Σελίδες

Τρίτη 22 Δεκεμβρίου 2015

οδηγίες προς αποκλεισμένους συνταξιούχους


σού είπα να μη φτύνεις τη λάμπα ασετυλίνης,
μη κάνεις εμετό πάνω στο κινητό,
κράτα τα μάτια σου κλειστά, τ' αυτάκια βουλωμένα,
πρόσεχε και τη μύτη σου, μη τρέχει και τη χάσεις,
το στόμα σου άστο ανοιχτό, με μύγες να χορτάσεις!
______
ΣΗΜ.1.
τώρα κάνει κρύο και δεν κυκλοφορούν μύγες, αλλά σύντομα έρχεται καλοκαιράκι.. σε πεντέξι μήνες θα φας.. κάνε υπομονή λέμε!!
ΣΗΜ.2.
αν είσαι τυχερός, μπορεί να πετύχεις και ρομποτική μύγα..  λογάριασε με πόσες μερίδες φαγάκι ισοδυναμεί.. Φφφφίου!!! ταράτσα θα την κάνεις λέμε!!

Τρίτη 24 Νοεμβρίου 2015

το PSI

το πιεσάι ειναι πτηνό που τριγυρνά στα όρη,
είναι μια κότα στρουμπουλή που μοιάζει με βαπόρι
τρώει ταμεία με λεφτά και στραβοκαταπίνει
κι όσο και να την πνίγουνε, ποτέ της δεν τα φτύνει

Τετάρτη 11 Νοεμβρίου 2015

ο Ατμομηχανής Θεός






..και κει που η Ευρώπη των Λαθών και των Πολυτριγμών (η πρώην Ενωση Κεφτέδων και Αλεύρων) εξελίχτηκε σε Λυκομισιόν, εμφανίστηκε ως Ατμομηχανής Θεός η Κάθοδος των Μιζερίων..

Δευτέρα 26 Οκτωβρίου 2015

τα θαύματα του μπότοξ

Με τη μέθοδο μπότοξ μπορούμε να κάνουμε θαύματα, όπως π.χ. το εξής: παίρνουμε δυο τυχαία φαλαινοθηρικά και τα μετατρέπουμε στο άψε σβήσε σε κότερα πολυτελείας! Καιρός είναι να κάνω οικονομίες, να μαζέψω μερικα μπικικίνια και να τολμήσω. Μέχρι και θέση τηλεπαρουσιάστριας χτυπάω λέμε!


η κα Γεροβασίλη ξανάνιωσε! Οσο μεγαλώνει, τόσο ωραιότερη γίνεται. Σαν το καλό κρασί. Να ζητήσω ποσοστά απο αυτόν/την που φροντίζει το ίματζ της; Πείτε μου, σεις που ξέρετε.













η κα Γεννηματά μεταμορφώθηκε σε παιδούλα, ατάκα κιεπιτόπου! Καμμιά σχέση με το παλιό άτσαλο κορίτσι, ε; Πες μου ποιος/ποια ανέλαβε τη μεταμόρφωση, να ζητήσω κι εδώ ποσοστά, οπωσδήποτε!


















___________
ΣΗΜ. τουλάχιστον, πιάνουν τόπο τα λεφτουδάκια μας

Παρασκευή 16 Οκτωβρίου 2015

Η Ελλάδα ΕΧΕΙ θαλάσσια σύνορα! Αμαν λεμε

Το προηγούμενο ποστ περί της εκπεφρασθείσης "άγνοιας" του κ. Τσίπρα περί θαλασσίων συνόρων έρχεται να ενισχύσει την ανησυχία μου η πρόταση Γιούνκερ κλπ "συνεταίρων" στην Ε.Ε. για ναυτική συνεργασία Ελλάδας-Τουρκίας στο Αιγαίο με σκοπό τον έλεγχο των συνόρων της Ευρωπαϊκής Ενωσης, παρόλο που η Ελλάδα δια του ΠτΔ κ. Παυλόπουλου "το ξεκόβει".
Πόσα όμως έχουν "ξεκόψει" (διαψεύσει, σε καλύτερα ελληνικά) μέχρι τώρα τα χείλη των επίσημων; Αδικο έχω να ανησυχώ; Σκέφτομαι τους χιλιάδες "λαγούς" που εξαπολύονται τα τελευταία χρόνια από πάρα πολλά επίσημα (και μη) χείλη και ανησυχώ ακόμα περισσότερο...
Οταν θυμάμαι και τον ολλανδό φίλο μου, που, πριν καμμιά 40ριά χρονάκια τράβαγε με το δάχτυλο μια νοητή γραμμή απο πάνω προς τα κάτω στο χάρτη χωριζοντας το Αιγαίο στα δυο, ε, μάλλον πρέπει να ανησυχώ σοβαρά, μια και οι Ελληνικές κυβερνησεις δεν κατάφεραν να διευκρινίσουν ως τα σήμερα τί συμβαίνει με τη θάλασσά μας. Φυσικά και εξήγησα στον φίλο μου ότι αυτός ο χωρισμός δεν είναι δυνατός, αφού στα νησιά κατοικούν έλληνες, είναι ελληνικά νησιά, ανήκουν σε μας δηλαδή, αλλά είναι δυνατόν να πιάσω η έρμη έναν έναν τους ευρωπαίους "φίλους" και τους εξηγώ; ε;

Τρίτη 8 Σεπτεμβρίου 2015

Η ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΘΑΛΑΣΣΙΑ ΣΥΝΟΡΑ!



''...ξαφνικά ένα τραγικό γεγονός άλλαξε όλο το προεκλογικό σκηνικό όταν ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ είπε στη Θεσσαλονίκη  “Ποιά σύνορα; έχει σύνορα η θάλασσα και δεν το ξέραμε;”.  Ήταν το επιστέγασμα της ασχετοσύνης ενός ξεκάθαρα πλέον επικίνδυνου κόμματος που δεν μπορεί να χειριστεί τα εθνικά θέματα.

Φαίνεται ότι δεν υπάρχει ούτε ένας στον ΣΥΡΙΖΑ που να έχει διαβάσει την Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας που ψηφίστηκε το 1982 και αποτελεί το Σύνταγμα των Θαλασσών και Ωκεανών του πλανήτη μας. Οι Τούρκοι που πολέμησαν τις πιο κρίσιμες διατάξεις της νέας Σύμβασης είχαν πάντα μεγάλο πρόβλημα με όλες τις θαλάσσιες ζώνες και ιδιαίτερα αυτή της ΑΟΖ. Οι Τούρκοι όταν αναφέρονται στην μη ύπαρξη οριοθετημένων θαλάσσιων συνόρων δεν αναφέρονται στην αιγιαλίτιδα ζώνη ή χωρικά ύδατα αλλά στην ΑΟΖ και την υφαλοκρηπίδα. Τώρα, ξαφνικά, μετά τις δηλώσεις Τσίπρα οι Τούρκοι θα αρχίσουν να μας αμφισβητούν και την αιγιαλίτιδα ζώνη μας. Η Ελλάδα είναι το μόνο κράτος  στο κόσμο που διαθέτει χωρικά ύδατα 6 ν.μ. αλλά φαίνεται ότι ένας Έλληνας πρώην πρωθυπουργός αμφισβητεί ότι η Ελλάδα έχει θαλάσσια σύνορα.


