Σελίδες

Πέμπτη 25 Ιουνίου 2009

Ολα όσα θέλατε να μάθετε για τη λαθρομετανάστευση...

...αλλά δεν βρίσκατε έναν άνθρωπο να ρωτήσετε.
(αναδημοσίευση από εδώ:-->> http://www.philology.gr/blog/?p=457)

Επειδή τυχαίνει να συναναστρέφομαι με κόσμο που ασχολείται με το θέμα κι έχω ακούσει πολλά, νομίζω ότι σχεδόν έχω αποκτήσει ειδικότητα στο ζήτημα της λαθρομετανάστευσης. Ιδού, λοιπόν, όλα όσα πρέπει να ξέρετε για το θέμα, υπό τη μορφή ερωταποκρίσεων.

Τι ισχύει νομοθετικά για τη λαθρομετανάστευση;
Υπάρχει συγκεκριμένη διαδικασία με την οποία έρχεται νόμιμα κάποιος αλλοδαπός για να εργαστεί στη χώρα μας. Πέραν αυτών, όποιος εισέρχεται παράνομα στη χώρα τιμωρείται με φυλάκιση και απέλαση. Υπάρχει όμως μία διάταξη, σύμφωνα με την οποία ο εισαγγελέας μπορεί να απόσχει από την ποινική δίωξη του λαθρομετανάστη, προκειμένου να προχωρήσει αμέσως η διαδικασία της απέλασης. Αυτό γίνεται στις 99% των περιπτώσεων. Μάλιστα, συνήθως οι λαθρομετανάστες δεν οδηγούνται καν στον εισαγγελέα για να δηλώσει ότι απέχει από τη δίωξη, αλλά κινείται κατευθείαν σε βάρος τους η διαδικασία της απέλασης, αφού θεωρείται δεδομένη η αποχή του εισαγγελέα.

Αφού λοιπόν ισχύουν αυτά γιατί δεν απελαύνονται και είναι τόσο πολλοί οι λαθρομετανάστες;
Γιατί η απέλαση δεν είναι τόσο εύκολη υπόθεση. Στην περίπτωση των λαθρομεταναστών από χώρες που συνορεύουν με την Ελλάδα, δεν υπάρχει πρόβλημα. Οι Αλβανοί και οι (ελάχιστοι) Σκοπιανοί απελαύνονται στη χώρα τους εντός λίγων ημερών, χωρίς πρόβλημα. (Βεβαίως, οι ίδιοι μπορούν να επιστρέψουν πολύ πιο εύκολα, αλλά ας το αφήσουμε αυτό το θέμα). Τα προβλήματα παρουσιάζονται στην περίπτωση των Ασιατών και των Αφρικανών. Σχεδόν κανείς εξ αυτών δεν διαθέτει διαβατήριο ή οποιοδήποτε στοιχείο που να αποδεικνύει την ταυτότητά τους. Κι αν ακόμη το κράτος αναλάβει να πληρώσει το καθόλου ευκαταφρόνητο ποσό της αεροπορικής μεταφοράς τους στη χώρα τους, καμία αεροπορική εταιρεία δεν δέχεται να μεταφέρει επιβάτες χωρίς ταξιδιωτικά έγγραφα. Προβλέπεται βέβαια η έκδοση προσωρινών ταξιδιωτικών εγγράφων για να χρησιμοποιηθούν κατά την απέλαση. Η διαδικασία, όμως, σπανίως εφαρμόζεται, γιατί είναι χρονοβόρα και συνήθως απαιτεί περισσότερους από τρεις μήνες που είναι το ανώτατο επιτρεπτό διάστημα προσωρινής κράτησης. Επιπλέον, κάποιες προξενικές αρχές αρνούνται να εκδώσουν ταξιδιωτικά έγγραφα (Ιράκ) ή φέρνουν προσκόμματα και χρονοτριβούν (Πακιστάν) ενώ κάποιες χώρες δεν έχουν καθόλου διπλωματική εκπροσώπηση στη χώρα μας (Αφγανιστάν).
Στα παραπάνω έρχεται να προστεθεί και η στάση της Τουρκίας. Η γείτων δεν κάνει απολύτως τίποτα για να εμποδίσει τις στρατιές των μεταναστών που μπαίνουν παράνομα από τα ανατολικά της σύνορα, γιατί ξέρει ότι θα βγουν από τα δυτικά. Κανένας δεν έχει προορισμό τη χώρα, αλλά σκοπεύει να περάσει στην Ευρώπη. Προσωπικά δεν νομίζω ότι υπάρχει οργανωμένο σχέδιο σε βάρος της Ελλάδας. Απλά σκέφτονται ότι δεν χρειάζεται να ξοδεύουν πόρους για να αντιμετωπίσουν ένα πρόβλημα που δεν είναι δικό τους.
Υπάρχει, ωστόσο, διακρατική συμφωνία, με την οποία η Τουρκία δεσμεύεται να παραλαμβάνει υπηκόους τρίτων χωρών όταν μπήκαν αποδεδειγμένα (πώς αποδεικνύεται άραγε αφού κανείς δεν έχει διαβατήριο με σφραγίδα εισόδου;) από την Τουρκία στην Ελλάδα. Τα τελευταία χρόνια η Τουρκία αρνείται να παραλάβει ακόμη κι αυτούς. Αλλά κι αν ακόμη τους παραλάμβανε δεν είχε την υποχρέωση να τους ξαναστείλει στη χώρα τους. Είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα επιχειρούσαν και πάλι να επιστρέψουν στην Ελλάδα.

