Σελίδες

Σάββατο 1 Μαΐου 2010

Εις μνήμην Αλέκου Παναγούλη


Με αποκαλυπτικές λεπτομέρειες μιλά ο Μακάριος Δρουσιώτης για το βιβλίο του "Δυο απόπειρες και μια δολοφονία" στην εκπομπή του Γιάννη Τζαννετάκου «Εξιστορείν και Ιστορείν» της ΕΤ1, 30/4/2010. Μεταφέρω εδώ τμήματα της συζήτησης σχετικά με την απόπειρα του Αλέκου Παναγούλη εναντίον του δικτάτορα Γ. Παπαδόπουλου.

- Τζαννετάκος:
Ταυτοχρόνως, το 1968 έχουμε αυτή την ιδιότυπη συμμαχία μεταξύ Γεωρκάτζη και της ομάδας Παναγούλη, μέσω του ίδιου του Παναγούλη, για τη δολοφονία του Παπαδόπουλου. Αυτό πώς ερμηνεύεται; Τι επεδίωκε ο Γεωρκάτζης; Να δολοφονηθεί ο φίλος του ο Γεώργιος Παπαδόπουλος; Τι παιχνίδι πήγε να παίξει; Ως πολυπράκτορας.. ως πολυπράγμων...

- Δρουσιώτης:
Σε αυτό το πλαίσιο που δρούσε ο Γεωρκάτζης, δεν υπάρχουν φιλίες. Λοιπόν, ο Γεωρκάτζης ήτανε πανίσχυρος υπουργός εσωτερικών και, μετά την αποχώρηση των τουρκοκυπρίων, και άμυνας. Είχε τον απόλυτο έλεγχο των εσωτερικών της Κύπρου και διαχειριζόταν αυτό το μηχανισμό που έστησε και έγινε τεράστιος και εξαπλώθηκε σε όλη την Κύπρο. Ηλεγχε τα πάντα. Ηχογραφούσε τους πάντες, ακόμη και το Μακάριο τον είχε ηχογραφημένο, με ποιους μιλούσε. Ηλεγχε τις τηλεπικοινωνίες, τα πάντα! Ητανε πανίσχυρος ηγέτης. Ο Γεωρκάτζης ήτανε ο άνθρωπος της χούντας στη Κύπρο. Ολης της χούντας.

- Τζαννετάκος:
Τόσο κατηγορηματικά.

- Δρουσιώτης:
Ναι. Ο Γεωρκάτζης ήτανε ο άνθρωπος που έκανε το πρώτο ταξίδι από τη Λευκωσία στην Αθήνα για να έχει επαφή εκ μέρους της κυπριακής κυβέρνησης με τον Παπαδόπουλο, αμέσως μετά, και ήταν ο μόνος που τον γνώριζε προσωπικά, διότι είχε επαφές και συνεργασία μαζί του.