Τα θαλάσσια σύνορά μας στο Αιγαίο Πέλαγος είναι σαφώς οριοθετημένα από τη Συνθήκη της Λωζάννης του 1923, το Πρωτόκολλο Αθηνών του 1926 και την ιταλο-τουρκική Συμφωνία και Πρωτόκολλο του 1932. Η Τουρκία δεν θέλει να οριοθετήσει τις θαλάσσιες ζώνες της ΑΟΖ και της υφαλοκρηπίδας διότι με τα ισχύοντα εύρη αιγιαλίτιδας ζώνης στο Αιγαίο- 6ν.μ. Ελλάδας και Τουρκίας – στην Ελλάδα με βάση την Σύμβαση του 1982, περιέρχεται το 93% της ΑΟΖ και της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου στην Ελλάδα και μόνο το 7% στην Τουρκία.
Εάν, τελικά, η «πρώτη φορά αριστερά» δεν θα είναι και η «τελευταία φορά αριστερά» τότε θα πενθήσουμε στο μέλλον όχι μόνο τους πρόσφυγες αλλά και κάτι ακόμα χειρότερο.'' -->>γράφει ο Θεόδωρος Καρυώτης εδώ-->> http://mignatiou.com/2015/09/i-ekdikisi-tis-xechasmenis-aoz/ στο άρθρο με τίτλο "Η εκδίκηση της ξεχασμένης ΑΟΖ"
_____________________________________________
ΣΗΜ. όλο και επιβεβαιώνεται η πιθανότητα να έχει ήδη εκχωρηθεί η ελληνική ΑΟΖ απο τους ευρωπαίους "εταίρους" στις ΗΠΑ, ως ανήκουσα στην Ε.Ε. βεβαίως, ή να έχουν προχωρήσει σε ειδική Συμφωνία μεταξύ τους. Γιατί όχι; ..και.. ποιος δίνει σημασία στην Ελλάδα; Μια κουτσουλιά στο χάρτη είναι!

Κυριακή 6 Σεπτεμβρίου 2015

(sic): Σημειώσεις πάνω στο "μεταναστευτικό ζήτημα"

(sic): Σημειώσεις πάνω στο "μεταναστευτικό ζήτημα" 



Συγκλονιστικό κείμενο του Γκυ Ντεμπορ, που αναφέρεται στη Γαλλία μεν, αλλά αγγίζει και τα δικά μας προβλήματα.. το ευρωπαϊκό προβλημα, όπως εξελίσσεται σήμερα..

Κυριακή 30 Αυγούστου 2015

και γουλί και με μαλλί!

Ο κ. Τσίπρας αποτελεί την έκφραση του απόλυτου παραλόγου.. ή μάλλον.. είναι ο ίδιος το απόλυτο παράλογο! Αυτό που δεν κατάφεραν να πετύχουν γενιές και γενιές θεατρικών συγγραφέων, το πέτυχε μοναχός του: να συμβαίνουν ταυτόχρονα δυο τουλάχιστον αντιφατικά πράγματα. Ομολογώ ότι τον είχα υποτιμήσει.. δεν του τό 'χα, πώς το λένε! Υπερβαίνει το παλιό "και με τον αστυφύλαξ και με το χωροφύλαξ" και σίγουρα η συνταγή του θα οδηγήσει τη χώρα σε ένα κρεσέντο μέσα από συμπληγάδες επιτυχιών και αποτυχιών που δεν θα αλληλοδιαδέχονται απλώς η μια την άλλη, αλλά θα συμβαίνουν ταυτοχρόνως! Αυτή είναι η μεγαλειώδης νοητική σύλληψη. Θα τους κουφάνουμε τους εταίρους μας και σύντομα θα ζητήσουν το κοπυράιτ να εφαρμόσουν τη συνταγή "κυβερνώντας αλά ελληνικά", το οποίο θα έχει βαρύ κόστος -γι αυτούς. Για εμάς εδώ, τι κόστος νά 'χει; Εμείς το ζούμε καθημερινά εδώ και χρόνια, είναι ο τρόπος ζωής μας, εμείς ανακαλύψαμε το Matrix! Να καθόμαστε δηλαδή στην καρέκλα μας και όλα να τρέχουν ένα γύρω με διαστημική ταχύτητα. Αυτό θα συνεχίσει να κάνει απλώς η νέα προτεινόμενη κυβέρνηση και σίγουρα θα πετύχει. Το υπογράφω.
____________________
ΣΗΜ. το σημαντικό είναι ότι δεν απαιτείται στην περίπτωση αυτή το δίδυμο Τσίπρα-Βαρουφάκη, γουλί συν μαλλί, δηλαδή. Ενα κεφάλι είναι αρκετό να εκφράσει το δισυπόστατο.

Πέμπτη 13 Αυγούστου 2015

Μια Ζωή την έχουμε!

 Νομίζω πως έχουμε ήδη καταλάβει -είμαστε έξυπνος λαός, πώς να το κάνουμε!- ότι οι κυβερνήσεις λέγονται "κυβερνήσεις" κατ' ευφημισμόν, που λένε, ότι δεν υπάρχουν στον κόσμο ολόκληρο κυβερνήτες άλλοι, εκτός από τους πάμπλουτους τραπεζίτες, βιομηχάνους, εταιρείες, κλπ, ότι οι εκλογές γίνονται για να ενισχύεται η αυταπάτη των λαών και ότι τα κοινοβούλια ειναι απλώς μια ψευδαίσθηση ή, έστω, απλοί διαμεσολαβητές μεταξύ φτωχών (αυτο που λέγεται "απλοί άνθρωποι") και πλούσιων εξουσιαστών.

Η σύγχρονη ενσάρκωση του Δον Κιχώτη και των παλιών μαχητών εναντίον δράκων και άλλων τεράτων, είναι η κα Ζωή Κωνσταντοπούλου που παλεύει να κρατήσει ψηλά (με νύχια και με δόντια) το κύρος του ελληνικού Κοινοβουλίου -για τα ευρωπαϊκά δεν γνωρίζω.

Η Ζωή τολμά. Οχι μόνο επειδή είναι εκ φύσεως τολμηρή -"χωριό που φαίνεται.." γαρ- αλλά και επειδή είναι ένα από τα λίγα θεσμικά πρόσωπα που έχουν πάρει στα σοβαρά το ρόλο τους. Μακάρι να αντέξει!

Η Ζωή ξέρει να είναι σοβαρή στα σοβαρά, αλλά και μειλίχια με ύφος γλυκό και ευπροσήγορο όταν υποδέχεται και ακούει καλούς ανθρώπους, όπως π.χ. τον πρέσβη της Μπολιβαριανής Δημοκρατίας, μιας χώρας που επίσης παλεύει για ένα κόσμο καλύτερο -όπως κι εμείς υποθέτω.

 Εκείνοι που την επικρίνουν -ημέτεροι, αλλότριοι, αλλά και πεπλανημένοι απλοί/απλοϊκοί πολίτες) στέκονται στην αγωνιώδη προσπάθειά της να εκφράζεται όσο το δυνατόν ακριβέστερα, καθώς και στη χροιά τη φωνής της, η οποία (μεταξύ μας!) διαπερνά τύμπανα και σπάει κόκκαλα! Καλό θα είναι λοιπόν (και γι αυτούς) να προσέχουν κυρίως τα λόγια της, τί λέει, δηλαδή, πριν εκσφενδονίσουν ανιστόρητα (και ανελλήνιστα!) βέλη.

Κράτα Ζωή! Γερά! Μήπως αλλάξει επιτέλους το αφήγημα του κόσμου (η πολιτική, δλδ) που μας σερβίρουν... να έρθει στα δικά μας, τα ανθρώπινα μέτρα. Μια Ζωή την έχομεν άλλωστε...
________________
ΣΗΜ. Πολιτική είναι αυτό που θέλουμε/οραματιζόμαστε να γίνουμε με κάθε τρόπο και με αυτό το στόχο οργανώνουμε δράσεις, προσαρμόζουμε συμπεριφορές, ταχτοποιούμε πράγματα, κλπ, ώστε να οδηγηθούμε στο μέλλον που επιθυμούμε.. Αυτό περί της "τέχνης του εφικτού" κλπ παρόμοια είναι απλώς μπούρδες.

