασμα, ούτε απάτη.
Η εξαπάτηση συνίσταται στην δημιουργία κλίματος φόβου με επίκληση ψευδών απειλών ή ανύπαρκτων κινδύνων.

Αρα η διάδοση των ψευδών είναι το αίτιο και η δημιουργία φόβου το αποτέλεσμα.
Η θεώρηση του φόβου ως «Δουρείου Ιππου» ενέχει λογικό σφάλμα, καθ’ όσον ο φόβος είναι το αποτέλεσμα, ενώ ο Δούρειος Ιππος είναι το αίτιο που επέφερε την καταστροφή της Τροίας.

Οθεν, ξεχάστε τους Δουρείους Ιππους και τ' αλόγατα!

Εδώ θα μπορούσε να αναφερθεί η «νεοφοβία» ως μερικώς ανασταλτική της εξέλιξης.
Μεταφράζεται και άνετα στην Αγγλική ως "neophobia".

Ο ελέγχων τον φόβο (του) είναι γενναίος.
Ο ελέγχων τον φόβο (των άλλων) είναι ο επιλοχίας που προτρέπει τα (φοβισμένα) φαντάρια να κάνουν ηρωϊκή επίθεση.
Ο εμβάλλων φόβο χειραγωγεί τα φοβισμένα θύματα προς ίδιον όφελος.

Μετά το τέλος της πλαστής ευδαιμονίας ορθώς έρχεται η ώρα της πληρωμής.
Ποίοι πληρώνουν; Οι πλαστώς ευδαιμονήσαντες, έμφοβοι και άφοβοι ομού.

Κυριακή 17 Απριλίου 2011

τα σκουπίδια του γείτονα



«δεν αρκεί απλώς ο καταλογισμός ευθυνών στους απέναντι ή η καταγγελία για τα σκουπίδια του γείτονα, όταν και το δικό μας σπίτι όζει». Είπε σήμερα ο κ. Παπούλιας στους κατοίκους του Μεσολογγίου. Στους κατοίκους του Κοινοβουλίου -κατά τη γνώμη μου- έπρεπε να τα πει, να τα είχε πει, να τα λέει στο διηνεκές.

Περάστε, γδυθείτε, οι επόμενοι!


Δεν άντεξα στον πειρασμό να μεταφέρω το άρθρο του Γιώργου Λαζόγκα* αυτούσιο. Χαρείτε το κείμενο και κλάψτε μαζί μου για την κατάντια:

Με τον εμφανή κίνδυνο να θεωρηθώ συνομωσιολόγος, θα ήθελα να μοιραστώ την ανησυχία μου για ένα ξεχαρβάλωμα της Παιδείας τουλάχιστον ως προς τον Πολιτισμό που με αφορά.

Από τον Ιούνιο του 2010 έχει τεθεί θέμα για τις συμβάσεις μοντέλων στη Σχολή Καλών Τεχνών. Ως σήμερα –στον εκσυγχρονισμένο κόσμο- τα μοντέλα επιλέγονται από τον διδάσκοντα καθηγητή με γνώμονα η εικόνα τους να υπηρετεί την ταυτότητα και τους στόχους της σπουδής και του μαθήματος. Υποθέτω ύστερα από όραμα που είδε κάποιος κυβερνητικός σκέφτονται πολύ σοβαρά την «εξυγίανση» του τομέα με την υπαγωγή της πρόσληψης στο ΑΣΕΠ! Σύμφωνα μ' αυτή τη λογική προηγούνται σε προσλήψεις οι πολύτεκνες μητέρες, ακολουθούν οι πολυκαιρισμένες άνεργες και οι οικονομικά ασθενέστερες, κλπ.

Η Σχολή ήδη συμπλήρωσε εξάμηνο υπολειτουργίας, αφού μέχρι στιγμής δεν έχουν αποφασίσει τα τρία υπουργεία που εμπλέκονται, Παιδείας, Οικονομίας, Εσωτερικών. Εδώ παπάς, εκεί παπάς το ποιος αποφασίζει για ένα θέμα λυμένο, εδώ και έναν αιώνα που αφορά αποκλειστικά στα εργαστήρια και τα κριτήρια μπαίνουν από καθηγητές και τη διεύθυνση της Σχολής. Εκτός αν ελλείψει απασχόλησης αναρμόδιων στα τρία υπουργεία θέλουν να αναλάβουν αυτό το ρόλο και να παίξουν το «γιατρό»: Περάστε, γδυθείτε, δεν προσλαμβάνεστε, οι επόμενοι.

Δεν είναι λίγα τα κυβερνητικά στελέχη που επιδεικνύουν ως πιστοποιητικό... σοσιαλιστικής παιδείας τη λογική της «κύριας πλευράς» και του «πρωτεύοντος», και δεν... προλαβαίνουν να λύσουν ένα ΗΔΗ λυμένο θέμα γιατί πάντα προηγείται κάποιο άλλο. Πώς το μυαλό μου να μην πάει... στο πονηρό;

Στην ΑΣΚΤ δεν ανάβει επαρκώς καλοριφέρ, αδυνατούμε να βάψουμε τους τοίχους – νομίζεις πως βρίσκεσαι σε υπόγειο φρενοκομείου ξένου σε κάθε είδους πολιτισμό (ακόμη και οι εκπρόσωποι των φοιτητών συμφώνησαν στο ασβέστωμα) και οι αρμόδιοι... συσκέπτονται για τα μοντέλα.

Σ' αυτό το περιβάλλον ό,τι και να προτείνεις γίνεται απαγορευτικό και ήδη ματαιωμένο.

