Εμείς τα Χριστούγεννα τρώμε ντολμάδες

Λαχανοντολμάδες, φυσικά, γιατί αυτοί με τα αμπελόφυλλα λέγονται ντολμαδάκια. Αυτή είναι η παράδοση στο χωριό μου, μαζί με το γουρούνι βέβαια, αλλά τώρα δεν είναι δυνατό να τρέφουμε γουρούνια στα διαμερίσματα κι έτσι γουρούνι γιοκ. Ψώνισα λοιπόν κιμά από το χασάπη, όπου ερχόντουσαν κύριοι οργανωμένοι που είχαν κάνει τηλεφωνικά τη παραγγελία τους και απλώς πλήρωναν κι έπαιρναν κάτι φουσκωμένες σακκούλες. Εξήντα ευρά ο ένας, πενηντατρία ο άλλος και πάει λέγοντας. Εμείς οι κυρίες οι ανοργάνωτες στεκόμασταν στην ουρά. Ηρθε και μια γιαγιάκα και ψώνισε κι όταν άκουσε το λογαριασμό -τριαντατέσσερα ευρά- είπε «τόσο λίγο;» και συμπλήρωσε ένα δεκάρικο κρέατα ακόμα. Μάλιστα. Τα δικά μου ψώνια στο χασάπικο δεν ξεπέρασαν τα δέκα ευρά. Και του χρόνου. Τώρα πάω να ζεματίσω το λάχανο. Θα μαγειρέψω σήμερα και αύριο θα αυγοκόψω το φαγητό. Προγραμμάτισα και το αυριανό ποστ κι έτσι νοιώθω ελεύθερη να παίξω με το καινούργιο μου παζλ. Ευχές προς τη μπλογκόσφαιρα ανεβάζω παραμονή Πρωτοχρονιάς. Αναμείνατε. Μπάι μπάι. Τα λέμε.