Σελίδες

Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου 2009

η άσπρη λέξη της ημέρας - εκλογικό σύστημα

Η λέξη εκλογικό είναι το ουδέτερο γένος του επιθέτου εκλογικός-ή-ό. Το σύστημα είναι ουσιαστικό ουδετέρου γένους.

Εκλογικό σύστημα είναι το σύστημα που χρησιμοποιείται κατά τη διεξαγωγή εκλογών για την εκλογή των υποψηφίων. Ειδικότερα για τις βουλευτικές εκλογές, εκλογικό σύστημα είναι ο τρόπος με τον οποίο εκλέγονται οι υποψήφιοι και κατανέμονται οι βουλευτικές έδρες στα κόμματα, στους συνασπισμούς κομμάτων και στους μεμονωμένους υποψηφίους με βάση τις ψήφους που έλαβαν. Ρυθμίζεται από ειδικό νόμο, που ονομάζεται εκλογικός νόμος.

Τα δύο βασικά εκλογικά συστήματα είναι το πλειοψηφικό, κατά το οποίο σε κάθε εκλογική περιφέρεια εκλέγεται ο συνδυασμός ή ο υποψήφιος που συγκεντρώνει τις περισσότερες ψήφους και το αναλογικό (απλή αναλογική), κατά το οποίο οι έδρες κάθε εκλογικής περιφέρειας κατανέμονται στους συνδυασμούς και στους μεμονωμένους υποψηφίους ανάλογα με τις ψήφους που έλαβαν.

Το εκλογικό σύστημα των εκλογών της 4ης Οκτωβρίου 2009 είναι ενισχυμένη αναλογική, ένα μεικτό δηλαδή σύστημα που συνδυάζει στοιχεία απλής αναλογικής και πλειοψηφικού, έχει δε ρυθμιστεί με τον εκλογικό νόμο 3231/2004 του Κ. Σκανδαλίδη. Ο νέος εκλογικός νόμος 3636/08 (τροποποιήσεις του ν. 3231/04) θα ισχύσει από τις μεθεπόμενες εκλογές, αφού σύμφωνα με το άρθρο 54 & 1 του Συντάγματος «Το εκλογικό σύστημα και οι εκλογικές περιφέρειες ορίζονται με νόμο που ισχύει από τις μεθεπόμενες εκλογές, εκτός και αν προβλέπεται η ισχύς του άμεσα από τις επόμενες εκλογές, με ρητή διάταξη που ψηφίζεται από την πλειοψηφία των δύο τρίτων του όλου αριθμού των βουλευτών».

_____________________
ανάρτηση 30.09.09-->> www.asprilexi.com
Θέμα της εβδομάδας: Εκλογές: «Καλό βόλι»

Δευτέρα 28 Σεπτεμβρίου 2009

η άσπρη λέξη της ημέρας - αυτοδυναμία

Oυσιαστικό θηλυκού γένους.

Αυτοδυναμία έχει κάποιος όταν στηρίζεται στις δικές του δυνάμεις και ικανότητες, προκειμένου να ανταποκριθεί σε ένα έργο, χωρίς να χρειάζεται «έξωθεν» βοήθεια.

Ειδικότερα, όταν μιλάμε για εκλογική αυτοδυναμία, αναφερόμαστε στην αυτοδυναμία που επιτυγχάνει ένα κόμμα ή συνδυασμός που πλειοψήφησε στις εκλογές, δηλαδή στη δυνατότητά του να σχηματίσει μόνο του κυβέρνηση, χωρίς τη σύμπραξη με άλλες πολιτικές δυνάμεις. Σύμφωνα με το άρθρο 37 παράγραφος 2 του Συντάγματος «Πρωθυπουργός διορίζεται ο αρχηγός του κόμματος που διαθέτει στη Βουλή την απόλυτη πλειοψηφία των εδρών», δηλαδή 151 έδρες (300:2=150+1). Ο ισχύων εκλογικός νόμος ευνοεί την αυτοδυναμία, αφού πριμοδοτεί το πρώτο κόμμα με 40 έδρες σε βάρος του δεύτερου. Με τη ρύθμιση αυτή αρκούν στο πρώτο κόμμα 111 έδρες για να μπορεί να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση (111+40=151). Επομένως, η διαφορά στο ποσοστό των δύο κομμάτων δε φαίνεται να έχει καμιά σημασία, θεωρητικά τουλάχιστον, αφού αρκεί και μια ψήφος διαφορά για να εξασφαλίσει στο πρώτο κόμμα την αυτοδυναμία. Όμως, επειδή με τις ρυθμίσεις του νόμου η αυτοδυναμία του πρώτου κόμματος είναι απόλυτα συσχετισμένη με το λεγόμενο αδιάθετο ποσοστό, αυτό δηλαδή που θα συγκεντρώσουν τα μικρά κόμματα που δε θα συγκεντρώσουν το 3% και θα μείνουν εκτός βουλής, ο νικητής θα πρέπει αναγκαστικά να ξεπεράσει ένα συγκεκριμένο ποσοστό, το οποίο εξαρτάται από το αντίστοιχο ποσοστό των κομμάτων που θα μείνουν εκτός βουλής. Έτσι, όσο μεγαλύτερο είναι αθροιστικά το ποσοστό των εκτός βουλής κομμάτων, τόσο μικρότερο είναι το ποσοστό που χρειάζεται το πρώτο κόμμα για να κερδίσει την αυτοδυναμία.
_____________________________
ανάρτηση 28.09.09 -->> www.asprilexi.com
Θέμα της εβδομάδας: Εκλογές: «Καλό βόλι»

Ο Λαός και η Δημοκρατία (παραμύθι)

Μια φορά, ήταν ένας ωραίος νέος που ήταν τρελλά ερωτευμένος με μια πεντάμορφη κοπέλα. Ο νέος ονομαζόταν Λαός και η τρανή δεσποσύνη της καρδιάς του λεγόταν Δημοκρατία. Οπως συμβαίνει στα παραμύθια, οι άρχοντες βάζαν το νέο σε δύσκολες δοκιμασίες για να δείξει πως είναι άξιος να τη κατακτήσει, να τη παντρευτεί και να κάνουν μαζί μια οικογένεια με πολλά όμορφα και χαρισματικά παιδάκια. Υπάρχουν πολλοί θρύλοι και προφητείες για το τί μπορεί να κάνει ο Λαός με τη Δημοκρατία, φαντάζομαι να αληθέψουν κάποτε.

Ο Λαός λοιπόν, έκανε πολλά κατορθώματα, ένα σωρό άθλους, περισσότερους και δυσκολότερους κι από εκείνους που έκανε ο αρχαίος ήρωας Ηρακλής για χατήρι του ανάλγητου κοκκορόμυαλου ξαδέρφου του, του Ευρυσθέα. Είχε ξεμυαλιστεί εντελώς, λέμε, από τις χάρες της Δημοκρατίας, την οποία -πρέπει να το αναφέρουμε αυτό- δεν είχε δει ποτέ του ολοζώντανη μπροστά του, παρά μόνο το πορτραίτο της είχε αντικρύσει μερικές φορές. Οσο για τις χάρες της, γι αυτές έγραφαν όλοι οι σοφοί του κόσμου, ήταν πασίγνωστο ότι η Δημοκρατία ήταν πεντάμορφη και καλόψυχη και σοφή και και και... Ολοι λέγαν πως η Δημοκρατία ήταν μια ταιριαστή γυναίκα για το Λαό, η καλύτερη που μπορούσε να βρεθεί γι αυτό τον ωραίο νεαρό πάνω στη Γη.

Το πορτραίτο της Δημοκρατίας το δείχναν στο Λαό οι άρχοντες κάθε τέσσερα περίπου χρόνια, όταν τον στέλναν σε ένα μπουρδέλο να διαλέξει πουτάνα για να γαμήσει, αλλά αυτός, πιστός στην αρχόντισσα των ονείρων του, δεν καταδεχόταν να συρθεί σε ακόλαστα κρεββάτια. Φύλαγε το κορμί του, να το χαρίσει στη Δημοκρατία, την αγαπημένη του Δημοκρατία, και δεν είναι μυστικός ο τρόπος που κατεύναζε τις ορμές του.

Είχαν καταλάβει οι άρχοντες το ψώνιο του Λαού με τη Δημοκρατία και τον εκμεταλλευόντουσαν στο έπακρο, όσο δεν παίρνει δηλαδή. Τρέχα Λαέ εδώ και σύρε τσακίσου Λαέ εκεί, όλο διαταγές του δίναν κι όλο βάρη τον φορτώναν, κι αυτός ο φουκαράς εκανε ό,τι του λέγαν γιατί βαθειά μέσα του έτρεφε την ελπίδα πως η πανώρια Δημοκρατία θα γίνει μια μέρα των ημερών δική του. Κάπου κάπου, για να διατηρούν ζωντανή τη φλόγα της άδολης κι ερωτιάρας καρδούλας του, τράβαγαν τη κουρτίνα που κάλυπτε το πορτραίτο της Δημοκρατίας κι έδειχναν ένα μικρό κομματάκι από τη ζωγραφιά. Λίγο μάτι, λίγο μπούστο, λίγο αστράγαλο, κάτι τι πολύ λίγο, κάτι τι ελάχιστο τελοσπάντων.

Οπως θα έχετε καταλάβει όμως, εσείς που το μυαλό σας κόβει λιγουλάκι παραπάνω από το νιονιό του καημένου του Λαού -όχι πως ήταν κουτός, αλλά άμα είναι μια ζωή στη πρέσα κάποιος νέος ωραίος και νταβραντισμένος, καπου σκαλώνει ο νους- όπως θα έχετε καταλάβει λοιπόν, οι άρχοντες παίζαν με το νταλγκά του Λαού για τη Δημοκρατία. Και τί παιχνίδι! Αγριο και ανάλγητο. Καρφί δεν τους καιγόταν για τα βάσανα του νέου, φτάνει να έκανε τις δουλειές που του ανέθεταν για να κερδίζουν από τη δύναμή του. Γιατί, καθένας το ξέρει, ο Λαός είναι λεβέντης και πανίσχυρος.

Κάποτε κάποτε, άμα ο Λαός έδειχνε φανερά σημάδια ανησυχίας ή έδειχνε να ψυλλιάζεται την κοροϊδία που παιζόταν σε βάρος του, οι άρχοντες τού έσπαγαν κάνα πλευρό ή κάνα πόδι ή χέρι και τον χώναν στο γύψο μέχρι να γιατρευτεί και να συνέλθει. Μόλις απελπιζόταν από τη κλεισούρα και πήγαινε να σηκωθεί μοναχός του, τού κούναγαν μπροστά στο πρόσωπο την εικόνα της Δημοκρατίας, αυτός παραμυθιαζόταν, κι αντε φτου κι από την αρχή το μαγγανοπήγαδο.

Ετοιμάζαν το μπουρδέλο με το φανταχτερό αλλά ακατανόητο όνομα "Εκλογές" και τον στέλναν να διασκεδάσει, κάτι σαν μπάτσελορ πάρτι στο περίπου. Οι πουτάνες, βαλτές από τους άρχοντες, τον πότιζαν διάφορα μαγικά σερμπέτια, άφθονο αλκοόλ -δεν απαγορευόταν το αλκοόλ σε κείνες τις "Εκλογές"- του έπαιζαν ένα σωρό πρωτότυπα παιχνίδια, τον έρραιναν με "προεκλογικό υλικό", κάτι παραισθησιογόνα υπόθετα δηλαδή, τον τρέλλαιναν με τραγούδια που τράνταζαν τον τόπο, τραγουδώντας τα με ντουντούκες. Γενικά, στις "Εκλογές" γινόταν το έλα να δεις και ο Λαός το γλένταγε επειδή ήταν σίγουρος -κάθε, μα κάθε φορά, λέμε- ότι μετά το αχαλίνωτο πάρτι των "Εκλογών" θα συναντήσει επιτέλους την αγαπημένη του Δημοκρατία.

