O Ross Daly στο Ευρωψηφοδέλτιο των Οικολόγων Πράσινων

Δήλωση του Ross Daly για τη συμμετοχή του στο ψηφοδέλτιο των Οικολόγων Πράσινων

Η πρόσκληση να συμμετέχω στο Ευρωψηφοδέλτιο των Οικολόγων Πράσινων αποτελεί μια ιδιαίτερη τιμή για μένα και ταυτόχρονα μια σημαντική ευκαιρία να συνδέσω την έννοια της συνείδησης απέναντι στο περιβάλλον με την έννοια της συνείδησης απέναντι στην τέχνη και στον πολιτισμό. Πάντα πίστευα ότι ο εσωτερικός κόσμος του ανθρώπου και το εξωτερικό του περιβάλλον είναι δυο όψεις της ίδιας πραγματικότητας. Ο εσωτερικός μας κόσμος δεν μπορεί να είναι υγιής όταν το περιβάλλον στον οποίο ζούμε νοσεί, όπως και η όποια παρέμβαση μας στο εξωτερικό περιβάλλον δεν μπορεί παρά να αντανακλά την πνευματική μας κατάσταση. Συνεπώς θεωρώ ότι η ενασχόλησή μας με την τέχνη σε όλες της τις εκφάνσεις είναι ένα σημαντικό και αναπόσπαστο κομμάτι της σχέσης μας με το φυσικό περιβάλλον και με την ίδια τη ζωή. Ο σύγχρονος δυτικός πολιτισμός δυστυχώς έχει παραβλέψει αυτήν τη θεμελιώδη αλήθεια και κινδυνεύει να πληρώσει ένα πολύ βαρύ τίμημα για αυτή την απερισκεψία. Το ρολόι όμως δεν γυρίζει πίσω και δεν έχει νόημα να μιλάμε για τις υποτιθέμενες ουτοπίες άλλων εποχών.

Η σύγχρονη τέχνη πρέπει να αντιμετωπίσει την πρόκληση της σύνδεσης των διαχρονικών και αρχέγονων αναγκών, αξιών και αληθειών με την συνείδηση του σημερινού ανθρώπου, ο οποίος πρέπει επιτέλους να βρει τρόπους να συνυπάρξει αρμονικά τουλάχιστον με το τμήμα της φύσης που τον συντηρεί. Εν ολίγοις η σχέση μας με το φυσικό περιβάλλον χρειάζεται να αποκτήσει ξανά διαστάσεις ποιητικές, να είναι η ίδια η σχέση αυτή μια τέχνη. Είναι λυπηρό πια η τέχνη να έχει υποβιβαστεί σε ένα ρόλο «δημοσιογραφικό» όπου καταγράφει απλώς την δυστυχία και την δυσφορία μας απέναντι σε έναν τρόπο ζωής που εμείς οι ίδιοι δημιουργήσαμε. Κάποτε οι άνθρωποι τραγουδούσαν στη γη τους, χόρευαν πάνω της για να τη τιμήσουν, και τη θαύμαζαν ως ένα μοναδικό έργο τέχνης στον οποίο συμμετείχαν ενεργά και καθημερινά. Ίσως σήμερα πια οι άνθρωποι, έτσι όπως έχουν γίνει, είναι πολύ αποξενωμένοι από τη πραγματική τους φύση για να μπορούν να ξαναζήσουν μια τέτοια ιερή σχέση με το περιβάλλον τους. Ωστόσο η τέχνη μπορεί να μας οδηγήσει όχι πίσω αλλά μπροστά σε μια σχέση μαζί του έστω αντίστοιχης ποιότητας.

Έχω μελετήσει εδώ και πολλά χρόνια τους διαχρονικούς πολιτισμούς διαφόρων λαών Ευρωπαϊκών και μη και αυτή εμπειρία μου έχει διδάξει πολλά πράγματα για την έννοια της τέχνης και του πολιτισμού γενικότερα καθώς και για τη σχέση αυτών των εννοιών με την ποιότητα της ζωής. Ο δυτικός πολιτισμός, ενώ διακρίνεται για αξιοθαύμαστα κατορθώματα στο χώρο της επιστήμης, της τεχνολογίας και της τέχνης, ωστόσο έχει χάσει κάπως το δρόμο του και δυσκολεύεται πια να απεμπλακεί από στενές εγκεφαλικές προσεγγίσεις της πραγματικότητας, κεντρομόλου τύπου, που εντέλει θολώνουν και μας απομακρύνουν από φυσικές ισορροπίες οι οποίες δεν μπορούν να γίνονται αντιληπτές μόνο με αυτό τον τρόπο. Πιστεύω ότι η ενίσχυση της ανταλλαγής του Ευρωπαϊκού πολιτισμού με αυτόν των άλλων λαών έχει πολλαπλά οφέλη για όλους τους ανθρώπους στους δύσκολους καιρούς στους οποίους ζούμε. Η αλληλοκατανόηση ανθρώπων διαφορετικών πολιτισμών είναι σήμερα ένα από τα κορυφαία ζητήματα που καλείται να αντιμετωπίσει η ανθρωπότητα. Σε αυτό το ζήτημα η τέχνη και ο πολιτισμός γενικότερα μπορούν να παίξουν ένα μοναδικό ρόλο που θα έχει σοβαρές και θετικότατες επιπτώσεις σε όλα τα επίπεδα της κοινωνικής ζωής όλου του πλανήτη.

Ross Daly
31 Μαρτίου 2009

-->> από την ιστοσελίδα των Οικολόγων Πράσινων

το όπλο του δυτικού εργαζόμενου ΣΗΜΕΡΑ και άλλα παραμύθια

Σύνταξη στα 100 προτείνει ο σύνδεσμος Ενωμένων Επιχειρήσεων

• Μετά από διαβουλεύσεις δυο δεκαετιών και κάτι ψιλά, ο ΔΣΕΕ (Διεθνής Σύνδεσμος Ενωμενων Επιχειρήσεων) ενέκρινε το Πρόγραμμα ΕΔΒ (Εργασία Δια Βίου) εις βάρος των συμφερόντων του, δεδομένου ότι καμμια επιχείρηση δεν μπορεί να προβλέψει τι θα γίνει τα επόμενα πέντε, πόσο μάλλον τα επόμενα εκατό χρόνια.

• Παρόλ'αυτά όμως, ο Πρόεδρος του ΔΣΕΕ με τη συγκινητική του ομιλία έπεισε και τον τελευταίο διαφωνούντα ότι έτσι πρέπει να γινει για το καλό του πλανητη και του κόσμου που τον κατοικεί, κυρίως των εργαζομένων, των οικογενειών τους, των κατοικιδίων τους, κλπ κλπ.

• Το Πρόγραμμα ΕΔΒ εξασφαλίζει σε κάθε εργαζόμενο εργασία κατά τη διάρκεια ολόκληρου του βίου του, αρκεί να υπογράψει την ειδική σύμβαση εργασίας, η οποία προβλέπει ότι κάθε εργαζόμενος θα εργάζεται μέχρι συμπληρώσεως των 100 (ολογραφως: εκατό) χρόνων ζωής του. Μετά την πρώτην ημέραν των 100στών γενεθλίων του (καλά, αυτή η ευχή "να τα εκατοστήσεις" πιάνει τόπο επιτέλους!) θα γίνεται η έναρξη της συνταξιοδοτήσεώς του, οπότε θα λαμβάνει σύνταξιν ισόποσον με το ήμισυ των αποδοχών του κατά την τετάρτην δεκαετίαν του εργατικού του βίου, δηλαδή θα μισθοτείται ως κατά το ήμισυ 60άχρονος, ασχέτως του μισθού τον οποίον εισέπραττεν ως 30άρης.

• Μάλιστα, σε όποιον ξεπεράσει τα εκατό χρόνια ζωής επάνω στον πλανήτη, θα δίνεται μπόνους μια αναπαυτική πολυθρόνα αξίας 500 ευρώ -όχι παίζουμε!

Μάλλον παίζουμε όμως, αγαπητέ μου αναγνώστη.
Παίζουν μαζί μας, το πιο σωστό, επειδή:

• Η τεχνολογία, όσο βρισκόταν στα πρώτα στάδια ανάπτυξής της, υποσχόταν μια καλύτερη ζωή. Ολα για μια καλύτερη ζωή γίνονται, βλέπεις, όλοι θέλουν το καλό της ανθρωπότητας, ακόμα και η κυρία Μαριάννα που έσβησε προχτές τα φωτάκια του μπουντουάρ της, ακόμα και οι πισινούχοι των Β.Π. που έσβησαν τα φώτα σε όλες (ναι, όλες, σας διαβεβαιώ, Μάρτης είναι ακόμα, αν ήταν καλοκαίρι δεν ξέρω ΑΝ) τις πισίνες τους.

• Παρασύρομαι όμως, ας επανέλθω στην τεχνολογία που υποσχόταν μάσες, ξάπλες, και σεξ -το γράφω κομψά, επειδή τα γραπτά μένουν οσο κι αν είναι άυλα. Με τις τόσες υποσχέσεις λοιπόν, οι εργαζόμενοι δέχτηκαν με χαρά όλα τα καλούδια της τεχνολογίας. Ζήτω τα ρομπότ, είχαν κραυγάσει με χαρά όταν ένα ρομπότ αντικαθιστούσε τουλάχιστον πέντε εργάτες και μάλιστα ελαχιστοποιούσε τις πιθανότητες "ανθρώπινου λάθους" από τα προϊόντα που κατασκεύαζε (Αχ, αυτά τα ανθρώπινα λάθη θα μας φάνε, αχ) και ξέχασαν να βάλουν μερικούς απλούς όρους να ισοφαρίσουν αυτή την αντικατάσταση. Να πούνε, βρε παιδί μου, να επιδοτούνται υποχρεωτικά οι άνθρωποι που "αχρηστεύονται" από ένα ρομπότ και να κάθονται ή να λιγοστέψουν υπερβολικά οι ώρες εργασίας όλων ώστε να μην απολύεται κανείς. Δεν το έπραξαν και το βρίσκουμε τώρα μπροστά μας.

• Γέμισαν ρομπότ τα εργοστάσια, άρχισαν οι απολύσεις (ποιος δεν θυμάται τη μεγάλη απεργία της Ρενώ, αυτή ήταν η πρώτη νομίζω) οι εργαζόμενοι κάναν τουμπεκί περιμένοντας την ημέρα που θα ξάπλαραν τις κορμάρες τους στον ήλιο με μερικές ωρίτσες υποχρεωτικής εργασίας τη βδομάδα... Αλλά, "αλλού τα κακαρίσματα κι αλλού γεννούν οι κότες", όπως λέει η σοφή παροιμία.

• Οι κότες αποδείχτηκαν πράγματι άμυαλα πουλερικά, επειδή δεν μπόρεσαν να προβλέψουν το φως φανάρι, το "ηλίου φαεινότερον" που λέγαν οι αρχαίοι δλδ, τη μπόμπα που ετοίμαζαν στα κρυφά και στα μουλωχτά οι μεγαλοκαρχαρίες (με τη δήθεν κατάργηση των διαφόρων τειχών και παραπετασμάτων) για να την εξαπολύσουν εναντίον όλων των δυτικών εργαζομένων -ευρωπαίων και αμερικανών. Η μπόμπα αυτή με το κωδικό όνομα "τα μαζεύω και φεύγω σ'άλλη γη σ'άλλα μέρη που κανείς δεν με ξέρει" ήταν αποτέλεσμα αμυντικής στρατηγικής εναντίον των "επιτιθεμένων" με απεργίες εργατών -πρώτα πρώτα της Ρενώ. Παραφράζοντας την Κασσιανή: "εκ Γαλλίας και τα κακά και τα καλά"!

• Πριν από καμιά 25αριά χρονάκια, αν θυμάστε, οι γάλλοι εργαζόμενοι ζητούσαν 35ωρη εβδομαδιαία εργασία. Με την προοπτική -υποθέτω- να συνεχιστεί η μείωση των εργάσιμων ωρών εβδομαδιαίως ώσπου να φτάσουν στο επιθυμητό ελάχιστο (από τον εργαζόμενο) και στο επιθυμητό μέγιστο (από την επιχείρηση) όριο, να συγκλίνουν δλδ οι απόψεις και οι επιθυμίες μεταξύ των δυο αιωνίως αντιπάλων στρατοπεδων με τρόπαιο την κατάκτηση της Ειρήνης και της Ευημερίας στον πλανήτη Γη.

