Η διάλυση του Δημόσιου Τομέα στην Ελλάδα

Ορθή επανάληψη με αλλαγμένο τίτλο του ποστ με τίτλο **«Laissez faire», το φλάμπουρο του συναινετικού δικομματισμού** από το μπλογκ "Ροΐδη Εμμονές":

Γράμμα από το Ληξούρι: Αναγνώστης Λασκαράτος

H κ. Λ.Κατσέλη, σκιώδης υπουργός Οικονομικών του ΠΑΣΟΚ, υπήρξε ειλικρινής ζητώντας να κλείσουν οι προβληματικές ΔΕΚΟ. Αυτή είναι η κυρίαρχη αντίληψη στο ΠΑΣΟΚ όσο κι αν προσπαθεί κουτοπόνηρα να την συμμαζέψει σαν τη στρουθοκάμηλο που κρύβει το κεφάλι της. Άλλωστε έχει εκφραστεί σε πολλές ευκαιρίες με πολλές αποχρώσεις είτε μέσω της έναρξης των ιδιωτικοποιήσεων από το καθεστώς Σημίτη-Τσουκάτου-Μαντέλλη-Τρεπεκλή, είτε από τις γκάφες του Γιωργάκη για ανασφάλιστη εργασία των νέων, ενοποίηση των υπουργείων Παιδείας και Εργασίας ή και πιο άμεσα με την αντιφατική πολιτική στο θέμα των ιδιωτικών Πανεπιστημίων (την θέλω αλλά θέλω να την κάνω εγώ και όχι η ΝΔ). Να το πω κάπως άκομψα για το ΠΑΣΟΚ : «Θέλει η πόρνη να κρυφτεί κι η χαρά δεν την αφήνει».

Ξέρω πως το μπλογκ του κ.Ροϊδη διαβάζεται από πολλούς πολίτες που πιστεύουν στην ελεύθερη οικονομία, στον έναν ή στον άλλο βαθμό. Αυτό είναι σεβαστό και ανοίγει χώρο για ανταλλαγή ειλικρινών απόψεων. Εκείνο που ενοχλεί πολύ, είναι το να κρύβεις τις σκέψεις σου και να παριστάνεις πως είσαι κάτι που δεν είσαι, με σκοπό να εξαπατήσεις, να υφαρπάξεις την εμπιστοσύνη του κόσμου και να την ξεπουλήσεις. Απαράδεκτο είναι επίσης, επικαλούμενος την χρεοκοπία των εξαμβλωματικών καθεστώτων Μάο, Τσαουσέσκου, Στάλιν, Χότζα, Σουγκ, Πολ Ποτ κλπ και τον ηθικό εξευτελισμό των διαφόρων Παπανδρέου, Κράξι, Μπλερ κλπ να αποφαίνεσαι τελεσίδικα για τον ουτοπικό χαρακτήρα του σοσιαλισμού και του ανθρωπισμού, να παρουσιάζεις δογματικά τον νεοφιλελευθερισμό ως νομοτέλεια και να ισχυρίζεσαι από την αλάθητη παπική καθέδρα σου πως η ανθρωπότητα πρέπει να ρυμουλκείται με ατμομηχανή τους νόμους της αγοράς, επικαλούμενος τη αρπακτική φύση του ανθρώπου. Λες και η αποτυχία των πειραμάτων αποδεικνύει μια κι έξω το σφάλμα της θεωρίας και όχι της μεθόδου ή των οργάνων. Λες και ο εγωκεντρικός άνθρωπος του ανταγωνιστικού μας συστήματος, είναι το επιδιωκόμενο ή το αναπόφευκτο και δεν είναι μέσα στους σκοπούς της παιδείας η ανάπτυξη των κοινωνικών χαρακτηριστικών του ανθρώπου, η τόνωση των αισθημάτων αλληλεγγύης και αλτρουϊσμού η ενίσχυση του πνεύματος της ειρηνικής συνύπαρξης και του σεβασμού του άλλου και κυρίως του αδύνατου. Λες και η Ψυχολογία δεν αποδεικνύει καθημερινά πως η υγιής ευτυχία δεν επιτυγχάνεται μόνο με την ατομική οικονομική ευημερία, αλλά υπάρχει μόνο μέσα στη συλλογική ευτυχία. Η ευτυχία όπως και «Ο πλούτος των Εθνών» πρέπει να μοιράζεται.

Είναι γεγονός πως ο υπαρκτός σοσιαλισμός χρεοκόπησε. Αυτό όμως δεν δικαιώνει το «αόρατο χέρι» και την «πεφωτισμένη ιδιοτέλεια» του Άνταμ Σμιθ. Η Ρόζα Λούξεμπουργκ το είχε προεξοφλήσει ασκώντας σκληρή κριτική στον Λένιν και στους μπολσεβίκους του για την κατάλυση των αστικών πολιτικών ελευθεριών και των θεσμών της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας αλλά και για την κατάπνιξη κάθε διαφορετικής φωνής. Αυτή η εμβληματική μορφή και μάρτυρας της Αριστεράς, είχε προβλέψει πως χωρίς ελεύθερη πολιτική ζωή και χωρίς ελευθερία του λόγου το σύστημα θα διαλυθεί.

Είναι επίσης γεγονός πως με εφαλτήριο την κατάρρευσή του «υπαρκτού», ο παγκόσμιος καπιταλισμός αντεπιτίθεται και στο ιδεολογικό πεδίο και στο πεδίο της εφαρμογής πολιτικών. Επειδή υπάρχουν δούλοι στην Κίνα ή στην ανατολική Ευρώπη, οι εργαζόμενοι της Δύσης καλούνται να απεμπολήσουν εθελούσια τις κατακτήσεις του 20ου αι. Αντί οι επιστημονικές ανακαλύψεις και η νέα τεχνολογία να οδηγούν σε μικρότερο ωράριο, περισσότερο ελεύθερο χρόνο, περισσότερα δικαιώματα, περισσότερη ευτυχία, κατά περίεργο τρόπο μετά την πτώση του αντίπαλου δέους, οδηγούν σε παραγωγή δυστυχίας. Το πρόσχημα είναι η ανταγωνιστικότητα των εργοστασίων-στρατόπεδων συγκέντρωσης της Κίνας κλπ λες και η Ευρώπη και οι ΗΠΑ δεν μπορούν να προστατευτούν από την αδασμολόγητη εισαγωγή τριτοκοσμικών προϊόντων δουλοπαροικίας. Λες και η πολιτισμένη ανθρωπότητα δεν μπορεί να επιβάλλει περιορισμούς και κανόνες-αν υπάρχει η πολιτική βούληση και η σωστή ψήφος των πολιτών-στην ασυδοσία του Κεφαλαίου που ανεξέλεγκτο και αρπακτικό καλπάζει στην παγκόσμια ζούγκλα. Και ποιά είναι η λύση; Η δουλοποίηση των δυτικών εργαζόμενων. Ήδη στην Ιαπωνία αυξήθηκαν ραγδαία οι θάνατοι εργαζομένων από υπερκόπωση. Στη χώρα μας έχει ποδοπατηθεί το Σύνταγμα με την ουσιαστική κατάργηση της απεργίας, του 40ωρου, και με την συρρίκνωση της κοινωνικής ασφάλισης στον ιδιωτικό τομέα. Η δημόσια υγεία, οι συγκοινωνίες, η Παιδεία απαξιώνονται συνειδητά, καλλιεργώντας το έδαφος για την επέλαση των εμπόρων των μη εμπορεύσιμων αγαθών. Η χιονομπάλα της επιστροφής στον εργασιακό Μεσαίωνα κατρακυλάει συμπαρασύροντας τα δικαιώματα στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Υγιείς κερδοφόρες κρατικές επιχειρήσεις ξεπουλιούνται με αδιαφανείς μάλιστα διαδικασίες, σε ένα κλίμα δυσοσμίας σκανδάλων. Η κοινή γνώμη παρακολουθεί περίπου απαθής το σκηνικό της παρακμής, είτε απελπισμένη, είτε με αδιαφορία, είτε επιφυλασσόμενη σε ένα μικρό μέρος της να εκφρασθεί στις κάλπες, είτε βαυκαλιζόμενη πως κάποιο ατομικό ρουσφέτι ή η καλή της νεράϊδα ή το λείψανο του αγίου Βησσαρίωνα θα βολέψουν προσωπικά για το εκλεκτό ον την κατάσταση.