Η πλάκα είναι ότι ποτέ δεν πέρασε από το νου του ούτε μια πονηρή σκέψη, πως μπορεί δηλαδή να είναι στημένο το πάρτι, όπως λέμε δηλαδή μια απάτη, πως μπορεί να μην υπάρχει καν η Δημοκρατία γι αυτόν, πως ακόμα και το πορτραίτο μπορεί να είναι ψεύτικο, πως ίσως ίσως και οι σοφοί που υμνούν τις χάρες της πανώριας αυτής δεσποσύνης να είναι βαλτοί ή να κάνουν λάθος, πως κι αν ακόμα η Δημοκρατία υπάρχει και είναι πράγματι όπως τη περιγράφουν, μπορεί να είναι κι αυτή φυλακισμένη από τους άρχοντες σε κάνα πύργο που τον φυλάει κάνας τρομερός δράκος. Εμένα μού περνούν απο το νου διάφορα, αλλά δεν είμαι και απολύτως σίγουρη ώστε να συμβουλέψω το καημένο το Λαό και δεν ξέρω κι αν υπάρχει κάποιος που να γνωρίζει την αλήθεια...

Ετσι, κάθομαι άπραγη και βλέπω κάθε τόσο το παιχνίδι που παίζεται σε βάρος του και τη κοροϊδία που τρώει, μη μπορώντας να κάνω τίποτα γι αυτόν. Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να ξεμοναχιάζω και να στολίζω καμμιά νεαρή πουτανίτσα μήπως και καταφέρω να τη βάλω κι αυτή να μπει στο χορό, μήπως αποδυναμώνοντας τις παλιές πουτάνες δώσω στο Λαό την ευκαιρία να μείνει λιγουλάκι ξεμέθυστος κι ανοίξει κάπως το μάτι του για να κερδίσει κάποτε τη γυναίκα που διεκδικεί, τη Δημοκρατία δηλαδή, και τότε να μάθω και'γώ αν αυτή η πανώρια δεν είναι πλάσμα της φαντασίας και αν πραγματικά υπάρχει.

Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου 2009

Giorgio Gaber: Καποιος ήταν κομμουνιστής επειδη... part1

..ωραίο βιντεο εν όψει των εκλογών..



-->> http://www.youtube.com/watch?v=S9yiePFNWqw

Να υποθέσω πως όταν κάποιος εξακολουθει να ειναι (όχι κομμουνιστής, γιατί δεν υπήρξε ποτέ, αλλά) αντικομφορμιστής σε βαθεια γεράματα είναι ενας γερο-ξεμωραμένος;

Φέρτο πάλι να τ' αρμέξουμε!

- Ποιο κ. πρωθυπουργέ;
- Το ντιμπέιτ!
- Μα.. δεν είναι αμνάδα ούτε αγελάδα...
- Το βαφτίζω και είναι! Φέρτο!

Καλύτερα να περιμένεις αυτό που σε περιμένει

Μόλις διάβασα το ποστ του The Motorcycle boy εδώ-->> και σκέφτηκα ότι θα μπορούσε να είναι και δικό μου κείμενο. Με μια μικρή αλλά βασική διαφορά.

Πέμπτη 24 Σεπτεμβρίου 2009

Η κοντή και επιλεκτική μας μνήμη

Γιατί άραγε θυμόμαστε μόνο τα πολύ παλιά και τα πολύ πρόσφατα; Ανάμεσα στους αρχαίους προγόνους και το σήμερα υπάρχει μονάχα το χθες ή το πολύ το χθες το βράδυ, εκτός από μερικές στιγμές ιστορικών καταστροφών για τις οποίες ρίχνουμε τα λάθη στους "άλλους" που μας αδίκησαν. Εμείς βγαίνουμε πάντα λάδι -χτίζοντας παρθενώνες ονείρων όταν οι "άλλοι" τρώγαν βελανίδια!- και τραγουδάμε τι όνειρο είδα χθες το βράδυ, τι έκανα χθες το βράδυ στο σκοτάδι, τι έγινε χθες στο τρένο, κλπ.

Ανάμεσα στα λαμπερά αρχαία χρόνια και στα σημερινά θυμόμαστε μονάχα χρόνια με καταστροφές, όχι για να μάθουμε από αυτά που πάθαμε ως λαός, αλλά για να οργιστούμε για όσα μας έκαναν οι -κακοί, ψυχροί κι ανάποδοι!- "άλλοι", να βγούμε εμείς αθώες περιστερές και να συνεχίσουμε τη πορεία μας χωρίς εποικοδομητική μνήμη. Χωρίς μνήμη που βοηθά στο χτίσιμο ενός ελπιδοφόρου μέλλοντος, αλλά αναπαράγει το σκοτεινό αντίγραφο του μεμψίμοιρου παρελθόντος.

Φτάνω να σκέφτομαι πως δεν υπάρχουμε καν σήμερα, γιατί ζούμε μέσα στο παραμύθι που έχουμε σκαρώσει. Ισως να οφείλεται αυτό στο ότι υπάρχουν πολλά πράγματα που μας ενοχλούν στο πρόσφατο παρελθόν και θέλουμε να τα διώχνουμε, να τα ξορκίζουμε, επιμένοντας στο παραμύθι της αρχαίας δόξας και των κακών "άλλων". Είναι βολικό, μα την αλήθεια, να πιστεύουμε ότι περιστοιχιζόμαστε από εχθρούς! Εμείς, οι αθώοι και αγνοί και απονήρευτοι. Βάζουμε τον εαυτό μας στη θέση του μαλάκα και πορευόμαστε σε μια ηλίθια πορεία. Πανεύκολο. Το δύσκολο είναι να ανοίξουμε τα μάτια και να βρούμε τρόπους να γίνουμε φίλοι με όλους, να ανοίγουμε δρόμους, όχι να κλείνουμε.

Υπάρχουν, πράγματι, πολλές απογοητεύεις. Πολλές από τις ελπίδες που χτίσαμε, αποδείχτηκαν ψεύτικες. Ας τις θυμόμαστε, μην επαναλάβουμε τουλάχιστον τα ίδια λάθη. Λίγο λίγο, ας αλλάξουμε τρόπο σκέψης, ας μείνουμε στο τώρα με άμεση εξάρτηση από το πρόσφατο παρελθόν μας, γιατί το σήμερα που ζούμε έχει αμεσότερη σχέση με τα λάθη των πρόσφατων δεκαετιών παρά με την εποχή του Περικλή, του Μεγαλέξαντρου ή με τη καταστροφή της Σμύρνης. Αν κάνω λάθος, διορθώστε με!

-->> Στις σκέψεις αυτές με οδήγησε το υπέροχο τραγούδι του Charles Aznavour, που η Shirley Bassey κατάφερε να το απογειώσει με μια εξαιρετική ερμηνεία:

Shirley Bassey - Yesterday When I Was Young



http://youtu.be/Pbv50eBhO2Q


Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου 2009

ΠΟΙΟΣ ενδιαφέρεται για τη ζωή του Αθανάσιου Λερούνη;

Ο Eλληνας εκπαιδευτικός Αθανάσιος Λερούνης, πρόεδρος της ΜΚΟ "Ελληνες Εθελοντές", που δραστηριοποιείται απο το 1995 στα χωριά των Κalasha, έπεσε θύμα απαγωγής απο ένοπλους Ταλιμπάν στις 2/9/2009.

Εχουμε υπουργείο Εξωτερικών ή παραλύουν όλοι και όλα μέχρι να συνέλθει η κ. υπουργός;
(ένα δείγμα για τη συμπεριφορά του "παντοδύναμου κράτους": δεν ανακατεύεται σε "ασήμαντα πράγματα" όπως η ζωή ενός συμπατριώτη μας, ενδιαφέρεται μόνο για τη βόλεψή του)

...σκεφτομαι πως αν κανει κανα χρονο παλι να καταλαβει ο κ. πρωθυπουργος τί συμβαίνει, έστω κι αν αναγνωρίσει το λάθος του "παλληκαρίσια", θα ειναι αργα για το συμπατριωτη μας...
...κάτι τι που σκέφτομαι ακόμα είναι, μήπως χασομερούν οι αρμόδιοι το θέμα επίτηδες, ώστε να χρησιμοποιηθεί ως προεκλογικό πυροτέχνημα η απελευθέρωση του άτυχου ανθρώπου...

-->> Δυστυχώς, οι απαγωγείς διάλεξαν ακατάλληλη περίοδο για το εγχείρημά τους. Πού νά'ξεραν ότι εδώ πέρα έχουμε εκλογές και τίποτε άλλο δεν χωράει στο μυαλό μας...
-->> Χάθηκε να βάλουν οι έγκριτοι δημοσιογράφοι ένα ερωτηματάκι; Μήπως ούτε εκείνοι το πήραν είδηση;
-->> Θα πουν μερικοί "τι ήθελε κι αυτός να πάει εθελοντής εκεί πέρα;" και θα τους απαντήσω ότι ευτυχώς που υπάρχουν -λίγοι, δυστυχώς- Ανθρωποι σαν τον Θανάση Λερούνη και μπορούμε κι εμείς να λέμε πως ανήκουμε στο ανθρώπινο είδος.

-->> Μια και δε γίνεται να τρέξουμε στα βουνά της κεντρικής Ασιας, ας γραφτουμε στο σχετικό Group που δημιουργήθηκε στο -->> Facebook

UPDATE:
-->> Συλλογη υπογραφων και εδω -->> http://www.mdmgreece.gr/

Τρίτη 22 Σεπτεμβρίου 2009

Η γάγγραινα

Η γάγγραινα είναι μια τοπική νέκρωση των ιστών σε ένα μέρος του σώματος, που την ακολουθεί σήψη του μέρους αυτού.

Μεταφορικά χρησιμοποιούμε τη λέξη γάγγραινα, όταν αναφερόμαστε σε καταστάσεις δυσάρεστες, που καθημερινά χειροτερεύουν.

Είναι η εισβολή βακτηριδίων στον απονεκρωµένο ιστό και η αποσύνθεσή του.

Θεραπεύεται με εγχείρηση κατά την οποία αφαιρούνται οι απονεκρωμένοι ιστοί.

Οι βαρείες περιπτώσεις καταλήγουν σε ακρωτηριασμό.

________________
από -->> εδώ
ΣΗΜ. σκέφτομαι τους δημόσιους υπαλλήλους σαν γάγγραινα στο σώμα της Διοίκησης του ελληνικού κράτους.

Χρήση βάσης δεδομένων του freecycle.org για αποστολή προεκλογικού υλικού

Ο Nicholas σχολίασε στο προηγούμενο ποστ:

«ΚΑΤΑΓΓΕΛΩ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΤΥΣΤΗ ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΤΟΥ ΛΑΟΣ ΚΑΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΤΗΣ ΑΡΒΑNITΗ-ΠΡΕΒΕΖΑΝΟΥ ΕΥΓΕΝΙΑ YΠΟΨΗΦΙΑ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΛΑ.Ο.Σ. ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΑΤΤΙΚΗΣ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΕΙ ΤΗ ΒΑΣΗ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ ΤΟΥ FREECYCLE.ORG ΓΙΑ ΝΑ ΛΑΒΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΣΤΗΛΕΙ ΣΤΑ EMAIL ΤΩΝ (ΑΘΗΝΑΙΩΝ;) ΧΡΗΣΤΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΟ ΥΛΙΚΟ.»

