Η Μαίρη και το Χάπι

Είναι μια κοπέλα που τη λένε Μαίρη και κάθε πρωτοχρονιά πίνει ένα Χάπι.
Φέτος, η Μαίρη έπαθε Κρίση και το Χάπι μάλλον θα κατέβει στραβά.

Η θλίψη των εορτών

Η θλίψη αυτή δεν προϋποθέτει μοναξιά, ανέχεια, ασθένειες και βάσανα: Είναι μια εσωτερική κατάσταση. Είναι η κατάσταση της ψυχής του ανθρώπου χωρίς αυταπάτες, εκείνου που -δυστυχώς ή ευτυχώς- έχει καταλάβει ότι οι ευχές επαναλαμβάνονται στο βρόντο και η ειρηνική δημιουργικότητα που αναζητεί είναι μάταιη.

Δυστυχώς, επειδή οι "πολλοί" που ακολουθούν τα συστήματα, έχουν πεισθεί

α) πως η δημιουργικότητα χρειάζεται σπρώξιμο από διάφορα κίνητρα, όπως π.χ. το χρήμα ή/και η δόξα.
β) πως βασική αιτία των επιστημονικών κατακτήσεων είναι ο ανταγωνισμός και ο πόλεμος.

και αδυνατούν να εννοήσουν τί σημαίνει να είναι κάποιο μυαλό δημιουργικό ανταγωνιζόμενο απλώς τον εαυτό του. Να πηγαίνει τη σκέψη του παραπέρα, απλώς επειδή σκέπτεται.

Ευτυχώς, επειδή υπάρχουν -και πολλαπλασιάζονται στον καιρό μας- οι αληθινά δημιουργικοί άνθρωποι, εκείνοι που γνωρίζουν ότι η δημιουργικότητα δεν προϋποθέτει κανένα από τα προηγουμένως αναφερθέντα. Ούτε πόλεμο, ούτε ανταγωνισμό με άλλους, ούτε χρήμα, ούτε δόξα. Οταν αφαιρεθεί ο σκοπός (το ΓΙΑ ΝΑ) υπάρχει χώρος, άπλετος χώρος, να υπάρξει ένας κόσμος -μια κοινωνία- ειρηνική, γεμάτη ήρεμους και χαρούμενους και δημιουργικούς ανθρώπους. Χωρίς σύμβολα, υστερία, καταναγκασμούς και ανοησία.

Σύμβολα, όπως π.χ. ο σταυρός, ένα όργανο βασανισμού
Υστερία, όπως π.χ. τα καλέσματα των ισλαμιστών -και καλά.
Καταναγκασμούς, όπως π.χ. τα κελεύσματα των ΜΜΕ.
Ανοησία, όπως π.χ. τους λογαριασμούς των χρηματοπιστωτικών Ιδρυμάτων.

Στο πλαίσο αυτών των σκέψεων, εύχομαι σε όλους όσοι διαβάσουν το κειμενάκι μου, Καλή, Χαρούμενη και Δημιουργική χρονιά!
Σκεφτείτε το... Με λίγη τύχη, θα πετύχει! :)

παραμονιάτικα, μέρα μεσημέρι

Οταν γύρισα σπίτι το μεσημερι, μετα το σουπερ μαρκετ, βρηκα το τζάμι της εξωπορτας μιας γειτονικής πολυκατοικίας σπασμενο, αλλα μολις πριν απο λιγο εμαθα τί εγινε. Στην πολυκατοικια αυτή μενει μια γιαγιουλα περί τα ογδόντα, η οποία έπεσε θύμα ληστείας μέρα μεσημέρι, γυρίζοντας από τη λαϊκή. Ενας ψηλός, λέει, μαυριδερός, λέει, της άρπαξε το χρυσό σταυρό που φορούσε και μετά -μάλλον για να την τρομάξει- έδωσε μιά κι έσπασε το τζάμι κι έγινε μπουχός. Η γιαγιούλα το φιλοσόφησε το πράγμα, λέει, πως ίσως ο άνθρωπος αυτός τον είχε μεγαλύτερη ανάγκη το σταυρό, λέει, μπορεί και να πείναγε, λέει, και της βγάζω το καπέλο, λέω. Παλιά, υπήρχαν οι κλεφτοκοτάδες και οι μπουγαδοκλέφτες, σήμερα που δεν υπάρχουν πια κοτέτσια, ούτε μπουγάδες απλωμένες στις αυλές γιατί δεν υπάρχουν ούτε αυλές, πώς να συμπληρώσει ένας φτωχοδιάβολος το μεροκάματο; Για τούτο, λέω, ας συνδράμουμε τους φτωχούληδες της γειτονιάς μας, να τα φέρουμε όλοι μας βόλτα μέχρι να δούμε ξανά άσπρη μέρα. Το λένε και οι τραγουδιστές του κόσμου:

http://www.youtube.com/watch?v=Us-TVg40ExM

Επίκαιρα καλαντα!

Τέρμα τα ηχεία, ε.. να ακουσει ο Ντομινίκ όπου κι αν βρίσκεται.

Le Tango Corse - ακούστε, γελάστε και χορέψτε το!

http://www.youtube.com/watch?v=m9YKrBU64xg

Le Tango Corse (στίχοι)

Au bal du petit Ajaccio
On ne danse pas le mambo
Ni le bee-bop, ni la biguine
Mais un vrais tango d'origine

Le tango Corse, c'est un tango conditionné
Le tango Corse, c'est de la sieste organisée
On se déplace pour être sur qu'on ne dort pas
On se prélasse, le tango Corse c'est comme ça !

Quand Dominique est fatigué
De voir les autres travailler
Il s'accorde un peu de repos
Juste le temps d'un petit tango.

Le tango Corse, c'est un tango conditionné
Le tango Corse, c'est l'avant goût de l'oreiller
Le Dominique se croit déjà en pyjama
C'est magnifique, le tango Corse c'est comme ça.

Un jour des musiciens du nord
On joué trop vite et trop fort
Un vrai tango de salarié !
On ne les a jamais retrouvés !

Le tango Corse, c'est un tango sélectionné
Le tango Corse, pour les courageux fatigués
Chacun s'étire en même temps que l'accordéon
Et l'on soupire, le tango Corse que c'est bon !

Quand a bout de forces
On va s'étendre une heure ou deux
Le tango Corse, c'est encore là
Qu'on le danse le mieux !
____________________________

Ο αξέχαστος και αξεπέραστος γάλλος κωμικός Φερναντέλ τραγουδά με το αμίμητο στιλ του το "Κορσικάνικο Ταγκό", ή (σε απλή μετάφραση) τον... χορό των κοιμήσηδων!
Παλιά, έτυχε να έχω μια μοναδική εμπειρία ενα Σαββατόβραδο στο χάνι ενός χωριού της παραμεθορίου, όπου ζεύγη χωρικών λικνιζόντουσαν στους ήχους του τανγκό και τους βαλς, παιγμένους απο κλαρίνα, ζουρνάδες και βιολιά.

καλές γιορτές!

Οι λεγόμενες γιορτινές μέρες, ποτέ δεν με συγκίνησαν. Αυτή η αγχώδης προσπάθεια για χαρούμενη διάθεση κατά παραγγελία, με νευρίαζε από παιδάκι. Δεν πίστεψα στον άη Βασίλη ούτε στη γέννηση του μωρού ενός μαραγκού στη στάνη κάποιων βοσκών, που τάχα θα έσωζε την ανθρωπότητα. Είχα κολλήσει φαίνεται το μικρόβιο της αμφισβήτησης από την κοιλιά της μάνας μου ή δεν έλαβα την προκαθορισμένη δόση εμβολίου όσο ήταν καιρός.

Οταν στην ερώτηση «πώς άρχισε ο κόσμος;», ερώτηση που φαντάζομαι πως την κάνουν όλα τα τετράχρονα νήπια, έλαβα από ένα θείο σαν απάντηση την περιγραφή του Παραδείσου και του προπατορικού ζευγαριού Αδάμ και Εύας, τον κοίταξα με μισό μάτι και δεν τον ξαναρώτησα τίποτα.

Κατάλαβα εγκαίρως -ίσως νωρίτερα από άλλα παιδάκια, γιατί έχω συζητήσει με φίλους που δεν είχαν παρόμοια εμπειρία- ότι οι μεγάλοι εμπαίζουν τους μικρούς και συμμετείχα στη μικρή οικογενειακή φατρία μικρών εναντίον μεγάλων, που περιελάμβανε όλα τα αδερφοξάδερφα. Ορκιστήκαμε να μη πιστεύουμε τους "μεγάλους" και να διασταυρώνουμε μεταξύ μας κάθε άγνωστη έννοια ή λέξη και, αργότερα, όταν μάθαμε γραφή και ανάγνωση, ψάχναμε σε βιβλία και εγκυκλοπαίδειες την αλήθεια της.

Στο πλαίσιο της μικρής μας παιδικής ομάδας, αποφασίσαμε να κοροϊδεύουμε και μεις τους μεγάλους, κάνοντάς τους να πιστεύουν ότι πιστεύουμε κι εμείς: στον άη Βασίλη, στο Χριστούλη, στην Ανάσταση, κλπ, δείχναμε υπερβολική χαρά για τα δώρα που λαβαίναμε, τραγουδάγαμε χριστουγεννιάτικα τραγουδάκια και, όταν μεγαλώσαμε αρκετά, εξακολουθούσαμε να πηγαίνουμε με λαμπάδες στην Ανάσταση, καθώς και στον Επιτάφιο, αλλά μετά τσακίζαμε σουβλάκια και μπριζόλες σε ένα κουτούκι πίσω από το Ιπποκράτειο.

Μου είναι αδύνατο να φανταστώ ότι είμαστε τα μοναδικά παιδάκια που σκεφτόμασταν έτσι και όσο πάει σιγουρεύομαι ότι απλώς εμείς όχι μόνο αντιληφθήκαμε την κοινωνική υποκριτική συνομωσία που κρύβει αυτό το κατά παραγγελία εορταστικό κλίμα, αλλά αρνηθήκαμε να κοροϊδέψουμε τους εαυτούς μας τόσο πολύ μέχρι να το πιστέψουμε πως τάχα είναι αλήθεια. Αρνηθήκαμε να είμαστε καλοί μονάχα όσο κρατούν οι γιορτές κάθε χρόνο και επιμένουμε να πολεμάμε τους εαυτούς μας κάθε μέρα, να βγάζουν το καλύτερο που φωλιάζει μέσα μας.

Να εμποδίζουμε όσο γίνεται την απανθρωπιά να σκάει μύτη, με όσο μικρές δυνάμεις κι αν έχουμε να πολεμάμε την αδικία. Κάθε μέρα και όχι δίνοντας ένα νόμισμα ή μια τηλεκατάθεση, αλλά πραγματικό ενδιαφέρον για το συνάνθρωπο.

Χρόνια Πολλά λοιπόν, καλά να περάσετε στις γιορτές! Μη ξεχνάτε όμως ότι είναι απείρως καλύτερο να είναι όλες οι μέρες γιορτινές! :)

Around the world in 80 days

http://www.youtube.com/watch?v=f4D0xXjw5_E

Υπέροχο φιλμ, ανεπανάληπτες οι ερμηνείες του David Niven και του Candinflas, αξέχαστη η μουσική του Victor Young... κι όλα αυτά χάρη στο Youtube!

το παλιο μου blog στη wordpress

Αποφασισα να το ξεσκουριασω και, αν θελει καποιος, ας προτεινει ποια κειμενα του αρεσουν απο τα blogs μου στο blogger να τα μεταφερω εκειπερα. Ευχαριστω :)

πού βρίσκεται αυτός ο κόσμος;

http://www.youtube.com/watch?v=NDX0P7gPSMA

Για τον κόσμο που πέταγε γαρδένιες στα σκυλάδικα λέω. Δε ρίχνει το κόστος μερικών καλαθιών στο λογαριασμό για το χρέος να ξεμπλοκάρουμε; Στην ανάγκη, ας χορέψει ο κ. πρωθυπουργός... ένα ζεϊμπέκικο ακόμα!

20-12-2010: Απεργιακές κινητοποιήσεις στα ΜΜΜ τη Τρίτη και Τετάρτη

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Συμμετοχή Δημόσιων Αστικών Συγκοινωνιών σε απεργιακές κινητοποιήσεις και στάσεις εργασίας

Από τον ΟΑΣΑ ανακοινώνεται ότι, σύμφωνα με το πρόγραμμα κινητοποιήσεων που έχουν επίσημα εξαγγείλει τα σωματεία εργαζομένων στους Συγκοινωνιακούς Φορείς της Αθήνας, τα Αστικά Μέσα Μεταφοράς δεν θα λειτουργήσουν στις παρακάτω ώρες:

Τρίτη 21 Δεκεμβρίου 2010

Λεωφορεία (ΕΘΕΛ) Τρόλεϊ (ΗΛΠΑΠ) Τραμ (ΤΡΑΜ)
Στάση εργασίας Από τις 12:00 έως τις 16:00

Ηλεκτρικός Σιδηρόδρομος (ΗΣΑΠ) Μετρό (ΑΜΕΛ)
Στάση εργασίας Από τις 11:00 έως τις 16:00 Επισημαίνεται ότι με βάση τα κυκλοφοριακά δεδομένα της πόλης εκτιμάται ότι τα δρομολόγια των λεωφορείων και των τρόλει θα αποκατασταθούν πλήρως τουλά-χιστον μια ώρα μετά την λήξη της στάσης εργασίας.