Σε κάποια στιγμή, φτάνει στη Κύπρο ο Παναγούλης για να οργανώσει τη δολοφονία του Παπαδόπουλου. Η ΚΥΠ η ελληνική, η οποία είχε παράρτημα στη Κύπρο δικό της, ανεξάρτητα απο την κυπριακή ΚΥΠ, πήρε τη πληροφορία από την Ελλάδα ότι ο Παναγούλης πήγε στη Κύπρο με κάποιο σκοπό και θέλουμε να τον βρείτε. Ο Γεωρκάτζης φωνάζει έναν από τους καλύτερους αξιωματικούς του, της αστυνομίας, και του αναθέτει αυτή την αποστολή: να εντοπίσει τον Παναγούλη και να τον συλλάβει. Πολύ σύντομα, εντοπίζεται ο Παναγούλης πού ήτανε. Στο μεταξύ όμως, βρίσκεται ο Παναγούλης -στην άγνοιά του- περιτριγυρισμένος από πράκτορες της κυπριακής ΚΥΠ. Να πηγαίνει μαζί τους στη παραλία, σε επισκέψεις σε σπίτια... Οι οποίοι (πρακτορες) παρουσιάζονται σαν φίλοι, ότι θα τον βοηθήσουν, ότι είναι συνεργάτες, κλπ, και ο Παναγούλης τους εξομολογείται ότι ο σκοπός του είναι να κάνει ένα κίνημα στην Ελλάδα και να σκοτώσει τον Γεώργιο Παπαδόπουλο. Οταν φτάνει η πληροφορία ότι ο Παναγούλης συναγελαζόταν με τους ΚΥΠίτες του Γεωρκάτζη, ο αξιωματικός ο συγκεκριμένος που είναι εν ζωή και το γράφει σε ένα βιβλίο του (ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ, Θεοφάνης Δημητρίου) πήγε στο Γεωρκάτζη και του λέει «μα κύριε υπουργέ, εμένα μου αναθέσατε να συλλάβω τον Παναγούλη. Εγώ ξέρω ότι είναι με αυτούς τους ανθρώπους. Τι γίνεται;» Του λέει ο Γεωρκάτζης «ξέχασέ το κύριε Φανή, άστο, από τη στιγμή που τον εντοπίσανε τον Παναγούλη και μπήκανε στο περιβάλλον του.. ο σκοπός τους ήταν τί πάει να κάνει και ποιοί είναι οι συνεργάτες του, ποιά είναι τα επόμενα βήματα και αλλίμονο να τον συλλάβουν. Πιο σημαντικό είναι να φτάσουν στην άκρη του νήματος, παρά να συλλάβουν έναν άνθρωπο.»

Ο Παναγούλης κρύβεται τώρα ένα χρόνο τόσο και μετά αποφασίζει να φύγει από τη Κύπρο. Ητανε υπό τη προστασία της Επιτροπής για την Αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην Ελλάδα, όπου πρόεδρος αυτής της Επιτροπής ήταν ο Τάκης Χατζηδημητρίου. Αυτή η Επιτροπή ιδρύθηκε την επομένη της χούντας, έκανε πορείες, ήτανε η πρώτη ανδικτατορική κίνηση που έγινε στη Κύπρο και είχε δράση μέχρι το '74. Αυτοί, από μόνοι τους αποφασίσανε να πάνε στο Μακάριο να του ζητήσουνε σα χάρη -επειδή ήθελε να φύγει ο Παναγούλης, ασφυκτιούσε, έπρεπε να κάνει κάτι- να του δώσει ένα ταξιδιωτικό έγγραφο για να μπορέσει να φύγει από τη Κύπρο.

Πήγε στο Μακάριο ο Χατζηδημητρίου (σ.σ. εδώ ακουγεται αλλο ενα ονομα που δεν ξεχωρισα) και ο Μακάριος τους παρέπεμψε στον Γεωρκάτζη και τους λέει «πηγαίνετε να σας δώσει ένα laisser passer» -ένα ταξιδιωτικό έγγραφο για ένα ταξίδι. Πάνε στο Γεωρκάτζη, τον συνοδεύει ο Χατζηδημητρίου, και τους λένε -Σάββατο ήταν, τότε το Σάββατο ήταν εργάσιμη μέρα- τους λένε από το γραφείο του Γεωρκάτζη «οκ, πηγαίνετε και ελάτε σε τέσσερις ώρες να πάρετε το laisser passer», που είναι κάτι που μπορεί να γίνει σε δέκα λεπτά, θα μπορούσε να το κάνει αμέσως.

