Δεν άντεξα στον πειρασμό να μεταφέρω το άρθρο του Γιώργου Λαζόγκα* αυτούσιο. Χαρείτε το κείμενο και κλάψτε μαζί μου για την κατάντια:
______________________Με τον εμφανή κίνδυνο να θεωρηθώ συνομωσιολόγος, θα ήθελα να μοιραστώ την ανησυχία μου για ένα ξεχαρβάλωμα της Παιδείας τουλάχιστον ως προς τον Πολιτισμό που με αφορά.
Από τον Ιούνιο του 2010 έχει τεθεί θέμα για τις συμβάσεις μοντέλων στη Σχολή Καλών Τεχνών. Ως σήμερα –στον εκσυγχρονισμένο κόσμο- τα μοντέλα επιλέγονται από τον διδάσκοντα καθηγητή με γνώμονα η εικόνα τους να υπηρετεί την ταυτότητα και τους στόχους της σπουδής και του μαθήματος. Υποθέτω ύστερα από όραμα που είδε κάποιος κυβερνητικός σκέφτονται πολύ σοβαρά την «εξυγίανση» του τομέα με την υπαγωγή της πρόσληψης στο ΑΣΕΠ! Σύμφωνα μ' αυτή τη λογική προηγούνται σε προσλήψεις οι πολύτεκνες μητέρες, ακολουθούν οι πολυκαιρισμένες άνεργες και οι οικονομικά ασθενέστερες, κλπ.
Η Σχολή ήδη συμπλήρωσε εξάμηνο υπολειτουργίας, αφού μέχρι στιγμής δεν έχουν αποφασίσει τα τρία υπουργεία που εμπλέκονται, Παιδείας, Οικονομίας, Εσωτερικών. Εδώ παπάς, εκεί παπάς το ποιος αποφασίζει για ένα θέμα λυμένο, εδώ και έναν αιώνα που αφορά αποκλειστικά στα εργαστήρια και τα κριτήρια μπαίνουν από καθηγητές και τη διεύθυνση της Σχολής. Εκτός αν ελλείψει απασχόλησης αναρμόδιων στα τρία υπουργεία θέλουν να αναλάβουν αυτό το ρόλο και να παίξουν το «γιατρό»: Περάστε, γδυθείτε, δεν προσλαμβάνεστε, οι επόμενοι.
Δεν είναι λίγα τα κυβερνητικά στελέχη που επιδεικνύουν ως πιστοποιητικό... σοσιαλιστικής παιδείας τη λογική της «κύριας πλευράς» και του «πρωτεύοντος», και δεν... προλαβαίνουν να λύσουν ένα ΗΔΗ λυμένο θέμα γιατί πάντα προηγείται κάποιο άλλο. Πώς το μυαλό μου να μην πάει... στο πονηρό;
Στην ΑΣΚΤ δεν ανάβει επαρκώς καλοριφέρ, αδυνατούμε να βάψουμε τους τοίχους – νομίζεις πως βρίσκεσαι σε υπόγειο φρενοκομείου ξένου σε κάθε είδους πολιτισμό (ακόμη και οι εκπρόσωποι των φοιτητών συμφώνησαν στο ασβέστωμα) και οι αρμόδιοι... συσκέπτονται για τα μοντέλα.
Σ' αυτό το περιβάλλον ό,τι και να προτείνεις γίνεται απαγορευτικό και ήδη ματαιωμένο.
Την μαγική εικόνα συμπλήρωσε σχετικά πρόσφατη έρευνα της εφημερίδα «Το ΒΗΜΑ» όπου διαπίστωνε πως το 93% δεν αναγνωρίζει τον υπουργό Πολιτισμού, ποσοστό που όπως θυμάμαι αναγνώριζε την αείμνηστη Μελίνα. Αλλά δεν σήμαινε τίποτα αυτή η αναγνωρησιμότητα. Μήπως τότε παρήγαμε έργο πολιτισμού ή υπήρχε μια διαφορετική σχέση του κόσμου ή των υπουργείων με τις Τέχνες; Σε καμία των περιπτώσεων. Άλλο μαζική κουλτούρα και άλλο Τέχνη ας το πληροφορηθούν οι ερευνητές δημοσκοπήσεων υψηλής τηλεθέασης και να μην μας πρήζουν με αβασάνιστα και μπουρδολόγα συμπεράσματα.
Λίγο αυτοί, λίγο τα υπουργεία, λίγο οι γραφειοκράτες, με κάνουν να πιστεύω πως είναι –πιθανόν εν αγνοία τους- να οδηγούμεθα σε ξεχαρβάλωμα καθώς μέσα σ' αυτή τη σχιζοφρένεια το Παιδείας ζητά και ντοκτορά από τους διδάσκοντες καλλιτέχνες.
* Ο ζωγράφος Γιώργος Λαζόγκας είναι Καθηγητής της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου