η ώρα των πουλιών

Μου αρέσει αυτή η ώρα. Είναι η ώρα που κελαηδούν τα πουλιά περιμένοντας τον ήλιο να φανεί. Ακούγονται όμορφα και φέρνουν γαλήνη στην ψυχή. Κάπου κάπου, ο θόρυβος από το πέρασμα ενός οχήματος εμπλουτίζει τη χορωδία των πουλιών κι ακουγεται σαν να χαϊδεύει ο ντράμερ το τύμπανο με το βουρτσάκι. Φσσσ φσσσ φσσσ... σβήνει ο -ξένος για την ώρα αυτή- ήχος και δυναμώνει το κελάηδημα. Καμμιά φορά, ένα πεισματάρικο πουλί δυναμώνει τη λαλιά του, να ξεπεράσει τον ξένο ήχο, και τότε είναι πραγματικά αστείο. Το φαντάζομαι κορδωμένο, με φουσκωμένη την κοιλίτσα του, να διαμαρτύρεται κελαηδώντας, μήπως και το ακούσει ο χαλαστής και σταματήσει. Ισως και να νομίζει ότι ο ήχος του οχήματος παύει χάρη στη δική του προσπάθεια, ποιος ξέρει...