• Το πώς φτάσαμε να εκλιπαρούν οι εργαζόμενοι για λίγες ώρες εργασίας τη μέρα (μειωμένο ωράριο, κινητό ωράριο, ελαστικό ωράριο, κλπ επιθετικοί προσδιορισμοί του ωραρίου, που έπαψε πια να είναι "κανονικό") καλύπτεται από ένα παχύ πέπλο μυστηρίου. Μάλλον θα φταίει που πήγαν κι ανοίξαν εργοστάσια στην Ασία (ιδίως στην Κίνα) και μαζί με αυτά ανοίξαν και τα σχιστά ματάκια των ντόπιων -μέχρι να κλείσουν και αυτά, μια ώρα αρχύτερα με τους ρυθμούς που επιβάλλονται εκεί πέρα- που τι είχανε τι χάσανε, μαύρη πείνα και φτώχεια και πριν και μετά. Με δυο λόγια, κατάφεραν να διαιρέσουν τον κόσμο στα δυο: ανατολικούς και δυτικούς ή πλούσιους και φτωχούς, πείτε το όπως σας βολεύει.

Και τώρα, φτάνουμε στο ζουμί:
Εχει όπλα ο δυτικός εργαζόμενος να αντιτάξει εναντίον των εργοδοτών του;

• Η απάντηση είναι ότι ΟΧΙ, δεν έχει κανένα όπλο ως εργαζόμενος, γιατί η επιχείρηση όπου εργάζεται θα πάει -αργά ή γρήγορα- σε κάποια εξωτική χώρα με "φτηνό" εργατικό δυναμικό. Οσο και αν πέσουν οι αμοιβές των (δυτικών, ε) εργαζομένων και όσο κι αν αυξηθούν οι ώρες εργασίας τους, οι επιχειρηματίες έχουν βρει την κότα με τα χρυσά αυγά και θα τη ξεντεριάσουν για να τα πάρουν όλα -και τα... αγέννητα ακόμα!

Ποιο είναι λοιπόν το όπλο του δυτικού εργαζόμενου σήμερα;

• Ο δυτικός άνθρωπος είναι ο βασικός (να μη πω ο μόνος,ε) καταναλωτής των προϊόντων που παραγονται σε ολόκληρο τον πλανήτη. Είναι ο βασικός "εμπνευστής" νέων καινοτόμων αναγκών και -ιδίως!- ψεύτικων αναγκών, πλαστών, αναγκών αχρείαστων, πώς το λένε!

• Το να καταναλώσει τα χρήσιμα ή άχρηστα πράγματα που κατασκευάζονται από τις επιχειρήσεις είναι στο χέρι του και στο πορτοφόλι του. Αν έχει χρήματα και διάθεση, αγοράζει. Αυτό είναι το προσωρινό όπλο του -εν όψει της νέας φουρνιάς ανθρώπων/καταναλωτών που ψήνεται στους νέους κόσμους της Ασίας κυρίως. Αυτό μονάχα μπορεί να χρησιμοποιήσει για να πιέσει προς όφελός του. Ο μοναδικός μοχλός πίεσης προς το συμφέρον του είναι να πάψει να καταναλώνει με μανία ό,τι του σερβίρουν, σε οποιοδήποτε πολυτελές και χρυσωμένο περιτύλιγμα του το σερβίρουν!

Ναι, αλλά έχει διάρκεια αυτό το όπλο;
Ναι, αλλά πώς θα αντισταθώ στο νέο μοντελλάκι κινητού;
Ναι, αλλά να μη φυτέψω μαλλιά και να μείνω καραφλός;
Ναι, αλλά κυκλοφόρησαν κάτι καινούργια μπισκοτάκια λάιτ...
κλπ κλπ, βάλτε τώρα που γυρίζει λέμε

• Εδώ σε θέλω κάβουρα, να περπατείς στα κάρβουνα! λέει μια άλλη σοφή παροιμία. Τι είναι σημαντικότερο για σένα: να μείνεις ολίγον τι παραπονεμενος χωρίς ένα πράγμα που δεν σου είναι απολύτως απαραίτητο ή να υπονομεύεις δια βίου την ίδια σου τη ζωή και τη ζωή των απογόνων σου; Κόψε κάτι λοιπόν, αλλά κόψε το στα γερά και με διάρκεια ώστε να πονέσει ο μπεζαχτάς εκείνων που έχουν και δεν σου δίνουν. Να λιγοστεύουν τα μπικικίνια που κυκλοφορούν.

________________________
-->> Ισως είναι κάπως αργά να σκεφτόμαστε τώρα παρόμοιους τρόπους αντίδρασης, μια και ο στόχος ο απώτερος μάλλον είναι πράγματι να πάψει η κυκλοφορία του χρήματος, να μην υπάρχει πια χρήμα ρευστό όπως το γνωρίζουμε ως τώρα, αλλά να είναι άυλο, κάτι που να το διαχειρίζονται "εκείνοι που ξέρουν" καταπώς θέλουν πετυχαίνοντας με αυτό τον τρόπο την πλήρη εξάρτηση του ανθρώπου από τα γούστα τους.
-->> Ξύπνα άνθρωπε, ψάχνε τρόπους, ενημέρωσε τη Χάρτα με τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, πάλεψε για τα δικαιώματά σου ως ανθρώπινου όντος, θυμήσου τι γράφει το Σύνταγμα της χώρας σου, διεκδίκησε, αυτή η Ζωή είναι δική σου!

η Ωρα της αλλαΓής!

Σαν πολύ σκεφτήκαμε για τη σημερινή ώρα της Γης, της διαταΓής, της αρπαΓής, της υποταΓής, κλπ κλπ, μόνο την ώρα της αλλαΓής δεν σκεφτήκαμε και πολύ κακώς λέμε. Επειδή αυτή την ώρα την περιμένουμε πάνω από έναν αιώνα κι ακόμα νά'ρθει στο ραντεβού! Μπορεί να ξέχασε το μέρος και την ώρα που είχαμε ορίσει, μπορεί να χάθηκε στο δρόμο -οι δρόμοι έχουν γίνει αγνώριστοι, ασφαλτοστρώθηκαν κιόλας, ακόμα και'γώ μπερδεύομαι- άσε που μπορεί να έπεσε θύμα βιασμού, ληστείας, ίσως και φόνου (μετά ληστείας ή άνευ), μπορεί και να τη σπίτωσε κάνας μάγκας νταβατζής και πιθανότατα να μην έρθει ποτέ...

Και τότε, τι θα κάνουμε; Εμείς είμαστε ερωτευμένοι με την αλλαΓή! Της γράφουμε σπαραχτικά γράμματα, άλλα με κλάψες και άλλα τίγκα στα ερωτόλογα, ακόμα και πολιτικούς λόγους αναπέμπουμε από μπαλκόνια, είναι δυνατό να μη συγκινείται; Πολύ σκληρή βρε παιδί μου, ούτε η γυναικάρα με τα κόκκινα να ήταν!

Εμένα, φυσικά, ως γυναίκα δεν με αφορά και τόσο το θέμα αλλαΓή, αυτό είναι καθαρά αντρικό ζητούμενο μια και η δεσποινίς -ή μήπως κυρία;- αλλαΓή είναι γένους θηλυκού, αλλά συμπονώ όλα αυτά τα αντράκια που την έχουν κορνιζωμένη πάνω από το προσκεφάλι τους και σε κείνη προσεύχονται κάθε βράδυ, ένεκα μάλλον που είναι κοκκινομάλλα η σκασμένη, Ρίτα Χέηγουωρθ στο περίπου να φανταστείτε!

Και πες, λεμε τώρα, πες λοιπόν ότι αριβάρει στο ραντεβού σεινάμενη κουνάμενη... Ποιος άντρας θα μείνει ζωντανός να την υποδεχτεί; Ολοι από έμφραγμα θα πάνε ολοσούμπιτοι! Καρδιακό επεισόδιο ή πνευμονικό οίδημα -για να είμαστε και του συρμού. Ποιος λοιπόν θα την υποδεχτεί -στη περίπτωση που θα βρει το δρόμο και θα φτάσει φυσικά- ποιος θα την πάρει αγκαζέ να τη κεράσει καμιά πάστα; ε; Μια γυναίκα ή το πολύ πολύ ένας άντρας που δεν ενδιαφέρεται για γυναίκες. Πολύ απλό, έτσι; Ετσι.

Αμ, δε! Καθόλου απλό δεν είναι. Επειδή, για ποιον θα έρθει αυτή η προκομμένη αλλαΓή; Αν είναι γυναίκα κατά πώς φαίνεται από το όνομά της -γιατί κανείς δεν την έχει συναπαντήσει ως τώρα να την κόψει πώς μοιάζει- αν είναι γυναίκα λοιπόν, θα αναζητήσει ένα άντρα, έναν άντρα κανονικό, με γένια και μουστάκια, έναν άντρα τριχωτό και με φωνή μπάσα και βραχνή και πολύ ντούρο λέμε. Γιατί θά'χει λυσσάξει τόσα χρόνια -μιλάμε για πάνω από εκατό, έτσι;- μόνη να σούρνεται ψάχνοντας στους χωματόδρομους που γίναν άσφαλτοι για έναν (τουλάχιστον) άντρα...

Οπότε, θα τον θέλει βαρβάτο, σίγουρο αυτό! Να της αλλάξει τα φώτα κι ακόμα κάτι περισότερο: να την αλλάξει την ίδια, να την κάνει γυναίκα με τα... δόντια της! Οχι με τα ούλα της, όπως είθισται να λέγεται επειδή ούλα έχει αλλά δόντια δεν έχει -αιωνόβια και βάλε γαρ- αλλά αυτό ξεπερνιέται με μια μασελίτσα τη σήμερον ημέρα ή και με φυτευτά, ξέρω κι ένα καλό οδοντίατρο να της συστήσω άμα λάχει.

Αφού ξεπεραστεί το εμφανισιακό πρόβλημα της αλλαΓής, θα την πάμε και για μιζανπλί, και για ανανέωση γκαρνταρόμπας -εμείς οι γυναίκες είμαστε αλληλλέγγυες σε κάτι τέτοια- το πρόβλημα της εξεύρεσης αντρός αντρένιου ντούρου και βαρβάτου θα ενσκήψει ορμητικότερο: Πού να βρεθεί τέτοιος εκείνην την ημέραν, την ημέραν και ώραν της αλλαΓής; Αφού όλοι στο άκουσμα και μόνο του ερχομού της θα έχουν τεζάρει;

Θα τηλεφωνήσω στο φίλο μου το Σωτήρη να μου λύσει το πρόβλημα, ένεκα ονόματος αυτός λύνει τα πάντα λέμε κι αν ήταν Μεγαλέξαντρος θα είχε λύσει χωρίς κόπο το γόρδιο δεσμό, όχι σπαθιές και αηδίες ηρωϊσμοί τάχα μου, κι αν ήταν Ομπάμα το όνομα της ΠΓΔΜΓΡΤΞΛΝΚΛΠΔΕΝΞΕΡΩΔΕΝΑΠΑΝΤΩ θα το είχε βρει στο πίτσι φιτίλι! Αν του τηλεφωνήσω όμως δεν θα βάλω τη ζωή του σε κίνδυνο; Μήπως πέσει κι αυτός ξερός, λέω, μόλις ακούσει ότι ενδέχεται να καταφτάσει η πολυπόθητη αλλαΓή...

Μπα, δε θα το ρισκάρω. Θα κάνω του κεφαλιού μου, όπως πάντα. Τι θα κάνω; Θα ανάψω το φακό μου και θα κατέβω στην είσοδο της πόλης και μόλις τη δω να έ-έ-έρχεται θα της κάνω νόημα να κάνει σιγά να μη την καταλάβει κανείς κι έτσι να εμφανιστεί άξαφνα λίγες μέρες (και ώρες) αργότερα, σένια και ωραία, κι όποιον πάρει ο Χάρος!
________________________
-->> η φωτο από το post του Argos, τη μερα (Jump around, 20 Ιουλίου 2006) που πήδηξαν οι ευρωπαίοι για να μετακινήσουν την γη από την τροχιά της και να μειώσουν το φαινόμενο του global warming και να επιμηκύνουν την μέρα κατά μια ώρα. Ετσι λοιπόν, μερικά εκατομμύρια δυτικοί πήδηξαν ταυτόχρονα για να γίνει αυτό, στις 2:39:13 ώρα κεντρικής Ευρώπης (CET).
-->> μήπως αν πηδούσαμε κιόλας στα σκοτάδια όλοι μαζί ταυτόχρονα την Ωρα της Γης θα είχαμε καλύτερο αποτέλεσμα;

αν ο κόσμος ήταν τράπεζα...

...θα τον είχατε ήδη σώσει!
Γράφει το πανώ που αναρτήθηκε στα κεντρικά της Deutsche Bank



-->> από Argos

υποθαλάσσια έκρηξη ηφαιστείου

Πόση ενέργεια πάει χαμένη... Τα φώτα μας μάραναν!