Τετάρτη 22 Δεκεμβρίου 2010

Οι εργαζόμενοι στις αστικές συγκοινωνίες έχουν εξαγγείλει 24ωρη απεργία.
Για περισσότερες πληροφορίες το επιβατικό κοινό μπορεί να επικοινωνεί με το Τηλεφωνικό Κέντρο 185 του ΟΑΣΑ και στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://www.oasa.gr

Buzz maintenance

http://buzz.reality-tape.com/backsoon.html
Εορταστικό, κατά πώς δείχνει... :)

Το ψυγείο

Πριν από δυο χρόνια είχα γράψει μερικά κειμενάκια που αντικατοπτρίζουν το ομιχλώδες τοπίο που ζούμε σήμερα. Δεν καταλαβαίνουμε τιποτα, αλλά πρέπει να κάνουμε ότι καταλαβαίνουμε γιατί αλλοιώς θα περάσουμε για τενεκέδες ξεγάνωτοι. Η απόγνωση για το ακατανόητο, που έχει σφηνωθεί μέσα μας, είναι αφόρητη. Το κειμενάκι με τον τίτλο "το ψυγείο", που μετέφερα εδωπέρα, είναι γραμμενο την Κυριακή, 22 Ιουνίου 2008, εδω. Φαίνεται καλύτερα εκεί που σας στέλνω, εδωπέρα "ξεχείλωσε" πολύ όταν το ανεβασα δοκιμαστικά.

Μπόρα είναι, θα περάσει, ίσως έλεγε η γιαγιά μου.. αλλά.. τώρα που βρίσκομαι στην ηλικία της περίπου, γιατί δεν μπορώ να πω το ίδιο;

Κάθε άνθρωπος και το ψυγείο του, από δω και μπρος. Ετσι πρέπει. Αυτό σημαίνει πρόοδος. Αυτό το κρύο κουτί που μας περιέχει, είναι η μοίρα μας πλέον.

«Μίλα μου για μένα»

Αυτό ακριβώς της είπε Εκείνος, να του μιλάει γι αυτόν, και μετά συμπλήρωσε «κι εγώ θα σου μιλάω για σένα, πόσο καλή είσαι, τί ωραία που μαγειρεύεις, πώς με τρελλαίνουν τα χάδια σου, πώς με ζαλίζει το άρωμα των μαλλιών σου, όλο τέτοια θα σου λέω, όχι για το πώς αισθάνομαι για σένα, αν είμαι ευτυχισμένος μαζί σου, αν σ' αγαπώ και κρυάδες, και μετά πες μου κι εσύ για μένα» κι Εκείνη του είπε «σ' αγαπώ τρελλούτσικε, ό,τι και να μου λες» κι Εκείνος άνοιξε τη μπαλκονόπορτα, βγήκε στο μπαλκόνι, ανέβασε το ενα πόδι στο κάγκελο, πέρασε και το άλλο πόδι και -παφ!- έσκασε στο πεζοδρόμιο σα μπαλόνι γεμάτο νερό, μόνο που δε γέμισε νερά ο δρόμος, αίματα γέμισε, και μια κυρία φώναζε για το καινούργιο της παλτό και ποιος θα την αποζημιώσει κι Εκείνη βγήκε στο μπαλκόνι και κοίταξε την κυρία και το παλτό και φώναξε «τί σκούζεις κυρά μου; σιγά το παλτό!» και μετά κατέβηκε κάτω και μαλλιοτραβήχτηκαν κάμποσην ώρα -πάλι αίματα και σάλια- μέχρι που έφτασε το ασθενοφόρο και τις πήρε, επειδή νόμισαν οι τραυματιοφορείς ότι για τις γυναίκες αυτές το είχαν καλέσει, και ο σκασμένος Εκείνος έμεινε λιώμα στις πλάκες και ήρθε ένας οδοκαθαριστής κι έσπρωξε τα κομμάτια στο οδόστρωμα γιατί βαριόταν, και τα διερχόμενα οχήματα πάτησαν τα κομμάτια και τα ισοπέδωσαν όπως κάνουν με τα ψόφια σκυλιά.
____________________
ΣΗΜ. Στην αρχη, ήθελα να γράψω κάτι για τα τρέχοντα θέματα, π.χ. τη συζήτηση για τον προϋπολογισμό ή κάτι παρόμοιο, δλδ για την κρίση και τα συναφή, μετά άλλαξα γνώμη και σκέφτηκα να γράψω κάτι τι αστείο να γελάσει το χειλάκι μας κυριακάτικα, αλλά τελικά αποφάσισα να στείλω τούτο δω το κειμενάκι. Νομιζω οτι αντιπροσωπεύει καλύτερα την απόγνωση για το ακατανόητο, που έχει εισβάλλει σαν οβίδα στα κρανία μας.
απο εδώ

Κάνε άλμα πιο γρήγορο από τη φθορά.mp4

Παραγωγή του Λουκά Λελόβα, 2ο Γυμνασιο Πρέβεζας, A' ΒΡΑΒΕΙΟ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ ΕΡΤ 2010
http://www.youtube.com/watch?v=Za3VmufijXY

η χώρα των Σοφών Κώλων

Κάποτε, ο Ποιητής αποφάσισε να κάνει ένα μακρινό ταξίδι, να πάει όσο πιο μακριά γινόταν. Ρώτησε λοιπόν, ποια είναι η πιο μακρινή χώρα κι ένας ταξιδιωτικός πράκτορας του είπε πως είναι η χώρα των Σοφών Κώλων. Μέχρι να τακτοποιήσει τα εισιτήρια τρένων, πλοίων και αεροπλάνων, που θα τον πήγαιναν στη χώρα των ονείρων του, έγραφε ποιήματα για κώλους. Για όμορφους κώλους στρογγυλούς και τσιτωμένους, αλλά και για πισινούς πεσμένους, ζαρουκλιασμένους ή ατροφικούς, για τροφαντά κωλαράκια, αλλά και για μαραμένα οπίσθια. Γέμιζε σελίδες επί σελίδων με γλαφυρά ποιήματα, αλλά και με ολόκληρες ελεγείες και έπη, ιστορώντας με στίχους τους κώλους της φαντασίας του, τόσο που το μυαλό του γέμιζε σκατά χωρίς να το καταλαβαίνει. Το πρόβλημα του Ποιητή ήταν ότι περιεγραφε την εξωτερική εμφάνιση των κώλων και ουδεμία σημασία έδινε στο περιεχόμενό τους, οπότε, το περιεχόμενο εισερχόταν στα κρυφά και στα μουλωχτά και κατελάμβανε θέση μέσα στο νου του Ποιητή, αφού εκείνος προτιμούσε να αρνείται την ύπαρξη του περιεχομένου αυτού. Μετά από αρκετό καιρό, όταν ετοιμάστηκαν όλα τα απαιτούμενα ταξιδιωτικά έγγραφα και ο Ποιητής υπεβλήθει σε όλες τις απαραίτητες εξετάσεις, έκανε και τα ειδικά πανάκριβα εμβόλια, ήρθε η πολυπόθητη μέρα της αναχώρησης. Πρώτα μπήκε στο τρένο, όπου, λόγω κεκτημένης συνήθειας, παρατηρούσε τους ανθρώπινους κώλους αντί για τα πρόσωπα. Μιλούσε σε κώλους κοιτάζοντας τους κωλους στα μάτια -τρόπος του λέγειν "μάτια" γιατί ένας κώλος έχει μονάχα ένα μάτι, το οποίο μάλιστα δεν φαίνεται μια και βρίσκεται κάτω απο τα ρούχα. Κατόπιν, μπήκε στο πλοίο, όπου συνέχισε το ίδιο βιολί. Υστερα, έφτασε σε ένα μακρινό αεροδρόμιο, όπου θα ερχόταν το αεροπλάνο να τον μεταφέρει στον τελικό προορισμό του, όπερ και εγένετο. Ετσι, έφτασε μετά από μερικές ώρες στη χώρα των Σοφών Κώλων. Εκεί όμως, δεν υπήρχε κανένας κώλος. Κανένα πλάσμα δεν είχε κώλο. Οι άνθρωποι ήταν άκωλοι εντελώς, μια επιφάνεια επίπεδη ήταν η πίσω όψη τους, και ο Ποιητής αναρωτήθηκε πώς και από πού τάχα να χέζουν. Δεν δίστασε να ρωτήσει έναν περιπτερά ο, φημισμένος για την τόλμη του, Ποιητής: «Δεν μου λέτε παρακαλώ, πώς χέζετε σεις εδώ πέρα;» αλλά ο περιπτεράς αγνοούσε το ρήμα "χέζω" και υπέδειξε στον Ποιητή να απευθυνθεί στον σοφότερο Κώλο της χώρας, ένα γνωστό υπερήλικα ακαδημαϊκό. Θα πάω αύριο να ρωτήσω, σκέφτηκε ο Ποιητής και πήγε στο ξενοδοχείο, να τακτοποιήσει τις βαλίτσες του και να ξεκουραστεί. Στο δωμάτιο, που ήταν κατηγορίας υπερλούξ επτά αστέρων, υπήρχε ένα θαυμάσιο λουτρό με μπανιέρα τζακούτζι, ασπροφουφουλιασμένα μπουρνούζια και πετσέτες προσώπου λινές, αλλά λεκάνη τουαλέτας δεν υπήρχε πουθενά. Χτύπησε το κουδούνι, ήρθε μια καμαριερα -άκωλη κι αυτή, φυσικά- και της υπέδειξε την έλλειψη: «πού είναι η τουαλέτα δεσποινίς;» μα η κοπέλα απόρησε, επειδή δεν είχε ξανακούσει τη λέξη "τουαλέτα". Καλά, σκέφτηκε πάλι ο Ποιητής, θα ρωτήσω αύριο τον σοφότερο Κώλο της χώρας, κι έπεσε για ύπνο, αφού κατούρησε στο νιπτήρα -χέσιμο δεν ήθελε ακόμα, ένεκα η αλλαγή κλίματος. Το πρωί της επόμενης μέρας, επισκέφθηκε τον σοφότερο Κώλο, ένα κύριο γηραλέο αλλά συμπαθέστατο, και τον ρώτησε τα σχετικά. Εψαξε ο σοφός σε κάτι ογκώδη σκωροφαγωμένα βιβλία, και η απάντηση που έδωσε ήταν η εξής: «Εμείς εδώ, όπως ίσως παρατηρήσατε κύριε Ποιητά, δεν διαθέτομεν κώλον, άρα δεν παράγομεν το υποπροϊόν σκατά, άρα δεν χρειαζόμεθα τουαλέτας.» Ο Ποιητής ξαφνιάστηκε αρκετά, αλλά είχε την ψυχραιμία να συνεχίσει τις ερωτήσεις. Στην ερώτηση του Ποιητή «Και πώς ζείτε χωρίς να αποπατείτε;» ο Σοφότερος απάντησε «Εχομεν εξελίξει το γονίδιόν μας τοιουτοτρόπως ώστε να μη χρειάζεται να τρώμε, άρα ούτε και να χέζομεν, αγαπητέ Ποιητά. Εχομεν το πλεονέκτημα έναντι των άλλων ανθρώπων να μη χρειαζόμεθα καν τροφήν δια να ζήσομεν.» Φοβερή οικονομία! κραύγασε από μέσα του, βεβαίως, ο Ποιητής, αποτολμώντας μιαν επιπλέον ερώτηση «Πώς προέκυψε, σεβαστέ σοφότατε Κώλε, αυτή η ανάγκη εξελίξεως του γονιδίου στη χώρα σας;» και ο Σοφότατος αναστέναξε πριν απαντήσει «ααααχ, προέκυψεν δια λόγους οικονομίας, αλλά ήτο μεγάλο λάθος, αγαπητέ Ποιητά, μεγάλο σφάλμα σας λέγω, διότι το αποτέλεσμα αυτής της εξελίξεως ναι μεν είναι εποικοδομητικόν δια την οικονομίαν της χώρας, αλλά δια το γένος των ανθρώπων είναι τεράστιον πλήγμα, δεδομένου ότι δεν είμεθα πλέον άνθρωποι αλλά υπερμεγέθη περιττώματα... αχχχ...» Ο Ποιητής δεν ηθέλησε να ακούσει περισσότερα, πήγε στο ξενοδοχείο, μάζεψε τα μπαγκάζια του, έτρεξε στο αεροδρόμιο, έκανε ολόκληρο το μακρύ ταξίδι ανάποδα, έφτασε στην πατρίδα του, έτρεξε γραμμή στο καμπινέ και ξαλάφρωσε από κόπρανα μιας εβδομαδας τουλάχιστον, διαβεβαιώντας τον εαυτό του ότι θα πάψει να ονειρεύεται μακρινά ταξίδια και να γράφει ποιήματα για κώλους.

________________
ΣΗΜ. γράφτηκε ατάκα κι επιτόπου πριν απο λίγο, εδώ

Τα νεα για τη διαδηλωση μεσω BBC --παλι καλα!

click! στο σύνδεσμο να δεις το video -->>

http://www.bbc.co.uk/news/world-europe-12000605

Απο την ταρατσα του ξενοδ. Μ. Βρεττανια, υποθετω. Προσεξτε στο 1:00 λεπτο αστυνομικο να βοηθα διαδηλωτη να σηκωθει και να τον χτυπα φιλικα στον ώμο. Αλλα ηθη; Μακαρι.
Στο τέλος του βίντεο διακρίνεται καθαρά και ο σκυλος της πλατείας!

Ξεσηκωτικές μουσικές στα κρατικά κανάλια

Τι νόημα έχουν;
Ποιον/ποιους θελουν να ενθουσιάσουν και γιατι;
Από Θεοδωράκη μέχρι κλαρίνα.
Μου θυμίζει ατμόσφαιρα πρωϊνού 18ης Νοέμβρη 1973.
Τότε, ακουγόντουσαν τσάμικα και καλαματιανά στο διάλλειμμα μεταξύ δυο τραγωδιών. Σήμερα;
Αύριο είναι η 24ωρη απεργία, με πορείες, διαδηλώσεις, κλπ. Απλώς, το θυμίζω.

