Αυτοί, που, κάποτε ήταν στο περιθώριο της κοινωνίας...

Είχα βρει παλιά ένα κείμενο, που μου άρεσε, το έσωσα στον υπολογιστή μου και το ανακάλυψα χτες στα "σκουπίδια" του. Εψαξα να το ξαναβρω στη σημειωμενη διεύθυνση, (http://users.otenet.gr/~jpeni/eksal.htm) αλλά δεν τα κατάφερα. Δεν άλλαξα τον τίτλο. Αν μπορέσει κάποιος να το πετύχει, ας ενημερώσει. Το ανεβάζω σήμερα όπως ακριβώς το βρήκα:

"Η εξάλειψη της προσωπικότητας συνοδεύει μοιραία τις συνθήκες ύπαρξης."1

"Η εργασία είναι ελευθερία." (Επιγραφή στην είσοδο του Άουσβιτς)

"Αν έχουμε ακόμα μια ελπίδα, τη χρωστάμε σ' αυτους που δεν έχουν καμμία."
Βάλτερ Μπένιαμιν

"Πρόκειται για φτωχούς μισθωτούς που νομίζουν τους εαυτούς τους ιδιοκτήτες, για παραμυθιασμένους αδαείς που νομίζουν τους εαυτούς τους μορφωμένους και για νεκρούς που νομίζουν ότι ψηφίζουν.
Πόσο σκληρά τους φέρθηκε ο τρόπος παραγωγής! Από προόδους σε προαγωγές έχασαν και τα λίγα που είχαν και κέρδισαν αυτά που κανείς δεν ήθελε. Συγκεντρώνουν τις αθλιότητες και τις ταπεινώσεις όλων των συστημάτων εκμετάλλευσης του παρελθόντος• το μόνο που αγνοούν από αυτά είναι η εξέγερση. Μοιάζουν πολύ με τους σκλάβους, γιατί στοιβάζονται μαζικά και στενόχωρα μέσα σε ελεεινά κτίσματα, ανθυγιεινά και πένθιμα• τρέφονται με μια διατροφή μολυσμένη και άγευστη• θεραπεύονται άσχημα από τις αρρώστιες τους που συνεχώς υποτροπιάζουν• τελούν υπό διαρκή και μικροπρεπή επιτήρηση• διατηρούνται μες τον εκσυγχρονισμένο αναλφαβητισμό και τις θεαματικές δεισιδαιμονίες που ανταποκρίνονται στα συμφέροντα των αφεντικών τους. Μεταναστεύουν μακριά από τις επαρχίες τους ή από τις γειτονιές τους σ' ένα τοπίο καινούριο και εχθρικό, ακολουθώντας τις συγκεντρωτικές τάσεις της σύγχρονης βιομηχανίας. Δεν είναι παρά ψηφία σε γραφικές παραστάσεις που σχεδιάζουν κάποιοι ηλίθιοι. Πεθαίνουν σωρηδόν στους αυτοκινητόδρομους, σε κάθε επιδημία γρίπης, σε κάθε κύμα καύσωνα, σε κάθε λάθος εκείνων που νοθεύουν τα τρόφιμά τους, σε κάθε τεχνολογική καινοτομία κερδοφόρα για τους πολυάριθμους ανάδοχους ενός σκηνικού του οποίου αυτοί τρίβουν τους γύψους. Οι καταπονητικές συνθήκες ύπαρξης επιφέρουν το σωματικό, πνευματικό, διανοητικό τους εκφυλισμό. Τους μιλούν πάντα σαν σε υπάκουα παιδιά, στα οποία αρκεί να τους πεις "πρέπει" και ευχαρίστως το πιστεύουν. Κυρίως, όμως, τους φέρονται σαν σε διανοητικά καθυστερημένα παιδιά, μπροστά, στα οποία, μουρμουρίζουν και παραληρούν, δεκάδες πατερναλιστικές εξειδικεύσεις, που αυτοσχεδιάζουν την προηγούμενη, κάνοντας τους να παραδεχτούν ό,τι να'ναι, λέγοντας τους το όπως να'ναι• και την επομένη το εντελώς αντίθετο."
ΓΚΥ ΝΤΕΜΠΟΡ
(IN GIRUM IMUS NOCTE ET CONSUMIMUR IGNI - ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΥΚΛΟΥΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΝΥΧΤΑ ΚΑΙ Η ΦΩΤΙΑ ΜΑΣ ΚΑΤΑΒΡΟΧΘΙΖΕΙ)

Αυτοί, που, κάποτε ήταν στο περιθώριο της κοινωνίας, βρέθηκαν, αναπάντεχα, στο περιθώριο της ύπαρξης. Η καταδικαστική ετυμηγορία τους ανακοινώθηκε ερήμην τους, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι απέφυγαν την εκτέλεση μιας καταδίκης όχι λιγότερο σκληρής από το μαρτύριο του Σίσυφου και όχι περισσότερο από την αφαίμαξη των αιχμαλώτων του Άουσβιτς.
Καταναλώνουν σούπες σε φακελάκια, δοξάζοντας τον αυτοματισμό, αλλά το χρόνο που εξοικονομούν θα το ξοδέψουν βλέποντας τηλεόραση.
Ερωτοτροπούν με μια πλαστική κούκλα, γιατί, μάλλον υ υπάρχουσα γυναίκα και η πλαστική κούκλα δεν έχουν μεγάλη διαφορά και έτσι μπορεί η μια να αντικαθιστά την άλλη, χωρίς ιδιαίτερη αίσθηση απώλειας.
Κάνουν ασφάλειες ζωής, γιατί δεν τους επιτρέπεται να αφήσουν αυτόν τον κόσμο, χωρίς να εξασφαλίσουν ένα πακέτο καταναλωτικής παροχής για κάποιο "τυχερότερο".
Επιστρέφουν σπίτι τη νύχτα, έπειτα από άλλη μια πληκτική διασκέδαση, όπου η μη-εκπλήρωση θα έπρεπε να είναι αναμενόμενη, φοβούνται ακόμα και τον ίσκιο τους.
Κάνουν τα πάντα για να μην μείνουν μόνοι και τους τσακίζει η μοναξιά. Όσο περισσότερο λένε ότι τους αγαπούν, τόσο περισσότερο αντικρίζουν το αμείλικτο πρόσωπο του Διαχωρισμού. Ο ψεύτης που ψεύδεται απέναντι στον ίδιο του τον εαυτό σημαίνει, εδώ, μια βολονταριστική αίσθηση ευτυχίας.
Ονειρεύονται αυτό που τους επιτρέπεται, αλλά, καθώς αυτό το επιτρεπτό όνειρο δεν είναι εφικτό, σύντομα μετατρέπεται σε εφιάλτη. Και ενώ η συνήθης κατάληξη κάθε εφιάλτη είναι ένα λυτρωτικό ξύπνημα, αυτοί, εδώ, δείχνουν μια διάθεση να κοιμούνται αιώνια. Οι επιτηρητές τους φρόντισαν και φροντίζουν καθημερινά γι' αυτό.
Λένε "πάμε για καφέ" (- ο πιο κοινότοπος κώδικας επικοινωνίας της αποσυντιθέμενης γλώσσας του θεάματος ) και κάνουν μόνο αυτό. Αν το εμπόρευμα κυριαρχεί εμφανώς στη γλώσσα τους, αυτό συμβαίνει γιατί ομοιοτρόπως έχει κυριεύει τις συμπεριφορές τους. Και ας το βουλώσει κάποιος μίζερος απολογητής της αθλιότητας αν αρχίσει να λέει για "πρόφαση επικοινωνίας" ή κάποιος ακόμα πιο μίζερος αν πει ότι "τα φαινόμενα απατούν"' γιατί τα φαινόμενα απατούν μόνο γι' αυτόν που αναγνωρίζει τον εαυτό του ως Υποκείμενο και όχι γι' αυτόν που έχει μετατραπεί ο ίδιος σε απλό φαινόμενο. Κοντολογίς, ακριβέστερα, τα φαινόμενα δεν απατούν• κυριεύουν.
Για πρώτη φορά στην ιστορία, αυτοί οι χαμερπείς, θέλουν να "σκοτώσουν το χρόνο τους". Και μ' αυτόν τον τρόπο βρίσκουν κάποιο νόημα στην εργασία. Μια υποταγή αυτού του μεγέθους θα τη χλεύαζε ακόμη κι ένας δούλος, γιατί αν απελευθερωνόταν από την εργασία, σίγουρα θα έβρισκε κάτι πιο δημιουργικό να κάνει. Πάντως, όποιος θέλει να "σκοτώσει το χρόνο του", μάλλον, αναγνωρίζει ότι αυτός ο (θεαματικός) χρόνος έγινε κάτι αφόρητα ενοχλητικό. Καθώς, όμως, δε βλέπει πέρα από το Είναι, αυτό που είναι Πραγματικό, την Άρνηση του Είναι και το Γίγνεσθαι, και το σημαντικότερο, δεν μπορεί να κατανοήσει αυτό το Είναι, αναγκάζεται να δει το χρόνο σαν ένα τεράστιο κενό, το οποίο πρέπει να βιαστεί να γεμίσει για να μη χαθεί μέσα του.
Αισθάνονται τη δικτατορία του πανομοιότυπου, σαν το απατηλό χάδι μιας γυναίκας, και ανακαλύπτουν την αναγκαιότητα της φυγής, αλλά αγοράζουν τα φθηνότερα εισιτήρια που προσφέρουν μια τέτοια εξασφάλιση• γιατί τα ακριβά εισιτήρια προϋποθέτουν μια διαπαιδαγώγηση που δεν έλαβαν• και από αυτά που φέρνουν ευτυχία τίποτα δεν τους επιτράπηκε.

Σημ. Για να βεβαιωθείτε ότι εμπεδώσατε το κείμενο, πάρτε στυλό και χαρτί και αντιγράψτε το λέξη προς λέξη. Αν χρειαστεί επαναλάβετε. Συγκεντρώσετε τις άγνωστες λέξεις και τις απορίες σας ή κάντε κάτι πιο επιθετικό...

1. Η διαπίστωση αυτή να ληφθεί πολύ σοβαρά υπόψη. Έτσι ώστε κάποιος που θέλει να αποδείξει ότι αποτελεί εξαίρεση αυτού του γενικού κανόνα θα πρέπει να εργασθεί πολύ σκληρά.
"Δεύτερη Γενιά Συνεχιστές"

_________________
Ελπίζω να άρεσε και σε σένα αγαπημένε μου αναγνώστη/τρια.

γράφει "Ο άνθρωπος του μετρό": Τα σκουπίδια

Επειδή δεν είχα καμμιά ιδέα να γράψω ποστ για το πρόσφατο θέμα της δολοφονίας του νεαρού αφγανού και του αποτρόπαιου τραυματισμού της αδελφούλας του, καθώς και τη "κατάσταση" της άμοιρης μάνας που έφυγε απο τη χώρα της και ήρθε στη δική μου χώρα αναζητώντας ασφαλεια και ειρήνη, μεταφέρω αυτο το συγκλονιστικό άρθρο του The_Stranger. Μελετηστε το προσεχτικά:

Λίγες ώρες νωρίτερα, μια απίστευτη τραγωδία εκτυλίχθηκε στα Πατήσια. Ναι, στα Πατήσια, στην Αθήνα, στη γειτονιά μας. Όχι στο Ιράκ ή στο Νταρφούρ. Εδώ, στα μέρη μας. Ένα 15χρονο αγόρι από το Αφγανιστάν σκοτώθηκε, ενώ η 10χρονη αδελφή του και η μητέρα του τραυματίστηκαν από έκρηξη βόμβας. Σύμφωνα με το επικρατέστερο (αυτή την ώρα) σενάριο, η οικογένεια αναζητούσε τροφή στους κάδους σκουπιδιών της περιοχής, όπως έκανε συχνά τα βράδια, και ανακάλυψε τυχαία μια βαλίτσα, η οποία περιείχε έναν εκρηκτικό μηχανισμό. Ποιος έβαλέ τη βόμβα, πού την έβαλε, ποια ήταν τα κίνητρά του, πώς έσκασε η βόμβα, είναι ερωτήματα που δεν μπορούν να απαντηθούν ακόμα.

Υπάρχουν, όμως, και κάποια άλλα ερωτήματα που πρέπει να θέσουμε. Ερωτήματα που είναι πιο επίκαιρα από ποτέ, και αναζητούν μάταια απαντήσεις.

Το πρώτο είναι: Πότε γίναμε τόσο απάνθρωποι; Άκουσα έναν κάτοικο της περιοχής, ο οποίος ερωτήθηκε αν ήξερε τη συγκεκριμένη οικογένεια και τις συχνές επισκέψεις της στους κάδους της γειτονιάς. Η απάντησή του ήταν τόσο ειλικρινής, που προκαλεί ρίγος: “Εδώ αποφεύγουμε να βλέπουμε ο ένας τον άλλον, είναι επικίνδυνα τα πράγματα…”. Αποφεύγουμε να βλέπουμε ο ένας τον άλλο. Αποφεύγουμε όχι απλά να ανοίξουμε κουβέντα μαζί του, να τον ρωτήσουμε πώς τα περνάει, τι τον απασχολεί, ποια είναι τα προβλήματά του. Ή έστω να του πούμε μια καλημέρα. Αποφεύγουμε ακόμα και να τον κοιτάξουμε. Βυθισμένοι στον ασήμαντο μικρόκοσμό μας, αδιαφορούμε για τον “άλλο”. Από φόβο, λέει. Και ποιος τον δημιουργεί τον φόβο, αν όχι εμείς οι ίδιοι; Και ποιος προσπαθεί (και με ποιον τρόπο) να νικήσει τον φόβο του; Και ποιος είναι τελικά αυτός ο “άλλος”; Και πόσοι “άλλοι” υπάρχουν, και πόσοι διαφορετικοί τρόποι αντιμετώπισης των “άλλων”;

Φυσικά, αυτά τα πράγματα δεν είναι καινούργια. Κι εγώ μεγάλωσα μαθαίνοντας ότι η ζωή στην πόλη ήταν απρόσωπη, ότι κάποιοι από εμάς δεν ξέρουν καν ποιος είναι ο γείτονάς τους, ότι τελικά σε μια μεγαλούπολη ο καθένας κοιτάζει την πάρτη του και δεν ασχολείται με το περιβάλλον το οποίο διαμορφώνει, αλλά και διαμορφώνεται από αυτό. Όμως τι πρέπει να γίνει για να καταλάβουμε πόσο απάνθρωπο είναι αυτό; Να φοβόμαστε ο ένας τον άλλο, είτε επειδή ο “άλλος” έχει διαφορετικό χρώμα, είτε επειδή μιλάει άλλη γλώσσα, είτε επειδή βγάζει περισσότερα ή λιγότερα λεφτά από μας, είτε για οποιονδήποτε ηλίθιο λόγο επινοήσουμε; Τι είναι αυτό που μας ώθησε τόσο μακριά από την ανθρώπινη φύση μας, που μας μετέτρεψε από κοινωνικά όντα σε μοντέρνους ερημίτες, που το μόνο που θέλουν είναι να απομονωθούν από αυτούς που τους περιτριγυρίζουν;

Πάμε σε μία άλλη κατηγορία ερωτήσεων, που όμως ίσως έχει κάποιες κοινές απαντήσεις με την προηγούμενη: Γιατί τέτοια αδιαφορία από τα ΜΜΕ; Σε μια στιγμή που εκτυλισσόταν ένα πρωτοφανές δράμα, κανένα από τα ελληνικά κανάλια δεν άλλαξε τη ροή του προγράμματος του, δεν έδωσε σε αυτήν την είδηση κάτι παραπάνω από ένα σύντομο έκτακτο δελτίο, πριν επιστρέψουν στα κλασικά σκουπίδια που μας ταΐζουν με το κιλό εδώ και χρόνια. Εξαίρεση ο ΣΚΑΪ, και μπράβο του. Αν δεν υπήρχε ο ΣΚΑΪ, μπορεί ακόμα και τώρα να μην είχα μάθει τιποτα για τον θάνατο του 15χρονου.

