Σελίδες

Τετάρτη 24 Δεκεμβρίου 2008

Εμείς τα Χριστούγεννα τρώμε ντολμάδες

Λαχανοντολμάδες, φυσικά, γιατί αυτοί με τα αμπελόφυλλα λέγονται ντολμαδάκια. Αυτή είναι η παράδοση στο χωριό μου, μαζί με το γουρούνι βέβαια, αλλά τώρα δεν είναι δυνατό να τρέφουμε γουρούνια στα διαμερίσματα κι έτσι γουρούνι γιοκ. Ψώνισα λοιπόν κιμά από το χασάπη, όπου ερχόντουσαν κύριοι οργανωμένοι που είχαν κάνει τηλεφωνικά τη παραγγελία τους και απλώς πλήρωναν κι έπαιρναν κάτι φουσκωμένες σακκούλες. Εξήντα ευρά ο ένας, πενηντατρία ο άλλος και πάει λέγοντας. Εμείς οι κυρίες οι ανοργάνωτες στεκόμασταν στην ουρά. Ηρθε και μια γιαγιάκα και ψώνισε κι όταν άκουσε το λογαριασμό -τριαντατέσσερα ευρά- είπε «τόσο λίγο;» και συμπλήρωσε ένα δεκάρικο κρέατα ακόμα. Μάλιστα. Τα δικά μου ψώνια στο χασάπικο δεν ξεπέρασαν τα δέκα ευρά. Και του χρόνου. Τώρα πάω να ζεματίσω το λάχανο. Θα μαγειρέψω σήμερα και αύριο θα αυγοκόψω το φαγητό. Προγραμμάτισα και το αυριανό ποστ κι έτσι νοιώθω ελεύθερη να παίξω με το καινούργιο μου παζλ. Ευχές προς τη μπλογκόσφαιρα ανεβάζω παραμονή Πρωτοχρονιάς. Αναμείνατε. Μπάι μπάι. Τα λέμε.

7 σχόλια:

kopria είπε...

άντε και του χρόνου με υγεία

Ανώνυμος είπε...

poly kalyteros o laxanontolmas! my favourite by far!

pølsemannen είπε...

Είδατε λοιπόν που ο τόπος ευημερεί;
Η γριούλα αμέσως να χώσει άλλο ένα δεκάρικο στα κρεατικά.

Μόνο εσείς γκρινιάζετε γιατί δεν χωνεύετε την Καραμανλάρα την μεγάλη μεταρρυθμιστρώνα!

Ξανά μανά λοιπόν, καλές γιορτές και χρόνια πολλά και καλά και φυσικά καλή όρεξη!

Νοσφεράτος είπε...

ξαφνικά ..πεινασα

Αστερόεσσα είπε...

Καλές γιορτές, Ροδιά!
Ωραίοι οι ντολμάδες!

Sarasides είπε...

Κι εμείς ντολμάδες τρώμε!
Αλλά η γυναίκα μου, ούτε που να τ' ακούσει....

Χρόνια πολλά!

a.c. είπε...

Κι εμείς τρώμε ντολμάδες!

Είναι παράδοση.

Η γιαγιά μου πριν σαράντα χρόνια, όταν και παντρεύτηκαν οι γονείς μου, "έπιασε" την μητέρα μου, αλλά και κάθε νύφη που έμπαινε στο σόι και της είπε "έλα να σου δείξω ένα φαγητό που αρέσει στον άντρα σου".

Αυτό ήταν, κάθε Χριστούγεννα κάποια από τις νύφες θα φτιάξει ντολμάδες και ας έχει "φύγει" η γιαγιά μου εδώ και χρόνια!