Σελίδες

Τετάρτη 3 Δεκεμβρίου 2008

«Δεν είμαι τρελός»

Με αυτή την ατάκα συμπλήρωσε φίλος επιστήμονας την ανησυχία του για τα στεγανά της γνώσης προς τη χώρα μας και το επιστημονικό δυναμικό της. Κάθε τόσο διαπιστώνει, όπως με διαβεβαίωσε, ότι υπάρχουν όρια. Στον τομέα με τον οποίο ασχολείται και αναζητά γνώση για μελέτες του, τα πανεπιστημιακά ιδρύματα της αλλοδαπής βάζουν φρένο στις αναζητήσεις του σαν να λένε "ίσαμε εδώ, δεν χρειάζονται περισσότερες γνώσεις για σας".

Εμένα δεν μου κάνει εντύπωση η αντίδραση των ξένων ναών της γνώσης, αλλά η ατάκα του φίλου μου. Το πόση ανάγκη υπάρχει στον έλληνα να δηλώσει ότι δεν πάσχει το μυαλό του. Τη φράση αυτή, το "δεν είμαι τρελός/ή" την ακούω όλο και συχνότερα και αυτό με ανησυχεί εμένα.

Σε μια κοινωνία που παράγει παράνοια, κανονικά θα έπρεπε να έχουμε τουλάχιστον εξοικειωθεί με το θέμα και να μην αντιμετωπίζουμε τον πάσχοντα συνάνθρωπο ως εξωγήινο. Να μη φτύνουμε τον κόρφο μας και να μη "κουνιόμαστε από τη θέση" μας στην αναγγελία της πάθησης του μυαλού.

Αραγε, πόσοι είναι οι "λογικοί" σήμερα; Πώς ορίζεται η λογική; Είναι "λογικά" π.χ. τα μέτρα που λαβαίνει η κυβέρνηση; Είναι λογικές οι πρακτικές που ακολουθεί π.χ. πουλώντας κερδοφόρες επιχειρήσεις αφού τις βαφτίσει παθογόνες;

Πόσο λογική είναι η καινούργια μέθοδος διαστρέβλωσης των εννοιών των λέξεων; Πόσο "ειρηνικός" είναι π.χ. ένας πόλεμος; Πόσο αντέχει η βίδα που κρατάει το μυαλό στη θέση του και να μη... στρίβει;

Το δυστύχημα είναι ότι άπαξ και κάποιος διαγνωσθεί ως ψυχικά ασθενής την έκατσε τη βάρκα! Για το περιβάλλον του γίνεται "χαπάκιας", μπαίνει αυτομάτως στο περιθώριο, οι λέξεις του φοβίζουν, οι ιδέες του τρομάζουν. Μαζί με αυτόν, μπαίνουν στο περιθώριο και όσοι τον φροντίζουν. Λες και πρόκειται για κάτι τι κολλητικό. Λες και μια "τρελή" ιδέα σκοτώνει.

Δεν καταλαβαίνω λοιπόν, πώς γίνεται και το κράτος όλο και λιγοστεύει τις παροχές του προς τη κατεύθυνση της ψυχικής υγείας. Αναρωτιέμαι μάλιστα μήπως αυτό συμβαίνει επειδή υπάρχει πρόθεση αποχαρακτηρισμού των ψυχικά πασχόντων, μια και, καθώς δείχνει το πράγμα, η τρέλα κυβερνά τον πλανήτη και δεν πρόκειται για μια δημιουργική "τρέλα" αλλά για μια νοσηρή πραγματικότητα -δυστυχώς- η οποία έχει βαφτιστεί "σύγχρονη λογική".

-->> Χαίρομαι που δημιουργήθηκε το http://psi-action.blogspot.com με σκοπό να ενημερώνονται οι πολίτες για την κατάσταση στις Μονάδες Ψυχοκοινωνικής Αποκατάστασης που λειτουργούν από ΜΚΟ καθώς και για τις προσπάθειες που γίνονται για να μην διακοπεί η ψυχιατρική μεταρρύθμιση στη χώρα μας.

-->> Για μια πρώτη ενημέρωση:-->>
http://psi-action.blogspot.com/2008/10/blog-post_6202.html

-->> Ολόκληρο το blog είναι ενδιαφέρον, δείτε το -->> http://psi-action.blogspot.com/


7 σχόλια:

Unknown είπε...

Θα έλεγα πως η αντιδιαστολή δεν είναι λογικός - τρελός, αλλά λογικός - ηλίθιος. Και ο κόσμος, επειδή δεν θέλει να πεί "ηλίθιος" λέει "τρελός"...

Rodia είπε...

Μπα, στη συγκεκριμένη περίπτωση ισχύει το πρώτο, ίσως για να αποκλειστεί η περίπτωση να εκλάβω τα λόγια του ως... συνομοσιωλογικό σενάριο!
..αλλά η φράση αυτή ήταν το έναυσμα για παραπέρα σκέψεις..

ο δείμος του πολίτη είπε...

Οποιοσδήποτε θελήσει να διαφοροποιηθεί σε κάτι από την κοινωνία, θεωρείται με μιας τρελός. Ξεχνάς το Σωτήρη Μουστάκα; Αυτό απαιτεί η ελληνική ψιχιατρική.

pølsemannen είπε...

Όποιος πάει κόντρα στο ρεύμα, το κοπάδι κλπ. χαρακτηρίζεται αιρετικός, τρελός κλπ. Τελικά όμως οι μεγάλες αλλαγές στην ιστορία από κάτι τρελούς έχουν γίνει...

Λογική και παροχές του Ελληνικού κράτους για το οτιδήποτε; Σας παρακαλώ έχω κάποιο επίπεδο και δεν θέλω να αρχίσω τίποτα γαμοσταυρίδια...

Γιατί κυκλοφορούν τόσο λίγα άτομα με ειδικές ανάγκες στις Ελληνικές πόλεις σε σχέσει με άλλες χώρες της ΕΕ; Μήπως γιατί είμαστε ανώτερη ράτσα και δεν έχουμε ανάπηρους; Όχι απλά δεν τολμούν να βγουν έξω.

Α! Εάν έχετε όρεξη και έμπνευση μπορείτε να παίξετε εδώ.

pølsemannen είπε...

...σε σχέση...

mindstripper είπε...

Νά 'σαι καλά γι αυτό το ποστ σου Ροδιά μου.

Rodia είπε...

Τρισάθλια είναι και τα μέρη όπου "φιλοξενούνται" οι ψυχικά ασθενείς(?) όπου τους ξεφορτώνουν οι συγγενείς τους πληρώνοντας αδρά πολλές φορές.
Για τούτο έχει μεγάλη σημασία η εξωτερική θεραπεία. Αλλά, πότε θα μάθει (θα εκπαιδευτεί) η κοινωνία μας να μη τους απομονώνει;

~~παιδιά, ας προβάλλουμε το θέμα, αξίζει! :)

~~mindstripper, χαίρομαι ιδιαίτερα για την επίσκεψη καρδούλα μου :)