Φεύγει ο Παναγούλης, φεύγει ο Χατζηδημητρίου, και μετά, με ένα περίεργο τρόπο που δεν ξέρουμε ακόμη πώς και γιατί, γίνεται σε κάποιες ώρες συνάντηση Γεωρκάτζη - Παναγούλη στο Προεδρικό Γραφείο. Ο Γεωρκάτζης εμφανίζεται αντιχουντικός, ότι θέλει να βοηθήσει, κλπ, και αντί laisser passer του εκδίδει διαβατήριο και τον ξορκίζει να μη πει τίποτα στην Επιτροπή για την Αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην Ελλάδα. Ακολούθως, ο Παναγούλης συναντιέται με τον Τάκη Χατζηδημητρίου (αφού τον ψάχνει και δεν τον βρίσκει και παθαίνει ένα πανικό ο Τάκης, ότι μπορεί να τον είχαν συλλάβει, κλπ) και του λέει «συναντήθηκα με το Γεωρκάτζη και μού 'δωσε διαβατήριο και μου είπε να μη σας πω τίποτα, αλλά αφου είστε συνεργ..» -δεν μπορούσε να το κρύψει από αυτούς- και την επόμενη μέρα ο Γεωρκάτζης συνοδεύει τον Παναγούλη στο αεροδρόμιο ο ίδιος, τον βάζει στο αεροπλάνο με το διαβατήριο, και φεύγει για το εξωτερικό. Και έχει ένα σύνδεσμο πλέον, φίλο του Γεωρκάτζη, με τον Παναγούλη και κάνουνε μαζί επικοινωνία, πάει ο Γεωρκάτζης και τον βρίσκει στο Παρίσι, οργανώνουνε την απόπειρα για να δολοφονήσουν τον Παπαδόπουλο, του στέλνει με τη πρεσβεία όπλα και εκρηκτικά, τον εκπαιδεύει στη Κύπρο, και γίνεται η απόπειρα τον Αύγουστο του 1968. (σ.σ. 13/8/1968)

- Τζαννετάκος:
Μοιραίο σφάλμα του Γεωρκάτζη. Πώς και -μετά συγχωρήσεως- την πατάει; Γιατί από κει αρχίζει η χούντα να απαιτεί την αποπομπή του, γίνεται η αποπομπή του...

- Δρουσιώτης:
Κοιτάξτε... ο Γεωρκάτζης... Γιατί τό 'κανε ο Γεωρκάτζης αυτο το πράγμα. Εγώ δεν δέχομαι την εκδοχή ότι σε ένα δευτερόλεπτο ένας άνθρωπος με αυτό το ιστορικό αποκτά αντιχουντικές ευαισθησίες και θέλει να ανατρέψει τη χούντα από την οποία τρεφόταν πολιτικά... και δεν υπήρχε και κίνητρο. Συνεπώς, κάποιον άλλο σκοπό είχε. Τι δείχνει η ιστορική έρευνα: Την ίδια περίοδο, το καλοκαίρι του '68, αποδεικνύεται τώρα (δεν είναι στο βιβλίο αυτά, είναι μεταγενέστερη έρευνα) αποδεικνύεται ότι μια ομάδα ανθρώπων του Γεωργίου Γρίβα στην Αθήνα, φοιτητές κύπριοι μαζί με τον Κοσμά Μαστροκόλια, ένα φίλο του Ιωαννίδη, οργανώνουν απόπειρα δολοφονίας του Παπαδόπουλου. Την ίδια χρονική περίοδο. Εχουν όπλα, έχουν εκρηκτικά, παρακολουθούν τον Παπαδόπουλο και έχουν εντολή να δολοφονήσουν τον Παπαδόπουλο από τον Γρίβα. Τους συλλαμβάνει η Ασφάλεια κάποια στιγμή, μετά την απόπειρα του Παναγούλη. Είναι ο Λευτέρης Παπαδόπουλος, ο Κοσμάς Μαστροκόλιας, αυτοί οι δύο συλλαμβάνονται από τη χούντα -από την Ασφάλεια- και τους μεταφέρουν στην ΕΣΑ και τους προστατεύει ο Ιωαννίδης, τους αφήνει ελεύθερους.