Εϊναι, άραγε, το Dancing with the stars πιο σημαντικό από το θάνατο ενός 15χρονου παιδιού; Είναι, μήπως, οι εξελίξεις στην “Παταγονία” πιο ενδιαφέρον θέμα από την έκρηξη μιας βόμβας με νεκρό και τραυματίες στο κέντρο της Αθήνας; Ή να έχει η στρατευμένη “ενημέρωση” της ξεπεσμένης Αθλητικής Κυριακής προτεραιότητα απέναντι στην άμεση ενημέρωση για ένα γεγονός που συνέβαινε εκείνη ακριβώς την ώρα;

Προσωπικά, έμαθα για την έκρηξη μέσω του Twitter. Το πρώτο έκτακτο δελτίο ήρθε 10 λεπτά αργότερα. Και κράτησε ένα λεπτό, ίσα-ίσα για να δείξει το κανάλι ότι την έβγαλε την υποχρέωση, ας επιστρέψουμε τώρα στα πιο σημαντικά. Αυτό είναι “ενημέρωση”; Είναι “κοινωνική στάση”; Είναι “προτεραιότητα”;

Και, για να κάνουμε και τη σύνδεση με τα πρώτα ερωτήματα, μήπως ο φόβος που έχουμε για τον “άλλο” καλλιεργείται αποκλειστικά και μόνο από τα ΜΜΕ; Μήπως τα ΜΜΕ έχουν “ξεχάσει” ότι σκοπός τους είναι η απεικόνιση της πραγματικότητας, και όχι η δημιουργία μιας άλλης, φανταστικής πραγματικότητας στα κεφάλια του κοινού τους; Μήπως δείχνοντας ένα συγκεκριμένο κομμάτι της πραγματικότητας, μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι τα κομμάτια που αποκλείουν απλά δεν υπάρχουν;

Και αν θεωρήσουμε ΜΜΕ με την ευρύτερη έννοια και τα blogs, τότε τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα: Γνωστό και μη εξαιρετέο blog (δε γράφω ποιο, αλλά είτε θα το έχετε ακούσει, είτε θα το μαντέψετε εύκολα) δημοσίευσε, λίγες ώρες μετά το θάνατο του 15χρονου, φωτογραφία του πτώματος (!), δήθεν “για να δουν οι δολοφόνοι τι έκαναν”. Φυσικά, οι δολοφόνοι άλλη δουλειά δεν είχανε. παρά να ψάχνουν στα blogs να δουν τι κάνανε. Πρέπει να είναι κανείς πάρα πολύ αφελής για να πιστέψει μια τέτοια δικαιολογία. Μιλάμε για τη δημοσίευση μιας φρικτής φωτογραφίας, μια εντελώς ανήθικη πράξη, η οποία δείχνει το σκοτεινό πρόσωπο της blogόσφαιρας, το κομμάτι εκείνο των bloggers που θέλουν να γίνουν χαλίφηδες στη θέση του χαλίφη. Τι είναι, λοιπόν, αυτό; Είναι “δημοσιογραφία”; Είναι “ηθική”; Είναι “ρεπορτάζ”;

Θα δείτε και θα ακούσετε πολλά τις επόμενες μέρες. Προσέξτε ποιους πιστεύετε και ποιους όχι. Η πληροφορία στις μέρες μας είναι πιο δυνατή από οτιδήποτε άλλο. Και μια (επίτηδες) λανθασμένη πληροφορία μπορεί να πετύχει πράγματα που δεν τα φανταζόμαστε καν.

Άνθρωποι που ψάχνουν στα σκουπίδια για να φάνε...
Τηλεθεατές που ψάχνουν στα κανάλια σκουπίδια για να καταναλώσουν...
Σκουπίδια που ψάχνουν κορόιδα να τα αγοράσουν...

Ως πότε τα σκουπίδια θα είναι η βασική τροφή μας;

Ολόκληρο το ποστ εδώ:-->>
http://thestranger.wordpress.com/2010/03/29/trash/
-->> Προσθέτω ένα ακόμα ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ. Να γίνει η ΝΤΡΟΠΗ ποτάμι να μας πνίξει πια.
_______________________________________
Update με το βιντεο που εστειλε σε σχολιο ο Νικολας:-->>

Sicko - Chilling Excerpt by Tony Benn

https://youtu.be/YV3QRLrmEuw

νυχτερινή παρατήρηση απο το μπαλκόνι

Χτες τη νυχτα ειδα ένα περιπολικο να σταματα στο δρομο μου και να κατεβαινουν 2 αστυνομικοι και να ψαχνουν τους καδους και τα καλαθια κρατωντας φακους αναμμένους. Ψαξαν και κατι σταματημενα μηχανακια. Ησυχα ησυχα, ουτε σειρηνες ουτε τπτ, και φύγαν μετα. Καλο ή κακό, δεν ξερω, εμενα ομως αυτη η εικονα με καθησυχασε: τουλαχιστον 2 αστυνομικοι κανουν τη δουλεια τους.

Activity at Shiveluch Volcano

acquired March 26, 2010

Shiveluch is one of the largest and most active volcanoes on Russia’s Kamchatka Peninsula. A lava dome is currently growing southwest of the 2,283-meter (10,771-foot) summit of Old Shiveluch. Frequent eruptions of ash and steam, dome collapses, pyroclastic flows, and extrusion of thick lava have accompanied growth of the dome for over a decade. The Kamchatkan Volcanic Eruption Response Team (KVERT) reported earthquakes, ash plumes, avalanches of incandescent rocks, and a viscous lava flow from March 20–22.

-->> http://earthobservatory.nasa.gov/NaturalHazards/view.php?id=43264&src=nha

His master's boys

Σήμερα το μαγαζί παίζει Πετεφρή:

Εκεί που βλέπετε πληγή να χαίνει, βλέπω ένα σώμα που πέθανε.
Εκεί που βλέπετε τον φασισμό να ξαναζεί, βλεπω τον φασισμό να περνάει στην εφηβεία.
Εκεί που βλέπετε τους Κλαζομενίους να ασχημονούν, βλέπω τους φιλοσόφους να κoάζουν.
Εκεί που βλέπετε την μαύρη αντίδραση να σηκώνει κεφάλι, βλέπω τον πυρσό του Ιόλαου σβησμένο.
Εκεί που βλέπετε την αριστερά να γίνεται ελαστικώς αμήχανη, βλέπω πως έχει παραχωρηθεί ανελαστικα στους αρνητές της.

Ηταν εντέλει παρένθεση ο αιώνας που πέρασε;
Θα ΄ρθει ο μακάβριος καιρός που προφήτεψε ο Γκάτσος, ο Χατζιδάκις, ο Κάλας, ο Σινόπουλος,ο Πεντζίκης, ο Εγγονόπουλος, ο Σαχτούρης, ο Ρεμπώ και ο Έλιοτ;
Μήπως ολόκληρη η ζωή μας πέρασε παρακολουθώντας έναν καραδεξιό γείτονα να αλλάζει πλευρό για να ροχαλίσει πιο άνετα;

Όχι, η δικαιοσύνη δεν είναι δεδομένη.
Όχι, η πρόοδος δεν είναι ανοδική αξία.
Όχι, δεν πέθανε ποτέ ο φασισμός, πόσο περισσότερο σήμερα.
Όχι, κανένας ένοχος δεν υπάρχει. Ολοι πέρασαν στην ανυπαρξία επειδή πρέπει να κατέβουν τα σπρέντς.

Ναι, ομολογώ τις αμαρτίες μου. Στ΄αρχίδια μας, απάντησαν εκείνοι.
Ναι, ομολογώ την αλητεία μου. Και την δική μας, αντέτειναν εκείνοι.
Ναι, ομολογώ πως ψήφιζα τους καημένους. Καλά έκανες, δήλωσαν εκείνοι.
Ναι ,θα εκδικηθώ τον προσωπικό μου όλεθρο. Σιγά μη εκδικηθείς τους Μηλίους, απάντησαν εκείνοι.

Εκείνοι. Εκείνοι.Και όνειρο πάντα θα μείνει. Εκείνη. Εκείνη. Εκείνη.
Διότι (κατέληξε ο πατέρας μου) ο μέτοικος διαφέρει από τον κάτοικο σε μια παρωνυχίδα.
Ο μέτοικος δεν έχει μπλεξει την μαλακία με την καλαμιά.Ο κάτοικος μετράει ίδια γράμματα. Και γιά τα υπόλοιπα, φταίνε οι Αφγανοί.

-->> http://petefris.blogspot.com/2010/03/his-masters-boys.html

Ειδησεις ET1 28 Μαρτιου 2010, ωρα 23:00

Η αρχη του Δελτιου Ειδησεων της ΕΤ1, του οποιου η συνεχεια ματαιωθηκε "για τεχνικους λογους", οπως αναφερθηκε μετα τις διαφημισεις. Δλδ, Ειδησεις δεν μετεδωσε η ΕΤ1 αυτη την ημερα και ωρα. Ημ/νια: 28/03/2010, ωρα 23:00


http://www.youtube.com/watch?v=Es_Y8FDzoMI
______________________________
ΣΗΜ. θα ηθελα να μαθω λεπτομερειες για τους τεχνικους λογους που εμποδισαν την αναμεταδοση του χθεσινοβραδινου Δελτιου Ειδησεων της ΕΤ1.

Το αναγκαστικό δάνειο της Κατοχής προς τη Γερμανία

Αρθρο του Γιάννη-2, από τη Καλύβα ψηλά στο βουνό του Πάνου Ζέρβα.

Σε κάτι παραπάνω από ένα μήνα θα είναι η 65η εππετειος από τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Θα περίμενε κανείς η Ελλάδα να είχε καταλήξει σε κάποια συμφωνία με την Γερμανία, γιά τις υποχρεώσεις οικονομικής αποζημίωσης που προέκυψαν από την απρόκλητη επίθεσή της, τα δεκάδες χιλιάδες ανθρώπινα θύματα, και την φθορά και αρπαγή δημόσιας περιουσίας και πλούτου στα τρισήμιση χρόνια κατοχής της χώρας.

Δυστυχώς, κάτι τέτοιο δεν έχει συμβεί, και το θέμα ξεθάβεται μόνο όταν προκύπτουν κάποια προβλήματα με την Γερμανία, που γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο απορρίπτεται εύκολα από τον οφειλέτη ως εμφανιζόμενο από την Ελλάδα μόνο γιά αντιπερισπασμό.

Ας απαριθμήσουμε όμως τι είναι γνωστό και τι έχει γίνει μέχρι σήμερα.

Πρώτον οι μεγαλύτερες οφειλές της Γερμανίας προέρχονται από:

- Τους 56.000 εκτελεσθέντες Έλληνες,

- Τους 105.000 ομήρους που έχασαν τη ζωή τους σε Γερμανικά στρατόπεδα,

- Τους 7.000 νεκρούς από βομβαρδισμούς στη διάρκεια της επίθεσης στην Ελλάδα,

- Τις φθορές Ελληνικού πολεμικού υλικού και Εμπορικών Πλοίων,

- Τις καταστροφές σε έργα υποδομής (σιδηροδρόμους, λιμάνια, γέφυρες, δημόσια κτίρια, κλπ.)

- Την αξία των τροφίμων που η Ελλάδα αναγκάστηκε να παραδόσει στον Γερμανικό στρατό που βρισκόταν στην Ελλάδα, αλλά και στη στρατιά του Ρόμμελ (τους πρώτους μήνες της Κατοχής, αυτά «πληρώνονταν» με πλαστά μάρκα του κατοχικού Γερμανικού στρατού!). Αυτή η κατάσχεση των Ελληνικών τροφίμων προκάλεσε την πείνα που στοίχισε τη ζωή σε τουλάχιστον 300.000 Έλληνες.

- Την αξία πολλών χιλιάδων τόννων μεταλλευμάτων (νικέλιο, ασήμι, βωξίτη, αντιμόνιο, κλπ) που οι Γερμανοί πήραν από τα Ελληνικά ορυχεία

Εκτός αυτών, που βασικά οδηγούν στην ανάγκη Πολεμικών Αποζημιώσεων, υπάρχουν και οι επόμενες οφειλές:

- Το Αναγκαστικό Δάνειο του 1942, ύψους 3.500.000.000 Μάρκων, που η κυβέρνηση του Τσολάκογλου υποχρεώθηκε να παραχωρήσει στη Γερμανία. Ποιό ήταν το τελικό ποσό που πήραν οι Γερμανοί από την Τράπεζα της Ελλάδος (ΤΕ), πότε έγινε το δάνειο έντοκο, πόσοι είναι οι τόκοι, πόσες δόσεις κατεβλήθησαν από το Γ' Ράϊχ στις επόμενες κυβερνήσεις των δοσιλόγων που ακολούθησαν τον Τσολάκογλου, και πολλά άλλα σχετικά με το Δάνειο αμφισβητούνται. Κατά την ΤΕ, το 1944 το χρέος της Γερμανίας από το Δάνειο (χωρίς τους τόκους) ήταν 228.000.000 Δολάρια, και κατά τον πληρεξούσιο της Γερμανίας στην Ελλάδα Άλτερμπουργκ σε 400.000.000 νέα μάρκα.

- Τις ράβδους χρυσού και τις χρυσές λίρες που είχαν παραμείνει στα υπόγεια θυσαυροφυλάκια της Τραπέζης της Ελλάδος, τον Απρίλιο του 1941, και τα οποία κατέσχεσαν οι Γερμανοί. Η ακριβής ποσότητα δεν έχει ποτέ βεβαιωθεί, ούτε είναι πιστοποιημένο αν πραγματικά μεταφέρθηκε στη Γερμανία ή χρησιμοποιήθηκε γιά την κάλυψη του Αναγκαστικού Δανείου, που σημαίνει ότι οι δύο οφειλές μπορεί να είναι πραγματικά μία. Ο μεγαλύτερος όγκος του χρυσού είχε μεταφερθεί από τον Φεβρουάριο 1941 στην Κρήτη, και από εκεί πρώτα στην Αίγυπτο και εν συνεχεία στη Νότιο Αφρική. Αυτός ο χρυσός επέστρεψε στην Ελλάδα. Ενα ποσό χρυσού είχε παραμείνει στην Ελλάδα, γιά τις ανάγκες του πολέμου. Αυτή η ποσότητα εγκαταλείφθηκε στην Αθήνα, λόγω της εσπευσμένης αναχώρησης της κυβέρνησης και του βασιλιά Γεωργίου Β' την 21η Απριλίου 1941, μιά ημέρα μετά συνθηκολόγηση της στρατιάς της Ηπείρου που υπέγραψε ο στρατηγός Τσολάκογλου. (Είναι προφανές εδώ, γιατί συχνά δημιουργείται σύγχιση μεταξύ του Αναγκαστικού Δανείου και του χρυσού που μπορεί να πήρε η Γερμανία).

Η Ελλάδα από το 1945 άρχισε να απαιτεί Πολεμικές επανορθώσεις, και στη διάσκεψη των Παρισίων του 1946 γι αυτόν τον σκοπό, προσήλθε με απαιτήσεις ύψους 10.5 Δισ. Δολαρίων. Στη συνέχεια, στη διάσκεψη ειρήνης των 4 Υπουργών Εξωτερικών των Μεγάλων Δυνάμεων, διαχώρισε το Δάνειο από τις Πολεμικές επανορθώσεις. Οι τελευταίες υπολογίστηκαν από τις Μεγάλες Δυνάμεις, και έγιναν δεκτές, ότι ήταν 3.4 Δισ. Δολάρια.

Από τότε, και σε αρκετές περιπτώσεις, η Ελλάδα έχει ζητήσει επιστροφή του Δανείου. Αναφέρω πλέον μόνο το Δάνειο, γιατί κάτι που δεν είναι απόλυτα σαφές γιατί έγινε, και ποιά μορφή είχε, συνέβει το 1959. Τότε, η κυβέρνηση της ΕΡΕ, του Κωνσταντίνου Καραμανλή, έλαβε από τη Δυτική Γερμανία το ποσό των 115 εκατ. Μάρκων γιά Πολεμικές Επανορθώσεις. Γιά μερικά τουλάχιστον χρόνια μετά το 1959, οι Γερμανοί υπεστήριζαν ότι ταυτόχρονα ο Καραμανλής, πότε εγγράφως και πότε διά λόγου, παραιτήθηκε περαιτέρω Πολεμικών αποζημιώσεων. Η τότε Ελληνική κυβέρνηση έκανε και κάτι άλλο ανεξήγητο. Έκλεισε το Ελληνικό Γραφείο Διώξεως Γερμανών εγκληματιών πολέμου και παρέδωσε τους 800 περίπου φακέλους του στη Δυτική Γερμανία, η οποία ποτέ δεν δίκασε κανέναν από αυτούς. Σημειώνω ότι η ίδια η Γερμανία, οι ΗΠΑ, η Ιταλία, και ο Καναδάς, ακόμη και πολύ πρόσφατα (το 2009) δίκασαν Γερμανούς εγκληματίες πολέμου και τα Γραφεία Διώξεως συνεχίζουν να λειτουργούν.

Σχετικά με τις Πολεμικές Επανορθώσεις, οι Γερμανοί αργότερα εγκατέλειψαν αυτή τη γραμμή αποφυγής πληρωμής -ότι ο Καραμανλής παραιτήθηκε αυτών- και προβάλουν είτε ότι η Γερμανία προσέφερε το μεγαλύτερο μέρος των πακέττων βοηθείας που εχει δόσει η ΕΕ στην Ελλάδα, ή ότι μετά τόσες δεκαετίες δεν νοείται η πληρωμή αποζημιώσεων. Φυσικά και οι δύο αυτές γραμμές αμύνης δεν έχουν καμία ισχύ γιά πολλούς λόγους. Δύο είναι οι κυριώτεροι: (1) ποτέ δεν υπεγράφει Συνθήκη Ειρήνης μεταξύ Ελλάδος και Γερμανίας, και (2) γιά θέματα εγκλημάτων εναντίον της ανθρωπότητας, όπως είναι πολλά από τα οποία προέρχονατι οι οφειλές της Γερμανίας, δεν παραγράφονται ποτέ!