Τι γίνεται, λοιπόν, στην πράξη;
Όταν συλλαμβάνεται για παράνομη είσοδο στη χώρα ένας Ασιάτης ή Αφρικανός μένει προσωρινά κρατούμενος στο αστυνομικό τμήμα που τον συνέλαβε (κάποιοι λίγοι στα λίγα κέντρα φιλοξενίας). Εκεί, όπως είπαμε, μπορεί να κρατηθεί το πολύ τρεις μήνες και αν στο διάστημα αυτό δεν σταθεί δυνατή η απέλαση (που σίγουρα δεν θα σταθεί) αφήνεται ελεύθερος, αφού του δοθεί μία προθεσμία τριάντα ημερών για να αναχωρήσει μόνος του από τη χώρα. Προσοχή όμως. Δεν μιλάμε για φυλακή αλλά για κρατητήριο, δηλαδή για ένα χώρο που προορίζεται για κράτηση έως το πολύ είκοσι τεσσάρων ωρών.



Μιλάμε για ένα ανήλιαγο, παμβρώμικο κελλί, όπου συνωστίζονται συνήθως δεκάδες, που δεν προαυλίζονται, που δεν έχουν καν δυνατότητα φροντίδας της προσωπικής υγιεινής και λαμβάνουν ένα υποτυπώδες συσσίτιο αξίας 5,87 ευρώ ημερησίως. Όποιος από εσάς πέρασε έστω και μία νύχτα σε αστυνομικό κρατητήριο, είναι σίγουρο ότι του σηκώνονται οι τρίχες της κεφαλής όταν σκέφτεται ότι μπορεί εκεί να περάσει ένας άνθρωπος τρεις μήνες. Ευτυχώς, συνήθως, εφευρίσκονται τρόποι για να αποφευχθεί η τρίμηνη κράτηση. Ένας τρόπος είναι να κάνει ο αλλοδαπός αντιρρήσεις κατά της κράτησής του και να ζητήσει από το Πρωτοδικείο να τον αφήσει για να αναχωρήσει μόνος του από τη χώρα (έτσι δίνεται η ευκαιρία στους δικηγόρους να βγάλουν κι αυτοί το κατιτίς τους). Άλλος τρόπος είναι η ίδια η αστυνομική αρχή να διατάξει προσωρινή αναστολή της απέλασης, αφού αυτή είναι ανέφικτη, και να δοθεί μία προθεσμία στον αλλοδαπό να φύγει μόνος του από τη χώρα. Δηλαδή να γίνει μία ώρα αρχίτερα αυτό που θα γίνει ούτως ή άλλως σε ένα τρίμηνο.

Δηλαδή οι Ασιάτες ή Αφρικανοί που συλλαμβάνονται στις επιχειρήσεις - σκούπα δεν επαναπροωθούνται;
Όχι. Μόνο Αλβανοί, Σκοπιανοί, Τούρκοι. Οι υπόλοιποι κατά πάσα πιθανότητα σε λίγο (ή το πολύ σε τρεις μήνες) θα είναι πάλι ελεύθεροι. Οπότε, μπορείτε ελεύθερα, ανάλογα με τα φρονήματά σας και τα αντανακλαστικά σας, να χαρείτε ή να εξοργιστείτε.

Δηλαδή δεν υπάρχει λύση;
Όχι λύση, αλλά λύσεις. Διαλέξτε και πάρτε:
1. Κάθε αλλοδαπός που συλλαμβάνεται χωρίς νόμιμα έγγραφα να οδηγείται όχι στην αστυνομία για απέλαση αλλά στο δικαστήριο. Σ’ αυτή την περίπτωση η χώρα μας θα ήταν ελάχιστα ελκυστική για τους παράνομους αλλοδαπούς. Όμως, πέρα από το γεγονός ότι θα κλείνουμε στη φυλακή ανθρώπους που το μόνο τους έγκλημα είναι ότι αναζήτησαν μία καλύτερη ζωή ή προσπάθησαν να ξεφύγουν από κάποιο κίνδυνο, θα πρέπει να βάλουμε βαθιά το χέρι στην τσέπη για να χτίσουμε άλλες τόσες φυλακές και να επιβαρύνουμε την ήδη επιβαρυμένη δικαιοσύνη.
2. Άλλη λύση, λένε, είναι η αυστηρότητα απέναντι σ’ αυτούς που μεταφέρουν μετανάστες. Ο νόμος είναι ήδη αρκετά αυστηρός, αλλά δυστυχώς το προσδόκιμο κέρδος είναι τόσο ώστε πολλοί δέχονται να αναλάβουν το ρίσκο.
3. Αυστηρότητα απέναντι σε όσους απασχολούν μετανάστες χωρίς άδεια. Και αυτό ισχύει, αλλά εγείρονται άλλα προβλήματα. Αυτοί που απασχολούν μετανάστες μπορεί να μην είναι σε θέση να ελέγξουν τη νομιμότητα ή όχι των χαρτιών τους. Εκτός αυτού, μερικές εργασίες τις αναλαμβάνουν μόνο παράνομοι λαθρομετανάστες (π.χ. βοσκοί στα ορεινά χωριά). Σε γενικές γραμμές, η αστυνομία κυνηγάει τους παράνομους μετανάστες αλλά σπανίως διώκει τον εργοδότη τους, ακόμη κι αν τους συλλάβει μέσα στο χώρο εργασίας!
Τελικά λύση θα βρεθεί όταν βρεθεί τρόπος να επαναπροωθούνται όσοι μπήκαν παράνομα στη χώρα από όσο μακριά κι αν ήλθαν. Και, εννοείται, είναι ένα πρόβλημα που μπορεί να λυθεί μόνο με πανευρωπαϊκή συνεργασία.

Τι γίνεται με αυτούς που ζητούν πολιτικό άσυλο;
Δικαιούνται να περιέλθουν στο καθεστώς του πολιτικού πρόσφυγα όσοι κινδυνεύουν στη χώρα τους από διώξεις για λόγους θρησκείας, χρώματος, φυλής, πολιτικών πεποιθήσεων κ.λπ. Είναι γεγονός ότι πολλοί κάνουν αίτηση για πολιτικό άσυλο όχι επειδή κινδυνεύουν για κάποιο από τους παραπάνω λόγους, αλλά επειδή κινδυνεύουν γενικότερα π.χ. λόγω πολέμου. Από την άλλη κάποιος που στην πατρίδα του μπορεί να υποστεί διώξεις, όταν ταξιδεύει τόσο μακριά και κάτω από συνθήκες που όλοι γνωρίζουμε, είναι πολύ δύσκολο να αποδείξει ότι στη χώρα του κινδυνεύει λόγω διακρίσεων. Πολύ απλά δεν μπορεί να κουβαλά μαζί του ντοκουμέντα. Το αποτέλεσμα είναι από τις αιτήσεις για χορήγηση πολιτικού ασύλου που κατατίθενται να ικανοποιούνται κάτω από το 0,5%. Είναι πολύ λίγο αλλά και η (οποιαδήποτε) αρχή δεν θα μπορούσε να ικανοποιήσει αίτηση πολιτικού ασύλου χωρίς αποδείξεις.

