Ηλεκτρικά είδη και Τράπεζες

το καρτέλ των βιομηχανιών παραγωγής ηλεκτρικών ειδών και ο ύποπτος ρόλος των τραπεζών

Χτες το πρωί πήγα να ψωνίσω μια ηλεκτρική κουζίνα κι ένα ηλεκτρικό ψυγείο -όχι για μένα, έχω απο αυτά και διατηρούνται σε καλή κατάσταση -ευτυχώς.
Πήγα λοιπόν σε ένα μεγαλοκατάστημα, από αυτά που διαφημίζονται ΠΟΛΥ, μα πάάάρα ΠΟΛΥ λέμε. Εκεί, με υποδέχτηκαν με ανοιχτές αγκάλες, παρόλο που υπήρχε μέγας συνωστισμός από φτωχοδιάβολους -όλων των φύλων, των φυλών και των ηλικιών- που ζητούσαν πληροφορίες για τιμές κλιματιστικών και πώς γίνεται η επιδότηση και τι πρέπει να πληρώσουν, πόσο θα κοστίσει, κλπ.
Ενας εξυπηρετικός νέος με ξενάγησε και μου έδειξε διάφορες μάρκες, ρώταγα διαστάσεις, ιδιότητες, κλπ, και κατέληξα σε μια ελληνική μάρκα που δεν διέφερε σε τπτ από τα αντίστοιχα προϊόντα των γερμανικών εταιρειών.
_________________
10:24 am -->> UPDATE διευκρινιστικό, μετά από σχόλιο του Stazybο Hοrn: Σημειώνω εδώ ότι, επειδή δεν είχε το μοντέλο της κουζίνας που διάλεξα στην αποθήκη του, θα μου πούλαγε τη κουζίνα που είχε στη βιτρίνα. Παζάρεψα την τιμή, αλλά μου είπε ότι δεν γίνεται καλύτερη, αλλά να το πω στο λογιστήριο -πράγμα που έκανα στη συνέχεια, αλλά δεν πήρε τροπή προς όφελός μου. Η λογίστρια ήταν ανένδοτη.
Επίσης, τα μεταφορικά με χρέωση δική μου, και μάλιστα διπλά: 15 ευρά για το ψυγείο που θα ερχόταν απο την αποθήκη και 30 ευρά(!) για τη κουζίνα της βιτρίνας.
Είναι να μη τρελλαίνεσαι;
_________________
Ρώτησα τις τιμές, ρώτησα και για δόσεις.
Ο υπάλληλος μου είπε ότι μπορεί να γίνουν και 60 οι δόσεις και ενδιαφέρθηκα. Το ποσό της δόσης μου φάνηκε δυσανάλογα ψηλό και ρώτησα πόσο ανεβαίνει το κόστος στη περίπτωση αυτού του αριθμου των δόσεων. Επειδή ήταν σχεδόν διπλάσιο, ρώτησα μέχρι πόσες δόσεις είναι χωρίς τόκο και μου είπε «μέχρι 12 δόσεις, αλλά θα πάτε στο λογιστήριο να κανονίσετε τα υπόλοιπα». Προσπάθησε να με πείσει να ασφαλίσω τα προϊόντα με "μονάχα" 179 ευρά επιπλέον, αλλά δεν μάσησα. «Προτιμότερο να κάνει μια ασφάλεια πυρός ο πελάτης μου», είπα, «ναι, αλλά αν πάθουν κάτι από φωτιά π.χ. θα σας τα αλλάξουμε αμέσως με καινούργια» επέμενε, και συμπλήρωσα ότι «με την ασφάλεια πυρός θα του αλλάξουν και τα είδη, αλλά θα του σιάξουν και τις τυχόν ζημιές από φωτιά.» Δεν επέμενε άλλο. Κατάλαβε ότι δεν είμαι άσχετη.
Μάλιστα.
Πήγα στο λογιστήριο, όπου μόλις τελείωνε τη συναλλαγή της μια κυρία. Κάθησα στη καρεκλα. Μια ωραία υπάλληλος με γλυκό προσωπάκι και αθωο βλέμμα (ε, ξέρουν καλά πού βάζουν τις όμορφες υπαλλήλους!) άρχισε να κανει τους λογαριασμούς. Πρότεινα να πληρώσω προκαταβολικά το ποσό που περίσσευε, ώστε οι δόσεις να γίνουν ένα στρογγυλό ποσό. Το τελικό ποσό όμως που υπολόγισε η κοπέλα ήταν κατά 200 ευρά περίπου ανώτερο από το ποσό που μου είχε πει ο πωλητής. Ρώτησα «μα, λέτε ότι οι 12 δόσεις είναι άτοκες» και πήρα την απάντηση «ναι, αλλά αυτό το επιπλέον είναι το δικαίωμα της τράπεζας για το δάνειο». Εμεινα ξερή. «Ποιο δάνειο; δεν θέλω να πάρω κανένα δάνειο.» Εμεινε και η κοπέλα άναυδη. «Μα, έτσι γίνεται, για να ψωνίσετε με δόσεις, πρέπει να πάρετε δάνειο.» Φυσικά, έφυγα αμέσως αφήνοντας σύξυλη τη κοπέλα του λογιστηρίου και μια ουρά απο καμιά 15ριά που περίμεναν υπομονετικά.
Πήγα να ψωνίσω κάτι λάμπες κι ένα φωτιστικό. Μια χαρά. Ρώτησα αν ξέρουν κάποιο μαγαζί να ψωνίσω ηλεκτρικά είδη και μου υπέδειξαν ένα εκεί κοντά, συνοικιακό. Πήγα, φορτωμένη με τα πακέτα. Ζέστη.
Μπαίνω στο μαγαζί. Ο μαγαζάς με τον υπάλληλο, που μάλλον ήταν γιός του, χτυπούσαν μύγες. Ζήτησα νερό. «Δεν έχουμε», μου είπε. «Μα, μέσα σε τόσα ψυγεία και δεν υπάρχει λίγο νερό;» ρώτησα χαριτολογώντας «ε, και μέσα σε τόσα κλιματιστικά και σκάμε εδώ μέσα!» απάντησε επίσης χαριτολογώντας και σφουγγίζοντας τον ιδρώτα από το πρόσωπό του.
Ζήτησα να δω κουζίνες και ψυγεία. Τα συγκεκριμένα, στα οποία είχα καταλήξει στο προηγούμενο μεγαλοκατάστημα. Τα είχε. Τα είδα. Ρώτησα τιμές. Μου τις έγραψε σε ένα κατάλογο/προσπέκτους. Δίπλα στις εικόνες. Μαζί και τις διαστάσεις με μεγάλα γράμματα -με πέρασε μάλλον για γκαβή, αλλά δεν πειράζει! Εξυπηρετικότατος, έστειλε και το γιο του να φέρει νερό. Το ήπια στην υγειά τους. Αναψα τσιγάρο και κάπνισα. Είχε δυο τασάκια «για τους πελάτες, εγώ το έχω κόψει, καπνίστε ελεύθερα» είπε.
Συζητήσαμε τρόπο πληρωμής. Δόσεις, βέβαια, αφού διευκρινίστηκε ότι οι τιμές μετρητοίς είναι ακατέβατες επειδή «οι εταιρείες (συγκεκριμενα 3 εταιρείες, μια ελληνική και 2 γερμανικές) έχουν ορίσει κατώτερο πλαφόν για τα είδη τους και δε γίνεται να κάνει καμμιά έκπτωση, δεν μπορεί να φανεί σε τιμολόγιο κατώτερη τιμή».
Μάλιστα.
«Μέχρι 6 δόσεις είναι άτοκες» μου είπε και συμπλήρωσε «αλλά να προσέχετε να πληρώνετε το ακριβές ποσό της δόσης, γιατί θα σας έρχεται ένα χαρτί που θα γράφει το ελάχιστο, π.χ. "ελάχιστο ποσό δόσης 30 ευρώ". Να προσέξετε να μη πληρώνετε αυτό που γράφει το χαρτί αλλά το ποσό της δόσης, γιατί διαφορετικά θα σας χρεώσουν τον κούκο αηδόνι!» Κατάλαβα. Το τί κόλπα μηχανεύονται οι τράπεζες για να τ' αρπάζουν.
«Πώς γίνεται ο διακανονισμός των δόσεων;» ρώτησα. «Με δάνειο ή με κάρτα καλύτερα» μου απάντησε. «Αν δεν έχω κάρτα και δεν θέλω δάνειο;» ξαναρώτησα. «Δεν μπορείτε να ψωνίσετε με δόσεις, μόνο μετρητοίς.»
Μάλιστα. Κατάλαβα πως αν δεν έχεις κάρτα τη σήμερον ημέρα, απλώς δεν υπάρχεις. Αν δεν θέλεις να πάρεις δάνειο είσαι εντελώς άουτ. Μάλλον ανήκω στις εξαιρέσεις της παλαιάς σχολής.
Τελικά, θα περιμένω να έρθει ο άνθρωπός μου από άλλη ευρωπαϊκή χώρα να τα κανονίσει, μια και έχει εξοικειωθεί με αυτά τα κόλπα. Χώρια που μου είπε πως μπορεί να κάνει απέξω τη παραγγελία και -πιθανότατα- σε καλύτερες τιμές. Οπως πολύ παλιά, που τρέχαμε εις τας ευρώπας να ψωνίσουμε αφορολόγητα είδη. Τόσο καλά.
..και μετά μιλάμε για αναζωπύρωση του ενδιαφέροντος του αγοραστικού κοινού, για ζέσταμα της αγοράς και άλλα παραμύθια. Εντώ είναι Μπαλκάνια. Εντώ Ελλαντιστάν λέμε.