Κυριακή 9 Αυγούστου 2015

οι τσάμπα μάγκες οι τετρακάβαλοι και ο τσέτελμαν


ή είσαι τσέτελμαν ή δεν είσαι γιατί άμα είσαι δεν λές και ξελές με ταχύτητα φωτός κύριος και αυτά είπαμαν αλλά δεν τα εννοούσαμαν και τώρα σφίξαν τα γάλατα και τέτοια γιατί αυτά δεν είναι σοβαρέ κουβέντε είναι κουβέντε του καφενείου του παλιού γιατί σήμερα έχουμε καφετέριε και άλλα ελαφρά μαγαζάκια και βρίσκουν οι απόξω οι σκληροί με τις μπιραρίε και -παπ!- μας πατάνε γιατί αυτό είναι πολιτική σήμερα να βρίσκεις του αλλουνού τον κάλο και να τονε πατάς να τονε λιώνεις κι άμα φοράει γραβάτα να τηνε σφίγγεις ώσπου να λέει ήμαρτον κι άμα είσαι ένας έστω και ξεγραβάτωτος με μια διμοιρία απέναντι τι να κανεις; το πίνεις κι ας είναι και ξινό αλλά τι φταίμε μεις εδώ κατω που πιστέψαμε και ελπίσαμε οτι κατι θ'αλλάξει αλλά πέσαμε στα ίδια και χειρότερα και λένε πως εκβιάζεται ο κυβερνήτης και λέμε με τί εκβιάζεται; 
τονε πιάσανε στα πράσσα να κλέβει ή να κάνει άλλες μαλαγανιές; 
μέσα και τούτος και στα γρήγορα και ας βάλουμε κλήρο ποιος θα κάνει κουμάντο το πλεούμενο να ισιώσει που μια μπατέρνει δεξιά και μια αριστερά και Χριστό δε βλέπουμε να πάψει πια να μπατάρει μπας και φτάσουμε πουθενα που δεν το βλέπω αλλά και να τό'βλεπα πάλι θα με καπελώναν οι τσάμπα μάγκες οι τετρακάβαλοι

Πέμπτη 6 Αυγούστου 2015

γράμμα απο το Ναγκασάκι

Αγαπημένη μου Χιροσίμα, σε σκέφτομαι.
Τι έπαθες αδερφούλα μου.. τα ίδια όπως κι εγώ, καθώς φαίνεται.. Ισως και χειρότερα.. αλλά ποιο είναι το χειρότερο του χειρότερου; Χειρότερα μάλλον επειδή ήσουν πιο όμορφη και καλομαθημένη.. Κουράγιο αδερφή, κι αυτό θα περάσει. Σε μερικά χρόνια οι εχθροί γίνονται φίλοι, οι ισορροπίες αλλάζουν, οι πόλεμοι μετακινούνται.. τι να πω να σε παρηγορήσω;

Σε φιλώ με όσα χείλη απέμειναν,
Το μικρό σου Ναγκασάκι

Τετάρτη 5 Αυγούστου 2015

μια στο καρφί και μια στο πέταλο

Eτσι καλλιγώναν τ' άλογα παλιά ,
για να μη τα πονάνε και πολύ,
για το καλό τους,
αλλά και για το καλό του πεταλωτή,
μη φάει καμμιά άτσαλη κλωτσιά στη μούρη .
Το ίδιο κάνει και ο οδοντίατρος:
σταματά κάθε λίγο ρωτώντας "πονάτε;" και συνεχίζει αφού πάρει ο ασθενής μια μικρήν ανάσα .

Το ίδιο κάνει και η κυβέρνηση:
μετά τη μπόμπα Κουρουμπλή, αμολάει μερικά θετικά σχέδια/όνειρα για την αγροτική ανάπτυξη.

Δευτέρα 3 Αυγούστου 2015

μικρό δείγμα αισχροκέρδειας με αποδείξεις

Tο μικρό μπακάλικο της γειτονιάς, έμαθα πως αύξησε στις 14 Ιουλίου (λιγες μερες ΠΡΙΝ το νεο ΦΠΑ) ενα προϊόν (ζυμαρικα) που κόστιζε 2,30Ε σε 3,20Ε.. (σκέτος αναγραμματισμός για να στραβώνει τα γερόντια?)

--Υπάρχει απόδειξη για το ανατιμημένο προϊον σε δυο δόσεις (για ξεκαρφωμα?) δλδ 2,30Ε+1,00 Ε

--Υπαρχουν και τα αποδεικτικα σακκουλακια, πριν και μετά την ανατίμηση.

..και.. αντί να καρφωσω το μπακαλικάκι -είπαμε, ας αρχίσουμε απο τους μεγαλους!- απλώς, θα περιοριστω στην ενημερωση των (εν δυνάμει) πελατών της μικρης αυτης φιρμας "Μπακάλικο", με κρητικα κυριως προϊοντα, περί της αισχροκέρδιας του ιδιοκτητη-μπακαλη .
_________________________
ΣΗΜ.1. τα στοιχεία διατίθενται σε κάθε ενδιαφερόμενο, αρμόδιο ή όχι
ΣΗΜ.2. έχω δίλλημμα: θέλω να μη κλείσει το μπακαλικάκι, αλλά θέλω και να μη με κλέβει.

Παρασκευή 31 Ιουλίου 2015

Ρίχνω την Ιδέα για εγκλωβισμό του τρίτου Μνημονίου!

σκεφτομαι... σκεφτομαι πιεστικά... και κατεβασα μια φοβερή Ιδέα!
Να εγκλωβίσουμε το τριτο Μνημονιο!!!
Αντι να εγκλωβιστούμε σε αυτό και να μενουμε εγκλωβισμενοι όπως στα προηγούμενα, να πρωτοτυπήσουμε: να το εγκλωβισουμε εμεις.
Οπως θα μπαινει στη χώρα, εμεις να ειμαστε πισω απο την πόρτα και να το περιμενουμε με μια απόχη -αυτη που πιανουν τις γαριδες, αλλα πιο γερη- να το κλεισουμε μεσα στα διχτυα και να το κανουμε ό,τι θεμε.. ψητο, τηγανητο, φαρσί.. Καλο, ε;

Τετάρτη 29 Ιουλίου 2015

Συνταγή για ένα σκληρό ευρώ

Υλικά (ακριβέστατα):
1 σκληρή λιτότητα (ρίχτε μπόλικη, να μη τελειώνει)
1 σκληρή διαπραγμάτευση (όση σηκώσει)
1 σκληρή συμφωνία (φρέσκια)
18 σκληρούς δανειστές (σιτεμένους και ξινούς)

Εκτέλεση (κυριολεκτική):
Ανακατεύετε όλα τα υλικά μαζί και διαπιστώνετε ότι, όσο εκτελείται η συνταγή αυτή, το αποτέλεσμα είναι αντίθετο: το ευρώ μαλακώνει!

Τετάρτη 29 Απριλίου 2015

Οι μαθητές του κ. Βαρουφάκη είναι πολύ άτακτοι!

Φλυαρούν, παπαρδελίζουν, στραβομουτσουνιάζουν, δεν προσέχουν μπας και μάθουν κάτι χρήσιμο, φτύνουν, κοροϊδεύουν, βγάζουν γλώσσα, πετάνε σαϊτες μέσα στην τάξη... κάνουν σαν άτακτα σχολιαρόπαιδα τεσπα...

Ποιοι; μα.. οι "φίλοι και εταίροι μας", που -υποτίθεται- κόπτονται να μας σώσουν! Αγνωστό από τί... από κάναν ιό μάλλον ή από κάποια επιδημία δημοκρατικής προέλευσης. Το λαϊκό ευρωπαϊκό κόμμα έχει λυσσάξει, οι τραπεζίτες επίσης, όλοι οι σοβαροί (και γραββατωμένοι) άνθρωποι -και ευρωπαίοι βεβαίως- κάτι τι έχουν να προσάψουν εναντίον μας.

Χαμένοι μέσα στα στρατευμένα τους μυαλά, οι δευτεροκλασσάτοι τεχνοκράτες, οραματίζονται την υποταγή όλων των πολιτών της Ευρώπης, προβάροντάς τη στους έλληνες. Ετσι νομίζουν ότι θα πετύχουν την ανέλιξή τους σε αιώνιους εξουσιαστές, μέσω του χρήματος των τραπεζών. αλλά... οι τραπεζίτες δεν κοιμούνται! Αντε, σε λιγάκι θα ψηφίζουμε τραπεζίτη για πρωθυπουργό -αν θα επιτρέψουν τις εκλογές φυσικά!

_______________
ΣΗΜ. Αν οι "φίλοι και εταίροι μας" τοποθετούν τον εαυτό τους σε θέση (κακού και άτακτου) μαθητή, δεν φταίει ο κ. Βαρουφάκης που ΕΙΝΑΙ καθηγητης.

