Αναρωτιέμαι συχνά, περνώντας απο το θρυλικό μπλογκ ΔΕ ΜΑΣΑΜΕ ΡΕ, μέχρι πότε θα είναι επίκαιρα τα άρθρα του. Μέχρι πότε θα φαίνεται σαν να γράφτηκαν τώρα δα. Τόσο φρέσκα λέμε. Διαπιστώστε το και μόνοι σας. Κρίμα που δεν γράφει πια.
_____________________________________
Eυτυχώς ηττηθήκαμε σύντροφοι [τι διάβασα]
[Kατά τη γνώμη μου η εφημερίδα Kαθημερινή και ο Σκάι – ραδιόφωνο και τηλεόραση – αυτή τη στιγμή αποτελούν ότι καλύτερο στο χώρο των ειδήσεων.
Στο σχετικά πρόσφατο παρελθόν έχουν προχωρήσει σε κινήσεις για τις οποίες είναι υπόλογοι – απομάκρυνση συνεργατών όπως του (μακαρίτη) Λυκούργου Κομίνη, του κ. Τζίμη Πανούση, της κ. Αριστέας Mπουγάτσου, και του κ. Χάρη Mπότσαρη. Επίσης παραμένουν εκτεθημένοι για πρακτικές όπως η αντιγραφή του περιοδικού GQ που είναι ταπεινές και υπονομεύουν το προιόν τους.
Δεν τα ξεχνάω, αλλά οφείλω να τονίσω ότι κατά τη γνώμη μου η ατζέντα των θεμάτων που παρουσιάζουν σήμερα η Καθημερινή και ο Σκάι, καθώς και η ποιότητα του περιεχομένου είναι εξαιρετικές, ανεξάρτητα από το αν συμφωνώ πάντα με τις θέσεις τους.
Αυτό ήθελα και ήθελα να το γράψω εδώ και καιρό.][Άσχετο μεν, αλλά φαντάζομαι τον κ. Πρωθυπουργό να πανηγυρίζει διαρκώς για την κατάσταση που έχει φέρει τη χώρα, και το γεγονός ότι η κοινωνία μοιάζει να είναι σε αφασία]
---
Σήμερα ήθελα να σημειώσω δύο άρθρα που μου έκαναν εντύπωση:
O κ. Αντώνης Kαρκαγιάννης στη μόνιμη στήλη του στη σημερινή Κυριακάτικη Καθημερινή με τίτλο "Τάκης Λαζαρίδης: «Ευτυχώς ηττηθήκαμε σύντροφοι»"
Tο άρθρο είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον, αλλά έχει και ένα συγκλονιστικό επίλογο που ακολουθεί:
"Θα ρωτήσετε, έπειτα από αυτήν την καταλυτική κριτική τι μένει από την Αριστερά. Θα σας πω τη γνώμη μου ευθέως. Από την Αριστερά που γνωρίσαμε, την παραδοσιακή και επίσημη, δεν μένει τίποτα. Μένουν μόνο οι τραγικές θυσίες της. Και αυτές σαν βάρος στη συνείδησή μας.
Επειδή, όμως, ο κόσμος είναι γεμάτος αδικίες, ανισότητες, καταπιέσεις, αίμα και καταστροφές, το αριστερό αίτημα θα είναι πάντα ζωντανό και ενεργό. Ίσως γι' αυτό το λόγο η ηττημένη και στη χειρότερη στιγμή της, εγκλωβισμένη στον αποπνικτικό κρατισμό «Αριστερά» είναι ιδεολογικά κυρίαρχη, όπως πολύ σωστά παρατηρεί ο Τάκης Λαζαρίδης. Την άλλη Αριστερά μένει να την ανακαλύψουμε..."
Δείτε όλο το άρθρο εδώ.***
Tο άλλο άρθρο είναι του κ. Στέφανου Mάνου, επίσης στη σημερινή "Καθημερινή". H θέσεις του κ. Mάνου πολλές φορές έχουν προκαλέσει, αλλά το άρθρο του είναι τουλάχιστον ενδιαφέρον:
"Στο οικοδόμημα «Ελλάδα» εγκαταστάθηκαν στον επάνω όροφο οι βολεμένοι. Εσωστρεφείς, αδιάφοροι και απαθείς με όσα συμβαίνουν γύρω τους, με την προσοχή τους στραμμένη αποκλειστικά στον δικό τους μικρόκοσμο, χωρίς καμία ατομική και κοινωνική ευθύνη. Στους κάτω ορόφους και στα υπόγεια οι υπόλοιποι. Αμήχανοι, ανασφαλείς, βλέπουν τι γίνεται γύρω τους, αντιλαμβάνονται τα γενικότερα προβλήματα και περιμένουν. Περιμένουν να τους καθοδηγήσει κάποιος. Μάταια όμως, διότι καμιά τίμια και αληθινή φωνή δεν φθάνει σε αυτούς. Ολα τα μηνύματα πνίγονται στα παράθυρα της τηλεόρασης.
