Πολλές μικρομεσαίες ελληνικές επιχειρήσεις, στημένες με κόπο και μεράκι, βρίσκονται στην κόψη του ξυραφιού. Οι συνεπείς νοικοκυραίοι επιχειρηματίες, αυτοί που πλήρωναν ανελιπώς τις υποχρεώσεις τους στο ελληνικό κράτος, ανησυχούν για το μέλλον τους· το μέλλον της επιχείρησής τους, των ίδιων και των οικογένειών τους, καθώς και για τις ζωές των υπαλλήλων τους που θα βρεθούν -αν δεν έχουν ήδη βρεθεί- ξεκρέμαστοι, να ενισχύουν τις ορδές των ανέργων. Οι επιχειρηματίες αυτοί δούλευαν επί χρόνια αθόρυβα, παράγοντας διάφορα προϊόντα πρωτότυπα, μηχανήματα, κλπ, λαβαίνοντας μέρος σε διεθνείς εκθέσεις, προάγοντας την εικόνα της χώρας μας και εισάγοντας χρήμα ζεστό στην ελληνική -και κατ' επέκταση στην ευρωπαϊκή- επικράτεια. Σε αντίθεση με τους μεγαλοκαρχαρίες στους οποίους υποκλίνονται οι "αγορές", για τους επιχειρηματίες αυτούς δεν προβλέφθηκαν επιδοτήσεις, ούτε φορολογικές ελαφρύνσεις. Ο,τι έπραξαν (και συνεχίζουν να πράττουν) είναι αποτέλεσμα της αγάπης για την εργασία αυτή, με μπόλικη δόση από το μεράκι που χαρακτηρίζει τη φιλόπονη ράτσα μας. Οι επιχειρηματίες αυτοί, οι μικρομεσαίοι όπως λέγονται, ήταν ανέκαθεν και εξακολουθούν να είναι ο στυλοβάτης της εθνικής οικονομίας, σε αντίθεση με άλλες χώρες όπου οι μικρές -οικογενειακές- επιχειρήσεις είναι μάλλον παθητικές για τις οικονομίες των χωρών όπου δραστηριοποιούνται, όπως π.χ. στη Γερμανία. Θυμάμαι παλιά, δεκαετία '80 νομίζω ήταν, που είχαν έρθει γερμανοί παρατηρητές στον ΕΟΜΜΕΧ να εξετάσουν το φαινόμενο αυτό, πώς γίνεται δηλαδή να είναι κερδοφόρες οι μικρές ελληνικές επιχειρήσεις και δραχμοβόρες όσο δεν παίρνει οι μεγάλες, εντελώς αντίθετα με ό,τι συνεβαινε στη χώρα τους και είχαν μείνει κατάπληκτοι με το φαινόμενο αυτό.
Δεν θα το εξηγήσω εδώ πώς γίνεται να συμβαίνει αυτό, σκέψου το μόνος/η σου, αγαπημένε/η μου αναγνώστη/τρια. Το μόνο που γράφω είναι πως ο μικρομεσαίος επιχειρηματίας έχει άμεση σχέση και με το ίδιο το προϊόν που παράγει, συχνά αφού το έχει εμπνευστεί και σχεδιάσει ο ίδιος, αλλά και με τους εργαζόμενους στην επιχείρισή του. Μια μικρομεσαία επιχείρηση είναι μια οικογενειακή επιχείρηση, δεν είναι απρόσωπος κολοσσός.
Για να καταλάβεις περισσότερα λοιπόν, σε τί απόγνωση βρίσκονται σήμερα οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες στη χώρα μας, διάβασε αυτά που γράφει ο Alek Pertsy Extruder στις σημειώσεις του στο FaceBook:
Περνάμε κρίση; Ποια κρίση; Δεν καταλαβαίνω...