Την μαγική εικόνα συμπλήρωσε σχετικά πρόσφατη έρευνα της εφημερίδα «Το ΒΗΜΑ» όπου διαπίστωνε πως το 93% δεν αναγνωρίζει τον υπουργό Πολιτισμού, ποσοστό που όπως θυμάμαι αναγνώριζε την αείμνηστη Μελίνα. Αλλά δεν σήμαινε τίποτα αυτή η αναγνωρησιμότητα. Μήπως τότε παρήγαμε έργο πολιτισμού ή υπήρχε μια διαφορετική σχέση του κόσμου ή των υπουργείων με τις Τέχνες; Σε καμία των περιπτώσεων. Άλλο μαζική κουλτούρα και άλλο Τέχνη ας το πληροφορηθούν οι ερευνητές δημοσκοπήσεων υψηλής τηλεθέασης και να μην μας πρήζουν με αβασάνιστα και μπουρδολόγα συμπεράσματα.

Λίγο αυτοί, λίγο τα υπουργεία, λίγο οι γραφειοκράτες, με κάνουν να πιστεύω πως είναι –πιθανόν εν αγνοία τους- να οδηγούμεθα σε ξεχαρβάλωμα καθώς μέσα σ' αυτή τη σχιζοφρένεια το Παιδείας ζητά και ντοκτορά από τους διδάσκοντες καλλιτέχνες.
______________________
* Ο ζωγράφος Γιώργος Λαζόγκας είναι Καθηγητής της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας.

Αχ, Ελλάδα, σ' αγαπώ




http://youtu.be/JSIOj_0cPTk

Και τώρα; Ορφανέψαμε κι άλλο...
Μακάρι να την αγαπούσαν την Ελλάδα μας και όσοι (ντόπιοι και ξένοι) την κυβερνούν.

ψυχολογική βία, το όπλο του οικονομικού πολέμου


Ισως να ήμουν πολύ αυστηρή στο ακριβώς προηγούμενο ποστ και χρειάζεται τώρα, σε αυτό εδώ, να δώσετε προσοχή: Διάβαζα πρόσφατα το βιβλίο της Ναόμι Κλάιν --ξέρω, ξέρω, σας έχω πρήξει, αλλά είναι μια σπουδαία καταγραφή σημαντικών γεγονότων του καιρού μας, που αφορούν και όλα αυτά που γίνονται αυτό τον καιρό στη χώρα μας-- διάβαζα λοιπόν για τις μεθόδους καθυπόταξης των λαών, των λαών αυτών που θέλουν οι σύγχρονοι οικονομικοί δυνάστες να γονατίσουν ώστε να εκμεταλλευθούν τον πλούτο των χωρών τους --έδαφος και κατοίκους μαζί. Δεν θα παραθέσω αυτή τη φορά κομμάτια από το βιβλίο της «Το Δόγμα του Σοκ», αλλά θα γράψω με δικά μου λόγια τί ακριβώς συμβαίνει.
Σαν παραμυθάκι.

Οταν λοιπόν το ΔΝΤ (η πλανητάρχισσα χώρα, δλδ, που βρίσκεται πίσω του, οι εταιρείες της, τα γραφεία στοιχημάτων και οι χρηματιστηριακοί αναλυτές της, οι τράπεζές της και όλα της τα σέα) βάλει στο μάτι μια χώρα και θέλει να την κατακτήσει --ερωτικά, μη πάει ο νους στο κακό, ερωτικά και σεξουαλικά, εννοείται-- να την κάνει δική του που λέμε, αρχίζει τα μαγειρέματα. Είναι και σούπερ Σεφ, πανάθεμά το! Με τα μαγειρέματα αυτά, κατορθώνει να δείξει στοιχεία διαφορετικά από τα πραγματικά, τέτοια που δικαιολογούν τους αναλυτές (οι οποίοι επηρρεάζουν τις αγορές) να κάνουν δυσμενείς προβλέψεις, έτσι ώστε οι μετοχές (τα δανειακά ομόλογα) της χώρας αυτής να πιάσουν πάτο. Καθόλου δεν ενδιαφέρονται για τους ανθρώπους που κατοικούν στη χώρα αυτή, τους ενδιαφέρουν μονάχα τα πλούτη που μπορούν να κερδίσουν εκπορνεύοντάς την και προβάλλουν τους (μαγειρεμένους) οικονομικούς δείκτες, που είναι αριθμοί και ποσοστά στα μαύρα τους τα χάλια.

Σάββατο 16 Απριλίου 2011

προφήτες κακών ή λύκοι με προβιές προβάτων;


Αγαπητοί συμπλογκοχωριανοί, όταν μιλάμε για τα παπαγαλάκια της εξουσίας, ας μην εννοούμε μονάχα τους δημοσιογράφους στον Τύπο και στα κανάλια.

Διαπιστώνω ότι προσφάτως έχουν ενσκήψει αρκετοί σχολιαστές στα μπλογκς, που "προφητεύουν" κακά πράγματα που μέλλουν να γίνουν και μάλιστα λίαν συντόμως, προσποιούμενοι τους "σοφούς και δημοκρατικούς" πολίτες. "Προφητεύουν" μίσος και αλληλοσπαραγμό, ότι «θα υπάρξουν νεκροί» και γράφουν για «επαναστάτες» που «θα οδηγήσουν σε άσχημες καταστάσεις» και αναρωτιέμαι γιατί το κάνουν αυτό.