________________
UPDATE: Μόλις βρήκα στο διαδίκτυο τα είδη αυτά σε κόστος συνολικό 400 € φτηνότερα από το συνοικιακό μαγαζί και 600 € φτηνότερα απο το μεγαλοκατάστημα και μάλιστα ΧΩΡΙΣ επιβάρυνση για μεταφορικά και παράδοση σε 2-4 εργάσιμες ημέρες. EVIVA INTERNET λέμε
http://www.tsampas.gr/
UPDATE 25 Jun 2009-->> Τελικά, δεν ψώνισα από το www.tsampas.gr, σημειώνω απλώς ότι υπάρχει και αυτή τη δυνατότητα και παρακαλώ όποιον έχει δοκιμάσει να ενημερώσει.
UPDATE 25 Jun 2009-->> τι έκανα τελικά, εδώ: ηλεκτρικά είδη (ενημέρωση)
________________
Συμπέρασμα: (updated, 25 Jun 2009)
1. Οσο μεγαλύτερο κατάστημα, τόσο μεγαλύτερη κλεψιά! Φυλάξου, αγαπημένε/η μου αναγνώστη/τρια.
2. Το ίντερνετ είναι μια λύση ακόμα, μακριά από τα νύχια των αρπακτικών.
3. Ρωτήστε φίλους και γνωστούς που εμπιστεύεστε, όλο και κάποιο μικρό συνοικιακό κατάστημα (με καλές τιμές και καλή εξυπηρέτηση) θα γνωρίζουν.