Μια μικρή παρέμβαση για να περιγράψω τη σχέση ανάμεσα στις εκάστοτε πολιτικές παρεμβάσεις μου και στην οικονομική πραγματικότητα που διαβιώ. Αφορά στη δραστηριότητα της εταιρείας "ΤΕΑΝΚΑ" την οποία δημιουργήσαμε εγώ και ο γυιος μου εδώ και 30 χρόνια.Η ΤΕΑΝΚΑ κατασκευάζει ειδικά μηχανήματα επεξεργασίας πλαστικών υλών, δηλαδή μηχανήματα που παράγουν πλαστικούς σωλήνες και πλαστικά προφίλ. Πρόκειται για εξειδικευμένη κατασκευή μηχανημάτων, το 80% των οποίων μέχρι την προηγούμενη δεκαετία προερχόταν από δύο μόνο χώρες υψηλού βιομηχανικού επιπέδου, την Ιταλία και τη Γερμανία. Τα μηχανήματά μας δεν είναι "bon pour l' orient". Ενσωματώνουν τεχνολογία που δημιουργούμε οι ίδιοι και αξιόπιστα εξαρτήματα. Τεχνολογικά ανταγωνίζονται με επιτυχία τα καλύτερα ευρωπαϊκά. Δεν είχαμε ποτέ κάποια αστοχία. Όλοι οι πελάτες μας είναι ευχαριστημένοι με τα μηχανήματά μας και με την επιλογή τους να συνεργασθούν με την ΤΕΑΝΚΑ. Όταν ξεκινήσαμε αυτήν τη δραστηριότητα φαινόταν αδιανόητη η παραγωγή παρόμοιων μηχανημάτων στην Ελλάδα. Το τολμήσαμε και πετύχαμε. Τα τελευταία 20 χρόνια είχαμε πάντα υπερπροσφορά παραγγελιών στις οποίες δεν μπορούσαμε να αντεπεξέλθουμε γιατί δεν βρίσκαμε ειδικευμένο προσωπικό. Έτσι περιοριζόμασταν σε μια μονάδα που διέθετε το 2010 μόνο 17 μηχανικούς και τεχνίτες. Οι πωλήσεις μας ήταν μοιρασμένες 75% στην εγχώρια αγορά και 25% στο εξωτερικό.
Μπήκαμε το 2009 στην κρίση και μηδενίσθηκαν οι παραγγελίες. Είναι λογικό, γιατί το προϊόν μας είναι επενδυτικό και καμία εταιρεία στην Ελλάδα δεν θέλει ή δεν μπορεί στις συνθήκες αυτές να επενδύσει σε νέο μηχανικό εξοπλισμό. Σπουδή όλων είναι να επιζήσουν αντιμετωπίζοντας με κάθε τρόπο τις αρνητικές συνέπειες της οικονομικής κρίσης. Είναι σαν να έγινε ένας μεγάλος σεισμός. Προέχει η επιβίωση, η εξασφάλιση τροφής, θέρμανσης, φαρμάκων. Πολύ λογικά δεν περιμένουμε τίποτε από την δική μας αγορά τα επόμενα χρόνια. Σκεφτήκαμε πολύ και καθώς τα οικονομικά μας αποθέματα εξαντλήθηκαν σκεφθήκαμε να προσαρμόσουμε το δυναμικό μας αποκλειστικά στις εξαγωγές. Οι ξένες αγορές είναι εκεί, ζωντανές, και λειτουργούν κανονικά ανεξαρτήτως των επί μέρους προβλημάτων. Μηχανιστικά εντελώς μειώσαμε το δυναμικό μας για να χαμηλώσουμε το κόστος ύπαρξης της εταιρείας. 25% ήταν οι εξαγωγές μας; στο 25% μειώσαμε το προσωπικό μας και τα άλλα πάγια έξοδα. Θυσιάσαμε το μεγαλύτερο κεφάλαιο της εταιρείας, το ειδικευμενο προσωπικό μας, για να εξασφαλίσουμε τη συνέχειά της.
