Σελίδες

Τρίτη 16 Νοεμβρίου 2010

Το μήνυμα της Αποχής




Στο βραδινο πάνελ της ΝΕΤ αναρωτιοντουσαν ολοι "τι φταιει και οι νεοι απεχουν" και ΚΑΝΕΙΣ δεν σκεφτηκε το αυτονόητο. Κρίμα.

Το μήνυμα της αποχής, λοιπόν, ειναι η αναγνωριση της λευκής ψήφου ως έγκυρης ψήφου. Να ΜΗ συμπεριλαμβάνονται λευκά και άκυρα ψηφοδέλτια σε ένα τσουβάλι και μάλιστα μαζί με την αποχή. Τί σόι δημοκρατία είναι αυτή που αποκλείει ουσιαστικά στους μισούς και πάνω πολίτες να εκφράσουν τη διαφωνία τους; Πώς αλλοιώς θα μάθουν επιτέλους οι πολιτικοί συνδυασμοί να (εκθέτουν ανθρώπους που) εκφράζουν τους πολίτες;

Η λευκή ψήφος να αφαιρεί έδρες και θέσεις. Αυτό θα φέρει τους νέους στο δημόσιο βίο και όλα τα άλλα είναι κουραφέξαλα...

Αυτο το μήνυμα ομως κανεις δεν το αναγνωρισε, αν και κανει μπαμ!
____________________________
ΣΗΜ.1. Ισως η αναγνώριση της λευκής ψήφου να βοηθήσει και προς την κατεύθυνση της εφαρμογής -επιτέλους!- της γνήσιας απλής αναλογικής ως εκλογικού συστήματος.
ΣΗΜ.2. Ποιος τολμάει όμως, να το θέσει το ζήτημα; και να το εφαρμόσει, βεβαίως.

19 σχόλια:

ellinaki είπε...

Δεν υπάρχει κάτι μεμπτό με την αποχή ως ιδεολογική στάση. Υπάρχει όμως θέμα με την έμπρακτη εφαρμογή αυτού που περιγράφεις.

Οι εκλογές τοποθετούν ανθρώπους σε κάποιες θέσεις ευθύνης. Με την "λευκή" ψήφο, όπως προτείνεις, πολλές θέσεις θα μείνουν ακέφαλες. Άρα ποιο είναι το σχέδιο ακριβώς; Με ποιον τρόπο θα τοποθετηθούν άνθρωποι σε αυτές τις θέσεις;

Seagull είπε...

Μπράβο να σε χαρώ! Την ίδια άποψη είχα διατυπώσει κι εγώ, προ καιρού, εδώ: http://seagullstefanos.blogspot.com/2010/06/blog-post.html Το ζήτημα είναι πώς διαδίδεται μια τέτοια ιδέα και, ιδίως, πώς θα αναγκάσουμε κάποιους να πάψουν να προσποιούνται πως δεν την ακούν...

Unknown είπε...

Εεε, αν η αποχή ή η λευκή ψήφος αφαιρούσε έδρες, τότε λοιπόν πως θα κυβερνούταν ο τόπος;

Είναι αλήθεια ενδιαφέρουσα πρόταση, που έχω σκεφτεί κι εγώ, αλλά δεν μπορώ να "υπολογίσω" κάποιο σχήμα που αποδίδει κυβέρνηση έτσι...

Επίσης θα ήθελα να μου υποδείξεις τον μηχανισμό μέσω του οποίου οι νέοι θα έρθουν στο δημόσιο βίο τότε.

Rodia είπε...

@ellinaki,
Θεσεις ακεφαλες δεν θα μεινουν, εκτος αν το λευκο υπερισχυσει 100%, πραγμα απιθανο, ακομα και με τις τωρινες συνθηκες. Απλώς, μερικά εδρανα θα μεινουν αδεια στο Κοινοβούλιο. Υπαρχει ενα θεμα για το πώς/πού (σε ποια κομματα) θα καταμεριστουν τα λευκα, αλλα αυτο προτεινω να μελετηθει απο τους ειδικους περι εκλογικων νομων. Αν π.χ. ισχυει η ενισχυμενη αναλογικη, τοτε τα περισσοτερα άδεια εδρανα θα αντιστοιχουν στο κομμα της πλειοψηφιας. ;)

Rodia είπε...

