τέσσερα αλληλοκαλυπτόμενα θέματα

Παρουσιάζω τέσσερα θέματα μαζί, με τη σειρά που τα σκέφτηκα. Και τα τέσσερα απασχολούν την διαρκή επικαιρότητα -αν υπάρχει αυτός ο όρος- καθώς ενδιαφέρουν διάφορες και διαφορετικές πληθυσμιακές ομάδες του πλανήτη. Κράτησε την αναπνοή σου όσο διαβάζεις αυτο το ποστ. Στο τέλος, μπορείς να ξεσπάσεις σε ηχηρά γέλια ή να πλαντάξεις στο κλάμα. Ο,τι και να κάνεις, αποκλείεται να απαλλαγείς από την αναμνησή του!

1. Οταν η οικολογία διαστρέφεται...

...με την καλλιέργεια και παραγωγή βιοκαυσίμων, δηλαδή αγροτικών προϊόντων προορισμένων για την παραγωγή ουσιών προς παραγωγή ενέργειας, κάτι δηλαδή που καίγεται αντί για πετρέλαιο ή βενζίνη και με αυτό τροφοδοτούνται κινητήρες αυτοκινήτων, κλπ. Τα αγροτικά αυτά προϊόντα δεν τρώγονται, ούτε μπορεί να χρησιμοποιηθούν για ο,τιδήποτε άλλο εκτός από καύσιμα. Ηδη, έχουν δεσμευτεί σε πολλές χώρες του πλανήτη περιοχές ολόκληρες όπου οι κάτοικοι καλλιεργούν αυτά τα παράξενα στέρφα φυτά, τα προορισμένα για την καταστροφή τους. Η Κορέα (δεν θυμάμαι ακριβώς ποιά απο τις δυο) έχει μισθώσει πάνω απο το μισό γόνιμο και καλλιεργήσιμο έδαφος της Μαδαγασκάρης μαζί με τους ντόπιους καλλιεργητές -δούλους, εννοείται- με προορισμό την καλλιέργεια φυτών που χρησιμοποιούνται για βιοκαύσιμα. Το ίδιο συμβαίνει και αλλού, στην Ινδία π.χ., ψάξτε το μόνοι σας, ίσως να βρείτε και χειρότερες περιπτώσεις.
Γενικά, παρατηρείται το φαινόμενο, χώρες φτωχές που η αγροτική παραγωγή τους δεν επαρκεί για τη διατροφή του πληθυσμού τους, να αναγκάζονται για οικονομικούς λόγους να νοικιάζουν (όχι να ξεπουλάνε, αλλίμονο!) εδάφη και πολίτες σε πλούσιες πολυεθνικές για να κερδίσουν (πόσα, άραγε;) χρήματα, με τα οποία θα αγοράσουν (πόσα, άραγε;) τρόφιμα από τις ίδιες ή άλλες πολυεθνικές! Είναι να μη τρελλαίνεσαι;

2. Η σοφή γιαγιά και η άφρων κόρη ξυπνούν τον κοιμισμένο τρελλό παπού...

Θα έχετε ακούσει να αποκαλείται η Ευρώπη ως "γηραιά ήπειρος" ή/και "γιαγιά του πλανήτη", οι ΗΠΑ ως "κόρη της Ευρώπης", η Κίνα ως "κοιμισμένος γίγαντας" ή/και "παπούς του πολιτισμού", επίθετα που με κάνουν να σκέφτομαι ότι όλος ο κόσμος μια μικρή οικογένεια είμαστε και μάλιστα.. αυτιστική! Ξεχνούν, όσοι επικεντρώνονται στα τρία αυτά σλόγκαν, ότι υπάρχουν και πολλές, πάρα πολλές, άλλες χώρες και περιοχές στη Γη μας, που παίζουν εξίσου ή και σημαντικότερο ρόλο από τις αφεντομουτσουνάρες μας -δηλαδή τα δυτικά.. κατακάθια!- και το αντίπαλον δέος της Κίνας -βλ. ανατολή και μάλιστα Απω. Γιατί συμβαίνει αυτό; Μάλλον επειδή έχουμε ένα εθισμό στο διπολισμό, τι άλλο να υποθέσω; Με περισσότερους παίχτες μπερδευόμαστε! Εκτός αν ολόκληρη Αφρική, Ινδία, Αραβικές χώρες, Ρωσία, Νότια Αμερική, κλπ., είναι περιοχές ανάξιες λόγου και πολιτισμοί εντελώς του πεταματού.