Τείνω να καταλήξω στα εξής συμπεράσματα:

ψήγματα σοφίας


Σήμερα ανεβάζω μερικές σοφές κουβέντες που είπαν ή έγραψαν κάποιοι άνθρωποι που ομόρφυναν με την παρουσία τους τον πλανήτη μας διαχρονικά.
Με τυχαία σειρά, παρουσιάζονται ο Βενιαμίν Φρανκλίνος, ο John Milton, ο Johannes Kepler, ο Andrei Tarkovsky, ο Jack London, ο Paul Célan, ο Henri de Toulouse Lautrec, ο Eugène Ionesco, ο ο Joseph Conrad, Theophrastus Bombastus Hohenheim (Paracelsus), ο Νίκος Καζαντζάκης, ο Μανόλης Αναγνωστάκης, ο Ludwig van Beethoven, ο Jim Morrison, ο Rene Magritte και ο Alberto Moravia. Απολαύστε τους:

Παρασκευή 15 Απριλίου 2011

black marketeer - blackmarketisme - μαυραγοριτισμός


Τι έχουμε να αντιτάξουμε στα κύματα των μαυραγοριτών που έρχονται κατά πάνω μας να μας πνίξουν; Πριν το σκεφτούμε λίγο, μια σύντομη προεπισκόπηση: Μαυραγορίτες είναι αυτοί *οι λίγοι* που κερδίζουν από τον πόλεμο και τη συμφορά *των πολλών*, τους γνώρισε η χώρα μας στην Κατοχή, αλλά και μετά την Κατοχή, τους είχε γνωρίσει και παλιότερα. Μερικοί από αυτούς, εξαναγκάστηκαν να επιστρέψουν κάποια από τα πράγματα που απέκτησαν με το νοσηρό ζήλο τους -κυρίως ακίνητες περιουσίες- σε όσους έτυχε να ζήσουν ή στους ζωντανούς κληρονόμους τους. Οι υπόλοιποι, που ήταν τυχεροί και τα θύματά τους πεθάναν, έμειναν με τις περιουσίες στην κυριότητά τους και κανείς δεν τους ζήτησε τα ρέστα. Ενα ακόμα σκοτεινό μυστικό που βαραίνει συνειδήσεις και μιλιέται στα κρυφά από παπούδες και γιαγιάδες που τυχαίνει να ζουν ακόμα και να θυμούνται. Γνωρίζω και'γώ για μερικά μέγαρα στο κέντρο της Αθήνας πότε και πώς αποκτήθηκαν, γνωρίζω και για κάτι θαλασσοδάνεια που ανέδειξαν τους μεταπολεμικούς αστέρες της οικονομικής και πολιτικής ζωής της χώρας, αλλά τι ωφελεί να μιλάμε γι αυτά; Εχουν γραφτεί σε άρθρα και σε βιβλία, από μένα περιμένετε να μάθετε;

Το θέμα μας όμως δεν είναι ιστορικό, αλλά αφορά μια ιδέα που κατέβηκε στο μυαλό μου πριν από λίγο: Πώς να ονομαστεί το φαινόμενο που κατακλύζει τον πλανήτη και ρημάζει τις χώρες. Πολλοί το λένε "νεοφιλελευθερισμό" ή "παγκοσμιοποίηση" και αυτά ηχούν μάλλον γλυκά στα αυτάκια του κόσμου. Τα συνθετικά "ελευθερία" και "κόσμος" είναι πολύ εύηχα και ελπιδοφόρα και αφήνουν περιθώρια για όμορφα όνειρα. Τι λαχταρούν οι ψυχές των ανθρώπων άλλο, από ένα κόσμο ελεύθερο και γεμάτο χαρά; Αλλού λέγεται "καπιταλισμός", "καπιταλισμός της καταστροφής" ή "κορπορατισμός" και είναι λέξεις που δεν ξαφνιάζουν -εκτός από την τελευταία που είναι ακατανόητη μεν, ανούσια δε. Είδα και τους όρους "χρηματοκρατία" και "κλεπτοκρατία" που κυκλοφορούν, στην αρχή μου άρεσαν αλλά αργότερα σκέφτηκα ότι αναφέρονται σε σχετικά ανώδυνα -ίσως και επιθυμητά!- πράγματα και δεν έχουν το στίγμα του δόλου, της αδιαντροπιάς, της απατεωνιάς, της κακίας, της βρωμερής απάνθρωπης και μίζερης ψυχής, οπότε ο όρος "μαυραγοριτισμός" μου φάνηκε πιο ταιριαστός.

Πέμπτη 14 Απριλίου 2011

Παλιές οικονομικές "ανωμαλίες"

Μια από τις προεκλογικές επαγγελίες της Ενώσεως Κέντρου ήταν η εκκαθάριση «των ευθυνών του παρελθόντος» (σύμφωνα με το διακριτικό όρο που είχε επικρατήσει για το οκταετές όργιο οικονομικής διαφθοράς). Αλλά η ισχυρή πίεση των ανακτόρων και της κηδεμονίας αναχαίτιζε την κυβέρνηση από του να θίξει τις σκανδαλώδεις συμβάσεις με ξένους ομίλους και άλλες υποθέσεις ιδιοτελούς διασπαθίσεως του δημόσιου χρήματος. Στις 22 Ιανουαρίου 1965 η ΕΔΑ κατέθεσε στη Βουλή πρόταση περί παραπομπής σε ειδικό δικαστήριο (βάσει του νόμου περί ευθύνης υπουργών) του πρώην πρωθυπουργού Καραμανλή και των πρώην υπουργών Π. Παπαληγούρα και Νικόλαου Μάρτη, ως υπευθύνων υπουργών για καταχρήσεις μερικών εκατομμυρίων δολαρίων που είχε διαπράξει η διοίκηση της ΔΕΗ(84). Η κυβερνητική πλειοψηφία υιοθέτησε την πρόταση. Αλλά στο στρατόπεδο της ΕΡΕ και στο παλάτι ξεσηκώθηκε θύελλα, η οποία, αν όχι τίποτε άλλο, υποδηλούσε ένδειξη ενοχής. 
 