Τετάρτη 1 Απριλίου 2015

Επίθεση πουλερικών στην αίθουσα συνεδριάσεων της Βουλής!

Η Βουλή γέμισε κοκκοράκια και κοκκόρια! Φρέσκια-φρέσκια ανταπόκριση απο το κτίριο του Κοινοβουλίου - Σύνταγμα, προ ολίγου: «οι καθαριστές της αίθουσας Συνεδριάσεων του Κοινοβουλίου αντίκρυσαν άφθονα (και φθονερά) κοκκόρια να ξεφυτρώνουν από τα έδρανα των μελών της αντιπολίτευσης και να τρώγονται μεταξύ τους. Κοκκόριζαν στεντορίως και αλληλομαδιόντουσαν με μανία δι άγνωστον αιτίαν.»
Αυτό που εικάζω είναι ότι το συμβάν αποτελεί συνέχεια της προχθεσινής έκτακτης συνεδρίασης, όπου οι αρχηγοί των αντιπολιτευόμενων κομμάτων προσπαθούσαν να επιδείξουν τον κοκκορισμό τους, για να κερδίσουν την καρδιά της εκλεκτής τους δίμετρης Προέδρου, αλλά ματαίως... Πρέπει να ψηλώσουν πολύ, λέμε, για να τα προσέξει κανείς.
_________
ΣΗΜ.1. αλήθεια, προσέξατε πόσο λέπτυνε ο κ. Μπένυ; τουλάχιστον 10-15 κιλάκια υπολογίζω και αναρωτιέμαι για την αιτία του φαινομένου. Του κόπηκε η όρεξη ξαφνικά ή προέκυψε γεροντοέρωτας και θέλει να δείχνει κομψός; ε;
ΣΗΜ.2. αμ ο κ. Σαμ; που δήλωσε περί «ευθέως αντρός»; Μάλλον σκέφτεται να ανοίξει Σχολή Αντρών Αληθινών (πάσα γη, κλπ) και άρχισε τη διαφήμιση απο το τζάμπα ΜΜΕ.. λέμε τώρα...

ΣΗΜ.3. πιθανολογώ ότι το μένος των (αληθινών, ευθέων -αλά Σαμ) αντρών εκειμέσα έχει κάποια βάση... δηλαδή ότι... επειδή μάλλον οι περισσότεροι εξ αυτών υπήρξαν μαθητές σχολείων αρρένων -και ουχί μεικτών- δεν έχουν συνηθίσει τη γυναικεία εικόνα/παρουσία σε θέση ισότιμη, βγάζουν τώρα (ΤΩΡΑ, αλά Βενιζέλ) τα απωθημένα τους, διατηρώντας εισέτι την έκπληξίν των.
ΣΗΜ.4. σκέφτομαι μήπως ήταν καλύτερα τα πρόβατα...

Κυριακή 22 Μαρτίου 2015

(ξανα)Γεννιέμαι σα χώρα!

Είμαστε τυχεροί! Ζούμε σε μια χώρα που συνεχώς (ξανα)γεννιέται. Ας θυμηθούμε μερικα γεννητούρια. Εχουμε και λέμε λοιπόν...

Η αρχαία Ελλάδα παντρεύτηκε το Χριστιανισμό και γέννησε το Βυζάντιο. Φοβερή και πολύφερνη νύφη το Βυζάντιο λέμε! Το τριγυρίζανε πολλοί θαυμαστές, δυτικοί κομψευόμενοι, αλλά και ανατολίτες. Οι δυτικοί (παρά την ιπποσύνη και το ρομαντισμό τους) κλέψαν την παρθενιά του μέσω υπόσχεσης γάμου, την οποία αθέτησαν, και, αφού κατάκλεψαν (την προίκα του) τους θησαυρούς του,  το εγκατέλειψαν αποδυναμωμένο. Ετσι, οι ανατολίτες οθωμανοί το βρήκαν ανυπεράσπιστο και το βίασαν κι αυτοί αναγκάζοντάς το σε υποταγή για 400 ολόκληρα χρόνια. Πολλά, ε; Μπα, δεν είναι τίποτα μπροστά στην ηλικία του Ελληνισμού, που υπάρχει και γεννιέται ξανά και ξανά μετρώντας χιλιετηρίδες και καταφέρνει να παραμένει ολοζώντανος και φρέσκος φρέσκος!

Ολα αυτά τα χρόνια -και τα 400- κυοφορούνταν ένα σωρό μωράκια, προϊόντα πολλών σπερμάτων, διαφόρων δοτών, εραστών και βιαστών, ανατολικών και δυτικών... Από αυτό το συνονθύλευμα συνευρέσεων -επιθυμητών και μη- προκύψαμε εμείς, οι Νεοέλληνες! Τα μωράκια, που λέγαμε ντε! Από αυτά τα μωράκια, που ξεπήδησαν μονομιάς με την Επανάσταση του 1821, άλλα μοιάζουν με την Αρχαία μαμά Ελλάδα, άλλα με το μπαμπάκα Χριστιανισμό και άλλα -ίσως τα περισσότερα- έχουν χαρακτηριστικά μπερδεμένα... Περίεργοι συνδυασμοί... ξέρετε τώρα.. γαλλική μύτη και στραβά ποδαράκια, αυτιά πεταχτά και μπόι δυο πήχες..όλα μέσα στο Νόμο της κληρονομικότητας!

Φέτος, θα γιορτάσουμε για πρώτη φορά όλοι μαζί αγκαλιασμένοι τα γενεθλιά μας στην πλατεία Συντάγματος. Θα κάνουμε βολτίτσες (παρέλαση το λένε) και θα χορέψουμε με νταούλια και βιολιά  και στρατιωτικές μπάντες. Ισως τσιμπήσουμε και κάτι τι, αν δεν τα φυλάξουμε όλα τα ψητά για το Πάσχα. Ωραία πράγματα! Γουστάρω λέμε.
_________________________
ΣΗΜ.1. Για να δείς πόσες σημαίες είχαμε, πέρνα απο το σχετικό ποστ του asxetos όπου, μεταξύ άλλων, θα θαυμάσεις την ερωτική σημαία του Λάμπρου Κατσώνη με μπόλικες καρδούλες, τη σημαία των Αγράφων που γερμανοφέρνει, τη σημαία του Ρήγα, με το ρόπαλο του Ηρακλή και τρεις σταυρούς, του Αντρέα Λόντου, της Κρητικής Πολιτείας, των Σπετσών και Ψαρών με ολόγραφο το "ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ", κι άλλες πολλές!!! Πώς ακριβώς προέκυψε η σύγχρονη σημαία μας, δεν έχω καταλάβει καλά.. Πάντως, ευτυχώς, σε αυτο το θέμα καταφέραμε να συνεννοηθούμε!
ΣΗΜ.2. Φυσικά και θα πάω στο Σύνταγμα να γιορτάσω τα γενέθλιά μας! Θα είναι η πρώτη φορά που θα πάω, γιατί αυτό δεν θα είναι μια απλή παρέλαση. Το καταλάβατε πιστεύω, αγαπημένοι μου αναγνώστες/τριες, ε;
ΣΗΜ.3. Γιατί έβαλα τη σημαία του Λάμπρου Κατσώνη; Επειδή έχει τρεις καρδιές, που συμβολίζουν την Αγνότητα της Επαναστασης.. και όχι μονάχα μια φορα, αλλά.. εις τριπλούν! Κάτι παραπάνω ήξερε ο Λάμπρος.

Δευτέρα 16 Μαρτίου 2015

Στον αντίποδα της ανθρωποφάγου λιθουανέζας Rimantė Šalaševičiūtė

Βόηθα λαέ κατακαημένε, μη πέσουμε στα νύχια της απάνθρωπης λιθουανέζας!

