ΤΗΣ Α(Λ)ΗΘΕΙΑΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

Μέρες τώρα παρακολουθούμε τη χυδαία επίθεση που ξεκίνησε το ΛάΟΣ ενάντια στη Θ. Δραγώνα, κατηγορώντας τη για «ανθελληνισμό» (τι πρωτότυπο!), και ζητώντας την απομάκρυνσή της από τη θέση της γ.γ. του Υπουργείου Παιδείας. Κι από κοντά, και κάποιοι καλοθελητές της ΝΔ και «υπερπατριώτες αριστεροί».

-->> η συνέχεια αναλυτικά στο άρθρο του Jungle-Report -->>
Η λα.ο.σ.πολογία ενάντια στη Θ. Δραγώνα και οι "πατριωτικές" αλήθειες
________________
ΣΗΜ.1. Παρατηρώ ότι το πράγμα τείνει να ξεφύγει, έχει περάσει τα εσκαμμένα, το Μέτρο αγνοείται -κάπου χάθηκε μάλλον και κανείς δεν ψάχνει να το βρει- ή το ποσοστό που δώσαν τα γηροκομεία της χώρας μας στον κ. Καρατζαφιόζη του πήρε τα μαλλιά και τα έκανε κομοδινί! Τι άλλο να σκεφτώ όταν κριτικάρεται απαξιωτικά και μάλιστα στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, απο βουλευτές, δηλαδή εκλεγμένους αντιπροσώπους των ελλήνων πολιτών, ένα βιβλίο πανεπιστημιακού προσώπου -γυναίκας ερευνήτριας, συμπτωματικώς- που δεν έχει καν διαβαστεί από τους κριτές του; Πού βρίσκομαι; Κοιμάμαι και βλέπω εφιάλτη; Μπα, απλώς κάποιοι ψηφοφόροι έχουν αστείρευτο χιούμορ και αναζητούν τον έλληνα Μπερλουσκόνι (ή τη Τσιτσιολίνα) τους. Μόνο που εδώ είναι Ελλάδα και (θέλουμε να πιστεύουμε ότι) είμαστε σοβαροί.
ΣΗΜ.2. Τι σημαίνει η λεξη "βουλευτής"; Σημαίνει αυτόν που βουλεύεται, που σκέφτεται δηλαδή, έναν αντιπρόσωπο που στέλνει ο λαός στο Κοινοβούλιο να σκεφτεται μαζί με άλλους βουλευτές (κάτι σαν brain storming στο περίπου) και να χαράζει πολιτικές για το καλό του -του λαού το καλό και όχι το καλό (την επανεκλογη με όποιο μέσο) του βουλευτή.
ΣΗΜ.3. Εμένα, όλες αυτές οι κορώνες και οι τσιρίδες μου δίνουν την εντύπωση ότι οι φουκαράδες ανησυχούν μήπως δεν ξαναβγούν (ειναι μια εργασία καλά αμειβόμενη το βουλευτιλίκι και με σύνταξη στα πολύ λίγα χρόνια) και κάνουν τα αδύνατα δυνατά εκλιπαρώντας για μια ακόμα θητεία: ενσπείροντας φόβο, διασύροντας πρόσωπα άξια σεβασμού, λασπολογώντας, διαδίδοντας ψεύδη και συκοφαντίες, τρομοκρατώντας, θεωρώντας ηλίθιους εκείνους που τους στείλαν να τους εκπροσωπήσουν στη Βουλή των Ελλήνων. Ο βουλευτής είναι δέκτης των προβλημάτων του πολίτη και του παλμού της κοινωνίας, μεταφέρει αυτά στο Κοινοβούλιο προς σκέψη και δεν επιβάλλει στη κοινωνία με το ζόρι τις δικές του απόψεις που εξυπηρετούν (με όποιο τρόπο) το δικό του στενό συμφέρον.
ΣΗΜ.4. Προτείνω στον κ. Παπανδρεου και τη κυβέρνησή του να συνταξιοδοτούνται οι βουλευτές στα 35 τουλάχιστον χρόνια θητείας στα έδρανα της Βουλής, χτυπώντας κάρτα καθημερινά και με δικαιολογημένες απουσίες τις απαραίτητες ημέρες/ώρες που θα βρίσκονται στις περιφέρειές τους -για να σκεπτονται λύσεις σε προβλήματα και όχι να κάνουν κουμπαριές, εννοείται. Αν δεν συμπληρώσουν τα συντάξιμα χρόνια, να συνταξιοδοτούνται απο τον επαγγελματικό τους φορέα. Το βουλευτιλίκι ΔΕΝ είναι επαγγελμα. Γραφεία, λογαριασμοί, οδοιπορικά, κλπ έξοδα, κομμένα. Μόνον ό,τι είναι απαραίτητο για ένα Δημόσιο Υπάλληλο του Κράτους. Ο βουλευτής δεν είναι (και δεν πρεπει να είναι) "μια καλή δουλειά", αλλά ένα δυσβάσταχτο βάρος ευθύνης απέναντι στους πολίτες. Πότε πια θα το καταλάβουμε αυτό;
ΣΗΜ.5. Φυσικά, το φταίξιμο είναι δικό μας. Ας διαλέγαμε καλύτερους να στείλουμε στη Βουλή. Ανθρώπινο το σφάλλειν και τα προϊόντα της ψήφου δεν αποσύρονται πριν περάσει μια 4ετία. Τι να γίνει; Να προσέξουμε καλύτερα την επόμενη φορά. Οι εκλογές δεν είναι παιχνίδι. Μάλλον τώρα αρχίζουμε να το εμπεδώνουμε, αλλά "κάλλιο αργά παρά ποτέ" που λέει και η σοφή παροιμία. Τι χρειάζεται; Ενημέρωση και... Κουράγιο!!!
ΣΗΜ.6. Καλοπροαίρετη πρόταση: Να διανεμηθεί το επίμαχο βιβλίο στους βουλευτές που (όπως αποδεικνύεται απο το άρθρο του J.R.) το κρίνουν χωρίς να το έχουν διαβάσει, ώστε να το μελετήσουν καλά και να εξεταστούν απο την ίδια τη συγγραφέα. Α! το βιβλίο είναι προϊόν συνεργασίας, η κ. Θ. Δραγώνα συμμετέχει στη συγγραφή του. Μεταφέρω τη παρουσίασή του, να πάρεις μια ιδέα καλέ/ή μου αναγνώστη/τρια:-->>