Ενώ μια επιτροπή της Βουλής συνέχιζε το ανακριτικό της έργο η ΕΔΑ ανέλαβε νέα πρωτοβουλία. Ζήτησε τη διενέργεια ανακρίσεων και για τις περιβόητες υπερβάσεις στα δημόσια έργα που είχαν εκτελεσθεί κατά την οκταετία της ΕΡΕ. Εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι τεκμηριωμένες αποκαλύψεις του τύπου είχαν δημιουργήσει γύρω από τα δημόσια έργα της κυβερνήσεως Καραμανλή ένα πελώριο ηθικό ζήτημα. Οι υπερβάσεις από τον αρχικό προγραμματισμό ορισμένων έργων κυμαίνονταν μεταξύ 100 και 1000%. Η κυβέρνηση δεν υιοθέτησε και δεν υποστήριξε την πρόταση της ΕΔΑ. Ο Παπανδρέου είχε αρχίσει να κάμπτεται από τις φορτικές πιέσεις του Κωνσταντίνου, που ενισχύονταν και από το βαρύ πυροβολικό των αμερικανικών «συστάσεων». Όλοι ζητούσαν να ριφθεί ένας πέπλος λήθης στις ανομίες του παρελθόντος. 
 
Θα περίμενε κανείς ότι στην πολύπλευρη αυτή προσπάθεια «κουκουλώματος» θ' αντιδρούσε έντονα η ίδια η κατηγορούμενη ΕΡΕ. Αλλά ο Κανελλόπουλος —ο σημερινός αρχηγός της— που στο παρελθόν είχε δώσει δείγματα μεγάλης ηθικής ευθιξίας, δεν ήθελε να ρθει σε ανοικτή ρήξη με την καραμανλική πτέρυγα του κόμματος, που κυρίως αυτή βαρυνότανε με τις καταθλιπτικές αυτές κατηγορίες. Έτσι η ΕΡΕ, αντί ν' αντιδράσει, υπερθεμάτισε στην εκστρατεία συγκαλύψεως. Παράγοντες της ΕΡΕ, που δεν αισθάνονταν άνετα με την εκκρεμότητα των «ευθυνών του παρελθόντος», πραγματοποιούσαν μυστικές επαφές με τη Φρειδερίκη και την αμερικανική πρεσβεία αναζητώντας μεθόδους εντονότερης πιέσεως όχι μόνο προς τον Παπανδρέου, αλλά και προς τους συνεργάτες του εκείνους που ζητούσαν την ηθική κάθαρση. 
Ο Ιωάννης Ζίγδης, υπουργός Βιομηχανίας στην κυβέρνηση Παπανδρέου, μου διηγήθηκε αργότερα ότι είχε μείνει κατάπληκτος από τη θερμότητα του ενδιαφέροντος που είχε δείξει ο Κωνσταντίνος υπέρ των κατηγορουμένων για καταχρήσεις. Κατά την τελετή των εγκαινίων ενός υδροηλεκτρικού φράγματος ο Κωνσταντίνος πλησίασε το Ζίγδη και ευθέως του έθεσε το θέμα αμνηστεύσεως των ευθυνών του παρελθόντος: 
 

—«Τι αναμοχλεύετε αυτά τα πράγματα», του είπε ενοχλημένος. «Πρέπει να παραγραφούν». 

—«Μα αν οι κατηγορίες είναι ανακριβείς», παρατήρησε ο Ζίγδης, «θά 'πρεπε η ίδια η ΕΡΕ να επιζητεί τη δικαστική εκκαθάριση. Ενώ με την παραγραφή θα παραμείνει η σκιά». 

—«Όχι, όχι», επέμενε ο βασιλιάς. «Πρέπει να παραγραφούν. Είναι θέμα εθνικής ανάγκης. Ο πολιτικός κόσμος πρέπει να διατηρηθεί ηθικά άσπιλος». 

—«Έστω και αν δεν είναι;» 

—«Δεν ξέρω. Θέλω παραγραφή».

Με την «παραγραφή» είχε βρεθεί η φόρμουλα συγκαλύψεως των ανωμαλιών. Στις 17 και 21 Ιουνίου 1965, σε δυο διαδοχικές ψηφοφορίες, οι βουλευτές του κέντρου —ενδοτικοί και ανένδοτοι— με βαριά καρδιά, σαν πρόβατα επί σφαγήν, περνούσαν από την ψηφοδόχο της Βουλής και ψήφιζαν την παραγραφή των σκανδάλων... Το συχωροχάρτι της ΕΡΕ —και των υπεράνω της ΕΡΕ— είχε δοθεί. Ο δρόμος για το ιουλιανό πραξικόπημα ήταν ανοικτός. 
__________________________ 
ΣΗΜ.1. απο το βιβλίο του Γιάννη Κάτρη, παλιού δημοσιογράφου, με τίτλο «Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΝΕΟΦΑΣΙΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ», ΚΕΦΑΛΑΙΟ IV Η ΑΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ 
ΣΗΜ.2. υπάρχει, άραγε, σήμερα ένας δημοσιογράφος τόσο άξιος και ικανός; 
ΣΗΜ.3. η φωτογραφία του αξέχαστου Ι. Ζίγδη από εδώ, σε περιοδεία στην Κόρωνο Νάξου. 
ΣΗΜ.4. Εψαξα ματαίως να βρω στοιχεία για το Γιάννη Κάτρη. Για τα λαμόγια υπάρχουν άφθονες παραπομπές, αλλά προτίμησα να ανεβάσω φωτό με το Γιάννη Ζίγδη, ένα σημαντικό πολιτικό της εποχής και ακέραιο άνθρωπο. Πόσο λείπουν σήμερα παρόμοιοι άνθρωποι από την πολιτική ζωή... 
 