Γιά το Δάνειο τώρα, η ιστορία από το 1946 μέχρι σήμερα, είναι τραγική και δείχνει την απόλυτη αποτυχία όλων των κυβερνήσεων να διαχειριστούν το θέμα. Ρηματικές διακοινώσεις της μιά κυβέρνησης λησμονούνται ή μεταβάλλονται από την επόμενη, και τα χρόνια περνούν. Το χειρότερο, το θέμα ανακινείται σε περίοδο είτε κρίσεως ή ανάγκης, όπως έγινε πρόσφατα από τον αντιπροεδρο της κυβερνησης κ. Πάγκαλο. Με αυτόν τον τρόπο όμως αποδυναμώνεται η θέση της Ελλάδος, και διευκολύνεται η οφειλέτης Γερμανία να απορρίπτει τις Ελληνικές απαιτήσεις.

Επίσημες, γνωστές ενέργειες γιά την πληρωμή του Δανείου έγιναν τα κάτωθι έτη:

- Το 1964,

- Το 1965 (μάλιστα από τον Ανδρέα Παπανδρέου)

- Το 1966,

- Το 1974,

- Το 1991 (προφορικά, από τον Αντώνη Σαμαρά), και η τελευταία

- Το 1995 (Ρηματική Διακοίνωση, που διετάχθει από τον Α. Παπανδρέου)

Από τότε, πλήρης ησυχία γιά το Δάνειο. Είχαμε βέβαια, την απόφαση του δικαστηρίου της Λειβαδιάς εναντίον της Γερμανίας γιά τα θύματα των Γερμανών στο Δίστομό που τέθηκε σστο περιθώριο με απόφαση του Αρείου Πάγου. Γι αυτό έχει κατηγορηθεί ευθέως ο Γερμανοσπουδαγμένος Κώστας Σημίτης ότι την εκμαίευσε με τη βοήθεια του επίσης Γερνανοσπουδαγμένου υπουργού του της Δικαιοσύνης και του τότε αρεοπαγίτη Ματθία.

Κλείνοντας, σημειώνω ότι η Ιταλία και η Βουλγαρία έχουν πληρώσει Πολεμικές Αποζημιώσεις στην Ελλάδα, αλλά όχι η Αλβανία. Εγώ δεν έχω καμία αμφιβολία ότι η Γερμανία οφείλει Πολεμικές Αποζημιώσεις στην Ελλάδα, όπως οφείλει και μερικές τουλάχιστον δεκάδες δισεκατομύρια γιά το Αναγκαστικό Δάνειο.

Ειδικά γιά το Αναγκαστικό Δάνειο, περισσότερα εδώ:
http://www.hellasontheweb.org/2009-05-25-15-24-30/2009-07-04-17-20-16/450-2010-02-28-15-30-54

______________________
-->> Μου έκανε εντύπωση ότι βρισκόμαστε ακόμα σε εμπόλεμη κατάσταση με τη Γερμανία, τη στιγμή που δεν έχει υπογραφεί μέχρι σήμερα Συνθήκη Ειρήνης μεταξύ Ελλάδος και Γερμανίας! Τα υπόλοιπα, λίγο-πολύ τα γνώριζα.
-->> Ισως χρειάζεται να ψάξουμε περισσότερο τη περίοδο των μεταπολεμικών κυβερνήσεων (ΕΡΕ) του Κωνσταντίνου Καραμανλή, που έλαβαν από τη Δυτική Γερμανία το ποσό των 115 εκατ. Μάρκων γιά Πολεμικές Επανορθώσεις. Γιά μερικά τουλάχιστον χρόνια μετά το 1959, οι Γερμανοί υπεστήριζαν ότι ταυτόχρονα ο Καραμανλής, πότε εγγράφως και πότε διά λόγου, παραιτήθηκε περαιτέρω Πολεμικών αποζημιώσεων.
-->> Δεν αναφέρεται η υπόθεση Μέρτεν, αλλά νομίζω ότι υπονοείται στη παράγραφο:
«Η τότε Ελληνική κυβέρνηση έκανε και κάτι άλλο ανεξήγητο. Εκλεισε το Ελληνικό Γραφείο Διώξεως Γερμανών εγκληματιών πολέμου και παρέδωσε τους 800 περίπου φακέλους του στη Δυτική Γερμανία, η οποία ποτέ δεν δίκασε κανέναν από αυτούς. Σημειώνω ότι η ίδια η Γερμανία, οι ΗΠΑ, η Ιταλία, και ο Καναδάς, ακόμη και πολύ πρόσφατα (το 2009) δίκασαν Γερμανούς εγκληματίες πολέμου και τα Γραφεία Διώξεως συνεχίζουν να λειτουργούν.»
-->> Δεν καταλαβαίνω αν το επίθετο "γερμανοσπουδαγμένος" δικαιολογεί τυχούσα προδοτική στάση απέναντι στα δίκαια της πατρίδας μας ή απλώς τονίζει τον "ορθολογισμό" των σπουδαγμένων στη Γερμανία, σε αντίθεση π.χ. με τους... "κουλτουριαρηδες γαλλοσπουδαγμένους"!..

Artem Borodulin: μια παράξενη ατυχία

Artem Borodulin SP World Championship Torino 2010

http://www.youtube.com/watch?v=aVSaIIaXSGk
-->> εδώ χάνει τη συμμετοχή του στο φετεινό πρωτάθλημα, επειδή έσπασε το παγοπέδιλό του.

Artem Borodulin - 2009 Russia National SP

http://www.youtube.com/watch?v=Aglr9ElzHl0
-->> δείτε τη ποιότητα του αθλητή.

Artem BORODULIN SP NHK Trophy 2009

http://www.youtube.com/watch?v=LfTo5YJbovg
-->> δείτε και εδώ, τι ταλαντούχος είναι. Ποιον απειλούσε, άραγε;

-->> ο τσέχος Michal Brezina έλαβε τη τρίτη θέση, ενώ εκτέλεσε ένα σούπερ πρόγραμμα χωρις καμμία πτώση. Μετά τη "φυσιολογική" πρωτιά του γιαπωνέζου Daisuke Takahashi, πήγε στη τέταρτη θέση και ο γάλλος Brian Joubert κέρδισε το χάλκινο μετάλλιο.
-->> Τι συμβαίνει με την ασφάλεια των αθλητών καλλιτεχνικού πατινάζ; Ελέγχει καποιος τις Επιτροπές;
-->> Ο Yevgeny Plushenko ματαίωσε τελευταία στιγμή τη συμμετοχή του στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Γιατί;
-->> κάτι υποψιάζομαι και θα είναι κρίμα αν συμβαίνουν παρατράγουδα και στο πατινάζ...

Ο Γιώργος Παπανδρέου είναι η τελευταία μας ελπίδα

Οπου μπερδευονται γλυκα.. η ΑΕΠΙ, τα πνευματικα δικαιωματα, η φωτο του αειμνηστου Γιαννόπουλου με το σουτιεν στα μούτρα, η ίδρυση άπειρων συλλόγων, το δωράκι των 500 μυρίων, ο πολυτελης γάμος στο Παρίσι, τα ροζ τηλέφωνα, το ελάχιστο ποσόν μετα τη συγκέντρωση του οποίου έφευγε ικανοποιημένη μια υπουργίνα απο το γραφείο της, ο Πλιάτσικας, ο κακότυχος Ασιμος, η κυρία του κυρίου Προέδρου που έκανε εισαγωγές φιλιππινέζων με το αζημίωτο και τώρα κατέχει μια καλή θέση, η αδιαλλαξία του Σημίτη, το όραμα του αξέχαστου Τρίτση, το νυχτερινό άντρο του Διογένη, οι ιδιωτικές παραστάσεις της μακαρίτισσας Ρίτας Σακελλαρίου, το φάγωμα στα μουλωχτά του οικονομικού πακέτου της αμερικανικής βοήθειας, η ανάδυση γνωστών εταιρειών (π.χ. Βαρδινογιάννη, Μαμιδάκη, κλπ) από το μηδέν, το σπίτι με τους εφτά καμπινέδες, το σκάνδαλο του ΧΑΑ, ο παράγοντας που χόρευε τον ΚΑΚ στα γόνατά του, το φαλίρισμα της Ολυμπιακής, τα πρωινάδικα, τα μεσημεριανάδικα, η Αννίτα μας, οι κουκουλοφόροι, το ψέκασμα των γερόντων, ο απαξιωμένος ΟΣΕ, ο ΟΤΕ, η ΚΟΣΜΟΤΕ, ο Γερμανος, τα υποβρυχια που γέρνουν, οι γαλλικές φρεγάτες, το Καστελλόριζο, ο Πρίνος, οι μετανάστες (παντού κολλάνε αυτοί) κλπ κλπ

Ο Γιώργος Παπανδρέου είναι η τελευταία μας ελπίδα. Το εννοώ. Σοβαρά.