Τρέλλα! Νομίσαμε ότι λύσαμε το πρόβλημα επιβίωσης της εταιρείας. Θα συνεχίζαμε ομαλά τη ζωή της εταιρείας με τις εξαγωγές μόνον! Έλα όμως που κι από το εξωτερικό οι παραγγελίες μηδενίσθηκαν. Όχι γιατί εκεί υπάρχει παρόμοια κρίση. Όχι γιατί η ΤΕΑΝΚΑ δεν εμπνέει η ίδια εμπιστοσύνη στους πελάτες της, αλλά γιατί η σκέψη των πελατών μας στο εξωτερικό να συνεργασθούν με την Ελλάδα τους κάνει να βγάζουν σπυριά. Βλέπουν τον απόλυτο παραλογισμό στο Ελλαδιστάν. Βλέπουν το ακατάληπτο τεράστιο χρέος μας για το οποίο βγάλαμε τασάκι και παρακαλούμε για βοήθεια και την ίδια στιγμή να μην κάνουμε καμία απολύτως προσπάθεια ν' αντιμετωπίσουμε την κρίση. Αντιθέτως κάνουμε ό,τι μπορούμε για να επιταχύνουμε τη χρεωκοπία της χώρας. Κυβέρνηση που δεν κυβερνά και δεν αποφασίζει, κόμματα που αντιπολιτεύονται ως εχθροί της πατρίδας, σαν να έχουν συμφέρον στην χρεωκοπία μας, λαός που δεν έχει καταλάβει απολύτως τίποτε, τί έγινε, πώς έγινε, γιατί έγινε, επαγγελματικές ομάδες που ορμάν τυφλά να αρπάξουν ό,τι μπορούν από τον άδειο κορβανά, γενικευμένη αδράνεια, κατήφεια, έλλειψη πρωτοβουλίας, στρουθοκαμηλισμός, γενικευμένη διαφθορά και παραβατικότητα. Ποιος θα κουράσει το μυαλό του για τη σωτηρία της κάθε ΤΕΑΝΚΑ; Μάλλον υπάρχει σπουδή να κλείσει εντελώς η κάθε ΤΕΑΝΚΑ, διότι μόνο αν πεινάσει το προλεταριάτο θα συνειδητοποιηθεί και θα αναγκαστεί να επιλέξει ριζικές επαναστατικές λύσεις!!! Ως τότε όμως ας ανοίξουμε τις πόρτες στο μεγάλο κεφάλαιο. Αντί μηχανημάτων της ΤΕΑΝΚΑ, μηχανήματα της KRAUSS-MAFFEI.
_______________
ΣΗΜ.1. ο γράφων είναι ευφάνταστος και εργατικός έλληνας μηχανικός και, καθώς βλέπεις, διατηρεί το χιούμορ του ακόμα και την ύστατη αυτή ώρα που η απόγνωση για το μέλλον έχει χτυπήσει κιόλας την πόρτα του. Οι υπογραμμίσεις (bold) στο κείμενο δικές μου.
ΣΗΜ.2. για να πάρεις μια ιδέα περί τίνος πρόκειται, τί είναι δηλαδή αυτά τα μηχανήματα που λέγονται "Extruder"
ΣΗΜ.3. η σελίδα της εταιρείας TEANKA - υποσελίδες με εικόνες:
profile, film, pipe, prof
ΣΗΜ.4. η ΤΕΑΝΚΑ δεν είναι, φυσικά, η μοναδική επιχείρηση που πνέει τα λοίσθια περιμένοντας τί θα αποφασίσουν τα "μεγάλα κεφάλια" της οικονομίας και της πολιτικής για την ίδια και τους ανθρώπους που περιμένουν να ζήσουν από αυτή. Υπάρχουν ένα σωρό επιχειρήσεις -όσες δεν έβαλαν ακόμα λουκέτο- που υπολειτουργούν περιμένοντας. Μιλούσα πρόσφατα με ένα φίλο που κατασκευάζει προϊόντα για ΑΜΕΑ και βρίσκεται σε δεινή θέση για τους ίδιους λόγους με τον ιδιοκτήτη της ΤΕΑΝΚΑ. Σκέφτεται το μέλλον της δουλειάς του, αλλά και των υπαλλήλων του «πώς να μείνουν στο δρόμο τόσοι άνθρωποι» μου έλεγε απελπισμένος. Αυτά τα δυο -δουλειά και προσωπικό- είναι αλληλένδετα στις μικρές επιχειρήσεις των ανθρώπων με τις μεγάλες καρδιές.
ΣΗΜ.5. Τί στο καλό συμβαίνει επιτέλους; Περίμενε ως αύριο, θα προσπαθήσω να στο εξηγήσω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου