φτερουγιζουμε σαν τρελαμενες πεταλουδες και σαν ακουραστα κολιμπρι αναμεσα στα πυρα των αντιφασεων και των προιοντων της αντινομιας που μας κληροδοτηθηκανανθρωπινα παραγωγα της αρχαιας εποχης και του Βυζαντιου τρεχουμε να συλλαβουμε τα αλαλα και τα μπαλαλα με οπλο τη σκεψη και με βροχο το μυστηριο της σιωπηςτο αινιγμα της επιτυχιας μας εξω και μακρια απο τον τοπο που μας γεννησε και το τοπιο που εθρεψε τα ονειρα μας λυνεται οταν σκεφτουμε ποσο βασανισμενες ψυχες κουβαλουμε μεσα μας και ποσο η επιθυμια αφοσιωσης σε κατι σταθερο ειναι απολυτηη αναζητηση της μιας και μοναδικης αληθειας ειναι το παθος που μας τρελαινει γιατι το ξερουμε το γνωριζουμε καλα πως τετοια αληθεια δεν υπαρχει και ομως επιμενουμεεπιμενουμε να ψαχνουμε κατι ανυπαρκτο επειδη ακριβως απο τα γεννοφασκια μας ειμαστε μπερδεμενοι με την ανυπαρξια και εχουμε ειδικευτει στο ανεφικτοη αντινομια που μας περιβαλλει με θερμη σαν απαλο ζακετακι χτυπαει φλεβα στο χρυσαφι της καρδιας μας και μπορει ταυτοχρονα να ευτυχουμε ενω παγωνουμεη αντιφαση μας τρεφει τονωνει το ηθικο μας γνωριζουμε οτι η θρησκεια ειναι παραμυθα και οτι παραδεισοι και κολασεις δεν χωρουν στον πολιτισμο μας και παρα ταυτα το θελουμε το παραμυθι το αγαπουμεμας αρεσει το παραμυθι μας γοητευει επειδη τρεφει το νου οταν το συναισθημα αδυνατει να θρεψει το ονειρο οταν τα οραματα μενουν στο παρελθον μενουμε κι εμεις εκει περα μαζι τους και δεν ζητουμε αλλαοταν ομως ενα οραμα ξαναγεννιεται τρεχουμε να το αγκαλιασουμε γρηγορα μη φυγει αγκιστρωνουμε την ακοη πανω του σαν να πεταμε λασο σε μοσχαρι και κοιμομαστε ησυχοιη αντιφαση ειναι η βασικη τροφη του μυαλου μας αυτη μας εξασκει στο να δεχομαστε το πολυπλοκο ως το απλουστερο και αντι να μας οδηγει στην παραφροσυνη μας γλιτωνει απο την τρελατο δασος της αντιφασης που ζουμε μεσα του και η οροσειρα της αντινομιας που πανω της ακροβατουμε δινουν το μετρο της συγχρονης ζωης μας αλλα και της ζωης σε αυτο τον υπεροχο τοπο γενικααυτο ειναι το τοπιο μας αυτο εχουμε μαθει αυτο μας πονα και αυτο μας γιατρευει απο αυτο φευγουμε να γλιτωσουμε και αυτο ψαχνουμε οπου βρεθουμετο να δεχομαστε να μενουμε σε αυτο το τοπιο σημαινει οτι ειμαστε ικανοι για την πληρη υπερβαση του νου αλλα και για τη μεγιστη αποκτηνωσηοταν καποιος εχει μαθει -εμπειρικα εστω- να συμβιωνει με (και να διαχειριζεται) την αντιφαση ειναι ικανος για ολα
5 σχόλια:
Ax!Mπαινω,διαβαζω,κατανοω και συμφωνω!Μεγααααλο θεμα η διαχειριση της αντιφασης Ροδια μου.Δεν το εγκαταλειπω ποτε μεσα μου.Φιλια πολλα!
Σας παρακαλώ Ροδιά στο μέλλον μην πετάγεστε να κατηγορήσετε για ύποπτα email αν δεν ξέρετε τους λόγους που μπλόκαρε το σχόλιο μου ο "υπέρμαχος" του "Ελευθέρου Λόγου" Ροΐδης.
Ούτε απειλητικό ήταν το σχόλιο που λογοκρίθηκε ούτε βρισίδι απλώς ήθελε ο Ρό σας να δημαγωγήσει ανεμπόδιστος με την παρεούλα να του πετάει κόκκινα γαρύφαλα σαν να ήταν η Άντζελα.
Ο Ρό θα μείνει εκεί που βρίσκεται , δηλαδή στον πάτο, χωρίς καμιά εξέλιξη και πρόοδο.
Μην απαντήσετε στο σχόλιο μου πριν ρωτήσετε και πάρετε καθοδήγηση από το αφεντικό σας κομμισάΡιΟ.
Μην πάθετε διαγραφή από το κόμμα.
Υ.Γ.
