Σημερα χτυπησε το κουδουνι μια φορα και το τηλεφωνο εμεινε σιωπηλο. Ασχοληθηκα απερισπαστη με το σπασιμο της σιωπης, μετατρεποντας παλιους δισκους βινυλιου σε mp3. Θα σκεφτω αν πρεπει να ανεβασω μερικους εδω περα. Φυσικα, τους ακουγα κιολας και ενα σωρο φαντασματα με περιτριγυρισαν.
6 σχόλια:
Φυσικά και τα ανεβάσεις. Ακούς εκεί που θα το σκεφτέι κιόλας...
πρέπει να ζυγίσεις τα πλεονεκτήματα του να τα ανεβάσεις με τα μειονεκτήματα του να σε κυνηγά η ΑΕΠΙ.....
να ανεβάσεις τουλάχιστον την λίστα των φαντασμάτων, για να μην έχεις προβλήματα.
αν και δεν νομίζω πως η απλή αναπαραγωγή χωρίς δυνατότητα downloading απαγορεύεται.
Να τα σπρώξεις στο LimeWire.
E, άμα φύγουν τι φταις εσύ τώρα;
Βινύλιο... δεν το πρόλαβα δυστυχώς, μόνο σε κάτι παλιά στο Μοναστηράκι αγόρασα κάποτε κανα δυο, έτσι για να το ακουμπήσω, να δω πως μυρίζει και να τους παίξω στο παλιό πικ απ ενός φίλου. Να ακούσω το σκράτς και τα θροΐσματά.
Την Καλησπέρα μου Rodia :)
Άρχισα κι εγώ κάποια στιγμή να το κάνω, πήρα και πικάπ USB, μετά ξαναμέτρησα τους δίσκους (κάτι λιγότεροι απο 10.000) και τα παράτησα. Ίσως όταν πάρω σύνταξη αν δεν έχει αποσυντεθεί το βινίλιό τους...
Εκεί να δεις φαντάσματα, εκεί να δεις αναμνήσεις και στιγμές. Ότι πρέπει για να ξαναζήσει τις αναμνήσεις του ένα συνταξιούχος.
Δημοσίευση σχολίου