Αν συμβαίνει πράγματι αυτό, πώς απαντά ο πρόεδρος του κόμματος; Ετσι, με αυτά τα μέσα, θα μας "νοικοκυρέψει";

Δευτέρα 21 Σεπτεμβρίου 2009

BAROUFES

BAROUFES baroufes Μπαρουφες ΜΠΑΡΟΥΦΕΣ μπαρουφες ΜΠΑ ρουφεσ ρουφεσ ρουφες ΜΠΑ ΜΠΑ ΜΠΑ μπα μπα μπα μπαμπα Μπαμπα ΜΠΑΡΟΥΦΕΣ BAROUFES baroufes Μπαρουφες ΜΠΑΡΟΥΦΕΣ μπαρουφες ΜΠΑ ρουφεσ ρουφεσ ρουφες ΜΠΑ ΜΠΑ ΜΠΑ μπα μπα μπα μπαμπα Μπαμπα ΜΠΑΡΟΥΦΕΣ BAROUFES baroufes Μπαρουφες ΜΠΑΡΟΥΦΕΣ μπαρουφες ΜΠΑ ρουφεσ ρουφεσ ρουφες ΜΠΑ ΜΠΑ ΜΠΑ μπα μπα μπα μπαμπα Μπαμπα ΜΠΑΡΟΥΦΕΣ BAROUFES baroufes Μπαρουφες ΜΠΑΡΟΥΦΕΣ μπαρουφες ΜΠΑ ρουφεσ ρουφεσ ρουφες ΜΠΑ ΜΠΑ ΜΠΑ μπα μπα μπα μπαμπα Μπαμπα ΜΠΑΡΟΥΦΕΣ BAROUFES baroufes Μπαρουφες ΜΠΑΡΟΥΦΕΣ μπαρουφες ΜΠΑ ρουφεσ ρουφεσ ρουφες ΜΠΑ ΜΠΑ ΜΠΑ μπα μπα μπα μπαμπα Μπαμπα ΜΠΑΡΟΥΦΕΣ BAROUFES baroufes Μπαρουφες ΜΠΑΡΟΥΦΕΣ μπαρουφες ΜΠΑ ρουφεσ ρουφεσ ρουφες ΜΠΑ ΜΠΑ ΜΠΑ μπα μπα μπα μπαμπα Μπαμπα ΜΠΑΡΟΥΦΕΣ BAROUFES baroufes BAROUFES baroufes Μπαρουφες ΜΠΑΡΟΥΦΕΣ μπαρουφες ΜΠΑ ρουφεσ ρουφεσ ρουφες ΜΠΑ ΜΠΑ ΜΠΑ μπα μπα μπα μπαμπα Μπαμπα ΜΠΑΡΟΥΦΕΣ BAROUFES baroufes Μπαρουφες ΜΠΑΡΟΥΦΕΣ μπαρουφες ΜΠΑ ρουφεσ ρουφεσ ρουφες ΜΠΑ ΜΠΑ ΜΠΑ μπα μπα μπα μπαμπα Μπαμπα ΜΠΑΡΟΥΦΕΣ BAROUFES baroufes Μπαρουφες ΜΠΑΡΟΥΦΕΣ μπαρουφες ΜΠΑ ρουφεσ ρουφεσ ρουφες ΜΠΑ ΜΠΑ ΜΠΑ μπα μπα μπα μπαμπα Μπαμπα ΜΠΑΡΟΥΦΕΣ BAROUFES baroufes Μπαρουφες ΜΠΑΡΟΥΦΕΣ μπαρουφες ΜΠΑ ρουφεσ ρουφεσ ρουφες ΜΠΑ ΜΠΑ ΜΠΑ μπα μπα μπα μπαμπα Μπαμπα ΜΠΑΡΟΥΦΕΣ BAROUFES baroufes Μπαρουφες ΜΠΑΡΟΥΦΕΣ μπαρουφες ΜΠΑ ρουφεσ ρουφεσ ρουφες ΜΠΑ ΜΠΑ ΜΠΑ μπα μπα μπα μπαμπα Μπαμπα ΜΠΑΡΟΥΦΕΣ BAROUFES baroufes Μπαρουφες ΜΠΑΡΟΥΦΕΣ μπαρουφες ΜΠΑ ρουφεσ ρουφεσ ρουφες ΜΠΑ ΜΠΑ ΜΠΑ μπα μπα μπα μπαμπα Μπαμπα ΜΠΑΡΟΥΦΕΣ BAROUFES baroufes Μπαρουφες ΜΠΑΡΟΥΦΕΣ μπαρουφες ΜΠΑ ρουφεσ ρουφεσ ρουφες ΜΠΑ ΜΠΑ ΜΠΑ μπα μπα μπα μπαμπα Μπαμπα ΜΠΑΡΟΥΦΕΣ BAROUFES baroufes Μπαρουφες ΜΠΑΡΟΥΦΕΣ μπαρουφες ΜΠΑ ρουφεσ ρουφεσ ρουφες ΜΠΑ ΜΠΑ ΜΠΑ μπα μπα μπα μπαμπα Μπαμπα ΜΠΑΡΟΥΦΕΣ BAROUFES baroufes BAROUFES baroufes Μπαρουφες ΜΠΑΡΟΥΦΕΣ μπαρουφες ΜΠΑ ρουφεσ ρουφεσ ρουφες ΜΠΑ ΜΠΑ ΜΠΑ μπα μπα μπα μπαμπα Μπαμπα ΜΠΑΡΟΥΦΕΣ BAROUFES baroufes Μπαρουφες ΜΠΑΡΟΥΦΕΣ μπαρουφες ΜΠΑ ρουφεσ ρουφεσ ρουφες ΜΠΑ ΜΠΑ ΜΠΑ μπα μπα μπα μπαμπα Μπαμπα ΜΠΑΡΟΥΦΕΣ BAROUFES baroufes Μπαρουφες ΜΠΑΡΟΥΦΕΣ μπαρουφες ΜΠΑ ρουφεσ ρουφεσ ρουφες ΜΠΑ ΜΠΑ ΜΠΑ μπα μπα μπα μπαμπα Μπαμπα ΜΠΑΡΟΥΦΕΣ BAROUFES baroufes Μπαρουφες ΜΠΑΡΟΥΦΕΣ μπαρουφες ΜΠΑ ρουφεσ ρουφεσ ρουφες ΜΠΑ ΜΠΑ ΜΠΑ μπα μπα μπα μπαμπα Μπαμπα ΜΠΑΡΟΥΦΕΣ BAROUFES baroufes Μπαρουφες ΜΠΑΡΟΥΦΕΣ μπαρουφες ΜΠΑ ρουφεσ ρουφεσ ρουφες ΜΠΑ ΜΠΑ ΜΠΑ μπα μπα μπα μπαμπα Μπαμπα ΜΠΑΡΟΥΦΕΣ BAROUFES baroufes Μπαρουφες ΜΠΑΡΟΥΦΕΣ μπαρουφες ΜΠΑ ρουφεσ ρουφεσ ρουφες ΜΠΑ ΜΠΑ ΜΠΑ μπα μπα μπα μπαμπα Μπαμπα ΜΠΑΡΟΥΦΕΣ BAROUFES baroufes Μπαρουφες ΜΠΑΡΟΥΦΕΣ μπαρουφες ΜΠΑ ρουφεσ ρουφεσ ρουφες ΜΠΑ ΜΠΑ ΜΠΑ μπα μπα μπα μπαμπα Μπαμπα ΜΠΑΡΟΥΦΕΣ BAROUFES baroufes BAROUFES baroufes Μπαρουφες ΜΠΑΡΟΥΦΕΣ μπαρουφες ΜΠΑ ρουφεσ ρουφεσ ρουφες ΜΠΑ ΜΠΑ ΜΠΑ μπα μπα μπα μπαμπα Μπαμπα ΜΠΑΡΟΥΦΕΣ BAROUFES baroufes Μπαρουφες ΜΠΑΡΟΥΦΕΣ μπαρουφες ΜΠΑ ρουφεσ ρουφεσ ρουφες ΜΠΑ ΜΠΑ ΜΠΑ μπα μπα μπα μπαμπα Μπαμπα ΜΠΑΡΟΥΦΕΣ

Σάββατο 19 Σεπτεμβρίου 2009

Πράσινη ανάπτυξη & επιχειρηματικότητα

Ελαβα και αναμεταδίδω την Εισήγηση του Βασίλη Τακτικού στο Πανελλήνιο Συνέδριο Νέων Αγροτών στην Ολυμπία (3-6 Σεπτεμβρίου)

Αγαπητοί φίλοι,

Ο χώρος της Αρχαίας Ολυμπίας όπου βρισκόμαστε σήμερα, αναμφισβήτητα είναι ιδανικό φυσικό και πολιτιστικό περιβάλλον για το συνέδριό σας για να αναδειχθεί συμβολικά και ουσιαστικά ένα θέμα που έχει σχέση με τους νέους αγρότες, το περιβάλλον και την πράσινη ανάπτυξη.

Είναι ένας χώρος έμπνευσης όπου το φυσικό περιβάλλον στην αρχαιότητα συνδέθηκε με το κοινωνικό περιβάλλον ενός αγροτικού αρχαϊκού κόσμου με ιδεώδη, φαντασία και εξωστρέφεια που ανέδειξε έναν πολιτισμό με παγκόσμιες αξίες.

Από αυτή τη σχέση του φυσικού περιβάλλοντος – πράσινης ανάπτυξης και αειφορικής δραστηριότητας, με τις σημερινές απείρως αναβαθμισμένες τεχνολογικές δυνατότητες, μπορούν τα μέγιστα να επωφεληθούν οι νέοι αγρότες.

Το μέλλον ανήκει στην πράσινη οικονομία & ανάπτυξη. Το αναγνωρίζουν όλες οι ηγεσίες σήμερα, ανεξαρτήτως τι πράττουν τι πολιτικές και συμφέροντα ακολουθούν. Το μέλλον ανήκει ασφαλώς και στους Νέους αγρότες, από τους οποίους ξεκινάει η πράσινη ανάπτυξη στον κρίσιμο διατροφικό τομέα της οικονομίας, γεγονός που επιδρά θετικά στην διατροφική μας κουλτούρα, στο πολιτισμό μας, στο τουρισμό και εν γένει στην οικονομία.

Και ασφαλώς η δυναμική της πράσινης ανάπτυξης εξαρτάται από τους ίδιους τους Νέους αγρότες και από την οριζόντια συνεργασία τους με άλλες οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών: καταναλωτικές, περιβαλλοντικές, κοινωνικές και πολιτιστικές που συνδιαμορφώνουν την κουλτούρα της προσφοράς και της ζήτησης.

Από την τεχνολογική πλευρά εξέλιξης των πραγμάτων, το μέλλον επίσης ανήκει στην πράσινη οικονομία & ανάπτυξη. Παίρνοντας ενέργεια από τον Ήλιο και τον άνεμο, αποταμιεύοντας το νερό της βροχής, κτίζοντας πράσινες πόλεις, μικρές οικοπόλεις και οικοχωριά με βιοκλιματικά κτίρια, προωθώντας τις βιοκαλλιέργειες και τον πράσινο τουρισμό, εξελίσσοντας τεχνολογίες και πρακτικές που αλλάζουν τα δεδομένα της οικονομίας, κερδίζοντας όλοι τελικά από την αφθονία του Ήλιου, του Αιόλου και της βροχής.

Με αυτές τις προϋποθέσεις, ο 21ος αιώνας θα μπορούσε να γίνει μια πολύ δημιουργική εποχή, καθώς μπορεί να αλλάξει μέσω της αειφορίας, την πάγια αρχή στην οικονομία για την σπανιότητα και εξάντλησης των πόρων. Είμαστε μπροστά σε μια δημιουργική εποχή στον τομέα του αστικού περιβάλλοντος και της αγροτικής ανάπτυξης ενισχύοντας την ευημερία δίχως να επιβαρύνεται το περιβάλλον και η ποιότητα ζωής.

Ενα debate αλλοιώτικο απ' τ' άλλα!

Hillbilly Fart Dancing



.

Παρασκευή 18 Σεπτεμβρίου 2009

28 κόμματα στις κάλπες

(με αλφαβητική σειρά, δική μου καινοτομία!)

