1 
2 
31. at the fright
2. at the night
3. at the light
ακρυλικο σε καμβα, 26Χ31 εκ.
-->> βαφτιστηκαν απο ενα φιλο της μεγαλης κορης μου
-->> εκτεθηκαν περισυ σε ομαδικη εκθεση για φιλανθρωπικους σκοπους σε τιμη εξευτελιστικη, αλλα κανεις δεν τους αγορασε
-->> σου αρεσει καποιος; αν ναι, ποιος και γιατι; αν οχι, γιατι; γραψε με θαρρος τη γνωμη σου, θα με βοηθησει πολυ και ευχαριστω απο τωρα :-)
-->> Α! πατωντας πανω στην καθε εικονα (δεξι κλικ, open in new window) μπορεις να τη δεις μεγαλυτερη
11 σχόλια:
μ'αρέσει ο τρίτος. Διακρίνω τη γκριζάδα του παραθύρου μου. Οι χαρταετοί εκεί φαίνεται να πετούν μακρυά, προς ένα πιθανότατα καλύτερο μέρος. ας πούμε σαν βολίδες που σκαλίζουν και αυλακώνουν τη δυσλειτουργική μέρα. απόδραση από ένα κουτί με συνεργούς κάτι ακρυλικά χρώματα!
Moυ αρεσουν και τα τρια για τον ιδιο λογο.Γιατι εχουν χρωμα και κινηση και αισιοδοξια.
Καλη Σαρακοστη
Σε φιλω.
Μου άρεσε ο δεύτερος πίνακας. Έχει μία ιδιαιτερότητα στην κίνησή του και με το φόντο αυτό δίνει μία ανοιξιάτικο χαρούμενη προοπτική.
μου αρέσουν το 1 γιατί δεν προδίδεται άμεσα και το 3 για τον αντίθετο λόγο ( καθαρότητα και σαφήνεια ).
δεν ξέρω αν είναι άσχετο με το θέμα σου πάντως όποτε μαθαίνω για έκθεση της Κλειώς Νάτση πάω για να δω τους χαρταετούς που συνεχώς ζωγραφίζει.
EMENA PALI MOY ARESEI O 2.GIATI MOY THYMIZEI ANOIXH - KALOKAIRI :)
όλες μ' αρέσουν αλλά κυρίως η δεύτερη για τα καθαρά χρώματα. απορώ που δεν τα πήραν!
Η πρώτη εικόνα έχει σαφή ωρίμανση στο βλέμμα και επιλέγοντας ως στυλ τον εν πολλοίς επικίνδυνο ιμπρεσσιονισμό, φανερώνει τόλμη στην απεικόνιση, ενώ οι δύο άλλοι φτιαγμένοι με μαθητικό φορμαλιστικό μανιερισμό δείχνουν αβεβαιότητα-δισταγμό, αβέβαιο βηματισμό, τόσο σε ό,τι αφορά στο θέμα όσο και στο νόημα.
Υπάρχει βέβαια έκδηλη η τάση της φυγής, γι αυτό και η απεικόνιση στηρίζεται στην ουρά κι όχι στο κύριο σώμα του χαρταετού, με ως μάλλον θεωρούμενο απαραίτητο το κεντράρισμα, τον θεματικό τονισμό δηλαδή, στη σύνδεση της ουράς με το σώμα, πράγμα που καθιστά πασίδηλη την αδυναμία του καλλιτέχνη να αποκόψη τον ομφάλιο λώρο, δηλαδή να επιτύχη την χειραφέτηση από την οικογενειακή (πιθανώς, ως μάλλον συνήθη, την καταπιεστική) εξάρτηση.
Η υπερμεγέθης εξάλλου υπογραφή καθιστά πασίδηλο το προσωπικό αίτημα, επανάσταση μη ακόμα περατωθείσα - μη υλοποιημένη, και την συνεπαγόμενη τάση της επίδειξης του «εγώ», το οποίο μεγεθύνεται για να γίνη ορατό απ' όλους τους εν πραγματικότητι μη ενδιαφερόμενους, όπως πάντα συμβαίνει να αντιμετωπίζονται από τον γενικώς αδιάφορο κοινωνικό περίγυρο τα θέματα που άπτονται του αυστηρώς προσωπικού χώρου (και ευτυχώς δηλαδή, αφού σε ορισμένα πράγματα δεν χωρούν «δημοκρατίες»). Αυτό δε μου φαίνεται πως λειτουργεί εις βάρος του θέματος, καθιστώντας το ήσσονος σημασίας και θέτοντας το σε δεύτερη μοίρα, μπροστά στο ζητούμενο, το οποίο ως φαίνεται καταλήγει να παίξη το ρόλο άλλοθι προκειμένου να υπάρξη η υπογραφή.
Κατά τη γνώμη μου πρόκειται για απεγνωσμένη έκκληση σε βοήθεια για ενηλικίωση και κοινωνική όχι απλώς ένταξη αλλά καταξίωση.
Έλα μου όμως που: «καιρός φέρνει τα λάχανα, καιρός τα παραπούλια»...
