Δυσκολη μερα σημερα

Σαν σημερα, πριν ενα χρονο, εφυγε η Αννα για το μακρυ ταξιδι χωρις επιστροφη. Η Αννα, που τη γνωρισα στο διαδικτυο. Η Αννα, που ηταν μια οαση χαρας και καλοσυνης. Η Αννα, που ελαμπε με το πνευμα της. Η Αννα, ενα μυαλο σπιρτο μοναχο, σοβαρη και καλαμπουρτζου αναλογα με την περισταση. Η Αννα μου, η Αννα μας, η περδικα μας η καμαρωτη. Με ευστροφια χειριζοταν καταστασεις δυσκολες, με καλοσυνη διευθετουσε παρεξηγησεις, με χιουμορ (α, τι χιουμορ! καταλυτικο, απιστευτο και αυθορμητο) διελυε συννεφα.

Δεν μου αρεσει να θυμαμαι απουσιες, δεν ανεβαζω το ποστ ως μνημοσυνο, το ανεβαζω επειδη θυμαμαι τις ομορφες ωρες, τα γελια, τις συμβουλες της σε μενα που την περναγα σχεδον μια 20ετια, τις συζητησεις μας, την γλυκεια και ζεστη της παρουσια. Ακομα μενουν γυρω μου σαν φωτοστεφανο η χροια της φωνης της, το ηρεμο χαμογελο της, το αστραφτερο της βλεμμα που με κοιταζε τρυφερα. Εχω ακομα γλυκο βυσσινο και ποτο τσερυ με τσικουδια που εφτιαξε με τα χρυσα της τα χερακια.

Αννουλα μου, δεν λεω "καλο ταξιδι", λεω "καλη ανταμωση".

..και.. δεν ξεχνω να βαζω εκεινη τη μολυβια κατω απο το ματι, ξερεις, μεινε ησυχη καρδουλα μου..

-->> UPDATE-->> H perdikka ΖΕΙ στο προφιλ της στον Pathfinder. Υπηρξε ενεργο μελος στο ξακουστο παλιο (και στο νεο, αλλα λιγοτερο) φορουμ του Path για πολλα χρονια. Λατρευε τον Path και ηταν η ψυχη της παρεας. Εμεις οι υπολοιποι, μετα, χαθηκαμε... Το διαδικτυο ειναι λοιπον μια μορφη αθανασιας; Κατι μενει τελικα και εξω απο το μυαλο του καθε ανθρωπου που αγαπαει. Κατι αερατο και απιαστο.