Τα όχι και τόσο παλιά χρόνια, υπήρχαν μερικά επαγγέλματα που σήμερα ξαναζούν χάρη στους μετανάστες, μια και οι έλληνες δεν καταδεχόμαστε να τα ασκούμε.
Υπήρχε το επάγγελμα της μοδίστρας, του ράφτη, της ασπρορουχούς, του καλυμματά, του παπλωματά, του στρωματά, του γανωματή, του τροχιστή.
Σήμερα, οι καλοί έλληνες επαγγελματίες* της ραπτικής σπανίζουν. Ευτυχώς, το έργο τους έχουν αναλάβει αρκετοί καλοί νεοφερμένοι. Εχουν ανοίξει μαγαζάκια στις γειτονιές και στραβώνονται στη ραπτομηχανή και στη βελόνα. Ευτυχώς για μας τους τεμπέληδες και ψηλομύτηδες.
-->> δυστυχώς, για να τροχίσεις ένα ψαλίδι ή ένα μαχαίρι πρέπει να κατέβεις στο κέντρο της Αθήνας (Ευρυπίδου, σε ένα υπόγειο) και για βρεις γανωματή πρέπει να πας λιγουλάκι πιο μακριά.. ίσαμε τα Γιάννενα!
*όλοι γίναν μοντελίστες και μόδιστροι πολυτελείας, απρόσιτοι για το μέσο πολίτη και τη νοικοκυρά
Υπήρχε το επάγγελμα της μοδίστρας, του ράφτη, της ασπρορουχούς, του καλυμματά, του παπλωματά, του στρωματά, του γανωματή, του τροχιστή.
Σήμερα, οι καλοί έλληνες επαγγελματίες* της ραπτικής σπανίζουν. Ευτυχώς, το έργο τους έχουν αναλάβει αρκετοί καλοί νεοφερμένοι. Εχουν ανοίξει μαγαζάκια στις γειτονιές και στραβώνονται στη ραπτομηχανή και στη βελόνα. Ευτυχώς για μας τους τεμπέληδες και ψηλομύτηδες.
-->> δυστυχώς, για να τροχίσεις ένα ψαλίδι ή ένα μαχαίρι πρέπει να κατέβεις στο κέντρο της Αθήνας (Ευρυπίδου, σε ένα υπόγειο) και για βρεις γανωματή πρέπει να πας λιγουλάκι πιο μακριά.. ίσαμε τα Γιάννενα!
*όλοι γίναν μοντελίστες και μόδιστροι πολυτελείας, απρόσιτοι για το μέσο πολίτη και τη νοικοκυρά
5 σχόλια:
Και μην ξεχνάς τα επαγγέλματα του μεροκάματου...
;-)
Δεν τα ξεχνάω.. Υπάρχουν όμως ακόμα έλληνες παλιοί μαστόροι σε αυτά, κυρίως συνταξιούχοι.
Αν και πρόσφατα πέτυχα ένα σούπερ μάστορα, ελβετό(!!!) που είναι μπογιατζής, πλακάς και μαρμαράς! Σπάνιο είδος προς εξαφάνιση ένας μάστορας με τόσες ειδικότητες!
Αααααα εγώ τη λέω την αμαρτία μου... είμαι -όσο γίνεται, δηλαδή- αυτάρκης :-) Και το ράψιμο μου αρέσει και μπαλώνω και καλύμματα για τους καναπέδες φτιάχνω μόνη μου και πλακάκια στρώνω και τη μπογιατζού κάνω κάθε πέντε χρόνια και τροχό έχω για ακόνισμα... αμίιιιιιι :-)
Όσο για κάποια άλλα επαγγέλματα που χάθηκαν, νομίζω πως χάθηκαν γιατί αφ' ενός χάθηκε το αντικείμενό τους (...ποιός γανώνει πια, όταν τα περισσότερα σκεύη είναι ανοξείδωτα ?) αφ' ετέρου ή επισκευή ενός παλιού αντικειμένου (... πχ, ρολογιού... να ένα ακόμα επάγγελμα που πνέει τα λοίσθια) στοιχίζει πλέον περισσότερο απ' ότι αν αγοράσει κανείς ένα καινούριο. Καλησπέρα και καλή εβδομάδα, Ροδιά μας ! :-)
Μπράβο βρε!!!
..δεν ανοίγεις κάνα μαγαζάκι λέμε.. ;)
Αααααπαπαπαπαπαπαπα... είναι να μπλέκεις με νοίκια, εφορίες, ΙΚΑ, σύκα ?... αφού τα ξέρεις (...λέμε) :-) Για ν' ανοίξεις μαγαζί (...όχι με λοστό) θέλεις τουλάχιστον μια κατοστάρα ευρά (...και μια να τρέχει) κι άλλη μια για να το κλείσεις, άμα δεν πάει καλά... που δε θα πάει (...λέμε) :-)
Δημοσίευση σχολίου