Θυμάμαι τη φράση του παπού του, που έλεγε στο περίπου ότι "αν αναλάβει να κυβερνήσει ο Ανδρέας, αλλίμονο στην Ελλάδα" και σήμερα είμαι σε θέση να καταλάβω ακριβώς το νόημα. Ο πολύς Γέρος, φοβόταν το ξεμπρόστιασμα του συστήματος απο το γιο του, πράγμα που έγινε πράξη! Το Πασοκ έφερε στο φως ολα τα σάπια, δεν τα δημιούργησε, απλώς τα ξεσκέπασε με τρόπο γκροτέσκο που ούτε ένας Ντάριο Φο δεν θα μπορούσε να συλλάβει. Πόλεμος στον εχθρό με τα ίδια του τα μέσα.

~~~~~~***~~~~~~***~~~~~~***~~~~~~***~~~~~~***~~~~~~

Μετά απο αυτή την εισαγωγή, την ακατάληπτη απο κάποιον που βρίσκεται έξω απο το μυαλό μου(!), ας βάλω τα πράγματα σε μια σειρά, ξεκινώντας απο την αρχή του νήματος της σκέψης μου.

Πρώτα ήρθε στο νου μου η ΑΕΠΙ και τα πνευματικά δικαιώματα. Κατόπιν, όλα τα υπόλοιπα με τη σειρά που αναφέρονται. Πώς να τα βάλω όμως σε μια κατανοητή σειρά; Ας αρχίσω καλύτερα από τον Ανδρέα.

Ο Α.Π. έφερε στη χώρα, μαζί με το Πασοκ, το αμερικανικό όνειρο. Εβλεπε -υποθέτω- τι γινόταν στους κύκλους των διεφθαρμένων πολιτικών, πώς εκείνοι καλοπερνούσαν μαδώντας και κοροϊδεύοντας τον ελληνικό λαό και είπε (λεμε τωρα, υποθεση εργασίας κανω) «Γιατί να μη περνάει ζάχαρη και ο λαουτζίκος;» και άνοιξε τα ασκιά με τα λεφτά και άρχισε να τα μοιράζει στα πράσινα παιδιά -εκ γενετής πράσινα, αλλά και.. εξ αποκαλύψεως(!) επειδή έσπευσαν πολλοι να (δουν το φως το αληθινό και να) χρωματιστούν πράσινοι. Ετσι, ισως, πίστευε ότι θα λειτουργήσει θετικά το ξακουστό "ελληνικό φιλότιμο" και όλο και κάτι χρήσιμο θα σιάξουν οι τζέδες με τόσα λεφτά...

Επεσε έξω όμως σε αυτή τη πρόβλεψη, γιατί οι υπερήφανοι ΕΛ -ακολουθώντας τα χνάρια σεβαστών πολιτικών, εννοείται- προτίμησαν να ακουμπήσουν τα λεφτά στα κέντρα πολυτελείας, που άνοιξαν σαν ανοιξιάτικα μπουμπούκια ρόδων του Απρίλη, σε παραλίες και λεωφόρους. Μερικοί πιο γνωστικοί τα ακούμπησαν σε ακίνητα με πισίνες, χτισμενα σε περιοχές πρώην εκκλησιαστικές και πρώην καμμένες αλλά νυν πολυτελείας και άλλοι σε κινητά κάθε είδους, από τα γνωστά με τηλεκάρτα, μέχρι αγροτικά τζιπ ασφαλτόβια, αλλά και μετοχές στο ΧΑΑ.

Ο μακαρίτης Ανδρέας ήθελε τον ελληνικό λαό ευτυχισμένο και νόμιζε (υποθεση εργασιας, ε) ότι αυτό που προσέφερε ήταν η πραγματική ευτυχία. Το νόμιζε μάλλον επειδή πίστευε ότι αυτη τη χρηματική πανδαισία την απολάμβαναν όλοι, γιατί (εικάζω ότι) δεν ενημερωνόταν επαρκώς απο τους κολλητούς του, ώστε να γνωρίζει πως αυτό τον πακτωλό τον απορροφούσε μια νέα ελίτ αποτελούμενη από τεμπελχανάδες καλοπερασάκηδες νέας κοπής και άνευ φιλοτίμου.

Μάταια λοιπόν περίμενε να δημιουργήσει κάτι τι ο αθάνατος ελληνικός λαός, επειδή όλο το χρήμα πήγαινε στα χαμένα -τουλάχιστον σε χέρια τρύπια ή χέρια που δεν ήταν φτιαγμένα να δημιουργούν αλλά μονάχα να αρπάζουν. Οι υπουργοί και οι συνήθεις καρεκλοκένταυροι έδιναν τον τόνο σε αυτή τη συναυλία της διαφθοράς και, όταν το εννοήσε ο Ανδρέας, ήταν πλέον αργά. Η Ολυμπιακή είχε φρακάρει από άχρηστους υπαλλήλους, το κασέ των υπουργών είχε πιάσει ζενίθ, η νεοπλουτοκρατία είχε φτάσει στο απροχώρητο. Μετά, είπε «ας πάει και το παλιάμπελο!», κάλεσε τη Ρίτα να του τραγουδήσει, και άφησε το μάταιο τούτο κόσμο.

Εναν αξέχαστο ονειροπόλο Αντώνη Τρίτση που ήθελε να κάνει έργα υποδομών, όπως π.χ. να πεζοδρομήσει τη Πανεπιστημίου, να οργανώσει τη πεζοδρόμηση του Ιστορικού Κέντρου και την εξαρχής εφαρμογή των συγκοινωνιών στη πρωτεύουσα, τον έφαγε η αδιαλλαξία ενός (μικρόνοα περί τα οράματα, αλλά καλού οικονομοτεχνικού) Σημίτη. Πήγαινε ο Αντώνης στον Ανδρέα, του εξηγούσε, συμφωνούσε ο Ανδρέας, αλλά πήγαινε μετά ο Σημίτης και ανέτρεπε τις αποφάσεις του Ανδρέα και -αργότερα- ούτε να τον δει τον Αντώνη ο Ανδρέας. Τύφλα νά'χουνε τα έργα μπροστά στα λεφτά. Το λαουτζίκο τον τρώγαν οι βολεμένοι παράγοντες για πρωινό, λέμε, κι έτσι ούτε σέντσι δεν πήγε για σημαντική προσφορά με μακροπρόθεσμη ανταποδοτικότητα.

Η καλή κληρονομιά που άφησε ο Ανδρέας ήταν οι χιλιάδες σύλλογοι κάθε τύπου. Αρκετοί απλώς "σύλλογοι/σφραγιδα", αλλά και πολλοι σημαντικοί σύλλογοι με έργο, που αναβίωσαν παλιά έθιμα, ανέδειξαν επαρχιακές πόλεις και χωριά, έδωσαν στη περιφέρεια νόημα ύπαρξης και απομάκρυναν αισθητά το κίνδυνο επιβολής ολοκληρωτικού καθεστώτος. Γάτα ο Αντρέας και να είναι καλά η ψυχούλα του, όπου κι αν βρίσκεται.

Ξαναπάμε το νήμα της σκέψης στην ΑΕΠΙ που προστατεύει τα πνευματικά δικαιώματα. Αρχισαν λοιπόν να παράγονται σωρηδόν "μεγάλες επιτυχίες" της μιας εβδομάδας ή και του ενός μήνα το πολύ και η περιώνυμη ΑΕΠΙ να εισπράττει τα μαλλιοκέφαλά της, ότι θά'μπαινε στα ταμεία της τόσο χρήμα δεν το φανταζόταν με τίποτα. Κάθε λαρύγγω και κάθε τζουτζές κονόμαγαν -μέσω εταιρειών "παραγωγής δίσκων" με φερετζέ την ΑΕΠΙ- στα γερά και αρκετοί αξιοπρεπεις καλλιτέχνες θαβόντουσαν -ένας δίσκος το χρόνο δεν εχει αντίκρυσμα- ή αναγκαζόντουσαν να μπουν και αυτοί στο κόλπο για να επιζήσουν, τρώγοντας πιθανούς αντιπάλους -εδώ εντάσσεται η "ατυχία" του μακαρίτη Νικόλα Ασιμου, που *δεν ήθελε* να καταλάβει προς τα πού φύσαγε ο αέρας.

Αέρα κοπανιστό πούλαγε η ΑΕΠΙ, χρήμα ζεστό σεντούκωνε και έγινε καθεστώς και σεντουκώνει ακόμα ακολουθώντας την ίδια συνταγή: τη στήριξη εταιρειών παραγωγής σαβουρομούζικας της πλάκας. Και ξαπλώθηκε αυτό το μουζικάλ σαρδαναπάλ και έγινε κι αυτό θεσμός μαζί με το μπλουτζιν όρθιο να χορεύει πάνω στα τραπέζια ξώφτερνο και ξώβυζο. Μάλιστα. Αυτό ξαναβαφτίστηκε "κουλέρ λοκάλ", "έθνικ" και άλλα σχετικά αγγλογαλλοπρεπή -σε κινέζικα ακόμα δεν τό'χουμε!..

Αφήνω τα φτωχαδάκια της ΑΕΠΙ, αφήνω και τα τρικούβερτα γλεντια πρώην στερημένων υπουργών και παραγόντων, αφήνω και τα δωράκια των 500 μυρίων, αφήνω και τις υπερπροσλήψεις, γιατί όλα αυτά μαζί είναι ψιχουλάκια μπροστά στις φραντζόλες και στα καρβέλια που καταβροχθίστηκαν με τη μουτσούνα ονόματι "Νομιμες Μίζες" και με το φερετζέ "Πακέτα Στήριξης ΟΝΕ". Εκεί έπεσε η χοντρή μάσα λέμε. Νομίμως. Διότι τον Νόμον αυτόν επέβαλλαν τα διεθνή ήθη και έθιμα. Συνηθισμένο ποσοστό π.χ. για αγορά όπλικών συστημάτων ήταν το 2%. Λογάριασε τώρα στα δις και τρις πόσο είναι αυτό το ποσοστό και θα πάθεις ίλιγγο. Πέφτεις κάτω, ακόμα κι αν είσαι δεμένος στο κατάρτι. Ποιος Οδυσσέας και ποιες Σειρήνες... Εδώ μιλάμε για σωστό Χρυσωρυχείο και τεράστιο Πειρασμό.

Γνήσια τέκνα της μετεμφυλιακής Διαφθοράς και όλων των μεταπολεμικών κυβερνήσεων, που κατάφεραν να καταβροχθίσουν ολόκληρη αμερικανική βοήθεια επανόρθωσης του ελληνικού κράτους. Μιλάμε για ΤΗ μαύρη τρύπα. Οσο χρήμα έρριχνες εκεί μέσα, τόσο κι άλλο τόσο ζήταγαν οι απύθμενοι οισοφάγοι-χρηματοφάγοι. Κι ο λαουτζίκος τι έκανε; Δούλευε, πλήρωνε φόρους και ψήφιζε. Μάλιστα. Οπως κάνει και στις μέρες μας. Σαν το μυρμήγκι, για να ταΐζει τα τζιτζίκια. Μόνο που τα παλια τα χρόνια τα τζιτζίκια ήταν αισθητά λιγότερα αριθμητικώς και περίσσευε και κάτιτις, ενώ σήμερις που τα τζιτζίκια ξεπέρασαν τον αριθμό των μυρμηγκιών, μας ήρθε η Κρίσις που ομοιάζει με την Κρίσιν της Δευτέρας Παρουσίας. Απο τη μια οι καλοί κι από την άλλη οι κακοί, μόνο που είναι δυσδιάκριτο ποιοι είναι οι μεν και ποιοι οι δε και δεν υπάρχει και Θεός να τους χωρίσει.

Τεσπα, ας βγάλω ένα συμπέρασμα απο τα πολλά που μπορεί να εξαχθούν, καιρός να τελειώνει αυτό το σεντόνι...

Οι πρόδρομοι και οι προφήτες της κρίσης που περνά η χώρα μας είναι όλα όσα αναφέρθηκαν νωρίτερα -ίσως και μερικά άλλα μικρότερα- και η Κρίση αυτή είναι το αποτέλεσμα του ξεμπροστιάσματος ενός σάπιου συστήματος διακυβέρνησης, που ισχύει εδώ και καμμιά 100ή και βάλε χρονάκια, από το μπαμ της βιομηχανικής επανάστασης. Η Αποκάλυψη της λειτουργίας αυτού του Συστήματος -αποκαλυψη τέτοιου μεγέθους ώστε να μην είναι δυνατό να αμφισβητηθεί από κανένα- οφείλεται στον Ανδρέα Παπανδρέου και στο Πασοκ (βαθύ ή και.. ρηχό!) και σε κανέναν άλλο.

Οι δεξιές κυβερνήσεις το έκρυβαν επιμελώς, μέχρι και την τελευταία του Κωστάκη Καραμανλή, ώσπου ήταν αδύνατο πια να κρυφτεί επειδή ξεχείλιζε και η μπόχα ήταν αφόρητη. Τα κόμματα της αριστεράς, περίμεναν να γευτούν αυτό που ψηνόταν με το δάχτυλο στο... κουτάλι! Με τσιτάτα ακατάληπτα "ενημέρωναν" τον ελληνικό λαό, αλλά στις εκλογές έπαιρναν μια από τα ίδια γιατί ο απλός ψηφοφόρος μπορεί να καταλάβει πότε (ίσως και πώς, με ποιο τρόπο) τον κοροϊδεύουν.

Η εμπλοκή της ακροδεξιάς στο παιχνίδι εξουσίας, άρχισε να ξυπνάει τον τεμπελχανά καλοπερασάκια με τα λεφτά και τις απαιτήσεις για όλο και περισσότερα. Είδε σε εφιάλτη να χάνει όλα τα προνόμια, τη κοινωνική ασφάλιση, τη σύνταξη, το παχυλό μισθό, το διορισμό του παιδιού του στο δημόσιο, και είπε μπάστα! Κερατάς και ζημιωμένος, δεν γίνεται! Κι έστειλε το Γιώργο στα πέρατα της Οικουμένης να διαπραγματευτεί.

Ο Γιώργος Παπανδρέου διαπραγματεύεται σήμερα ή μάλλον τον... διαπραγματεύουν! Είναι ο ίδιος (και η χώρα μας) το χαρτί της διαπραγμάτευσης. Αν σκάσει η μπάλα, το παιχνίδι σταματάει. Εχουμε δεχτεί πολλές κλωτσιές αυτό τον καιρό και βρισκόμαστε στο τσακ να ξεφουσκώσουμε. Είθε ο τρόμος των παιχτών, μπροστά στη πιθανότητα στέρησης του παιχνιδιού τους, να μας βοηθήσει. ΑΜΗΝ.

Salome..ercel ! (Ιωάννου)

Ερχεται και Πασχα...

Εμπρός ολοταχώς προς τα πίσω!

Δανείζομαι το τσιτάτο του τίτλου από το φοβερό σατιρικό blog funEL, επειδή δεν βρίσκω κάτι τι πιο ικανό να εκφράσει αυτό που ζούμε σήμερα και για το οποίο δίνονται δείγματα σε καθημερινή βάση. Ακολουθούν τρία δείγματα:

Δελτίο τύπου

Τετάρτη 24/3

Την ώρα που η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με την στήριξη του ΛΑΟΣ σπρώχνει τους εργαζόμενους και τους ανέργους στην βαρβαρότητα σε αντίθεση με ότι προεκλογικά υπόσχονταν. Την ώρα που καλούνται να πληρώσουν την κρίση αυτοί που δεν συνέβαλαν ούτε κατ' ελάχιστο στο να δημιουργηθεί, η κυβέρνηση διαλέγει να απαντήσει στις κινητοποιήσεις των εργαζομένων και της νεολαίας με περισσότερη βαρβαρότητα.

Τρία περιστατικά των τελευταίων ημερών περιγράφουν την κατάσταση.

Πρώτο περιστατικό, την περασμένη βδομάδα στο Ηράκλειο ένας νέος οικοδόμος έχασε την ζωή του σε εργατικό «ατύχημα». Τον κεραυνοβόλησε το ρεύμα όταν η μεταλλική ράβδος που μετέφερε ακούμπησε στα σύρματα της ΔΕΗ. Η βαρβαρότητα σε όλο της το μεγαλείο. Οι νέοι όχι μόνο «ματώνουν» για να βρούνε δουλειά, όχι μόνο «ματώνουν» για να τα βγάλουν πέρα με τους πενιχρούς μισθούς, αλλά ματώνουν και κυριολεκτικά για να μην προστεθούν στα έξοδα των εργολάβων τα τυπικά μέτρα ασφάλειας.

Δεύτερο περιστατικό, η στάση της αστυνομίας στο απογευματινό συλλαλητήριο της Τρίτης 23/3 που καλούσε το νομαρχιακό τμήμα της ΑΔΕΔΥ και η τοπική ΕΛΜΕ. Οι αστυνομικές δυνάμεις, λες και συνόδευαν καμιά ομάδα χουλιγκάνων, περικύκλωσαν την πορεία «συνοδεύοντας» την στην διαδρομή της μέσα στην πόλη!

Και αν αυτό για κάποιους δεν είναι ύποπτο, τότε ας σκεφτούμε το τρίτο περιστατικό που έλαβε χώρα πριν δύο βδομάδες στην Αθήνα.

Ο 27χρονος γυμναστής κολύμβησης Μάριος Ζέρβας συμμετείχε στην πορεία την μέρα της γενικής απεργίας της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ. Πάνω του είχε σε σάκο τα σύνεργα της δουλείας του(μπουρνούζι, σαγιονάρες και σαμπουάν).

Οι αστυνομικές δυνάμεις τον συνέλαβαν (αφού τον ξυλοκόπησαν) σε μια ήρεμη στιγμή της πορείας και με βάση τις καταθέσεις τους και τον γνωστό κουκουλονόμο (παρ' ότι είναι ξεκάθαρο από φωτογραφίες ότι ο νέος δεν φορούσε κουκούλα) κρατείται ακόμα προφυλακισμένος (χωρίς δίκη στις φυλακές κορυδαλλού!

Είναι σαφές από τα προηγούμενα ότι η κυβέρνηση έχει σκοπό να ρίξει όλη την κοινωνία σε βαθιά βαρβαρότητα. Από την μία με την καταλήστευση από ότι έχει μείνει στους εργαζόμενους, και από την άλλη με την βίαιη κατάπνιξη κάθε φωνής αντίστασης.

Η ομάδα δικαίωμα καλεί όλο τον λαό και ειδικότερα τους νέους εργαζόμενους και ανέργους στον μόνο δρόμο που μπορεί να οδηγήσει σε ένα καλύτερο μέλλον, στον δρόμο του αγώνα για να ανατραπούν τα μέτρα της κυβέρνησης!

ΟΜΑΔΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ www.dikaioma.gr

Συγκίνηση

Update-->> τωρα μολις ειδα το βιντεο. Πρόκειται περί της "άλλης" συγκίνησης!!! -->>

το μεταναστευτικο και η κριση στην Ελλαδα

Σκεφτηκα κατι που μπορει να φανει παραξενο: Μήπως η οικονομικη κριση, με απωτερο στοχο της έξωση της Ελλαδας απο την Ε.Ε., συμβαινει και εξαιτιας του προβληματος των μεταναστων; Αν οι άνθρωποι αυτοί αποκτήσουν ευρωπαϊκό διαβατήριο, δεν θα μας τους στέλνουν πλέον πισω σαν πακέτα οι αγαπητοί εταίροι μας. Θα πλημμυρισουν οι χωρες της Ε.Ε. από φρέσκους ασιάτες και αφρικανούς, που, ναι μεν θα εργαζονται φτηνα, αλλα θα θελουν και να τραφούν, να ασφαλιστούν, κλπ κλπ. Μια σκεψη εκανα, μη βαρατε!

Μια επιστολή που αξίζει να διαβαστεί

Αγαπητοί Έλληνες!

Σίγουρα σας συμβαίνει ό,τι και σε εμάς τους Γερμανούς: Όταν σκεφτόμαστε την Ευρωπαϊκή Ένωση, το μυαλό μας πάει σε αυτόν τον συγκεχυμένο μηχανισμό στις Βρυξέλλες, όπου καλοπληρωμένοι γραφειοκράτες, μαζί με ξεδιαλεγμένους στην πατρίδα τους πολιτικούς, συνεχώς παράγουν εκνευριστικούς κανόνες. Έτσι έβλεπα εγώ τα πράγματα έως τώρα. Ξαφνικά όμως, η άποψή μου για την Ευρώπη και την Ε.Ε. άλλαξε ριζικά. Κι αυτό το οφείλω σε εσάς.

Όλα ξεκίνησαν με μια επιστολή προς εσάς τους Έλληνες, την οποία έγραψα πριν από λίγες εβδομάδες στο περιοδικό Stern. Οφείλω να ομολογήσω: Η επιστολή περιείχε βαριές κατηγορίες. Και μου απαντήσατε, και μάλιστα σε βαθμό που το ηλεκτρονικό μου γραμματοκιβώτιο ακόμη ξεχειλίζει. Η αντιπαράθεση μεταξύ Γερμανών κι Ελλήνων που έχει ξεσπάσει εδώ και εβδομάδες, είναι σφοδρή και συναισθηματικά φορτισμένη, από την άλλη όμως, είναι απαραίτητη και προπάντων πραγματικά γόνιμη. Και από τότε η Ε.Ε. δεν αποτελεί πλέον απλώς έναν λαβύρινθο διατάξεων για μένα. Τώρα, με την αντιπαράθεση ανάμεσα σε εσάς τους Έλληνες κι εμάς τους Γερμανούς, είναι που η Ευρώπη ξεκινά πραγματικά για μένα.

Θα συμφωνήσετε πως έως τώρα τα πράγματα είχαν ως εξής: Όποτε προκύπτει κάποιο θέμα μεταξύ Ελλήνων και Γερμανών, η καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ συναντιέται με τον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου. Εμείς οι πολίτες είμαστε μονάχα θεατές. Μπροστά στην τηλεόραση. Τώρα, σε αυτή την κρίση, εμείς οι πολίτες αρχίσαμε επιτέλους να συνομιλούμε μεταξύ μας, χωρίς τους αρχηγούς των κυβερνήσεων. Η ελληνογερμανική συζήτηση αποτελεί την αρχή μιας πραγματικής, ευρωπαϊκής δημόσιας σφαίρας.

Ενόψει αυτού του γεγονότος, γίνεται εμφανές ότι η αντιπαράθεση είναι προτιμότερη από τη σιωπή. Οι κατηγορίες που επιτέλους εκφέρονται, πραγματικά μας πάνε μπροστά. Και τις δύο πλευρές.

Φυσικά πόνεσε η αντιπαράθεση αυτή. Όταν σας κατηγορούμε ότι είστε διεφθαρμένοι και εξαπατάτε την υπόλοιπη Ευρώπη, βεβαίως αυτό σας χαλάει τη διάθεση. Κι όταν ανώνυμοι επιστολογράφοι μου προτείνουν να με επεξεργαστούν παράγοντας γύρο ή όταν ελληνικές εφημερίδες παριστάνουν το Άγαλμα της Νίκης στην ομώνυμη στήλη με σβάστικα, αυτά με κάνουν να ξεροκαταπίνω. Συνολικά, όμως, με διδάξατε πολλά: Το γεγονός ότι γερμανικές εμπορικές αλυσίδες όπως η Lidl και η Saturn κατέκτησαν την ελληνική αγορά, συμμετέχοντας έτσι ενεργά στη διαμόρφωση της ελληνικής οικονομίας, την οποία κατακρίνω, αυτό το αγνοούσα τελείως.

Όπως επίσης αγνοούσα το ύψος των υπέρογκων κερδών που η Ελλάδα αποφέρει στη γερμανική βιομηχανία όπλων. Το 13 τοις εκατό των συνολικών γερμανικών εξαγωγών όπλων διοχετεύεται αποκλειστικά στην Ελλάδα. Αγοράζετε τόσα άρματα μάχης και τουφέκια, επειδή αντιλαμβάνεστε τη σύμμαχό μας στο ΝΑΤΟ, Τουρκία, ως απειλή. Και ποιος εφοδιάζει την Τουρκία με όπλα; Πάλι εμείς οι Γερμανοί. Η γερμανική αμυντική βιομηχανία λοιπόν, επωφελείται από μια διαμάχη, την οποία η μεγάλη πλειοψηφία των Γερμανών πολιτών θεωρεί περιττή. Οφείλω να ομολογήσω: Όσον αφορά αυτό το θέμα, εσείς οι Έλληνες έχετε ένα ισχυρό επιχείρημα με το μέρος σας.

Στην επιστολή μου είχα περιγράψει το αίσθημα της αδυναμίας που νιώθουμε εμείς οι Γερμανοί, λόγω του ότι και η δική μας οικονομική σταθερότητα εξαρτάται από τις αποφάσεις που λαμβάνει η δική σας κυβέρνηση. Μια κυβέρνηση, την οποία εμείς δεν έχουμε τη δυνατότητα να εκλέξουμε. Η δημόσια συζήτηση στη Γερμανία δεν έμεινε χωρίς αποτέλεσμα στην Ελλάδα. Άσκησε ακόμη περισσότερη πίεση σε εσάς τους Έλληνες, ώστε να αντιμετωπίσετε τα προβλήματα. Ισχυρίζομαι το εξής: Οι διαμαρτυρίες εκ μέρους εμάς των Γερμανών διευκολύνουν την κυβέρνησή σας να φέρει εις πέρας την εφαρμογή των απαραίτητων, σκληρών οικονομικών μέτρων. Επομένως, δεν υπάρχει μόνο μια νέα δημόσια σφαίρα στην Ευρώπη. Αυτή δρα κιόλας.

Φυσικά εσείς οι Έλληνες αυτό θα το θεωρείτε παρέμβαση στις εσωτερικές σας υποθέσεις. Μα αυτό ακριβώς είναι. Η γερμανική δημοσιότητα επενέβη σε θέματα, τα οποία πρέπει να αποφασιστούν στην Ελλάδα. Αυτό άραγε είναι επιτρεπτό; Ως νέος δημοσιογράφος έκανα ρεπορτάζ για τον πόλεμο στην πρώην Γιουγκοσλαβία. Τότε, ακόμη και σε περιπτώσεις σοβαροτάτων παραβιάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η παρέμβαση στις εσωτερικές υποθέσεις ενός κυρίαρχου κράτους απαγορευόταν σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο. Ως προς αυτό το σημείο το Διεθνές Δίκαιο στο μεταξύ έχει τροποποιηθεί. Όσον αφορά την οικονομική και δημοσιονομική πολιτική, όμως, τα κράτη εξακολουθούν να είναι απολύτως κυρίαρχα.

Θεωρητικά. Στην πραγματικότητα με την παγκοσμιοποίηση οι οικονομίες των χωρών έχουν συνδεθεί τόσο στενά, τόσο άρρηκτα, ώστε οι αποφάσεις που λαμβάνει η κυβέρνηση της μιας χώρας να έχουν αναπόφευκτες επιπτώσεις στην οικονομία και συνεπώς και στη ζωή των ανθρώπων σε μια άλλη χώρα. Στην Ε.Ε. οι επιδράσεις αυτές είναι ακόμη πιο ισχυρές και άμεσες. Η οικονομική πολιτική της κυβέρνησης Παπανδρέου, συνεπώς, επεμβαίνει πάντοτε και στη γερμανική οικονομία, παρόλο που δεν το επιδιώκει.

Και γι’ αυτό το λόγο είναι απολύτως κατανοητή και δικαιολογημένη η παρέμβαση της γερμανικής δημοσιότητας και των Γερμανών πολιτών στις πολιτικές αποφάσεις της Ελλάδας. Όπως και το αντίστροφο!

Κι ακριβώς αυτό είναι που έμαθα τις τελευταίες εβδομάδες μέσα από την αντιπαράθεσή μας: Στην Ε.Ε. δεν υπάρχουν πλέον εσωτερικές υποθέσεις.

Με εγκάρδιους χαιρετισμούς,

Walter Wüllenweber

-->> Πηγή: www.stern.de/politik
-->> via Πάνος Ζέρβας (Η καλύβα ψηλά στο βουνό)
_____________________________
ΣΗΜ. Δεν λέει τίποτα περί Siemens και γερμανικων αυτοκινητοβιομηχανιων, αλλα... χαλάλι!

Βλαχικα 1/4 (α-ι)

α; συγνώμη δε κατάλαβα? πως είπατε;
α μο! άντε βιάσου κάνε γρήγορα
ε μο! καλά μην ανησυχείς θα κάνω όσο πιο γρήγορα μπορώ
α ωρε; μιλάς σοβαρά;;;
ναι ωρε! ναι! Σοβαρά μιλάω, το εννοώ!
αα! (καταφατικό) ναι, ναι σωστά τα λες
ααα! για δες για δες!
αααα! αα μάλιστα τώρα κατάλαβα!
αβέρτα συνεχώς
αγάντα βλ. αβέρτα
αγκούσα (η) η δυσφορία, η δύσπνοια, μτφ. το άγχος, επίσης μτφ. οι στομαχικές διαταραχές
αγκωνάρι (το) η μικρή πέτρα, το λιθάρι
αγλέουρας (ο) "πρώτος" ξάδερφος του αχλά, το καταπέτασμα
άιστεμας πάμε να φύγουμε
ακόντιο (το) μτφ. ο μεθυσμένος
αλιμούρα (η) πέταγμα στον αέρα ατάκτως χαρτιών
άλσος (ο) η αλυσίδα, μτφ. το έτερον ήμισυ
αλφάδ (το) εργαλείο που χρησιμοποιείται για την μέτρηση της κλίσης επιφανειών, μτφ. ο μεθυσμένος
αλφή (η) η αλοιφή, μτφ. ο μεθυσμένος
αμπλαούμπλας (ο) άχαρος στις κινήσεις, ειδικά στα χορευτικά
αμπντάλης (ο) ατσούμπαλος, χοντροκομμένος
αμπώχνω σπρώχνω με άκομψο τρόπο
αντράλα (η) βαβούρα, τζερτζελές, πανικός
αξιούραγος (ο) ο αξύριστος
απέκεια από κει
"απόλκε η εκκλησιά σκόλασε το πανηγύρ" τέλειωσε κάτι, τέρμα τα παραμύθια
αρβάλας (ο) ο άγαρμπος, ο ατσούμπαλος
αργαλειός (ο) αυνανισμός, πλεκτική μηχανή παλιάς εποχής
αρεντεύω γυρνάω άσκοπα, κάνω βόλτες
αρούγκατος (ο) ο άγαρμπος, ο απρόσεκτος
ασήκωτος (ο) ή και ασιούκωτος, μτφ. ο μεθυσμένος
αστραπόπτσα βλ. μπανταλός
ατσούμπαλος (ο) ο αμπντάλης
αυτού εκεί
αφύσκος (ο) άντρας ακανόνιστου μεγέθους
αφώνω σύντμηση του χαραφώνω (βλ.λ.) πχ. "γκάινταρε χαλόν' π' αφών' ο τζες"
αχαμνά (τα) τα γεννητικά όργανα του άντρα, τα πελέ
αχλάς (ο) το φαγητό
άχνα (η) η απόλυτη σιωπή
αχπάν επάνω
βάβω (η) η γιαγιά
βαγέρω φεύγω, τρελαίνομαι
βαϊζω γέρνω από τη μια πλευρά του σώματός μου
βακούφκο (το) κτήμα ή οικόπεδο κοινότητας επί εποχής τουρκοκρατίας
βελέντζα (η) η φλοκάτη, απαραίτητο συμπλήρωμα στα μπάσια (βλ.λ)
βερβέρα (η) μικρό ζώο, τρωκτικό, που ζει στα δέντρα και μοιάζει στον σκίουρο
βετούλι (το) κατσίκι ηλικίας περίπου ενός έτους
βζόμπαλο (το) το μεγάλο και στρογγυλό γυναικείο στήθος, το μπαχταλέ
βήχω πληρώνω
βιπ (το) ποδοσφαιρική έκφραση που την εισήγαγε στην καθομιλουμένη Ηπειρώτης προπονητής παγκοσμίου βεληνεκούς. Δυνατό, ασύληπτο σούτ. Χρησιμοποιείται με το ρήμα ρίχνω, π.χ. Roberto Carlos προς τα παιδάκια: "Φεγάτε απ' τ' μέσ' ουρέ, θα ρίξου ΒΙΠ!"
βίτσα (η) λεπτό και ευλύγιστο κλαδί μεγάλο φόβητρο των μαθητών παλιά
βλιώρα (η) η βρωμιά
βογγάλα (η) τρέξιμο με πολύ γρήγορο ρυθμό
βρούβες (οι) π.χ. "πάμε για βρούβες", πάμε στα χαμένα
γαλοτύρι (το) γαλακτομικό προϊόν, το καλύτερο συνοδευτικό για κουμούτσια και το οποίο δεν κυκλοφορεί ευρέως στην υπόλοιπη Ελλάδα. Χαρακτηριστική η περίπτωση ενός τζε σε αθηναϊκό εστιατόριο. Τζες: "έχετε γαλοτύρι;" σερβιτόρος: "βεβαίως, έχουμε κεφαλοτύρι, γραβιέρα" ... οτ' νά 'ναι...
γαμπέτας (ο) Ο Γαμπέτας (πραγματικό πρόσωπο) υπήρξε μορφή των Ιωαννίνων που τον πείραζε όλος ο κόσμος και ο τζες θύμωνε (τρίο). Όταν όμως περνούσε από κάπου και δεν τον πείραζε κανένας, γυρνούσε, απευθυνόταν σε κάποιον τυχαία και του έλεγε "τί πειράζεις ρε;". Κατά συνέπεια, Γαμπέτας: αυτός που τρώγεται με τα ρούχα του
γατσιεύω χουφτώνω πριν και κατά την σεξουαλική πράξη
γιδοξούρ (το) εργαλείο άκρως απαραίτητο σε κατόχους αιγοπροβάτων για την περιποίηση αυτών
γιόμα (το) το απόγευμα
γιόμστο! έτσι λέμε στο πρατήριο υγρών καυσίμων για να μας γεμίσουν το ρεζερβουάρ
γιωτάς (ο) ο μη έχων τυφέκιο στο στρατό, χαμένο κορμί
γκαβός (ο) αυτός που "δεν έχει μία", ο τυφλός από γκαφρά σαν τα κτάβια, ο άφραγκος
γκαγκάνς (ο) ο γκαντέμης, ο άτυχος
γκαγκανάω ντινιάρω πολύ δυνατούς και ηχηρούς γκιολέδες (βλ.λέξεις)
γκάιλας (ο) "έχει γκάιλα": ο ήλιος είναι πολύ δυνατός, τσιουκανάει ανελέητα
γκαιντάρω παρατηρώ επίμονα
γκανάβ (το) η κλοπή
γκανιάζω διψάω υπερβολικά
γκάου - μπίου (το) αυτός που ζει στο δικό του κόσμο
γκαργκανούλι (το) μαύρο στο δέρμα, γυφτάκι
γκασμάς (ο) ο άσχετος, ο ανίδεος, συνουσία ("βαράω γκασμά"), σκαπτικό εργαλείο (κυριολεκτικά)
γκαφάλι (το) χαμένο κορμί
γκαφρά (τα) αναγραμματισμός της λέξης : φράγκα, τα χρήματα
γκδών' (το) το κυδώνι
γκζιούαρ εις υγείαν!
γκίζα (η) ανάλατο γαλακτοκομικό προϊόν σε στερεά μορφή
γκιζεράω κάνω άσκοπες βόλτες από δω κι από κει
γκίκος (ο) στίβα από ρούχα
γκιλντάρες (οι) κύβιση και ανακύβιση, κωλοτούμπες
γκιολές (ο) αέριο με έντονη και άσχημη μυρωδιά, κλανιά
γκιορεύω περιπλανιέμαι άσκοπα
γκιουλέκας (ο) πρατσίλας, ντιπ πάσλας
γκιουμ (το) η μικρή στάμνα
γκλαγκανάω πίνω
γκλαξιά (η) γουλιά
γκλιούμ (το) πλιάτσικο, ο χαμός, "έγινε το γκλιούμ"
γκλίτσα (η) απαραίτητο accessoire των κατόχων αιγοπροβάτων
γκολ (το) το τέρμα σε ποδοσφαιρικό αγώνα όπως επίσης και η υπερβολική κατανάλωση οινοπνεύματος
γκόρος (ο) ο πάσλας, ο τενεκές, χαϊδευτικό μεταξύ φίλων ("που 'σαι ρε γκόρε;")
γκόρτσο (το) ο καρπός της γκουρτσιάς
γκουντλάω παραπατάω, κουτουλάω, επίσης γαργαλάω
γκουρτσιά (η) οπωροφόρο δέντρο του δάσους (αγριαχλαδιά)
γκουστέρα (η) η σαύρα
γκουτζάμ είναι πλέον στην κατάλληλη ηλικία ή μέγεθος
Γκριμπνάδες (οι) ορεινή περιοχή της Ηπείρου καταφύγιο λύκων εξ ου και η έκφραση "πεντακόσιοι λύκοι απ τς Γκριμπνάδες"
γκριτζούνι (το) ο καλικάντζαρος
γκρόβερ (ο) ο ομοφυλόφιλος, ο ροδέλας
γκρτζουπ (το) όρθιο, στητό, υπονοεί και το ατίθασο
γκυλιέμαι σέρνομαι (βλ. ζβαρνιέμαι)
γλεντοκώλι (το) βλ. τσίρλα
γλιέπω βλέπω, τράω (βλ.λ.)
γουμάρ (το) ο όνος, το γαϊδούρι
γούπατο (το) μικρό μέρος που βρίσκεται χαμήλοτερα από τη γύρω περιοχή
γρέκι (το) ύπνος βαρύς, τάφωμα
γρεντά βγαίνει από το "γρεντιά" που είναι το κεντρικό δοκάρι που κρατά την στέγη στα παλιά σπίτια. Μτφ. ο μεθυσμένος π.χ. "ο τζες είναι μπιτ γρεντά!"
γρι τίποτε εντελώς
γρουμπούλι (το) μικρό εξόγκωμα στο δέρμα
δαμάλι (το) η αρσενική αγελάδα σε μικρή ηλικία, μτφ. η ψηλή και "γεμάτη" γυναίκα, η νταρντάνα
δάχλο (το) δάχτυλο
Δοβρά (η) το χωριό Ασπράγγελοι
Δραγάι (το) το χωριό Καστανώνας
δραγάτς (ο) παλιά ο χωροφύλακας ή ο αγροφύλακας
δραγατσούρα (η) σταθμός ελέγχου κυκλοφορίας, η ενέδρα
δρομίτσα (η) είδος ψαριού μικρό σε μέγεθος που ζει σε γλυκά νερά
δροτσίλι (το) μικρό σπυράκι στο πρόσωπο
δώγιας εδώ
ε; ορίστε; πως είπατε;
ε, ε, ε ναι, ναι έτσι είναι
εεεε! (δυνατό) πιο σιγά! μη παίρνεις φόρα!
εφετζής (ο) ο επιδειξιομανής
έφκα αόριστος του ρήματος φέω (φεύγω)
ζαβλακώνομαι χαζεύω, μπανταλιάζω. Αόρ.: ζαβλακώθκα
ζαγάρ (το) ο κουτοπόνηρος
ζαγκανιέμαι κουνιέμαι περίεργα, πάω γυρεύοντας π.χ. "μη ζαγκανιέσ' ωρε παιδί μ'"
ζαγκανόκωλη (η) η γυναίκα που κουνιέται πολύ, η τσουρδάλω
ζάρκο (το) το γυμνό, μπλετς
ζάφτω τρώω με μπιστοβλιακιά
ζβάρα με τς μπάντες, μαλιοκούβαρα
ζβαρνιέμαι σέρνομαι, κυλιέμαι κάτω. αόρ. ζβαρνίστκα. Ο ζβαρίλας = ο απεριποίητος
ζβίγκο (το) τίποτε, κενό, άδειο
ζγκατάψυξ στην κατάψυξη
ζγουρ (το) κρέας πρώτης ποιότητας
ζγώνω πλησιάζω σιγά-σιγά
ζέχνω μυρίζω υπερβολικά άσχημα
ζιάπα (η) ο μεγάλος σε μέγεθος βάτραχος, γνωστός και ως μπράσκα
ζιαπώνω συλλαμβάνω
ζιουγκάρ (το) λίπωμα εμφανές στο σώμα
ζιουλάω μαλάζω
ζιουμπάς (ο) ο πολύ κοντός άνθρωπος
ζιουπάω πιέζω αφόρητα
ζλαπ (το) το ζαρκάδι
ζμαρ (το) το ζυμάρι
ζμι (το) το υγρό αποτέλεσμα βρασίματος, ζουμί
ζμπλατεία στην πλατεία
ζμπόρτα στην πόρτα
ζμπουδιέμαι παραπατάω (συνήθως έχουμε και πτώση), σκοντάφτω
ζμπούτσαμ δεν με νοιάζει, έκφραση αισχρού και ανήθικου περιεχομένου
ζνόασ' στην "Οαση", στην κεντρική πλατεία της πόλης
ζντάιγκα στην ΤAIGA, παλιά disco στα Γιάννενα
ζούδιο μικρό ζωύφιο
ζούλα (η) πράξη παράνομη που γίνεται διακριτικά
ζουρλός (ο) αυτός που το 'χει ντιπ χαμένο, τρελός
ζούφιο (το) αφυδατωμένο φρούτο
θειά (η) η θεία
θκομ δικό μου
θκος δικό σου
θκοτ δικό του
θλάκι (το) η θηλιά στο παντελόνι όπου κρέμεται η ζώνη
θληκώνω κουμπώνω
ίίίί; να! μα καλά που χάθηκες εσύ; (συνοδεύεται από μούντζα)
ιτς κρις μπιτ, τίποτα
_____________
FIL3950

Νέα προαναγγελθείσα Κρίση

Ακουσα χτες βραδυ στο δελτίο ειδήσεων της ΕΤ1 ότι στο Ην. Βασίλειο πιάστηκε κι άλλος βουλευτής να "τα παίρνει", που σημαίνει μείωση της αξιοπιστίας της κυβέρνησης, κλπ κλπ, οι Τόρρηδες τρίβουν τα χέρια τους (κατι σε προκαραμανλικη περιοδο φερνει αυτο) κλπ κλπ, τέτοια ωραία, και σκέφτηκα τη φουκαρού τη Λίρα τη χάρτινη, τι έχει να πάθει κι αυτή λίαν συντόμως -ζήτημα να φτάσει τον Ιούνιο αλώβητη.

Σκέφτηκα όμως και άλλα: αφού συμβαίνουν και στη σοβαρή Γηραιά Αλβιόνα τέτοια παρατράγουδα σαν και τα δικά μας -που εμείς τεσπα είμαστε και απόγονοι κλεφτών και έχουμε και κάποια δικαιολογία- μάλλον θα συμβαίνουν και στα υπόλοιπα κράτη, σε ολόκληρο τον κόσμο, και το ότι δεν τα μαθαίνουμε οφείλεται πιθανότατα στο καλό κρύψιμο ή και στη διακριτική συμπεριφορά των κερδοσκόπων. Ενα ένα, σου λένε, ένα ένα να τα βγάζουμε στα φόρα, γιατί αν τα ξεσκεπάσουμε όλα μαζί πάει το σύστημα, θα πιάσουν όλοι πάτο, οπότε πάλι ίσωμα θα είναι και θα ψαχνόμαστε πού να ποντάρουμε, άσε που θα ξεμείνουμε κι από λεφτά..

Τι γίνεται παιδιά; Μας κοροϊδεύουν;

Διαβάζω ότι Ενώ λοιπόν ο πρωθυπουργός όχι μόνον ευαγγελίζεται περικοπές, αλλά έχει ήδη βάλει μάχαιρα σε εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες μας, στο ίδιο του το Γραφείο και με τις ευλογίες αυτού του ιδίου, μια φιλότιμη υπάλληλος ενθυλακώνει μηνιαίως το ποσόν των 4.800 + 4.800 + 2.700 = 12.300 (στρογγυλεμένα) ευρώ τον μήνα!

Κι ενώ εμείς λέμε το ψωμί ψωμάκι και στραγγίζουμε καλά καλά τη σταγόνα το λάδι στη φασολάδα, μια και το πάγωμα και οι προαναγγελθείσες μειώσεις δεν επιτρέπουν να ψωνίσω καινούργια παπούτσια και στέλνω τα παλιά για μπάλωμα στο τσαγκάρη κυκλοφορώντας με παντόφλες (δεν κάνω πλάκα, αλήθεια είναι) γίνονται -κρατηθείτε!- προσληψεις 232 υπεράριθμων υπαλλήλων στην Ελληνική Βουλή.

Μάλιστα. Ολα αυτά -ίσως και πολλά άλλα ακόμα, που δεν έγιναν αντιληπτά- στη μέση Κρίσης, κλπ κλπ, εκτός πια και αν η λεγόμενη Κρίση είναι φούμαρα και μας δουλεύουν ψιλό γαζί... Τι να υποθέσω πια;

Χρήσιμα μαθήματα: Ετσι τιμωρείται η κλοπή!

PHTA

Τίποτα δεν είναι πιο υπεύθυνο για τις παλιές καλές μέρες από την κακή μνήμη.
Franklin Pierce Adams

Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ τις υποσχέσεις μας. Θα τις θυμόμαστε πάντα με νοσταλγία.
Γιάννης Ιωάννου

Για να γίνει αφέντης ο πολιτικός υποκρίνεται ότι είναι υπηρέτης.
Charles de Gaulle

Οι νόμοι είναι σαν τα λουκάνικα. Καλύτερα να μη δεις πως γίνονται.
Καγκελάριος Μπίσμαρκ

Η πατίνα του χρόνου μαλακώνει τη μνήμη όσων έζησαν από κοντά το δράμα και σκληραίνει τις ιδέες όσων δεν έζησαν τίποτα, αλλά φαντάστηκαν πολλά.
από ident

Τίποτα δεν είναι αδύνατο εκτός και αν η διανοητική σας στάση το κάνει τέτοιο.
J.R.R.Searl

Οικονομική πολιτική σημαίνει: Αν κινείται, φορολόγησέ το. Αν συνεχίζει να κινείται, ρύθμισέ το νομοθετικά. Αν σταματήσει να κινείται, επιδότησέ το.
Ronald Reagan

Οικονομολόγος είναι κάποιος που, όταν βρίσκει κάτι που δουλεύει στην πράξη, αναρωτιέται αν θα δουλεύει και στη θεωρία.
Walter Wolfgang Heller

Για να μπορείς να λαθεύεις με σιγουριά χρειάζεται και ταλέντο και προσπάθεια.
από ident

Οποιος λαθεύει πάντα με σιγουριά είναι σίγουρα οικονομολόγος. Και αν πιστεύει ότι δεν είναι οικονομολόγος τότε σίγουρα λαθεύει.
από ident

Μ'αρέσει η δουλειά, μ'ενθουσιάζει. Μπορώ να κάθομαι επί ώρες και να την κοιτάω.
Jerome K. Jerome

Γιατί χαιρόμαστε στη γέννηση και λυπόμαστε στο θάνατο; Γιατί δεν είμαστε το άτομο που τα παθαίνει.
Mark Twain

Οποτε οι άνθρωπο συμφωνούν μαζί μου, πάντα νιώθω πως κάνω λάθος.
Oscar Wilde

Είναι προτιμότερο να είσαι περίπου σωστός παρά ακριβώς λάθος.
Warren Edward Buffett

Τίποτα δεν μπορεί να σταματήσει τις τρίχες που πέφτουν παρά μόνο το πάτωμα.
Will Rogers

Ο δρομος προς τη κολαση ειναι σπαρμενος με καλες προθεσεις!
Δεν ειναι κακο πραγμα η αγαπη, αλλα αλιμονο αν επαφιομαστε μονο σε αυτην ή αν την αναγουμε σε υψιστη αξια.
Τη βοηθεια δε τη παιρνεις μονο απο οσους σε αγαπουν, ουτε οσοι σε αγαπουν παντοτε σε βοηθανε.
από kapages

Εγκληματίας είναι ένας άνθρωπος με αρχέγονα ένστικτα που δεν έχει αρκετά κεφάλαια να συστήσει επιχείρηση.
Howard Scott

Η γνώση είναι δύο ειδών: είτε ξέρουμε το αντικείμενο είτε ξέρουμε πού να βρούμε πληροφορίες γι'αυτό.
Πάσχος Μανδραβέλης «Είπαν...» σελίδα 66

Αισιόδοξος είναι κάποιος που δεν είχε πολλές εμπειρίες.
Don Marquis

Αισιόδοξος είναι ένας άνθρωπος που βλέπει παντού πράσινα φανάρια. Απαισιόδοξος είναι κάποιος που βλέπει παντού κόκκινα. Ο αληθινά συνετός άνθρωπος έχει αχρωματοψία.
Albert Schweitzer

Είδα το έργο κάτω από άσχημες συνθήκες. Η αυλαία ήταν ανεβασμένη.
Georges Simon Kaufman

Αυτό που κάνουμε δεν το καταλαβαίνουν ποτέ, μα μονάχα το επαινούν ή το κατηγορούν.
Fr.Nietzsche

Εγώ θα νοιώθω πάντα πιό άνετα με την μειοψηφία των ανθρώπων.
Nanni Moretti από το "Caro diario

Εκατσα από την μεριά του άδικου γιατί ολες οι άλλες θέσεις ήταν πιασμένες.
Bertold Brecht

Η σκέψη αργεί μέχρι νεοτέρας. Η φαντασία πλάθει κόσμους μαγικούς κι ονειρεμένους.
από Ident

Για σας θα κάνω μια καλύτερη τιμή είπε το Τίποτα στο Κάτι και κείνο το ηλίθιο το' χαψε.
Κ.Δημουλα

Το πυροβολικό σαν ο άντρας στον έρωτα έχει όλη την ευχαρίστηση, δεν κοπιάζει για το παιδί παρά μετά τα βαφτίσια.
Andreas Latzko

Για μένα αυτό που είναι πιο ωραίο απ’ όλα, είναι η σιωπή!... Να είσαι εκεί ψηλά, στα βουνά όπου κάθε κανονιά έχει πέντε αντηχήσεις, και να ξαναβρείς, ξαφνικά, την τέλεια ησυχία. Ησυχία χωρίς κεραυνούς, χωρίς σφυρίγματα, χωρίς ουρλιάσματα, τίποτε άλλο από την ησυχία, που την ακούς να περνά σα μουσική συμφωνία!...
Andreas Latzko

Το σκοτάδι και το φως βρίσκονται και τα δυο μέσα μας και άλλοτε υπερισχύει το ένα, άλλοτε το άλλο. Είναι ζήτημα στιγμιαίας διάθεσης και εκτίμησης των πραγμάτων.
από Rodia

Κανείς δεν πέθανε από υπερβολική δόση ηρωίνης κι ας το έδειξε η νεκροψία. Ολοι πέθαναν από υπερβολική δόση μοναξιάς.
από Nikatsu

Οι αναζητήσεις μας, τα σχέδιά μας ή οι δουλειές μας μας κάνουν να μη βλέπουμε τα πρόσωπα που αργότερα αποδεικνύονται αληθινοί αγγελιοφόροι ακριβώς εκείνου που αναζητούσαμε, όντας ταυτόχρονα εκείνοι που οφείλαμε να έχουμε ακολουθήσει ή προστατεύσει.
Ernesto Sabato "Αντίσταση"

Η διάρκεια των παθών μας εξαρτάται τόσο λίγο από μας, όσο η διάρκεια της ζωής μας.
δούκας ντε Λαροσφουκώ

Ο φόβος του να μην είμαι πιά εγώ μου προξενούσε άλλοτε και σε κάθε νέον έρωτα που δοκίμαζα φρίκη, επειδή δεν μπορούσα να υποφέρω τη σκέψη πως το όν που αγαπούσα δε θα υπήρχε πιά, πράγμα που θα ήταν σα θάνατος. Μα ο φόβος αυτός επαναλήφθηκε τόσο συχνά, ώστε στο τέλος μεταβλήθηκε σε θαρρετή γαλήνη.
Μ. Προύστ

Μάσκα στον έρωτα είναι οι προκαταλήψεις.
από analina

Τα όμορφα λόγια στέκουν μόνο πρίν από τα όμορφα έργα.
Ευριπίδης

Κανείς δεν ευτυχεί δίχως κόπο.
Σοφοκλής

Η χειρότερη αρώστεια είνα τα ψεύτικα λογια.
Αισχύλος

Η αμορφωσιά είναι μητέρα όλων των παθών.
Πυθαγόρας

Η φιλοσοφία είναι η έρευνα της αλήθειας.
Πλούταρχος

Ο Λόγος είναι η σκιά της πράξης.
Δημόκριτος

Την αλήθεια να την μαθαίνεις μέσα από τα γεγονότα.
Πλαύτος

Να σε σέβονται παρά να σε φοβούνται.
Χίλων

Δεν επιτρέπεται ο νούς να γίνει υπήκοος ή δούλος κανενός.
Πλάτων

Η συναναστροφή με αθλίους σου στερεί την αρετή.
Ξενοφών

Δεν πρέπει να νοιαζόμαστε τόσο πολύ, για το τι θα πουν για μας οι πολλοί, αλλά τι θα πει όποιος ξέρει καλά για τα δίκαια και τα άδικα, ο ένας δηλαδή και αυτή θα είναι η ΑΛΗΘΕΙΑ
Πλάτωνας

Otan mporeis na pigaineis mprosta den exei simasia apo pou ksekinises!
από maksimos

Όταν ψάχνεις για σφάλματά σου, χρησιμοποίησε καθρέπτη και όχι τηλεσκόπιο.
αγνωστος

Αν νομίζεις ότι τα πράγματα δεν μπορούν να γίνουν χειρότερα, μάλλον πάσχεις από έλλειψη φαντασίας!!!
αγνωστος

Φιλία είναι μία ψυχή με δύο σώματα.
Διογένης

Ο βέβαιος και καλός φίλος είναι το ωραιότερο δημιούργημα.
Σωκράτης

Είμαστε όλοι φίλοι των ευτυχούντων, ενώ των δυστυχούντων δεν είναι φίλος ούτε ο πατέρας.
Αριστοτέλης

Εκεί που αποδεικνύεται η φιλία είναι όταν ο φίλος "ματώσει" για χάρη σου!
από akraios

χωρίς φίλους δε θα μπορούσε να ζήσει κανείς, ακόμη και αν είχε όλα τα υπόλοιπα αγαθά.
Αριστοτέλης

Το οτι μισείς κάτι δεν παέι να πει ότι θα καταργηθεί κιόλας.
από Diafanos

οι Γυναίκες χωρίς ανδρική παρέα ξεθωριάζουν, ενώ οι Άνδρες χωρίς γυναικεία συντροφιά γίνονται Ανόητοι.
Α. Τσέχοφ

Τα σπουδαιότερα λόγια μιας αγάπης κρύβονται πίσω από τη σιωπή ενός βλέμματος.
από linta

Φιλία είναι η αφοσίωση σε κάποιο πρόσωπο, είναι συνθήκη ζωής. Είναι ο βαθύτερος ψυχικός δεσμός ανάμεσα σε δύο ανθρώπους.
από linta

Αυτοι που νομιζουν πως τα ξερουν ολα,νευριαζουν εμας που τα ξερουμε.

η μουσική είναι το άνθος της ανθρωπότητας και το άσμα της ιστορίας, που βλαστάνει και στη λύπη και στη χαρά...
Ρομέν Ρολάντ

ΠΕΡΙ ΠΟΛΕΜΟΥ

Κάθε συνετός άνθρωπος πρέπει ν'αποφεύγει τον πόλεμο.
Ευριπίδης

Αλλά όταν έρθει ο πόλεμος γίνεται ο δάσκαλος της βίας.
Θουκυδίδης

Ο νόμος μένει βουβός κατά την διάρκεια του πολέμου.
Κικέρωνας

Πολλοί χάθηκαν στον πόλεμο για συμφέροντα ολίγων.
Μένανδρος