Τι είν η πατρίδα μας;
Εθνοκεντρισμός στην εκπαίδευση
Συγγραφείς: Αννα Φραγκουδάκη
Θέμα: Εκπαίδευση (γενικά)
Εκδότης: Αλεξάνδρεια
Επιμέλεια: Άννα Φραγκουδάκη
Σελίδες: 539
Ημ. Έκδοσης: 01/01/1997

Στο συλλογικό αυτό τόμο γράφουν οι ακόλουθοι κοινωνιολόγοι, ψυχολόγοι και ιστορικοί από τα πανεπιστήμια Αθηνών, Θεσσαλονίκης και Θράκης: Έφη Αβδελά, Νέλλη Ασκούνη, Λίνα Βεντούρα, Θάλεια Δραγώνα, Χρυση Ιγγλέση, Γεράσιμος Κουζέλης και Αννα Φραγκουδάκη.
Το βιβλίο περιέχει δεδομένα και αναλύσεις από δύο συλλογικές έρευνες: μια ανάλυση δείγματος σχολικών εγχειριδίων ιστορίας, γεωγραφίας και γλώσσας και μια έρευνα σε αντιπροσωπευτικό δείγμα εκπαιδευτικών της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, με αντικείμενο την εικόνα και την αξιολόγηση του ελληνικού έθνους και των άλλων εθνών.
Αντί για πρόλογο το βιβλίο έχει ένα μικρό απόσπασμα από μια σκηνή του θεατρικού έργου του Μπέρτολντ Μπρεχτ "Η ζωή του Γαλιλαίου", όπου ο Μεγάλος Δούκας της Φλωρεντίας και οι ακόλουθοί του καθηγητές του πανεπιστημίου επισκέπτονται τον Γαλιλαίο για να τους αποδείξει με το τηλεσκόπιο ότι ο ήλιος δεν γυρίζει γύρω από τη γη. Οι πανεπιστημιακοί εξηγούν στον Γαλιλαίο ότι, σύμφωνα με τον Αριστοτέλη, αυτό που ισχυρίζεται αποκλείεται να συμβαίνει. Ο Γαλιλαίος τους προτρέπει να κοιτάξουν στο τηλεσκόπιό του για να πεισθούν. Μετά από πολλή συζήτηση, οι εκπρόσωποι του παλατιού φεύγουν χωρίς να κοιτάξουν από το τηλεσκόπιο, για να μη δουν κάτι που θα ανέτρεπε τις πεποιθήσεις τους.
Τα αποτελέσματα των ερευνών δείχνουν ότι τα σχολικά βιβλία περιγράφουν τα πολιτισμικά χαρακτηριστικά των Ελλήνων ίδια και αναλλοίωτα από την αρχαιότητα και αυτή η κατάργηση του ιστορικού χρόνου οδηγεί σε ταύτιση της αλλαγής και της εξέλιξης με την αλλοίωση και την παρακμή. Προβάλλουν την αρχαιότητα ως κυρίαρχη αξία και συστατικό της υπεροχής του ελληνικού έθνους, ενώ παράλληλα παρουσιάζουν το κοινωνικό και πολιτισμικό παρόν αρνητικά. Συγχρόνως παρουσιάζουν έμμεσα ή άμεσα αρνητικά όλα τα άλλα έθνη.