@SeaGulL,
Να εισαι καλα!!! Κι εδω συμπεσαμε πια; :)

Rodia είπε...

@Καμηλιερη,
Εχεις την εντυπωση οτι ο τόπος θα κυβερνιόταν χειροτερα αν έλειπαν μερικα λουλούδια του σημερινου Κοινοβουλίου;

Δεν εχω ετοιμο σχεδιο, μια ιδεα ριχνω... Να δουλεύει μέσα μας, μηπως μπορέσουμε να προτεινουμε κατι συγκεκριμενο...

Οι νεοι ειναι απογοητευμενοι απο το συστημα διακυβερνησης, όλοι αυτο λένε -και οι ίδιοι οι νεοι. Οπότε, νομιζω, άμα αλλάξει ο τρόπος εκλογής των παραγόντων του συστηματος.. ίσως και το συστημα να βελτιωθει. Ετσι οπως ειναι σημερα τα πραγματα, όσο η Βουλή δεν ειναι αντιπροσωπευτικη ολων των κοινωνικοπολιτικων τάσεων, όσο η δυσαρέσκεια δεν εκφραζεται, υπαρχει κινδυνος να "εκφραστει" με βίαιο και ολέθριο τροπο. Νομιζω, δλδ.

Μπορει η ενισχυμενη αναλογικη να "δινει" κυβερνησεις σταθερες, όπως λένε, αλλά η συνεργασια ειναι σημαντικοτερη -νομιζω παλι. :)

Hades είπε...

Ως προς το αρχικό ερώτημα, νομίζω η κατάσταση είναι σχετικά απλή: πρόκειται για θεμελιώθες ερώτημα που εμπίπτει στην σφαίρα της φιλοσοφίας και ως εκ τούτου μένει αναπάντητο. Έχει προκύψει (ως συνέχεια) από το θεμελιώδες ερώτημα του Λουδοβίκου Ιζ' του Παπακωνσταντίνου "τι έχουν τα έρμα (οι επιχειρήσεις και τα μαγαζιά) και ψοφάνε;" προ ολίγων μηνών (μετά την 85η αύξηση ΦΠΑ και την 17η έκτακτη εισφορά), το οποίο με τη σειρά του είχε προκύψει από το θεμελιώδες ερώτημα του Λουδοβίκου Ιστ' "γιατί δεν τρώνε παντεσπάνι;", το οποίο με τη σειρά του είχε προκύψει απευθείας από τα 3 μεγάλα υπαρξιακά ερωτήματα της ανθρωπότητας "ποιοι είμαστε;-που πάμε;-τι θα φάμε;".

Αναφορικά με το λοιπόν σχόλιον, βασικά το όλο πολιτικό σύστημα θέλει κατεδάφιση. Μέχρι τότε...

ellinaki είπε...

Νόμιζα ότι μιλάμε για Δήμους και Περιφέρειες...

Rodia είπε...

Και για Δημους και Περιφερειες.. γιατι όχι; Χαθηκε ο κοσμος αν λειψουν μερικοι συμβουλοι;
Το προς μελετη θεμα ειναι ποιοι και πώς θα αποκλειστουν.

ellinaki είπε...

Ναι. Χάθηκε διότι υπάρχουν συγκεκριμένες αρμοδιότητες. Πόσο μάλλον άμα λείψουν Δήμαρχοι ή Περιφερειάρχες.

Και στην τελική (για να κλείνουμε το θέμα της αποχής), εγώ προσωπικά δεν θα ήμουν εναντίον οποιασδήποτε πλειοψηφικής ανάγκης, εφόσον αυτή συνοδευόταν με κάποια πράξη ή ένα έμπρακτο σχέδιο.

Όταν λοιπόν κάποιος διαφωνεί με το υπάρχον σύστημα, μπορεί κάλλιστα να προτείνει κάτι εναλλακτικό και να ζητήσει τη στήριξη άλλων ανθρώπων για να εφαρμόσουν μαζί αυτό το σύστημα. Αλλά και σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να ψηφιστεί αυτός ο κάποιος για να το εφαρμόσει.

Δεν γίνεται ξαφνικά και εντελώς αυθόρμητα να ξεπηδήσει ένα νέο θεσμικό σύστημα με τις διαδικασίες του και τα σχετικά, εκτός αν μιλάμε για βίαιες αλλαγές, ήτοι την εγκατάσταση ενός ολοκληρωτικού πολιτεύματος ή την κατάλυση της Δημοκρατίας για χάρη του χάους.