Ο πόλεμος είναι αγαπητός για όσους δεν τον γνωρίζουν. Όσοι όμως τον δοκίμασαν, τρέμει η καρδιά τους μπροστά στον ερχομό του.
Πίνδαρος

Ο πόλεμος είναι η μεγαλύτερη μάστιγα της κοινωνίας.
Μαρτίνος Λούθηρος

Κανείς δεν μπορεί να φορά ένα πρόσωπο για τον εαυτό του και άλλο πρόσωπο για τους άλλους επί μακρόν, δίχως τελικά να αναρωτηθεί ποιο από τα δύο είναι το αληθινό.
Nathaniel Hawthorne

Αυτή η φωνή που διαταγές σου δίνει, είναι του εχθρού σου η φωνή.
Μ. Μπρεχτ, από το Γερμανικό εγχειρίδιο πολέμου

Θα υπήρχε μια ελπίδα για ειρήνη στη γη, αν το 2% των υποψηφίων για στράτευση αρνούνταν αυτή την "υποχρέωση".
Μπέρναρντ Σω

...........................

Το να αγοράζει κάποιος βιβλία είναι καλό..αρκεί να μπορεί να αγορασει και το χρόνο που χρειάζεται να το διαβάσει.
A.Schopenhauer

Ο καλλιτέχνης δεν μπορεί να μιλήσει για την τέχνη του περισσότερο απ’ όσο ένα φυτό μπορεί να μιλήσει για την βοτανική.
Jean Cocteau

Θεμέλιο Πολιτειών η σωστή Δικαιοσύνη.
Πίνδαρος

Η βλακεία είναι μια ρωγμή στο κρανίο και η κακία δεν αργεί να περάσει από 'κεί.
αγνωστος

Είναι ο άνθρωπος μία από τις γκάφες του Θεού ή είναι ο Θεός μία από τις γκάφες του ανθρώπου;
Friedrich Nietzsche

Oλοι αποτύχαμε να ταυτιστούμε με τα όνειρά μας περί τελειότητας. Eτσι μας αξιολογώ στη βάση της υπέροχης αποτυχίας να πετύχουμε το αδύνατο.
William Faulkner

Τα φαινόμενα είθισται να απατούν.
Jean de la Fontaine, 1621

Δεν είμαι φιλελεύθερος, συντηρητικός, αδιάφορος. Το μόνο που θέλω να είμαι είναι ελεύθερος καλλιτέχνης.
Anton Chekhov, 1904

Πώς γεννιούνται τα κινήματα και πώς κατασκευάζονται τα ανδρείκελα.
Elias Canetti

Οι Έλληνες δεν είναι ρατσιστές απλώς έχουν μια υγιή απορία γιατί ο υπόλοιπος κόσμος δεν είναι Έλληνες!
από zaphod

Μείνε πιστός στο όνειρο της νιότης σου.
Χέρμαν Μέλβιλ

Οταν απελπίζομαι, θυμάμαι πως σε όλη την ιστορία ο δρόμος της αλήθειας και της αγάπης έχει επικρατήσει πάντα. Εχουν υπάρξει τύρρανοι και δολοφόνοι, και για κάποιο διάστημα μοιάζουν ανίκητοι, όμως στο τέλος πάντα πέφτουν. Να το σκέφτεσαι αυτό... πάντοτε.
Γκάντι

ΠΕΡΙ ΘΑΝΑΤΟΥ

Ο θάνατος τυγχάνει ων, ως εμοί δοκεί, ουδέν άλλο ή δυοίν πραγμάτοιν διάλυσις, της ψυχής και του σώματος απ' αλλήλου.
Πλάτωνας (Γοργίας, 524Β)

Ο θάνατος δεν είναι τίποτε άλλο, παρά ο διαχωρισμός δύο πραγμάτων, του ενός απ’ το άλλο, δηλαδή της ψυχής απ’ το σώμα.
Πλάτωνας (Γοργίας, 524Β)

Επιόντος άρα θανάτου επί τον άνθρωπον, το μεν θνητόν, ως έοικεν, αυτού αποθνήσκει, το δ’ αθάνατον, σώον και αδιάφθορον, οίχεται απιόν.
Πλάτωνας (Φαίδων, 10Ε)

Οταν επέρχεται ο θάνατος στον άνθρωπο, το μεν θνητό μέρος αυτού, καθώς φαίνεται, πεθαίνει, το δε αθάνατο, η ψυχή, σηκώνεται και φεύγει σώο και άφθαρτο.
Πλάτωνας (Φαίδων, 10Ε)

Η καλόν εκ μακάρων μυστήριον, ου μόνον είναι τον θάνατον θνητοίς ου κακόν, αλλ’ αγαθόν.
Επιτάφιο επίγραμμα ιεροφάντη (Εφημερίδα Αρχαιολόγων 1883,σελ.81)

Ωραία πραγματικά απόκρυφη διδασκαλία μας δόθηκε απ’ τους θεούς, ότι δηλαδή ο θάνατος, όχι μόνο δεν είναι κακό (επιζήμιο) για τους ανθρώπους, αλλ’ αντίθετα είναι ωφέλιμο πράγμα.
Επιτάφιο επίγραμμα ιεροφάντη (Εφημερίδα Αρχαιολόγων 1883,σελ.81)

Εξω του κόσμου το αποθανόν ου πίπτει.
Μάρκος Αυρήλιος (Τα εις Εαυτόν Η,ιη)

Ο, τι πεθαίνει δε χάνεται, αλλά μένει μέσα στη φύση.
Μάρκος Αυρήλιος (Τα εις Εαυτόν Η,ιη)

Ουδέν έφη τον θάνατον διαφέρειν του ζην.
Θαλής (Διογ.Λαερτ.Βιοι Φιλοσ.Ι,35)

Τίποτα δε διαφέρει ο θάνατος απ’ τη ζωή.
Θαλής (Διογ.Λαερτ.Βιοι Φιλοσ.Ι,35)

Θάνατος τότ’ έσσεται οπότε κεν δη Μοίραι επικλώσωσι.
Καλλίνος (Ανθολ.Στοβαίου ΝΑ,19)

Ο θάνατος τότε θα έλθει, όποτε οι Μοίρες ορίσουν.
Καλλίνος (Ανθολ.Στοβαίου ΝΑ,19)

Ύπνο και θανάτω διδυμάοσιν.
Ομηρος (Ιλιάς,Π,672)

Ο ύπνος και ο θάνατος είναι δίδυμα αδέλφια.
Ομηρος (Ιλιάς,Π,672)

Κοινωνία γαρ ψυχή και σώματι διαλύσεως ουκ έστιν η κρείττον.
Πλάτωνας (Νόμοι,828D).

Η ένωση της ψυχής με το σώμα δεν είναι με κανένα τρόπο ανώτερη απ' το χωρισμό τους.
(Oπως είναι η γέννηση, έτσι είναι και ο θάνατος).
Πλάτωνας (Νόμοι,828D).

Οστις δε θνητών θάνατον ορρωδεί λίαν,
μωρός πέφυκε· τη τύχη μέλει τάδε·
όταν δ’ ο καιρός του θανείν ελθών τύχη,
ουδ’ αν προς αυλάς Ζηνός εκφύγει μολών.
Σοφοκλής (Ανθολ.Στοβ.ΡΙΗ,12)

Οποιος απ' τους ανθρώπους φοβάται πολύ το θάνατο, γεννήθηκε μωρός. Η έννοια του θανάτου, ανήκει στη Μοίρα. Οταν έλθει ο καιρός, ακόμα και στ' ανάκτορα του Δία αν καταφύγεις, είναι αδύνατο να τον αποφύγεις.
Σοφοκλής (Ανθολ.Στοβ.ΡΙΗ,12)

Εξεστι γαρ την Αναξαγόρου διάθεσιν, αφ’ ης επί τη τελευτή του παιδός ανεφώνησεν, "Ηδειν θνητόν γεννήσας.
Πλούταρχος (Ηθικά,474D).

Πρέπει ν' ακολουθήσουμε την άποψη του Αναξαγόρα, εξ αιτίας της οποίας αναφώνησε, όταν πέθανε το παιδί του: "Ηξερα ότι γέννησα θνητό.
Πλούταρχος (Ηθικά,474D).

Πενθείν δε μετρίως τους προσήκοντας φίλους, ου γαρ τεθνάσιν, αλλά την αυτήν οδόν, ην πάσιν ελθείν έστ’ αναγκαίως έχον, προεληλύθασιν.
Αντιφάνης (Ανθολ.Στοβ.ΡΚΔ,27).

Πένθησε με μέτρο τους γνωστούς σου. Γιατί δεν έχουν πεθάνει, αλλά τον ίδιο δρόμο που όλοι αναγκαστικά θα περάσουμε, αυτοί τον πήραν πρώτοι.
Αντιφάνης (Ανθολ.Στοβ.ΡΚΔ,27).

Αυτό μεν το αποθνήσκειν ουδείς φοβείται, όστις μη παντάπασιν αλόγιστός τε και άνανδρος εστί, το δε αδικείν φοβείται. πολλών γαρ αδικημάτων γέμοντα την ψυχήν εις Αιδου αφικέσθαι πάντων έσχατον κακών εστίν.
Πλάτωνας (Γοργίας,522Ε).

Το θάνατο κανένας δε πρέπει να φοβάται, εκτός αν είναι εντελώς ανόητος και δειλός. Την αδικία όμως πρέπει να φοβάται. Γιατί, αν η ψυχή φτάσει στον Αδη με το βάρος των χειροτέρων αδικημάτων, θα είναι γι’ αυτήν η μεγαλύτερη απ’ όλες τις συμφορές.
Πλάτωνας (Γοργίας,522Ε).

Ταράσσει τους ανθρώπους ου τα πράγματα, αλλά τα περί των πραγμάτων δόγματα, οίον ο θάνατος ουδέν δεινόν, επεί Σωκράτη αν εφαίνετο· αλλά το δόγμα το περί του θανάτου διότι δεινόν, εκείνο το δεινόν έστιν.
Επίκτητος (Εγχειρίδιο,V).

Τους ανθρώπους ταράζουν όχι οι καταστάσεις που περνούν, αλλά οι ιδέες που έχουν γι αυτές. Ο θάνατος δεν είναι κάτι φοβερό, γιατί τότε θα ήταν και για το Σωκράτη. Το θάνατο τον κάνει φοβερό η ιδέα ότι είναι φοβερός.
Επίκτητος (Εγχειρίδιο,V).

Μηδέποτε επί μηδενός είπεις ότι "Απώλεσα αυτό", αλλ’ ότι "Απέδωκα". Το παιδίον απέθανεν; απεδόθη. Η γυνή απέθανεν; απεδόθη. Το χωρίον αφηρέθην; Ουκούν και τούτο απεδόθη... μέχρι δ' αν διδώ ως αλλοτρίου αυτού επιμελού, ως του πανδοχείου οι παριόντες.
Επίκτητος (Εγχειρίδιο,ΧΙ).

Να μη πεις για οποιοδήποτε πράγμα ότι το "έχασα", αλλά ότι, το "απέδωσα". Πέθανε το παιδί σου; Απεδόθη. Πέθανε η γυναίκα σου; Απεδόθη. Σου κλέψανε τη περιουσία σου; Μα κι αυτή απεδόθη. Όσο σου δίνεται να το έχεις, φρόντιζέ το, ως κάτι ξένο, όπως οι περαστικοί το ξενοδοχείο.
Επίκτητος (Εγχειρίδιο,ΧΙ).

Ολοι μπορούν να υπερνικήσουν μια θλίψη, εκτός από εκείνον που τη δοκιμάζει.
Ουΐλλιαμ Σαίξπηρ

Φτάνει να ανοίξεις τα μάτια για να μαζέψεις αστέρια.
Ινδιάνικη παροιμία

Η αλήθεια, όσο άσχημη κι αν είναι καθεαυτή, είναι πάντα όμορφη και παράξενη για εκείνον που την αναζητά.
Agatha Cristie

Οι συγγραφείς δεν είναι ακριβώς άνθρωποι. Ή, αν αξίζουν, είναι πολλοί άνθρωποι που προσπαθούν σκληρά να γίνουν ένας. Είναι σαν τους ηθοποιούς που προσπαθούν τόσο αξιοθρήνητα να μην κοιτάζουν στον καθρέφτη. Που γέρνουν προς τα πίσω και προσπαθούν να δουν το πρόσωπό τους στην αντανάκλαση των πολυελαίων.
F.Scott Fitzgerald

Η ωραιότερη εκδίκηση είναι η σιωπή.
Ουΐλλιαμ Σαίξπηρ

Παράτα τα πάντα. Παράτα το Dada. Παράτα τη γυναίκα σου. Παράτα την ερωμένη σου. Παράτα τις ελπίδες και τους φόβους σου. Παράτα τα παιδιά σου στο δάσος. Παράτα την ουσία για χάρη της σκιάς. Παράτα την εύκολη ζωή σου, παράτα αυτό που σου δόθηκε για το μέλλον. Μπες στο δρόμο.
Andrι Breton

Υπάρχουν καιροί που θες να σημάνεις συναγερμό, δίχως τίποτα να έχει συμβεί.
Arthur Miller

Δεν ψάχνω, βρίσκω.
Pablo Picasso

Το μέγα μυστήριο δεν είναι ότι βρεθήκαμε εδώ τυχαία ανάμεσα στη σπατάλη της ύλης και των αστεριών. Είναι ότι από την ίδια τη φυλακή μας θα πρέπει να δημιουργήσουμε εικόνες ικανές να μας κάνουν να αρνηθούμε τη μηδαμινότητά μας.
Andre Malraux

Πάντα δυσπιστούσα απέναντι στις συλλογικές αλήθειες.
Eugene Ionesco

Ο Θεός να μας φυλάει από τους παλιούς εχθρούς μας και από τους μελλοντικούς συγγραφείς μας.
Ουίνστον Τσόρτσιλ (από ομιλία για εμψύχωση της RAF)

Carpe diem, qua minimum credula postero.
Αδραξε τη μέρα και εναπόθεσε όσο πιο λίγη εμπιστοσύνη μπορείς στο αύριο.
Οράτιος

Λατρεύω την ελευθερία, αλλά θα ήθελα να τη βρίσκω πάντοτε θρονιασμένη ανάμεσα στη δικαιοσύνη και τον ανθρωπισμό.
Αδαμάντιος Κοραής

Θεωρώ πιο γενναίο εκείνον που κυριαρχεί στα πάθη του από εκείνον που κυριαρχεί στους εχθρούς του. Η δυσκολότερη νίκη είναι εκείνη ενάντια στον ίδιο σου τον εαυτό.
Αριστοτέλης

Ducunt, volentem fata, nolentem trahunt.
Η μοίρα οδηγεί όποιον εκούσια την ακολουθεί, σέρνει όποιον αντιστέκεται.
Σενέκας

Η αμφιβολία είναι ένας πόνος πολύ μοναχικός για να γνωρίζει ότι η πίστη είναι η δίδυμη αδελφή της.
Khalil Gibran

Αυτό που είσαι, οφείλεται σε εκ γενετής τυχαιότητα. Αυτό που είμαι, οφείλεται σε μένα. Υπάρχουν και θα υπάρξουν χιλιάδες πρίγκιπες. Υπάρχει μόνο ένας Beethoven
Ludwig van Beethoven

Όσο δεν τινάζουμε τα μυαλά μας στον αέρα, έχουμε αποφασίσει ότι αξίζει να ζούμε αυτή τη ζωή.
Theophrastus Bombastus Hohenheim (Paracelsus)

Μία και μοναδική λέξη συχνά προδίδει ένα σπουδαίο σχέδιο.
Jean Racine


ΠΕΡΙ ΜΟΥΣΙΚΗΣ

Χωρίς τη μουσική η ζωή θα ήταν ένα λάθος.
Nietzsche

Ένα ερωτικό τραγούδι δεν είναι παρά ένα μελοποιημένο χάδι.
Sigmund Romberg

Στη μουσική και τις γυναίκες δεν μπορώ παρά να δώσω προτεραιότητα, όποια κι αν είναι η ασχολία μου.
Samuel Pepys

Πιστεύω ότι καμία από τις γυναίκες που είχα δεν μου έδωσε τόση γλυκύτητα, σε τόσο ευτελή τιμή, όσο η γλυκύτητα που ένιωσα στο άκουσμα μιας νέας μουσικής φράσης.
Stendhal

Δεν ξέρω πως τα κατάφερε ο Μπαχ —χωρίς βιμπράτο— να αποκτήσει τόσους απογόνους.
Paul Hindemith

Μουσική είναι η απόκρυφη μεταφυσική άσκηση μιας ψυχής που δεν γνωρίζει ότι φιλοσοφεί.
Schopenhauer

Τίποτα δεν είναι πιο απεχθές απ' ό,τι η μουσική δίχως κρυφά νοήματα.
Σοπέν

Μπορώ να φανταστώ έναν άνθρωπο που να έχει ζήσει μια τελείως κοινότυπη ζωή να ακούσει τυχαία ένα περίεργο μουσικό κομμάτι και ξαφνικά ν’ ανακαλύψει ότι η ψυχή του, χωρίς αυτός να το γνωρίζει, έχει βιώσει τρομερές εμπειρίες και έχει γνωρίσει τρομακτικές χαρές, ατίθασους έρωτες ή φοβερές απαρνήσεις.
Oscar Wilde

Ποιος μπορεί με εύληπτα λόγια να εκφράσει την επίδραση που έχει πάνω μας η μουσική; Η μουσική είναι ένα είδος άναρθρου και ακατάληπτου λόγου που μας οδηγεί στην άκρη του Απείρου και μας επιτρέπει για μια στιγμή να ατενίσουμε μέσα του.
Thomas Carlyle  

Αν ο άνθρωπος είναι η τονική και ο Θεός η δεσπόζουσα, τότε ο Διάβολος είναι σίγουρα η υποδεσπόζουσα και η γυναίκα η σχετική ελάσσονα.
Samuel Butler

Η μουσική είναι ένα μυστικό και υποσυνείδητο μαθηματικό πρόβλημα της ψυχής.
Leibniz

Καθώς η μουσική είναι μια γλώσσα που τουλάχιστον για τη συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων έχει κάποιο νόημα, παρόλο που μόνο μια μικρή μειοψηφία έχει την ικανότητα να της προσδίδει νόημα, και καθώς είναι η μόνη γλώσσα που υπερβαίνει την αντίφαση του να είναι ταυτόχρονα κατανοήσιμη και αμετάφραστη, τότε ο δημιουργός της μουσικής πρέπει να θεωρείται εφάμιλλος των θεών και η ίδια η μουσική το υπέρτατο μυστήριο του ανθρώπινου πνεύματος.
Claude Lιvi-Strauss


ΠΕΡΙ ΑΓΑΠΗΣ

Ν' αγαπάτε τους εχθρούς σας, να εύχεστε γι’ αυτούς που σας καταριούνται, να κάμνετε το καλό σ' αυτούς που σας μισούνε.
Ι. Χριστός

Χαίρε, ξένε! Δεν ρωτάμε τι είσαι. Αν είσαι Φίλος, σε καλωσορίζουμε με την καρδιά μας και το χέρι μας. Αν είσαι Άγνωστος, θα πάψεις να είσαι. Αν είσαι Εχθρός, η αγάπη μας θα σε κατακτήσει.
