Η ωραιότερη μέρα του κόσμου πλησιάζει. Τα δείγματα είναι σαφή. Τρώγονται κιόλας μεταξύ τους τα θηρία της χρηματοκρατίας. Θυμάσαι πώς τελειώνει το γνωστό ανέκδοτο με τα θηρία της ζούγκλας; Εκείνο που το λιοντάρι -χραπ!- πήδηξε μέσα στο στόμα του κροκόδειλου και τον έσκασε;
Οπου αποκαλύπτεται ότι ο Ντομινίκ δεν είναι "ένας από μας", είναι ένας από τους ανάλγητους κυβερνήτες του πλανήτη και το ζητούμενο είναι όχι να μοιάσουμε σε αυτούς, αλλά να βάλουμε στη θέση τους ανθρώπους που να μας μοιάζουν και να τους ανανεώνουμε συχνότατα ώστε να αποφύγουμε μελλοντικά παρατράγουδα, επειδή "η εξουσία διαφθείρει" όπως είχε πει ο Αριστοτέλης. Και τώρα, πιες το πικρό ποτήρι ως τον πάτο Ντομινίκ και είθε να μακροημερεύεις, αλλά μακριά μας. Από την "τύχη" σου, ας παραδειγματιστούν οι όμοιοί σου, όχι εμείς. Ας το καταλάβουμε ότι κρίση υπάρχει και βρίσκεται στις εξουσίες που διαλέγουμε. Ε, ας αλλάξουμε γούστα επιτέλους!
4 σχόλια:
Πάντα τρωγώταν μεταξύ τους. Όταν ήταν σίγουροι ότι δεν κινδυνεύουν να τους φαμε εμείς
Αν γνωριζε την Ελληνικη θυμοσοφια θα ηξερε πως το κατω κεφαλι τρωει το πανω
Καμμια φορά στη Ρωμη βαζαν και κανεαν πριγκηπα στην αρρενα για να διασκεδαζουν οι Πληβειοι(και να βγαζουν και το αχτι τους)
Μακάρι να ήταν τόσο απλό. Τα καθίκια να φαγωθούν μεταξύ τους και ν' αρχιζαμε απ' την αρχή.
Μην τους υποτιμάτε. Ακόμη και αν τρώνε κανέναν δικό τους στην πορεία, αυτοί, σε αντίθεση μ' εμάς, έχουν ακέραια ταξική συνείδηση.
Δημοσίευση σχολίου