Μαζί τους, συλλάβανε και δυο έλληνες αξιωματικούς, ο ένας ήτανε ο Μουστακλής, τους οποίους είχανε λιώσει κυριολεκτικά στα βασανιστήρια αυτους... κι ακόμα άλλον ένα, δεν θυμάμαι τώρα το όνομά του... Λοιπόν... Ενώ τον κύπριο και τον Μαστροκόλια τους προστατέψανε, σε κανένα μήνα τους αφήσανε, χωρίς κατηγορίες χωρίς τίποτα, τον Λευτέρη Παπαδόπουλο τον φυγαδέψανε στη Κύπρο, ο Κοσμάς Μαστροκόλιας έμεινε στην Αθήνα και εξελίχτηκε στη πορεία ο σύνδεσμος του Δημητρίου Ιωαννίδη με την ΕΟΚΑ Β' και το Γρίβα, δηλαδή άνθρωπος του Ιωαννίδη τεκμηριωμένα. Ητανε σε αυτή τη προσπάθεια να δολοφονήσουν τον Παπαδόπουλο... και ένας κύπριος φοιτητής που δεν είχε συλληφθεί και συμμετείχε σε αυτή τη προσπάθεια, περιγράφει σε ένα βιβλίο που έγραψε και λέει ότι ήταν αφελείς περίπου στην Ασφάλεια γιατί «συλλάβανε το Λευτέρη αλλά δεν κάνανε καμμιά έρευνα στο σπίτι μας, κάτω από τα κρεββάτια είχαμε τα όπλα και τα πυρομαχικά, και τον έφερε η ΕΣΑ στο σπίτι με το Land Rover να πάρει τα πράγματά του να τον πάνε στο αεροδρόμιο να φύγει.» Τον διασώσανε και τον διώξανε για τη Κύπρο τον έναν, διότι ήταν μια προσπάθεια του Ιωαννίδη.

Το εγχείρημα αυτό... Προηγήθηκε η οργάνωσή του της πληροφορίας ότι ο Παναγούλης θέλει να κάνει αυτό. Οπόταν, αφού ο Ιωαννίδης οργανώνει τη δολοφονία του Παπαδόπουλου (και θα πούμε γιατί οργανώνει τη δολοφονία του Παπαδόπουλου) έρχεται η πληροφορία από τη Κύπρο, ότι ο Παναγούλης θέλει να κάνει αυτό. Οπόταν, λέω εγώ, πολύ καλύτερα να το κάνει αυτός παρά εμείς. Διότι... Η διαφωνία ποια ήτανε του Παπαδόπουλου με τον Ιωαννίδη;
(...)
Ητανε δύο χούντες: η χούντα του Παπαδόπουλου και η χούντα του Ιωαννίδη.
____________________________________
-->> Αλέκος Παναγούλης - Βικιπαίδεια Ελαφρύ το χώμα που σε σκεπάζει Αλέκο. Πάντα ΖΕΙΣ. Θυμάμαι με ρίγη φρίκης εκείνη τη μαύρη Πρωτομαγιά.
ΣΗΜ.1. Τύφλα νά 'χουν ο Ιαν Φλέμινγκ με το Τζέημς Μποντ και ο Ζεράρ ντε Βιλιέ με τα δικά του μπεστ σέλλερς, μπροστά σε αυτες τις δολοπλοκίες. Το μόνο μειονέκτημα στα ελληνοχουντοκυπριακά δρώμενα είναι πως απουσιάζουν οι γυναίκες!
ΣΗΜ.2. Ηθικό δίδαγμα: αφήστε τις (ελληνικές) χούντες ήσυχες, αργά ή γρήγορα τρώγονται μονες τους...

3 σχόλια:

Yannis Tsal είπε...

Πολύ ενδιαφέρον ντοκουμέντο... και που μας θυμίζεις πως εκτός από εργατική εορτή η Πρωτομαγιά είναι και η θλιβερή επέτειος του "τροχαίου" του Αλ. Παναγούλη στη Βουλιαγμένης, ενώ ήταν έτοιμος να προβεί σε αποκαλύψεις για συνεργάτες της χούντας.

Rodia είπε...

Μετα απο ολο αυτο το συνομωτικο οργιο, αντε να πιστεψει κανεις οτι ήταν τροχαιο...
Αυτοι τα ειχαν ψωμοτύρι τα ξεπαστρεμματα...

Giannis είπε...

Έτσι είναι, το προχειρολογείν ... Δρουσιωτίζειν ... Φυντανίζειν... συσκοτίζειν ... και τελικώς δηλητηριάζειν.
Ο ρομαντισμός (ή νεανική "αφέλεια") έχει τιμή και έρεισμα η "βλακεία" τι έχει ;