-->> from: NASA

ΠΡΙΝ ΣΒΗΣΕΙΣ ΑΥΡΙΟ ΤΑ ΦΩΤΑ ΣΚΕΨΟΥ

Η σειρά τυχαία:

1. Πόσοι διαρρήκτες θα επωφεληθούν από το σκοτάδι
2. Πόσες γεννήσεις θα γίνουν μετά από 9 μήνες, δλδ τέλη Δεκέμβρη!
3. Πόσες λάμπες νέου τύπου θα αγοραστούν

1. σχόλιο: Η αστυνομία σε επιφυλακή, αύξηση δικαστικής εργασίας (οι δικαστικοί φάκελλοι είναι ήδη βουνά) μετά από τις προσαγωγές, εκτός και αν αφεθούν στη τύχη τους οι πολίτες.

2. σχόλιο: Αν λάβουμε υπόψη το παλιό γνωστό Black Out της Νέας Υόρκης, σίγουρα θα γεννηθούν πολλά παιδιά, μια και οι ανθρωποι τι άλλο θα μπορούν να κάνουν στο καναπέ χωρίς τιβί; Φτάνουμε λοιπόν στο συμπέρασμα ότι διαλέχτηκε σκοπίμως η συγκεκριμένη ημερομηνία για τη σωτηρία του πλανήτη, προσβλέποντας στη γέννηση πολλών σωτήρων της Γης γύρω στα... Χριστούγεννα!

3. σχόλιο: Αν δεν είναι διαφημιστικό κόλπο για τη διάδοση των νέων λαμπτήρων, να φάω τα μουστάκια μου -που, ευτυχώς, δεν έχω! Πάντως, εδώ που τα λέμε, αν η επιθυμία για τη σωτηρία της Γης -αν πραγματικά κινδυνεύει- ήταν τόσο σφοδρή, τουλάχιστον ας προσφέρονταν δωρεάν οι νέοι λαμπτήρες και όχι στη τετραπλή αξία των συμβατικών. Αν και το πρόβλημα ηλεκτροδότησης θα μπορούσε να λυθεί μια για πάντα με διαφορετική μέθοδο πλην αυτής του ψιλοαπατεώνα Εντισον. Γιατί δεν προχωρεί η έρευνα προς τη λύση της ενεργειακής επάρκειας από τον ήλιο; Γιατί οτιδήποτε αφορά εξοικονόμηση ενέργειας είναι πολύ ακριβό; Ε, βάλτε το μυαλό σας να δουλέψει λιγουλάκι!

____________________
Αντιστέκομαι στη τρομολαγνική διάδοση περί κινδύνων και ΟΧΙ, δεν θα σβήσω τη ΜΟΝΑΔΙΚΗ λάμπα 60 κηρίων που καίω, ούτε τον υπολογιστή μου φυσικά. Σκέφτομαι μάλιστα να ανάψω κάτι προβολάκια που έχω για να φωτίσω το δρόμο, μη σκοντάψουν πουθενά οι άνθρωποι...

-->> UPDATE 16:29-->>
Μη παραλείψετε να μελετήξετε προσεχτικά τα σχετικά με το θέμα:
1. το ορμητικόν πόστιον του ANemos
2. το απίστευτον πόστιον του Old Boy
3. το σατιρικόν πόστιον του κ. Polsemannen, όπου και η εξής απλή σκέψη σε σχόλιο από την Kατερίνα σ-Μ -->>
«Γιατί άραγε δεν προτείνουν κάτι πραγματικά αποτελεσματικό; Ένα εμπάργκο, λόγου χάριν, στα προϊόντα Αμερικής και Κίνας; Αυτές δεν είναι οι χώρες που έχουν μεγάλο ποσοστό συμμετοχής στη ρύπανση του περιβάλλοντος;»

-->> ε; έλα μου ντε...

Διεθνής Διαγωνισμός για την ιστοσελίδα της Βουλής

Αντιγράφω την προκήρυξη του Διαγωνισμού από το blog του sofistis με τίτλο:
Φίλοι μπλογκερς σας βρήκα δουλειά με χοντρά λεφτά!

ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΩΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ

Αριθμ. Πρωτ.: 11721 Αθήνα, 22 Οκτωβρίου 2008

Αριθμ. Διεκπ.: 8572

Αναλυτικό Τεύχος Προκήρυξης Διεθνούς Ανοικτού Διαγωνισμού για το Έργο

«Ανάπτυξη Διαδικτυακής Πύλης της Βουλής των Ελλήνων και Κατάρτιση Χρηστών και Διαχειριστών της»

Αρ. Προκήρυξης 1/2008

συνολικού προϋπολογισμού

€989.495,80 (εννιακοσίων ογδόντα εννέα χιλιάδων τετρακοσίων ενενήντα πέντε ευρώ και ογδόντα λεπτών), μη συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ, δηλαδή συνολικά €1.177.500,00 (ενός εκατομμυρίου εκατόν εβδομήντα επτά χιλιάδων πεντακοσίων ευρώ), συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ

που περιλαμβάνει τα έργα:

1. Ανάπτυξη της διαδικτυακής πύλης της Βουλής των Ελλήνων, προϋπολογισμού €893.277,30 (οκτακοσίων ενενήντα τριών χιλιάδων διακοσίων εβδομήντα επτά ευρώ και τριάντα λεπτών), μη συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ, δηλαδή συνολικά €1.063.000,00 (ενός εκατομμυρίου εξήντα τριών χιλιάδων ευρώ), συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ, το οποίο υπάγεται στην πράξη με τίτλο “Ανάπτυξη προηγμένων υπηρεσιών ηλεκτρονικής διακυβέρνησης για τη Βουλή των Ελλήνων”, με κωδικό εγγραφής 2007ΣΕ50030001, κωδικό ΟΠΣ: 103286 και ταξινόμηση κατά CPV: 30200000 και 72000000.

2. Κατάρτιση χρηστών και διαχειριστών της διαδικτυακής πύλης και της σχετικής υποδομής, προϋπολογισμού €96.218,50 (ενενήντα έξι χιλιάδων διακοσίων δεκαοκτώ ευρώ και πενήντα λεπτών), μη συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ, δηλαδή συνολικά €114.500,00 (εκατόν δεκατεσσάρων χιλιάδων πεντακοσίων ευρώ), συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ, το οποίο υπάγεται στην πράξη με τίτλο “Κατάρτιση χρηστών στην υποστήριξη λειτουργίας, διαχείριση και εκμετάλλευση της διαδικτυακής πύλης της Βουλής των Ελλήνων”, με κωδικό εγγραφής 2007ΣΕ50030002, κωδικό ΟΠΣ: 105271 και ταξινόμηση κατά CPV: 80520000.

Αναλυτικό Τεύχος Προκήρυξης Διεθνούς Ανοικτού Διαγωνισμού για το Έργο

«Ανάπτυξη Διαδικτυακής Πύλης της Βουλής των Ελλήνων και Κατάρτιση

Χρηστών και Διαχειριστών της»

Συνοπτικά Στοιχεία Έργου

Τίτλος: Ανάπτυξη διαδικτυακής Πύλης της Βουλής των

Ελλήνων και Κατάρτιση Χρηστών και διαχειριστών της.

Αναθέτουσα Αρχή: Βουλή των Ελλήνων - Υπηρεσία Εφαρμογής

Ευρωπαϊκών Προγραμμάτων (ΥΕΕΠ).

Φορέας Χρηματοδότησης: Βουλή των Ελλήνων - Υπηρεσία Εφαρμογής

Ευρωπαϊκών Προγραμμάτων (ΥΕΕΠ) - Ειδικός Λογαριασμός.

Φορέας Λειτουργίας Έργου: Βουλή των Ελλήνων.

Χρηματοδότηση: Ε.Π. Κοινωνία της Πληροφορίας, Μέτρο 2.2 & Μέτρο 2.5.

Προϋπολογισμός: €989.495,80 (εννιακόσιες ογδόντα εννέα χιλιάδες, τετρακόσια ενενήντα πέντε ευρώ και ογδόντα λεπτά), μη συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ, συνολικά €1.177.500,00 (ένα εκατομμύριο εκατόν εβδομήντα επτά χιλιάδες πεντακόσια ευρώ) συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ. Από το ανωτέρω, το ποσό των €96.218,50 (ενενήντα έξι χιλιάδων διακοσίων δεκαοκτώ ευρώ και πενήντα λεπτών), πλέον ΦΠΑ, δηλαδή το ποσό των €114.500,00 (εκατόν δεκατεσσάρων χιλιάδων πεντακοσίων ευρώ), συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ, αντιστοιχεί στην κατάρτιση χρηστών και διαχειριστών της διαδικτυακής πύλης και της σχετικής υποδομής και συγχρηματοδοτείται σε ποσοστό 80% από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο και κατά 20% από εθνικούς πόρους, ενώ το ποσό των €893.277,30 (οκτακοσίων ενενήντα τριών χιλιάδων διακοσίων εβδομήντα επτά ευρώ και τριάντα λεπτών), πλέον ΦΠΑ, δηλαδή το ποσό του €1.063.000,00 (ενός εκατομμυρίου εξήντα τριών χιλιάδων ευρώ), συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ, αντιστοιχεί στην ανάπτυξη της διαδικτυακής πύλης και σχετικές μελέτες και συγχρηματοδοτείται σε ποσοστό 80% από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης και κατά 20% από εθνικούς πόρους.

Διάρκεια Υλοποίησης Έργου: Εννέα (9) μήνες από την υπογραφή της Σύμβασης, σύμφωνα με τους όρους της παρούσας.

Διάρκεια Εγγύησης: Εικοσιτέσσερις (24) μήνες από την παραλαβή του Έργου.

Είδος Διαγωνισμού: Ανοικτός Διεθνής Δημόσιος Διαγωνισμός.

Κριτήριο Ανάθεσης: Πλέον συμφέρουσα από οικονομική άποψη προσφορά.

____________________
-->> Τώρα καταλαβαίνω γιατί ζητείται η χρηματοδότηση του καναλιού της Βουλής.
-->> Η πλέον συμφέρουσα από οικον/κή άποψη προσφορά, αν είναι της τάξεως των 100.000 ευρώ, που πάλι πολλά είναι, θα γίνει δεκτή ή θα απορριφθεί ως απατηλή; Επειδή, ως γνωστόν, το καλό είναι και ακριβό!
-->> Ας μελετήσει την προκήρυξη ένας ειδικότερος από μένα, παρακαλώ, να μας πει πώς (και ΑΝ) δικαιολογούνται αυτά τα ποσά. Από τη τσέπη μας φεύγουν, έτσι κι αλλοιώς.

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ Θ.ΤΕΝΕΖΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ 21-3-2009

Προς Πρωθυπουργό

κ. Κ.Καραμανλή

Αριθμ. Πρωτ. Κ2549/20-3-2009

Αξιότιμε κύριε Πρωθυπουργέ,

Ονομάζομαι Θεόδωρος Τενέζος.

Το επάγγελμα μου είναι μικρομεσαίος επιχειρηματίας που δραστηριοποιείται στον χώρο του χάλυβα και συγκεκριμένα στην εμπορία, μεταποίηση και τοποθέτηση σιδήρου μπετόν για οικοδομές

Αυτοδημιούργητος!

Στον χώρο του χάλυβα από το 1989, εργαζομενος αρχικά σε μικρές οικοδομές και αργότερα σε μεγάλα τεχνικά έργα ανά την Ελλάδα, συνεργαζόμενος με πολλές τεχνικές εταιρίες.

Το 2004 εξαγόρασα μια εταιρία εμπορίας σιδήρου (στον Ρεντη, στην βιομηχανική ζώνη του Ελαιώνα) που εμπορεύονταν αποκλειστηκά σίδηρο της χαλυβουργίας SIDENOR,με κύκλο εργασίας 250 τόνους τον μήνα.

Μέσα σε 18 μήνες με πολύ κόπο και δουλειά ο κύκλος εργασίας έφτασε τους 1100 τόνους, δηλαδή ανάπτυξη 11% μηνιαίως.

Η επιχείρηση απασχολούσε 220-250 άτομα προσωπικό.

Το 2006 αισθανόμενος περιορισμό στην άνοδο της επιχείρησης μου από τις χαλυβουργίες και τους χονδρεμπόρους τους, αποφάσισα να φέρω σίδηρο από το το εξωτερικό (από χώρες της Ε.Ε.). Για αυτή μου την κίνηση, που ήταν ενάντια στα συμφέροντα των χονδρεμπόρων και των χαλυβουργιών (διότι η τιμή του εισαγόμενου έπεφτε 80-100 ευρώ/τόνο, πιο φθηνό), το καρτελ του χάλυβα με προειδοποίησε μέσω επωνύμου μεγάλου χονδρεμπόρου να μην προβώ στην εισαγωγή.

Δεν συμμορφώθηκα στην εντολή τους και σε 2 μήνες με συλλογικό εμπάργκο μου κλείσανε την επιχείρηση, καταστρέφοντας εμένα, τον συνεταίρο μου και τους εργαζομένους μας.