Update: Απο την άλλη, σκεφτομαι μηπως ειναι απαραιτητος ο ξεσηκωμος, ωστε να ενισχυθουν οι θεσεις του πρωθυπουργου στα κονέ που θα εχει την Πέμπτη στην Ε.Ε. Καπως αμυδρα μου φανηκε να εκλιπαρει (εχω κρατησει μερικες προσφατες ομιλιες) για μια "αντιδραση" του λαού... αλλά μπορει να κανω και λαθος...

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΣΑΔΑΣ (24ωρη πανελλαδική απεργία 15 -12-2010)

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

για συμμετοχή στην απεργία της 15ης Δεκεμβρίου 2010

Ο ΣΑΔΑΣ – Πανελλήνια Ένωση Αρχιτεκτόνων συμμετέχει στην 24ωρη πανελλαδική απεργία, που έχουν εξαγγείλει η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ για την Τετάρτη 15 Δεκεμβρίου 2010.

Καλεί τα μέλη του να συμμετάσχουν μαζικά στην απεργία και στα συλλαλητήρια που θα πραγματοποιηθούν στην Αθήνα και άλλες πόλεις, από κοινού με το ΤΕΕ και με τους άλλους επιστημονικούς, συνδικαλιστικούς και κοινωνικούς φορείς.

Στην Αθήνα το ΤΕΕ καλεί σε προσυγκέντρωση στην κεντρική πύλη του Πολυτεχνείου στις 11:00 πμ.

Για το Διοικητικό Συμβούλιο

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ, ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΛΥΡΟΥΔΙΑΣ
Η ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ, ΜΑΡΙΑ ΚΟΥΡΜΠΑΝΑ

Η συνταγή του Καραγκιόζη για όλα τα επώδυνα!

Διαβάζοντας τη συνέντευξη του κ. πρωθυπουργού στο BBC, θυμήθηκα τον Καραγκιοζη γιατρο και το φάρμακο που εδωσε στη βεζυροπούλα:

Βεζυροπουλα -Πονάω γιατρέ μου!
Καραγκιοζης -Τι έχεις βρε κορίτσι μου;
Βεζυροπουλα -Ααααααχ... Αχ!
Βεζύρης -Είναι σοβαρά γιατρέ;
Καραγκιοζης -Σοβαρά είναι αλλά μην ανησυχεις, έχω το φάρμακο: Τρεις οκάδες γύψο, δυο σταγόνες πενικιλλίνη, πέντε φούχτες ζάχαρι κι ένα σακκί τσιμέντο.
Βεζύρης -Ολα καλά, γιατρέ μου, αλλά το τσιμέντο τι το θες;
Καραγκιοζης -Για να κολλήσει καλά η ψυχή, να τραβάει, να τραβάει ο Χάρος και να μη βγαίνει!
________________________
ΣΗΜ.1. για ψάξτε σεις που ξερετε τα κολπα: πόσες φορές χρησιμοποιεί στη συνέντευξή του ο πρωθυπουργός τη λέξη "επώδυνα"; π.χ. επώδυνη κατάσταση, επώδυνα μέτρα.
ΣΗΜ.2. την ιστοριούλα άφησα σαν σχόλιο εδώ και σκέφτηκα να τη μεταφέρω για να την έχω πρόχειρη.

for sale - έργα ζωγραφικής (abstract)

Σκέφτηκα να διαθεσω 20 έργα σε φίλους. Τα έργα βρίσκονται στην ομάδα "for sale" στο Flickr. Τίτλος και διαστάσεις αναφέρονται στο καθένα. Μπορείς να διαλέξεις ποιο σου αρέσει και να προτείνεις την αξία. Οσο δύνασαι, δεν υπάρχει κατώτατο όριο, μόνο λάβε υπόψη ότι με αυτα θα ψωνίσω καινούργια τελάρα που τελείωσαν. Μετά, ενημέρωσε στο mail που βρίσκεται άνω δεξιά στο μπλογκ. Αν υπάρξουν περισσότερες προσφορές για το ίδιο έργο, το έργο θα κατακυρωθεί στον πλειοδότη. Εδω, σε αυτό το ποστ, θα ανεβάζω τις προσφορές ανωνύμως -χωρις αναφορά σε nick name του ενδιαφερόμενου. Κάθε παρατήρηση για την άτυπη αυτή "δημοπρασία" δεκτή και συζητήσιμη.
Φυσικά, για τα υπόλοιπα (καμμιά 800αριά και βαλε) έργα δεν τίθεται θέμα ελεύθερης διάθεσης.
UPDATE: Νομίζω ότι χρειάζεται μια ημερομηνία λήξης της διαδικασίας και προτείνω να είναι σε 10 μέρες απο σήμερα, δλδ στις 24 Δεκέμβρη. Ενστάσεις δεκτές! :)

μερικές απο τις μουσικές που ακούω στο Jamendo.com

BertycoX
Arnaud Condé
djbouly
Da Capo
electron7
Euterpe Archipelago
Heet Seas
SoLaRiS
NICOCO
Paolo Pavan

Lovely elephants!

Καμαρώστε τα όμορφα και περήφανα ζώα!
I enjoyed the article of Twisted Sifter, όπου θα βρείτε και άλλες φωτογραφίες ελεφάντων και όχι μόνο.
Οι φωτο που διαλεξα να ανεβάσω (click! να μεγαλώσουν) είναι του φωτογράφου Nick Brandt, αλλά υπάρχουν φωτο και άλλων φωτογράφων εξίσου ωραίες...

Enjoy!

Πέμπτη 16/12 - Οι One Hour Before The Trip στο BIOS

Την Πέμπτη 16 Δεκεμβρίου ένα από τα πιο ενδιαφέροντα ελληνικά post rock/experimental συγκροτήματα θα εμφανιστεί στο BIOS.

Οι One Hour Before The Trip (www.ohbtt.gr) είναι ένα οπτικοακουστικό ορχηστρικό σχήμα που κινείται ανάμεσα στο post rock, την ψυχεδέλεια, το progressive και το avant-garde. Το οπτικό υλικό που συνοδεύει κάθε ζωντανή τους εμφάνιση ακροβατεί ανάμεσα στον ρεαλισμό και στον πειραματισμό ενώ αγγίζει σύγχρονες και διαχρονικές κοινωνικές ανησυχίες. Αν θα έπρεπε να χαρακτηρίσουμε τη μπάντα με μία λέξη αυτή θα ήταν “αυτονομία” καθώς ό,τι παρουσιάζουν είναι αποτέλεσμα δικής τους τεχνογνωσίας, δικής τους παραγωγής αλλά και αυτοδιάθεσης των μελών τους. Στις 16 Δεκεμβρίου οι One Hour Before The Trip θα παρουσιάσουν ζωντανά το οπτικοακουστικό υλικό τους που υπόσχεται να μας κάνει κοινωνούς των μικρών κινηματογραφικών τους ιστοριών όπως αυτές αποτυπώνονται στο νέο τους άλμπουμ με τίτλο #2. Τη βραδιά θα μοιραστούν με τον Figurant.

________________________
ΣΗΜ. Είναι ωραίοι! Τους παρακολουθω απο τοτε που ξεκινησαν.. εδω και 6-7 χρονια περιπου.
click! να δεις/τυπωσεις/μοιρασεις την αφισα!

χτύπησαν μπιέλα τα ΜΜΜ

Τα ΜΜΜ τραβούν χειρόφρενο. Αύριο στάση εργασίας 11-5, Τρίτη 24ωρη απεργία, Τετάρτη στάση εργασίας και Πέμπτη ξανά 24ώρη. Καλό μας κουράγιο!
via papachatzis (twitter)
_____________________________
ΣΗΜ. και πώς θα πάει το παιδι μου στο γιατρό; Και πώς θα κατέβω Σύνταγμα να πάω τα χαρτιά στο ταμείο; Ελεος πια.

click!

Την Κυριακή 12 Δεκεμβρίου, δύο ημέρες μετά την Παγκόσμια ημέρα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, διοργανώνεται μία ακόμα «Ζωντανή Βιβλιοθήκη», στη Δημοτική Αγορά της Κυψέλης, Φωκίωνος Νέγρη 42, από τις 12.00 ως τις 17.00. 

Ο χώρος είναι προσβάσιμος για Άτομα με Αναπηρία, ενώ θα υπάρχει δυνατότητα διερμηνείας στην Ελληνική Νοηματική Γλώσσα (Ε.Ν.Γ.) και κατάλογος βιβλίων σε Braille και μεγαλογράμματη γραμματοσειρά. Θα παρέχεται ακόμα ζωντανό λεξικό (διερμηνεία) στα Φαρσί, τα Νταρί και τα Αγγλικά, σε περίπτωση που ο αναγνώστης δεν μιλάει τη γλώσσα του βιβλίου, και δυνατότητα δημιουργικής φύλαξης των παιδιών των αναγνωστών κατά τη διάρκεια της επίσκεψής τους στη Ζωντανή Βιβλιοθήκη.

wikileaks - σύγχρονη εποποιΐα

http://svtplay.se/v/2264028
Μη το χάστε, διαβασα καπου οτι θα μεινει στον αέρα μέχρι αύριο 13 Δεκέμβρη.

Το χριστουγεννιάτικο δώρο του απερχόμενου Δημάρχου

1. δέντρο απλό
2. δέντρο με στολίδι σοβαρό
3. δέντρο με στολίδι γελαστό

κλικ! να μεγαλωσουν οι εικονες και διάλεξε όποιο δέντρο σε εκφράζει.

________________________________
ΣΗΜ. Κάποτε, ο Ανδρέας Λασκαράτος έλαβε ένα δωράκι από ένα "θαυμαστή" του, τον παπά του χωριού που είχε συμβάλλει στον αφορισμό του -ένα καλάθι γεμάτο... κέρατα!
Ανταπέδωσε το δώρο, φυσικά, σαν καλός ευπατρίδης που ήταν. Το δώρο του; Ενα καλάθι γεμάτο τριαντάφυλλα.
Απόρησε ο παπάς και ρώτησε γιατί και ο σπουδαίος σατιρικός ποιητής και συγγραφέας απάντησε: «εμά παπά μου, από ό,τι έχει κανείς δίνει!»

Ετσι λοιπόν, ο απερχόμενος δήμαρχος κ. Νικήτας Κακλαμάνης, ο και Ομέρ Πριόνης επονομαζόμενος, έστειλε το δωράκι του προς όλους τους συμπολίτες του -ψηφοφόρους και μη- από αυτά που έχει!

click!

Πανζουρλισμός

Αυτό ακριβώς συμβαίνει στη χώρα, με όλη τη σημασία της λέξης και όχι με την ευοίωνη που χρησιμοποιείται όταν δηλώνει πανηγυριώτικη ατμόσφαιρα. Πανζουρλισμός, με τα όλα του. Εχουμε αποτρελλαθεί και τρέχουμε δεξιά - ζερβά να συμμαζέψουμε τα ασυμμάζευτα. Πάμε να ταχτοποιήσουμε τα οικονομικά, άλλα μας λένε κι άλλα εννοούν, εμείς τα ανάποδα καταλαβαίνουμε τα οποία πιθανότατα είναι και τα αληθινά, πετάγονται και διάφορα παρατράγουδα και χαλάνε τη σούπα του κ. Ντομινίκ. Τα σύνορα μεταναστοκρατούνται και δεν ξέρουμε τί να τους κάνουμε τους αλαφιασμένους ανθρώπους που θέλουν να περάσουν από τη χώρα να πάνε καλιά τους, οι φυλακές έχουν ξεχειλίσει, χώνουμε μέσα όποιον λάχει, πατείς με πατώ σε η κατάσταση, ανυπόφορη, και οι πρόσφατοι κλειδοκράτορες της μικρής κι αδύναμης δημοκρατίας μας σφυρίζουν αδιάφορα και ζητούν (τί ζητούν, απαιτούν!) κι άλλες κι άλλες κι ακόμα περισσότερες περικοπές, να τα τινάξουμε ομαδικά καρφί δεν τους καίγεται. Η Ελευθερία των λαών πάσχει λέμε. Η μάστιγα της Ασυδοσίας ενέσκηψε ως σύγχρονη Πανούκλα ή Χολέρα ή δεν ξέρω 'γω τί, κι έχει κολλήσει το σύμπαν των Ιδεών, των Θεσμών, των Ιδανικών. Κόλλησε και η φουκαρού η Ελευθερία. Ασύδοτα όλα, τράπεζες, αγορές, βιομήχανοι, επιχειρηματίες. Ολοι όσοι έχουν λεφτά και εξουσία, δηλαδή, νομίζουν ότι είναι ελεύθεροι και διεκδικούν την ελευθερία τους, αγνοώντας ότι είναι πανουκλιασμένοι (ή χολεριασμένοι, ή δεν ξέρω 'γω τί) πάντως εντελώς ασύδοτοι, πάσχουν καθαρά από οξεία ασυδοσία και θα τεζάρουν σύντομα, υποθέτω πως ελάχιστοι θα γλιτώσουν, αλλά δεν το παίρνουν χαμπάρι και όλο διεκδικούν περισσότερη αρρώστεια παρά φάρμακο για τη γιατρειά τους. Οι κακόμοιροι πολιτικοί λένε τό 'να ψέμμα πάνω στ' άλλο, αλλά όσο κι αν έχουν εξασκηθεί στο σπορ γίνονται αντιληπτοί, αν όχι με τη μία ή με τη δεύτερη φορά, στην τρίτη πάνω τσακώνονται αμελέτητοι. Οι δημοσιογράφοι πάλι, τι να γράψω γι αυτά τα έρμα πλάσματα; Χαμένα για χαμένα τά 'χουν, μέχρι και ο κ. Ανατροπέρης τα στρίβει προσφάτως, τόση ζούρλα έχει πέσει. Το μόνο καλό σε όλο αυτό το τρελοκομείο είναι ότι το φαινόμενο έχει διεθνή χαρακτήρα, δεν είμαστε οι μόνοι που υποφέρουμε από τη μάστιγα που μας έχει πάρει τα μυαλά και στη συνέχεια θα μας πάρει ολόκληρους (ψυχή τε και σώματι, που λένε) αν δεν πράξουμε κάτι τι αποφασιστικό -κυριολεκτικά κι αυτή η λέξη. Αν δεν αποφασιστούμε το συντομότερο, δεν μας βλέπω καλά. Το τέρας του φασισμού τροχίζει τα δόντια του και το ποιον θα φάει πρώτον δεν έχει και τόση σημασία, αυτό πρέπει να εννοησουν οι φίλοι και να τρέξουν να ενωθούν να μας συνδραμουν το γρηγορότερο. Η αλληλεγγύη είναι το φάρμακο απέναντι σε όλες τις ασθένειες των ανθρώπινων συστημάτων, αλλά και της μεμονωμένης κακομοιριάς. Απαγορεύονται, λέει, οι ομαδικές απολύσεις και κάτι τρέχει στα γύφτικα, μια και επιτρέπονται οι μεμονωμένες -ένας ένας, δηλαδή, έξω απο την πόρτα. Τι μας λέτε καλέ; Και ποιοι τα λέτε; Σεις οι κύριοι με τα κουστουμάκια και τις γραββατούλες, με τα λιλιά στο λαιμό και στα μπρατσάκια, οι κυρίες, με τα σινιέ φουστανάκια και τα γυαλιστερά κίτρινα μαλλιά, που θα πάτε στο ζεστό σπιτάκι σας, να φάτε το ζεστό σας φαγάκι, να ξαπλώσετε στο ζεστό σας κρεββατάκι, αφού κάνετε ένα ζεστό μπανάκι και τραβήξετε ένα κόντρα ξύρισμα -στα μάγουλα οι κύριοι, εννοείται, και στις γάμπες οι κυρίες; Η ανισότητα έχει βαρέσει κόκκινο, δεν πάει άλλο, κορυφή, πώς το λένε, εκτός αν το ιδεώδες είναι να γίνουμε πειναλέοι μπας και μας λυπηθεί ο κόσμος και μας υιοθετήσει η αξιονέιντ -της μικράς κόρης Μητσοτ. -δεν το γραφω ολόκληρο, για ευνόητους λόγους, πάνω που έκανα λίφτινγκ στο μπλογκ! Μας λένε "χρωστάτε και πληρώστε εδώ και τώρα" και 'γώ θα μπορούσα να πω το ίδιο στη γιαγιούλα που έρχεται και τάχα συγυρίζει και παίρνει κανα φραγκάκι να ψωνίσει λάδι και ψωμί και να μη της κόψουν το νερό και το ρεύμα, αλλά δεν το λέω και τη σιγοντάρω με κάνα αποφόρι κιόλας. Και σιγά που θα βρει απόδειξη να δωσει η καημενούλα και σιγά που θα ζητήξω. Ζητάν, βεβαίως, επιχειρηματικότητα κι εδώ έχω να γράψω κάμποσα -ουκ ολίγα, δηλαδή. Επιχειρηματικότητα από ποιον; Απο τον ξεζουμισμένο και αλλόφρονα που δεν ξέρει τι του ξημερώνει; Κοροϊδία στην κοροϊδία το πάτε κύριοι εξουσιαστές. Πείτε ξεκάθαρα ότι ποθείτε ένα λαό ξεπαραδιασμένο και τρομαγμένο σαν κυνηγημένο κοτόπουλο, αυτό καταλαβαίνουμε. Ενα κόσμο παραζαλισμένο απο τα απανωτά ψέμματα και τις καρπαζιές, ένα κόσμο καραγκιόζη, μια μαριονέτα να την παίζετε κρεμασμένη στα σκοινιά της. Αυτό θέλετε για να πετύχετε τα δικά σας σχέδια και των προστατών σας, να ξεπουλήσετε όλο τον πλούτο της χώρας, γιατί πράγματι λεφτά υπάρχουν κάτω από τη γη και τη θάλασσά μας και θέλετε να τα χαρίσετε για τρεις κι εξήντα στους φίλους και πάτρονές σας. Αυτά. Αυτά ως εδώ, γιατί έχει κι άλλα, αλλά επιφυλάσσομαι...

το φυσικό αέριο δεν φτάνει μέχρι το Παγκράτι

Μιλούσα στο τηλέφωνο με ένα φίλο διαχειριστή πολυκατοικίας στο μακρινό Παγκράτι. Μακρινό, σχετικά με τις ροές του φυσικού αερίου. Αλλάξαν το σύστημα θέρμανσης, λοιπον, πριν δυο χρόνια και η πολυκατοικία εκσυγχρονίστηκε με καυστήρα για φυσικό αέριο. Στο συμβόλαιο με την εταιρεία γραφει ότι η παροχή αερίου θα είναι στα 24 milibar και ως εκ τούτου, τοποθέτησαν καυστήρα που να λειτουργεί από 16 milibar και πάνω -άφησαν μια πισινή οι άνθρωποι. Εδώ και 2-3 μέρες όμως, ο καυστήρας έπαψε να λειτουργεί και φωνάξαν τεχνικό να δει τι τρέχει. Και είδε ότι δεν τρέχει τίποτα, ούτε καν αέριο! Επειδή η παροχή βρίσκεται στα 12 milibar. Μάλιστα. Τηλεφώνησε ο φίλος μου στην εταιρεία και του είπαν να μην ανησυχεί, αλλά να ανάβει τη θέρμανση το μεσημεράκι κατά τις 2 και πολύ αργά το βράδυ κατά τα μεσάνυχτα, όταν δλδ κανείς δεν χρειάζεται τη θέρμανση, και όλα οκ. Υπάρχει ένα θεματάκι εδώ γιατί αν χαμηλώσει η παροχή μπορεί να συνεχίσει να δουλεύει ματαίως ο κυκλοφορητής και να καεί κι αυτός! Τρελλάθηκε ο άνθρωπος και ρώτησε γιατί, και του απάντησαν ότι δεν υπάρχει υποσταθμός στο Παγκράτι και το αέριο χάνει πίεση, μια και το τρώνε τα κτίρια του κέντρου της πόλης πριν φτάσει στο μακρινό αυτό τόπο. Ρώτησε πάλι γιατί δεν υπάρχει υποσταθμός και του απάντησαν ότι έγιναν υποσταθμοί σε νότια και βόρεια προάστεια και ότι το Παγκράτι πρέπει να περιμένει. Αρχισε λοιπόν να απειλεί για αγωγή και κατάργηση του συμβολαίου και αποζημίωση των ενοίκων και, και, και διάφορα τέτοια, και του απάντησαν ότι θα στείλουν συνεργείο να διαμορφώσει καταλλήλως τη διατομή των σωληνώσεων ώστε να φτάνει το αέριο με την κατάλληλη πίεση. Εκλεισε το τηλέφωνο σκεπτικός ο φίλος και αναρωτιέται τι να κάνει. Να περιμένει το συνεργείο πότε και αν πάει να σιάξει τις σωληνώσεις, να υποβάλει την αγωγή, επειδή αργούν αυτά τα πράγματα να μη χάνει χρόνο, ή να αλλάξει εσπευσμένα και πάλι την εγκατάσταση ξαναβάζοντας πετρέλαιο; Ο χειμώνας προβλέπεται βαρύς και φοβάται...

Παρέχονται και λίφτινγκ για υγιείς οικονομίες

Διαβάζω τις ανταποκρίσεις του N.Ago -να'ναι καλα- και πέτυχα πριν απο λιγο εδώ πέρα αυτή την ειδησούλα:

Η κυβέρνηση της ΠΓΔΜ κατέληξε σε συμφωνία με το ΠΣΥ (=Παγκοσμιο Συστημα Υγιεινης) για τη λήψη σιροπίου 480 σταγόνων νευρώξ.

Όπως ανακοινώθηκε σήμερα στα Σκόπια από τον υπουργό Υγιεινής της ΠΓΔΜ, (δεν προσεξα ονομα) και τον επικεφαλής του κλιμακίου του ΠΣΥ, Μακ Γκρου, οι πολυήμερες διαπραγματεύσεις της κυβέρνησης της ΠΓΔΜ με την αντιπροσωπεία του ΠΣΥ για τη χρήση του σιροπίου αυτού από την ΠΓΔΜ είχαν ευνοϊκή κατάληξη.

(δηλαδή, θα το πιει κι αυτή το σιροπάκι, που τόσο γουστάρει, 480 σταγόνες θα της στάξουν!)

Η ΠΓΔΜ θα κάνει χρήση του σιροπίου αυτού, το οποίο αποτελεί ένα νέο χειρουργικό εργαλείο που χορηγεί το ΔΝΤ.

(α, ώστε δεν είναι σιρόπι που πίνεται.. τσ τσ τσ.. τι μαθαίνει κανείς σήμερα..)

Όπως τονίστηκε, συμφωνήθηκε η παραχώρηση 480 σταγόνων νευρώξ κατά τα επόμενα δύο χρόνια. Την απόφαση αυτή πρέπει να επικυρώσει το Διοικητικό Συμβούλιο του ΠΣΥ, τον Ιανουάριο του 2011,αφού προηγουμένως η ΠΓΔΜ υποβάλει το σχετικό αίτημα.

Ο κ.(δεν θυμαμαι ονομα) ανέφερε ότι η ΠΓΔΜ είναι το πρώτο μέλος του ΠΣΥ που χρησιμοποιεί αυτό το νέο χειρουργικό εργαλείο, το οποίο προορίζεται για χώρες με υγιή οικονομική πολιτική και με αρκετά ευνοϊκό επιτόκιο.

(αυτό δεν το κατάλαβα.. αφου εχουν υγιή οικονομική πολιτική, τι στο καλο θελουν να μπουν στο χειρουργειο με τα νεα εργαλεια; Για λίφτινγκ..? Το αιώνιο κόλπο των γιατρων στα μικρα παιδακια: "πιες το μουρουνόλαδο, να σου δωσω καραμελίτσα", αλλα μολις κατεβει η γουλια, μην τον ειδατε το δοκτορα!)

Την απόφαση της κυβέρνησης της ΠΓΔΜ να κάνει χρήση του σιροπίου αυτού που προσφέρει το ΠΣΥ χαιρέτισε ο Γενικός Διευθυντής του ΠΣΥ Ντομινίκ Στρος-Καν.
____________________
ΣΗΜ.1. Κοίτα να δεις φίλε μου, σιροπάκια μοιράζουν σε υγιείς οργανισμούς, σιροπάκια που δεν πίνονται αλλά είναι εργαλεία για εγχειρήσεις, και με το όνομα "νευρώξ".. κωδικό είναι άραγε το όνομα ή πραγματικό; Τεσπα, αφού είναι υγιείς οι οργανισμοί και μάλιστα παρακαλάν να τους το δώσουν, ε, μάλλον για κάνα λίφτινγκ θα πρόκειται -ελάτε μανδάμ να σας στρώσουμε την οικονομία σας.. έχετε μια ρυτιδούλα εδώ και το προγούλι κοντεύει να φτάσει στο τραπεζικό σύστ.. στο τραπεζομάντιλο λέμε για!
UPDATE, 17:30
ΣΗΜ.2. Φυσικα ειναι παραποιημενο το κειμενο του ΑΠΕ. Κατω κατω, αναφερονται οι ετικετες, όπου ειναι ταξινομημενο το ποστ -- σατιρα. Το λεει καθαρα. Πόσο πιο λιανα πια; Αυτη η σημειωση για τους ηλιθιους και απροσεκτους που στελνουν κατακεραυνωτικα μέιλ. Αμαν! Τοσο υπερτιμημενο το γελιο, που δεν περισσευει τπτ.. εστω.. να αγορασεις λιγο γελιο, ρε φιλε;..

Ιδέες για χριστουγεννιάτικα δωράκια

Την παλιά εποχή, την εποχή της ανέχειας μετά την κατοχή, δεν πολυγιορτάζονταν τα Χριστούγεννα. Λαχανοντολμάδες ήταν το χριστουγεννιάτικο γεύμα, γαλοπούλες και τέτοια ήταν άγνωστα πράγματα. Μόνο η Πρωτοχρονιά ήταν σημαντική γιορτή. Για Βαλεντίνους, κλπ φρούτα, ούτε λόγος. Τα δώρα των Χριστουγέννων λοιπόν, λεγόντουσαν "μπουναμάδες" και ήταν κάτι πάνινα μικρά κουκλόσχημα πανάκια από τσόχα. Ετσι, για αναμνηστικά. Βάζαμε και ημερομηνία πάνω τους, μη τυχόν τα ξαναχαρίσει κανείς την επόμενη χρονιά!

Στην οικογένειά μας, κρατώντας το έθιμο αυτό, δεν πολυγιορτάζαμε επίσης τα Χριστούγεννα. Στολίζαμε ένα δεντράκι κι αυτό ήταν όλο. Τα δώρα τα φυλάγαμε να τα φέρνει ο Αη Βασίλης. Εμένα μου άρεσε να ετοιμάζω χειροποίητα δωράκια για όλους, άλλοτε κάτι μυστήρια κουκλάκια που κάναν τούμπες -ένας κύλινδρος απο χαρτόνι ντυμένος με ρουχαλάκι ήταν, κι από μέσα ένας βώλος έδινε την... ακροβατική ικανότητα!- άλλοτε μικρά πολύχρωμα κολλάζ από εξώφυλλα περιοδικών, πουλάκια γιαπωνέζικα κρεμασμένα από κλωστές, βραχιολάκια από σπάγκο πλεγμένο με χαντρες, κλπ, πού να τα θυμάμαι όλα...

Αργότερα, προτιμούσα να κεντάω διάφορα, όπως π.χ. σελιδοδείκτες, δισκόπανα, κλπ. Οταν μεγάλωσα αρκετά, άρχισα να βαριέμαι γενικά, δεν περίσσευε και αρκετός χρόνος, κι έτσι ψώνιζα δωράκια απο τα μαγαζιά.

