Σελίδες

Πέμπτη 15 Οκτωβρίου 2009

Blog Action Day: Ποιο περιβάλλον παιδιά..?


Σήμερα είναι η μέρα που όλα τα blogs σε ολόκληρο τον κόσμο γράφουν για το περιβάλλον και τη κλιματική αλλαγή. Γράφτηκα στον κατάλογο για να γράψω κάτι, όπως κάνω κάθε χρόνο μέχρι τώρα, από τότε που παρουσιάστηκε αυτή η ακτιβιστική πράξη -η διαμαρτυρία δια της γραφής. Φέτος όμως, δεν υπάρχει τίποτα για να διαμαρτυρηθώ. Ολα πηγαίνουν ρολόι στη χώρα μου. Τα πάντα όλα λέμε. Δεν υπάρχει πλέον κανένα πρόβλημα, γιατί το πρόβλημα λύθηκε δια της μεθόδου καταργήσεως αυτού. Καταφέραμε το αδύνατο: Καταργήσαμε το περιβάλλον! Οπότε, περιβάλλοντος μη όντος, δεν υπάρχει αντικείμενο σχολιασμού. Χαίρετε. Σας χαιρέτισα;

Αφού έγραψα για τη χώρα μου και τον τρόπο αντιμετώπισης του προβλήματος του περιβάλλοντος στη μικρούλα αυτή εσχατιά του πλανήτη, ας γράψω κάτι και για το περιβάλλον σε ολόκληρη τη Γη μας. Νομίζω ότι έφτασε ο καιρός να συνταχθούν όλα τα κράτη, τα έθνη και οι λαοί, με μας εδώ πέρα. Εμείς δώσαμε τα φώτα -και οι πρώτοι ηλεκτρολόγοι λέμε!- στην Οικουμένη, εμείς θα δώσουμε και τα τελευταία και όποιος σβήσει το φωτάκι του προθαλάμου, ας κλείσει και τη πόρτα βγαίνοντας.

Ολα αυτά λοιπόν, αυτά που γράφουν οι επιστήμονες και οι "επιστήμονες", είναι τσαρλατανισμοί του αισχίστου είδους. Λες και ένα μυγάκι που πετάει πάνω απο τη σούπα μπορεί να επιδράσει στο κρύωμα ή στο ζέσταμα της σούπας. Εχω ακούσει και τη φάση με τις πορδές των βοοειδών που καταστρέφουν το όζον -ήμαρτον πια!- και δεν καταλαβαίνω τι εννοεί ο ποιητής: Οι πορδές όζουν (=βρωμούν) δλδ περισσότερο; Αντί να θέλουμε καθαρό και μοσχομυριστό πλανήτη, να θέλουμε πλανήτη με όζον; τσ τσ τσ... Ρίξε κ. αμερικάνε, κ. γάλλε, κ. κινέζε, κ. ινδέ, κ. ρώσε, κ. κορεάτη (και όποιον ξεχνώ ας με συγχωρέσει) μερικές μπόμπες ακόμα να καθαρίσει η ατμόσφαιρα και μετά έλα να σφάξουμε όλα τα βόδια μαζί, να σου σιάξω ένα ροσμπίφ να γλύφεις τα δάχτυλά σου -αν έχει μείνει κανένα δάχτυλο στη θέση του.

Ακουσα και το τέλειο, ότι η τρύπα του όζοντος μαντάρεται με καπνούς από ξύλα που καίγονται και κατάλαβα ότι και εδώ είμαστε πρωτοπόροι -μετά τους εμπνευστές της καύσης των δασών του Αμαζόνιου, φυσικά. Εκεί μας πρόλαβαν οι μεγάλες αδελφές, για τούτο τσακιστήκαμε προσφάτως να αναπληρώσουμε την απόσταση. Την απόσταση που μας χωρίζει από το Τέρμα. Το Μεγάλο Τέρμα λέμε.

Μπορεί, αγαπημένε/η μου αναγνώστη/τρια, να βλέπεις αστεία όσα γράφω, αλλά δεν είναι καθόλου αστεία, ούτε για γέλια, κι αν γέλασες πάρε πίσω το γέλιο κι άρχισε το θρήνο και το ουρλιαχτό για αυτό που συμβαίνει. Ανοιξε τα μάτια και το μυαλό σου και απόφυγε να φας τη φόλα. Το περιβάλλον και η προστασία του, έτσι, γενικά και αόριστα, είναι μια φόλα, μια μούφα, μια παραπλάνηση, να το γράψω και ευγενικά. Δεν μπορεί οι εταιρείες να αλωνίζουν με τις βιομηχανίες τους, τα φουγάρα τους, τα χημικά βλαβερά τους απόβλητα, δεν μπορεί οι μεγάλες χώρες να μην έχουν υπογράψει βασικές συνθήκες προστασίας του περιβάλλοντος (π.χ. ΗΠΑ, συνθήκη Κιότο) και να ζητιέται απο τα ταπεινά ανθρωπάκια, εμάς δλδ, να προσέχουμε μη πατήσουμε το χορτάρι!