παραπομπή του κειμένου: (84) Ο τότε γενικός διευθυντής της ΔΕΗ Γεώργιος Πεζόπουλος, κορυφαίος των κατηγορουμένων για την κατάχρηση, έγινε το 1971 υπουργός των Οικονομικών της χουντικής κυβερνήσεως!
-------------------------
συμπλήρωση απο Σταύρο Καράμπελα: Να προσθέσουμε εδώ ότι και στις δυο ψηφοφορίες ο Γιαννης Ζίγδης ήταν ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ, ναι ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ Βουλευτής της Ένωσης Κέντρου που ψήφισε υπέρ της παραπομπής αψηφώντας τη γραμμή του κόμματος. Και αυτό φυσικά δεν το ξέχασε ο Καραμανλής μετά το 1974.

Τετάρτη 13 Απριλίου 2011

ΤΑ ΛΕΦΤΑ


http://youtu.be/BXRqP_BsXAY
From: ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ

γκρίνια!...


Ωραία, βρε παιδί μου, γκρινιάξαμε, γκρινιάξαμε, γκρινιάξαμε, γκρινιάξαμε, γκρινιάξαμε, γκρινιάξαμε, γκρινιάξαμε, γκρινιάξαμε, γκρινιάξαμε, γκρινιάξαμε, γκρινιάξαμε, γκρινιάξαμε, γκρινιάξαμε, γκρινιάξαμε, γκρινιάξαμε, γκρινιάξαμε, γκρινιάξαμε, γκρινιάξαμε, γκρινιάξαμε, γκρινιάξαμε, γκρινιάξαμε, γκρινιάξαμε, γκρινιάξαμε, γκρινιάξαμε, γκρινιάξαμε, γκρινιάξαμε, γκρινιάξαμε, γκρινιάξαμε, γκρινιάξαμε, γκρινιάξαμε, άντε πια.. Καιρός είναι να σκεφτούμε κιόλας τι κάνουμε από αύριο! Θα μας φάει η γκρίνια λέμε... κι όσο γκρινιάζουμε, τόσο θα μας έρχονται κεραμίδες. Αμάν πια!

Κώστας Μπέης - Μνημόνιο και Πρόεδρος Δημοκρατίας



http://youtu.be/qMtsJ8LYvfc

Οπως σημειώνεται στην περιγραφή του βίντεο:
οι πανεπιστημιακοί αντιδρούν για το μνημόνιο που συμφώνησε το ΠΑΣΟΚ με τους διεθνείς δανειστές της Ελλάδας.
Αναφέρει: "να καταργηθεί η κληρονομική οικογενειοκρατία στην πολιτική... αυτή η ντροπή του πολιτεύματος.."
Ποιός ο ρόλος του Προέδρου της Δημοκρατίας και πόσο νόμιμος ήταν αυτός, στη σύμπραξη του μνημονίου;
Ο κ. Κώστας Μπέης είναι ομότιμος καθηγητής της πολιτικής δικονομίας στο πανεπιστήμιο Αθηνών.
(απόσπασμα από την εκπομπή του Τ. Κουίκ, Kontra Channel, 12 Απρ. 2011)

Ενας Πρόεδρος του Αρείου Πάγου που θα μείνει στην Ιστορία


Ο Πρόεδρος του Αρείου Πάγου κ. Καλαμίδας αρνήθηκε να παραστεί σήμερα στην Επιτροπή θεσμών και διαφάνειας της Βουλής.

«Δεν πρέπει να προσέλθω ενώπιον της Επιτροπής και καθήμενος ενώπιον των 13 βουλευτών μελών της να απαντώ επί παντός θέματος γιατί δεν συνάδει με το κύρος του θεσμού που εκπροσωπώ» λέει μεταξύ άλλων ο Πρόεδρος του Αρείου Πάγου απαντώντας στον Μιλτιάδη Παπαϊωάννου, πρόεδρο της Επιτροπής.

Τρίτη 12 Απριλίου 2011

Μαγειρική αλά ΔΝΤ (αποκαλύψεις του Davison L. Budhoo)