Δραματική έκκληση από το ΠΙΚΠΑ Πεντέλης για παπούτσια, ρούχα και παιχνίδια.
Στο απροχώρητο έχει φτάσει η κατάσταση στην κλινική που φιλοξενεί 35 παιδιά με σημαντικές ελλείψεις , ενώ οι εργαζόμενοι του ιδρύματος ζητούν με επιστολή βοήθεια.
Στο κείμενο αναφέρονται ονομαστικά τα παιδάκια από ηλικίας 4 μηνών έως 5,5 ετών, όπως και οι ανάγκες του ιδρύματος.
Το ίδρυμα κάνει, ακόμη, έκκληση και για είδη υγιεινής όπως κρέμες, σαπούνια και άλλα βασικά είδη. Διαβάστε ολόκληρη την επιστολή:

35 παιδάκια από 4 μηνών έως 12 ετών στο ΠΙΚΠΑ Πεντέληs, για υιοθεσία, ζητούν παπούτσια και ρούχα, δείτε τι χρειάζονται ακριβώς στη λίστα.
ΑΝΑΡΡΩΤΗΡΙΟ ΠΕΝΤΕΛΗΣ - ΦΙΛΟΞΕΝΟΥΜΕΝΑ ΠΑΙΔΙΑ
Α/Α Όνομα Ηλικία Νο Παπουτσιού
1. Πέτρος 20 μηνών No 21
2. Βιβή 3,5 ετών No 25
3. Χάρης 2 ετών No 23
4. Νίκος 12 μηνών Νο 20
5. Ραφαήλ 1,5 ετών No 19
6. Παναγιώτης 1,5 ετών No 20
7. Έλλη 2 ετών No 22
8. Νίκος 12 μηνών Νο 18
9. Μυρτώ 2 ετών No 21
10. Αναστασία 2 ετών No 22
11. Γιώργος 8,5 ετών Νο 36
12. Σήφης 6 ετών Νο 30
13. Βαγγέλης 7 ετών Νο 31
14. Αποστόλης 4,5 ετών Νο 24
15. Αλεξάνδρα 9 ετών Νο 29-30
16. Χριστίνα 5,5 ετών Νο 24
17. Σωτήρης 5,5 ετών Νο 30-31
18. Νικόλαος 3 ετών Νο 23
19. Ρεβέκκα 2 ετών Νο 23
20. Αντώνης 2,5 ετών Νο 23
21. Αλέξανδρος 12 ετών Νο 41
22. Γιάννης 10 μηνών
23. Ανδριάννα 11 μηνών
24. Στέλλα-Ρόζα 7 μηνών
25. Ηλίας 11 μηνών
26. Νάντια 9 μηνών
27. Μαρίνος 9 μηνών
28. άρρεν 4 μηνών
29. άρρεν 4 μηνών
30. άρρεν 4 μηνών
31. άρρεν 5 μηνών
32. άρρεν 7 μηνών
33. άρρεν 7 μηνών
34. άρρεν 11 μηνών
35. θήλυ 11 μηνών

ΜΟΝΑΔΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΦΡΟΝΤΙΔΑΣ «ΑΝΑΡΡΩΤΗΡΙΟ ΠΕΝΤΕΛΗΣ» ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΔΩΡΕΕΣ

ΑΦΡΟΛΟΥΤΡΑ ΚΑΙ ΣΑΜΠΟΥΑΝ ΓΙΑ ΒΡΕΦΗ, ΝΗΠΙΑ, ΠΑΙΔΙΑ - ΤΟΣΤΙΕΡΑ - ΣΕΝΤΟΝΙΑ ΜΕ ΛΑΣΤΙΧΟ ΓΙΑ ΜΕΓΑΛΕΣ ΚΟΥΝΙΕΣ - ΣΕΝΤΟΝΙΑ ΜΕ ΛΑΣΤΙΧΟ και ΧΩΡΙΣ (ΠΑΙΔΙΚΑ - ΜΟΝΑ) - ΠΑΠΛΩΜΑΤΑ ΓΙΑ ΜΟΝΑ ΚΡΕΒΑΤΙΑ - ΠΑΠΛΩΜΑΤΑ - ΠΑΠΛΩΜΑΤΟΘΗΚΕΣ ΓΙΑ ΚΟΥΝΙΕΣ - ΠΕΤΣΕΤΕΣ ΜΕΓΑΛΕΣ ΜΠΑΝΙΟΥ - ΠΙΚΕ ΚΟΥΒΕΡΤΕΣ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΚΟΥΝΙΕΣ - ΦΟΡΜΕΣ ΑΘΛΗΤΙΚΕΣ ΑΠΟ 6 ΜΗΝΩΝ ΕΩΣ 12 ΕΤΩΝ - ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ (Νο 20 - 33) - ΚΑΛΤΣΕΣ ΑΠΟ 6 ΜΗΝΩΝ ΕΩΣ 12 ΕΤΩΝ - ΚΑΛΤΣΟΝ - ΚΡΕΜΕΣ ΣΥΓΚΑΜΑΤΟΣ  - ΒΑΦΛΙΕΡΑ -  ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ DVD -  ΡΟΥΧΑ ΕΦΗΒΙΚΑ για αγόρι Νο14-16 -  ΣΑΛΙΑΡΕΣ - ΜΠΟΛΑΚΙΑ - ΚΟΥΤΑΛΑΚΙΑ - ΠΙΠΙΛΕΣ ΚΑΟΥΤΣΟΥΚ «ΤΡΕΙΣ ΤΡΥΠΕΣ» -  ΚΟΥΝΙΕΣ ΨΗΛΕΣ ΓΙΑ ΒΡΕΦΗ - ΜΕΤΑΛΛΙΚΑ ΠΙΡΟΥΝΑΚΙΑ Κ ΚΟΥΤΑΛΑΚΙΑ - ΦΩΤΙΣΤΙΚΑ ΠΑΙΔΙΚΑ - ΑΝΤΙΟΛΙΣΘΗΤΙΚΑ ΜΠΑΝΙΟΥ - ΚΟΥΤΙΑ ΑΠΟΘΗΚΕΥΣΗΣ ΠΑΙΧΝΙΔΙΩΝ (ΜΕΓΑΛΑ ΜΠΑΟΥΛΑ) - ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ ΚΑΛΟΡΙΦΕΡ (30-35 τμ.) - ΧΑΡΤΟΝΙΑ - ΓΡΑΦΙΚΗ ΥΛΗ
Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε με την υπηρεσία Αναρρωτηρίου (213-2059800 Κα Γουρνάκη Ιωάννα)
_______________________
ΣΗΜ.1. Να τί προτείνει η λιθουανέζα στρίγγλα για φτωχούς και άρρωστους:
«Η ευθανασία θα μπορούσε να αποτελεί μία χρήσιμη εναλλακτική για όσους δεν μπορούν να έχουν πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη και πάσχουν από βαριές ασθένειες» δήλωσε η νέα υπουργός Υγείας της Λιθουανίας, Rimantė Šalaševičiūtė (πού πάμε Κύριε;)
ΣΗΜ.2. Αυτή, Παναγίτσα μου, κάνει μια μπουκιά τον Αδωνη και το Βορίδη μαζί.
ΣΗΜ.3. Διαφέρουμε ΕΥΤΥΧΩΣ απο τους "εταίρους" μας!

Παρασκευή 13 Μαρτίου 2015

περί ESM και συμπτώσεων

Αυτό ήταν το τελευταίο ποστ πριν την κατάρρευση του πισι μου στις 11/11/2011: ESM: Μόνιμος Μηχανισμός Στήριξης ή Υποδούλωσης; (ανέβηκε στις 10/11/2011)

Μετά απο αυτόν τον προβληματισμό.. έπεσε μαύρο! ..και όχι μονάχα στην οθόνη.. σμπαραλιάστηκαν όλα λέμε. Σύμπτωση; ίσως.. Πολύ σατανική σύμπτωση όμως, ετσι;

the black egg (waltz) -- Το μαύρο αβγό (βαλσάκι)


Μπορείς επίσης να ακουσεις, πατώντας το σύνδεσμο: http://rodia.podomatic.com/entry/2007-02-17T16_09_15-08_00

Πέμπτη 12 Μαρτίου 2015

Ιατρική ορολογία

...ερε τί σκέφτηκα πάλι... την ιατρική ορολογία!!! αυτή που χρησισιμοποιούν οι δικτάτορες απανταχού της γης για να γίνονται κατανοητοί απο τους λαουτζίκους.. όπως π.χ. ασθενής στο γύψο, στη χειρουργική κλίνη, κλπ.. Σήμερα ακούγονται όλο και συχνότερα παρόμοιες αναφορές από τους εταίρους μας περί ιών, μολύνσεων, μεταστάσεων, κλπ.. Τί συμβαίνει άραγε; μπας και ενέσκηψε δικτατορία εις τας ευρώπας; ε;

Δευτέρα 9 Μαρτίου 2015

H πολιτική ένωση της Ευρωπης ειναι γεγονος!