Τελικά τι παραπάνω θα κάνει ο ΛΑ.Ο.Σ. αν συμμετέχει στην κυβέρνηση;
Τίποτα. Μπορεί να σκληρύνει η στάση της αστυνομίας και του κράτους γενικότερα απέναντι στους μετανάστες, αλλά σε πρακτικό επίπεδο τίποτα απολύτως δεν μπορεί να κάνει για να απελάσει έστω κι έναν μετανάστη παραπάνω. Ο ΛΑ.Ο.Σ. λέει “να μείνουν οι νόμιμοι και να φύγουν οι παράνομοι”. Μόνο που παραλείπει να μας πει πώς θα το κάνει αυτό και πώς θα ξεπεράσει τα προβλήματα που κάνουν ανέφικτη την απέλαση.
Επομένως, αν ψηφίζετε ΛΑΟΣ επειδή νομίζετε ότι θα καθαρίσει τον τόπο από τους μετανάστες, βρείτε κάποιο καλύτερο λόγο για να δικαιολογήσετε την ψήφο σας.

Εάν σας έχει μείνει κάποια απορία, πολύ ευχαρίστως να προσθέσω την ερώτησή σας μαζί με την απάντηση.
__________________________________
αναδημοσίευση από εδώ:-->> http://www.philology.gr/blog/?p=457


7 σχόλια:

Unknown είπε...

ο όρος "λαθρομετανάστευση" χρησιμοποιείται από τα μέσα κυρίως με απαξιωτικό τρόπο.
είναι επίσης ένας όρος που αποτελεί αντίφαση από μόνος του, υπονοεί ότι αυτοί οι άνθρωποι, που φεύγουν από τις πατρίδες τους για να σώσουν τη ζωή τους, οφείλουν να έχουν ταξιδιωτικά έγγραφα και βίζα. είναι ποτέ δυνατόν?
εξαιρετική η ανάρτηση κατά τα άλλα...

Rodia είπε...

Ο όρος "λαθρομετανάστης" χρησιμοποιήθηκε πρώτη φορά κάπου πριν το 1920, για τους έλληνες που πήγαιναν στις ΗΠΑ κρυμμένοι σε αμπάρια πλοίων. Λίγο αργότερα, για έλληνες που τους φόρτωναν ψεύτικα διαβατήρια ορισμένοι αετονύχηδες για να τους στείλουν να εργαστούν στην Αμερική -πάλι. Τότε, μάλλον δεν είχε απαξιωτική χροιά, αλλά χροιά καταφερτζή.

Ευχαριστώ kokalina :) Αν και τα εύσημα ανήκουν όλα στον "αταίριατο" που ανέβασε το άρθρο. Εδώ, έγινε απλώς μια μεταφορά...

...καλό είναι να "τρέχουν" παρόμοια κείμενα σε περισσότερους τόπους!

Χρονοστιβάδα είπε...

