Σελίδες

Τρίτη 7 Οκτωβρίου 2008

Πώς ανεφύει στα ξαφνικά η Γενιά των 700 ευρώ;

Ηταν μήπως ποτέ Γενιά των_παραπάνω_από_τόσα; 700 ευρώ, αν το καλοσκεφτείς, είναι πάνω από 200.000 δραχμούλαι παλαιαί. Τα πράγματα ανεβήκαν, οι μισθοί παραείναι καλοί!

Θυμάμαι μια παλιά ιστορία: Πριν από πάρα πολλά χρόνια, σε ένα δημόσιο Δημοτικό σχολείο ζητούσαν καθαρίστρια. Τότε, δεν απαιτείτο κανένα πτυχίο για διορισμό καθαρίστριας στο Δημόσιο. Ισως το ενδεικτικό της Δ' Δημοτικού -αν θυμάμαι καλά. Παρουσιάστηκε λοιπόν μια κοπέλα, που είχε ορφανέψει πρόσφατα και είχε αναλάβει το βάρος της οικογένειας, για να πάρει τη δουλειά. Η κοπέλα αυτή είχε απολυτήριο Γυμνασίου και ο Διευθυντής του σχολείου βρέθηκε σε δύσκολη θέση. Δυσκολευόταν να προσλάβει μια κοπέλα με παραπανίσια προσόντα. Σκεφτόταν μη τυχόν γίνει κανόνας αυτή η πράξη του και αλλάξουν (στο Υπ. Παιδείας) οι προδιαγραφές για τη πρόσληψη καθαριστριών, μη τυχόν δλδ και αρχίσουν να ζητούν καθαρίστριες με απολυτήριο Γυμνασίου -Λυκείου σημερινού.
Τό 'φερε από δω, τό 'φερε από κεί, πέσανε και οι δάσκαλοι που γνώριζαν τι λούκι περνούσε η κοπέλα, έβαλε υπογραφή ο Διευθυντής και την προσέλαβε.

Μετά από τρία χρόνια, άλλαξαν πράγματι οι προδιαγραφές. Εκτοτε, οι καθαρίστριες πρέπει να διαθέτουν απολυτήριο Λυκείου.

Τι μας λέει αυτή η ιστοριούλα; Οτι σήμερα τα προσόντα (σπουδές, ντοκτορά, κλπ) έχουν υποτιμηθεί οικτρά. Οτι το να βρεις εργασία (στην Ελλάδα) είναι σαν να κερδίζεις λαχείο. Οτι αν σπουδάζεις για να βρεις καλύτερες συνθήκες εργασίας (καλύτερη αμοιβή, κλπ) είσαι μακριά νυχτωμένος. Αρα; Αρα, σπούδαζε για το κέφι σου και μόνο, χωρίς σκοπιμότητα. Μη περιμένεις το πτυχίο να ανεβάσει το... κασέ σου! Ξεκαθάρισε την εργασία από τη γνώση και ίσως υπάρξει ένα ενδιαφέρον αποτέλεσμα...

-->> Σήμερα, ήρθε ο ηλεκτρολόγος της γειτονιάς μου να σιάξει τρεις πρίζες, να τις αντικαταστήσει δλδ. Εργάστηκε μισή ωρίτσα σκάρτη και κέρδισε σαράντα ευρά. Εντωμεταξύ, συζητούσαμε κιόλας και μου είπε ότι τα παιδιά του ζουν και εργάζονται σε άλλη ευρωπαϊκή χώρα, πρώτα πήγε ο γιος και ακολούθησε η κόρη. «Καμιά σιγουριά, κυρία μου, άσε που όλοι κλέβουν και μεις ψηφίζουμε κλέφτες» μου είπε «ούτε καν ψάχνουμε να σταυρώσουμε αυτόν που κλέβει λιγότερο. Γι αυτό καλά κάναν τα παιδιά και φύγαν, να ζήσουν ανθρωπινά.» Μπορούσα να μη συμφωνήσω; Αν και τα σαράντα ευρά με ξεβόλεψαν λιγουλάκι...