Προσέφυγα στο νομοθετημένο όργανο του κράτους την Επιτροπή Ανταγωνισμού με καταγγελία από το 2006, για κατάχρηση δεσπόζουσας θέσης, οικονομικής εξάρτησης και οριζοντίων συμπράξεων, δηλαδή καρτελ.

Η Επιτροπή Ανταγωνισμού αντί να προφυλάξει τόν καταγγέλλοντα, ως όφειλε, με σωρεία από παρανομίες και παραλείψεις πρόσφερε απλοχέρη και πλήρη κάλυψη στους καταγγελμένους, δηλαδή τις 3 χαλυβουργίες και τους χονδρεμπόρους τους, παρά την επιβεβαίωση της καταγγελίας μας από το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος (ΤΕΕ) τον Ιούνιο του 2008.

Απελπισμένος κατάφυγα στους αρμοδίους υπουργούς κ. Φώλια και κ. Χατζηδάκη καθώς και στον υφυπουργό κ. Βλαχο, ζητώντας τα αυτονόητα, δηλαδή να λειτουργήσει η Ε.Α. σύμφωνα με τους νόμους του Ελληνικού κράτους και της Ε.Ε.

Η απάντηση που έλαβα ήταν σιωπηρά αρνητική και ο κύριος Βλάχος μου δήλωσε "Εγώ αυτόν τον ογκόλιθο που λέγεται ΣΙΔΕΝΟΡ δεν μπορώ να τον μετακινήσω"!!

Με μεγάλη μου λύπη διαπιστώνω δυστυχώς ότι τα μεγάλα συμφέροντα εξουσιάζουν τις δομές και τους μηχανισμούς δικαιοσύνης του Ελληνικού κράτους, καθώς και ότι έχουν επιβληθεί πλήρως στον πολιτικό κόσμο διαβρώνοντας τους θεσμούς και την έννοια της Δημοκρατίας.

Η αγανάκτηση και η απελπισία ως άνθρωπο και Ελληνα πολίτη με οδήγησε στην έσχατη μορφή διαμαρτυρίας μέχρι τέλους, την Πολιτική Απεργία Πείνας.

Για 36η ημέρα βρίσκομαι έξω από τα γραφεία της Ε.Α., Πατησιων 70 και Κοτσικα, καταγγέλλοντας την δομή του πολιτικό-οικονομικού συστήματος που μας έχει οδηγήσει ως πολίτες και ως χώρα στην απόγνωση, την φτώχια και τελικά την καταστροφή!

Κύριε Πρωθυπουργέ

Νιώθοντας στο πετσί μου για 36 ημέρες την απάθεια και την αδιαφορία, ακόμα και σε ανθρωπιστικό επίπεδο, για την ζωή μου από τον πολιτικό κόσμο, σας ζητώ:

Αν πραγματικά είστε γνήσιος πολιτικός άνδρας και αγαπάτε τον Ελληνικό λαό, καλέστε σύσσωμο τον πολιτικό κόσμο και

-ζητήστε συγνώμη από τους Ελληνες πολίτες για την εξαθλίωση που έφτασε το Ελληνικό κράτος.

-αποτινάξετε τον ζυγό των μεγάλων συμφερόντων που σας κρατά δέσμιους

-και καλέστε ελεύθεροι πλέον τον Ελληνικό λαό να στηρίξει ένα καινούργιο ξεκίνημα, με την συμμετοχή αντιπροσώπων της κοινωνίας των πολιτών, του πολιτικού κόσμου στο κοινοβούλιο, σε Πανεθνική συνδιάσκεψη με σκοπό να χτίσουμε όλοι μαζί ένα κράτος δικαίου και Ισονομίας χωρίς ταξικές και οικονομικές διαφορές.

Για να αντιμετωπίσουμε την επερχόμενη, οικονομική και πολιτική, κρίση από κοινού. Για το καλύτερο ΑΥΡΙΟ όλων μας!

Με πραγματική Αγάπη, Αθήνα 20-3-2009

Ο απεργός πείνας για 36η ημέρα

Θεόδωρος Τενεζος

Κοινοποίηση Προς:
Πρόεδρο Δημοκρατίας κ.Κάρολο Παπούλια Αριθμ. Πρωτ. 8/20-3-2009
Γεώργιο Παπανδρέου ΠΑΣΟΚ Αριθμ.Πρωτ.127/20-3-2009
Αλέξανδρο Τσιπρα ΣΥΡΙΖΑ Αριθμ. Πρωτ. 69966/20-3-2009
Γεώργιο Καραντζαφερη ΛΑΟΣ Αριθμ.Πρωτ. 1318/20-3-2009
Αλέκα Παπαρήγα ΚΚΕ Αριθμ.Πρωτ. 87/20-3-2009

-->> τα "παραδοσιακά" και τα "σύγχρονα" ΜΜΕ πού είναι; Με ποιον/ποιους πίνουν καφέ; Πόσα έχουν αρπάξει οι "αδιάφθοροι" και οι "αντικειμενικοί" της ενημέρωσης;
-->> η επιστολή από εδώ: -->>
http://panosz.wordpress.com/2009/03/26/tenezos/
-->> Για τους απληροφορητους, η επανασταση του '21 ξεκίνησε από τη διαμαρτυρία ενός ονόματι "Καρατζάς" -το μικρό δεν το θυμάμαι- υποδηματοποιού με κεφαλονιτικη καταγωγη, στη Πάτρα. Δεν εξανέστη εναντίον των τούρκων και της οθωμανικής αυτοκρατορίας ο άνθρωπος, αλλά εναντίον των εμπόρων της εποχής.
Οι κρατουντες, εναντιον των οποιων επαναστατησε ο ραγιας, ακομα τον/μας εξουσιαζουν.
-->> STOP CARTEL

Ετυμηγορία του "ελληνικού" καρτέλ σιδήρου: ΘΑΝΑΤΟΣ

Η υπόθεση Θεόδωρου Τενέζου από το στόμα του ίδιου στην 28η ημέρα απεργίας πείνας (13/2/2009)
Μια σπαραχτική ιστορία, βγαλμένη από μεσαιωνικές πρακτικές ελέγχου δημιουργικών ανθρώπων.

Με δυο λόγια: Ενας απλός σιδεράς προοδεύει, εξαγοράζει μια επιχείρηση, γιγαντώνει τα κέρδη της, ανακαλύπτει τη μαφία που βρίσκεται πίσω από τις υπερβολικές τιμές διάθεσης του σιδήρου στη χώρα μας (ενώ εξάγεται από τις ίδιες επιχειρήσεις στη μισή τιμή περίπου), συνεργάζεται με καθηγητή του ΕΜΠ για να ελέγξει τη ποιότητα σιδήρου άλλων χωρών (Ιταλία και Τουρκία έχουν καλύτερης ποιότητας και πολύ φτηνότερο σίδηρο) ώστε να εισάγει απο εκεί και να το επεξεργαστεί ώστε να μειώσει μέχρι και 80% την τιμή διάθεσης του προϊόντος, τα καρτέλ αρχίζουν πόλεμο, η Επιτροπή Ανταγωνισμού κάνει τα κουφά αυτιά, απευθύνεται σε όλα τα κρατικά μέσα, υπουργούς, επιτροπές, δικαιοσύνη, κλπ, φτάνει και μέχρι τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, οι τράπεζες τον εξοντώνουν οικονομικά, υφίσταται απειλές, παρακολουθείται από μπράβους, υφίσταται καταστροφές σε περιουσιακά του στοιχεία, ζητά σχετική εργασία ως απλός εργάτης ώστε να κερδίζει τα ελάχιστα προς το ζειν και του αρνούνται, ελπίζει να δικαιωθεί στην Ε.Ε., χαρά στην αντοχή του!
Τα υπόλοιπα, με λεπτομέρειες, ακούστε τα από τον ίδιο στο βίντεο: -->>


Συνέντευξη με τον Θεόδωρο Τενέζο from tasos on Vimeo.

-->> το βρήκα εδώ: Ελευθερία ή θάνατος; (kaltsovrako)
-->> επειδή οι ιστορίες αυτού του είδους με πονούν πολύ, δυσκολεύομαι να τη παρακολουθήσω. Εύχομαι «καλά ξεμπερδέματα» στο δυναμικό αγωνιστή της ζωής και Καλή Επιτυχία να βρει στην Ευρωπαϊκή Ενωση.
-->> αν ήταν αδελφός μου, θα του ευχόμουν «μακριά κι αλάργα από τις ύαινες». Από την άλλη πλευρά πάλι, κάποιος θα πρέπει να κάνει το πρώτο βήμα...

Κ Ο Υ Ρ Α Γ Ι Ο Θ Ε Ο Δ Ω Ρ Ε

-->> STOP CARTEL

Η γερμανική εμπειρία ποινικοποίησης της κουκούλας

Την ώρα που η Ελλάδα συζητά την ποινικοποίηση της κουκούλας, η Γερμανία την εφαρμόζει επί 20 χρόνια. Η αποτίμηση της γερμανικής εμπειρίας: η απαγόρευση της κουκούλας είναι αναποτελεσματική και προβληματική η εφαρμογή της.

Η Γερμανία είναι μία από τις λίγες χώρες που εφαρμόζουν το σχετικό μέτρο στην αυστηρότερη ίσως εκδοχή του. Ο Χέριμπερτ Πράντλ, νομικός, αρχισυντάκτης του τμήματος εσωτερικής πολιτικής της εφημερίδας Süddeutsche Zeitung επισημαίνει ότι «η πράξη έδειξε ευθύς εξαρχής πως όταν επεμβαίνει η αστυνομία και προσπαθεί να συλλάβει κάποιους κουκουλοφόρους η υπόθεση κλιμακώνεται και πως από την άποψη της τακτικής της αστυνομίας είναι αντιπαραγωγικό».
Το άρθρο 17α του Νόμου περί συγκεντρώσεων και διαδηλώσεων στη Γερμανία αναθεωρήθηκε το 1989 απαγορεύοντας σε όσους συμμετέχουν σε ανοιχτές συγκεντρώσεις και δημόσιες διαδηλώσεις «τη χρήση αντικειμένων που προορίζονται για την παρεμπόδιση της εξακρίβωσης της ταυτότητας» του διαδηλωτή. H αναθεώρηση έγινε από την τότε κεντρο-δεξιά κυβέρνηση Χέλμουτ Κολ με φόντο τις διαδηλώσεις των αντιπάλων της ατομικής ενέργειας στο Βάκερστντορφ της Βαυαρίας.

Βοηθάει την αστυνομία, όχι τη δικαιοσύνη

«Πολύ σύντομα ανέκυψαν περίεργες διαμάχες για τους όρους», λέει ο κ. Πραντλ. «Πότε κάποιος είναι κουκουλοφόρος; Όταν προστατεύομαι; Όταν φορώ ένα χοντρό άνορακ και ένα κράνος μηχανής για να προστατευτώ από τα γκλοπς των αστυνομικών; Όλα αυτά οδήγησαν πολύ γρήγορα στο να έχουμε βεβαίως έναν νόμο, αλλά η πρακτική δυνατότητα εφαρμογής του να είναι περίπου στο μηδέν. Σε τελική ανάλυση ο νόμος δίνει λιγότερες δυνατότητες στην ποινική δικαιοσύνη και περισσότερες στην αστυνομία για να επεμβαίνει. Πόσο μάλλον που έχουμε κάνει την εμπειρία ότι στα δικαστήρια η τεκμηρίωση και η τιμωρία είναι άκρως προβληματική».

Η νομική χρησιμότητα της απαγόρευσης αμφισβητήθηκε ήδη από τα δικαστήρια. Η νομολογία διόρθωσε ουσιαστικά στην πορεία την απαγόρευση, που σε μερικές περιπτώσεις είχε οδηγήσει σε τραγελαφικές καταστάσεις με ορισμένους αστυνομικούς να θεωρούν κάποιους κουκουλοφόρους και να τους συλλαμβάνουν ενώ άλλοι στους ίδιους κουκουλοφόρους να δείχνουν ανοχή.

Περιττή η ειδική διάταξη

Στην επισήμανσή ότι η Ελλάδα προσανατολίζεται σε ένα ηπιότερο μοντέλο, με την κουκούλα να εκλαμβάνεται ως επιβαρυντικό στοιχείο σε τελεσθέν αδίκημα, ο Πραντλ θεωρεί εντελώς περιττή τη θέσπιση ειδικής διάταξης. «Εάν πρόκειται να θεωρηθεί μόνο επιβαρυντικό στοιχείο, πιστεύω ότι δεν χρειάζεται ειδική διάταξη. Πάντα ένας δικαστής μπορεί να το λάβει υπόψη. Σίγουρα και στην Ελλάδα για τα ποινικά αδικήματα δεν υπάρχουν φιξ ποινές. Για τα αδικήματα που διαπράττει ένας διαδηλωτής προβλέπεται η ανώτατη ποινή, φυλάκιση ενός ή δύο χρόνων, και η κατώτατη. Σε αυτό το πλαίσιο, ο δικαστής όταν αναζητά την ενδεδειγμένη ποινή, μπορεί πάντα να συνυπολογίσει τις ειδικές συνθήκες, όπως η κουκούλα, ως επιβαρυντικό στοιχείο. Χρημάτισα δικαστής προτού γίνω δημοσιογράφος. Μπορώ σε κάθε περίπτωση να το συνυπολογίσω, δεν χρειάζομαι ειδική απαγόρευση.», λέει ο Πραντλ.