Ετσι όπως πάει το πράγμα, θα γίνουμε όλοι οικονομολόγοι, όπως τα παλιά χρόνια είμασταν όλοι δικηγόροι και πιο πρόσφατα είμασταν όλοι αρχιτέκτονες και πολιτικοί μηχανικοί. Ευτυχώς και μυαλό έχουμε και θέληση για μάθηση, άσχετα που τώρα τελευταία έχουμε παραζαλιστεί λιγουλάκι από τις απανωτές κεραμίδες που πέφτουν σα βροχή στα κεφάλια μας, τα σχέδια επί σχεδίων και την απίστευτη ροή χρήσιμων και -κυρίως- άχρηστων πληροφοριών που παρατάσσονται μπροστά στα έκπληκτα μάτια μας και σφυρίζουν σκοπούς παραπλανητικούς στα αυτιά μας. Ας έχουμε τα μυαλά στο κεφάλι μας κι ας μη τρομάζουμε: ούτε θα μας μπερδέψουν ούτε θα μας τρελλάνουν. Μεταφέρω ένα μικρό κομμάτι από το διαφωτιστικότατο βιβλίο «Το Δόγμα του Σοκ», μελετήστε το να μάθετε πράματα και θάματα, όπως π.χ. τα... μαγειρέματα του ΔΝΤ. Και ο Πρώτος Σεφ λέμε! Ιδίως η συνταγή "Σχετική Μονάδα Εργατικού Κόστους", μου θύμισε τα δικά μας κόλπα με τον αριθμό των Δ.Υ. και το κόστος των μισθών και συντάξεων... μιαμ μιαμ...

Αφόρητη πλήξη.. νύσταξα.. αουαααχχχ


Κοιμήσου γλυκά κι η τύχη σου δουλεύει μωρό μου. Κοιμήσου, αγγελούδι μου, όλα θα τα φροντίσει ο καλός σου ο μπαμπάκας. Θα σου πάρει και ντουντούκα, όταν μεγαλώσεις να βγεις κι εσύ να φωνάζεις στο δρόμο σαν τον κυριούλη απο κάτω:


http://youtu.be/cWdFcEyb6mQ

«Το κλειδί το κρατάτε στα χέρια σας. Μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε; Αν μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε, μπορεί και η Ελλάδα επιτέλους, κάποια στιγμή, να βγει απο το αδιέξοδο. Οσο εσείς θα κοιμόσαστε και θα ροχαλίζετε, θ' αφήνετε όλους αυτούς να παίζουν παιχνίδια με το δικό σας μέλλον. Καταλάβαμε τι είπα;
Αυτό εκμεταλλεύονται αυτά τα κομματόσκυλα, αυτό εκμεταλλεύονται όλοι αυτοί οι λωποδύτες, ότι και όπως και να σας φερθούν, εσείς δεν ξυπνάτε με τίποτα! Τι πράμα είν' αυτό; Ρε, δηλαδή, ειλικρινά σας το λέω: Τρελλαίνομαι! Οπως και να σας φερθούν, εσείς εκεί. Δηλαδή, έχω σαλτάρει, δεν μπορώ να καταλάβω... Τόσο ευχαριστημένοι είσαστε; Κι ο μόνος που είμαι εγώ, μόνος μου εναντίον όλων αυτών; Μ' αφήσατε μόνο μου; Αφήσατε έναν άνθρωπο μόνο του;»

Αναρωτιέμαι ώρες ώρες, πώς άραγε να μαζεύτηκαν 3.000.000 υπογραφές για τις ταυτότητες κι άλλα τόσα σχεδόν για την προεδρία ΓΑΠ... Ποιοι να ψήφισαν άραγε στα "δημοψηφίσματα" αυτά; Αδικο έχουν μετά να λένε τα λαμόγια της Εξουσίας (κι ο έξαλλος ρήτωρ μαζί) ότι Αυτή είναι η χώρα μας και Αυτούς θέλουμε;

Οσο για μένα, αν είναι πράγματι ετσι τα πράγματα, τι να κάνω, θα υποταχθώ στην επιθυμία των πολλών. Και της δια βίας μάθησης. Μη ζητάτε τα ρέστα μετά όμως, ε; Προειδοποίησα εγκαίρως.
__________________
Κι ο πιτσιρίκος βάζει τα δυνατά του, αλλά ποιος ακούει...
Ποιος φοβάται το Debtocracy;

Δευτέρα 11 Απριλίου 2011

Ο Μπερλουσκόνι λύνει το μεταναστευτικό του και η Μέρκελ τρέμει


Αυτό είναι είδηση! Διαβάστε λεπτομέρειες εδώ. Ο Μπερλουσκόνι έπραξε το αυτονόητο, το πραγματικά αυτονόητο και όχι το αυτονόητο-γιαλαντζί που (δεν) πράττουμε εμείς εδωπέρα τόσα χρόνια τώρα. Μάλιστα. Ο ιταλός πρόεδρος *τόλμησε* ανάμεσα στις κραιπάλες του να σκεφτεί --ίσως η έντονη ερωτική ζωή να βοηθά τη λειτουργία του εγκεφάλου, ποιος ξέρει!-- τόλμησε λέμε να χορηγήσει ταξιδιωτικά έγγραφα στους 39.000 τυνήσιους μετανάστες που φτάσαν με τις βάρκες τους στις ιταλικές ακτές, προκαλώντας ισχυρό πονοκέφαλο στην κυρία Μέρκελ.

Ο πολιτικός δεν γεννιέται, γίνεται!

Μελέτησε προσεκτικά τη συνταγή που θα σε οδηγήσει στη δόξα:

Για να γίνεις
ένας επιτυχημένος πολιτικός...

να παίζεις τον κόσμο στα δάχτυλα
και να κονομήσεις γερά...

δεν είναι ανάγκη
να παιδεύεσαι στο φως του κεριού...

ούτε να πνίγεσαι
σε χιλιάδες χειρόγραφα...

