Σελίδες

Τετάρτη 30 Ιουλίου 2008

Κούνια που μας κούναγε...

Και είπαμε ότι τώρα με τους υπολογιστές και όλες αυτές τις νέες ευκολίες θα μειωθεί ο χρόνος απασχόλησης, θα εργαζόμαστε λιγότερες ώρες -το ποθητό 35ωρο και σιγά σιγά 25ωρο! κάναν φτερά, πριν καλοστεγνώξει το σάλιο στο στόμα και το κλείσαμε (το στόμα) και μείναμε άφωνοι μπροστά στο παράλογο που ενσκήπτει καλπάζον.
Και βλέπουμε να τα κονομάν οι επιτήδειοι και να προβιβάζονται σε περισσότερο επιτηδειους, εκεί που λέγαμε ότι τα νέα μέσα φέρνουν μαζί τους την ισότητα -ή τέλοσπάντων κάποιου είδους ισότητα- και πάψαμε να μιλάμε και αρχίσαμε να θαυμάζουμε πόσο ψηλά πετάν οι τιμές και πόσο άπιαστα είναι τα λαχανικά της λαϊκής και τα απορρυπαντικά και είπαμε τα κόβουμε και κόβουμε και τη καθαριότητα και κόβοντας κόβοντας φτάσαμε ως εκεί που δεν κόβεται άλλο εκτός από την ανάσα μας. Οι μισθάρες όμως δεν κόβονται με τπτ. Ούτε των πολιτικών, ούτε των συγγενών τους, ούτε των παρατρεχάμενων, ούτε των διευθυντάδων και στελεχών, ούτε οι φόροι και τα πάγια -φυσικά, γιατί αλλιώς πώς θα ζούσαν (υπεραξιοπρεπώς, με πισίνες και τζακούζια) αυτοί που έχουμε την τιμή να μας κυβερνούν και να μας (δια)χειρίζονται;
Στοπ για σήμερα, εκτός αν προκύψει κάτι νέο. Πάω να μελετήσω.

-->> update-->> νοιώθω και πολύ μαλάκας. Μας δουλεύει ο κ. αλογοσκUFOς. Τη μια ανεβάζει το αφορολόγητο και την άλλη κατεβάζει τους μισθούς. Δηλαδή, για να καταλάβω, τι ζητά; Να γίνουμε (όχι πως δεν...) ένας εσμός επαιτών; Να ζητιανεύουμε;
-->> Κάτι σκέφτομαι, για ένα "πείραμα" που ήταν στα σκαριά πριν από λίγα χρόνια. Βρε μπας και εφαρμόζεται εδώ πέρα το πείραμα; Να δουν δλδ μέχρι πού φτάνει η ανοχή του ανθρώπου; Πώς μπορεί να τα φέρει βόλτα ο πολυμήχανος ΕΛληνας;

3 σχόλια:

Unknown είπε...

Χαααχαχαχαχα

Δεν είναι φοβερό;
Εδώ και αιώνες προσπαθούμε να αναπτύξουμε τεχνολογία για να ελαττώσουμε τον ανθρώπινο μόχθο και καταλήγουμε απλά να χαλάμε την ποιότητα ζωής μας :DDD

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητή Ροδιά,

κάποτε, αποφάσισα να ακολουθήσω την καριέρα του κομπιουτερά. Ναι, μου άρεσε η δουλειά, αλλά περισσότερο από όλα, μου άρεσε η ιδέα πως, χάρη στη δουλειά τη δική μου, θα γίνεται πιο εύκολα και πιο γρήγορα η δουλειά των άλλων.

Ήμουν λοιπόν τυχερός κι έπιασα δουλειά σε μια μεγάλη εταιρεία κι έπεσα με τα μούτρα στην αποστολή μου. Δυο χρόνια μετά, είχα πάθει σοκ όταν διαπίστωσα πως, στην πραγματικότητα, οι υπολογιστές πολλαπλασιάζουν τη δουλειά που πρέπει να γίνει. Δεν έχει νόημα να αναπτύξω εδώ τους λόγους για τους οποίους συμβαίνει αυτό. Ούτε θα επεκταθώ στις συνέπειες που είχε αυτό το σοκ.

Και θα κλείσω με την αγαπημένη μου επωδό: η λιτότητα ξεκίνησε το 1984 αν θυμάμαι καλά. Μετά από 24 χρόνια αποτυχίας του μέτρου, μήπως είναι καιρός να δοκιμαστεί κάτι άλλο;

Rodia είπε...

~~Είδες τι παθαίνει ο άνθρωπος όταν αντιστέκεται εις τας Γραφάς; Αντί να ιδρώνει το πρόσωπό μας δουλεύοντας για να βγάζουμε το ψωμί μας, σήμερα ιδρώνει... ο πισινός μας!

~~Οι υπολογιστές είναι εργαλεία. Λίγο πιο σύνθετα από άλλα παλιότερα εργαλεία, πάντως εργαλεία. Για να χρησιμοποιηθούν, απαιτούν εξειδικευμένους χρήστες. Για να δώσουν αποτέλεσμα, χρειάζεται να φορτώσει κάποιος τα δεδομένα μέσα τους. Δεν δρουν από μόνα τους, όσο αυτοματοποιημένα και να είναι.
Αυτό που πολλαπλασιάζει τη δουλειά είναι (νομίζω) το ότι ζητούμε περισσότερα πράγματα από τους υπολογιστές και όχι μόνο τόσα όσα ζητούσαμε πριν εφευρεθούν και τεθούν σε χρήση. Περισσότερα ευρήματα, ευρύτερο πεδίο εφαρμογών άρα περισσότερος χρόνος για εισαγωγή των -εκσυγχρονισμένων!- απαιτήσεών μας.

~~Για τη λιτότητα, συμφωνώ. Δεν είναι όμως επιθυμητή η κατάργηση της μεθόδου(!) από εκείνους που δεν θέλουν ανταγωνιστές στον πλούτο τους. Αν όλοι οι άνθρωποι καλοπερνούσαν, τι νόημα θα είχε η δύναμή τους; πώς θα ελέγχανε τα πλήθη;

~~και μια ιστοριούλα αληθινή: Είχα ένα φίλο πολύ ευαίσθητο, που έλεγε ότι θα μαζέψει πολλά χρήματα για να εκπληρώσει το όνειρό του, να βοηθήσει αποτελεσματικά τους ανθρώπους με διάφορα μέσα, κλπ, ωραία οράματα. Εγινε εργολάβος. Το όνειρο ακόμα περιμένει. Ακόμα μαζεύει χρήματα...!!!