Δαμόκλειος σπάθη

Η γερμανική εμπειρία δείχνει ότι η ποινικοποίηση της κουκούλας είναι ένα ακόμα μέτρο στην κατεύθυνση της περιστολής βασικών δικαιωμάτων. «Διότι, εάν ποινικοποιήσω την κουκούλα, αν ανεβάσω τον πήχη της απαγόρευσης, τότε επικρέμεται τρόπον τινά μία δαμόκλειος σπάθη πάνω από ένα θεμελιώδες δικαίωμα. Δεν μπορώ να λέω ‘ναι μπορείτε να ασκήσετε το δικαίωμά σας, αλλά προσοχή εδώ έχω μια απαγόρευση, εκεί έχω μια άλλη απαγόρευση. Με αυτό τον τρόπο αποτρέπονται οι πολίτες από την άσκηση ενός θεμελιώδους δικαιώματος», λέει ο Χέριμπερτ Πραντλ, όταν για παράδειγμα κάποιος σκέφτεται να πάει σε μια διαδήλωση για να μην τον «πάρει η μπάλα» όντας δίπλα σε κάποιο κουκουλοφόρο.

Γιώργος Παππάς

-->> Αντιγραφή από εδώ: DEUTCHE WELLE - ελληνική έκδοση
-->> via Πρωταπριλιά - Ημέρα κουκουλοφορίας
-->> το δικό μου σχόλιο: Δυστυχώς, δεν είχαμε παρόμοιο νόμο. Οι νόμοι και διατάξεις που προϋπήρχαν (Πάγκαλου για φούστες, Βενιζέλου για κομμουνιστές, Μεταξά για γραββάτες, κ.ά.) δεν κάλυπταν τα τρέχοντα θέματα κρατικής βίας. Ετσι, τώρα κάνουμς εισαγωγή φασιστικούς νόμους.
-->> κάπου διάβασα (δεν θυμάμαι πού) ότι στην Ιταλία υπάρχει σχετικός νόμος από το 1930, αλλά "κοιμάται" λόγω αχρησίας.

Τι κουκούλα να φορέσω;

Επειδή το θέμα με απασχόλησε πολύ και όπως νομίζω και σας, προτείνω μερικές απλές λύσεις.

Αν δεν προλαβαίνετε να ετοιμάσετε αυτά τα μοντελάκια, ούτε είστε αρκετά πλούσιοι για αυτό γούνινο απόκτημα, ούτε καν προλαβαίνεται να ράψετε τις προτεινόμενες κουκούλες 1 (κουκούλα σκέτη) και 2 (κουκούλα με ουρά)
1 2
μπορείτε πάντα να τυλιχτείτε με ένα σεντόνι, να φορέσετε την κουκούλα του φούρνου ή το μπουρί της σόμπας:

Αν δεν προλαβαίνετε ούτε και αυτά, η λύση είναι να κάνετε δυο βελονιές στο κασκόλ σας και Α! μη ξεχάσετε να φορέσετε κουκούλα στο μωρό!


κλικ! στις εικόνες να μεγαλώσουν, ε

cucula: το τρομερό όπλο -Β' Η διάβρωση της παιδικής ψυχής

Ολα τα καταχθόνια όπλα -η cucula δεν εξαιρείται φυσικά- φροντίζουν οι δόλιοι εμπνευστές τους να τα διαδώσουν πρώτα πρώτα στα αθώα ανθρώπινα πλάσματα, τα παιδιά, με διάφορους τρόπους. Ενα τρανταχτό παράδειγμα αποτελεί το φαινομενικά διδακτικό παραμύθι της Κοκκινοσκουφίτσας, που δεν αναφέρει τίποτα το μεμπτόν για την cucula που φορούσε η μικρή ηρωίδα και τα φορτώνει όλα στον "κακό" λύκο!

Με τη "στολή" της αθώας -τάχα- μικρούλας δεν δίστασαν να ντύσουν ακόμα και κούκλες με τη τρομερή cucula, έφτασαν μάλιστα στο σημείο να τη μετατρέψουν και σε Ninja, ώστε να επηρεάσει και τις αθώες παιδικές ψυχές των μικρών αγοριών!

Για να δείξουν ότι η κοκκινοσκουφίτσα δεν είναι επικίνδυνη, χρησιμοποίησαν το ένδυμά της (με το όπλο cucula φυσικά) σε αποκριάτικες στολές, μαζί με άλλα κοστούμια φαινομενικά ακίνδυνα, όπως π.χ. του κουκουλοφόρου Ρομπέν των Δασών. Φυλαχτείτε άνθρωποι, και διαφυλάξτε τα νεαρά βλαστάρια σας! Το ύπουλο όπλο cucula κυκλοφορεί και ανάμεσα στους εορτάζοντες το αγγλικό Χάλλοουίν!

Το επόμενο βήμα, αν θέλει η κυβέρνηση και ο κ. Δένδιας ειδικώς να προφυλάξουν την παιδική ψυχή από τη διαφθορά, είναι να απαγορεύσει τις απόκριες!
Η ενδιαφέρουσα -νομίζω- αυτή σειρά θα συνεχιστεί και σε επόμενα ποστ, όπου θα αποκαλυφθεί η ύπουλη συνδρομή της γυναίκας στη διάδοση του όπλου cucula, καθώς και με πατρόν που πρέπει να αποφεύγονται. Stay in scene!

cucula: το τρομερό όπλο -Α' Ιστορική αναδρομή

Για το τρομερό όπλο αυτό, την κουκούλα, που εμφανίστηκε κατά την μεσαιωνική περίοδο στις χώρες της Ευρώπης, υπάρχουν πλείστα όσα αρχαιολογικά ευρήματα, απεικονίσεις σε σχέδια με κάρβουνο (ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΚΑΡΒΟΥΝΟ!) και χαρακτικά, καθώς επίσης γλυπτά και πίνακες μεγάλων ζωγράφων.

Στη σύγχρονη εποχή, δεν αρκούμεθα εις αναπαραστάσεις του τρομερού αυτού όπλου, το οποίον ήτο το προσφιλές των πολεμόχαρων Γαλατών και των αρχαίων Βέλγων, αλλά προχωρούμε σε χρήση αυτού. Βεβαίως, δεν το χρησιμοποιούμε ως τοξότες, όπως το μοντέλο της τελευταίας εικόνας, αλλά κάνουμε ευρύτατη χρήση αυτού σε πορείες, όταν βρέχει, όταν πέφτει ο υδράργυρος, όταν χηρεύουν οι γυναίκες, κλπ κλπ. Για τον ύπουλο τρόπο διείσδυσης του όπλου αυτού στην εποχή μας, αφιερώνεται το επόμενο ποστ. Αυτό εδώ είναι απλώς ένας σύντομος περιγραφικός πρόλογος. Stay on the scene!

Φυσικά, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε όποια εικόνα σας εκφράζει καλύτερα από όσες βρισκονται εδώ αλλά και από όσες θα αναρτηθούν στα επόμενα πόστ της σειράς αυτής που αφιερώνεται και στον κ. Δένδια -με αγάπη.

-->> κλικ! πάνω στις εικόνες να μεγαλώνουν (ξέρετε εσείς)

Ομόνοια, ο καθρέφτης της Ελλάδας, etc, etc

«Αμα θέλεις να δεις την Ελλάδα, κάνε μια βόλτα στην πλατεία Ομονοίας», έλεγε ένας φίλος μου παλιά. Είχα ρωτήσει το γιατί και μου είχε απαντήσει ότι στην Ομόνοια βρίσκεται κάθε αντιπροσωπευτικός τύπος έλληνα. Ολοι εκεί δίνουν ραντεβού όταν πρωτοπατάνε το πόδι τους στη πρωτεύουσα, όλοι οι μπογιατζήδες, αλλά και άλλοι εργάτες και τεχνίτες, εκεί στήνονται αξημέρωτα για να βρουν μεροκάματο, εκεί βρίσκονται οι αφετηρίες των τρόλεϋ, εκεί ο κεντρικός σταθμός του Ηλεκτρικού, εκεί χύνονται οι αντιφατικοί δρόμοι Σταδίου, Πανεπιστημίου, Αιόλου, Αθηνάς, Πατησίων, Γ' Σεπτεμβρίου, Αγ. Κωνσταντίνου και Πειραιώς, που καθένας τους οδηγεί και σε διαφορετικό είδος ανθρώπινων δραστηριοτήτων, εκεί πουλιέται ο καλός φρεσκοκομμένος καφές, εκεί είναι και το περιφημότερο των φαρμακείων, του Μπακάκου, αν έχετε ακουστά, εκεί και τα γνωστά "πηγαδάκια" των πολιτικών συζητήσεων.

Και σήμερα, η πλατεία Ομονοίας διατηρεί αυτό το χαρακτηριστικό, να είναι δηλαδή αντιπροσωπευτικός τόπος ολόκληρης της χώρας. Εκεί, εκτός από τα στατικά στοιχεία που δεν άλλαξαν και πολύ, βρίσκονται όλοι οι τύποι ανθρώπων που υπάρχουν στην Ελλάδα. Αυτή είναι η Ομόνοια, μια μικρογραφία των κατοίκων της χώρας μας. Κάντε μια βόλτα να τους γνωρίσετε και μη κλείνετε τα μάτια αν δεν σας αρέσουν, ανοίξτε τα, κοιτάξτε τους κατ' ευθείαν, μιλήστε μαζί τους, εκείνοι ξέρουν περισσότερα για τη χώρα όπου ζούμε όλοι μας. Τι κι αν είναι (κυρίως) μετανάστες;

-->> Η γειτονιά του Αγίου Παντελεήμονα -βοήθειά μας- ξεσπαθώνει επαναστατικά και διεκδικεί την αλλαγή του ονόματός της, που οφείλεται σε δάνειο του πολιούχου της: Αδυνατεί να είναι παντελεήμων, ούτε καν ελεήμων θέλει πλέον να είναι! Αν βλέπατε τα φυλλάδια που μοιράζουν μερικοί μυστήριοι κάτοικοι (ή "κάτοικοι") εδώ κι εκεί, θα ντρεπόσαστε -τουλάχιστον. Οπως ντράπηκα και'γώ και διέγραψα μονομιάς ένα απαίσια απάνθρωπο σχόλιο που έλαβα πριν λίγο.
-->> Οι μετανάστες είναι το μέλλον της χώρας μας που φυλλορροεί, αγαπητοί συμπολίτες. Τελεία και παύλα. Αν δεν ήταν αυτοί, η γειτονιά μου θα είχε μαραζώσει, δεν θα ακούγαμε γέλια και παιδικές φωνές στη πλατεία, δεν θα βλέπαμε καροτσάκια με μωρά. Αν τώρα, λέμε, προτιμάτε τη κακομοιριά και τη μαυρίλα των χήρων και των συνταξιούχων, δικό σας θέμα. Εμένα εξακολουθεί να μου αρέσει η ζωή!
-->> ΑΜΑΝ ΠΙΑ ΜΕ ΤΗ ΜΙΣΑΛΛΟΔΟΞΙΑ!!!

οι κουκούλες του κ. Δένδια

Για πείτε μου, ποιος ήρωας κόμικ δεν φοράει κουκούλα; Ο Μπάτμαν και ο Σπάιντερμαν φορούν κουκούλα και ο Ζορρό φοράει μάσκα που τού κρύβει το πρόσωπο, αλλά και ο Σούπερμαν που δείχνει το πρόσωπό του στην ώρα της δράσης, στη πραγματική του ζωή το παίζει ένας δειλός γυαλάκιας!

Κουκούλα δεν φορούν ο Μίκυ, ο Ντόναλντ, ο Γκούφυ, κλπ, αλλά αυτοί οι ήρωες ανήκουν στο ζωικό βασίλειο: είναι ποντίκια, πάπιες, σκύλοι, κλπ.