Κυριακή 10 Απριλίου 2011

Το φορτίο των παιδιών μας - no comments


http://youtu.be/3bIytWxmjsI

Μαυροκόκκινο



Παρατηρώ ότι το Μουσείο της Ακρόπολης είναι μαύρο και διερωτώμαι το γιατί. Ισως για να "σπάει κάπως όλη αυτή τη μαρμαρίλα", όπως και το κόκκινο διόροφο λεωφορείο. Μήπως θα έπρεπε να βαφτεί και το Μουσείο κόκκινο; Μήπως να αλλάζαμε το χρώμα της Ακρόπολης; Ενα ριγέ π.χ. μαυροκόκκινο ή ένα μαύρο με κόκκινες βουλίτσες θα ήταν ό,τι πρέπει στις μέρες που ζούμε, ίσως και να (ξε)πουλιόταν ευκολότερα.
_________________
εικόνες από εδώ.

Saraghina



http://youtu.be/o5k6AWCwUAc
ενα πιο εκτεταμένο τμήμα και μια παρωδία!

Από το υπέροχο φιλμ του Φεντερίκο Φελλίνι, με μουσική του Νίνο Ρότα. Στο ρόλο της Saraghina η φανταστική Eddra Gale από το Ιλλινόις.

Γυναίκα θύελλα, θάλασσα, φρεγάτα, ατμομηχανή!

Σάββατο 9 Απριλίου 2011

Το σύνδρομο της Στοκχόλμης: η σχέση μεταξύ εξουσιαστή-εξουσιαζόμενου


Διάβασε σχετικά εδώ και ψάξε να δεις το φιλμ «Ο θυρωρός της νύχτας» - Il portiere di notte - Liliana Cavani - (1974) με τους Dirk Bogarde, Charlotte Rampling, Philippe Leroy, κλπ.

Μικρά αποσπάσματα:

Το πως εξηγείται ψυχοδυναμικά η τόσο «περίεργη» αυτή ψυχική κατάσταση είναι πραγματικά ενδιαφέρον. Το θύμα περιέρχεται σ' ένα ψυχολογικό στάδιο όπου κυριαρχείται από μια διαρκή και σοβαρή απειλή προς την επιβίωσή του. Οντας σε απομόνωση, μακριά από άλλους ανθρώπους που θα μπορούσαν να του προσφέρουν προστασία, προσπαθεί να αναπληρώσει αυτή του την ανάγκη αναζητώντας την, έστω και ασυνείδητα από τον δράστη. Ειδικά στην περίπτωση που ο δράστης δείχνει κάποια μικρά δείγματα «ευγένειας», το θύμα δένεται με αυτή την θεωρούμενη ώς καλή του πλευρά. Εισχωρεί δε σε μία κατάσταση ασυνείδητης «αποσύνδεσης» από την φυσιολογική αντίληψη της κατάστασης, με αποτέλεσμα να αρνείται να συνειδητοποιήσει την αρνητική πλευρά του δράστη, η οποία προκάλεσε και εξ αρχής όλη αυτή την κατάσταση.
[...]

Με τις υγείες σας κ. υπουργέ και καλή χώνεψη


Διάβασε οπωσδήποτε αυτό που έγραψε ο Ερμιππος. Για ορεκτικό, μια εικονίτσα κι ένα μικρούτσικο απόσπασμα:
Τι έκανε η φουκαριάρα (σ.σ. η πολυεθνική εταιρεία Johnson & Johnson) και έχει τέτοιους μπελάδες; Τίποτε σπουδαίο. Λάδωνε γιατρούς στην Ελλάδα. Και λιγουλάκι στην Ρουμανία. Ώστε να πουλάει τα προϊόντα της λίγο παραπάνω από την πραγματική τους εμπορική αξία. Περίπου 800% παραπάνω. Εδώ, για μας είναι το 800. Όχι για την Ρουμανία.


____________________________
Ο τίτλος απευθύνεται προς τον κ. Πάγκαλο, βεβαίως, και τους συνδαιτημόνες του. Επειδή αυτός έχει βάλει στο τραπέζι το θέμα "φαγητό". Μεγάλη μάσα λέμε...

Μεταβατικές πόλεις



Διάβασε και εδώ και, αν βρεις ενδιαφέρον το κίνημα αυτό, φρόντισε να το φέρεις και στην πόλη ή στο χωριό σου. Εμένα μου άρεσε πολύ η ιδέα, άλλωστε η ζωή μου είναι βασισμένη εδώ και χρόνια στην εξοικονόμηση ενέργειας, στην άρνηση της σπατάλης και στη νοικοκυροσύνη, γενικά. Σύντομα, σκοπεύω να μοιραστώ μερικές από τις συνταγές μου, που δεν είναι καθόλου μαγικές: απλώς είναι προτάσεις για μια λιτή, υγιεινή, χαρούμενη και ευχάριστη ζωή.
____________________
Το βίντεο βρήκα μέσω της KnowDame και την ευχαριστώ.

Παρασκευή 8 Απριλίου 2011

Σε ποιόν ανήκει το πτώμα;



Σε συνέχεια του προηγούμενου ποστ με τίτλο «Ποιοι μας θέλουν νεκρούς;» απευθύνω το ερώτημα του τωρινού τίτλου, ελπίζοντας σε μια εποικοδομητική συζήτηση χωρίς κάθε τύπου τσιτάτα. Το θέμα είναι πολύ σοβαρό και, κατά τα φαινόμενα, σύντομα θα.. αποφυλακιστεί από τα στενά όρια της δωρεάς ανθρώπινων οργάνων, όπου σήμερα δίνονται λεκτικές μάχες, εντελώς ακατάληπτες για τη δική μου σκέψη. Οταν αφαιρείται η δυνατότητα διάθεσης του μοναδικού στοιχείου που δηλώνει την ανθρώπινη ύπαρξη, όταν εκχωρείται στην εξουσία (κατά τα φαινόμενα την οικονομική εξουσία, πλέον) το δικαίωμα διάθεσης --σύμφωνα με νόμους, δεν διαφωνώ, αλλά με τί νόμους; και ποιους υπεύθυνους για την τήρησή τους;-- τότε μάλλον έχουμε πάρει το λάθος δρόμο, μακριά νυχτωμένοι για τις αλλαγές που καλπάζουν.