 ...σκεφτομαι οτι οι τρικλοποδιές μπαίνουν στο ΣΥΡΙΖΑ σκοπό έχουν την πρωτοκαθεδρία του ευρωπαϊκου λαϊκου κόμματος. Απλά πράγματα. Αυτό δεν συνιστά ανάμιξη στα εσωτερικά πράγματα της Ελλάδας, αλλά -απλούστατα!- εσωτερικό κομματικό/ιδεολογικό πόλεμο μέσα στην Ε.Ε. 
δλδ.. να εξαφανιστουν οι χώρες που διαφωνουν με το ευρωπαϊκο λαϊκο κομμα. Αυτό ειναι δημοκρατία. 
-->> και.. μετά απο αυτή τη "δημοκρατία", ΤΙ..? μα.. ο ενθικοσιαλισμός/ναζισμός και η διάλυση της Ε.Ε. φυσικά. Απλά πράγματα είπαμε. ε;

Παρασκευή 23 Ιανουαρίου 2015

Καλπάζοντας προς τις κάλπες


Αστραψε και βρόντηξε ο μεγάλος Δράκος κι έκαψε το Σαμ Αλάκα λίγες μέρες πριν τον στείλει η Αντζι στη χώρα του να μαζεύει βρούβες στο προεδρικό μέγαρο της Ιταλίας. Του την είχε στημένη του Σαμ ο μεγάλος Δράκος, επειδή η Αντζι είναι τόσο αχώνευτη που δεν τόλμαγε να την καταβροχθίσει με τη μία, έτσι την έθιξε δια της πλαγίας οδού, δαγκώνοντας το Σαμ δηλαδή...


Μπορεί μεν να φύγει από τη μέση σε λίγες μέρες ο μεγάλος Δράκος, αλλά αφήνει στο πόδι του το μικρούλικο Δραγκασάκι και η Αντζι τά'χει βάψει μαύρα τώρα και ψάχνει τρόπους να το ξεφορτωθεί πριν μεγαλώσει και μάθει τα κόλπα εκειμέσα στα μέγαρα της Εψης Εψιλον. Θα της λείψει πολύ ο Σαμ που τα έφερνε βόλτα κι όλο συμφώναγε μαζί της. Τι να γίνει όμως; Εχει ο καιρός γυρίσματα που λένε...

Καλπάζοντας προς τις κάλπες βλέπω πολλά ευτράπελα, όπως π.χ. τον αδηφάγο Μπεν Μπενίζ που ωρύεται ότι το πασοκ είναι το πιο σταθερό πράγμα του πλανήτη και'γώ τον φαντάζομαι σαν μπαλάκι του τέννις να κυλά γλυκά γλυκά στη κατηφόρα...

Βλέπω κι ένα ποτάμι γεμάτο λύματα, όπως ο Ασωπός στο περίπου, και πιάνεται η ψυχή μου -καλού κακού, πιάνω και τη μύτη μου, φυσικά.

Εκτός από αυτά που βλέπω, ακούω κιόλας τη φίλη μου τη Χαριτίνη που λέει -προβλέπει μάλλον- ότι την Κυριακή θα γίνει μέγα τραμπάκουλο και νά'χουμε το νου μας, πολίτες και αστυνομία, μέχρι το βραδάκι που όλα θα ηρεμήσουν και θα κοιμηθούμε λιγουλάκι πλουσιότεροι. Παρά τις μαύρες της σκέψεις, η φίλη μου είναι ξηγημένο παιδί, δεν φοβάται ντιπ.

Αυτά και.. Καλή ψήφο αδέρφια!!!
_____________________
ΣΗΜ. πριν λίγα χρονάκια οι ισπανοί φωνάζαν σε μας τους έλληνες να ξυπνήσουμε, αλλά εμείς οι μυστήριοι είμαστε πολύ θορυβώδεις και καταφέραμε να ξυπνήσουμε ολόκληρη την Ευρώπη.. τσ τσ τσ...δεν είναι να μας ξυπνάει κανείς... 

Τετάρτη 21 Ιανουαρίου 2015

Η ΕΛΠΙΔΑ ΜΟΙΡΑΖΕΤΑΙ ΔΩΡΕΑΝ

Θά 'ρθει και πάλι,
και πάλι θα φύγει.
Η σκιά της ελπίδας
θα φωτίσει και θα χαθεί.
Σαν αστραπή.
Για πάντα.
Σαν σκοτεινή αστραπή.
Πόσο μαύρα είναι όλα!

(Παραμύθι ή σχέδιο για σενάριο ή θεατρικό έργο)


Κάποτε, σε μιά χλωμή χώρα, όπου όλα ήταν κιτρινισμένα, απ’ τον ουρανό μέχρι τα δέντρα και τα λουλούδια, τις λίμνες και τα ποτάμια, τη θάλασσα και τα χλωμά πρόσωπα των ανθρώπων, υπήρχε ένα μικρό κι ασήμαντο χωριουδάκι.

Στη μέση της πλατείας του μικρού χωριού βρισκόταν ένα μαγαζάκι με μιά μεγάλη ταμπέλλα που έγραφε με ξεθωριασμένα γράμματα:


ΕΔΩ ΠΩΛΕΙΤΑΙ ΕΛΠΙΣ

Μιά μικρή κοπέλλα ξεπρόβαλε από ένα στενό δρομάκι μαντηλοδεμένη και το πλησίασε διστακτικά. Ανοιξε την πόρτα του μαγαζιού. Οι μεντεσέδες της έτριξαν μ’ ένα διαπεραστικό ήχο, γιατί ήταν εδώ και πολύ καιρό αχρησιμοποίητη. Μέσα στο μαγαζί, πίσω από ’να σκωροφαγωμένο πρασινωπό πάγκο, κάθονταν ένας γέρος και μιά γριά. Η μικρή κοπέλλα μίλησε:

- Λίγη ελπίδα, παρακαλώ.
- Λυπάμαι, μόλις μάς τελείωσε.
- Γιατί λυπάστε; Επειδή δεν έχετε να μού δώσετε;
- Οχι, επειδή δεν κρατήσαμε ούτε για μάς.
- Ευχαριστώ, θα πάω αλλού.
- Μή κάνετε τον κόπο. Πουθενά δεν πωλείται πλέον.
- Κι όμως. Ελπίζω να βρώ λίγη κάπου.
- Αν σας περισσεύει δεσποινίς, δώστε μας λίγη από τη δική σας.
- Ευχαρίστως. Ελάτε να ψάξουμε μαζί.

Σιγά - σιγά, ένα μικρό πλήθος ακολουθούσε τη μικρή κοπέλλα που έψαχνε ν’ αγοράσει λίγη ελπίδα. Το περίεργο είναι πως η ίδια δεν είχε καταλάβει ότι όχι μόνο δεν της έλειπε, αλλά είχε τεράστιο απόθεμα, που το μοίραζε απλόχερα σε όσους την ακολουθούσαν. Ετσι, απόχτησε οπαδούς.

Αρχισαν να περπατάνε μέσα από δάση, πόλεις, λιβάδια και χωριά, χωρίς τροφή, χωρίς ύπνο, χωρίς νερό: Η ελπίδα της μικρής κοπέλλας τους έτρεφε.

Μετά από μερικές ημέρες έφτασαν μπροστά σ’ ένα πανύψηλο τοίχο. Εκεί σταμάτησαν. Ο τοίχος ήταν κάτασπρος, σαν τεράστια παγοκολόνα. Ηταν και παγωμένος. Η μικρή κοπέλλα ακούμπησε το χεράκι της στο κέντρο του τοίχου, μα το τράβηξε απότομα, μη παγώσει.