Επανέρχομαι στην βουλευτίνα Επικρατείας (δηλαδή διορισμένη), καθηγήτρια του Τμήματος Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο Αθηνών από το 1987 κα Λούκα Κατσέλη, σύζυγο υπουργού του ΠΑΣΟΚ και αδελφή βουλευτίνας. Η οικογένεια δηλαδή της κας Κατσέλη εισπράττει παχυλότατους μισθούς από το Κράτος, έχει ασκήσει εξουσία και έχει ευθύνες για την κατάσταση που βρίσκεται η χώρα, η ίδια όμως φέρεται να ανησυχεί για τις προβληματικές ΔΕΚΟ που συχνά πληρώνουν για μισθούς υπαλλήλων περισσότερα από όσα εισπράττουν. Η κ.Κατσέλη στελεχώνει το κλαμπ των υπερπρονομιούχων που αποφαίνονται χωρίς αιδώ πως τα ρετιρέ και οι αξιοπρεπείς μισθοί του Δημοσίου φταίνε για τα ελλείμματα. Νομίζω πως το θράσος των ηγετικών στελεχών του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, έχει ξεπεράσει κάθε όριο ανοχής.

Ο κ. Αλογοσκούφης κατηγόρησε τον κ. Ζορμπά ως υψηλόμισθο. Ποιος όμως του έδωσε αυτόν τον μισθό όπως και τους πολύ μεγαλύτερους όσο και σκανδαλώδεις μισθούς στα κομματικά στελέχη που επανδρώνουν τις ΔΕΚΟ; Ο κ. Αλογοσκούφης μοιάζει με τον μητροκτόνο που φωνάζει: «Λυπηθείτε με είμαι ορφανός». Προσδοκούσε προφανώς η ΝΔ πως ο μεγάλος μισθός θα άμβλυνε την δικαστική δικαιοκρισία και τώρα που διαψεύστηκε βγάζει τα δικά της άπλυτά στη φόρα προσδοκώντας πως τα απόνερα θα σπιλώσουν από σπόντα και τον πρώην εκλεκτό της που όμως δεν εξαγοράστηκε.

Το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ διέλυσαν τον δημόσιο τομέα με χίλιους τρόπους με κεντρικό άξονα την μετατροπή του σε εκλογικό τους μηχανισμό. Ρουσφετολογικοί διορισμοί, κατά κανόνα ανάξιων προσώπων αφού ο αξιοπρεπής και ικανός δεν παρακαλάει, εξαγορά συνειδήσεων με προνόμια, υψηλούς μισθούς, υπόθαλψη της τεμπελιάς, της ευθυνοφοβίας, του ωχαδελφισμού, απομάκρυνση εντίμων που δεν κράτησαν το στόμα τους κλειστό, εθελοτυφλία στη δημοσιοϋπαλληλική διαφθορά, παροχές, αντιμισθίες, μοίρασμα αξιωμάτων κλπ, λαϊκίστικες πολιτικές, προεκλογικές παροχές, ασύστολη σπατάλη, κακοδιαχείριση, καταχρήσεις, συγκάλυψη σκανδάλων, πολιτική ομηρία συμβασιούχων, οικοδόμηση μηχανισμών συναλλαγής, αδυναμία απορρόφησης κοινοτικών κονδυλίων, έλλειψη επιστημοσύνης, σχεδιασμού. οργάνωσης, οράματος, κλπ κλπ.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Ολυμπιακή η οποία μετέφερε προεκλογικά δωρεάν τους μετακινούμενους ψηφοφόρους του δικομματισμού, που δεν μπορούσαν τάχα μου να ψηφίσουν στον τόπο διαμονής τους και επιβάρυναν το δημόσιο ΚΑΙ με εκλογικές άδειες. Έρχονται τώρα οι ηθικοί και φυσικοί αυτουργοί της διάλυσης και αποφαίνονται. Ο δημόσιος τομέας απέτυχε. Προσέξτε όμως: Απέτυχε όχι εξ αιτίας μας, αλλά επειδή είναι από Θεού ή από τη μητέρα Φύση προορισμένος να αποτύχει. Και ποιά είναι η λύση; Όχι η εξυγίανση σε συνεννόηση με τα συνδικάτα στα πλαίσια ενός διάφανου κοινωνικού συμβόλαιου και ενός ειλικρινούς δημόσιου διαλόγου, αλλά το ξεπούλημα ή το λουκέτωμα. Έσεται λοιπόν η εσχάτη πλάνη χείρον της πρώτης και μάλιστα με ευρεία λαϊκή έγκριση κάτω από την πνευματική καθοδήγηση των δικομματικών τηλεοπτικών παράθυρων που επιμένουν και πείθουν, χωρίς αντίλογο, πως το δημόσιο, το κοινωφελές, το κοινόχρηστο πρέπει να συμπιεστεί σε όφελος του ατομικού, του ιδιωτικού, του κερδοσκοπικού. Η δήλωση Κατσέλη βρίσκει σοβαρή απήχηση στο τρέχον γκάλοπ που διενεργεί το in.gr του κ.Λαμπράκη. Αυτοί που συμφωνούν δεν συνειδητοποιούν πως στην ουσία ερωτώνται: Το κρατικό νοσοκομείο δυσλειτουργεί (Έχει φροντίσει ο υπουργός να μην έχει προσωπικό, κονδύλια, αξονικό τομογράφο, ειδικευμένες νοσοκόμες, ξενοδοχειακή υποδομή). Συμφωνείτε να πουληθεί (χαριστεί) σε κάποιον ιδιώτη που θα σας γδύνει κι όταν τελειώσουν τα λεφτά σας θα σας πετάξει στο δρόμο; (Το είδαμε κι αυτό στην ταινία “Sicko” του Michael Moore όπου στις ΗΠΑ πετούν νύχτα στο χιόνι καρκινοπαθείς την ώρα που λήγει το δυσνόητο ασφαλιστικό τους συμβόλαιο). Η απάντηση των σύγχρονων Αβδηριτών που γαλουχούνται από τα τηλεοπτικά σκουπίδια και τις καταναλωτικές ψευδαισθήσεις και την ονειροφαντασίωση πως οι ίδιοι και τα παιδιά τους θα τα βολέψουν να εξαιρεθούν από τη λαίλαπα είναι ΝΑΙ.