Ταξινομήσεις και ταξινομητές


Μη προσπαθείτε να με ταξινομήσετε,

ούτε να με βάλετε στην τσέπη σας,

άδικος ο κόπος.

Αυτός που θα με ταξινομήσει

δεν γεννήθηκε ακόμα!

Η 4ήμερη απεργία ποιους ωφελεί τελικά;



Διαβάζω εδώ κάποιες σκέψεις που μοιάζουν κάπως με τις δικές μου:
Μέσα, λοιπόν σε αυτήν την καταιγίδα των διαβουλεύσεων με τα διεθνή αρπακτικά, μέσα στη θύελλα των «καυτών» πολιτικών ζυμώσεων και των ηχηρών κυβερνητικών «ανταρσιών», «ανένδοτων» και «ειρηνικών επαναστάσεων», τα ΜΜΕ σύσσωμα και με ζήλο ασυνήθιστο δηλώνουν απών για τετραήμερο!!!

Η λέξη που θα χρησιμοποιούσα θα ήταν "ορυμαγδός", αντί για καταιγίδα...

τα φρουτάκια, ο μανάβης, και άλλα παραμύθια



Τι βλέπετε στις εικόνες; Δυο χαριτωμένους ανθρώπους, νέους, χαρούμενους, γεμάτους όνειρα και όρεξη για ζωή. Αυτό βλέπω. Ο νέος είναι ο υπερυπουργός κ. Γ. Παπακωνσταντίνου --ανεψιός του μακαρίτη παλιού πολιτικού Μιχ. Παπακωνσταντίνου-- και η νέα είναι η γυναίκα του κυρία Jacoline Vinke.

Πριν από λίγες ώρες, διάβασα για το Σ/Ν περί τυχερών παιχνιδιών που έφερε στη Βουλή για συζήτηση και προκάλεσε έντονες αντιδράσεις και σφοδρές αντιπαραθέσεις από συναδέλφους του, βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος.

Εδώ χάνεται το έδαφος κάτω από τα πόδια μας, θα σκεφτείτε, και ασχολούμαι με τα φρουτάκια; Ε, ναι, λοιπόν, ασχολούμαι και με αυτά. Γιατί; Επειδή προχτες το πρωί η διαχειρίστρια της διπλανής πολυκατοικίας προέτρεπε με ζέση τη γειτονιά όπου κατοικώ να παίξουμε οπωσδήποτε ΛΟΤΤΟ ή Jocker ή να ψωνίσουμε λαχείο, επειδή, λέει, η προχτεσινή μέρα και η χτεσινή είναι μέρες πολύ τυχερές κι όλο και κάτι μπορεί να κερδίσουμε. Η πλάκα είναι πως έπαιξα (πέταξα, δλδ) και'γω 1,5 ευρώ! Μου έκανε εντύπωση ότι το προπατζήδικο ήταν άδειο στις εφτά η ώρα, μια ώρα που παλιότερα σχηματιζόταν ουρά απέξω, λίγο πριν τη λήξη των στοιχημάτων, δηλαδή. Μυστήρια πράγματα. Επίσης, όταν είδα τα αποτελέσματα, το ποσό για μοίρασμα ήταν περί τις 500.000, λίγο αν σκεφτεί κανείς τα μύρια που έφερνε παλιότερα. Αλλο μυστήριο κι αυτό.

Πέμπτη 7 Απριλίου 2011

Ποιοι υπογράφουν την έκκληση για Ε.Λ.Ε.



1. Διεθνείς προσωπικότητες
2. Προσωπικότητες από την Ελλάδα
3. Συγκέντρωση υπογραφών

Και μόνο το γεγονός ότι συνυπάρχουν άνθρωποι από διάφορους και διαφορετικούς "χώρους", μου εμπνέει εμπιστοσύνη για την ορθότητα της κίνησης αυτής. Αμάν πια με τους "χώρους". Πήξαμε! Λίγη Λογική, επιτέλους.. Καιρός είναι να βρίσκονται Μυαλό και Καρδιά μαζί.

Ο ΗΘΟΠΟΙΟΣ (του Τάκη Κουφόπουλου)


Το πρώτο ακρόαμα που ανέβασα στις 2/9/2008 ώρα 19:40 στο www.radiobubble.gr είναι το έργο του Τάκη Κουφόπουλου "Ο ΗΘΟΠΟΙΟΣ". Υπάρχει στην ιστοσελίδα του, όπου διατίθεται για προσωπική (μη κερδοσκοπική) χρήση.
Το διήγημα αυτό γράφτηκε το 1966 και δημοσιεύτηκε το 1970 στη συλλογή "18 ΚΕΙΜΕΝΑ" από τις εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ.
Το βρίσκω εξαιρετικά επίκαιρο, για τούτο το ξαναφέρνω στην επιφάνεια.
Καλή ακρόαση :) αν και έχει παράσιτα και δεν έχει μουσικούλα. Ελπίζω η διήγησή μου να μη... ζημιώσει(!) την ακοή των ακροατών. Αντέξτε, 18 λεπτά είναι μόνο, θα περάσουν...