Φέτος λέω να πιάσω την "παλιά μου τέχνη κόσκινο", που λέει κι η παροιμία, ένεκα η οικονομική δυσπραγία. Δεν περισσεύει σάλιο, που λένε. Εψαξα στο μπαούλο και βρήκα διάφορα κουβάρια από μαλλί, απομεινάρια από πλεχτά, και με αυτά σκέφτομαι να πλέξω κασκόλ για όλα τα αγαπημένα πρόσωπα. Τώρα, μοιράζω τα μαλλιά, συνδυάζω τα χρώματα, τις ποιότητες και τις ποσότητες, και το απόγευμα θα ξεκινήσω.

Μια ιδεα έριξα, εκμεταλλευτείτε τη!
"Ο καλός ο νοικοκύρης πριν πεινάσει μαγειρεύει"!!!
________________________
η εικόνα από εδώ, όπου έχει κι ένα ωραίο διήγημα.

Ιδέα: πώς θα ανακτήσουμε τα διαρρέοντα στην Εσπερία

Τις Τρίτες πέφτουν σωρηδόν οι ιδέες στο κεφάλι μου λέμε. Μερικές τις μαζεύω για καθημερινή χρήση, μερικές χάνονται πριν καλά καλά τις σκεφτώ, μερικές ριζώνουν στο σκληρό και τις ανακτώ όποτε θέλω. Μια ιδέα λοιπόν, είναι κι αυτή που σημειώνω εδώ πέρα, χωρίς να ξέρω ακόμα αν θα την αποθηκεύσω ή αν θα την πετάξω στα χαμένα, και την αναλύω στα εξής βήματα:

1. εμείς οι πολίτες ΕΛ, οι μόνιμοι κάτοικοι της -εκπάγλου καλονής και με υπέροχον καιρόν- χώρας, που επιμένουμε να ζούμε εδώ και δεν ξενιτευτήκαμε παρά τα λαλήματα των Σειρήνων, τόσα παράγουμε και τόσα αποδίδουμε.
2. και να μας στίψει το κράτος, δεν θα βγάλει περισσότερα.
3. μάλλον, όσο περισσότερο στίβει, τόσο περισσότερο χάνει.
4. οι ΕΛ με τα πολλα λεφτα κατοικουν, εργαζονται και φορολογουνται σε αλλες χωρες.
5. είναι προφανές ότι δεν θέλουν να δώσουν πεντάρα στην Ελλαδίτσα -έχουν σίγουρα τους λόγους τους, το δικό του λόγο καθένας, και τους σέβομαι. Και'γώ, ούτε πεντάρα θά'δινα π.χ. στη στρίγγλα μητριά μου!
6. γιατί να βασανιζόμαστε εκλιπαρώντας τους να ρίξουν χρήμα στο δημόσιο κορβανά, κοροϊδεύοντας μάλιστα πως "έχουν καβούρια στις τσέπες"; Αφού δεν θέλουν οι άνθρωποι!
7. αυτες οι αλλες χωρες, λοιπόν, τις οποιες κανουν πλουσιες οι ΕΛ με την εργασία και τους φόρους τους, αυτές να ενισχυσουν τη χωρα μας!

Απλο σχέδιο στη σύλληψή του, στην εκτέλεση σκοντάφτει το κράτος μας και τρέχει στα Δουνουτιά και παλεύει με δράκους. Κανονικά, θα έπρεπε να είμαστε η πλουσιότερη χώρα στον κόσμο, με τόσο ανεπτυγμένη ναυτιλία π.χ. και με τόσα φωτισμένα μυαλά σκοπισμένα σε όλο τον πλανήτη! Απορώ, πώς γίνεται όλες οι άλλες χώρες να κερδίζουν από τη δική μας παραγωγή DNA και μονάχα εμείς να μένουμε χαμένοι στο περιθώριο. Μας χρωστάτε πολλά κύριοι των κυβερνήσεων που έχετε ΕΛ να συνεισφέρουν στα κερδη και τη λάμψη των πατρίδων σας. Και δεν μιλάμε για Πλάτωνες και Αριστοτέληδες, αυτοί πάνε, πεθάναν, και είναι πια κοινό κτήμα. Οι σύγχρονοι ζώντες και μεγαλουργούντες όμως;

Η φορολόγηση εκείνων που κερδίζουν απο τις (κάθε είδους) εργασίες και δραστηριότητες των απανταχού ΕΛ είναι το κλειδί. Ναι ή όχι;

Υστεραία σκέψη: και πες ότι αρνούνται οι άλλες χώρες να πληρώσουν, τι γίνεται τότε; Μα.. τι άλλο από το να μας επιστρέψουν τις... πλουτοπαραγωγικές πηγές που εκμεταλλευόντουσαν τόσα χρόνια!

υπάρχει παρακράτος; ανορθόδοξες σκέψεις

Οταν βλέπω τέτοιο μπάχαλο, δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι οι αστυνομικοι εκφράζουν τόση βία για ένα πενιχρό μισθουλάκο. Ισως κάποιοι λίγοι, αλλά αρκετοί για να συμπαρασύρουν και τους υπόλοιπους, να συμπληρώνουν έσοδα και απο άλλες πηγές. Κάτι ειπώθηκε για το Real Estate που ενδιαφερεται για την "αναπτυξη" υποβαθμισμενων περιοχων του κεντρου της Αθήνας...

Ο καινουργιος εθνικος μας υμνος!

Dominique, nique, nique
s' en allait tout simplement
routier pauvre et chantant

En tous chemins, en tous lieux
il ne parle que du bon Dieu
il ne parle que du bon Dieu

***

A l' epoque ou Jean-sans-Terre
d' Angleterre etait roi
Dominique, note pere,
combattit les Albigeois

***

Dominique, nique, nique ... etc

***

Certain jour, un heretique
par des ronces le conduit
mais notre pere Dominique
par sa joie le convertit

***

Dominique, nique, nique ... etc

***

Ni chameau, ni diligence,
il parcourt l' Europe a pied
Scandinavie ou Provence
dans la sainte pauvrete

***

Dominique, nique, nique ... etc

***

Enflamma de toute ecole
filles et garcons pleins d' ardeur
et pour semer la Parole
inventa les Freres-Precheurs

***

Dominique, nique, nique ... etc

***

Chez Dominique et ses freres
le pain s' en vint a manquer
et deux anges se presenterent
portant de grands pains dores

***

Dominique, nique, nique ... etc

***

Dominique vit en reve
les precheurs du monde entier
sous le manteau de la Vierge
en grand nombre rassembles

***

Dominique, nique, nique ... etc

***

Dominique, mon bon pere,
garde-nous simples et gais
pour annoncer a nos freres
la Vie et la Verite

***

Dominique, nique, nique ... etc
__________________________
from: http://www.youtube.com/watch?v=wjsU4mqSdhU

Το αμερικανικό όνειρο που έγινε... εφιάλτης!

Δεν αστειεύομαι, αν και θα ήθελα πολύ να πρόκειται για αστείο. Πρόκειται για το ιατροφαρμακευτικό σύστημα περίθαλψης στις ΗΠΑ. Καμμιά περίθαλψη, γιατροί ομολογούν ότι εργαζονται για το κέρδος των ασφαληστρικών εταιρειών, σε βάρος της υγείας των ασφαλισμένων που αρρωσταίνουν, κλπ κλπ, τραγικά και φρικώδη πράγματα, που άρχισαν το 1971 επί προεδρίας Νίξον -αν θυμάστε. Οποιος αντέχει, ας παρακολουθήσει το συγκλονιστικό αυτό φιλμ του Μάικλ Μουρ -2 ωριτσες, αλλά αξιζουν!



http://www.rodostube.gr/video/e24a3d8c7d1e8e9/Sicko
_______________________
ΣΗΜ.1. Αυτό που με τρομάζει είναι η ιδέα μήπως εκεί οδηγηθεί και η δική μας κοινωνία με τις "πολιτικές" του κυβερνήτη της χώρας που κάποτε ήταν δική μας...
Πού είναι η ευρωπαϊκή πολιτική; Ευρώπη υπναρού, ξύπνα λέμε!
Ξεπουλιόμαστε αδέρφια!!!
ΣHM.2. Μετά, μιλάμε για διαφθορά και μίζες και χρηματισμό στην Ελλαδίτσα και στα υπόλοιπα "γουρούνια"... Εχουμε πόλεμο! Πόλεμο φθοράς και όχι μόνο διαφθοράς. Ε-έ-έρχονται οι έξυπνοι*! Ξυπνάτε ωρε!

* για τους έξυπνους, σε επόμενο ποστ που ετοιμαζεται

Ολίγον από παλιά συνέντευξη του Eric Rouleau

«Οταν οι ΗΠΑ επιβάλλουν κυρώσεις στο πετρέλαιο, όπως στο Ιράκ, το Ιράν και τη Λιβύη, δημιουργούν έλλειμμα στην παραγωγή. Αρα, αυξάνουν έμμεσα την τιμή του πετρελαίου. Στην πετρελαϊκή κρίση του καλοκαιριού (σ.σ. μαλλον για το 1979 πρόκειται) πολύ λίγοι παρατήρησαν ότι μπλοκαρίστηκε το πετρέλαιο του Ιράκ, του Ιράν και της Λιβύης.
Αν δεν υπήρχαν κυρώσεις, δεν θα είχαμε πρόβλημα. Αρα, μπορούν να αυξήσουν το πετρέλαιο. Μπορούν και να το μειώσουν. Οι ΗΠΑ το καθορίζουν.

Επιπλέον, ορίζουν την τιμή του για όλες τις βιομηχανικές χώρες. Τα κράτη εξαρτώνται από την τιμή του πετρελαίου. Οι ΗΠΑ το λένε καθαρά: "Πουλάμε πετρέλαιο στα 25 δολλάρια". Γιατί στα 25; Αυτή η τιμή τους βολεύει. Οι αμερικανοί παραγωγοί δεν μπορούν να παράγουν πετρέλαιο σε χαμηλότερη τιμή. Πρέπει λοιπόν να πληρώνουμε 25 δολλάρια. Αν ανέβει στα 35 δολλάρια, δυσανασχετούν και το ρίχνουν. Αν πέσει στα 10 δολλάρια, κανουν τα πάντα για να ανέβει. Οι οικονομίες μας εξαρτώνται από το πετρέλαιο, που ελέγχουν οι ΗΠΑ.

Ας πάρουμε το ευρώ. Το ευρώ έπεσε πολύ κι επενέβησαν οι ΗΠΑ για να ανέβει. Οχι πολύ, βέβαια, αφού βασιλιάς είναι το δολλάριο. Δεν είναι μόνο το πετρέλαιο, είναι και το δολλάριο. Θέλουν κι ένα μικρό πρίγκηπα, το ευρώ. Το ευρώ δεν πρέπει να είναι αδύναμο, διότι δημιουργεί αρνητικές συνέπειες στην οικονομία των ΗΠΑ. Με άλλα λόγια, το ευρώ θα είναι ισχυρό όταν το θελήσουν οι ΗΠΑ. Αν οι ΗΠΑ μας εγκαταλείψουν, το ευρώ θα πέσει κι άλλο. Βλέπεις, είναι μια μεγάλη δύναμη, δεν είναι άμεση ηγεμοσία.

Ας πάρουμε το παράδειγμα της Σοβιετικής Ενωσης και των ΗΠΑ. Η ΕΣΣΔ επέβαλε με τη βία κομμουνιστικά καθεστώτα. Οι ΗΠΑ είχαν ένα στρατόπεδο στη Δύση, αλλά δεν επέβαλαν τίποτα. Ολα γίνονταν με αμοιβαία συνέναιση. Είναι μια πιο ισχυρή ηγεμονία, γιατί όταν παρήκμασε η ΕΣΣΔ τα άλλα καθεστώτα διαλύθηκαν. Υπάρχει λοιπόν ο θαυμασμός, η κυριαρχούσα ιδεολογία, αλλά και το δολλάριο, το πετρέλαιο, τα κοινά συμφέροντα.

Αρα, δεν θέλουμε να χωριστούμε από τις ΗΠΑ. Η Ευρώπη δεν μπορεί να έχει ενότητα, όσο οι παραγωγικές ισχυρές χώρες, η Μ. Βρετανία, η Γερμανία, η Γαλλία, κλπ, αποδέχονται την πολιτκή των ΗΠΑ. Θα γίνει όπως στο Κόσοβο, θα ακολουθούμε την πολιτική των ΗΠΑ, γιατί η Ευρώπη δεν έχει δική της πολιτική, δεν υπάρχει ευρωπαϊκή πολιτική.
________________________
ΣΗΜ.1. Eric Rouleau: Γάλλος δημοσιογράφος, πρώην πρέσβης της Γαλλίας στην Άγκυρα
ΣΗΜ.2. Αυτά ειπώθηκαν πριν τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου 2001.
ΣΗΜ.3. Η συνέντευξη αυτή μεταδόθηκε από το κανάλι της ΝΕΤ στις 18/6/2010, ενώ το copyright κατείχε η ΝΕΤ από το 2001, όπως αναφέρεται μετά τους τίτλους τέλους της εκπομπής.
ΣΗΜ.4. Επειδή βρήκα βιντεοσκοπημένο μόνο αυτό το κομμάτι απο τη συνέντευξη, δεν γνωρίζω σε ποια εκπομπή ανήκει.

e-βρωμόλογο

τσ τσ τσ... βρωμόλογα... παπαπαπαπα!