Εμείς μπορούμε να κάνουμε μικρούτσικα πραγματάκια, στη κλίμακά μας, που λένε. Να φροντίζουμε για τα σκουπίδια που παράγουμε και, αναλόγως, να τα πετάμε ή να τα ανακυκλίζουμε. Να φροντίζουμε τη καθαριότητα των ακτών της χώρας μας. Να προσέχουμε τα πάρκα μας -όσα απομείναν, δλδ- μη τα κάνει γκαράζ κάνας πρόθυμος δήμαρχος. Να καταγγέλουμε όποια εταιρεία ή βιομήχανο καταστρέφει τον υδροφόρο ορίζοντα, γιατί εκείνος μπορεί να στείλει τα παιδιά του να ζήσουν στην Ελβετία ή στις Μπαχάμες, αλλά εμείς θα εξακολουθούμε να ζούμε εδώ και να χρειαζόμαστε νερό πόσιμο. Να χρησιμοποιούμε τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς -λεωφορεία, μετρό, τρένο, τραμ, κλπ- και να πιέζουμε προς τα καλύτερα και πυκνότερα δρομολόγια αντί για τη πτώση της τιμής της βενζίνης. Και τι θα γίνει αν η βενζίνη τιναχτεί στα ύψη; Καιρός να μάθουμε ότι το κύρος ενός ανθρώπου δεν ανεβαίνει με ένα σωρό γυαλιστερές λαμαρίνες αξίας κάποιων μυρίων ευρώ έξω από τη πόρτα του!

Βρίσκω ευκαιρία να διαμαρτυρηθώ για τη κατάργηση μιας μικρής λεωφορειακής γραμμής, επειδή (τάχα μου) δεν εξυπηρετούσε όσο η δεύτερη (μικρή επίσης) γραμμή. Οταν καταργηθηκε, πριν από καμμιά δεκαριά χρόνια, είχαν δηλώσει οι αρμόδιοι ότι θα πυκνώσουν τα δρομολόγια της εναπομείνασας γραμμής, ώστε οι χρήστες αυτής που καταργήθηκε να μη χάνουν και πολύ χρόνο μια και ήταν αναγκασμένοι να παίρνουν και δεύτερη συγκοινωνια για να φτάσουν στον τελικό προορισμό τους. Είχα ξαναγράψει παλιότερα για το θέμα, αλλά ίσως δεν το πρόσεξε κανείς. Είχα τηλεφωνήσει κιόλας στην αρμόδια Υπηρεσία και με είχαν διαβεβαιώσει ότι θα το φροντίσουν, αλλά τίποτα μέχρι σήμερα. Με λιγότερα λόγια, το πρόβλημα είναι το εξής: Οταν υπηρχαν οι δυο (μικρες) γραμμές, περνούσε λεωφορείο κάθε 10' με 15', ενώ μετά τη κατάργηση της μιας γραμμής αντί να πυκνώσει το δρομολόγιο, το λεωφορείο περνάει καθε μισή ώρα με αποτέλεσμα να φτάνει ο επιβάτης στο προορισμό του πολύ -τουλάχιστον μια ώρα!- αργότερα επειδή πρέπει να πάρει και δεύτερο λεωφορείο.

Για το θέμα συγκοινωνία υπάρχουν ένα σωρό μελέτες στο σχετικό υπουργείο (πρώην ΥΠΕΧΩΔΕ) που φυλάγονται με θρησκευτική ευλάβια στα συρτάρια. Εχω συμμετάσχει κιόλας σε κάποιες απο αυτές, -όπως επίσης και σε μελέτες (από μελέτες, να φαν κι οι κότες λέμε!) για τη διαχείριση των απορριμάτων, αλλά αυτή είναι μια άλλη πονεμένη ιστορία, την έθιξα πέρυσι και αναφέρομαι συχνά σε αυτή. Παρά τη δυσκολία λοιπόν, εξακολουθώ να χρησιμοποιώ τα ΜΜΜ και να μην έχω αγοράσει (από πεποίθηση) αυτοκίνητο και ελπίζω κανείς να μη με αναγκάσει να το κανω στο μέλλον.