01. Αντικαπιταλιστική Αριστερή Συνεργασία (ΑΝΤΑΡΣΥΑ) (διοικούσα επιτροπή 12 ατόμων)
02. Δημοκρατική Αναγέννηση (Στ. Παπαθεμελής)
03. Δημοκρατικοί (Μ. Μελετόπουλος)
04. Δημοσθένης Βεργής - Ελληνες Οικολόγοι (Δ. Βεργής)
05. Ελληνικό Κίνημα Αμεσης Δημοκρατίας (Γ. Κόκκας)
06. Ενωση Κεντρώων (Β. Λεβέντης)
07. Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα (ΕΕΚ Τροτσκιστές) (Σαμπετάι Μάτσας, Σάββας Μιχαήλ)
08. Καπνιστικές Ομάδες για την Τέχνη και την Εικαστική Συγκρότηση (ΚΟΤΕΣ) (Ν. Λούβρος)
09. Κοινωνία (Εμμ. Βολουδάκης)
10. Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας (Α. Παπαρήγα)
11. Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας (μαρξιστικό-λενινιστικό) (Γ. Κωνσταντόπουλος, Σ. Αγκούτογλου, Β. Σαμαράς, Η. Καμαρέτσος)
12. Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός (ΛΑΟΣ) (Γ. Καρατζαφέρης)
13. Λαϊκός Σύνδεσμος - Χρυσή Αυγή (Ν. Μιχαλολιάκος)
14. Νέα Δημοκρατία (Κ. Καραμανλής)
15. Νέα Ελληνική Δημοκρατία (Ν. Λάσκος)
16. Μαρξιστικό - Λενινιστικό Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος (Αν. Παπαδόπουλος, Π. Κουφοβασίλης)
17. Μέλλον των Ελλήνων (ΜΤΕ).- Υπηρέτες του Ελληνικού Λαού (ΥΤΕΛ) (Ν. Σκοπελίτης)
18. ΟΑΚΚΕ Οργάνωση για την Ανασυγκρότηση του ΚΚΕ (διοικούσα επιτροπή: Γ. Ζαφειρόπουλος, Δ. Γουρνάς)
19. Οικολόγοι Ελλάδας - Κ. Παπανικόλας - Πολιτική Κάθαρση (Κ. Παπανικόλας)
20. Οικολόγοι Πράσινοι (εκτελεστική επιτροπή, Ε. Ζώτου, Α. Λεμπέση, Ν. Χρυσόγελος, Ιωάννα Κοντούλη, Ι. Παρασκευόπουλος, Μιχ. Πετράκος)
21. Παλαιά Δημοκρατία (Α. Δασκαλόπουλος)
22. Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα (ΠΑΣΟΚ) (Γ. Παπανδρέου)
23. Περιφερειακή Αστική Ανάπτυξη (ΠΑΑ) (Ν. Κολίτσης)
24. Πού είσαι Παπαδόπουλε - Κόμμα Ελλήνων Αλλοδαπών. - Τρομοκρατήστε τους Τρομοκράτες (χωρίς να έχει προηγηθεί ίδρυση κόμματος και χωρίς αρχηγό)
25. Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ) (Α. Τσίπρας)
26. Φίλοι του Ανθρώπου (Κ. Σταμούλης)
27. Φως - Αλήθεια - Δικαιοσύνη (Κ. Μελισσουργός)
28. Χαρίζω Οικόπεδα, Χαρίζω Χρέη, Παναγροτικό Εργατικό Κίνημα Ελλάδος (ΠΑΕΚΕ) (Μ. Τζαλαζίδης)

____________________________
Από enet via magnitis

.

ένας Δήμαρχος εχθρός των κατοίκων της πόλης του

Τη Τετάρτη 16/9/2009 στις 19:30 ο Δήμαρχος Αθηναίων Νικήτας Κακλαμάνης εγκαινίασε τη πλατεία, στο σταθμό μετρό ΚΕΡΑΜΕΙΚΟΣ την οποία κατασκεύασε η ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ, καθώς και τα νέα διευρυμένα (τρα)πεζοδρόμια της οδού Περσεφόνης που κατασκεύασε ο Δήμος.
Ο κ. Κακλαμάνης αντί να εξηγήσει στους συγκεντρωμένους κατοίκους γιατί εξαφανίστηκαν η παιδική χαρά, το γήπεδο μπάσκετ, τα παγκάκια, τα σκίαστρα και οι συνήθεις χρήσεις πλατείας που υπήρχαν πριν τη κατασκευή του σταθμού του μετρό περιορίστηκε σε ένα υβριστικό μονόλογο.
Χαρακτήρισε τους κατοίκους:
►πιόνια ενός κόμματος, στοχοποιώντας ονομαστικά μέλος του Δ.Σ. του συλλόγου,
►περιπλανώμενο θίασο,
►ντεκόρ της φιέστας που οργάνωσε με 50 χειροκροτητές που μετέφερε με πούλμαν και 30 Δημοτικούς Αστυνομικούς
►μίζερους και ότι θέλουν την Αθήνα νεκροταφείο,
►θλιβερή μειοψηφία
Δήλωσε ότι τη φροντίδα της πλατείας θα την έχουν οι καταστηματάρχες αγνοώντας επιδεικτικά τους κατοίκους.
Στη λειτουργία της πόλης μας υπάρχει μιά διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στους κατοίκους που ζουν, εργάζονται, διασκεδάζουν, μεγαλώνουν παιδιά και στους επιτήδειους που λυμαίνονται παράνομα δημόσιους χώρους (τραπεζοκαθίσματα, παρκαδόροι κλπ) και τα συμφέροντα που θέλουν να τσιμεντοποιήσουν τα πάντα χάριν του κέρδους.
Ο Δήμαρχος μιας πόλης πρέπει να διαλέξει από πια μεριά της γραμμής θα πάει.
Ο κ. Κακλαμάνης ΣΗΜΕΡΑ ΔΗΛΩΣΕ ΔΗΜΟΣΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΟΥ.
ΟΤΑΝ Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΜΠΟΡΟΥΝ
Τέλος το Δ.Σ του συλλόγου εκφράζει τη συμπαράσταση του στο μέλος του Χρ. Καραμάνο στην αήθη επίθεση που δέχτηκε από τον κ. Νικήτα Κακλαμάνη

____________________________
ΕΞΩΡΑΪΣΤΙΚΟΣ ΦΥΣΙΟΛΑΤΡΙΚΟΣ
ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
"ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ"
ΕΛΑΣΙΔΩΝ 21 & ΚΡΕΟΥΣΗΣ 118 54
e‐mail : m.alexandros@yahoo.gr
Αθήνα 16/9/2009

Πέμπτη 17 Σεπτεμβρίου 2009

Επιτυχημένα μοντέλα

Ακουσα σήμερα τον κ. Σουφλιά να λέει στα κανάλια ότι τα αντιδιαβρωτικά έργα στη περιοχή που κάηκε πριν ένα μήνα περίπου (Β.Α. πλευρά της Πεντέλης) γίνονται «βάσει του επιτυχημένου μοντέλου της Πάρνηθας» και τολμώ να συμπληρώσω ότι και οι πυρκαγιές εκεί πέρα ακολούθησαν το ίδιο επιτυχημένο μοντέλο. Της Πάρνηθας.

Το ερώτημα είναι: Για πόσο βλάκες μας περνά ο κ. Σουφλιάς;
..ή μήπως είναι: Για πόσο έξυπνο περνά τον εαυτό του, που νομίζει πως μας κοροϊδεύει;

ΣΗΜ.1. τα καμμένα στρέμματα κατεκυρώθησαν τελικά στα 183.388 τ.μ.
ΣΗΜ.2. σε ποιο μειοδότη;


Εκείνη που δεν έκλανε ποτέ

 Μια φορά, ήταν μια γυναίκα που δεν έκλανε. Θα μπορούσε να ήταν ένας άντρας που δεν έκλανε, αλλά αυτό θα ήταν εντελώς παράλογο. Στους άντρες αρέσει να κλάνουν και συχνότατα κάνουν και διαγωνισμό κλανιάς και μάλιστα σε ώρες εργασίας -όταν οι γυναίκες απουσιάζουν, φυσικά. Για τούτο προτίμησα να βάλω μια "γυναίκα που δεν έκλανε" στη μικρή μου ιστορία. Ηδη, τη σκεφτομαι πολύ παράλογη αυτή την ιστορία, μη κάνω όμως και υπερβολές! Ας κρατηθεί μια ισορροπία τεσπα.

Η γυναίκα που δεν έκλανε, είχε διδαχτεί περί κλανιάς απο μικρή ηλικία, από τα νηπιακα της χρόνια. Είχε μάθει δλδ πόσο κακό είναι να κλάνει κανείς, ιδιαίτερα ένα κοριτσάκι που κάποτε θα μεγάλωνε και θα γινόταν μια πεντάμορφη κοπέλα και, αργότερα, μια όμορφη και κομψή κυρία.

Στο σπίτι, τη διαπαιδαγώγηση αυτή την είχαν αναλάβει όλα τα θηλυκά που την περιστοίχιζαν: η μάνα, οι γιαγιάδες, οι θείες, οι ξαδέρφες. Στο σχολείο, οι δασκάλες και οι συμμαθήτριες. Για να κάνει παρέα με ένα κοριτσάκι της ηλικίας της, το πρώτο ερώτημα που έβαζε ήταν «μήπως κλάνεις;» και, σε θετική απάντηση, απέρριπτε τη φιλία, ακόμα και την απλή συναναστροφή, με τέτοιου είδους κορίτσια. Ετσι την είχαν μάθει και της άρεσε κιόλας.

Υπερηφανευόταν γι αυτό το ιδίωμά της. Θεωρούσε ότι ήταν μια εξαιρετική συμπεριφορά, μια δοκιμασία για λίγους και εκλεκτούς, ένας τρόπος που υποδείκνυε την ανωτερότητά της μπροστά στον υπόλοιπο κλανιάρη και, ως εκτούτου, βρωμιάρη κόσμο. Στην αρχή, βεβαια, το συγκράτημα της εξαγωγής των αερίων από το τελευταίο τμήμα του πεπτικού σωλήνα, ήταν κάτι τι οδυνηρό. Σφιγγόταν, πονούσε, κοκκίνιζε, συστρεφόταν, αλλά πετυχαινε να μη κλάσει. Και καμάρωνε ανακοινώνοντας αρχικά με ζωηρή φωνή το επίτευγμά της «μαμά, δεν έκλασα!» και αργότερα, όταν κατάλαβε ότι αυτό το θέμα είναι ιδιωτική της υπόθεση, καμάρωνε απο μέσα της.

Μεγαλωνε λοιπόν, αλλά παράλληλα φούσκωνε κιόλας. Στα δέκα της χρόνια ήταν ήδη σαν μπαλόνι. Την πήγαν στο γιατρό και εκείνος συνέστησε δίαιτα, φρούτα και λαχανικά και τέτοια. Πού να φανταστεί ο άνθρωπος ότι ήταν εμποδισμένη μια φυσιολογική λειτουργία του οργανισμού από μια εξαιρετικά προσεγμένη και επίμονη διδαχή, ότι η απαγόρευση της κλανιάς είχε γίνει στη μικρή βίωμα εξ απαλών ονύχων;

Με την αύξηση φρούτων και λαχανικών στο μενού, η κατάσταση επιδεινώθηκε μια και, όπως ξέρουμε, τα φυτικά τρόφιμα παράγουν πολύ περισσότερα αέρια από τα υπόλοιπα. Ετσι, το κορίτσι φούσκωσε περισσότερο. Στα δεκαεφτά ήταν πια ένα τέρας. Το παράξενο για τους συγγενείς και όσους τη γνώριζαν ήταν ότι το βάρος δεν ήταν τόσο που να δικαιολογεί τον όγκο του σώματος. Είχε φυσιολογικό βάρος για το ύψος της, μάλλον προς το αδύνατο θα την έλεγε κανείς αν δεν ήταν τόσο φουσκωμένη.