-->> Για να εξηγήσω τον τίτλο, γενιά των 700 ευρώ υπήρχε ανέκαθεν. Ο νέος που έμπαινε στην αγορά εργασίας ήταν χαμηλόμισθος. Το πτυχίο και η εξειδίκευση κάναν τη διαφορά. Σήμερα που όλοι (σχεδόν) έχουν υπερβολικά πολλά προσόντα σε ποιότητα και γνώσεις, πώς να γίνει η επιλογή; Μπαίνουν (το σύστημα επιλογής και διακυβέρνησης τους βάζει) λοιπόν όλοι σε ένα τσουβάλι και παίζονται στα ζάρια. Μένουν στην απέξω (ωρομίσθιοι, περιορισμένου χρόνου, κλπ) επειδή αν διοριστούν κάπου μόνιμα θα διεκδικούν μέσα από ενώσεις και σωματεία τα δικαιώματά τους και -σήμερα- ο μορφωμένος εργαζόμενος είναι σε χειρότερη μοίρα από ένα φτωχούλη του Θεού, επειδή (νομίζει πως) έχει ανέβει σε καλύτερη τάξη λόγω των σπουδών του, ενώ στη πραγματικότητα είναι απλά ένας μορφωμένος πληβείος...

-->> Α! ο ηλεκτρολόγος μού είπε και τι μισθό παίρνουν τα παιδιά του. Ο γιος που μόλις τέλειωσε τις σπουδές του και διορίστηκε στο (εκεί) δημόσιο τομέα, παίρνει περί τις 3.000 ευρά και η κόρη που εργάζεται πωλήτρια σε κατάστημα (δεν σπουδασε αυτή) παίρνει περί τα 1.500 ευρά. Νοίκι, λογαριασμοί, διατροφή, κοστίζουν το μήνα περί τα 500-600 ευρά το άτομο. Είπατε τίποτα;


3 σχόλια:

samurai είπε...

ασχετο αλλα σχετικο
ξεκιναμε δειλα δειλα να προωθουμε μεσω των μπλογκ μπουκοταζ κατα της ακριβειας
εχω αναρτησει σχετικο ποστ
αν θελεις διαβασε το...
φιλικα

Unknown είπε...

Βέβαια, όταν σπουδάζεις απλά και μόνο για το κέφι σου, πράγμα στο οποίο δεν διαφωνώ, γιατί θεωρώ πως πρέπει να θέλεις την γνώση και όχι το πτυχίο όταν σπουδάζεις, και αναγκάζεσαι να δαπανήσεις και αλλού το χρόνο σου ώστε να κερδίζεις τα προς το ζην, δεν μπορείς εύκολα να φτάσεις σε υψηλά επίπεδα γνώσης και εμπειρίας. Αποτέλεσμα να υποτιμάται η αξία του πτυχίου αλλά και του επιστημονικού πεδίου σου. Άλλωστε ο μέσος όρος όντως αυτό πετυχαίνει. Όταν τώρα κάποιοι δώσουν περισσότερο χρόνο, αυτοί θα διαπρέψουν σε σχέση με τους άλλους. Και το ερώτημα είναι, αυτοί που θυσίασαν τα υπόλοιπα, ώστε να διαπρέψει το επιστημονικό τους πεδίο – αυτή είναι στην ουσία εκ μακρόθεν έκφανση – πως ανταμείβονται; Με έλλειψη εργασίας και υποβάθμιση της ζωής τους.

Αυτό ακριβώς είναι το τραγικό αποτέλεσμα της υποβάθμισης των πτυχίων που ζούμε σήμερα. Γιατί η αξία τους έχει ελαττωθεί σε σχέση με αυτή ων παρελθόντων ετών, παρότι η γνώσεις έχουν αυξηθεί κατά πολύ.

Rodia είπε...

Ετσι είναι καμηλιέρη μας...
Δεν έχω τπτ να προσθέσω, συμφωνούμε αυτή τη φορά! :)