Αν πει κανείς «εδώ ο κόσμος καίγεται κι εσύ κοιτάς το λεωφορειάκι σου;» του απαντώ ότι από κάπου πρέπει να αρχίσει κανείς, όπως μια καλή νοικοκυρά η οποία, στη γενική καθαριότητα του σπιτιού, ξεκινά από το ξαράχνιασμα του ταβανιού. Δεν σφουγγαρίζει το πάτωμα να δείχνει γυαλιστερό και να αφήνει να αιωρούνται οι αράχνες!

..και.. δεν μπερδεύει τις δουλειές.. π.χ. άλλο πράγμα η καλή συγκοινωνία στις πόλεις και άλλο η ενίσχυση των αυτοκινητοβιομηχανιών..

_________________________________
-->> αυτό είναι το post με αρ. 1.113, βοήθειά μας
-->> για τα ζωάκια και τα λουλουδάκια, για τα όπλα και τους πολέμους, για τους πάγους που λιώνουν (ή δεν λιώνουν) και για την ατμοσφαιρική ρύπανση/μόλυνση αορίστως, για το MALL Αμαρουσίου, ξέρω, θα γράψουν αρμοδιότεροι από μένα και σε γλώσσα μάλιστα επιστημονική. Εμένα με καίνε οι συγκοινωνίες, επειδή το βρίσκω άδικο να έχω στερηθεί (απο πεποίθηση) μια άνεση δια βίου, επειδή έχω συμβάλλει ελάχιστα (ελαχιστότατα λέμε!) στη ρύπανση/μόλυνση του περιβάλλοντος και δεν έχω ένα καλύτερο και πιο σίγουρο τρόπο να μεταφέρομαι εκεί που θέλω, εκτός από τα πόδια μου!
-->> αλήθεια, τι έγινε με το MALL Αμαρουσίου; δικάστηκε; αναβλήθηκε;

17 σχόλια:

Unknown είπε...

Τί να πω κι εγώ που γράφω συνεχώς για το περιβάλλον...

ο δείμος του πολίτη είπε...

Εξαιρετικό post.

Glavkos είπε...

Εύγε Ροδιά ...πολύ καλό και τεκμηριωμένο.
Επι τη ευκαιρία θυμάμαι (σχετικά με αυτό που μας λες για τις μελέτες) ότι με κάποιους συναδέλφους που σήμερα είναι σε κάποια υπουργεία είχαμε κληθεί να γράψουμε εργασίες (επισημονικές πάντα πανάθεμά μας) σχετικές με το περιβάλλον. Μια ατομική (εγώ είχα κάνει σχετικά με την προστασία των αποδημητικών Πτηνών στην ευρωπαϊκή έννομη τάξη) και μια ομαδική για τους υγροτόπους (κοινώς λιμνούλες ποταμάκια κλπ). Τα είχαμε περουσιάσει και πήραμε και τα μπράβο και τα βαθμουλάκια...και μια αόριστη υπόσχεση ότι θα προωθηθούν στο ΥΠΕΧΩΔΕ για περαιτέρω συζήτηση και σκέψη. Τελικώς βέβαια δεν έγινε τπτ από αυτά , όπως ήταν και αναμενόμενο. Πολλές φορές κάποια πράγματα γίνονται για να γίνονται. Π.χ. μελέτες επι μελετών πληρώνονται για έργα που δεν θα γίνουν ποτέ (πράγμα γνωστό από τα πριν).
Θέλω να πω δηλαδή ότι η υποβάθμιση των δημοσίων πολιτικών είναι σκόπιμη και προσχεδιαμένη και το ψάρι πάντα βρωμάει από το κεφάλι....Αυτά και τελεία.

Sophia είπε...

Νομίζω ένα πρώτο βήμα για τη λύση στο πρόβλημα, είναι να καταργηθούν τα συρτάρια...

Rodia είπε...

~~Καμ, είσαι μια "ημέρα περιβάλλοντος" από μόνος σου! :))

Rodia είπε...

~~Δείμε, ευχαριστώ :)) θα περασω να δω και το δικο σου.

Rodia είπε...

~~Γλαύκε, μερσί :) Δυστυχώς, ετσι είναι, έτσι "τό'χουμε εδώ", που λένε...

Rodia είπε...

~~Σοφία, και οι τσέπες, και οι τσέπες! :)

Διαγόρας ο Μήλιος είπε...

Ωραίο, πολύ ωραίο ύφος γραφής. Γέλασα.

Αν και το θέμα είναι για κλάματα.

pølsemannen είπε...

Εμένα που άνοιξε τα μάτια ο Jolly Roger

"...Απο αυστηρα δαρβινικη αποψη θεωρω την μπογιατισμενη, σιλικονατη χαζογκομενα και τον ελληναρα με το SUV σαν τις πιο πετυχημενες μεταλλαγες που εχει κανει το ανθρωπινο ειδος..."

