Σελίδες

Τετάρτη 9 Ιουλίου 2008

γίδες παγίδες

παγιδεύτηκα πολύ -σα νάταν δυνατό να παγιδευτώ λίγο!
γλίστρησα σε δάκρυα ηγετών παγετών -λέω πως μπορεί κάποτε να δακρύζουν κι αυτοί, άλλωστε λιώνουν τώρα οι πάγοι...
με βρεγμένες πατούσες κολυμπούσα -γίνεται να μπεις στη θάλασσα χωρίς να βραχούν τα πέλματα;
συνάντησα αρματαγωγά με περικεφαλαίες -ε, πολεμικά είναι, να μην έχουν;
χτύπησα αλύπητα θύρες ανοιχτές -μάλλον κάποιος σαδομαζοχισμός παίζει εδώ.
με χτύπησαν χαϊδευτικά στην πλάτη -όσοι φοβήθηκαν να μου πουν την αλήθεια.
απεύφευγα να ουρλιάζω -χαλάει το ίματζ μου.
έφευγα -πάντα, από όσο θυμάμαι, από τότε που άφησα τη μήτρα της μάνας μου.
τα βουνά είναι γεμάτα γίδες -παγίδες- και ο Λυκαβηττός είναι σβηστός.

1 σχόλιο:

KitsosMitsos είπε...

Καλή η αλληγορία και έργο θαυμαστό, σαν αυτό που βγαίνει απ'τη μήτρα που αναφέρεις.