Σελίδες

Κυριακή 23 Νοεμβρίου 2008

τα καλά του "σιδηρού παραπετάσματος"

Ενα σίγουρο καλό είναι ότι διέσωσε το φυσικό περιβάλλον (χλωρίδα και πανίδα) των ανατολικών χωρών της Ευρώπης, οι οποίες δεν "αναπτύχθηκαν" όσο οι δυτικές. Ουδέν κακόν αμιγές καλού, λέγαν οι αρχαίοι και είχαν δίκιο. Τώρα τα άγρια ζωάκια (λύκοι, αρκούδες, κάστορες, λύνγκες, κλπ) περνούν προς τα γερμανικά και τα αυστριακά δάση και τα πλουτίζουν με την παρουσία τους. Είδα ένα σχετικό ντοκυμαντέρ στο κανάλι της Βουλής.

9 σχόλια:

Greek Rider είπε...

Τότε ήξερε ο κάθε ένας ποιος ήταν ο εχθρός του, σήμερα όμως;

Ανώνυμος είπε...

Κάπου υπάρχει λάθος.
Το τι μόλυνση και λυματα έφαγε ο Ρήνος και δε ξέρω ποιό άλλο ποτάμι, δεν λέγεται καθώς περνούσε από αρκετές "λαοκρατικές" δημοκρατίες, στις εκβολές του έφτανε σχεδόν μαύρο νερό.
Κάτι ανάλογο με επικίνδυνα χημικά αποθηκεύονται στην Κίνα κοκ

Stazybο Hοrn είπε...

Διαφωνώ κι εγώ· πρόκειται για υπεραπλούστευση.

Εξωτερικά και μακροσκοπικά μπορεί η χλωρίδα να φαίνεται όμορφη, όμως είναι, ως επί το πλείστον νεκρή.

Δεκαετίες ολόκληρες γενικευμένης ανεξέλεγκτης καύσης κάρβουνου έφτασαν για να ερημώσουν τα πάντα. Η όξινη βροχή δεν εμφανίστηκε ουρανοκατέβατη μια μέρα.

Ανώνυμος είπε...

Και σήμερα ξέρουμε ποιός είναι ο εχθρός μας, ο καπιταλισμός και ο φιλελευθερισμός.

Θ. Βοριάς είπε...

Την καλησπέρα μου!

Rodia είπε...

Παιδιά, το ποστ ανέβηκε επειδή και μένα μου φάνηκε παράξενο. Αλλά συμβαίνουν τόσα παράξενα τώρα τελευταία, που ίσως αυτό να είναι το λιγότερο, αν και βάζει ένα λιθαράκι προς τη κατεύθυνση της παραπλάνησης της σκέψης.

Οσο για τους εχθρούς, συμφωνώ με τον ακάμα, μόνο που δεν είναι μόνο αυτοί, έτσι γενικά και αόριστα. Νομίζω ότι ο εχθρός του Ανθρώπου κυκλοφορεί ανάμεσά μας και μάλιστα τον ακολουθούμε πειθήνια. Ψωνίζουμε ό,τι διαφημίζει, δεν του αντιστεκόμαστε καθόλου, είναι διαρκώς μέσα στο μυαλό μας: Ο κύριος εχθρός είναι η απληστία μας.

Α! τα μεγάλα ποτάμια της Ευρώπης, Ρήνος και Δούναβης, μολύνθηκαν από τις δυτικές και ανατολικές βιομηχανίες, αλλά και από τον πρόσφατο πόλεμο στη Σερβία που κοντεύουμε να τον ξεχάσουμε...

~~Ανώνυμε, αν πιάσουμε και την Κίνα, άστα βράστα... Το ευτύχημα είναι ότι "πέφτει μακριά" -έτσι, σε εισαγωγικά αυτό περί απόστασης.

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Βαβελ!
Η αλήθεια πάντα θα μας ξεφεύγει.
Το κακό μας οδηγεί στην αναζήτηση του καλού.
Το καλό φέρνει και το κακό μαζί του.
Ένα περιβάλλον σώθηκε. Κάπου αλλού το πληρώνουν.
Εμείς ζούμε (Δυτικές χώρες) εις βάρος λαών που τους εκμεταλλευόμαστε.
Το δίκαιο αναζητείται σ΄έναν παράλογο κόσμο.
Καλημέρα.

Rodia είπε...

Ετσι είναι, Σπίθα. Επειδή υπάρχουν πολλές αλήθειες... Αν ήταν μονάχα Μία, ε, κάπου θα την τσακώναμε!:)

Unknown είπε...

Γι' αυτό κάποιοι λέγανε κάθε μέτρο άριστο, αλλά εμείς...