Ξαναπηγαν στο γιατρό, πήγαν και σε ειδικό διαιτολόγο, αλλά τίποτα. Καμμιά δίαιτα δεν είχε επιτυχία. Η κοπέλα φούσκωνε όλο και περισσότερο. Στα είκοσι πλέον, τα αέρια είχαν διαπεράσει το πεπτικό σύστημα (φαινόμενο διαπίδυσης) και είχαν αρχίσει να διοχετεύονται προς άλλα συστήματα. Πρώτα, έθιξαν το κυκλοφορικό, αρτηρίες και φλέβες γίναν τούμπανο και ακουγόταν το αίμα να ρέει σαν χείμαρρος μέσα τους, ενας θόρυβος που μπορούσε να ακουστεί και από κάποια απόσταση. Μετά, σειρά είχε το νευρικό σύστημα. Τα νεύρα κόντευαν να παραλύσουν, η κοπέλα ένοιωθε ένα διαρκές μούδιασμα και δύσκολα μπορούσε να μετακινηθεί.

Ολα αυτά, τα άντεχε με στωικότητα, μέχρι που τα συμπιεσμένα αέρια έφτασαν να προσβάλλουν το δέρμα, έβρισκαν μια υποτυπώδη διέξοδο από τους πόρους του δέρματος και, μια και είχαν γίνει εξαιρετικά βρωμερά, οι πόροι ανέδυαν μιαν απαίσια οσμή. Κανείς δεν την πλησίαζε κοντύτερα από τα είκοσι μέτρα τουλάχιστον. Ηταν σαν κινούμενος απόπατος -όσο μπορούσε να κινηθεί δηλαδή.

Εντωμεταξύ, η περίπτωσή της είχε γίνει αντικείμενο επιστημονικών συνεδρίων, την παρακολουθούσαν πλέον όχι απλοί γιατροί αλλά καθηγητές πανεπιστημίων και μάλιστα σε διεθνές επίπεδο, αρκετές διατριβές είχαν γίνει επάνω στην παράξενη αυτή και μοναδική ασθένεια. Μέχρι που κάποιος είχε τη φαεινή ιδέα να τη στείλει σε ψυχαναλυτή, στον οποίο εκείνη εμπιστεύτηκε το μεγάλο μυστικό της: «γιατρέ μου, δεν κλάνω, δεν έκλασα ποτέ μου, δεν θυμάμαι δηλαδή να έκλασα ποτέ μέχρι τώρα» του είπε και ο γιατρός κόντεψε να πάθει εξάρθρωση της σιαγόνας από το τρελό γέλιο που τον συντάραξε. Επειδή όμως ήταν καλός γιατρός, αν και ψυχίατρος, συγκρατήθηκε και είπε στην "ασθενή" ότι θυμήθηκε κάποιο ανέκδοτο που του είχαν διηγηθεί την προηγούμενη μέρα.

Ο ψυχίατρος, ναι μεν ήταν καλός γιατρός αλλά ήταν παράλληλα κακός συνάδελφος κι έτσι δεν αποκάλυψε το μυστικό στους συναδέλφους του μελετητές της παράξενης ασθένειας. Ηθελε όλη τη δόξα δική του. Με το μαλακό λοιπόν, χωρίς να βιάζεται καθόλου, συνέχισε τις συνεδρίες με την γυναίκα που δεν έκλανε ποτέ. Ισως να ήταν σκόπιμη κιόλας αυτή η συμπεριφορά, να μη της αποκαλύψει δηλαδή ότι η εξαγωγή των αερίων είναι φυσιολογικό πράγμα και ότι η συγκράτησή τους δεν είναι κανένα κατόρθωμα, γιατί έτσι θα αναποδογύριζε τον κόσμο μέσα στον οποίο είχε ζήσει αυτή η γυναίκα μέχρι τότε και δεν μπορούσε να προδικάσει το αποτέλεσμα ενός τόσο τραυματικού σοκ.

Επίσης, σκεφτόταν τον τρόπο με τον οποίο θα έκανε την αποκάλυψή του. Θα έπρεπε να οργανώσει πολύ μεθοδικά την ανακοίνωση που θα έκανε σε ένα διεθνές συνέδριο, να έχει κρατήσει μετρήσεις, στατιστικά στοιχεία, ποσοστά, όλα αυτά δηλαδή που κάνουν μια μελέτη αξιόπιστη. Ετσι, πύκνωσε τις συνεδρίες και έβλεπε τη γυναίκα πολύ συχνά, κάποτε και δυο φορές τη μέρα και δωρεάν μάλιστα, μια και οι οικονομίες της οικογένειάς της κόντευαν να εξανεμιστούν. Δικαιολόγησε τη συμπεριφορά του με τη μισή αλήθεια, ότι μελετάει εκτενώς και σε βάθος τη περίπτωση και ότι συντομα θα υπάρξει θετικό αποτέλεσμα. Απέκρυψε φυσικά το δικό του όφελος, το ότι θα γινόταν παγκοσμίως γνωστός ως ο μεγάλος θεραπευτής. Αυτό, άλλωστε, δεν είχε καμμιά σημασία για τη γυναίκα και τους συγγενείς, αφού θα απαλλασόντουσαν απο το χρόνιο πρόβλημα. Θα κέρδιζε ο γιατρός, αλλά θα κέρδιζαν και αυτοί -ιδίως η γυναίκα.

Κάποτε όμως, συμβαίνει να μη θέλει κάποιος να ωφεληθεί αν γνωρίζει πως μαζί με αυτόν θα ωφεληθούν και άλλοι. Ετσι, πολύ καλά έκανε ο γιατρός -δεινός γνώστης της ανθρώπινης ψυχής και συμπεριφοράς- και δεν ανακοίνωσε πόσο πολύ μεγάλη ωφέλεια θα είχε και ο ίδιος. Σε στιγμές μεγαλοψυχίας μάλιστα, έπιανε τον εαυτό του να σκέφτεται να προσφέρει τμήμα των οικονομικών του απολαβών εξαιτίας της συγκεκριμένης περίπτωσης στη γυναίκα πειραματόζωο. Μπα, μετά από δεύτερη σκέψη το απέρριπτε εντελώς. Ούτε κουβέντα θα έβγαζε απο το στόμα του, ούτε φράγκο απο τη τσέπη του.

Η γυναίκα που δεν έκλανε είχε φτάσει αισίως στην ηλικία των εικοσιτριών χρόνων παρά κάτι και δεν ήταν κι από μάρμαρο. Οι συνεχείς επαφές με το γιατρό ξύπνησαν κάτι που κοιμόταν μέσα της, ένα συναίσθημα ξεχασμένο -καταπιεσμένο ή, μάλλον, άγνωστο- και άρχισε να τον συμπαθεί πολύ. Αλλά και ο γιατρός τη συμπαθούσε, όπως συμπαθεί κάποιος ένα ζωάκι, μια γατούλα ή έναν ελέφαντα. Τον συμπάθησε τόσο πολύ που δεν τον απέρριψε μια μέρα που τον άκουσε να κλάνει. Μάλιστα. Κατά τη διάρκεια μιας συνεδρίας, ακούστηκε μια ηχηρή κλανιά να σκίζει τη δερμάτινη επένδυση της καρέκλας του γιατρού. Η γυναίκα ντράπηκε για λογαριασμό του, αλλά δεν το έδειξε. Δεν μύρισε και τίποτα, μια και η δική της βρωμερή οσμή σκέπαζε τα πάντα.

«Ακουσες τι έκανα τώρα;» ρώτησε ο γιατρός και κείνη απάντησε «μα, κλάσατε! και μαλιστα θορυβωδώς.» Εκείνος όμως επέμενε λέγοντας «αμόλησα μια ηχηρή πορδή! αυτό έκανα. Για πες κι εσύ τη λέξη "πορδή"» αλλά η γυναίκα «δεν μπορώ, δεν μπορώ ακόμα» είπε. Τελοσπάντων, με τα πολλά, ξεκίνησαν ένα μάθημα γλωσσολογίας περί των ουσιαστικών, επιθέτων και ρημάτων, όλων των λέξεων που τριγυρνούν γύρω από την εξαέρωση του πεπτικού συστήματος. Μετά από μερικές συνεδρίες, εκείνη άρχισε να το σκέφτεται στα σοβαρά να επιτρέψει στον εαυτό της να κλάσει έστω για μια φορά.

Αυτή τη σκέψη όμως δεν την είπε στο γιατρό της, που ίσως να λάβαινε κάποια μέτρα, έτσι, μια μέρα, ενώ βάδιζε στο δρόμο προς το ιατρείο, εγκατέλειψε τη συστολή της και επέτρεψε στο κόλον έντερον να εκδηλώσει τη σφοδρή του επιθυμία, αυτό που επιθυμούσε εδώ και χρόνια και ο εγκέφαλος δεν του επέτρεπε να πράξει. Με δυο λόγια, η γυναίκα που δεν έκλανε αμόλησε μια τρομερή πορδή και σείστηκε το σύμπαν γύρω της. Τρίξαν τα τζάμια στα παράθυρα, μέχρι και στα ρετιρέ των πολυκατοικιών. Ο τόπος βρώμισε λες και βράζαν χταπόδι κι ακόμα χειρότερα, σαν να περνούσε το βυτιοφόρο "Ο Αχόρταγος" με ανοιχτό το καπάκι ή σα να κάναν παρελαση τα σκουπιδιάρικα του Δήμου τίγκα στο σκουπίδι.

Εκτός αυτού, η γυναίκα ξεφούσκωσε απότομα, όπως ακριβώς ένα παραφουσκωμένο μπαλόνι που του αφήνεις ελεύθερο το στόμιο. Ξεφουσκώνοντας, πεταξε ψηλά στον αέρα, έφερε μερικές σβουριχτές βόλτες πηγαίνοντας όλο και ψηλότερα, και στο τέλος χάθηκε στα σύννεφα. Ετσι, έχασε ο γιατρός το αντικείμενο της διατριβής του, η γυναίκα που δεν έκλανε -αλλά τελικά έκλασε- τη ζωή της, οι γονείς τη κορη τους και οι επιστήμονες του διεθνούς συνεδρίου μια εξαιρετική επιστημονική ανακοίνωση.

Εκεί ακριβώς, επενέβη ο παπάς της ενορίας και δήλωσε ότι η γυναίκα που δεν έκλανε ήταν υπόδειγμα ηθικής και σίγουρα πήγε στον παράδεισο -κατευθείαν, χωρίς τη μεσολάβηση του Χάρου. Τη στιγμή μάλιστα που δεν βρέθηκε σώμα για να ταφεί, είχε συμβεί ένα θαύμα. Απλά πράγματα.

_____________________________
ΣΗΜ.1. στους στενόμυαλους αναγνώστες πρέπει να εξηγήσω ότι η ιστορία είναι φανταστική και ότι το πεπτικό σύστημα δεν έχει καμμια σχέση με το κυκλοφορικό ή/και με το νευρικό, καθώς επίσης ούτε και με το δέρμα.
ΣΗΜ.2. στους πιο ανοιχτόμυαλους, συνιστώ να διαβάσουν το κείμενο μεταφορικά, δηλαδή σχετικά με ανθρώπινες συμπεριφορές, κλπ.
ΣΗΜ.3. οι εξαιρετικά ανοιχτόμυαλοι δεν χρειάζονται υποδείξεις. Διαβάζοντάς το, θα το μεταφέρουν σε παγκόσμια κλίμακα σχετίζοντάς το με γεγονότα, φιλοσοφίες, κινήματα, κλπ.
ΣΗΜ.4. γραφτηκε τη νύχτα εδω: -->> http://rodiat4.blogspot.com/2009/09/blog-post_17.html (της νύχτας τα καμώματα...) ;)

.

