"καταλαβαινω γιατρε, δουλευετε στο ΙΚΑ και..."

Χτες το μεσημερι, πηγα να τσιμπησω στο αγαπημενο μου ταβερνακι. Καθε Σαββατο φτιαχνει μουσακα σπεσιαλ, βλεπετε, και ειμαι φαν του καλου μουσακα. Στο διπλανο τραπεζι καθοντουσαν δυο κυριοι. Ως εδω καλα.
Καποια στιγμη χτυπα το κινητο του ενος και, επειδη ειμαι περιεργο ον, στηνω αυτι να ακουσω -χωρις πολλη προσπαθεια, μια και μιλουσε αρκετα δυνατα. Η συνομιλια -απο τη μια πλευρα, η αλλη ευκολα εννοειται, φανταζομαι- ηταν περιπου αυτη:

- Ξερετε, εμεις δεν πουλαμε συνηθως, τα νοικιαζουμε τα κρεββατια.
- ...
- Ναι, ναι, νοσοκομειακα, με μπαρες πλαινες.. με ολα.. με ολα...
- ...
- 180 ευρω το μηνα περιπου.. ναι, με μαξιλαρι βαμβακερο και αεροστρωμα...
- ...
- Αν θελουν να αγορασουν... αλλα... γιατι να θελουν; Μονο 180 ευρω το μηνα, γιατρε μου...
- ...
- Η τιμη αγορας (εδω προσθεσε διαφορες λεπτομερειες ο κυριος) παει περιπου στα χιλια ευρω.
- ...
- Ναι, οπωσδηποτε, ξερω ξερω, δουλευετε στο ΙΚΑ γιατρε μου. Μεινετε ησυχος, μονο πειτε μου ποσο...
- ...
- Ναι, δωστε το τηλεφωνο μου και εμεις θα τα κανονισουμε μετα...
- ...
Θα σας ειδοποιησω, μεινετε ησυχος... Οπωσδηποτε...

Στρεφεται μετα στο φιλο του αναστεναζοντας:

- Και τι να κανω βρε Μπαμπη; Τη δουλεια μου θελω να κανω... Ελα στη θεση μου! Δουλευει στο ΙΚΑ, σου λεει... πφφφ... Αχορταγοι...