_______
Αν φάνηκα υπερβολικά σκληρός ας μου αναγνωρισθή το ελαφρυντικό ότι ευρισκόμενος στο ακροατήριο ερωτήθηκα και γι αυτό παρακαλώ να μου συγχωρηθή η αποκοτιά να πω τη γνώμη μου, που άλλωστε δεν αποτελεί και θέσφατο.
Ευχαριστώ για την ανοχή!
Ετνελώς υποκειμενικά, μ αρέσει ο πρώτος οποίος "ιμπρεσιονίζει" και έχω αδυναμία σε αυτό το έιδος ;-)
o tριτος.
ειναι πιο *καθαρος*.
δηλ μ αρεσει να φαινεται αυτο που βλεπω.
πως λεγεται στη ζωγραφικη αυτο;
ρεαλισμος; δεν ειμαι σιγουρος.τελος παντων
Ευχαριστω παιδια για την ανταποκριση!:-)))
~~insidetheroom, Δειμε, Νικολα, ετσι ειναι. Καθενας αναζητα να βρει στην τεχνη (σε καθε εκφραση τεχνης) αυτο που ηδη γνωριζει!
:-)
~~don-ald, μαλλον αναζητας ΝΑ γνωρισεις και αυτο που δεν ξερεις, αυτο για το οποιο δεν εισαι σιγουρος... Εμπιστεψου το ενστικτο σου.
:-)
~~καλη μου Faraona, φαινεται ο καλος και αισιοδοξος ανθρωπος!
Ευχαριστω:-)
~~entekaρακι μου, να σου πω ενα μυστικο; Καλυτερα που δεν τα πηραν και τα εχω. Διαφορετικα, θα μου ελειπαν.
:-)
~~Λυκαονα Αναμοχλευτή, περιττο να γραψω οτι... χτυπησες φλεβα! Τα 2 και 3 βλαστημαγα οταν τα εσιαχνα και αυτος ο ομφαλιος λωρος με ταλαιπωρει αφανταστα λεμε.
Ευχαριστω! Πολυ!:-)
~~Γοργονοκορουλα μου, ε, το μηλο κατω απο τη μηλια δεν πεφτει; Τζαμπα σε υιοθετησα;
:-)
~~ONOMATODOSIΑ, αυτο με εχει φαει λεμε, ο ρεαλισμος! (ελα μου ομως που τον προτιμω στις φωτο)
:-)
Νομιζω οτι χρωστω μια ιστορια για το πως δημιουργηθηκαν αυτοι οι τρεις χαρταετοι:
Οταν η φιλη μου γκαλεριστα με καλεσε να συμμετασχω στην ομαδικη με θεμα "χαρταετοι", θα μπορουσα να αρνηθω για δυο βασικο λογους.
1. μου ειναι πολυ δυσκολο πλεον να ζωγραφιζω σε μικρες διαστασεις
2. εχω απο πολλα χρονια απορριψει την "φωτογραφικη" απεικονιση
Ελαβα ομως τελικα μερος, στοχευοντας στη γνωριμια μου με το κοινο της πολης μου. Ζοριστηκα λιγο, αλλα οκ, ολα ειναι μια προκληση και λατρευω τις προκλησεις!
Οι χαρταετοι ζωγραφιστηκαν με τη σειρα που παρουσιαζονται εδω περα. Προθεση μου -οταν ζωγραφιζω κατι- ειναι να αποτυπωνω ππερισσοτερες αισθησεις απο αυτη της ορασης, καθως και να αποκρυπτογραφω συναισθηματα.
Ο πρωτος χαρταετος, παρολο μικρος, αποτυπωνει (αυτο ηθελα τουλαχιστον!) την αισθηση που ειχα οταν ο αερας ταλανιζε την ουρα του μπροστα στο προσωπο μου πριν τα καταφερει να ανυψωθει. Να "ακουγεται" -οσο γινεται- ο θορυβος του χαρτιου που το κινει δυνατα ο αερας.
Σε μια δευτερη αναγνωση, να μπορει να υποθεσει ο θεατης πως ο χαρταετος εχει πεσει στο νερο (θαλασσα μαλλον) και αντι να πεταει κολυμπαει -μπορει και να πνιγεται!- να ζητα βοηθεια καθως βουλιαζει, κουνωντας την ουρα του.
Οι επομενοι δυο, ειναι απλως μια προσπαθεια συμπορευσης με τα ζητουμενα απο την γκαλεριστα, μια προσπαθεια "φωτογραφικης" απεικονισης δλδ, αυτο που μου λεει διαρκως "κανε κατι που να το καταλαβαινει ο κοσμος, χρησιμοποιησε συγκεκριμενα σχηματα", κλπ κλπ, πραγμα που δυσκολευομαι (επειδη το γνωριζω -ετσι ζωγραφιζα για παρα πολλα χρονια- και το αρνουμαι με πεισμα).
Σημερα, το μονο σχετικα συγκεκριμενο που σιαχνω ειναι μερικα αστεια σκιτσακια στα περιθωρια των sudoku !
;-)
-->> Σχολιαστε φιλοι μου, δεν τελειωνει εδω περα η καταθεση αποψεων, επειδη απαντησα με αυτο το... διπλοσεντονο, ε!
Αβυσσος η ψυχή του καλλιτέχνη!
:) μ'αρέσει αυτό
Δημοσίευση σχολίου