3. Τα παιδιά ίντιγκο (indigo) είναι προϊόντα κρίνων;

Αυτό είναι πλέον ή βέβαιον, που λένε. Τα δικά μας νεογέννητα ανθρωπάκια δεν προσηλώνουν το βλέμμα, είναι απολύτως ζαβά και χαζοχαρούμενα, μαμ κακά και νάνι δηλαδή και ό,τι λένε ο μπαμπάς κι η μαμά. Εξετάζεται απο σοβαρούς επιστήμονες ιστοριοδίφες και θρησκευτοδίφες(!) η περίπτωση να ανήκει και ο Χριστός σε αυτά τα παιδιά, μόνο που τότε ήταν μοναχός του ενώ τώρα προβλέπεται καταιγισμός παιδιών με επαναστατικό φρόνημα. Μιας επανάστασης διανοητικής όμως και ουχί συναισθηματικής, αφού τα παιδιά αυτά τρέφουν υπερφυσικό εγκέφαλο και ως εκτούτου μάλλον θα έχουν ατροφικό συναίσθημα. Μαύρος όφις που μας έφαγε δηλαδή. Ορδές νεοναζί ή γκόλντεν μπόυς; Διαλέξτε. Θα δείξει. Καλύτερα όμως να μη.. δείξει!
Περιττό να υποδείξω την αντίφαση όπου πέφτουν οι διάφοροι προφήτες της ελεύσεως των παιδιών αυτών. Εκτός αν η Αγάπη και ο Ανθρωπισμός είναι φασιστικά προϊόντα...

4. Οι εξωγήινοι θα σώσουν τον πλανήτη από τις αγορές;

Το τελευταίο θέμα άπτεται της σύγχρονης εμβόλιμης πραγματικότητας. Θέλουμε δεν θέλουμε, φυτεύτηκε στο μυαλό μας ο ρόλος των αγορών και πόσο σημαντικός είναι αυτός ο ρόλος στο θέατρο του παραλόγου, του οποίου καλούμαστε να μη παραμένουμε απλοί θεατές αλλά να ποντάρουμε κιόλας, να μπούμε κι εμείς στην παράσταση, στο παιχνίδι των αγορών, δηλαδή. Οθεν, για να επηρρεάσουμε τα τεκταινόμενα, να επιδράσουμε στο ζοφερό μας μέλλον, θεωρείται απαραίτητο να τοποθετήσουμε όλοι τις ισχνές μας οικονομίες, τα λεφτουδάκια του κουμπαρά μας και τα ρέστα απο το μανάβη, όλα αυτά τα πολυτιμότατα μπικικίνια να τα δώσουμε στον ατζέντη της γειτονιάς μας ώστε να τα βάλει με τη σειρά του στα χρηματιστήρια να παίξουν κι αυτές οι δεκαρίτσες πλάι στα δις και τα τρις εκατομμύρια των διαφόρων κ.κ. τύπου Σόρος, κλπ. Τι λε ρε Καραμίχαλε; Ολες οι μυριάδες των φτωχαδακίων του πλανήτη να τα βάλουν σε μια εταιρεία μονοκούκι λέμε, δεν φτάνουν να μεταβάλλουν ένα εκατοστό της αξίας της.
Τι συμβαίνει; Πιθανότατα ψάχνουν τρόπους να μας ξεπαραδιάσουν εντελώς, να μας στίψουν. Πόσο ζουμί έχουμε άραγε ακόμα; Θα ρωτήσεις μάλλον «και οι εξωγήινοι πού κολλάνε;» Κολλάνε στην απεγνωσμένη προσπάθεια αποπροσανατολισμού προς την ανεύρεση λύσης κάπου έξω από τον εαυτό μας, τι άλλο;
_______________________________
Υ.Γ. φέτος ήταν η πρώτη χρονιά που δεν αναγκάστηκα από εξωτερικούς παράγοντες (οικογενεια, παιδια, κλπ) να υποκριθώ. Ετσι, έμεινα σπίτι και αναστήθηκα βλέποντας Μαύρη Οχιά!