[…] Έγραψα άπειρες φορές για τις υποχρεωτικές και βαθιά προκλητικές αμοιβές (με ρήτρα αντικειμενικών αξιών) των συμβολαιογράφων, αλλά οι εύποροι και συντηρητικοί αναγνώστες δεν στενοχωρήθηκαν. Έχουν τα δικά τους προβλήματα, τον δικό τους κόσμο να φροντίσουν. Ο λογιστής όμως των 1.000 ευρώ τον μήνα, που ελπίζει να κάνει μια υπερωρία για να τα βγάλει πέρα, δεν έμαθε ποτέ ότι ένας Αθηναίος συμβολαιογράφος μπορεί εύκολα –με λίγη ώρα δουλειά– να βγάλει 50.000 ευρώ τον μήνα. Το μήνυμα δεν πέρασε ποτέ από το φίλτρο της τηλεόρασης."
Δείτε όλο το άρθρο εδώ.
Kαλή εβδομάδα.
_____________________________________
-->> Προσπάθησα να κρατήσω την εικόνα της ανάρτησης που μεταφέρω εδώ πέρα, όσο γίνει πιο πιστή. Σήμερα βέβαια, υπάρχουν ένα σωρό υπόβαθρα στην αγορά και ίσως βα είχε αλλάξει template και ο ίδιος. Η πιστότητα της μεταφοράς όμως είναι καθήκον ενός καλού αντιγραφέα/μεταφορέα. Κάνω λάθος;
-->> Φτωχύναμε αρκετά τα τελευταία χρόνια. Δυο σημαντικοί μπλόγγερς είναι μεγάλη απώλεια για το ελληνικό διαδικτυακό χωριό. ΔΕ ΜΑΣΑΜΕ ΡΕ και funEL, μας λείπετε και καταβάλουμε δυσανάλογες προσπάθειες να καλύψουμε το κενό της απουσίας σας.
-->> το ποστ αυτό δεν είναι έκκληση για επιστροφή, αντανακλά μονάχα τη νοσταλγία μου για την εποχή (αρκετά κοντινή) που υπήρχαν λιγότερα από 1.000 μπλογκ ελληνόφωνα και η αναλογία των αστεριών ήταν εξαιρετικά μεγάλη. Σήμερα, πού να ψάχνουμε για αστέρια στα 40.000 που φτάσαμε...
-->> μια επίσκεψη στο αξέχαστο αυτό μπλογκ είναι σημαντική. Εχει ένα σωρό ενδιαφέροντες συνδέσμους -όχι προς άλλα blogs μονάχα.
-->> αναγκάστηκα να κλείσω τα σχόλια απο σεβασμό προς το κείμενο, που δεν είναι δικό μου.
-->> Φτωχύναμε αρκετά τα τελευταία χρόνια. Δυο σημαντικοί μπλόγγερς είναι μεγάλη απώλεια για το ελληνικό διαδικτυακό χωριό. ΔΕ ΜΑΣΑΜΕ ΡΕ και funEL, μας λείπετε και καταβάλουμε δυσανάλογες προσπάθειες να καλύψουμε το κενό της απουσίας σας.
-->> το ποστ αυτό δεν είναι έκκληση για επιστροφή, αντανακλά μονάχα τη νοσταλγία μου για την εποχή (αρκετά κοντινή) που υπήρχαν λιγότερα από 1.000 μπλογκ ελληνόφωνα και η αναλογία των αστεριών ήταν εξαιρετικά μεγάλη. Σήμερα, πού να ψάχνουμε για αστέρια στα 40.000 που φτάσαμε...
-->> μια επίσκεψη στο αξέχαστο αυτό μπλογκ είναι σημαντική. Εχει ένα σωρό ενδιαφέροντες συνδέσμους -όχι προς άλλα blogs μονάχα.
-->> αναγκάστηκα να κλείσω τα σχόλια απο σεβασμό προς το κείμενο, που δεν είναι δικό μου.