Τετάρτη 16 Σεπτεμβρίου 2009

τηλεοπτικα spots της ΝΔ

1. http://www.youtube.com/watch?v=vlnrexS0Oz4



2. http://www.youtube.com/watch?v=AdqKQFKWfxs



Τα είδα και σκέφτηκα ότι κάτι παίζει εδώ πέρα. Δεν ειναι δυνατό να αποτελούν διαφήμιση αυτά τα κουρασμένα και απογοητευμένα πρόσωπα. Δείτε με ποιο τρόπο κοιτάζουν το φακό, πόσο ΔΕΝ πείθουν ότι πιστεύουν αυτά που λένε. Σαν να πρόκειται για κάποια συνομωσία. Σαν να μη θέλει να εκλεγεί ξανά αυτό το κόμμα και (παρα)δίδει τη σκυτάλη στο Πασοκ να λουστεί αυτό τις αποτυχίες -ή να "πείσει" το λαό με "δημοκρατικό" τρόπο να σφίξει κι άλλο το ζωνάρι. Εντυπωσιακά δυσφημιστικά της ΝΔ -έτσι νομίζω. Σεις τι λέτε; Ειναι διαφημιση αυτα τα πραγματα;

Η δύναμη της Εκκλησίας στην Ελλάδα


«Η δύναμη της Εκκλησίας στην Ελλάδα είναι γνωστή» μου είπε η φίλη μου η Χαριτίνη και δεν μπόρεσα να διαφωνησω.
- Τι σημαίνει αυτό Χαριτίνη;
- Σημαίνει ότι δεν μπορούν οι πολιτικοί και το κράτος να επεμβαίνουν στα εσωτερικά της Εκκλησίας και...
- Και να ελέγχουν τα οικονομικά της, θες να πεις;
- Ε, ναι! Ξέρεις τι έργο παραγει η Εκκλησια; Ορφανοτροφεία, γηροκομεία...
- Και όλοι αυτοί οι φτωχοί που κυκλοφορούν τι ειναι;
- Ε, δεν μπορεί να τους βοηθήσει όλους!
- Ξέρω, μόνο τους υποταγμένους χριστιανούς βοηθάει, αυτούς που της δουλεύουν ή που διαβεβαιωνουν ότι θα εργαστούν για χάρη της...
- Οχι μόνο! Βοηθάει και μετανάστες, και μουσουλμάνους...
- Που βαφτίζονται!
- Επιτέλους, πού το πας; Να μη βαφτιστούν; Να μη σωθούν οι ψυχές τους;
- Τα σώματά τους σώζονται τουλάχιστον; Τους δίνει κάνα ξεροκόμματο;
- Είσαι απαράδεκτη πια! Η Εκκλησία διαθέτει ένα μεγάλο μέρος των εσόδων της σε φιλανθρωπικούς σκοπούς.
- Για να ταΐζει και να συντηρεί μερικους χαραμοφάηδες, όχι για να παράγει έργο!
- Τι εννοείς "να παράγει έργο";
- Να σιαξει ένα έργο, βρε παιδί μου, όπου να δουλέψει κόσμος, ένα κάτι που να ωφελήσει τον τόπο, κάτι τι δημιουργικό τεσπα...
- Τα ιδρύματα δεν είναι έργο;

Σε αυτό το σημείο, η Χαριτίνη τα πήρε κανονικά, επειδή η ίδια τρεχει σε εκκλησιαστικά ιδρύματα και κανει δωρεές ρουχισμό και στρωσίδια που μαζεύει απο τη γειτονιά -ό,τι έχει καθενας για δώσιμο (ή για πέταμα, το ίδιο κάνει) ό,τι γεμίζει τα ντουλάπια, ό,τι περισσεύει, στη Χαριτίνη το δίνει.

Οταν της εξήγησα τι εννοώ, να κάνει δλδ η Εκκλησία κάνα σταθμό παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας π.χ. από τον ήλιο ή απο τον αέρα, να χρηματοδοτήσει καμμιά ομαδα νέων να σιάξουν τπτ ηλεκτρονικά προγράμματα, κλπ, με κοίταξε με γουρλωμένα μάτια και μου απάντησε:

- Αυτά δεν είναι δουλεια της Εκκλησίας! Αυτά είναι έργα του διαβόλου!

Αν προσπαθούσα να εξηγήσω τι εστί ηλιακή ενέργεια και τι εστί διαδίκτυο και σε ποια εποχή ζούμε, θα έχανα το χρόνο μου. Ετσι, άφησα τη Χαριτίνη στη ψευδαίσθησή της ότι με αποστόμωσε -δεν ξεχνώ πως η γνωριμία και η φιλία μας ξεκινά απο τα παιδικά μας χρόνια, τότε που εκείνη ήταν που ξεστράβωνε εμένα- και γύρισα τη κουβέντα στο εγγονάκι που απέκτησε πρόσφατα. Οχι δικό της, εγγονάκι της εξαδέλφης της, γιατι η Χαριτίνη δόθηκε ψυχή τε και σώματι στη στήριξη των συνανθρώπων μας. Μόνο που διάλεξε το λάθος στρατόπεδο.

Πραγματικά, ώρες ώρες δεν μπορώ να καταλαβω πώς στρίβει ετσι το μυαλό των ανθρώπων και, όταν πρόκειται για ένα τόσο κοντινό μου άνθρωπο, στενοχωριέμαι πολύ. Επειδή τρομάζω στο ενδεχόμενο να μου στρίψει και μένα; Ισως...

Δευτέρα 14 Σεπτεμβρίου 2009

Αναψυκτήριο Μαγγινας!


Από Ελευθεροτυπία: "Ο πρώην υπουργός Απασχόλησης, Βασίλης Μαγγίνας, λίγες ώρες πριν την ανακοίνωση των ψηφοδελτίων της Ν.Δ, ανακοίνωσε ότι δεν θα πάρει μέρος στην εκλογική αναμέτρηση της 4ης Οκτωβρίου. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, οδηγήθηκε στην απόφαση αυτή όταν ενημερώθηκε ότι δεν θα περιληφθεί στις λίστες."

Το πρόγραμμα του κινηματογράφου ΤRIANON filmcenter



17/09/2009 ώς και τις 05/11/2009


17/09/09 - RECLAIM YOUR BRAIN - of Hans Weingartner
Η καινούργια ταινία του σκηνοθέτη του "Οι μέρες αφθονίας σας είναι μετρημένες".

24/09/09 - COCO CHANEL & IGOR STRAVINSKY - of Jan Kounen

01/10/09 - ANTICHRIST - of Lars von Trier
Ίσως η πιο αμφιλεγόμενη ταινία της χρονιάς.

08/10/09 -THE TIME THAT REMAINS - of Elia Suleiman

15/10/09 - AΚΑΔΗΜΙΑ ΠΛΑΤΩΝΟΣ - Η ταινία του Φίλιππου Τσίτου Ακαδημία Πλάτωνος απέσπασε τη Λεοπάρδαλη Καλύτερης Ανδρικής Ερμηνείας για τον Αντώνη Καφετζόπουλο, το Βραβείο Οικουμενικότητας και το Βραβείο Νεότητας στο Locarno film festival.

22/10/09 - ΠΑΝΟΡΑΜΑ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ (FESTIVAL) - Το φεστιβάλ του Νίνου Φένεκ Μικελίδη.

29/10/09 - WHITE RIBBON - of Michael Haneke
O σκηνοθέτης των "Funny Games", "Τhe Hidden" & "The Piano Teacher"
Ο πολυβραβευμένος Αυστριακός σκηνοθέτης, μεταφέρει τον θεατή σε ένα προτεσταντικό χωριό της Βόρειας Γερμανίας, τις παραμονές του Α' Παγκοσμίου Πολέμου.

05/11/09 - 15ο INTERNATIONAL SHORT FILM FESTIVAL DRAMA - Το φεστιβάλ μικρού μήκους της Δράμας για ακόμη μια φορά κατεβαίνει στην Αθήνα και στο ΤRIANON.

Τετάρτη 9 Σεπτεμβρίου 2009

ΕΣΥ τι/ποιον θα ψηφίσεις;



Το ερώτημα απευθύνθηκε στη κυρία του κάτω πατώματος απο τον ψιλικατζή της γειτονιάς μου, που έχει το θάρρος και μιλά σε όλους στον ενικό. Ούτε εισαγγελέας να ήτανε!

-Εγώ;
-Ναι, εσύ που μου ανακατεύεις τα περιοδικά, μόλις τα έχω σιάξει απο το ανακάτεμα του Μανωλάκη.
-Εγώ... Εσείς τι θα ψηφίσετε κύριε Γιάννη;

(παρενθεση: Εμ, φαίνεται η καλή ανατροφή. Ο πληθυντικός τη δείχνει.)
-Εγώ σε ρώτησα πρώτος και μη μου μιλάς στο πληθυντικό για να κρατάς αποστάσεις!
-Ετσι τό'χουμε; Εγώ είμαι ευγενής.
-Ναι; Από το Ποδονίφτη ή από τις Κουκουβάουνες;
-Ελα τώρα κυρ Γιάννη, μη με πειράζεις...
-Α, ωραία, συνήλθαμε τώρα. Λοιπόν;
-Τι "λοιπόν";
-Τι θα ψηφίσεις. Λοιπόν.
-Α... σκεφτομαι...

Η κυρία Μαρία ξεφυλλίζει μερικά περιοδικά ακόμα, εγώ περιμένω υπομονετικά τη σειρά μου, δεν δέχομαι να χάσω αυτή τη στιχομυθία για να κερδίσω μερικά λεπτά χρόνου.
-Ελα, κυρία Μαρία, θα ξημερώσουμε! Τώρα το σκέφτεσαι; Να βοηθήσω να σκεφτείς καλύτερα; Περιμένει και η κυρία...
-Α, μη με λογαριάζετε εμενα, δεν βιαζομαι καθόλου..

Απαντώ και συρρικνώνομαι σε μιαν ακρίτσα μη τους χαλάσω τη κουβέντα.
-Και θές να σου πω τι θα ψηφίσω; Αφού η ψήφος είναι μυστική, το λέει και το Σύνταγμα!

Παίρνει αμπαριζα η κυρία Μαρία.
-Ε, τώρα, μεταξύ μας είμαστε, δεν θα βγει παραέξω.. Θα βγει;

Ρωτά και κοιτάζει προς τη μεριά μου.
Κάνω νεύμα με το κεφάλι να μη μου δίνει σημασία και συνεχίζει ακάθεκτος.
-Σε ρωτάω κυρία Μαρία μου, να με βοηθήσεις να αποφασίσω και'γώ ο έρμος που έχω μπερδευτεί...

Προσπαθει να εκμαιεύσει απάντηση με μαλαγανιές.
-Να σου πω, κύριε Γιάννη, δεν έχω αποφασίσει ακόμα... Για να λέμε την αλήθεια, έχω μπερδευτεί.. ακούω τον ένα, ακούω τον άλλο, ακούω τον παράλλο... Λίγο τό'χεις; Ενα σωρό έχουν μαζευτεί, λες κι έχουμε καλλιστεία!
-Ενώ, όταν είχαμε δικτατορία ήτανε καλύτερα, ε; Δεν είχαμε κι αυτό το μπελά της ψήφου!
-Πες το ψέμματα!

Τσιμπάει η κυρία Μαρία και'γώ περιμένω να συνεχιστεί το κούρδισμα.
-Ναι, είχαμε κάτι καλούς ανθρώπους που μας είχαν βάλει στο γύψο...
-Μια χαρά ήμασταν, τι λες εκεί;
-Το λες επειδή ο μακαρίτης ήτανε του στρατού και τρώγατε καλά...
-Σιγά το φαγητό! Και τις μεταθέσεις πού τις βάζεις; Αναστέναξα με τόσες μετακομίσεις.
-Ναι, αλλά χτίσατε και σπίτι, αγοράσατε και διαμέρισμα..
-Και πού θα έμενα εγώ τώρα δηλαδή; Το σπίτι τό'δωσα στο γιο βλέπεις.
-Τρία πατώματα.
-Πειράζει; Εχει βάσεις και για άλλα δύο, αλλά δεν επιτρέπει το Σχέδιο...
-Αν επέτρεπε δηλαδή, θα τα σηκωνε ο Νικολάκης, ε;
-Βασιλάκης! Νικολάκης ήταν ο μακαρίτης.
-Ο Νικολάκης, ξέρω τι λέω. Αλλά, χασαμε τον ειρμό: Τι θα ψηφίσεις λοιπόν, κυρία Μαρία; Θα το σκέφτεσαι πολλή ώρα; Ποιος περιμένεις να στο πει;
-Βλέπω κάτι εκπομπές στην τηλεόραση και λέω... Ολο και κάτι παραπάνω μαθαίνεις στην τηλεόραση, έτσι δεν είναι;
-Αααα, μη μου τα γυρίζεις τώρα... Εσύ τα ξέρεις, τι να σου μάθει η τηλεόραση;
-Να, βλέπω μια ωραία εκπομπή στο ΕΞΤΡΑ...
-Το Λιακόπουλο; Τα πιάσαμε τα λεφτά μας!
-Ναι, γιατί; Μια χαρά τα λεει ο άνθρωπος!