Τώρα, να πω αυτό που σκέφθηκα διαβάζοντας το κείμενο ?... θα το πω, παρά τo ενδεχόμενο να χαρακτηριστώ κάτι που δεν είμαι.
Για τη στέγαση αυτών των ανθρώπων και για τον επαναπατρισμό εκείνων που δεν μπορούν να "απορροφηθούν", δηλαδή να αποκτήσουν νόμιμα έγγραφα, εργασία και κατοικία, δεν θα μπορούσε να συμβάλει ο στρατός ?
Δε μιλάω βέβαια για "στρατόπεδα συγκέντρωσης" (... δε μ' αρέσει αυτό το πολιτικό παιχνίδι με τις λέξεις), αλλά για κτήρια που αποτελούν ιδιοκτησία του Ελληνικού στρατού -ξενοδοχεία ως επί το πλείστον- και εγκαταστάσεις που θα μπορούσαν να μετατραπούν σε προσωρινούς χώρους φιλοξενίας μεγάλων ομάδων πληθυσμού (...που θα μπορούν, άλλωστε, να χρησιμοποιηθούν και για Έλληνες άστεγους, θύματα φυσικών ή άλλων καταστροφών ή άπορους). Κι εφόσον "καμία αεροπορική εταιρεία δεν δέχεται να μεταφέρει επιβάτες χωρίς ταξιδιωτικά έγγραφα", δε θα μπορούσαν μόνο εξ αιτίας αυτού, να χρησιμοποιηθούν πολεμικά αεροσκάφη ή πλοία (...σε συνεννόηση πάντα με τις κυβερνήσεις των χωρών που θα τους παραλάβουν... μην κατηγορηθούμε και για παραβίαση συνόρων και εισβολή σε ξένα εδάφη, γιατί θα ΄χουμε άλλα). Επίσης, δεν καταλαβαίνω γιατί δεν ενισχύονται οι περίπολοι των πλοίων στις περιοχές απ' όπου, αποδεδειγμένα, περνούν τα δουλεμπορικά σαπιοκάραβα ? Γιατί το λιμενικό σώμα και το πολεμικό ναυτικό κάνουν τα στραβά μάτια ? Μήπως παίζουν -κι εκεί- τίποτα μιζούλες ή άλλες επιδιώξεις, πουχου πολιτικού τύπου ? Βλέπεις Ροδιά μου, το κακό είναι πως στην Ελλάδα έχουμε έναν στρατό που, δυστυχώς, δεν κατάφερε να κόψει τον ομφάλιο λώρο που τον συνδέει με τη δικτατορία και οι οποιεσδήποτε επιπλέον αρμοδιότητες, θα κινούσαν επικίνδυνες διεκδικήσεις...

Rodia είπε...

Δηλαδή, θεωρείς δεδομένο ότι αυτοί οι φουκαράδες πρέπει να επιστρέψουν στο στόμα του λύκου; Εκεί όπου τους κυνηγούν, εκεί από όπου έφυγαν κυνηγημένοι για να ζητήσουν άσυλο και ελπίδα στη χώρα μας; ή στην "ευτυχισμενη" Δύση; Στη Δύση, η οποία, με τους πολέμους και άλλα δεινα που δημιουργεί στις χώρες τους, δημιουργεί και το παράλληλο πρόβλημα της μετανάστευσης;
..και.. πού βρίσκεται ο Ξένιος Δίας; Πού βρίσκεται ο σεβασμός του Ικέτη, που έκανε την αρχαία Αθήνα να δεχτεί ακόμα και το μιαρό πατροκτόνο και αιμομίκτη Οιδίποδα, όταν έφτασε ικετεύοντας προστασία;..

Χρονοστιβάδα είπε...

Δεδομένο δεν θεωρώ τίποτα... ούτε το ότι πρέπει ντε και καλά να επιστρέψουν, ούτε ότι έφυγαν κυνηγημένοι ή "τους έφυγαν" οι δουλέμποροι, τάζοντάς τους λαγούς με πετραχήλια που ποτέ δεν θα έβρισκαν, ούτε ότι εδώ που βρίσκονται στοιβαγμένοι ο ένας πάνω στον άλλο, είναι πιο ευτυχισμένοι απ' ότι ήταν στη χώρα τους... Άραγε τους ρώτησε κανείς, πως και γιατί ήρθαν ? Τους ρώτησε κανείς αν τους αρέσει αυτό που αντίκρισαν ενώ περίμεναν άλλα ? Αν θέλουν να ξαναδούν τον τόπο τους, το σπίτι τους, τη μάνα τους ? Αν αυτό που έβλεπαν ώς σωτηρία νιώθουν τελικά πως ήταν λάθος ? Αν μετάνιωσαν και δε μπορούν να κάνουν πίσω ?
Όταν μια κοινωνία κάνει ό,τι μπορεί και δίνει ό,τι έχει για να ζήσουν αυτοί οι άνθρωποι αξιοπρεπώς, αλλά αυτό που μπορεί κι αυτό που έχει δεν φτάνει, με αποτέλεσμα η ζωή και των μεν και των δε να γίνεται χειρότερη, τι πρέπει να κάνει αυτή η κοινωνία, κατά τη γνώμη σου ?
Αν έρθεις να μείνεις στο σπίτι μου (... κι όχι στο σπίτι της Αγγελοπούλου ή της Λάτση ή της Βαρδινογιάννη... κι έχω λόγο που το λέω αυτό) και σου πω, Ροδιά μου, μπορώ να σε φιλοξενήσω ένα μήνα, άντε δυο, άντε ένα χρόνο, αλλά παρά πάνω δε μπορώ, γιατί κι εγώ δεν τα βγάζω πέρα, θα με πεις αφιλόξενη ?