Rodia είπε...

Απαντω απο κατω προς τα πανω :)
1. Δημοκρατια δεν ειναι ακριβως αυτο που εχουμε και το γνωριζουμε οτι δεν ειναι, ειναι ενισχυμενη αναλογικη, ενα μπασταρδεμενο κατασκευασμα που ωφελει το κομμα που ερχεται πρωτο και δινει τη δυνατοτητα να κυβερνα με ποσοστο πολυ κατω απο το 50% -αν βγαλουμε και τα λευκα/ακυρα/αποχη, φτανουμε σε ενα ελαχιστο ποσοστο των πολιτων γυρω στο 15%-20%.

2. Η σημερινες συγκυριες απαιτουν ολο και μεγαλυτερη κοινωνικη συναινεση, διαφορετικα η σιωπη των απεχοντων κυοφορει το χάος που γραφεις και πιθανοτατα και ολεθρια πραγματα -τα ειδαμε στον περασμενο αιωνα. Αρα, χρειαζεται επεξεργασια του συστηματος ωστε να αποδιδει πληρεστερα τη γνωμη/πεποιθηση των πολιτων.

3. Στο ποστ δινω μια ιδεα για επεξεργασια. Δεν ειμαι ειδικη εκλογολογος(!) για να σιαχνω εκλογικα συστηματα, απλα, επειδη διαβλεπω κινδυνους (εμπειρια γαρ) βαράω ενα καμπανακι...

4. Δημαρχοι και περιφεριαρχες δεν θα λειψουν. Με ποιο τροπο θα λειψουν; Το πολυ πολυ να μη γινει συμβουλος κανας ξαδερφοκουμπαρος!
Σοβαρα τωρα: Να επιλεγονται με αξιοκρατικα κριτηρια οι υποψηφιοι και οχι με τακίμια.

..αυτα για την ωρα :)))

ellinaki είπε...

Μα σε όλα συμφωνούμε. Η διαφορά όμως είναι ότι, Πχ η αλλαγή του εκλογικού νόμου θα επέλθει είτε από κάποια κυβέρνηση (χλωμό γιατί δεν θα τη συνέφερε), είτε μετά από αίτημα της αντιπολίτευσης, είτε μετά από μαζική και πλειοψηφική λαϊκή απαίτηση με συνεχείς πιέσεις προς αυτή την κατεύθυνση. Η αποχή δεν εξασφαλίζει απαραίτητα το τελευταίο ;)

Rodia είπε...

Ο εκλογικος νομος που ψηφιζει μια κυβερνηση δεν εφαρμοζεται στις αμεσως επομενες εκλογες, το εχει προβλεψει ο νομοθετης.. οπότε, τον λουζεται ο μεθεπομενος!
Πιέσεις μπορουν να γινουν με διαφορους τροπους, αν και ελπιζω (αμετανόητα αισιοδοξη!) οτι κατι καταλαβαν εκει πανω στα εδρανα της Βουλης. Οι καιροι ειναι πολυ δυσκολοι, οι πολιτικοι παιζουν το κεφαλι τους και θα χρειαστουν συνυπευθυνους, πραγμα που δεν κατορθωνεται με ανισοτητες και αντιπαλοτητες. Ιδωμεν. :)

PiKei είπε...

Χωρίς ούτε εγώ να είμαι εκλογολόγος έχω να επισημάνω τρία-τέσσερα πράγματα:

Α) Το λευκό δεν θεωρείται ψήφος άρνησης εκπροσώπησης, αντίθετα θεωρείται ψήφος γενικής αποδοχής. Αποδοχής του "οποιουδήποτε" κι όχι του "κανενός".

Β) Η σωστή ψήφος για την άρνηση εκπροσώπησης ήταν μαύρη και υπήρχε μέχρι που καταργήθηκε η παραδοσιακή εκλογή με τα σφαιρίδια (βόλια σε διαφορετική τρύπα της κάλπης - εξού και το δαγκωτό - ένα σύστημα δημοψηφισματικό με θετικές και αρνητικές ψήφους).