- Αχ! Έκανε κατάπληκτη. Ελάτε! Φώναξε, ελάτε!
- Ελάτε, ν’ αχνίσουμε όλοι μαζί με τα χνώτα μας!

Πλησίασαν όλοι κι άρχισαν ν΄αχνίζουν “χού - χού” με τα χνώτα τους, εκεί, στη μέση του τοίχου. Ο τοίχος άρχισε να βαθουλώνει και να στάζει. Ηταν πραγματικά μιά τεράστια παγοκολόνα!

Οταν άνοιξε μιά μικρή τρύπα, μετά από χιλιάδες καυτές ανάσες, πέρασε από μέσα της η μυρωδιά της Ανοιξης.

Τότε, μόλις οι άνθρωποι τη μύρισαν, συνέχισαν ν’ αχνίζουν τον τοίχο με ξέφρενη χαρά, όλοι μαζί. Τα μάτια τους έλαμπαν, τα πρόσωπά τους είχαν στρογγυλέψει, τα χλωμά τους μάγουλα απόχτησαν χρώμα.

Κάποτε, δεν μπορώ να υπολογίσω πότε ακριβώς, άνοιξε ένα μεγάλο πέρασμα στον τοίχο. Η μικρή κοπέλλα γύρισε, τους κοίταξε όλους προσεκτικά και τους είπε:

- Μέχρι τώρα δουλέψαμε όλοι μαζί για να τρυπήσουμε τον τοίχο. Τώρα, πρέπει να προσέξουμε. Ενας - ένας να περάσουμε, να μη χαλάσουμε το αποτέλεσμα της προσπάθειάς μας.

Στάθηκε στο πλάϊ επιβλέποντας να μη χαλάσει το άνοιγμα, απ’ όπου περνούσαν όλοι προσεκτικά, ένας - ένας. Μα σιγά - σιγά, το πέρασμα μίκραινε, στένευε.

Η μικρή κοπέλλα εκλιπαρούσε να συνεχίσουν να το αχνίζουν με τα χνώτα τους περνώντας το, οι άνθρωποι όμως δεν της έδιναν πιά σημασία κι απλώς περνούσαν βιαστικοί για να φτάσουν γρηγορότερα, ν’ αγγίξουν την Ανοιξη. Ευτυχώς δεν ήταν και τόσοι πολλοί, έτσι η μκρή κοπέλλα πρόλαβε να περάσει κι εκείνη, τελευταία.

Αυτό που αντίκρυσε περνώντας ήταν ένα τεράστιο ανθισμένο λιβάδι, όσο έπιανε το μάτι, γεμάτο χαρούμενους ανθρώπους, που χόρευαν και τραγουδούσαν.

Χωρίστηκαν σε ομάδες και άρχισαν να χτίζουν τα σπίτια τους. Η μικρή κοπέλλα έχτισε ένα μικρό μαγαζάκι κι έβαλε μιά μεγάλη ταμπέλλα που έγραφε:


ΕΔΩ Η ΕΛΠΙΔΑ ΜΟΙΡΑΖΕΤΑΙ ΔΩΡΕΑΝ

Πιστεύω πως θα περάσουν πολλά χρόνια για να χρειαστεί κάποιος σ’ αυτόν τον τόπο να γυρέψει ελπίδα. Ο καθένας έχει μπόλικη στην ψυχή του. Κι όσο τη μοιράζεται με τους άλλους, όσο τη χαρίζει, η ελπίδα θα περισσεύει.

_____________________________
ΣΗΜ.1.  ανέβηκε την Τετάρτη, 8/11/2006, στο Blogometro
ΣΗΜ.2.  αν δεν είμαστε "ΟΛΟΙ ΓΟΤΘΟΙ" μπορούμε να ελπίζουμε ότι το παραμυθάκι θα βγει αληθινό.

Τετάρτη 14 Ιανουαρίου 2015

Η ΠΑΤΑΤΟΧΩΡΑ ή ΚΑΤΩ ΤΑ ΣΚΟΥΛΗΚΙΑ !

Τα χρόνια τα παλιά η μεγάλη και ξακουστή Πατατοχώρα εφοδίαζε όλο τον κόσμο με τις νόστιμες και ολόγερες στρογγυλές πατάτες της. Κάποτε όμως έπεσε ένα φοβερό σκουλήκι που τις έφαγε όλες, μα όλες, κι ένα πρωί ξημερώθηκε η Πατατοχώρα χωρίς ούτε μιά πατάτα.

Σα να λέμε σήμερα πως η Κίνα στέρεψε από μετάξι, η Αραβία από πετρέλαιο, η Ιταλία από μακαρόνια κι η Ελλάδα από πολιτισμό.

Μαζεύτηκαν λοιπόν όλοι οι σοφοί της Πατατοχώρας, το γνωστό Συμβούλιο Των Σοφών, και συζητούσαν για τον τρόπο που έπρεπε ν' αντιμετωπίσουν αυτό το σοβαρό πρόβλημα.

Η ιδέα που κυριάρχησε ήταν ν' αλλάξουν το όνομα της χώρας τους και ν' αρχίσουν να καλλιεργούν άλλα προϊόντα, "όπως όλος ο κόσμος" -έτσι είπε ο Πρόεδρός τους.

Ενα μικρό αγόρι όμως, που άκουσε την ανακοίνωση του Συμβουλίου από το ραδιόφωνο, δε συμφώνησε καθόλου μ’ αυτή την ιδέα. Είχε γεννηθεί πατατοχωρίτης και δεν ήθελε ν’ αλλάξει πατρίδα. Εγραψε λοιπόν για τη δική του ιδέα στους σοφούς και, παράλληλα, τη διαφήμισε στους τοίχους της πόλης του. Πίστευε δηλαδή, πως έπρεπε να πολεμήσουν το σκουλήκι που κατέτρωγε τις πατάτες και όχι ν’ αλλάξουν όνομα στη χώρα τους αποδεχόμενοι την καταστροφή, που στο κάτω - κάτω κανείς δεν ήξερε πόσο θα διαρκούσε.

“Ζήτω οι πατάτες - Κάτω τα σκουλήκια” έγραφε παντού.

Οι σοφοί ξαναμαζεύτηκαν για να ξανασκεφτούν. Εν τω μεταξύ, οι νέοι επιστήμονες της Πατατοχώρας έψαχναν πυρετωδώς για να βρούν το φάρμακο που θα καταπολεμήσει τον εχθρό της πατάτας. Νύχτα - μέρα στα εργαστήρια, ανάμεσα σε μικροσκόπια και σε περίεργα χρωματιστά υγρά, δεν σταματούσαν την έρευνα, ώσπου ένα μεσημέρι ανακοίνωσαν ότι, επί τέλους, βρέθηκε το ποθητό φάρμακο.

Ο κόσμος έτρεξε αμέσως να το προμηθευτεί από τα φαρμακεία και τα καταστήματα γεωργικών φαρμάκων. Οι σοφοί όμως, που δεν είχαν αποφασίσει ακόμα άν θ' αναιρέσουν την προηγούμενη απόφασή τους, απαγόρεψαν την πώληση του φαρμάκου. Ευτυχώς που μερικοί καλλιεργητές είχαν προλάβει να τ' αγοράσουν.

Μετά από λίγους μήνες κυκλοφόρησαν πάλι στην αγορά νέες τροφαντές πατάτες, νοστιμότερες κι από πριν. Εστειλαν και στους σοφούς μιά παρτίδα για να τους πείσουν ότι η χώρα τους δεν έπρεπε ν' αλλάξει όνομα.

Οι σοφοί, που ακόμα συνεδρίαζαν, δεν μπήκαν στον κόπο να δοκιμάσουν τις καινούργιες πατάτες, επειδή δεν τις θεωρούσαν εκλεπτυσμένη τροφή.

Ο λαός αδημονούσε, είχε ακόμα εμπιστοσύνη στους σοφούς και περίμενε την απόφασή τους πριν ν’ αρχίσει και πάλι την εξαγωγή της περίφημης πατάτας.

