ημέρα απαισιοδοξίας

σήμερα περνάω αυτή την ημέρα, της απαισιοδοξίας, επειδή δυσκολεύομαι πολύ να βρω μιαν άκρη, κάτι τι έστω και ελάχιστο, που να οδηγεί σε κάποια λύση, κάποια λύση κάποιου προβλήματος, όχι με τσεκούρι και σπαθί, μια κάποια λύση με ανθρώπινο τρόπο, με τρόπο που να αντιμετωπίζει πρώτα και κύρια το πλάσμα άνθρωπος και τις ανάγκες του, όχι μια λύση που τοποθετεί το πλάσμα άνθρωπος πάνω σε ένα πληκτρολόγιο και το πάει πέρα δώθε χρησιμοποιώντας το πλήκτρο της αφαίρεσης και πατώντας ταυτόχρονα το πλήκτρο με τα ποσοστά επί τοις εκατόν, οι άνθρωποι είναι πλάσματα, δεν είναι αριθμοί και ποσοστά, δεν είναι αριθμητικές πράξεις, κανένας άνθρωπος δεν προσθαφαιροδιαιροπολλαπλασιαζεται και δεν ποσοστοποιείται συνδυαζόμενος με χρήμα, ανεργία, φτώχεια, πλούτο, δάνεια, μετοχές, πείνα, αρρώστεια, χρέη, κρίση, ο άνθρωπος είναι άνθρωπος, δεν είναι αριθμός, πάει τέλειωσε. Τέλειωσε;