Το ενδιαφέρον για τον άτυχο συνάνθρωπο της διπλανής πόρτας ενοχοποιείται. Ένα βότσαλο στη σοβαροφάνεια και την υποκρισία του τέλματος της προεδρικής δεξίωσης πέταξε ο Τσίπρας και το «Πρώτο Θέμα» (και όχι μόνο) που στις ίδιες σελίδες θαυμάζει τα 1200 αδαμαντοκόλλητα μανικετόκουμπα που βρέθηκαν στην βίλλα του αγίου Χριστόδουλου, το βλέπει, κρίνοντας εξ ιδίων, ως θεατρινισμό. Το σύστημα της διαπλοκής θέλει τις ανθρωπιστικές αξίες στο περιθώριο και τον κοινωνικό ιστό διαρρηγμένο. Οι πολίτες στη χώρα μας έχουν λοιπόν να επιλέξουν. Θα παρακολουθούν άβουλοι και απαθείς την αποκοινωνικοποίηση του κράτους την συρρίκνωση των δικαιωμάτων τους και την οικολογική καταστροφή έρμαιοι στα ρεύματα της ιδιώτευσης και της ιδιωτίας σε μια κοινωνία του 1/4 που ήδη περιγράφεται στα οργουελικά κόμικς; Θα ενεργοποιηθούν ως ευαίσθητοι πολίτες στέλνοντας τον ΓΑΠ, τον Καραμανλή Β΄ τον Αλογοσκούφη την κα Λ. Κατσέλλη και τις πολιτικές τους, στον Καιάδα της κάλπης; Και τα δυο σενάρια φαίνονται υπερβολικά. Μια μέτρια αποδυνάμωση του δικομματισμού αρκετή για να ψαλιδίσει την αλαζονεία της αυτοδυναμίας είναι το καλύτερο που μπορούμε να περιμένουμε.

-->> μπορείτε να σχολιάστε στο πρωτότυπο κείμενο, εδώ:-->>
http://roides.wordpress.com/2008/08/09/2party_liberalism/
-->> ανέβασα το ποστ επειδή νομίζω ότι είναι χρήσιμο να διαβαστεί και να διαδοθεί ευρύτερα.