HATIF - ROSS DALY

http://www.youtube.com/watch?v=b08ToVj-aow

«Xατίφ» Στα αραβικά η λέξη Hatif αναφέρεται σε πνεύματα νεκρών ποιητών που κατοικούν στην έρημο και που με το τραγούδι τους σαγηνεύουν και παραπλανούν τους ταξιδιώτες με αποτέλεσμα να χάνουν το δρόμο τους. Tο κομμάτι αυτό είναι μια σύνθεση του Ross Daly και το πολύ όμορφο πνευστό όργανο που ακούγεται στην αρχή του κομματιού δεν είναι άλλο παρά ένα μικρό πλαστικό ποτιστήρι λουλουδιών που το έχει μετατρέψει σε μουσικό όργανο ο Linsey Pollak.

Τα τελευταία χρόνια ο Ross Daly και οι συνεργάτες του ταξίδεψαν σε διάφορα μέρη του κόσμου, συναντώντας εξαιρετικούς μουσικούς από άλλες χώρες, ανακαλύπτοντας άλλους πολιτισμούς και νέες διαστάσεις του απέραντου και ατελείωτου κόσμου της μουσικής. Στην Αυστραλία ο ROSS DALY και η συνεργάτιδα του Κέλυ Θωμά, συνάντησαν τρεις Αυστραλούς μουσικούς, τους Philip Griffin, Tunji Beier και Linsey Pollak, με τους οποίους και θα συνεργαζόντουσαν σε μια περιοδεία ενός μήνα. Αυτοί οι τρεις Αυστραλοί, έδωσαν εντελώς νέες διαστάσεις στα κομμάτια του ρεπερτορίου, βασικό κριτήριο που ώθησε τον Ross Daly στην έκδοση αυτού του ηχογραφήματος. Μέσα από τις αποστάσεις που διένυσαν ο Ross Daly και οι συνεργάτες του, με ένα μικρό λεωφορείο περιοδεύοντας στην Αυστραλία, έμεινα κατάπληκτοι από το πολύ μικρό αλλά συνάμα πολύ όμορφο χωριό που ονομαζόταν Kin Kin και που ήταν το χωριό ενός από τους μουσικούς. Τόσο ο ROSS DALY όσο και οι υπόλοιποι συμφώνησαν ότι το όνομα του χωριού θα έδινε τον τίτλο στο ηχογράφημα που θα ακολουθούσε.

Πού καπνίζουν στην Ε.Ε.

Είτε πλήρως είτε με εξαιρέσεις εφαρμόζονται στην Ε.Ε. οι αντικαπνιστικοί νόμοι. (μεταφορά απο εδώ)

Πολλές χώρες έχουν εξοβελίσει τον καπνό από τους κλειστούς δημόσιους χώρους, ενώ άλλες κλείνουν ακόμη το μάτι στους θεριακλήδες, προκειμένου να υπάρχει κίνηση στα μπαρ.

Στην Ισπανία, ο αντικαπνιστικός νόμος εφαρμόζεται από 1.1.2006 αλλά με πολλές εξαιρέσεις. Τα μπαρ διαχωρίζονται σε καπνιζόντων και μη, αλλά η κυβέρνηση έχει ανακοινώσει ότι από 1.2.2011 θα εφαρμοστεί η πλήρης απαγόρευση με εξαίρεση τις φυλακές και τα ψυχιατρεία.

Στην Ελβετία σε ομοσπονδιακό επίπεδο έχουν υιοθετηθεί αντικαπνιστικά μέτρα, αλλά σε πολλά καντόνια επιτρέπεται το κάπνισμα σε ειδικά σχεδιασμένους χώρους, ενώ σε άλλα συνεχίζεται χωρίς περιορισμούς.

Η Γαλλία εισήγαγε νόμο τον Φεβρουάριο του 2007 για τη γενική απαγόρευση του καπνίσματος σε δημόσιους χώρους, ενώ τον Ιανουάριο του 2008 τα μέτρα επεκτάθηκαν και στα εστιατόρια και τα μπαρ. Ωστόσο, μπορούν να δημιουργηθούν κλειστοί χώροι μόνο για κάπνισμα, οι οποίοι πρέπει να διαθέτουν ειδικό εξαερισμό.

Στην Αυστρία από το 2009 τα μπαρ και τα ποτοπωλεία πρέπει να διαθέτουν τουλάχιστον το 50% του χώρου τους στους μη καπνιστές. Σε καταστήματα κάτω των 50 τ.μ. οι ιδιοκτήτες μπορούν να επιλέξουν αν θα είναι καπνιζόντων ή όχι. Στα μπαρ μέχρι 80 τ.μ. ο επιχειρηματίας έχει τη δυνατότητα να τα μετατρέψει πλήρως σε καπνιζόντων.

Στην Αγγλία, το κάπνισμα απαγορεύεται πλήρως σε όλους τους κλειστούς δημόσιους χώρους, τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος, τα μπαρ και τα εστιατόρια.
______________________
ΣΗΜ. Λέω να μετακομίσω κατά Αυστρία μεριά...

Η Ζωντανή Βιβλιοθήκη στη Δημοτική Αγορά της Κυψέλης

Μια εκπληκτική ιδέα! Μακάρι να γίνουν κι άλλες τέτοιες βιβλιοθήκες και να λειτουργούν σε περισσότερους τόπους, σε μόνιμη βάση και όχι μόνο για πέντε ωρίτσες...

H Ζωντανή Βιβλιοθήκη είναι μια βιωματική δράση για τις διακρίσεις, την προκατάληψη, τον ρατσισμό και τον κοινωνικό αποκλεισμό.
Θα λειτουργήσει στη Δημοτική Αγορά Κυψέλης, την Κυριακή 12 Δεκεμβρίου, για πέντε ώρες, από τις 12:00 το μεσημέρι μέχρι τις 5:00 το απόγευμα.

Η Ζωντανή Βιβλιοθήκη δεν αποτελείται από χάρτινα βιβλία, αλλά από ανθρώπους με διάθεση να μοιραστούν τις ιστορίες τους και τις εμπειρίες τους, με στόχο να καταπολεμήσουν τις προκαταλήψεις και να ενισχύσουν την προώθηση της ποικιλομορφίας.

Οι ιστορίες ενός πρόσφυγα από το Αφγανιστάν, μιας κωφής ηθοποιού, μιας γυναίκας από την Αφρική, ενός gay άνδρα ή ενός οροθετικού, ανθρώπων που έχουν υποστεί χρόνιο θεσμικό και κοινωνικό ρατσισμό, ξετυλίγονται όχι μέσα από τις σελίδες ενός βιβλίου αλλά μέσα από μια προσωπική συζήτηση του αναγνώστη / αναγνώστριας με το "ζωντανό βιβλίο" που αυτός / αυτή έχει επιλέξει.

Τον τελευταίο χρόνο στην Αθήνα, μια ομάδα από εθελοντές και εθελόντριες ξεκίνησαν την πρωτοβουλία «Ζωντανή Βιβλιοθήκη», η οποία είναι ένα εξαιρετικό μέσο άσκησης στη συνύπαρξη, εκπαιδεύοντας στα ανθρώπινα δικαιώματα και στην καταπολέμηση των κοινωνικών διακρίσεων. Μέχρι τώρα έχουν διεξαχθεί με επιτυχία εκδηλώσεις στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων, στη Δημοτική Αγορά της Κυψέλης αλλά και στο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ.

Στην απλούστερή της μορφή, η «Ζωντανή Βιβλιοθήκη» είναι ένα είδος κινητής βιβλιοθήκης, που ενθαρρύνει τη διάδραση και το διάλογο, μέσα από την απλότητα και τη θετική διάθεση. Αντικείμενα δανεισμού δεν είναι, όμως, βιβλία, αλλά εθελοντές και εθελόντριες συνάνθρωποί μας που εκθέτουν την μοναδικότητα τους, σε μια προσπάθεια να σπάσουν τα στερεότυπα και να καταπολεμήσουν τις προκαταλήψεις μας. Τα ράφια της Ζωντανής βιβλιοθήκης διαθέτουν προς τους / τις αναγνώστες / στριες «ανθρώπινα βιβλία», τις ιστορίες τους και τις εμπειρίες τους. Και κάτι παραπάνω: τη διάθεσή τους να τα επικοινωνήσουν όλα αυτά με έναν τρόπο που να ενισχύει την προώθηση της ποικιλομορφίας.

Πώς λειτουργεί η Ζωντανή Βιβλιοθήκη

Η Ζωντανή Βιβλιοθήκη αντιστρέφει την ιδέα μιας παραδοσιακής βιβλιοθήκης, προσφέροντας για δανεισμό ανθρώπους και όχι βιβλία. Η καινοτόμος αυτή ιδέα δίνει την ευκαιρία σε ανθρώπους από διαφορετικές προελεύσεις να μοιραστούν τις εμπειρίες τους με «αναγνώστες / αναγνώστριες» που ενδιαφέρονται να επικοινωνήσουν με την ποικιλομορφία.

Μέσα από τη «βιβλιογραφία», της Ζωντανής Βιβλιοθήκης έχετε τη δυνατότητα να διαλέξετε το Ζωντανό Βιβλίο με το οποίο θα θέλατε να συναντηθείτε και να συνομιλήσετε για 30 λεπτά.

Αν δεν μιλάτε τη γλώσσα του Ζωντανού Βιβλίου η Ζωντανή Βιβλιοθήκη θα σας παράσχει ένα Ζωντανό Λεξικό (διερμηνέα) κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης.

Μπορείτε να ξεκινήστε τη συζήτηση με μικρή παρουσίαση του εαυτού σας και να θέσετε στο δανεισμένο βιβλίο ερωτήσεις σχετικά με τη ζωή του και τις αξίες του. Μη ντρέπεστε! Αυτή είναι η κατάλληλη στιγμή για να μάθετε αν όσα πιστεύετε για τους Μουσουλμάνους, τις λεσβίες ή τα άτομα με αναπηρία ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα του Ζωντανού σας Βιβλίου.

Ο αναγνώστης οφείλει να επιστρέψει το Ζωντανό Βιβλίο στην ίδια πνευματική και φυσική κατάσταση που το δανείστηκε. Δεν επιτρέπεται να προκαλέσει ζημιά σε ένα Ζωντανό Βιβλίο, να του τσαλακώσει τις σελίδες ή να θίξει την αξιοπρέπειά του / της με οποιονδήποτε τρόπο.

Οι αναγνώστες μας είπαν

Ζητήσαμε από τους αναγνώστες και τις αναγνώστριές μας να μας πουν τη γνώμη τους. Στην ερώτησή μας «ποια ήταν η σημαντικότερη εμπειρία σας κατά την ανάγνωση του Ζωντανού Βιβλίου» μας απάντησαν:

Η συναισθηματική «εμπλοκή» στην πλοκή γίνεται εντονότερη αφού πλησιάζεις τόσο την ιστορία, όσο και το «συγγραφέα».

Άκουσα από τον ίδιο τον πρωταγωνιστή μιας ιστορίας, για την οποία ήδη γνώριζα από τα ΜΜΕ, το πώς ο ίδιος τη βίωσε από μέσα.

Ήρθα σε επαφή με ένα πρόσωπο που σε άλλες συνθήκες δεν θα είχα γνωρίσει.

Συνειδητοποίησα καταστάσεις που αγνοούσα, όπως το πόσο δύσκολα είναι τα πράγματα για τους μετανάστες και τους πρόσφυγες, τόσο σε ψυχολογικό, όσο και σε βιοτικό επίπεδο.

Μου έκανε εντύπωση ότι ένα άτομο, το οποίο μου ήταν άγνωστο, μου μίλησε τόσο οικεία για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει.

Μπόρεσα να έχω άμεση επαφή με ένα άνθρωπο και να τον ρωτήσω ό,τι απορίες είχα σχετικά με την κατάστασή του.

Με εντυπωσίασε το σθένος, η αξιοπρέπεια, η στωικότητα και η αγωνιστικότητα του «βιβλίου».

Μπόρεσα να έρθω αντιμέτωπος με το στερεότυπό μου και να το ξεπεράσω.

Υπέρβαση της προκατάληψης ή ο ρόλος της Ζωντανής Βιβλιοθήκης

Στόχος όσων συμμετέχουν στη Ζωντανή Βιβλιοθήκη είναι να στηρίξουν έναν πολιτισμό που να συμπεριλαμβάνει, να αναγνωρίζει και να εκτιμά την ποικιλομορφία.

Η Κατανόηση είναι το κλειδί

Είναι πάντα πιο εύκολο να ζεις δίπλα σε κάποιον/κάποια που τον/την κατανοείς, έχεις κάποιο σημείο επαφής, ή μπορείς να ταυτιστείς μαζί του/της, παρά να ζεις απέναντι σε μια ομάδα με την οποία δεν έχεις καμιά σχέση. Η Ζωντανή Βιβλιοθήκη, φέρνοντας τους ανθρώπους από διαφορετικές προελεύσεις κοντά να συνομιλήσουν για την ουσία και όχι περί ανέμων και υδάτων, έχει τη δυνατότητα να φωτογραφίσει όλες τις αποχρώσεις του γκρι, που κάνουν τον κόσμο μας τόσο πολύχρωμο, και να κάνει τη διαφορά. Έτσι, ίσως οι άνθρωποι να νιώσουν πιο σίγουροι και ασφαλείς, γιατί θα νιώσουν ότι τους καταλαβαίνουν. Η κατανόηση είναι το κλειδί για την ειρήνη και την αρμονία.



Το να αντιμετωπίζεις τις προκαταλήψεις σου δεν είναι ποτέ εύκολο πράγμα...

Ίσως όμως σε βοηθήσει να νιώσεις ανακούφιση και ότι ξεφορτώθηκες ένα βάρος. Το να κάνεις το βήμα να συνειδητοποιήσεις τι είδους στερεότυπα έχεις υιοθετήσει για κάποιες ομάδες ανθρώπων που συνδέονται με την εθνική τους προέλευση, τη σεξουαλικότητά τους, τη θρησκεία τους, τη δουλειά τους, την κουλτούρα τους ή την συνθήκη της αναπηρίας τους, είναι μια σημαντική απόφαση. Μα, εγώ δεν έχω προκαταλήψεις, μπορεί να πει κάποιος/κάποια. Εμείς λέμε ότι η Ζωντανή Βιβλιοθήκη είναι μια ευκαιρία για νέες εμπειρίες και για να βάλεις σε δοκιμασία τις πεποιθήσεις και τις απόψεις σου.

