Επιστολή του Μάνου Χατζιδάκι προς Κάρολο Κουν

Αντιγράφω την επιστολή:

Πολύ αγαπητέ μου Κάρολε,

Νοιώθω βαθειά συγκίνηση που έχουν κι όλας περάσει τριάντα χρόνια από τότες που γεννήθηκε το Θέατρο Τέχνης. Γιατί μαζί του γεννήθηκα κι εγώ.

Να θυμηθώ για το ροζ ύφασμα που ένα απόγευμα του '47 μού'φερες σαν ημουν άρρωστος σπίτι μου, μαζί με τους χαιρετισμούς του Ααρών Κόπλαντ; 'Η για τις λεπτομέρειες των μπλε βελούδων, των πολυελαίων και των μαγικών χαλιών που ιεροτελεστικά ξετύλιγες μπρος στα έπληκτα παιδικά μας μάτια, Εσύ, με μια ομάδα νέων μαθητών σου, πεισματικός κι αλύγιστος, περιτριγυρισμένος από καπνίζοντα ερείπια κι από αιχμηρά σιδερικά των γκρεμισμένων σπιτιών μας; 'Η για τα προφητικά σου λόγια με τα οποία πάλι εσύ ο ίδιος τέλειωνες την παράσταση του "Γυάλινου Κόσμου", -κάπως έτσι- «Σβήσε τα κεριά Λάουρα. Ο κόσμος άρχισε να φωτίζεται με αστραπές.»;

Να θυμηθώ ακόμη, για τα ηλεκτρικά συνθήματα που συγκλονίζανε τους κατεστραμένους δρόμους της Αθήνας, γεμάτους από αχαλίνωτα πλήθη, την ώρα που μού απεκάλυπτες περπατώντας πλάι μου, τα σχέδιά σου για ένα μαγικό Θέατρο μές στο οποίο θά'γραφα πρωτάκουστη Μουσική;

Κι άρχισαν διαδοχικά να παρελαύνουν η Αντιγόνη, η Λάουρα, η Νύφη, η Μπλανς και η Αννα, και να μας φανερώνουν μια Πικασσικά πολυεδρική μορφή αισθημάτων και βιωμάτων, που ανατάραζε απρόβλεπτα και ξαφνικά την προπολεμική βαλκανική αβασάνιστη πεποίθησή μας «περί ωραίου».

Υποπτεύθηκα από τότε ότι δεν ήσουν μόνο αυτό που λέμε, σκηνοθέτης. Οτι ήσουν Ιερέας μιας μαγικής θρησκείας που μας καλούσε να γίνουμε παντοτινά και αθεράπευτα «πιστοί». Και μες στα χρόνια που περάσανε, οι πιο πολλοί γίναν αστοί, μα οι λίγοι, οι νέοι και οι δυνατοί παρέμειναν π ι σ τ ο ί. Και μαθηταί σου.

Είμαι περήφανος που υπήρξα μαθητής σου. Γιατί τα τριάντα χρόνια του Θεάτρου Τέχνης είναι μια μικρή ελληνική Ιστορία, που ήδη μέσα μας σχημάτισε τον θρύλο της μαγείας.

Δέξου τις πιο αληθινές ευχές μου
και την αγάπη μου,

Μάνος Χατζιδάκις (υπογραφή)


-->> H επιστολή αυτή βρίσκεται δημοσιευμένη στο βιβλίο ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ 1942-1972 αφιέρωμα στα τριάντα χρόνια λειτουργίας του ομώνυμου θεάτρου του Κάρολου Κουν και περιλαμβάνεται στα στοιχεία τα σχετικά με την παράσταση των Ορνίθων του Αριστοφάνη με αρ. 18.

-->> Οπως ίσως δεν γνωρίζουν πολλοί σήμερα, η παράσταση αυτή που έδρεψε δάφνες και διθυράμβους στο εξωτερικό, στην Ελλάδα απαγορεύτηκε από τον τότε υπουργό πολιτισμού Κων/νο Τσάτσο, της κυβέρνησης Κων/νου Καραμανλή. Ο Κ. Τσάτσος έγινε πολύ αργότερα, στη μεταπολίτευση, Πρόεδρος της ελληνικής Δημοκρατίας. Τότε όμως, δεκαετίες '50-'60, η γελοιογραφία του (από τον μεγάλο γελοιογράφο μας Φωκίωνα Δημητριάδη) με μια κότα να τον ακολουθεί κυκλοφορούσε ως αρνητικό σχόλιο σε πολλές εφημερίδες. Οπου υπήρχε Τσάτσος δλδ, και μια κότα ξωπίσω του!

-->> Για όποιον αναζητεί λεπτομέρειες, ας ρίξει μια ματιά (και ένα αυτί!)* εδώ:-->> www.radiobubble.gr/

-->> Οσα μπλογκ (πήρα είδηση ότι) συμμετέχουν μέχρι τώρα στη μέρα μνήμης και τιμής για το Μάνο Χατζιδάκι:

anything-but-nd.blogspot.com
chldimos.blogspot.com
dealsend.eu
greek-lolita.blogspot.com
kitsosmitsos.blogspot.com
mikroanalogo.wordpress.com
naftilos.blogspot.com
neolaia.gr
pentanostimi.blogspot.com
petridisradio.blogspot.com

rodiat7.blogspot.com
tokaleidoskopio.wordpress.com
tovytio.wordpress.com
tsimitakis.wordpress.com
vjspyros.blogspot.com

Παρακαλώ να ενημερώσετε για άλλες συμμετοχές :) Ολοι στις επάλξεις, η 16η Μάρτη Ε-Ε-Ερχεται!
-->> * αμφιβάλλω αν φτάνει ένα αυτί για να ακούσει τις εκπληκτικές εκπομπές που ανέβηκαν (και θα συνεχίσουν να ανεβαίνουν) αυτές τις μέρες! Οποιος τις χάσει, θα είναι πολύύύ ξεχασιάρης!!!