Η παρατήρησή μου είναι η εξής: ότι δε γίνεται ήρωας χωρίς προσωπείο! Είτε αυτό καλύπτει το πρόσωπο ανθρώπων, είτε ανθρώπινων χαρακτήρων, είτε η παραλλαγή φοριέται την ώρα της δράσης είτε στη "κανονική" ζωή του ήρωα. Στα Μίκυ Μαους οι χαρακτήρες είναι ζώα που υποδηλώνουν ανθρώπους, με όλα τους τα προτερήματα και τα ελατώματα. Πάλι διπλά πρόσωπα δηλαδή.

Ερχεται λοιπόν ο κ. Δένδιας (για τον οποίο είχα πετύχει ένα καλό σχόλιο από κάποιο μπλόγγερ αλλά δε θυμάμαι ποιον και πού το είδα) να εφαρμόσει μια διάταξη περί κουκούλας και σκέφτομαι ότι η διάταξη αυτή είναι προκαταρκτική και η κυρίως διάταξη περί ανωνυμίας (διαδικτυακών προσωπείων δλδ) δεν βρίσκεται μακριά. Οπου νά'ναι φτάνει κι αυτή!

Μιάς κουκούλας μύριες έπονται!!!

-->> όταν το πρόσωπο της Εξουσίας είναι ανάλγητο, χρειάζονται ήρωες, εστω και... με κολάν!
-->> Α! και ο Ρομπέν των Δασών φορούσε κουκούλα στο διαγωνισμό τοξοβολίας -αν θυμάστε.
-->> φυσικά και δεν υπερασπίζομαι τα σπασίματα, σε αυτά συνέβαλαν τα μέγιστα "δικά μας παιδιά" όπως απεκάλυψαν πολλές φωτογραφίες από σχετικά στιγμιότυπα, π.χ. να σπάει ένστολος κρανοφόρος ένα ΑΤΜ, καθώς και κουκουλοφόρους να συναγελάζονται με (συναδέλφους μάλλον) αστυνομικούς έξω από αστυνομικά τμήματα -μέσα στα τμήματα δεν υπήρχαν φωτό.
-->> άρα, ένα λογικό συμπέρασμα είναι ότι όλες αυτές οι ανοησίες είναι προπετάσματα καπνού για το επόμενο βήμα, την άρση της ανωνυμίας στο διαδίκτυο.
-->> για το μεθεπόμενο βήμα, την άρση του απορρήτου των κινητών, το πρώτο λιθαράκι μπήκε προχτές στο βραδινό δελτίο της ΝΕΤ με την είδηση του "βιασμού της 14χρονης".
-->> εξ ιδίων κρίνουν τα αλλότρια, φαίνεται, και νομίζουν όλους τους πολίτες ηλίθιους. Τι άλλο να υποθέσωμεν;

°°°°°°°°°°°°°°°°°° Μια διαφορετική σκέψη είναι αυτή: Μήπως πράγματι η κυβέρνηση βρίσκεται έρμαιο σε χέρια παρακρατικών και θέλει να δώσει ένα απεγνωσμένο μήνυμα; Να ποινικοποιηθεί η κουκούλα ώστε να μη μπορούν να κρύβονται πίσω της οι παρακρατικοί δλδ... Αλλά, γιατί δεν δηλώνεται αυτό ξεκάθαρα;

°°°°°°°°°°°°°°°°°° Μήπως ο κ. Καρατζαφύρερ προτείνει ποινικοποίηση της κουκούλας επειδή ακριβώς θέλει να παραπλανήσει σχετικά με τις διασυνδέσεις του κόμματός του με το παρακράτος και τους χρυσαυγίτες;

°°°°°°°°°°°°°°°°°° Αυτά τα δυο τελευταία σημεία είναι απόλυτη ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΦΑΝΤΑΣΙΑ συνομωσιολογικού τύπου λέμε!!!

Ο φόβος φυλάει τα έρημα*

Εχει δίκιο η παροιμία; Ο φόβος, κάπου διάβασα, ερεθίζει κάποιους αδένες που εκλύουν μια μυρωδιά και με αυτό τον τρόπο γίνεται αντιληπτός από εκείνον ακριβώς που φοβάται ο φοβισμένος. Ετσι, κατά κάποιο τρόπο, το θύμα προκαλεί το δράστη. Η μυρωδιά δεν είναι οσφρήσιμη από ανθρώπους, αλλά τα ζώα -όπως π.χ. ο σκύλος- την καταλαβαίνουν. Μεταξύ ανθρώπων ο φόβος λειτουργεί κάπως ως χημική αντίδραση, όπως επίσης και ο έρωτας!

Οταν ο φόβος υπάρχει ως συναίσθημα βαθειά ριζωμένο, η λογική δυσκολεύεται να το ξερριζώσει. Μακάρι να μπορούσα να μάθω στα παιδιά όλου του κόσμου να μη το νοιώθουν -τουλάχιστον για συνανθρώπους. Το μόνο που μου προξενεί μια ανατριχίλα ειναι οι κατσαρίδες. Ε, για να υπάρχει κάτι να φοβάμαι.

Ιστορία 1η:

Πριν μερικά χρόνια (5-6) είχα περπατήσει σε κακόφημες (τώρα) γειτονιές της Αθήνας -πίσω από το Δημαρχείο, κλπ- με ένα νεαρό γερμανό συνάδελφο, θέλοντας να τον ξεναγήσω με ένα ιδιαίτερο τρόπο στη παλιά εικόνα της πρωτεύουσας. Του έδειχνα τις ταμπέλες των δρόμων με τα αρχαία ονόματα, εκείνος δεν γνώριζε ούτε τον Αριστοτέλη, πόσο μάλλον το Σωκράτη και το Μένανδρο! Κάποια στιγμή σφίχτηκε στο μπράτσο μου τρομαγμένος και «πάμε να φύγουμε από δω, θα μας ορμήξουν» μου είπε, αλλά δεν μπόρεσα να τον καταλάβω. Αργότερα, σε ένα καφενεδάκι στον ημιόροφο ενός κτιρίου εκεί κοντά -ήθελε επειγόντως καφέ- τον ρώτησα γιατί ήθελε να φύγουμε τόσο γρήγορα, ήθελα να του δείξω και άλλα παλιά κτίρια, και μου απάντησε «μα δεν είδες πώς γυαλίζαν τα μάτια τους;»

Τον πήγα στα χασάπικα της Βαρβακείου για φαγητό, αλλά και εκεί τον τρόμαζαν οι φωνές των χασάπηδων που κραδαίναν τους μπαλντάδες τους! Τελικά, έφαγε μια σουπίτσα και στανιάρησε. Περιττό να πω ότι δεν ξανάρθε Ελλάδα.

Ιστορία 2η:

Πριν από καιμιά δεκαριά χρονάκια, είχα γνωρίσει στη Κρήτη ένα νεαρό γερμανό, που είχε αποφασίσει να γίνει έλληνας και μάλιστα κρητικός, είχε αλλάξει και το όνομά του το μικρό και είχε εξελληνίσει το γερμανικό του επίθετο. Ηταν φωτογράφος και η εργασία του βρισκόταν σε κάποια χώρα αφρικανική, όπου τραβούσε φωτογραφίες και τις πούλαγε σε περιοδικά σε όλο τον κόσμο.

Μου μιλούσε πολύ θερμά για τους ανθρώπους "εκεί κάτω" -όπως έλεγε- πόσο υποφέρουν και πόσο υπεύθυνοι είμαστε όλοι οι ευρωπαίοι γι αυτή την κατάντια των λαών της Αφρικής. Παράλληλα με την εργασία του, είχε αναλάβει κάτι δύσκολο: να κάνει μαθήματα τέχνης σε αφρικανόπουλα. Οχι να τους δείχνει έργα δυτικού τύπου και τέτοια, αλλά να τους εκθειάζει το δικό τους πολιτισμό, τα δικά τους έργα, τα οποία είχαν διδαχτεί επί γενιές ολόκληρες (από ιεραπόστολους και άλλους "καλούς" ανθρώπους) να υποτιμούν.

Εφταναν να θαυμάζουν ένα γυάλινο μπουκάλι δυτικού αναψυκτικού (ναι, το γνωστό είναι!) περισσότερο από ένα πανέμορφο αφρικάνικο ξυλόγλυπτο. Οπότε, έβαλε τα μεγάλα μέσα: τους έδειξε ένα βιβλίο με γλυπτά του Πικάσο, λέγοντας πόσο ο καλλιτέχνης -όπως ο ίδιος δήλωνε- είχε επηρεαστεί από την τέχνη των αφρικανών. Ακόμα και μετά από αυτό, καθώς μου είπε, τα παιδιά δυσπιστούσαν. Τόσο διαβρωμένο είναι το πνευματικό τους υπόβαθρο, τόσο πολύ υποτιμούν τον πολιτισμό τους, τη χώρα τους, κατ' επέκταση τον εαυτό τους.

Πριν ξαναφύγει για Αφρική, μου έδειξε μια αφίσα με παιδικά μάτια λέγοντας «ξέρεις τι σκέφτομαι;» του απάντησα ότι σίγουρα δε βλέπει την ώρα να ξαναντικρύσει αυτά τα μάτια, αλλά μου είπε «όχι, σκέφτομαι πως ούτε τα μισά από αυτά τα μάτια δεν θα ξαναδώ γιατί θα έχουν πεθάνει». Αυτή τη φράση έχω στο νου μου όταν βλέπω μάτια να γυαλίζουν. Είναι ο πόθος για κάτι καλύτερο και υψηλότερο από εκείνο που έχουν που τα κάνει να λάμπουν -ίσως και από θαυμασμό για μας, που, όπως νομίζουν, τα έχουμε όλα!

..άλλωστε, ο φθόνος είναι ένα συναίσθημα που ευδοκιμεί μεταξύ εχόντων και κατεχόντων..
Ενας φτωχός και πεινασμένος δεν έχει την πολυτέλεια να φθονεί.

-->> τον πρώτο γερμανό τον θυμήθηκα γράφοντας ένα σχόλιο στο βυτίο.
-->> μόλις θυμήθηκα τον πρώτο, καπάκι ήρθε στη σκέψη μου ο δεύτερος! αλλά δεν συνέχισα το σχόλιο, προτίμησα να γράψω αυτό το ποστ.
-->> και οι δυο είναι άντρες της ίδιας ηλικίας περίπου -30 με 35 χρονών την εποχή των ιστοριών που διηγούμαι- και οι δυο από μια χώρα με ιδιαίτερα προγραμματισμένο τρόπο ζωής, και οι δυο υπηρετούν τις τέχνες: ένας αρχιτέκτονας και ένας φωτογράφος.
-->> και όμως, διαφέρουν τόσο πολύ μεταξύ τους!

* Η παροιμία έχει την έννοια ότι όποιος είναι μόνος καλά κάνει και φοβάται για να έχει το νου του να προφυλάγεται. Ετσι νομίζω. Αν κάποιος γνωρίζει κάτι διαφορετικό, ας ενημερώσει.

το ύπουλο όπλο της Εξουσίας: Αδέρφια το νου σας λέμε!

Οποια κι αν είναι η Εξουσία -πολιτική, θρησκευτική, κλπ- έχει ένα μοναδικό ύπουλο όπλο για να ελέγχει τους εξουσιαζόμενους: την καλλιέργεια της δυσπιστίας μεταξύ τους. Γιατί "ύπουλο"; Επειδή δεν φαίνεται ξεκάθαρα. Καλλιεργώντας ένα σωρό φοβους για ανύπαρκτα τέρατα, φυτεύει το σπόρο της δυσπιστίας και μετά περνά στο επόμενο στάδιο, να ζητήσουν οι εξουσιαζόμενοι από μόνοι τους την επέμβασή της για την προστασία και την ασφάλειά τους.

Ακουσα σε δελτίο ειδήσεων (ΝΕΤ, 9:00μμ) τη περίπτωση μιας εφήβου 14 χρονών που ζητούσε από το κινητό βοήθεια από τον πατέρα της στις 3:00πμ η ώρα, εκείνος ζήτησε την άρση του απορρητου, η εταιρεία κινητής τηλεφωνίας ζήτησε γραπτή εντολή εισαγγελέα, η αστυνομία δεν μπόρεσε να κάνει κάτι και η μικρή κοπέλα έπεσε θύμα βιασμού.

Μπορεί η είδηση να είναι αληθινή και να μην είναι είδηση "μαϊμού", αλλά και στη περίπτωση αυτή, ποιος πατέρας αφήνει το κοριτσάκι του (το παιδί του, γενικά) να γυρίζει στις 3:00 τα ξημερώματα; Γιατί δεν πήγε ο ίδιος να το πάρει από το πάρτυ; Πώς γίνεται και δεν γνωρίζει ένα γονιός πού πάει το παιδί του;

Πόσος κόσμος δεν έχει κινδυνέψει σοβαρά ώς τα σήμερα; Τι είναι πάλι αυτή η θρησκεία των κινητών; Ενα κινητό σώζει; Πάρτε όλοι κινητά για να ξέρουμε πού βρίσκεστε κάθε ώρα και στιγμή; Διαφήμιση για τις εταιρείες είναι; Πόση μίζα δώσαν στο δελτίο και στη παρουσιάστρια για να σχολιάσει; Τα ερωτήματα είναι ρητορικά και απολύτως φανταστικά, βεβαίως, και δεν υπενίσσομαι τίποτα το μεμπτόν! Απλώς, ρωτάω πράγματα που περνούν από το νου μου και η διάθεσή μου είναι μονίμως πικρά σατιρική.