Αλλάζουμε ματιές με τον κυρ Γιάννη, ακούω τη τηλεόραση της κυρίας Μαρίας καθημερινά, με τον ήχο να απλώνεται στη γειτονιά και να βομβαρδίζει κινητούς και ακίνητους στόχους, ακόμα και με κλειστά παράθυρα!
-Ε, και σου είπε ο Λιακόπουλος τι να ψηφίσεις;
-Οχι, βέβαια! Αλλά φαίνεται τι θα ψηφίσει εκείνος...
-Τι;
-Μάλλον ΚΚΕ, αλλά μένα δεν μου πάει το χέρι μου.. έχω αμφιβολίες... κι αυτή η Παπαρήγα σαν ξόανο είναι...
-Ο Λιακόπουλος είναι καλύτερος δηλαδή, σα να λέμε...
-Μα δεν είναι υποψήφιος!
-Αν ηταν θα τον ψήφιζες φυσικά...
-Φυσικότατα!
-Στο ΚΚΕ.
-Οπουδήποτε!
-Μάλιστα.
-Σκέψου το κι εσύ κύριε Γιάννη μου...
-Θα το σκεφτώ και θα σου απαντήσω.

Εμεινα στήλη άλατος, που λένε. Εφυγε η κυρία Μαρία με τα περιοδικά της, πήρα και'γώ το καπνό μου, σε λίγο έκλεισε κι ο κυρ Γιάννης το μαγαζάκι του, αλλά η παράνοια συνέχιζε το έργο της... Αβυσσος η ψυχή του ανθρώπου, όπως έλεγ' η γιαγιά μου.

Σάββατο 5 Σεπτεμβρίου 2009

Για τη τιμή της σερβιέτας!


>

Βρίσκομαι στην ευχάριστη θέση να αποκαλύψω το Πραγματικό Λόγο που πάμε σε εκλογές! -->>

Η παρατεταμένη εκλογικη περίοδος θα επηρρεάσει αρνητικά τη τιμή της σερβιέτας και για τούτο πρέπει να ληφθούν διαρθρωτικά μέτρα για διαρθρωτικές αλλαγές, έτσι, θα συγκρατηθεί η τιμή της σερβιέτας στα επιθυμητά επίπεδα κατόπιν της διαρθρωτικής σύμπτηξης της διαρκείας της προεκλογικής περιόδου, για την οποία βεβαίως υπάρχει σαφής πρόθεσις αναδιαρθρώσεως.

______________________________
ΣΗΜ.1. εδώ που τα λέμε, τη λέξη "διαρθρωτικές" ο κ. Παπανδρέου θα ξόδευε πολλές ώρες για να μάθει να τη λέει με τόσο στόμφο και ύφος παντογνώστη.
ΣΗΜ.2. ποιος εγκέφαλος τη σκέφτηκε αυτη τη λέξη; Για εντελώς αμερικανά μας περνάνε πια;
ΣHM.3. αφαιρεσα 11 εικονιδια με σερβιετες, επειδη βαραιναν πολυ τη σελιδα, και αφησα μονο το πλεον κιτς.

Παρασκευή 4 Σεπτεμβρίου 2009

Η καμμενη ΒΑ Αττικη grfires 2009



29 august 2009 -->> κλικ! για μεγαλυτερο μεγεθος




και οι φωτιες πριν 5 μέρες απο εδώ-->> Flight to Athens

.

ΣΥΝΑΙΝΕΤΙΚΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

Η σάτιρα είναι η μόνη διέξοδος που μας σώζει από την τρέλα...

ΣΥΝΑΙΝΕΤΙΚΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

Οραματιζόμαστε, ανεξάρτητα από οποιοδήποτε εκλογικό αποτέλεσμα, μια συναινετική, δυναμική, ρεαλιστική και αποτελεσματικότατη Κυβέρνηση, με την εξής σύνθεση:

Πρόεδρος Βουλής = Κ.Σημίτης

Πρωθυπουργός = Κων/νος Μητσοτάκης

Υπ.Εσωτερικών = Μιχ.Χρυσοχοίδης

Υπ.Εξωτερικών – Ντόρα Μπακογιάννη

Εθν.Οικονομίας = Σπύρος Λάτσης

ΥΠΕΧΩΔΕ – Γεώργιος Μπόμπολας

Ανάπτυξης = Σωκράτης Κόκκαλης

Πολιτισμού = Χρ.Λαμπράκης

Ναυτιλίας – Θ.Βαρδινογιάννης

Επικρατείας = Γ.Αλαφούζος

Δημ.Τάξεως = Γ.Καρατζαφέρης

Μεταφορών = Α.Βγενόπουλος

Μακεδονίας-Θράκης = Μιχ.Τρεμόπουλος

Παιδείας = Γρ.Βαλιανάτος

Δικαιοσύνης = Αλ.Κούγιας

Υγείας = Μαρ.Δαμανάκη

Γεωργίας = Αλ.Τσίπρας

Εμπορίου = Αφοί Μαρινόπουλοι

Εκπρ.Τύπου = Μ.Τριανταφυλλόπουλος


================================================

Τα κριτήρια επιλογής, είναι απλά.
Μηδέν μίζες, μικρότερη σπατάλη χρόνου, ομοιογένεια προσώπων και άμεση συνεννόηση των μεγάλων προστατών μας, δεδομένου ότι θα κυβερνούν οι ίδιοι, όπως και ο Μπερλουσκόνι, χωρίς μεσολάβηση, όπως γίνεται χρόνια τώρα, κάποιων Υπουργών-Εκπροσώπων τους.

Το αποτέλεσμα θα είναι μεγαλειώδες:

1.- Τα οικονομικά μας θα βελτιωθούν, αφού κάτι θα περισσεύει από τα κέρδη των προστατών μας και για την ανακούφιση των χαμηλόμισθων.. Θα απαλλαγούμε επίσης από απεργίες, ευθύνες, διεκδικήσεις,απόψεις και άλλα τέτοια ελαττώματα, αφού , χωρίς να κουραζόμαστε εμείς, κάποιοι άλλοι θα σκέπτονται και θα αποφασίζουν για μας,πριν από μας. Όπως ακριβώς γίνεται στο Κουβέιτ και τη Σαουδική Αραβία.

2.- Απαλασσόμενοι από το «χόμπυ» του αντιαμερικανισμού μας, (όπως πολύ σωστά το είπε ο πρώην Δημ.Τάξεως και μελλοντικός Εσωτερικών), ελπίζουμε να γλυτώσουμε και από τις φοβερές πυρκαγιές όπωςέγραψε και το ΒΗΜΑ της 29.6.07, στην πρώτη σελίδα του.

3.- Θα δώσουμε κάτι στα Σκόπια, θα δώσουμε κάτι και στην Τουρκία και θα εξασφαλίσουμε την ησυχία μας με τους γείτονές μας.

4.- Θα εγκριθεί το νέο σχέδιο Ανάν και θα ησυχάσουμε και με τα βάσανα της Κύπρου, αφού θα γίνει πλέον ένα τέλειο,αβύθιστο,αεροπλανοφόρο.

5.- Θα συμφιλιωθούμε και με τους μετανάστες και όλοι μαζί, σαν μια μεγάλη,πολυπολιτισμική, οικογένεια,θα ζήσουμε αγκαλιασμένοι, ο ένας πάνω στον άλλο..

Ο Θεός βοηθός..!!

ΡΕΑΛΙΣΤΗΣ
Επισκέπτης, 3.9.09

__________________________
-->> κλεμμένο από εδώ Ρεσάλτο - forum, via σχόλιο "Μ" στη Καλύβα του Πάνου

ΣΗΜ. εκείνο το φουκαρά το Χριστοφοράκο ξέχασε μονάχα... σνιφφφ.. θα κλάψω τώρα λέμε

Πέμπτη 3 Σεπτεμβρίου 2009

η αναγγελία των εκλογών απο τον Κ.Α.Κ. χτες και το 2007

2009

2007

-->> απο stazybohorn εδω:
http://tinypic.com/view.php?pic=eafwg4&s=3
http://tinypic.com/view.php?pic=2gwi6v4&s=3


-

Paco de Lucia





-->> http://www.youtube.com/watch?v=b3p48EezhOU

Αντίσταση στη παράνοια που μας τριγυρίζει...

UPDATE, 4/9/2009 -->>
Paco de Lucia - Entre dos Aguas

Paco de Lucia - Rio Ancho

Paco de Lucia - Minera, Fandangos (Part 1)


-

το κανάλι του Βαΐτση

Εκπέμπει 24 ώρες συνεχώς;
Το ΛΑΟΣ θα διπλασιασει το ποσοστό του;
Θα πεισθεί η κα Μενεγάκη να το στηρίξει με την υποψηφιότητά της;
Βάλτε κι άλλα ερωτήματα!
-->> http://www.justin.tv/apostolatos

το Μεγάλο Κόλπο

Ποιο είναι; Φαντάζομαι ότι θα εξαγγείλει παροχές, δλδ, αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, αυξήσεις στον αριθμό των λαπτοπ για μαθητες και φοιτητές (μπορεί να τα κάνει και 500.000 -λέμε τώρα) και αυξήσεις στον αριθμό των προσληφθησομένων εποχιακών πυροσβεστών!

..μετά, άντε να τα βγάλει πέρα όποιος εκλεγεί..
(ο ίδιος δεν θα έχει κανένα πρόβλημα να πάρει πίσω τις υποσχέσεις)

Τετάρτη 2 Σεπτεμβρίου 2009

επειδή δεν βρήκα εντολή νωπή...


...στέλνω μια καλοψημένη!

QUIZ! τι ειναι καλύτερο να συμβαίνει στο δρόμο;

Τι είναι καλύτερο από τα χειρότερα, εννοείται! Σύμφωνα με το αρχαίο ρητό «Επί δύο κακών προκειμένων, το μη χείρον βέλτιστον», ποιο θεωρείς το "μη χείρον";
Και... μη χειρότερα! που λένε... Πάμε λοιπόν να διαλέξουμε:

1. ορδές ζητιάνων κουρελήδων, θυμάτων του Α' Παγκόσμιου Οικονομικού Πολέμου που μαίνεται σήμερα

2. πλήθη ναρκωεξαρτώμενων ανθρώπων, που τρυπιούνται δημοσίως

3. ζευγάρια ανθρώπων να συνουσιάζονται επί χρήμασι σε ποικιλία εφαρμογών

4. ορδές εξαγριωμένων ανθρώπων να σπάνε μαγαζιά

5. ομάδες κουμπουροφόρων να αλληλοσκοτώνονται

6. ζευγάρια ανθρώπων να συνουσιάζονται από έρωτα

7. μάχες μεταξύ (λαθρο)μεταναστών και ντόπιων εξαχρειωμένων "καλών οικογενειαρχών"

8. πλατινέ κυρίες να συνουσιάζονται ευπρεπώς με τους οδηγούς των πολυτελών αυτοκινήτων τους μέσα στα αυτοκίνητα αυτά

9. πλήθη οικόσιτων εγκαταλελειμένων ζώων να τρέχουν πέρα δώθε πεινασμένα

10. πλήθη αποτυχημένων χρηματιστών να πέφτουν από ψηλά πατώματα και να σκάνε σαν καρπούζια στα πεζοδρόμια

-->> ψεκάστε, ψηφίστε, τελειώσατε!!!
-->> αυτό που ενοχλεί λιγότερο ειναι -νομίζω- ό,τι αφορά το σεξ
-->> μετά το κάπνισμα, λέτε να μας το κόψουν και αυτό; :Ρ
-->> η προβολή του θέματος (σεξ στο κεντρο της Βαρκελωνης, βλ. προηγούμενο ποστ) από την ισπανική El Pais, νομίζω ότι έχει σημειολογική σημασία: Κάτι ετοιμάζεται, αλλά ΤΙ..???


link: http://www.elpais.com/articulo/espana/CiU/sostiene/Barcelona/puede/ser/ciudad/sexo/elpepuesp/20090901elpepunac_8/Tes

τι είναι τελικά το σεξ;


«Σεξ και εξαχρείωση στη Βαρκελώνη» λέει ένας τίτλος σε άρθρο προκλητικό (στο FOREIGN PRESS, που αναδημοσιεύει άρθρο της εφημ. Τα ΝΕΑ) με σχετική φωτογραφιση, και αναρωτιεμαι αν το σεξ είναι εξαχρείωση ή εξανθρωπισμός. Νομίζω πως είναι ένα σημαντικό βήμα προς την αναγνώριση του ανθρώπινου σώματος και των αναγκών του, έστω και αν εμφανίζεται (όπως γράφει το άρθρο) να συμβαίνει μεταξύ ανδρών και γυναικών που εκδίδονται. Σε αυτή τη περίπτωση, στέκομαι στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και όχι σε "εξαχρείωση".