Δηλαδή, η αξιολόγηση του ελληνικού έθνους στηρίζεται στη ρομαντική αντίληψη και η αξιολόγηση των άλλων εθνών στην ευρωκεντρική επιστημονική παράδοση του 19ου αιώνα. Αποτέλεσμα των δύο είναι ότι ο «ελληνισμός» παρουσιάζεται να έχει πολιτισμική υπεροχή σε σχέση με άλλα έθνη, με την αιτιολογία ότι διατήρησε αναλλοίωτα τα πολιτισμικά του χαρακτηριστικά από την αρχαιότητα, χωρίς ποτέ να έχει δεχθεί επιδράσεις από κανέναν άλλο πολιτισμό. Η αντίληψη αυτή διαμορφώνει μια αμυντική διάσταση της εθνικής ταυτότητας, με αποτέλεσμα η εξιδανίκευση του παρελθόντος να συνδυάζεται με αμηχανία απέναντι στο παρόν και φόβο για το μέλλον.
Το σημαντικότερο συμπέρασμα των εργασιών που περιέχονται σε αυτό το βιβλίο είναι ότι η εθνική ταυτότητα που καλλιεργεί ο εκπαιδευτικός θεσμός σήμερα είναι εύθραυστη και αντιφατική, «ανάδελφη» και υποτιμημένη, απειλημένη από παντού και σε διαδικασία παρακμής.
Οπως γράφουν οι συγγραφείς, το βιβλίο προτείνεται σε όλους/ες και ιδίως τους/τις εκπαιδευτικούς ως αντικείμενο διαλόγου, με στόχο τις αλλαγές που χρειάζονται στο εκπαιδευτικό σύστημα, ώστε η καλλιέργεια της εθνικής αυτογνωσίας στις νέες γενιές να οδηγεί σε μια εθνική ταύτοτητα αρκετά ανθεκτική, ώστε να μη φοβούνται την αλλοίωση ή παρακμή της από τη συνεργασία των λαών και την αλληλεπίδραση των πολιτισμών, και αρκετά ανεκτική, ώστε να μην την υπερασπίζονται αμυντικά απορρίπτοντας τις ετερότητες, τις διαφορές και τους «άλλους».

ΣΗΜ.7. Το βιβλίο δεν το διάβασα ακόμα, το παρήγγειλα σε μερικά αντίτυπα, να το δωρήσω κιόλας σε μερικούς φίλους και συγγενείς. Τέτοια διαφήμιση που τού έγινε -κυρίως απο το ΛΑΟΣ- ουτε στα πιο τρελλά όνειρά τους δεν θα το περίμεναν οι συγγραφείς του, τυχεράκιας ο εκδότης, μπεστ σέλλερ θα γίνει!!!! Κάθε σπίτι κι ένα αντίτυπο. Θα είναι παρόν σε κάθε βιβλιοθήκη. Αμήν.
_____________________________________________
σχετικες αναρτησεις-->>
1. stratos fountoulis: Δραγώνα: «Οι επιθέσεις αφορούν την ίδια τη δημοκρατία...»
2. Κωστής Παπαϊωάννου: Η στοχοποίηση της κ. Δραγώνα
3. Γιάννης Χάρης: κι απ' το ολόμαυρο πιο μαύρο
4. Γιάννης Χάρης: Τι είν' η πατρίδα τους;
5. τουκιθεμπλομ: Όχι στο νέο κυνήγι μαγισσών