Χτες, το απόγευμα της Κυριακής, οι τέσσερις γυναίκες της οικογένειας πήγαμε στο σπίτι της γιαγιάς. Ανοίξαμε παλιά μπαούλα, ανοίξαμε βιβλία με συνταγές, ανακαλύψαμε παλιά κιτάπια με λογαριασμούς, ακούσαμε παλιές μαγνητοταινίες, γελάσαμε, ξεκαρδιστήκαμε, διασκεδάσαμε ως εκεί που δεν παίρνει με τις διηγήσεις της γιαγιάς και γίναμε πολύ σοφότερες με τις συμβουλές της.Στα μπαούλα βρήκαμε υφάσματα υπέροχα και ρούχα εξαιρετικής ποιότητας, βρήκαμε και πατρόν για όλα τα γούστα -ευτυχώς που η μόδα κάνει κύκλους, ευτυχώς που σήμερα καθένας κάνει ό,τι γουστάρει με τη γκαρνταρόμπα του. Στα βιβλιαράκια με τις συνταγές βρήκαμε ωραιότατους τρόπους να εκμεταλλευόμαστε όλα τα τρόφιμα και να μη πετάμε τίποτα, να σιάχνουμε ψωμί, να παστώνουμε διάφορα, να σιάχνουμε γιαούρτι και τυρί, να σιάχνουμε ελιές. Στα κιτάπια με τους λογαριασμούς, ανακαλύψαμε πώς τα φέρναν βόλτα οι παλιοί, μετρώντας με λεπτομέρεια τη καθημερινότητά τους σε έξοδα και με ελάχιστα έσοδα. Στις μαγνητοταινίες ακούσαμε τον προπάππο και τη προγιαγιά να ξεδιπλώνουν εικόνες από εποχές απείρως δυσκολότερες από αυτές που (λένε ότι) μας έρχονται. Ο προπάππος τα έλεγε με κέφι, έδινε και μερικές συμβουλές ενδιαμέσως, όπως π.χ. για την αξία της υπομονής και για την αντιμετώπιση των κακών ανθρώπων.
Η οικογένεια δέθηκε πιο σφιχτά με όλα αυτά. Είπαμε η καθεμιά τα δικά της και φύγαμε κατευχαριστημένες. Ενοιωσα μια σιγουριά και ένα ξαλάφρωμα. Τιποτα δεν θα μας λείψει κι αν λείψει κάτι τι περιττό, ε, αυτό μπορεί να είναι μονάχα ένα ταξίδι, που κι αυτό παίζεται: έχουμε την έκτη γυναίκα της οικογένειας εγκατεστημένη σε ξένο τόπο που ευημερεί και μπορεί να μας κάνει τα έξοδα. Αμ, πώς!
ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΟΙ ΔυΝάσΤες
ΔΕ ΘΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ ΚΟΥΦΑΛΑ ΝΕΚΡΟΘΑΦΤΗ
ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΚΙ ΑΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΦΤΩΧΟΙ
6 σχόλια:
Χαχαχα, αυτό με την 6η γυναίκα, διασταύρωσέ το πριν ξεκινήσεις, επειδή οι Έλληνες εδώ, κοιτάζουν με στραβό μάτι προς την Ελλάδα τώρα τελευταία, επειδή προφανώς φοβούνται μην τους κουβαληθούνε τίποτα συγγενείς και τους φάνε το φαΐ...
(ναι ξέρω πως είμαι κακοπροαίρετη,αλλά κι εσύ αν άκουγες τι λένε, το ίδιο συμπέρασμα θα έβγαζες...)
Το μπαούλο της γιαγιάς πάντα ήταν ένα ευχάριστο παιχνίδι αναμνήσεων, μία επιστροφή στο συλλογικό παρελθόν (κάτι σαν τη φτώχεια της Κατοχής). Μάλλον, θα αρχίσω κι εγώ ένα μπαούλο με τη φτώχεια του ΔΝΤ
@Artanis, ειναι πολυ σιγουρο! Μας εχει ταραξει στα τηλεφωνηματα να παμε κοντα της... αλλά εμεις, εδω, μουλαρωσαμε, δεν το κουνάμε ρούπι! Για ενα ταξιδακι ομως, δεν θα ελεγα οχι... :)
Δείμε, το μπαουλο της γιαγιας δεν ειναι μονο παιχνιδι, ειναι μια πηγη θαυματων! :)
Θησαυρός τα μπαούλα και τα κιτάπια των γιαγιάδων, κι εμείς αρχίσαμε να τα "σκαλίζουμε" τελευταία...
(μια γιαγιά έχουμε ακόμα, είπαμε να την "εκμεταλλευτούμε" :))) )
Να σου πω, αυτό θα είναι το κέρδος μας από όλη την ιστορία!
;)
Εμείς οι λιτοδίαιτες θα ζήσουμε, τα πλήθη που είναι καταχρεωμένα στις τράπεζες θα ζήσουν;
Μήπως είναι καιρός να μεταφέρεις αυτές τις συνταγές στο διαδίκτυο;
Βρισκόμαστε σε εποχές που αυτή η γνώση θα σταθεί μοναδικός βοηθός. Δυστυχώς πολλοί από τους παλιούς έχουν φύγει και χάθηκαν μαζί τους και αυτές οι πολύτιμες γνώσεις.
Αρκετές από αυτές έχουν αναρτηθεί από έναν εξαίρετο ιστολόγο εδώ http://www.ftiaxno.gr/
(Δες και το μέηλ σου)
Δημοσίευση σχολίου