Τα άλλα κράτη, εκμεταλλευόμενα την παρατεταμένη σιωπή των σοφών της Πατατοχώρας καθώς και την πρώτη τους απόφαση για αλλαγή του ονόματός της, άρχισαν να καλλιεργούν πατάτες και ν’ απαγορεύουν την εισαγωγή τους από την Πατατοχώρα. Οι σοφοί, εν αγνοία τους, ενεργούσαν εναντίον της πατρίδας τους με την ολιγωρία τους. Διάφορες φήμες κυκλοφορούσαν στα κανάλια της τηλεόρασης. Ενας σοφός βγήκε σ' ένα "παράθυρο" και είπε πως οι νέοι επιστήμονες δεν έχουν βρεί πραγματικά το φάρμακο και σπέρνουν ψεύτικες ελπίδες στο λαό, τους συγχωρεί όμως "λόγω του νεαρού της ηλικίας τους". Ενας άλλος σοφός ανακοίνωσε ότι η θέση του Συμβουλίου Των Σοφών είναι αμετακίνητη: Η χώρα πρέπει ν' αλλάξει όνομα.

Ο λαός καταλάβαινε πως κάτι μαγειρεύεται πίσ' από την πλάτη του, δεν μπορούσε όμως να ενεργήσει γιατί περίμενε τη γνώμη του Συμβουλίου, ακόμα κι όταν δεν έμενε η παραμικρή αμφιβολία πως οι νέοι επιστήμονες είχαν δίκιο, πως το φάρμακο είχε βρεθεί και ήταν εξαιρετικά αποτελεσματικό στην καταπολέμηση των σκουληκιών της πατάτας.

Πέρασαν αρκετά χρόνια και η χώρα έμενε μετέωρη. Δεν είχε όνομα και κανείς στον κόσμο δεν την αναγνώριζε. Η παλιά της δόξα είχε σβήσει και λίγοι, πολύ λίγοι, θυμόντουσαν το ένδοξο παρελθόν της. Ακόμα περισσότερο το λησμονούσαν οι εχθροί της, που δεν τους συνέφερε καθόλου να το θυμούνται.

Οι νέοι επιστήμονες έβαζαν όλα τους τα δυνατά για να ενημερώνουν το λαό σχετικά με την αποτελεσματικότητα του φαρμάκου, έγραφαν στους τοίχους και μιλούσαν στα λεωφορεία, μιά και κανένας ραδιοτηλεοπτικός σταθμός δεν τους έδινε βήμα ώστε να ακουστούν περισσότερο. Ετσι όμως η γνώμη των νέων επιστημόνων έχανε το βάρος της και ο πολύς κόσμος τους αντιμετώπιζε με δυσπιστία και διατηρούσε τις ελπίδες του στους σοφούς, που, με τη στάση τους, μόνο σοφοί δεν ήταν.

Οι εχθροί, που τώρα είχαν φτάσει την παραγωγή της πατάτας τους σε δυσθεώρητα ύψη, είχαν κάθε λόγο να εξαφανίσουν την πρώην ξακουστή Πατατοχώρα. Δεν στάθηκαν λοιπόν απλοί παρατηρητές και, με το πρόσχημα πως η χώρα αυτή δεν είχε αποκτήσει ακόμα όνομα, οπότε δεν είχε πίστη στη διεθνή αγορά, την απέκλειαν συνεχώς από τα διεθνή συνέδρια και από τα κέντρα λήψης αποφάσεων για το μέλλον του πλανήτη. Οι σοφοί της Πατατοχώρας δεν καταλάβαιναν γιατί είχαν απομονωθεί, για ποιόν λόγο τους επιστρέφονταν οι συμμετοχές τους στα διεθνή συνέδρια όλο και πιό συχνά.

Πέρασαν τα χρόνια και οι επιστήμονες δεν ήταν πιά τόσο νέοι κι οι σοφοί είχαν αλλάξει θέση με αντικαταστάτες, που ακολουθούσαν με συνέπεια τα χνάρια τους.

Υπήρχε έντονος ανταγωνισμός ανάμεσα στους κατοίκους της χώρας, που κανείς πιά δε θυμόταν γιατί και πώς είχε αρχίσει.

Ο λαός, πάντως, έτρωγε ακόμα πατάτες που καλλιεργούνταν παράνομα και που, χάρη στα επίσης παράνομα φάρμακα, ήταν πεντανόστιμες και απρόσβλητες από το φοβερό σκουλήκι που κόντευε να εξολοθρευτεί εντελώς.

Το μικρό παλληκαράκι, που είχε πρώτο δυσπιστήσει στην πρώτη απόφαση του Συμβουλίου Των Σοφών περί αλλαγής ονόματος της Πατατοχώρας, είχε γίνει πλέον ολόκληρος άντρας. Δρώντας για πολύ καιρό στην αφάνεια, είχε καταφέρει να πλουτίσει από το παράνομο εμπόριο πατάτας και αντισκουληκικού φαρμάκου. Με την τεράστια περιουσία του έστησε δικό του ραδιοτηλεοπτικό δίκτυο με παγκόσμια εμβέλεια και, ενημερώνοντας για το τί ακριβώς συμβαίνει στην πατρίδα του, απέκτησε φίλους και υποστηρικτές σ' όλόκληρο τον κόσμο.

Ετσι, η Πατατοχώρα ξαναβρήκε τ' όνομά της, οι σοφοί πήγαν σπίτι τους και οι επιστήμονες, στηριζόμενοι από το λαό, ανέλαβαν τη διακυβέρνηση της χώρας στο παρά πέντε, μιά και οι εχθροί, που παραμόνευαν σαν αρπακτικά, κήρυξαν τον πόλεμο με όλα τα μέσα, με απαγορεύσεις αλλά και με όπλα. Απαγόρευαν την κατανάλωση της πατατοχωριανής πατάτας κι έριχναν με τ’ αεροπλάνα τους νέα σκουλήκια στους αγρούς της Πατατοχώρας.

Ο λαός ενώθηκε σε μιά μάζα και, με μιά καρδιά και μιά ψυχή, αντιστάθηκε σθεναρά και νίκησε τους εχθρούς κατά κράτος.

Οταν όλα τέλειωσαν, ακούστηκε απ' όλα τα δίκτυα του πλανήτη ο εθνικός ύμνος της Πατατοχώρας και κανείς δεν αμφισβήτησε πλέον την ποιότητα της παραγωγής της. Οι πατατοχωρίτες ξαναβρήκαν τη χαμένη τους περηφάνεια και από τότε ζούν ευτυχισμένοι καλλιεργώντας, τρώγοντας και εξάγοντας τις υπέροχες πατάτες τους.

----------------------
ΣΗΜ.1. Το παραμύθι γράφτηκε στις 12 Δεκ. 1997 ως σχέδιο για σενάριο ή θεατρικό έργο. Πριν 2-3 χρόνια κάποιος ενδιαφέρθηκε και ζήτησε να το διαμορφώσω για παιδικό θέατρο, αλλά, στη συνέχεια, διάλεξε κάτι τι πιο εύπεπτο. Το θεατρικό παραμένει αζήτητο μαζί με τα τραγουδάκια του.
ΣΗΜ.2. Το παραμύθι ανέβηκε στο Blog "Rodia's stories" στις 7 Οκτωβρίου 2006.

Τρίτη 13 Ιανουαρίου 2015

Το γέλιο αντιμετωπίζει το σκοτεινό και το γελοίο

πάτα εδώ να μορφωθείς: Κυριακή, 25 Μαρτίου 2007
Ανατρέχω στο παλιότερο πόστιον που ανέβηκε την Κυριακή 25 Μαρτίου 2007 επειδή βαριέμαι να ξαναγράφω τα ίδια και τα ίδια. Αν και ο τίτλος τα λέει όλα, το παλιό κειμενο έχει τη χάρη του. Τότε -πριν οχτώ χρονάκια σκάρτα- το ποστ αναφερόταν στα ελληνικά πράγματα, σήμερα όμως επεκτείνεται σε διεθνή ύδατα. Δυστυχώς, καθώς φαίνεται, είμεθα πειραματόζωον διαρκείας και παντός καιρού. 
Καλή ανάγνωση!