Γιατί όταν προκαλείς τα πιο συνήθη στερεότυπα με ένα θετικό και χιουμοριστικό τρόπο, δίνεις την ευκαιρία στους ανθρώπους να τα σπάσουν.

Γιατί τι νόημα έχει να κουνήσεις δασκαλίστικα το δάχτυλο σε όσους έχουν και αναπαράγουν στερεότυπα, φοβίες και ρατσισμό, αν δεν τους δώσεις τη δυνατότητα να γνωρίσουν εκείνο που φοβούνται;

Γιατί είναι ένας συμπαγής, αλλά και εύκολος (και εύκολα μεταβιβάσιμος) τρόπος προώθησης της αλληλοαποδοχής και της κατανόησης.

______________________________
Την Κυριακή 12 Δεκεμβρίου, δύο ημέρες μετά την Παγκόσμια Ημέρα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, διοργανώνεται μία ακόμα «Ζωντανή Βιβλιοθήκη», στη Δημοτική Αγορά της Κυψέλης, από τις 12.00 ως τις 17.00.

Ο χώρος είναι προσβάσιμος για Άτομα με Αναπηρία, ενώ θα υπάρχει δυνατότητα διερμηνείας στην Ελληνική Νοηματική Γλώσσα (Ε.Ν.Γ.) και κατάλογος βιβλίων σε Braille και μεγαλογράμματη γραμματοσειρά. Θα παρέχεται ακόμα ζωντανό λεξικό (διερμηνεία) στα Φαρσί, τα Νταρί και τα Αγγλικά, σε περίπτωση που ο αναγνώστης δεν μιλάει τη γλώσσα του βιβλίου, και δυνατότητα δημιουργικής φύλαξης των παιδιών των αναγνωστών κατά τη διάρκεια της επίσκεψής τους στη Ζωντανή Βιβλιοθήκη.

Ελάτε να διαβάσετε εκείνες τις ιστορίες που σας προκαλούν, σας δυσκολεύουν, σας ιντριγκάρουν. Ελάτε εκεί που οι ιστορίες ζωντανεύουν...

Για περισσότερες πληροφορίες, τηλ. επικοινωνίας και πλήρη κατάλογο των βιβλίων: www.livinglibrary.gr

Θερμά συγχαρητήρια στους συντελεστές και ιδιαιτέρως στις: Ζωή Κόκαλου, Λουίζα Καραγεωργίου, Ξένια Κουτεντάκη. Μπράβο κορίτσια!

"Ο Δεκέμβρης δεν ήταν απάντηση. Ηταν ερώτηση."

Μεταφέρω μια ενδιαφέρουσα δράση:

Δυο χρόνια μετά την εξέγερση της νεολαίας: αγωνίες και αγώνες στην εποχή του ΔΝΤ.
Διήμερο εκδηλώσεων με συζητήσεις, προβολές ντοκιμαντέρ, έκθεση φωτογραφίας και αφίσας
Δείτε το αναλυτικό πρόγραμμα του διήμερου.
Στον κοινωνικό και πολιτιστικό χώρο @Ρουφ
Κων/πόλεως 10 και Ανδρονίκου 18 (μετρό Κεραμεικός)

2ήμερο Αφιέρωμα για τα 2 χρόνια από τον Δεκέμβρη του 2008
Σάββατο 04 & Κυριακή 05/12/2010
"Ο Δεκέμβρης δεν ήταν απάντηση, ήταν ερώτηση"


Πρόγραμμα Σαββάτου 04/12

19:30 - "Η καταγραφή μιας εξέγερσης"
Άρης Χατζηστεφάνου, δημοσιογράφος,
Μιχάλης Παπαμακάριος, μουσικός συντάκτης
Νίκος Καστρινάκης, Ομάδα Μελέτης της Ιστορίας και της Κοινωνίας (με αφορμή την έκδοση του βιβλίου "Οι ιστορικοί μιλούν για το Δεκέμβρη")
Αγγελική Χριστοδούλου και Ιωάννα Βόγλη από τα Αρχεία Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας (ΑΣΚΙ).

21:30 - Προβολή του ντοκιμαντέρ "Μια κραυγή το Δεκέμβρη" του Κώστα Κολλημένου.


Πρόγραμμα Κυριακής 05/12

19:30 - "Από τις 6 Δεκέμβρη στις 5 Μάη".
Βασίλης Χατζηνάκης, Αριστερή Ενότητα
Νώντας Σκυφτούλης, Αντιεξουσιαστική Κίνηση Αθήνας
Εργαζόμενοι από τη Διακλαδική Πρωτοβουλία Εργαζόμενων-Ανέργων στα ΜΜΕ

21:30 - Προβολή του ντοκιμαντέρ: "Οργισμένος Δεκέμβρης".

-->> Στο χώρο θα υπάρχει έκθεση φωτογραφίας και αφίσας

Εκσυγχρονισμός των Δέκα Εντολών

Ουδεμία σχέσιν έχουν οι Εντολές αυτές με εκείνες της Παλαιάς Διαθήκης -ενοείται. Μόλις βγήκαν από το φούρνο, φρέσκες και λαχταριστές. Προετοιμάστηκαν και μαγειρεύτηκαν εδώ και μερικές δεκαετίες. Σερβίρονται κρύες και δεν τρώγονται... φτύνονται!

1. Εγώ ειμί ο Κύριος το ΔουΝουΤού σου, όστις εισήγαγόν σε εις οίκον δουλείας, ουκ έσονταί σοι Θεοί έτεροι πλην εμού.

2. Να φτιάξεις ομοίωμα της Κεντρικής Ευρωπαϊκής Τράπεζας, της Ευρωπαϊκής Ενωσης, των ΗΠΑ (ξείπα), καθώς και καθενός τσαρλατάνου παπατζή επί της Υφηλίου, προέδρων, υπουργών, πρωθυπουργών, οικονομολόγων, και κάνε ομοιώματα αυτών και προσκύνα τα γονυπετής. Να λατρεύεις όλες αυτές τις σκατόφατσες και έτσι θα είσαι ευτυχισμένος πάνω στη γη.

3. Λάμβανε το όνομα Κυρίου του ΔουΝουΤού σου σε κάθε ευκαιρία. Η επανάληψις μήτηρ μαθήσεως γαρ.

4. Ξέχνα τα Σαββατοκύριακα, να εργάζεσαι και το Σάββατο και, αν δεν προλαβαίνεις να ποιήσεις πάντα τα έργα σου, να δουλεύεις και την Κυριακή, ο Κυριος ΔουΝουΤού σου το επιβάλλει.

5. Τίμα τους βιομηχάνους σου και τους τραπεζίτες σου, ίνα οι Αγορές σε αφήσουν να μακροημερεύσεις επί της γης.

6. Φόνευε, κατά προτίμηση τους αντιδρώντες νεολαίους.

7. Μοίχευε, αλλά προσεκτικά -κυκλοφορεί AIDS.

8. Κλέβε ελεύθερα.

9. Να ψευδομαρτυρείς κατά του πλησίον σου μαρτυρίες ψευδείς -και μακρινός να είναι δεν πειράζει.

10. Να επιθυμείς πάντα όλα όσα στον πλησίον σου ανήκουν -όχι μονάχα την κατσίκα του γείτονα.

Τί θα έκανα αν ήμουν ΔΝΤ

Αν ήμουν ΔΝΤ, θα ήθελα να ελέγχω οικονομικά τον πλανήτη. Οσο περισσότερες χώρες, δηλαδή. Θα είχα τακιμιάσει με τις εταιρείες σπόρων, λιπασμάτων, φαρμάκων και τροφίμων, όπως συμβαίνει σήμερα δηλαδή με το ΔΝΤ και τις εταιρείες κολαούζους. Οι βιομηχανίες όπλων, που εξαφανίζουν με φρικτό τρόπο τους ανθρώπους, είναι παρωχημένο κόλπο και δεν θα το προτιμούσα. Θα προτιμούσα να εξαφανίζω αργά αργά και μαρτυρικά τον πληθυσμό της Γης, χρησιμοποιώντας ένα αφανές όπλο που δεν προκαλεί απευθείας τρόμο και που θα το είχα δοκιμάσει επιτυχώς επι σειρά ετών στις αφρικανικές χώρες, την πείνα δηλαδή.

Αν ήμουν ΔΝΤ, λοιπόν, θα άλλαζα κατά τα δικά μου κέφια τον τρόπο διακυβέρνησης όλων των χωρών της Γης, ή, τουλάχιστον, των περισσοτέρων. Θα έλεγχα τα οικονομικά όλων των ανθρώπων, τί βάζει καθένας στην τζέπα δηλαδή. Θα έλεγχα και την παγκόσμια παραγωγή τροφής και, για να το πετύχω αυτό, θα φρόντιζα να αποδυναμώσω σιγά σιγά και στα μουλωχτά τις αγροτικές καλλιέργειες όλων των χωρών -ή των περισσότερων, εννοείται. Θα είχα μάθει ότι στους συμβατικούς πολέμους είναι οι πόλεις που υποφέρουν κυρίως, ενώ στα χωριά οι αγρότες όλο και κάτι βρίσκουν να τραφούν, οπότε, με το κόλπο του αφανισμού τους -τον δήθεν και τάχα μου εκπολιτισμό ή/και εκσυγχρονισμό της υπαίθρου- θα τους είχα όλους στο χέρι, υποψήφια θύματα υποσιτισμού.

Ετσι, θα μπορούσα να εκβιάζω πολίτες και κυβερνήσεις, ώστε να μου παραδώσουν αμέσως την εξουσία, χωρίς χρονοτριβή. Θα μάζευα λοιπόν μπικικίνια, θα ξεκοίλιαζα τα βουνά να τους αποσπώ τα πολύτιμα ορυκτά, θα μαύριζα τις θάλασσες με πλατφόρμες "φιλικές προς το περιβάλλον" τύπου ΒΡ, θα έκαιγα τα δάση να φυτεύω μπανανιές και θάμνους για βιοκαύσιμα, και θα τιγκάριζα τα θησαυροφυλάκιά μου με όλα τα καλά, αγαθά και υπηρεσίες, που θα κοστολογούσα όσο μου γουστάριζε.

Αν ήμουν ΔΝΤ, θα εξαφάνιζα και το χρήμα. Οχι σιγά σιγά, αλλά με τη μία! Θα ξημέρωνε μια μέρα που θα είχα καταφέρει να πάρω τον έλεγχο στα στιβαρά μου χέρια και θα καταργούσα όλα τα κυκλοφορούντα νομίσματα. Από εκείνη τη μέρα και μετά, όλοι θα πληρωνόντουσαν αναλόγως με την εργασία που προσφέρουν. Σε κάρτες ή κατευθείαν σε υπηρεσίες. Δεν δούλεψες αρκετά αυτό το μήνα; Δεν έχει παλτό, δεν έχει σερβιέτες, κολόχαρτο, σαλάτα μαρούλι ή δεν έχει κομμωτήριο ή υδραυλικό να σιάξει τη βρύση που στάζει -κάπως έτσι.

Αν ήμουν ΔΝΤ και ήσουν κατακαημένε μου άνθρωπε ανάπηρος ή με κάποιο μειονέκτημα, ψυχική ή σωματική ασθένεια -καρδιοπαθής, νεφροπαθής, κλπ, ας πούμε- δεν θα είχες στον ήλιο μοίρα, ούτε θα μπορούσες να βρεις εργασία, ούτε ασφαλιστικό ταμείο να σε τσοντάρει συντάξεις φυσικά, και, όταν θα γερνούσες θα σε πέταγα σαν άδειο σακκί κατευθείαν -χωρίς καν να σκεφτώ- στα άχρηστα. Οχι εντελώς άχρηστα κιόλας.. μπορεί να σε έκανα σαπούνι!

Αν ήμουν ΔΝΤ, θα έβαζα να διδάσκεται υποχρεωτικά στα σχολεία, εκτός από κάτι ψιλομαθηματικούλια, το μάθημα της Αήθους Αναλγησίας, από το νηπιαγωγείο. Θα μάθαινα στα παιδάκια να λένε ψέμματα, να κλέβουν, να βρίζουν και να κλοτσάν τη μάνα και τον πατέρα τους και να παίζουν ξύλο με το δάσκαλο μέχρι τελικής πτώσεως. Το πιο γερό παιδί θα το έχριζα σύμβουλό μου και θα το έγραφα στη Λίστα με τις υποψηφιότητες για τη θέση του μελλοντικού Προέδρου. Το λιγότερο, θα το έγραφα στη Λίστα με τους πανάξιους εκτελεστές των επιθυμιών Μου.

Ευτυχώς για μένα -και για σένα!-, δεν είμαι ΔΝΤ και δεν μπορώ να καταλάβω πώς είναι ΔΝΤ κάποιοι άλλοι, που σημαίνει ότι ΔΝΤ ισούται με απανθρωπισμό και ό,τι άλλο ακούσεις πως είναι το ΔΝΤ (ο,τιδήποτε που να περιέχει αριθμούς και ποσοστά) είναι σαχλαμάρες. Μου είναι αδύνατο να καταλάβω πώς υπάρχουν πλάσματα που θέλουν να λέγονται άνθρωποι, με μοναδικό στόχο στη ζωή τους την απαξίωση της ανθρωπιάς. Που θέλουν να βασανίζουν τους συνανθρώπους τους, που μαζεύουν χρήμα για το χρήμα, αντί να επιθυμούν για τον εαυτό τους και για όλους τους πολίτες της Γης την απόλαυση της ξενοιασιάς και την αγάπη προς τη μητέρα Φύση και τα πλάσματά της, φυτά και ζώα και ανθρώπους... Τι σκατά συνέβη, πού κάναμε λάθος τεσπά, και έγινε η ζωή μας κόλαση; Ο Ηλιος μας βλέπει και γελά και ο Θεός έχει πάθει έμφραγμα.

