Σκοπός της ζωής μας δεν είναι η χαμέρπεια. Υπάρχουν απειράκις ωραιότερα πράγματα και απ' αυτήν την αγαλματώδη παρουσία του περασμένου έπους. Σκοπός της ζωής μας είναι η αγάπη. Σκοπός της ζωής μας είναι η λυσιτελής παραδοχή της ζωής μας και της κάθε μας ευχής εν παντί τόπω εις πάσαν στιγμήν εις κάθε ένθερμον αναμόχλευσιν των υπαρχόντων.
Σκοπός της ζωής μας είναι το σεσημασμένο δέρας της υπάρξεώς μας.
Ανδρέας Εμπειρίκος
_____________________
αυτο ειναι σημερινο ποστ στη ΣΠΗΛΙΑ ΤΟΥ ΝΟΣΦΕΡΑΤΟΥ, το οποίο τόλμησα να παραποιήσω εδώ
17 σχόλια:
Ναι, καλά. Κι εγώ αν είχα 40 παπόρια, σκοπό της ζωής μου θα είχα την αγάπη, τη λυσιτελή παραδοχή της ζωής μου και της κάθε μου ευχής εν παντί τόπω εις πάσαν στιγμήν εις κάθε ένθερμον αναμόχλευσιν των υπαρχόντων.
Σκοπός της ζωής μου θα ήτο το σεσημασμένο δέρας της υπάρξεώς μου, και πάλι, όμως,... θα φώναζε ο μπαμπάς.
Έλα, όμως, που οι υδραυλικοί στη Αθήνα έχουμε γίνει χιλιάδες, με τη σέσουλα τα πτυχία η Υδραυλική Αθήνας, Σαλονίκης και Κομοτηνής (μην αρχίσω να σου αναλύω τις μεταγραφές των ζώων στην Αθήνα), και πώς θα αποκτήσουμε εκείνο το λοφτ στο Γκάζι; Γι' αυτό σου λέω, βάστα εσύ τους ποιητές εφοπλιστές, κι άσε εμένα τώρα που τα καταφέρνω στα internet pipes, τζάμπα κανω τη φρι σέρβις τόσο καιρό;
:-) :-)
Τόσο πολλοί υδραυλικοί υπάρχουν; Πωπω και δεν τό'ξερα...
(προχτες πλήρωσα έναν 180 ευρά να βαλει μια βρύση σε ενα μπαλκόνι, την έβαλε και λάθος)
Οσο για τα 40 παπόρια, μάλλον κατι άλλο ήθελες να γράψεις (από παπά-) γιατί οι σημερινοι παποράδες μόνο τη πάρτη τους κοιτάνε να εξαπατανε το κοσμακη με ΜΚΟ.
σαραντα παπάρια; ποιος ειχε σαραντα παπάρια;
H Μαχη του σαρανταπάπαρου;
Ο Εμπειρίκος φυσικά! Κι αν δεν ήταν αριθμητικά 40, ζυγίζαν, ήταν πολύ βαρειά λέμε :)
Είχε βέβαια και τα καράβια του, να μην ανησυχεί...
Τα καράβια όμως πέφτουν έξω καμμιά φορά (φορολογική νομοθεσία, διεθνείς συγκυρίες, κλπ) ενώ τα "άλλα" αποκλείεται να επηρρεαστούν.
..και να χάσει κανείς τα καράβια, δλδ, του μένει το δέρας της υπάρξεώς του! LoL
(ο Εμπειρίκος ήξερε τι έλεγε)
''Η Σαρανταπαπαρουσα ''
Σενα δρομακι σκοτεινό , εκει που περπατουσα
Βλεπω ζωάκι ξαφνικά : Σαρανταπαπαρούσα
Που περπατουσε κουνιστό κουνωντας τα παπάρια
και τα παπαρια ελαμπαν , γυαλιστερά σαν ψαρια
που μόλις επιασε Ψαράς ,κι ησαν πολλά στο διχτυ
και ηταν η ωρα δώδεκα , βαθεια στο μεσονύχτι
Περάσαν τα μεσάνυχτα -γοργά περνά ο χρόνος-
κι αναρωτιέται ο Ψαράς: «να γίνω δολοφόνος
ενός θεσπέσιου ψαριού σαρανταπαπαράτου
που έχει σφραγίδα στα πλευρά «Σπηλιά του Νοσφεράτου»;
Οχι! ποτέ δεν θα σκοτώ-, δεν θα δολοφονήσω
τέτοια ψαρούκλα όμορφη. Της πείνας ας ψοφήσω!
Τέτοια σκεφτόταν ο Ψαράς κι απόμενε κολώνα
κι ας νύσταζε, κι ας πείναγε, κι αύριο ας είχ' αγώνα…
Στο τέλος τ' αποφάσισε και κόβει ένα παπάρι
τρώει το μισό τηγανιστό, το υπόλοιπο στο Ψάρι
το δίνει με μισή καρδιά γεμάτη καλοσύνη
κι εκείνο, στ' άλλα τριανταεννιά τον γράφει και τον σβήνει!
-->> της νύχτας τα καμώματα... :))))
Με τους υδραυλικούς είχα θέμα και γω.. έμαθα τελικά να τα κάνω μόνος. Άντε βρε για σένα κάνω έπτωση, 179,99 :P
Εχμ... υδραυλικός, ε.. Να ρωτήσω πόσων... παπαρίων..? ;))
(μια και το νέο ζύγι αποκαλύφθηκε!)
Ωστε εδώ ξεκίνησε το έπος της σαρανταπαπαρούσας;
Δεν τό'ξερα...
:)
Και που κατέληξε (...κυριολεκτικώς) !!! :-)
Ροδιά μου, περιχαρής δια την γνωριμίαν (...και την άψογον συνεργασίαν) !!! :-)
~~Θείο Μαρξ, εμ, δε βγαίνετε από το κονάκι σας για καμμιά βολτίτσα! με το στανιό πρέπει να σας ξεκουνάμε λέμε.. :))
~~Χρονοστιβάς, είσασταν απίστευτη!!!
Μπράβο βρε συ!!! Σπουδαία γνωριμία, μα την αλήθεια!!! Ωραία τα καταφέραμε :)))
~~SeaGulL, του μεγαλου Εμπειρικου ειναι...
Δεν νομιζω πως θα ειχε αντιρρηση... :))
Δημοσίευση σχολίου