Δεν υπάρχει πλέον ελπίς.

pølsemannen είπε...

"μου" άνοιξε. Ούτε "που", ούτε "με"

Πφφφφ...

Ανώνυμος είπε...

Πές τα βρε Ροδιά, πέστα! ωχ, πέρασε η ώρα, πέρασε η action day μήπως να μη γράψω σχόλιο;

Εμείς ως πρωτοπόροι, (εξαπανέκαθεν) το καθήκον μας το κάναμε. Δείχνουμε το δρόμο σε Ευρωπαίους Αμερικάνους και λοιπούς, αλλά αυτοί είναι πιο μπροστά! Άρχισαν να βομβαρδίζουν τη Σελήνη, να δουν λέει αν έχει νερό! τα έμαθες;

Καλό βράδυ,

Έκτορας

Rodia είπε...

Polse, ωραίος ο τύπος!:) Τωρα θα περασω να κανω τη βολτα μου να δω τι γραφτηκε, ο βροχερος καιρος με εχει ψιλοναρκωσει -σαν τις αρκουδες με τη χειμερια ναρκη λεμε!!

Rodia είπε...

blogo-Καινούργιε, Blogging σημαίνει και δικτυωση και αυτό πετυχαίνεται με αμφίδρομες ενέργειες, όχι μονάχα με.. μονόδρομη εκπομπή! :)
π.χ. αν άφηνες ενα σχολιο για το θεμα μου, θα ερχόμουν (ως παλαια καραβάν!) να δω ποιος εισαι και τι γραφεις, έτσι οι διαδικτυακές γνωριμίες "δένουν" καλύτερα.. δεν χρειαζοταν να αφησεις ενα ξερο "διαφημιστικο" -πράγμα συχνότατα εκνευριστικό.
Καλωσόρισες και καλή συνέχεια :))
(σοφότερος, ελπίζω)

Rodia είπε...

Εκτορα, νομιζω οτι προλαβαινεις. Υπαρχει και η διαφορα της ωρας! :))

Rodia είπε...

Διαγόρα, Ευχαριστωωωωωωωωωωωωωωωωω :)))
..ιδίως για το γέλιο, μου αρεσει να φτιαχνω τη διαθεση των αλλων, αυτο φτιαχνει τη δικη μου διαθεση!

Ανώνυμος είπε...

Ροδιά ευχαριστώ για το λινκ σου.

Υπόλοιποι, φίλοι, καταλάβετέ το: Πεθαίνουμε για το περιβάλλον! Στην κυριολεξία. Δεν είναι μακριά μας, δεν είναι κάτι το οποίο, "νταξει μωρά, δεν μας καίει κιόλας".

Δίπλα μας υπάρχουν άνθρωποι που πρόκειται να πεθάνουν από τις συνέπειες της περιβαλλοντικής ρύπανσης. Δίπλα μας, υπάρχουν άνθρωποι που παθαίνουν καρκίνους.
Δίπλα μας υπάρχουν αρμόδιοι που αδιαφορούν επειδή τα "πιάνουν".

Δίπλα μας, υπάρχουν βιομήχανοι που μόλις περάσει το ωράριο των επιθεωρητών περιβάλλοντος, κλείνουν τους βιολογικούς τους καθαρισμούς κι όποιον πάρει ο χάρος.
Δίπλα μας, υπάρχουν βιομηχανίες που έχουν φάει πολλές φορές πρόστιμό (4 είναι το ρεκόρ και το έχει η EUropa προφίλ) αλλά συνεχίζουν ακάθεκτες να ρυπαίνουν.

Δίπλα μας, κάποιοι φορτηγατζήδες παίρνουν τα τοξικά απόβλητα και τα αδειάζουν σαν μπάζα στην Β. Εύβοια με αποτέλεσμα να ρυπαίνουν τον υδροφόρο ορίζοντα τεράστιων σε εμβαδό περιοχών, εν γνώσει ή εν αγνοία τους.

Δεν μιλάμε μόνο για κάποιο νησί του Ειρηνικού. Δεν μιλάμε για τον τρίτο κόσμο.
Μιλάμε για την Βοιωτία, στα σύνορα με την Αττική.

Κανείς δεν μπορεί να μένει αδιάφορος πλέον.
Καμμία ανοχή στους εγκληματίες! Για το παραμικρό! Γιατί δεν μπορείς να ξέρεις τι δηλητήριο σκορπάει ο "καημένος ο μεροκαματιάρης ο φορτηγατζής".

ΑΧ! Ευχαριστώ!