ΥΠΕΡΟΧΗ ΜΑΚΡΟΟΙΚΟΝΟΜΙΑ (Exandas)

Συγκλονιστικό το σημερινό αφιέρωμα του Εξάντα. Εβλεπα και άκουγα και ο νους μου ήταν στα δικά μας και αναρωτιόμουν αν θα λέμε τα ίδια και χειρότερα σε λίγο καιρό, αν τα παιδιά μας θα πεθαίνουν από πείνα, αν τα χωράφια μας θα τα λυμαίνονται εταιρείες καλλιεργώντας βιοκαύσιμα, μέχρι πού μπορεί να φτάσουν οι ανενδοίαστες εξουσίες που μας κυβερνούν, και άλλα τέτοια τρομαχτικά. Ελεγα από μέσα μου ότι, τελειώνοντας η εκπομπή θα πάψω να τα σκέφτομαι τόσο μαύρα, αλλά δυστυχώς τα σκεφτομαι ακόμα...

ΥΠΕΡΟΧΗ ΜΑΚΡΟΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

ΤΟ Δ.Ν.Τ. βρίσκεται στη Γουατεμάλα από το 1984. Τα τελευταία εφτά χρόνια η χώρα εμφανίζει εντυπωσιακή οικονομική ανάπτυξη που θα ζήλευαν πολλά ανεπτυγμένα κράτη. Ο μέσος όρος αγγίζει το 4%! Ωστόσο, την ίδια στιγμή, το 1 στα 2 παιδιά κάτω των 5 ετών πεθαίνουν από την πείνα και τον υποσιτισμό. Ένα ντοκιμαντέρ συγκλονιστικών αντιφάσεων, όπου τα υπέροχα οικονομικά στοιχεία δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματική ζωή.

Επιτόπια Έρευνα, Σενάριο, Σκηνοθεσία: Γιώργος Αυγερόπουλος
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Αλέξης Μπαρζός
Οργάνωση & Διεύθυνση Παραγωγής: Αναστασία Σκουμπρή
Έρευνα & Οργάνωση Θέματος: Μανώλης Φυλακτίδης
Μοντάζ: Γιάννης Μπιλήρης, Άννα Πρόκου
Πρωτότυπη Μουσική: Γιάννης Παξεβάνης
Μια παραγωγή της Small Planet για την ΕΡΤ © 2010-2011

«Ο πλούτος μας πάντα δημιουργούσε την πείνα μας
και έθρεφε την ευημερία των άλλων.
Στην αποικιοκρατική και νεο-αποικιοκρατική αλχημεία,
ο χρυσός μετατρέπεται για εμάς σε σκουριασμένη λαμαρίνα
και η τροφή σε δηλητήριο».

Εδουάρδο Γαλεάνο - Συγγραφέας και φιλόσοφος

Η Γουατεμάλα, στην Κ. Αμερική, έχει πληθυσμό και έκταση περίπου όση η Ελλάδα. Μακροοικονομικά, είναι η χώρα των χιλίων θαυμάτων! Εμφανίζεται ως μια από τις πιο σταθερές και αναπτυσσόμενες οικονομίες της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής. Ο πληθωρισμός της είναι ελάχιστος, η νομισματική της ισοτιμία συνεχώς σταθερή, η ανεργία βρίσκεται κάτω απ’ το 3% και οι εξαγωγές της ανθίζουν.

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο επιτηρεί την οικονομική πορεία της χώρας, ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του ’80. Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο του ΔΝΤ, Φερνάντο Ντελγάδο: «Η Γουατεμάλα έχει κάνει ρεκόρ. Παρουσιάζει ένα ιστορικό συμμόρφωσης και εκπλήρωσης υποχρεώσεων ιδιαίτερα ικανοποιητικό. Έχει επιδείξει αξιέπαινη φορολογική πολιτική και έχει επιτύχει σε όλα τα επίπεδα με τον πιο ικανοποιητικό τρόπο!». Τα τελευταία εφτά χρόνια, η Γουατεμάλα εμφανίζει εντυπωσιακή οικονομική ανάπτυξη που θα ζήλευαν πολλές ανεπτυγμένες χώρες. Ο μέσος όρος αγγίζει το 4%!

Όμως, κάθε νόμισμα έχει δύο όψεις, και κάποια άλλα στοιχεία έρχονται να μετριάσουν τον ενθουσιασμό. «Είμαστε η χώρα της Κ. Αμερικής με τον υψηλότερο δείκτη χρόνιου υποσιτισμού. Έχουμε περισσότερο από το μισό πληθυσμό μας να ζει σε συνθήκες φτώχειας, με λιγότερο από 2 δολάρια τη μέρα. Υπάρχουν τεράστιες ανισότητες και μεγάλες αντιφάσεις, που παρά τη μεγάλη παραγωγή πλούτου, και παρόλο που η χώρα μας είναι παραγωγός τροφίμων, το 49% των παιδιών μας κάτω των 5 ετών υφίστανται χρόνιο υποσιτισμό», σημειώνει ο Χόρχε Σάντος, συντονιστής του Κέντρου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.

Πράγματι, η Γουατεμάλα κατέχει μία από τις πρώτες θέσεις στον κόσμο σε ποσοστά χρόνιου παιδικού υποσιτισμού. Σύμφωνα με έρευνα που εξέδωσε η UNICEF το 2009, από τα 1200 παιδιά που γεννιούνται καθημερινά, τα 599 παιδιά πρόκειται να ζήσουν υποσιτισμένα. Λόγω και του υποσιτισμού της μητέρας, 3 παιδιά θα πεθάνουν την πρώτη μέρα της γέννησής τους, 6 πριν κλείσουν μια εβδομάδα ζωής, 4 πριν κλείσουν ένα μήνα, και 64 μωρά θα πεθάνουν πριν γίνουν 5 ετών. Ο χρόνιος παιδικός υποσιτισμός είναι η εθνική τραγωδία της Γουατεμάλα, μια σιωπηλή γενοκτονία που διεξάγεται υπό την ευημερία των αριθμών...

«Έχουμε ένα τόσο μεγάλο ποσοστό υποσιτισμένων και την ίδια στιγμή έχουμε τη μεγαλύτερη συγκέντρωση πλούτου σε όλη την Κ. Αμερική. Σε αυτή την κατάσταση έφτασε η χώρα μας μετά τις συμφωνίες με το ΔΝΤ!», λέει θυμωμένα ο Χάκομπο Ομάρ Χερόνιμο, συνδικαλιστής της οργάνωσης αγροτών Platforma Agraria.

Μέχρι το 1980, αν και τότε υπέφερε ακόμα τον αιματηρότερο εμφύλιο πόλεμο όλης της αμερικανικής ηπείρου, η Γουατεμάλα ήταν μια χώρα αυτάρκης σε παραγωγή τροφίμων. Το 1984, η αιμοσταγής δικτατορία προχώρησε σε συμφωνία με το ΔΝΤ, ξεκινώντας μια άγρια οικονομική πολιτική, η οποία συνεχίστηκε από όλες ανεξαιρέτως τις κυβερνήσεις, στρατιωτικές ή δημοκρατικές. Μέσα σε σκάνδαλα διαφθοράς για τα οποία ποτέ κανείς δεν τιμωρήθηκε, οι κρατικές επιχειρήσεις ιδιωτικοποιήθηκαν, οι φυσικοί πόροι πουλήθηκαν σε ξένες πολυεθνικές, το κράτος συρρικνώθηκε, οι μισθοί και τα εργασιακά δικαιώματα περικόπηκαν. Σήμερα, η χώρα παράγει μόνο το 50% των τροφίμων που χρειάζεται, και τα υπόλοιπα είναι εισαγόμενα. Κι όμως, υπολογίζεται ότι με τις εκτάσεις γης που έχει, η Γουατεμάλα θα μπορούσε να παράγει τρόφιμα για όλη την Κ. Αμερική!

Στα νοσοκομεία, οι γονείς αγωνιούν για τη ζωή των παιδιών τους. «Τα λεφτά δε φτάνουν για να αγοράσεις τα απαραίτητα για τα παιδιά. Ούτε μια λίβρα ζάχαρη δε μπορείς να αγοράσεις. Υπάρχουν μέρες που σε πιάνει απόγνωση και θλίψη, γιατί δεν μπορείς να κάνεις τίποτα!», λέει η Μαρία Λεονόρα και η Κωνσταντίνα συμπληρώνει: «Η Κυβέρνηση στέλνει ανθρώπους να ζυγίσουν τα παιδιά, αλλά ποτέ δεν στέλνει κάτι για τα παιδιά. Έρχονται να τα ζυγίσουν, λένε ότι είναι υποσιτισμένα και ότι πρέπει να παχύνουν. Αλλά πώς θα παχύνουν, αφού δεν στέλνουν τίποτα! Στέλνουν μόνο ανθρώπους για να τα ζυγίσουν!».

Ο σοσιαλδημοκράτης Πρόεδρος Άλβαρο Κολόμ κέρδισε τις εκλογές το 2008, υποσχόμενος διατροφική ασφάλεια για τους φτωχούς. Το 2009 κήρυξε τη χώρα σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, σε μια προσπάθεια να βρει διεθνή χρηματοδότηση, για να αντιμετωπίσει την επισιτιστική κρίση που πλήττει τη χώρα του. Επί των ημερών του, οι τιμές που ήδη είχαν εκτιναχθεί στα ύψη αυξήθηκαν και πάλι, αυτή τη φορά κατά 83%! Σχεδόν ο μισός πληθυσμός αποκλείστηκε από βασικά είδη τροφίμων.

«Διαχρονικά, αυτό οφείλεται στις πολιτικές της υποτιθέμενης απελευθέρωσης του εμπορίου, γιατί τελικά δεν απελευθερώνεται. Δεν έχουμε καν ελεύθερη Αγορά! Στην πραγματικότητα αυτό που έχουμε είναι νομοθεσίες χωρίς τέλος, που ωφελούν τις μεγάλες εταιρίες κι αφήνουν σε μειονεκτική θέση τους μικροκαλλιεργητές!», επιχειρηματολογεί ο συνδικαλιστής αγρότης Χερόνιμο. Στη Γουατεμάλα, το 97% της παραγωγικής γης βρίσκεται στα χέρια του 3% του πληθυσμού. Η κατοχή γης είναι άπιαστο όνειρο για το μεγαλύτερο –και φτωχότερο- τμήμα του πληθυσμού.

Το όνειρο αυτό έγινε πραγματικότητα το 1954, με την Αγροτική Μεταρρύθμιση του Χάκομπο Άρμπενς. Ήταν τα χρόνια της χαράς και της ελπίδας, τα «10 χρόνια της Άνοιξης». Άρχισαν το 1944 με μια λαϊκή επανάσταση που ανέτρεψε μια δικτατορία, έκανε ελεύθερες εκλογές, νομιμοποίησε τα συνδικάτα και την ελευθερία της έκφρασης, και το σημαντικότερο, έβαλε τις βάσεις για αναδιανομή της γης, ως τη μόνη λύση για να ξεφύγει ο φτωχός λαός από την πείνα. Όμως, το όνειρο δεν κράτησε για πολύ. Όταν η κυβέρνηση του Άρμπενς άρχισε να απαλλοτριώνει εκτάσεις της αμερικανικής United Fruit Company, οι Η.Π.Α. οργάνωσαν πραξικόπημα για να την ανατρέψουν. Το καθεστώς έγινε και πάλι δικτατορικό και η γη επιστράφηκε στους παλιούς ιδιοκτήτες της.

Κατά τη διάρκεια του εμφυλίου που ακολούθησε, εκατοντάδες χιλιάδες ιθαγενείς Μάγια εκτοπίστηκαν από τα πατρογονικά τους εδάφη, τόσο εξαιτίας των σφαγών, όσο και της άκρατης ιδιωτικοποίησης του φυσικού πλούτου της χώρας. Σύμφωνα με τον Εισαγγελέα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Σέρχιο Μοράλες: «Αυτή η απώλεια των εδαφών για την καλλιέργεια των βασικών προϊόντων είναι που έχει προκαλέσει στην πραγματικότητα την πείνα σ' αυτές τις περιοχές». Δεν είναι τυχαίο ότι οι ιθαγενείς Μάγια είναι αυτοί που περισσότερο υποφέρουν από τον υποσιτισμό.

Η Γουατεμάλα έχει γίνει σήμερα ο παράδεισος των ολιγοπωλίων. Μόνο ένας επιχειρηματικός όμιλος ελέγχει το 50% του σιταριού, ένας άλλος το 60% του ρυζιού, και ένας τρίτος το 80% του καλαμποκιού. Στα πιο εύφορα εδάφη δεν καλλιεργούνται πλέον τρόφιμα. Καλλιεργούνται μπανάνες, καφές, ζαχαροκάλαμα, καουτσούκ και βιοκαύσιμα, σε τεράστιες φυτείες που ανήκουν σε εταιρείες. Κι όπως λένε οι αγρότες πικρά: «Σήμερα στη Γουατεμάλα τα παραγωγικά εδάφη του Πολοτσίκ χρησιμοποιούνται για τον αφρικανικό φοίνικα. Ο αφρικανικός φοίνικας παράγει λάδι, που τελικά θα καταλήξει στο ντεπόζιτο των αυτοκινήτων, και όχι στην κοιλιά των φτωχών!».

____________________________
-->> Μεταφορά όσο γίνεται πιστή, από εδώ
-->> Δείτε το film on line
-->> Αξίζει όσο δεν λέγεται και άμα το δείτε, αγαπημένοι/ες μου αναγνώστες/τριες, θα καταλάβετε γιατί.