Υπάρχει πιθανότητα, βεβαίως, να είναι ένα άρθρο που γράφτηκε απλά με σκοπό να προκαλέσει, ένα άρθρο "στημένο" -και, φυσικά εννοώ την Πηγή και όχι την ελληνική εφημερίδα.

Τον παλιό καιρό -πριν από 40-50 χρόνια- θυμάμαι που γράφαν οι εφημερίδες για κατασκηνώσεις νεαρών αμερικανών όπου γινόντουσαν "όργια" μεταξύ εφήβων (αλήθεια, τι όργιο μπορούν να κάνουν εφηβοι;!) και για ζευγαράκια που την "εβρισκαν" χαϊδολογούμενα στο Χάιντ Παρκ του Λονδίνου. Οταν πρωτοπήγα Ολλανδία, το '75-'76 αν θυμάμαι καλά, μου έκανε εντύπωση η ελευθερία των νέων ανθρώπων να αγκαλιάζονται και να φιλιούνται στο δρόμο, κατι που στη χώρα μας γινόταν μεν αλλά στα σκοτεινά!

-->> το αρθρο της εφημ. Τα ΝΕΑ, με τίτλο "Σεξ δημοσίως στην καρδιά της Βαρκελώνης", εδώ
-->> μη ξεχνουμε ότι ο έλεγχος της σεξουαλικότητας του ανθρώπου είναι το πρώτο όπλο όλων των εξουσιών, πολιτικής, θρησκευτικής, και όποιας άλλης.
____________________________
ΣΗΜ.1. εμένα δεν με πείθουν οι φωτογραφίες ότι πρόκειται για κάτι φοβερό, όπως θέλουν να το παρουσιάσουν. Παρόμοια πράγματα συνεβαιναν (και συμβαίνουν) και στις μεγάλες πόλεις της χώρα μας, π.χ. στην οδό Αθηνάς της πρωτεύουσας ή στα παλιά "Λαδάδικα" της Θεσ/νίκης. Αρκεί να δίνει κανείς προσοχή και μένα δεν με ενδιαφέρει το θέμα. Αν πετύχω κάτι, γυρνώ το βλέμμα μου να μην... ενοχλώ!
ΣΗΜ.2. θυμάμαι μια φορά που πήγαινα προς Μενάνδρου, έπεσα μπροστά στο "θέαμα" μιας φουκαριάρας που έπαιρνε πίπα σε έναν (μάλλον, ετσι φαινόταν) εργάτη της λαχαναγοράς.
____________________________

UPDATE, 3/09/2009, σχόλιό μου απο τη (λίαν ενδιαφέρουσα) συζητηση που γίνεται στη Καλύβα του Πάνου:-->>
http://panosz.wordpress.com/2009/09/02/rodia/

Εγραψα πιο πάνω για το “ξεκούραστο σεξ” και τώρα θα αναπτύξω περισσότερο τη σκέψη μου για να γίνει κατανοητό τι εννοώ. Παράλληλα, μπορεί να απαντώ και στους προηγουμενους σχολιαστές, όπως πάει, ίδωμεν! –>>

Καλέ μας delta-kapa, αν μέναμε αι γυναί με τα πόδια ανοιχτά, πρώτα πρωτα αυτά θα χάναν την ισιάδα τους! Θυμάσαι τη μεγάλη αδελφή στο “Ελάτε να πάρετε τον καφέ σε μας” με τον Ουγκο Τονιάτσι; κάπως έτσι! :)
Πέρα απο πλάκα, αυτή η αντίσταση, η οποία προέρχεται απο έναν αταβιστικό φόβο (δεν μπόρεσα να το βρω μέσα μου απο πού προέρχεται, τη στιγμή που δεν υπάρχουν ενοχές κ.τ.τ.) η αντίσταση αυτή λοιπόν είναι φτιαγμένη για το μοντελάκι “γυναίκα” που επινόησε ο Δημιουργός, ώστε να έλκει περισσότερο το μοντελάκι “άνδρας”, το οποίο μοντελάκι θέλει και κάποια προεργασία, ώστε να προβεί στην πράξη, κλπ κλπ. Στο ζωϊκό βασίλειο υπάρχουν μερικά ζώα (πτηνά κατά πλειονότητα) όπως π.χ. οι κότες, που παραδίνονται αμέσως και μάλιστα δείχνουν σαν να μη καταλαβαίνουν καν τι τρέχει με το ζήτημα! Πιθανότατα υπάρχουν παρόμοια παραδείγματα και στον κόσμο των ανθρώπων, δεν γνωρίζω.

Ισως πάλι αυτή η αντίσταση να οφείλεται στο ότι το μοντελακι “γυνή” έχει ανάγκη απο ένα παραμύθι, να σιάξει ένα παραμυθάκι όπου θα είναι αυτή βασιλοπούλα και ο καλός της ΤΟ βασιλόπουλο και η συνεύρεσή τους να είναι ασπασμός προς τα άστρα. Αυτό είναι απαραίτητο -τουλάχιστον στο αρχικό στάδιο, αλλα μπορεί να διατηρείται εσαεί με κάποια μικρή εκατέρωθεν προσπάθεια- επειδή δεν γνωρίζει (πιθανοτατα δεν εχει μαθει ακομα) τα όρια του δικού της σώματος και ίσως να αντιστέκεται και στο να τα γνωρίσει. Είναι ΚΑΙ αυτό κάτι τι το τρομαχτικόν!

Το ξεκούραστο σεξ λοιπόν, αφορά δυο ανθρώπους διαφορετικου φύλου (αυτο ξερω, αυτο μολογάω!) οι οποίοι είναι απαλλαγμένοι απο ενοχές, παραμύθια, ονειροφαντασίες και μυθοπλασίες γενικά, και βρίσκονται μαζί οπουδήποτε (όχι αναγκαστικά σε κρεββάτι) και φροντίζουν να ευχαριστήσουν ο ένας το σώμα του άλλου και, ταυτόχρονα, καθένας το δικό του. Χαίρονται δλδ, να ικανοποιούν μαζί την ανάγκη της ερωτικης πράξης, γιατί η ερωτική πράξη είναι υπέρτατη ανάγκη και όχι φαινόμενο.

Η χημεία που παρεμβαίνει, κάνει αναγνωρίσιμους τους εραστές απο την όσφρηση (που δυστυχώς σκεπάζεται τελευταίως απο διαφορα καλλυντικα, αρωματα, αποσμητικα, σαμπουαν, κλπ) ώστε να ταιριάσουν καλύτερα τα σώματά τους και ίσως να έχει σημασία για τη διάρκεια μιας σχέσης ή την ικανότητα τεκνοποιησης -δεν είμαι σίγουρη. Η χημεία όμως δεν παίζει κανένα σχεδόν ρόλο στο ξεκούραστο σεξ που λέγαμε. Εκεί, το βασικό ρόλο παίζει η επιθυμία.

Για να φας ενα φαγητό που σου αρέσει και γνωρίζεις εκ των προτέρων ότι θα ευχαριστήσει τον ουρανίσκο σου, χρειάζεται πρώτα να το απολαύσεις με το βλέμμα, να βουτηξεις λιγουλάκι το δάχτυλό σου στη σάλτσα, να δοκιμάσεις μιαν ακρίτσα, να το τρως αργά και απολαυστικά σαν να θέλεις να μη τελειώσει ποτέ αυτό το γεύμα. Ετσι ακριβώς και στο ξεκούραστο σεξ. Δεν θα σκεφτείς π.χ. πόσο κοστίζει ο μουσακάς (αγαπημένο φαγητό!), πόσος κόπος χρειάστηκε για να ετοιμαστεί, πόση ωρα θα κάνεις για να τον χωνέψεις, πόσες θερμίδες θα σε φορτώσει, κλπ κλπ, την ώρα που τον τρως. Απλώς τον γεύεσαι και νοιώθεις ευχαρίστηση. Αυτά όλα δεν ισχύουν, φυσικά, όταν τρως κάτι τι απλά επειδή “πρέπει” να τραφείς.

Οπότε; Οπότε, ναι μεν υπάρχουν συγγένειες του σεξ με το φαγητό, αλλά το σεξ προσφέρει απόλαυση και μόνον απόλαυση στο ανθρώπινο κορμί. Είναι το μόνο πράγμα που δίνει ολοκληρωτική απόλαυση στο σώμα, που κάνει τη σάρκα να ζωντανεύει, να αποκτά σφριγηλότητα, να λάμπει. Και, επειδή ο εγκέφαλος ανήκει και αυτός στο σώμα του ανθρώπου (όπως και στα υπόλοιπα ζώα) ζωντανευει και το μυαλό και σκέφτεται πιο καθαρά, κατεβαζει ιδέες, νοιώθει όμορφα, τονώνεται η έδρα του συναισθήματος και απλώνει την επικράτειά της πέρα απο τα καταπιεσμένα από διαφορες εξουσιες όρια. Ενας άνθρωπος λοιπόν τόσο ευχαριστημένος, τόσο ευτυχής με το κορμί και το μυαλό (είθισται να τα ξεχωριζουν αυτα, ενω η γνωμη μου ειναι πως ειναι αδιαιρετα) είναι ενας άνθρωπος επικίνδυνος για τις εξουσιες. Για τούτο, κάθε εξουσια ξεχωριστα, αλλα και ολες μαζι, φροντιζουν να ενοχοποιούν αυτο το υπέροχο δώρο της Φύσης προς τον ανθρωπο. Αυτός ειναι ο απαγορευμενος καρπός: Η αίσθηση ηδονής μέσω της συνεύρεσης και, κυρίως, η αίσθηση ότι αυτή η ηδονή μπορεί να υπάρχει οποιαδήποτε στιγμή ανεξάρτητα απο τη τεκνοποίησηση, το ζώον “ανθρωπος” ξεχωρίζει απο τα άλλα ζώα όχι μόνο στην ομιλία αλλά και στη δυνατότητα να ευχαριστεί το κορμί του όποτε θέλει, χωρίς “αναπαραγωγικές περιόδους”, δλδ, διαρκώς!

Αυτά για την ωρα και συνεχίζουμε ακάθεκτοι την αντίσταση στα “σοβαρά” ζητήματα που απασχολουν τη χώρα. Υπάρχει άραγε σοβαρότερο ζήτημα απο αυτο που συζητούμε; Για ρίξτε μια ματιά στα ανέραστα αρπαχτικά πρόσωπα των (περισσοτερων) πολιτικών και θα με θυμηθείτε! :D