Επειδή δεν διανοούμαι ότι μπορεί να περάσει νόμος αντισυνταγματικός ΚΑΙ εναντίον των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου εξαιτίας παρόμοιων ανοησιών -τουλάχιστον.

Ξέρετε τι έκανε η δικτατορία μόλις πήρε την Εξουσία; Κατήργησε όλες τις ενώσεις και τους συλλόγους, τα συνδικάτα κρύψαν τις σφραγίδες τους στα συρτάρια, διαλύθηκε ο κοινωνικός ιστός που μόλις είχε αρχίσει να δημιουργείται κατα τη διάρκεια της σύντομης διακυβέρνησης από την Ενωση Κέντρου.

Ξέρετε τι έκανε ο Α. Παπανδρέου μόλις έγινε κυβέρνηση; Παρότρυνε τους παντες να ιδρύσουν συλλόγους, ενώσεις, συνδικάτα. Η ομαδική/συλλογική δράση είναι το βασικό όπλο του λαού, το όπλο της Κοινωνίας. Οι άνθρωποι γνωρίζονται μεταξύ τους, έστω κι αν τσακώνονται συχνά σε αυτά τα μαζέματα, και βρίσκουν τρόπο να αντιδράσουν σε δύσκολες καταστάσεις. Δεν φανταζόταν βέβαια ότι αρκετά από αυτά τα συνδικάτα θα μπορούσαν ποτέ να διαφωνήσουν με εκείνον και τη κυβέρνησή του, αλλά αυτό είναι θέμα για άλλη συζήτηση.

Ξέρετε τι γίνεται σήμερα στη διαδικτυακή κοινωνία μας; Ολο και περισσότερες ομαδικές ιστοσελίδες ανοίγουν, όλο και περισσότερες διαδικτυακές κοινότητες δημιουργούνται, όλο και περισσότεροι άνθρωποι γνωρίζονται μεταξύ τους.

Το εξαιρετικά ενδιαφέρον είναι ότι γνωρίζονται και συναναστρέφονται άνθρωποι κάθε φύλου και ηλικίας, χωρίς να τους δένουν μεταξύ τους συμφέροντα ταξικά, επαγγελματικά, οικονομικά, κλπ πρακτικά πράγματα. Αυτό που τους ενώνει είναι η κοινή επιθυμία για όμορφα πράγματα: τις καλές τέχνες, το περιβάλλον, τη μουσική, την υγεία, τη βοήθεια στο συνάνθρωπο, τον καθημερινό αγώνα για ένα καλύτερο και πιο ανθρώπινο κόσμο.

Για τούτο προσβλέπω στον κόσμο του διαδικτύου, μπας και δούμε άσπρη μέρα στον πλανήτη μας και αφήνω τα ειδησεογραφικά πρακτορεία με τις ανοησίες τους να πάνε να... κουρεύονται! ΑΜΑΝ και ΟΥΦΦΦ.

-->> η κοινωνία του διαδικτύου είναι και μπορεί να συνεχίσει να είναι ένας αυτορυθμιζόμενος χώρος πολιτών με μοναδικό όπλο την ενημέρωση. Ενημέρωση για τη λειτουργία του άυλου χώρου πρώτα πρώτα. Οσοι δεν γνωρίζουν, χάβουν εύκολα όποια παπαριά σερβίρεται και το δυστύχημα είναι πως οι περισσότεροι ψηφοφόροι δεν γνωρίζουν τίποτα για το διαδίκτυο. Για αυτό, ΕΝΗΜΕΡΩΝΕΤΕ, ΕΝΗΜΕΡΩΝΕΤΕ, ΕΝΗΜΕΡΩΝΕΤΕ. Τους γονείς σας, τους παπούδες σας, τους γείτονες, κλπ κλπ, όλα τα πρόσωπα του περιβάλλοντός σας. Δεν αρκεί η χρήση του ίντερνετ, χρειάζεται να μιλάμε κιόλας γι αυτό!

-->> για μια ωρίτσα άνοιξα τιβι σήμερα, τι τό'θελα;
-->> μετά, ενημερώθηκα για πραγματικά σοβαρά ζητήματα. Διαλέγω έναν από τους πολλούς συνδέσμους. Μια γυναίκα κρατουμενη, η Κατερίνα Γκουλιώνη, πέθανε κατά τη μεταγωγή της κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες. Τα πράγματα είναι στ' αλήθεια πολύ σοβαρά.

To What Street Party? γιορτάζει την εαρινή ισημερία 21/3 -UPDATE

"Αγαπητοί μας φίλοι :
ΒΡΕΧΕΙ!
Και ΘΑ ΒΡΕΧΕΙ όλη μέρα (εντάξει πότε πότε θα σταματά). Επομένως, το what street party ΑΝΑΒΑΛΛΕΤΑΙ, ΓΙΑ, το άλλο ή το παράλο ή τέλος πάντων για το επόμενο Σάββατο που θα βολεύει και θα έχει καλό καιρό στην ΙΔΙΑ (λογικά) διαδρομή.
OMΩΣ :
Επειδή είμαστε κατά τα άλλα έτοιμοι για πάρτυ ΟΛΟΙ και έχουμε τα μηχανήματα, πάρτυ θα γίνει, όχι what street party αλλά πάρτυ σταθερό, στο χώρο του ΛΥΣΣΙΑΤΡΕΙΟΥ (που είναι προφυλαγμένος από τη βροχή), αμέσως μόλις πέσει το φως, (πάει να πει από τις 7-8 όχι από τις 10-11, επί της Ιερά Οδού στα δεξιά (κοντά στο Μετρό του γκαζιού),

ΔΕΣ ΧΑΡΤΗ -->

ΤΙ ΘΑ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ :
- θα χρειαστεί να φανταστείτε ένα "κρυφό" πάρτυ στην Αθήνα όπου γύρω γύρω θα έχει βροχή αλλά εκεί που είσαι εσύ όχι, θα έχει μόνο αγάπη.
- Θα χρειαστεί να φέρετε το ποτό που λέγαμε (ένα μπουκάλι είναι καλά) αλλά μιας και θα είμαστε άνετοι , κανά ποτηράκι, κανά χυμούλι, καμιά ελίτσα, κανά παγάκι, κανάν ανανά κτλ.
- Ίσως να βοηθήσει κανένας φακός
- Και τέλος -και σημαντικότερο όλων- θα χρειαστεί να επιστρατεύσετε όλα τα μέσα σας (κινητά, γλωσσόφιλα, emails, facebook, τρόλευ) για να ξέρουν και οι φίλοι σας ότι ναι το what street party ακυρώθηκε για την άλλη εβδομάδα όμως σήμερα έχει party κρυμμένο-θησαυρό μέσα στην πόλη της Αθήνας.."


What Street Party#5 - Isimeria from the M room on Vimeo

Εαρινή ισημερία του Σαββάτου 21/3

Διαδρομή

16:00 – Μουσείο
18:00 – Εξάρχεια
20:00 – Πνευματικό Κέντρο (Ακαδημία)
22:00 – Κολωνάκι (Δεξαμενή)
00:00 – Λόφος Λυκαβηττού (Ισίδωρος)

Σημαντικό

- Προωθήστε αυτό το μήνυμα με όσα μέσα διαθέτετε σε αυτούς που πιστεύετε θα ήθελαν να γνωρίζουν : δεν υπάρχει άλλο μέσο διάδοσης πλην των δικών σας και αυτού που βλέπετε*

- Φέρτε ένα μπουκάλι από το ποτό που πίνετε

- Στο λόφο Λυκαβηττού δεν έχει περίπτερο (έχει όμως θέα)

- Όχι σκουπίδια σε θάλασσες και ακτές

- Αξίζει να προλάβει κανείς την ημέρα

- Video και photo που θα τραβήξετε είναι more than welcome στα sites του WSP ή οπουδήποτε με το tag "wsp5"

Links

- facebook event

- facebook page

- myspace

- blog

Υλικό

- jpeg :
http://www.fileden.com/getfile.php?file_path=http://www.fileden.com/files/2007/4/5/957176/wsp5_newlow2.jpg
- gif :
http://www.fileden.com/getfile.php?file_path=http://www.fileden.com/files/2007/4/5/957176/wsp5if.gif
- mov :
http://vimeo.com/3651795?pg=embed&sec=

-->> Αντε, για να υποδεχτούμε όμορφα την Ανοιξη!!!!! Καλή διασκέδαση :)

______________

ΣΗΜ: Αν δεν σας παίρνουν τα πόδια σας για Street Party, υπάρχει και η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΟΙΗΣΗΣ 2009 που γιορτάζεται στο Μουσείο Μπενάκη, με την εφετινή εκδήλωση αφιερωμένη στον Ποιητή της Ρωμιοσύνης, δεδομένου ότι το 2009 έχει ανακηρυχθεί επίσημα και «Ετος Γιάννη Ρίτσου».
Λεπτομέρειες εδώ-->> http://www.benaki.gr/index.asp?lang=gr&id=203000001&sid=751

Να κουκουλωθούμε να μη βλέπουμε! (τραγούδι προς απαγόρευση)

Λογάριασα να πάρω το βαπόρι,
να βρώ τον αδερφό μου το Γρηγόρη.
Στην Αίγινα έχει ένα μαγαζάκι
μπορεί να με κεράσει κάνα ουζάκι.
Μα τώρα τα εισιτήρια των πλοίων
πλησιάζουν τις τιμές των φαρμακείων!

Mου μένει στο κρεββάτι να χωθώ
κι ως το κεφάλι να κουκουλωθώ!

*****

Πεθύμησα να πάω ένα δείλι
στη φίλη μου τη Μαίρη στο Στροφύλι.
Πεθύμησα να πάω και στη Λέλα,
που ακόμα κάπου μένει στην Καστέλλα,
μα για σοκολατάκια ούτε μία!
Ετσι και 'γώ θα κάνω οικονομία!

Μου μένει στο κρεββάτι να χωθώ
κι ως το κεφάλι να κουκουλωθώ!

*****

Με κάλεσαν να πάω για σεργιάνι
ο Λάκης κι ο Βασίλης με το Γιάννη,
εργένηδες κι αυτοί, μ' άδειο ψυγείο.
Και τόχασα και 'γώ το λεωφορείο!
Σαν τόδα να περνάει την κολόνα,
ξεθώριασε των φίλων μου η εικόνα.

Μου μένει στο κρεββάτι να χωθώ
κι ως το κεφάλι να κουκουλωθώ!

*****

Μού μήνυσε πως θάρθει ο Σωτήρης
μα φαίνεται, κι αυτός είναι μπατίρης,
αφού απ' το πρωί τον περιμένω.
Δεν θάχε εισιτήριο για το τραίνο!
Κι ακόμα περιμένω τον Αλέξη,
που μάλλον δε θαρθεί γιατί θα βρέξει!

Μου μένει στο κρεββάτι να χωθώ
κι ως το κεφάλι να κουκουλωθώ!

*****

Συνάντησα τη φίλη μου τη Ρέα
καλό κορίτσι, πρώτη στην παρέα.
Βολεύτηκε, οικογένεια, δυό παιδάκια,
χοντρή κοιλίτσα κι άντρα με γυαλάκια.
Διηγήθηκα, ως να στρίψει τη γωνία,
τα πάθη μου με τη συγκοινωνία...