Γ) Το λευκό κατέληξε να σημαίνει
"αποδέχομαι την δημοκρατική διαδικασία αλλά δεν βρίσκω κανέναν που να με εκπροσωπεί", αργότερα και σήμερα ουσιαστικά σαφέστατα εκφράζει αυτή την θέση. Δεν μπορεί να ταυτίζεται με το άκυρο (αφού η λογική της ακύρωσης είναι η προστασία από καλπονοθεία με διακριτικά σημάδια που υποδηλώνουν συναλλαγή) ή την αποχή (που μερικές φορές υποδηλώνει συνολική άρνηση του πολιτεύματος - υπάρχουν χώρες που οι ακροδεξιοί δεν ψηφίζουν και ιστορικές περίοδοι που αριστερά κόμματα απείχαν για να μην αποδεχτούν ένα αποτέλεσμα που θεωρούσαν ότι θα είναι προϊόν νοθείας).

Όπως και να 'χει, και σ' αυτό θα επιμείνω, αν τα λευκά αφαιρούσαν έδρες ή θέσεις αιρετών αντιπροσώπων, κανένα πρόβλημα διακυβέρνησης δεν θα υπήρχε! Αυτό είναι πραγματικά πολύ μεγάλο παραμύθι. Στο Ελληνικό Πρωθυπουργοκεντρικό πολιτικό σύστημα, οποιοδήποτε Υπουργείο μπορεί θεσμικά να δοθεί σε εξωκοινοβουλευτικό πρόσωπο, δίνεται σε βουλευτές όχι για λόγους νομιμοποίησης, αλλά για λόγους ισορροπιών. Και σε τοπικό επίπεδο, οι δημοτικοί σύμβουλοι είναι συνήθως απλώς μαριονέτες των συνδυασμών τους, οι θέσεις αντιδημάρχων και λοιπών "υπευθύνων" είναι πάντοτε πολύ λιγότερες και θα καλύπτονταν άνετα.

Τέλος, σε αρκετές χώρες υπάρχει μια αναλογία συμμετοχής-νομιμοποίησης του αποτελέσματος όπου η Ανωτάτη Εφορευτική Επιτροπή ακυρώνει και ξανακάνει τις εκλογές όταν δεν καλύπτεται το προκαθορισμένο ελάχιστο ποσοστό συμμετοχής.

Σόρι για το σεντόνι, έγινε διπλό από ότι το περίμενα...

Unknown είπε...

Όχι, έχω την εντύπωση ότι λείπει ένα ολόκληρο διαχειριστικό πλαίσιο, το οποίο αν προσπαθήσουμε να το δημιουργήσουμε θα πέσουμε σε αντιφάσεις για τον εξής απλό λόγο: Η απουσία, η σιωπή, δεν συνάδουν με τη δημοκρατία.
ΤΟ πρόβλημα δεν είναι η ελάττωση θέσεων αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, αλλά η επιστροφή στη συμμετοχική.

Rodia είπε...

@ PiKei,
Ευχαριστω για το περιεκτικο σχολιο :)
Οταν τα σεντονια εκφραζουν τοσο καίρια αναλυτικα τη σκεψη, μη δισταζεις.

@ Καμηλιερη,
Πραγματι, η επιστροφη στη συμμετοχη ειναι το σημαντικο. Εχεις καποια ιδεα; Αν υπηρχε τροπος να εκφραστουν οσοι διαφωνουν και εκφραζονται με αποχη, νομιζεις πως θα απειχαν; (ερωτηση κρισεως)

Unknown είπε...

Μα... η αποχή είναι η απλή παραδοχή της μη-συμμετοχής!!!

Rodia είπε...

@Hades, Respect.
Αληθεστερος του αληθινού ;)

phivos είπε...

"Το μήνυμα της αποχής, λοιπόν, ειναι η αναγνωριση της λευκής ψήφου ως έγκυρης ψήφου."
Το μήνυμα (και ο λόγος) της δικής μου αποχής είναι ότι δεν αποδέχομαι την Αντιπροσωπευτική ‘Δημοκρατία’. Και γι’ αυτό δεν επιτρέπω στον εαυτό μου, δια της συμμετοχής, να την νομιμοποιεί.
Ο καθένας που απέχει, το κάνει φαντάζομαι για τους δικούς του λόγους. Ακόμη και αυτός που θεωρεί ότι 'δεν τον απασχολούν αυτά’.
Καλό θα είναι λοιπόν να μην βάζουμε όλες τις αποχές στο ίδιο τσουβάλι…