σελιδα 123

Βρηκα ανοιχτη προσκληση για παιχνιδι στης Νινας:-->>
http://ninac.wordpress.com/2008/02/22/123_game/
Πηγα παραπισω να βρω την αρχικη πηγη, αλλα ακρη δεν εβγαλα, οποτε αναφερω με τη σειρα μερικα απο τα ιστολογια που επισκεφτηκα:-->>
http://anagennimeni.wordpress.com/2008/02/21/1-2-3-paixnidi/
http://lllemon.blogspot.com/2008/02/h-citronella-1.html
http://boubble.blogspot.com/2008/02/read-this.html
http://www.amarkos.gr/blog/?p=67
http://oneiros.gr/blog/2008/02/21/page123bookmeme

οι οροι του παιχνιδιου, οπως τους διατυπωσε o Oneiros:-->>

1. πιάνουμε το βιβλίο που βρίσκεται πιο κοντά μας αυτή τη στιγμή
2. το ανοίγουμε στη σελίδα 123 (αν είναι μικρό, παίρνουμε το επόμενο κοντύτερα σε μας, που έχει τουλάχιστον 123 σελίδες)
3. βρίσκουμε την πέμπτη πρόταση
4. αντιγράφουμε τις επόμενες τρεις, δηλαδή την έκτη, έβδομη και όγδοη και
5. βρίσκουμε άλλους πέντε ατυχείς να τους πασάρουμε το παιχνίδι

Ο εμπνευστης:-->>
http://blog.footle.org/2008/02/16/tracking-the-123-meme/

Προσκαλω μερικα μπλογκοπαιδα, των οποιων ειμαι περιεργη να δω την επιλογη:-->>
..καλεσμενος ομως ειναι και καθενας που θα δει αυτη την προσκληση, ε..

Faraona
don-ald
Nicholas Manie
GiorgosPap -->> σιγουρα, κατι αγγλικο/γερμανικο θα βρει προχειρο!
Vagelford -->> περιμενω αποσπασματα απο κανα βιβλιο Φυσικης!
Talos ok, εβαλα εναν υπεραριθμο, αλλα ειμαι περιεργη!

Το βιβλιαρακι λοιπον που βρισκεται κοντα μου ειναι ΤΑ ΔΟΚΙΜΙΑ (ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΩΡΑΙΟΥ και ΕΡΩΣ ΚΑΙ ΧΡΟΝΟΣ)του Δημητρη Καπετανακη, εκδ. Γαλαξια, 1971 (δεν κυκλοφορει πια, τα τελευταια 7 αντιτυπα τα αγορασα πριν καμια 20ρια χρονια και τα χαρισα σε φιλους). Συχνα πυκνα το ανοιγω και ολο και ανακαλυπτω κατι καινουργιο.

Ανοιγω στη σελιδα 123. Αντιγραφω απο το δοκιμιο ΕΡΩΣ ΚΑΙ ΧΡΟΝΟΣ, συμφωνα με τους ορους του παιχνιδιου:

Γι αυτό, «επειδή δεν είμαστε ελεύθεροι ν' αγαπούμε ή να μην αγαπούμε πια, ο εραστής δεν μπορεί να παραπονεθεί δίκαια για την αστάθεια της ερωμένης του, ούτε κι αυτή για την ελαφρότητα του εραστού της». (90)
Εξ άλλου, κι αυτή ακόμα «η σταθερότης δεν αξίζει ούτε κατάκριση ούτε έπαινο, αφού δεν είναι παρά διάρκεια των ορέξεων και των αισθημάτων, που δεν μπορούμε μόνοι μας ούτε να πετάξωμε απο πάνω ούτε να δώσωμε στον εαυτό μας». (91)
Κάποια άλλη πηγή πιο βαθειά και πιο σκοτεινή από την υπεύθυνη καθαρή συνειδητή θέληση, προσδιορίζει τον έρωτά μας, την πίστη μας.

(90), (91) La Rochefoucauld