Κι αυτή, τείνοντας μάγουλο δεξί,
μου λέει: Γιατί δεν έπαιρνες ταξί; ε; ε; γιατί;

~~~~~~~~~~
-->> γραμμένο το 1990, με τίτλο "κοινωνικές σχέσεις" που επισημαίνει την αλλαγή στα πράγματα -νέα τζάκια, κλπ.
-->> έχει και μουσικούλα, αλλά τα έχει φτύσει το ποτενσιόμετρο...
-->> φοβάμαι μη το απαγορέψουν, λόγω του επαναλαμβανόμενου ρεφρέν!

Διατροφή και είδη διαβίωσης

Σήμερα πήγα στη λαϊκή της γειτονιάς μου και ψώνισα:
10 πορτοκάλια (σχεδόν 2 κιλά) -->> 1 € (0,60 το κιλό)
1 μαρουλάκι -->> 0,50 €
2 πράσα -->> 0,80 € (1,20 το κιλό)
1 κουνουπιδάκι -->> 0,80 € (0,80 το κομμάτι)
1 κιλό χόρτα -->> 0, 50 €
1 μικρό φαγκρί κατεψυγμένο -->> 2,50 € (6,80 το κιλό)
ΣΥΝΟΛΟ: 6,10 €

Αλλες φορές ψωνίζω και ξηρούς καρπούς, περίπου 6 € τη βδομάδα δηλαδή, άρα περίπου 60 € με 70 € το μήνα για λαϊκή. Σήμερα δεν δούλευε το ΑΤΜ για να πάρω χρήματα, έτσι την έβγαλα φτηνά.
Με αυτά και με μερικά όσπρια, ρύζι, κλπ, που υπάρχουν στο ντουλάπι μου, καθώς και λαχανικά και φρούτα από την περασμένη βδομάδα, θα περάσω μπέικα. Το ψωμί το έχω κόψει, έχω ακόμα παξιμαδάκια από τη λαγάνα της Καθαρής Δευτέρας που υπολογίζω να φτάσουν μέχρι το Πάσχα. Εχω και μαρμελάδες που έφτιαξα το καλοκαίρι.
Κάπου κάπου, από το ταβερνάκι που έχω ελέγξει την ποιότητα των φαγητών του, ψωνίζω μια μερίδα φαγητό που την καταναλώνω σε τρία ή και τέσσερα γεύματα, το πρώτο κανονικό και στα υπόλοιπα συμπληρώνω κάτι.
Καθημερινό έξοδο είναι ο καπνός, 3 € δηλαδή 90 € το μήνα. Χαρτάκια ψωνίζω περίπου 5 τεμ. στις δέκα μέρες και ξοδεύω γι αυτά 7,50 € το μήνα.
Αλλα φαγώσιμα, απορρυπαντικά, κλπ, ψωνίζω μια φορά το μήνα και ξοδεύω περίπου 50 € στο μικρό σούπερ μάρκετ της γειτονιάς μου. Ε, δεν είμαι και η καλύτερη πελάτισσα!
Μια φορά τη βδομάδα κάποιο έντυπο από το περίπτερο, περίπου 2,50 €. Μια φορά το μήνα, ίσως πάρω και εφημερίδα, άρα δίνω για τύπο περίπου 15 € το μήνα.
Οταν βρίσκονται τα παιδιά στην Ελλάδα ξοδεύω πολύ περισσότερα, αλλά τότε δεν τα μετράω καν τα έξοδα!
Τα βασικά μου έξοδα που δεν γίνεται να ελαττώσω είναι το νοίκι, τα κοινόχρηστα, οι λογαριασμοί παροχών.
Τα υλικά της δουλειάς μου τα ψωνίζω μαζικά μια φορά στα δυο χρόνια περίπου, για να μην πονοκεφαλιάζω και για να έχω στοκ ώστε να νοιώθω ασφαλής.
Για βιβλία ξοδεύω περίπου 50 € με 80 € το μήνα σε ηλεκτρονικό βιβλιοπωλείο.
Ρούχα μου αγοράζουν τα παιδιά κάπου κάπου, αν και νομίζω ότι αυτά που έχω είναι αρκετά.
Χρειάζομαι ένα ζευγάρι παπούτσια χειμωνιάτικα, αλλά τα αφήνω για του χρόνου -όπως έκανα και πέρυσι!
Δεν κάνω οικονομία, απλά ξοδεύω για ό,τι μου χρειάζεται. Στις διακοπές δεν σκέφτομαι τα χρήματα. Ούτε και καθημερινά τα σκέφτομαι, απλώς σήμερα ήμουν αναγκασμένη να τα λογαριάσω λόγω κενού ΑΤΜ.

Ποιος είναι ο Θεόδωρος Τενέζος;

Στο μπλογκ όπου πέτυχα το θέμα (blog anemos5) δεν μπόρεσα να βγάλω άκρη λόγω μπερδεμένων και ασαφών τσιτάτων για συμπαράσταση σε έναν απεργό πείνας, για τον οποίο δεν μπόρεσα να καταλάβω ποιος έιναι, τι είναι και γιατί απεργεί, αλλά και λόγω των χρωματιστών γραμμάτων που εντείνουν την ασάφεια, καθώς και του "βάρους" της σελίδας (δεν τρέχει με τπτ λέμε) που έκανε δύσκολο το ψάξιμο και με ανάγκασε να φύγω.
Δίνω σύνδεσμο προς το σχετικό βίντεο που ανέβηκε στο ΥouΤube, μήπως βγάλει άκρη κάποιος άλλος και ενημερώσει.

http://www.youtube.com/watch?v=bfuGULs9j9I
A Greek entrepreneur protesting against the power of big business has started the fourth week of a hunger strike.
The man says he's prepared to sacrifice himself on behalf of his 200 employees, who lost their jobs because of what he alleges were illegal practices.
From Athens Malcolm Brabant
Astons
Theodore Tenezos, hunger striker.
George Cosmopoulos, Stop Cartel campaign.

Larry στο radiobubble

Ο ιππότης Λάρρυ κάνει έφοδο στο radiobubble, βοήθειά μας! Ακούγονται (ξανά) οι δυο πρώτες ιστορίες, αλλά θα ακολουθήσουν σιγά σιγά και οι υπόλοιπες...

κουκούλες-μπαμπούλες

-->> Kάποιες κουκούλες με το χρόνο έγιναν γραβάτες -->> kaltsovrako

στον κ. Λεονάρδο αρέσει το παγωτό φυστίκι

Ο κ. Λεονάρδος είναι ποιητής. Ο κ. Λεονάρδος είναι πλούσιος εισοδηματίας. Ο κ. Λεονάρδος εκτιμά το καλό φαγητό. Ο κ. Λεονάρδος δεν χρειάστηκε να δουλέψει ποτέ στη ζωή του. Ο κ. Λεονάρδος υποδέχεται τους φίλους του φορώντας ένα μπλέιζερ χρώματος γκρενά και καπνίζοντας πίπα. Ο κ. Λεονάρδος επιλέγει προσεκτικά τις παρέες του. Ισως να σε συστήσω κάποτε στον κ. Λεονάρδο, αλλά πρέπει πρώτα να εκδηλώσει την επιθυμία να σε γνωρίσει. Ψώνισε καλού κακού παγωτό φυστίκι, μπορεί να έρθει ο κ. Λεονάρδος την Κυριακή το μεσημέρι να φάμε και, ξέρεις, ο κ. Λεονάρδος πεθαίνει για παγωτό φυστίκι!

Ο κ. Λεονάρδος είναι ένα προσωπείο, ένα φανταστικό πρόσωπο που κατασκεύασες και χρησιμοποιείς απέναντι στη γυναίκα σου. Θα σου άρεσε πολύ να είσαι εσύ ο κ. Λεονάρδος, αν δεν είχες παντρευτεί αυτή τη γυναίκα φυσικά. Εκείνη έχει καταπιεί αμάσητη την ιστορία του κ. Λεονάρδου, σου κάνει και παρατηρήσεις μάλιστα που ξεπερνούν κάθε πρόβλεψή σου. Στον κ. Λεονάρδο δεν θα άρεσε αυτό, αγάπη μου, σου λέει συχνά και συμπληρώνει μια στιγμή αμηχανίας με άλλη μια φράση: Νομίζεις ότι αν ήξερε αυτά που μού κάνεις, πόσο πεζά μου συμπεριφέρεσαι, θα σε εκτιμούσε ακόμα ο κ. Λεονάρδος;

Κόκκαλο εσύ! Τώρα που έχεις μπει στα βαθειά, αναγκαστικά θα κολυμπήσεις. Θέλεις να πετάξεις αυτό τον παρείσακτο κ. Λεονάρδο, αλλά δεν ξέρεις πώς, ψάχνεις ένα τρόπο να καταλάβει η γυναίκα σου ότι κ. Λεονάρδος απλώς δεν υπάρχει. Ετσι, με παρεκάλεσες να παρέμβω και να της εξηγήσω περί κ. Λεονάρδου και τί σε ανάγκασε να τον πλάσεις, να της πω με δυο λόγια ότι εκείνη σε ανάγκασε να σιάξεις ένα προσωπείο για να μπορείς να την αντιμετωπίζεις, να τη παρακαλέσω να σου φέρεται γλυκά, να σβήσει το φόβο που σου προκαλεί με την ακλόνητη συμπεριφορά της, σα λοχίας και χειρότερα.

Δυστυχώς, φίλε μου, παντρεύτηκες μια γυναίκα χωρίς ίχνος φαντασίας, αλλά έτσι είναι αυτά τα πράγματα. Αμα κοιτάς το περιτύλιγμα και αδιαφορείς για το περιεχόμενο, το πακέτο κάποια στιγμή ξετυλίγεται και όταν ανακαλύψεις το απομέσα είναι πλέον αργά, έχεις υποχρεώσεις και μόνον υποχρεώσεις: Πατρικές, συζυγικές, προς τους γονείς, τα πεθερικά, τους φίλους, τους γείτονες, τον άχρηστο το μπατζανάκη σου. Μόνο εσένα δεν πρέπει να σκέφτεσαι, εσύ είσαι άντρας, είσαι δυνατός, είσαι ο ώμος της παρηγοριάς για το σπανακόρυζο που κάηκε και για το στομαχόπονο του μικρού, άλλωστε εσύ έχεις το πλεονέκτημα να έχεις την εκτίμηση του κ. Λεονάρδου!

Την Κυριακή, λοιπόν, βρέθηκα καλεσμένη το μεσημέρι σπίτι σας για φαγητό. Θα ερχόταν και ο κ. Λεονάρδος και η γυναίκα σου ήταν πολύ τρακαρισμένη, έτρεμε ολόκληρη από συγκίνηση. Δεν ξέχασε ούτε το παγωτό φυστίκι, που, όπως μου εξήγησε, αρέσει πολύ στον κ. Λεονάρδο. Στο ψυγείο υπήρχε ένα κιλό παγωτό φυστίκι, παρ' όλο που ακόμα κανει κρύο και η γυναίκα σου δεν εμπιστεύεται τα παγωτά τέτοια εποχή, αλλά για τον κ. Λεονάρδο σκίστηκε η καημένη. Σιγά που θα τό'κανε για σένα να πάρει παγωτό, σιγά που θα σου επιτρέψει να κυκλοφορείς στο σπίτι σα λόρδος, με μπλέιζερ και καπνίζοντας πίπα, μια φόρμα γυμναστικής και πολύ σου είναι και τσιγάρο στο μπαλκόνι, σιγά που θα σε αφήσει ήσυχο λίγες στιγμές της μέρας στο καμαράκι υπηρεσίας μαζί με τη σκάλα και τη σιδερώστρα, όχι, θα βρίσκεσαι δίπλα της, να σου παραπονιέται, να σου πρήζει τα σκώτια ακόμα και για το σκυλάκι της αποκάτω κυρίας που έπαθε εντερολοίμωξη και ήταν τυχερό που τη γλίτωσε τόσο φτηνά με τόσο δηλητήριο που κατάπιε και σε κάνει να το σκέφτεσαι σοβαρά το δηλητ... όχι, Χριστέ μου, τι πήγα να πω... το διαζύγιο!

Ενα διαζύγιο όμως κοστίζει ακριβά σήμερα και δεν εννοώ σε χρήμα αλλά σε καταστάσεις που θα δημιουργηθούν, οι οποίες θα σύρουν μαζί τους και τον οικονομικό τομέα, πέρα από την αύξηση των υποχρεώσεων. Με τίμημα την ησυχία σου. ΗΣΥΧΙΑ. Πόσο αξίζει αυτή η λέξη, με το νόημά της μαζί; Αλλά γνωρίζεις τον εαυτό σου, δεν θα μπορέσεις να μείνεις για πολύ μόνος και ήσυχος, θα ξαναπέσεις στη λούμπα -όπου γυαλίζει θα πατάς- θα ξαναερωτευτείς ένα περιτύλιγμα και θα περάσεις τα ίδια εις διπλούν γιατί θα φροντίζεις και το προηγούμενο -τρομάρα σου! Οπότε, καλός είναι ο κ. Λεονάρδος και μη με μπερδεύεις με απομυθοποιήσεις και τέτοια. Αμα ξαναχρειαστείς ένα προπέτασμα τι θα κάνεις; Θα σιάξεις άλλον; Κι άμα σήμερα αποκαλύψεις τι εστί κ. Λεονάρδος, θα σε πιστέψει κανείς για όποιο προσωπείο κατασκευάσεις μεθαύριο; Ασε τα πράγματα όπως είναι, και τρέχα να φας το παγωτό φυστίκι που σου αρέσει. Ο κ. Λεονάρδος -τι κρίμα!- δεν ήρθε ούτε αυτή την Κυριακή...

_______________
Μου άρεσε που το έγραψα και το ξαναγράφω και εδώ, με ενδιαφέρει η γνώμη σου καλέ μου αναγνώστη :)