Ο ΜΕΓΑΛΟΣ BLOGGER

Εβλεπε αυτο το σπιτι μεσα σ' ενα θερμο μυστηριο, υποψιαζοταν τις κρεββατοκαμαρες του πιο ομορφες και πιο δροσερες απο τις κοινες κρεββατοκαμαρες, τους διαδρομους του ν' ακτινοβολουν απο χαρουμενες ασχολιες και απο ειδυλλια που δεν ειχαν ακομα φθαρει, που δεν ειχαν γκριζαρει αλλα ηταν ολοδροσα, ανασαιναν και θυμιζαν αστραφτερα αυτοκινητα και χορους που τα λουλουδια τους μολις αρχιζαν να μαραινονται. Επισης, τον ερεθιζε η ιδεα οτι την Νταιζη την ειχαν ερωτευτει πολλοι αντρες, ηταν κατι που ανεβαζε πολυ τις μετοχες της στα ματια του. Ενοιωθε την παρουσια τους παντου μεσα στο σπιτι της, γεμιζαν τον αερα του με τις σκιες τους και με την ηχω των συγκινησεων τους που επαλλαν ακομα.

____________
ΣΗΜ. ακολουθησα τις οδηγιες του παιχνιδιου "σελιδα 123", αλλα το βιβλιο το εβγαλα απο το ραφι του και επεξεργαστηκα τη φωτο του εξωφυλλου. Ηθελα να γραψω την ιστορια του Μεγαλου Μπλογγερ, εκεινου που μολις ανοιξει ενα παραθυρακι στο αγνωστο και μυστηριο (για εκεινον) κοσμο, νομιζει πως χουφτωνει τα αχαμνα του ποντιφηκα -που λενε- και η αλαζονια του δεν σταματα πουθενα, τρεχει φρενιασμενα σαν ενα ντεσεβω που ονειρευτηκε πως εγινε πορσε και στουκαρει στο πρωτο περιπτερο που θα βρεθει στο δρομο του. Θεωρει οτι τωρα ηρθε η στιγμη ΤΟΥ, η στιγμη που περιμενε να τον βγαλει απο τη μιζερια. Η αναγνωρισιμοτητα του χτυπα την πορτα και αδυνατει να της αρνηθει την εισοδο, ξεπουλιεται γι αυτην. Κανει ονειρα υπερμεγεθη, ο εγκεφαλος του ξεχειλιζει απο παραλογες σκεψεις, δεν βρισκεται καποιος να τον συγκρατησει κι αν βρεθει τον αρνειται -εκεινος ξερει καλυτερα. Ναι, σιγουρα ξερει καλυτερα το δρομο για το καρναβαλι, διασκεδαζει καλα. Οταν τελειωνει η γιορτη, βγαζει τη μασκα. Μονο που, μαζι με τη μασκα, ξεκολλα και το προσωπο του. «Με πουλησαν!» φωναζει, αλλα ποιος να τον ακουσει που τους εχει κουφανει ολους;