Rodia είπε...

Αλλοίμονο αν εννούσα ότι είναι ζήτημα του κάθε πολίτη η φιλοξενία μεταναστών. Είναι όμως δουλειά όλων μας να στηρίξουμε αυτους τους ανθρώπους πιεζοντας (πολιτεία και θεσμους) να δοθεί ανθρωπιστική λύση στο πρόβλημά τους.
Δεν ειναι ζωα να τους μαντρώσουμε, δεν ειναι πακέτα να τα επιστρέψουμε. Να σκυψουμε προς εκεινους, να καταλαβουμε, να ενταξουμε, να ενισχυσουμε, κλπ κλπ.
Οι φόροι που ΔΕΝ πληρώνονται απο τους πλουσιους, τα ΥΠΕΡκερδη των τραπεζων και των αεριτζηδων, αν μαζευτουν ολα αυτα, φτανουν να περιθάλψουν ολοκληρες χωρες που ζουν μεσα στη φτωχεια.
Αυτα γενικα.

Ειδικα τωρα, για μας εδω περα, θα ηταν αρκετό να ενταξουμε Νομιμα στην αγορα εργασιας, μια και οι δουλειες που κανουν δεν προτιμούνται απο μας τους ελληνες. Να πληρώνουν οι εργοδότες τις εισφορές στα ταμεία (ΙΚΑ, κλπ) και να ανασάνουν.. Να φορολογουνται ισότιμα με μας, να ζουν όπως ζούσαμε κι εμεις πριν μερικα χρονια που δεν ειχαμε γινει χαρτογιακαδες και καταναλωτες!
Αντε, πάω για νανακια, εχω πρωινο εγερτηριο.
..μη τα παιρνεις προσωπικά, ειναι πολύ μεγάλο και απλωμενο θεμα. :))

Χρονοστιβάδα είπε...

Δεν το πήρα προσωπικά, Ροδιά μου... το προσωποποίησα γιατί δε μ' αρέσει να γενικεύω. Βεβαίως και οφείλει το απρόσωπο κράτος να εξαντλεί τα νομικά και οικονομικά περιθώρια ένταξης, ενίσχυσης και προστασίας των μεταναστών. Μάλιστα, αν το έκανε (... ένας τρόπος είναι και αυτός που ανέφερες, με τον οποίο συμφωνώ... αυτό εννοούσα κι εγώ παραπάνω, όταν έγραψα "έχω λόγο που το λέω αυτό") ίσως δεν υπήρχε και "πρόβλημα". Ο διάλογος που αναδημοσιεύεις όμως, εξετάζει νομικά, την περίπτωση που μια κατάσταση γίνεται "προβληματική"... όταν, για παράδειγμα, η ανεργία στον ιδιωτικό τομέα έχει φτάσει στο απροχώρητο (...κι εγώ άνεργη είμαι και δεν με ενοχλεί καθόλου, αν τη δουλειά μου μπορεί να την κάνει κι όχι να την "πάρει" ένας μετανάστης... μακάρι να υπάρχει δουλειά κι ας την πιάσει εκείνος), ώστε αυτά που προτείνεις και όλοι θα θέλαμε, εκ των πραγμάτων, είναι πολύ δύσκολο να εφαρμοστούν.
Τέλος πάντων, το θέμα είναι όντως μεγάλο και "μπαμπουσκοειδές", που λέει κι ένας φίλος μου :-)