Αρκεί να βρούμε ένα ελληνικό προϊόν που δεν υπάρχει αλλού στον κόσμο, ούτε είναι δυνατό να υπάρξει, αναπαραχθεί, κατασκευαστεί αλλού, για να βασίσουμε τη Μνα μας. Για να στίψουμε λίγο το μυαλό μας... Το πρώτο που έρχεται στο νου μου είναι η χιώτικη μαστίχα!
Παραλλήλως, να εισάγουμε αυστηρούς νόμους που θα ορίζουν μέγιστο πλαφόν ιδιοκτησίας τα τρία τάλαντα (1 τάλαντο=60 μνες), να απαγορευουν την τοκογλυφία και να τιμωρούν τους τοκογλύφους με υποδούλωση, να τους κάνουν δημόσιους υπαλλήλους δηλαδή.
2 σχόλια:
Ξέρεις όμως, υπάρχουν ρίζες και ρίζες...
Άλλες επιφανειακές, άλλες βαθιές...
Άλλες χρειάζονται νερό και άλλες είναι ανθεκτικές στην ξηρασία...
Κοίτα, αυτό, μέχρι το "παράλληλα" που βάζεις, γίνεται. Μετά το "παράλληλα", δεν ξέρω...
Δημοσίευση σχολίου