Το σχόλιο που λογοκρίθηκε από τον στύλο της δημοκρατίας του ενός Ρο θα το βρείτε στο τέλος του http://sfrang.blogspot.com/2008/02/blog-post_4541.html
Αν έχετε θάρρος διαβάστε το.
Φαντάζομαι για τον ίδιο λόγο θα λογόκρινε και τους άλλους αντιφρονούντες μια και δεν υπάρχουν νέα σχόλια απ΄αυτούς.
~~ Faraona μου, χαιρομαι να περνας απο εδω!:-)) Δυστυχως, ο χρονος δεν επιτρεπει τις παλιες τσαρκες στη μπλογγοσφαιρα...
~~ Citizen Luke, το σχολιο σου ειναι κλασσικη περιπτωση φαντασιοπληξιας!;-) Ξερεις, δεν εισαι το μοναδικο πλασμα στο πλανητη!!! Δεν περιστρεφονται οοοολα γυρω απο σενα λεμε...
..και.. σιγα σιγα θα συνηθισεις, νομιζω, τον τροπο επικοινωνιας στο διαδικτυο -αν εισαι φρεσκος εννοω..
(αν εισαι παλιος, συλλυπητηρια)
~~ Citizen Luke, θα μπορουσα να διαγραψω το σχολιο σου, επειδη ειναι ασχετο με το περιεχομενο του ποστ. Δεν το επραξα, επειδη μου δινεις την εντυπωση πως δεν γνωριζεις (ακομα) μερικους κανονες αγραφους για τη διαδικτυακη επικοινωνια, πραγμα που -υποθετω- οτι θα μαθεις με την τριβη και το χρονο. Τα μπλογκ ειναι χωροι εκθεσης, εκφρασης και δημιουργικου διαλογου -κυριως. Το αν καταντουν φορουμ ασχετων συζητησεων, ειναι μια... παρενεργεια!
Καλωσορισες στον κοσμο αυτο παντως και ας εισαι προσεκτικος πριν εκφραζεις κρισεις. Να βεβαιωνεσαι πρωτα οτι δεν πηγαζουν μονο απο τις εικονες που δημιουργουνται στη δικη σου σκεψη και μονο.
φιλικα, ε :-)
Μάλιστα κυρία Ροδιά.
Ευχαριστώ για το καλωσόρισμα.
Τι φιλοξενία!
Η πρώτη επαφή μένει αξέχαστη.
Είστε τόσο καλή που συμβουλεύετε ένα νεόφυτο!
Λίγα φτερουγισματάκια ήταν η πρόθεση αλλά κάποιο κοροΐδο νόμιζε ότι μπορούσε να κόψει τα φτερά.
Αντέδρασε βίαια όπως όλοι οι φασίστες λογοκριτές, φανεροί και κρυφοί, στην έκθεση μιας αντίθετης γνώμης, αυτόνομης έκφρασης και δημιουργικού διαλόγου!
Αυτή η συζήτηση ήταν πολύ σχετική για το αν το blogging στην Ελλάδα θα καταντήσει όπως όλα τα άλλα ΜΜΕ, δηλαδή μια λυμματολάσπη από συμφέροντα.
Όχι, δεν είμαι ο μοναδικός στον πλανήτη, ούτε στην Ελλάδα που έχει αντίθετη γνώμη με τον κοροίδη που νομίζει ότι ο κόσμος περιστρέφεται γύρω του.
Αλλά ας αφήσουμε τον φίλο σας που έχει χάσει το μέτρο και τον χρυσό κανόνα της επικοινωνίας και του φιλότιμου προ πολλού.
Θέλω να συγκεντρώσω όλη την προσοχή μου σε εσάς και στο πανέμορφα δημιουργικό σας blog.
Τι έμπνευση!
Γι΄αυτό θα σας αφιερώσω λίγους στίχους από μια μακρινή χώρα της Ανατολής.
"Είσαι το σκοτάδι του δειλινού προστατεύοντας τον ταξιδιώτη της ερήμου από τους κλέφτες,
είσαι το φως της χαραυγής που διώχνει τους σκορπιούς.
Έρχομαι να σου φιλήσω τα γυμνά σου πόδια, τα κάτασπρα και απαλά σαν νιόνυφης που μόλις λούστηκε με γάλα έγκυας καμήλας.
Είσαι η όαση στον μακρινό ορίζοντα,
η μόνη ελπίδα της τελευταίας σταγόνας στο κορμί μου,
βλέπω το γάργαρο νερό,
πανύψηλη φοινικιά,
γεμάτη οι χουρμάδες σου με νέκταρ,
αθανασία,
ευτυχία,
ελπίδα,
οπτασία που κρέμεται ανάποδα από τους ουρανούς!
Έμεινα από καύσιμα, τροφή, νερό,
η αμμοθύελλα να μαστιγώνει το ματωμένο πρόσωπο,
Ο ύπνος είναι θάνατος,
προσεύχομαι για σωτηρία στον Θεό.
Δημοσίευση σχολίου