Α. Γκίτερμαν

Ο πόνος της αγάπης είναι γλυκύτερος απ’ όλες τις άλλες απολαύσεις.
Τζ. Ντράιντεν

Οποιος αγαπά θέλει να σκλαβώνει, όμως η καλύτερη αγάπη είναι η κρυφή. Το καλύτερο είναι να σ' αγαπούν όπως αγαπούν τη μοναξιά.
Γ. Τσαρούχης

Καθετί στο οποίο εναντιώνεσαι, μπορεί να επαναδιατυπωθεί με τρόπο ώστε να υποστηρίζεις κάτι. Αντί να είσαι κατά του πολέμου, καλύτερα να είσαι υπέρ της ειρήνης. Αντί να είσαι κατά της φτώχειας, καλύτερα να είσαι υπέρ της ευημερίας. Αντί να συμμετέχεις στον πόλεμο κατά των ναρκωτικών, υποστήριξε την πρόληψή τους στη νεολαία. Αντί να είσαι ενάντια στο κακό, καλύτερα να είσαι υπέρ της αγάπης.
Γ. Ντυέρ

Δεν αγαπά πραγματικά όποιος δεν αγαπά για πάντα.
Ευριπίδης

Σ' αγαπώ αληθινά... όπως οι δροσοσταλίδες αγαπούν τ' αεράκι, όπως οι μητέρες αγαπούν το πρωτότοκο τους, όπως η μνήμη αγαπά πρόσωπα απ' το παρελθόν, όπως η παλίρροια το φεγγάρι, όπως οι άγγελοι αγαπούν τους αγνούς στην καρδιά.
Μαρκ Τουεϊν

Η μόνη απάντηση στο μίσος είναι η αγάπη. Όλα τα άλλα σε σκοτώνουν.
Γ. Ντυέρ

Η αγάπη δεν είναι να κοιτάζουμε ο ένας τον άλλο, αλλά να βλέπουμε μαζί προς την ίδια κατεύθυνση.
Α. Ντε Σεντ Εξιπερί

Οι παθιασμένες καταστάσεις δεν έχουν τίποτα να κάνουν με την πραγματική αγάπη.
Φ. Σαμπέο

Περιμένουμε κάποιον να μας φορτωθεί στην πλάτη του, κι αυτό το λέμε αγάπη.
Φ. Σαμπέο

Το μεγαλύτερο δώρο που μπορούνε να δώσουμε σε κάποιον που αγαπάμε, είναι να τον κάνουμε να καταλάβει, ότι τον αποδεχόμαστε όπως είναι.
Φ. Σαμπέο

Η αγάπη είναι το μόνο πράγμα που όσο το προσφέρεις, τόσο περισσότερο έχεις.
Τ. Γουϊλσον

Αγαπάμε αληθινά μόνο όταν αγαπάμε χωρίς λόγο.
Α. Φρανς

Αν, αγάπη μου, ζητάς να κοιμηθείς, μέτρα τα’ αστέρια που δεν τελειώνουν ποτέ. Αν εξακολουθείς να είσαι ξύπνια, μέτρα τις σταγόνες που αποτελούν έναν ωκεανό. Υστερα, αν δεν σ' έχει πάρει ο ύπνος ακόμα, μέτρα τις φορές που σου έχω πει ότι σ' αγαπώ. Κι αν ο ύπνος σε διώχνει ακόμα, τότε μέτρα τις φορές που δεν σου το έχω πει.
Φ. Π. Άνταμς

Οπως το καλύτερο κρασί κάνει το δυνατότερο ξίδι, έτσι κι η βαθύτερη αγάπη γίνεται το πιο θανάσιμο μίσος.
Αγνώστου

Δεν αγαπώ τον άνθρωπο που δείχνει ζήλο για πράγματα που δεν αξίζουν τίποτε.
Ο. Γκόλντσμιθ

Μου έδωσες το κλειδί της καρδιάς σου, αγάπη μου, τότε γιατί με κάνεις και χτυπάω;
"Μα, αυτό έγινε χτες! Χτες το βράδυ άλλαξα κλειδαριά!"
Τζ. Ο' Ρήλλυ

Οι καυγάδες των ερωτευμένων είναι ανανέωση της αγάπης.
Τερέντιος

Το πρώτο σύμπτωμα της αγάπης ενός νεαρού είναι η διστακτικότητα, αλλά της κοπέλας είναι η τόλμη. Τα δυο φύλα επιδεικνύουν τάση προς την προσέγγιση και ο καθένας δέχεται τις ιδιότητες του άλλου φύλου.
Β. Ουγκώ*

Ενας άνθρωπος που νόμιζε ότι είναι φιλόσοφος είπε: η αγάπη είναι 1 φιλί, 2 φιλιά, 3 φιλιά, 4 φιλιά, ... 4 φιλιά, 3 φιλιά, 2 φιλιά, 1 φιλί ...
Αγνώστου*

Μόνο η αγάπη είναι ικανή να ενώσει τους ανθρώπους με τέτοιο τρόπο ώστε να ολοκληρώθουν και να εκπληρωθούν, γιατί μόνο η αγάπη τους οδηγεί να προσεγγίσουν ό,τι βαθύτερο έχουν μέσα τους.
Π. Τσάρντιν

Εκείνος που αγαπώ, θέλω να είναι ελεύθερος, ακόμα κι από μένα.
Α. Λίντμπεργκ

Η επαναστατικότερη δήλωση στην ιστορία είναι "αγάπα τον εχθρό σου".
Ε. Κλήβερ

Χωρίς χαρές ήταν η σύντομη αγάπη μας
Χωρίς λύπη θα 'ναι και ο χωρισμός.
Μ. Λέρμοντοφ*

Με επιπλήξεις μπορείς να καταφέρεις μόνο το ένα τρίτο, με την αγάπη και τις υποχωρήσεις τα πάντα.
Ζ. Π. Ρίχτερ*

Αγάπη: μια σταγόνα από τον ουρανό, που ρίχνει ο Θεός στο ποτήρι της ζωής για να μειώσει την πίκρα της.
Α. Ρότσεστερ*

Είναι καλύτερο ν' αγαπάς έναν άνθρωπο που δεν αξίζει την αγάπη σου παρά να μισείς κάποιον που αξίζει το μίσος σου.
Α. Πανσέληνος

Εάν θέλεις ν' αγαπάς για πολύ καιρό, ν' αγαπάς με το νου σου κι όχι με καρδιά.
Σ. Τζόνσον*

Το σκοτάδι δεν μπορεί να καταπολεμήσει το σκοτάδι. Μόνο το φως μπορεί να το κάνει αυτό. Το μίσος δεν μπορεί να καταπολεμήσει το μίσος. Μόνο η αγάπη μπορεί να το κάνει αυτό.
Μ. Λ. Κίνγκ

Αν το εγώ είναι μισητό, το ν' αγαπάς τον πλησίον σου ως σε αυτόν καταντά μια φριχτή ειρωνεία.
Π. Βαλερή

Η αγάπη είναι η μόνη πυξίδα που μπορεί να σε οδηγήσει στο μεγάλο ταξίδι προς την εσωτερική γαλήνη.
Γκ. Ρίντλς

Αγάπη: η μοναδική δύναμη, που έχει την ικανότητα να κάνει τον εχθρό φίλο.
Μ. -Λ. Κίνγκ*

Η αγάπη είναι ένα σύνολο καθορισμένων αισθημάτων και αόριστων σκέψεων.
Καθηγητής Ντουρακόφ*

Το βάθος της αγάπης δεν μπορείς να το εκφράσεις ούτε με λόγια, ούτε με σιωπή.
Καθηγητής Ντουρακόφ*

Η αγάπη τσακίζει και καταστρέφει όλα τα εμπόδια και αφήνει πίσω της ένα σορό συντρίμμια...
Καθηγητής Ντουρακόφ*

Η αγάπη βλέπει με το τηλεσκόπιο, ο φθόνος με το μικροσκόπιο.
Γ. Σω*

Η αγάπη είναι μια άμιλλα μεταξύ του άνδρα και της γυναίκας για να φέρουν ο ένας στον άλλων όσο γίνεται πιο πολύ ευτυχία.
Σταντάλ

Όταν η αγάπη νιώθει ψύχρανση, ζεσταίνεται με καυγά.
Βουλγαρική παροιμία*

Η αγάπη γλιστράει στην καρδιά εν μέσο των ματιών.
Ισπανική παροιμία*

Εάν θέλετε ν' αγαπήσετε, πρώτα απ' όλα να μάθετε να συγχωρείτε.
Α. Βαμπίλοφ*

Εάν κανένας δεν σας αγαπάει, να είστε σίγουρος ότι φταίτε εσείς ο ίδιος.
Ντ. Ντόντρίντζ*

Η τυφλή αγάπη έχει άγρια μάτια.
Σ. Λετς*

Αγάπη: φυσιολογικό λειτούργημα που έκανε μια ιλιγγιώδη σταδιοδρομία.
Αγνώστου*

Ο καθένας ονειρεύεται ν' αποκτήσει τέτοια αγάπη, που αυτός δεν αξίζει.

Αλίμονο σ' εκείνον που κανένας δεν αγαπάει και να φοβάσαι εκείνον που αγαπάνε όλοι.
Εβραϊκή παροιμία*

Εκεί που σας αγαπάνε, να πάτε όχι και πολύ συχνά, εκεί που σας μισούν, μην πάτε ποτέ.
Εβραϊκή παροιμία*

Ρώτησα ένα λουλούδι, ένα πουλί και έναν άνθρωπο τι είναι η αγάπη και το λουλούδι άνθισε, το πουλί κελάηδησε και ο άνθρωπος δάκρυσε.
Αγνώστου

Η αγάπη μου για σένα θα τελειώσει όταν ένας κούφος ζωγράφος καταφέρει να ζωγραφίσει τον ήχο που κάνει ένα τριαντάφυλλο όταν πέφτει σε κρυστάλλινο πάτωμα!
Αγνώστου

Η αγάπη είναι αυτό που έχουμε για να βοηθά ο ένας τον άλλο.
Ευριπίδης

Στα νιάτα νομίζεις πως για την αγάπη χρειάζεται χώρος. Ύστερα από καιρό καταλαβαίνεις ότι για αγάπη χρειάζεται χρόνος.
Ε. Κασέεφ*

Η ωραιότερη μυρωδιά είναι το ψωμί, η ωραιότερη γεύση το αλάτι, η καλύτερη αγάπη είναι η αγάπη των παιδιών.
Αγνώστου

Η αγάπη έρχεται τυφλά. Η φιλία μετά από γνώση.
Αγνώστου

Σ' αγαπώ με την ανάσα, τα χαμόγελα, τα δάκρυα όλης της ζωής μου.
Ε. Μπράουνινγκ

Αληθινή αγάπη: όταν δε χρειάζεται και να πεις τίποτα.
Γαλλική παροιμία*

... ... ... ... ...

Υπάρχουν πολλά πράγματα για τα οποία αξίζει να ζούμε, λίγα για τα οποία αξίζει να πεθάνουμε, αλλά τίποτα για το οποίο να αξίζει να σκοτώσουμε.
Γουίγκς Ντάνυμπόυ, Καθηγητής του πανεπιστημίου της Παρανοϊκής Διανόησης

Ο πατριωτισμός είναι μια ολέθρια και ψυχοπαθολογική μορφή ηλιθιότητας.
George Bernard Shaw

Η κοινή λογική δεν είναι παρά άλλο ένα όνομα για όλες τις προκαταλήψεις που διδασκόμαστε μια ζωή.
Stephen Hawking

Ποτέ δε λένε τόσα ψέματα, όσο στον καιρό του πολέμου, μετά από ένα κυνήγι και πριν τις εκλογές.
Μπίσμαρκ

Σκοπός της τέχνης δεν είναι να αναπαράγει την πραγματικότητα, αλλά να δημιουργήσει μια πραγματικότητα με την ίδια ένταση.
Alberto Giacometti

Δεν μπορείς να περιμένεις την έμπνευση. Πρέπει να την κυνηγήσεις δια ροπάλου.
Jack London

Η ιστορία, είπε ο Stephen, είναι ένας εφιάλτης από τον οποίο προσπαθώ να ξυπνήσω.
James Joyce

Μια διαφορετική γλώσσα είναι ένα διαφορετικό όραμα ζωής.
Federico Fellini

Οι άνθρωποι που έχουν σκυλιά είναι δειλοί που δεν έχουν τα κότσια να δαγκώσουν οι ίδιοι τους άλλους.
August Strindberg

Αν δε ζούσαμε επικίνδυνα, αρπάζοντας το άλογο από τη χαίτη, ακροβατώντας πάνω απ’ το γκρεμό, αναμφίβολα δε θα νιώθαμε ποτέ κατάθλιψη. Θα είμασταν όμως ήδη ξεθωριασμένοι, μοιρολάτρες και γέροι.
Virginia Woolfe

Μη μου λες ότι το φεγγάρι λάμπει. Δείξε μου την αντανάκλαση του φωτός πάνω σε σπασμένο γυαλί.
Anton Chekhov

Ο Μπλερ είναι ένα μείγμα Χάρι Χουντίνι και λαδωμένου γουρουνόπουλου. Η ικανότητά του να ξεφεύγει δεν είναι ανθρώπινη. Το να τσακώσεις τον Μπλερ είναι σαν να προσπαθείς να καρφώσεις ζελέ σε τοίχο.
Μπόρις Τζόνσον, μέλος των Τόρις

Οφθαλμόν αντί οφθαλμού και σύντομα θα είναι τυφλός όλος ο κόσμος.
Mohandas Karamchand Gandhi

Επειδή τα πράγματα είναι όπως είναι, δεν θα παραμείνουν όπως είναι.
Bertolt Brecht

Είναι ένδειξη ποταπότητας και βλακείας το να θέλει κάποιος να σκέφτεται όπως οι μάζες, απλώς επειδή η πλειοψηφία είναι η πλειοψηφία. Η αλήθεια δεν αλλάζει επειδή είναι, ή δεν είναι, πιστευτή από την πλειοψηφία.
Giordano Bruno

Ισως είμαι καταδικασμένος να παλινωδώ με την ψευδαίσθηση ότι εξερευνώ, καταδικασμένος να προσπαθώ να μάθω αυτό που θα έπρεπε απλώς να αναγνωρίζω, μαθαίνοντας ένα μικρό μέρος αυτού που έχω ξεχάσει.
Andrι Breton

Το να γνωρίζουμε ότι γνωρίζουμε αυτά που γνωρίζουμε, και να γνωρίζουμε ότι δεν γνωρίζουμε αυτά που δεν γνωρίζουμε, αυτό είναι η πραγματική γνώση.
Nicolas Copernicus

Δόξα τω Θεώ είμαι άθεος.
Luis Bunuel

Πόσο ανόητα είναι τα σύνορα που περνά τόσο εύκολα ένα αεροπλάνο, πόσο επαρχιακά, πόσο τεχνητά, πόσο αντιφατικά με το πνεύμα του καιρού μας που προφανώς επιθυμεί την ενότητα και την παγκόσμια αδελφοσύνη.
Stefan Zweig

Μια ευφυής κόλαση θα ήταν καλύτερη από έναν ανόητο παράδεισο.
Victor Hugo

Τα ταξίδια είναι μία από τις πλέον αξιόλογες μορφές ενδοσκόπησης.
Lawrence Durrell

πρέπει να αμφισβητούμε ό,τι πετυχαίνουμε...αυτό είναι κάτι δημιουργικό...ποτέ όμως, την ικανότητά μας, να το πετυχαίνουμε.
Χρήστος Κακκουλίδης

Ιδιοφυΐα ονομάζεται το λάθος στο σύστημα.
Georges Perec

Η αλήθεια δεν βρίσκεται σε ένα, αλλά σε πολλά όνειρα.
Pier Paolo Pasolini

Ο χρόνος είναι μεγάλος δάσκαλος, αλλά δυστυχώς δολοφονεί όλους τους μαθητές του.
Hector Berlioz

Δημοκρατία είναι η εξουσία της άγνοιας της πλειοψηφίας.
George Bernard Shaw

Το πιο φιλεύσπλαχνο πράγμα στον κόσμο είναι... η αδυναμία του ανθρώπινου νου να συσχετίζει όλα του τα περιεχόμενα.
Howard Phillips Lovecraft

Κάθε εύστροφος ανόητος μπορεί να κάνει τα πράγματα μεγαλύτερα, πιο μπερδεμένα, και πιο βίαια. Χρειάζεται μεγάλη δόση ευφυίας –και πολύ κουράγιο– για να κινηθείς ατην αντίθετη κατεύθυνση.
Albert Einstein

Η άγνοια γεννά συχνότερα την βεβαιότητα παρά η γνώση.
Charles Darwin

Είναι αδύνατον να κινηθείς, να ζήσεις, να λειτουργήσεις σε οποιοδήποτε επίπεδο χωρίς να αφήνεις ίχνη, φαινομενικά ασήμαντα θραύσματα προσωπικών πληροφοριών.
William Gibson

Η συμβατικότητα δεν ταυτίζεται με την ηθική.
Charlotte Bronte

Οι φράσεις που οι άνθρωποι συνηθίζουν να επαναλαμβάνουν ασταμάτητα, καταλήγουν να γίνονται πεποιθήσεις και οστεοποιούν τα όργανα της ευφυίας.
Johann Wolfgang von Goethe

Σε έναν παραφρονημένο κόσμο, μόνο οι παράφρονες έχουν σώας τας φρένας.
Akira Kurosawa

Τιποτα μαζικο δεν ειναι ανοθευτο και τιποτα ατομικο δεν ειναι ανιδιοτελες.
kapages

Οι βιολέτες στα βουνά σπάνε τους βράχους.
Tennessee Williams

Η ομορφιά του κόσμου είναι δίκοπη, από τη μια είναι γέλιο κι από την άλλη είναι οδύνη που κομματιάζει την καρδιά.
Virginia Woolfe

Ομως εκείνος που δεν τολμά να πιάσει το αγκάθι, δεν επιθύμησε ποτέ το τριαντάφυλλο.
Anne Bronte

Πάρε την ευγλωττία και στρίψε της τον λαιμό.
Paul Verlaine

Το καθήκον συνίσταται σε μεγάλο βαθμό στο να υποκρίνεσαι ότι το τετριμμένο είναι κρίσιμο.
John Fowles

Η μουσική είναι αρκετή για μια ζωή. Αλλά μια ζωή δεν είναι αρκετή για τη μουσική.
Sergei Rachmaninoff

Όλες οι καλές ιδέες προκύπτουν κατά τύχην.
Max Ernst

Η αίρεση είναι μια άλλη λέξη για την ελευθερία της σκέψης.
Grahame Greene

Η τεχνολογία είναι η ικανότητα να διαμορφώνουμε έτσι τον κόσμο ώστε να μη χρειάζεται να τον βιώνουμε.
Max Frisch

Η πραγματικότητα είναι μια ψευδαίσθηση, που οφείλεται στην έλλειψη του αλκόολ.
Oscar Wilde

Η αλλαγή, η συνεχής αλλαγή, η αναπόφευκτη αλλαγή, είναι ο κυρίαρχος παράγοντας της σημερινής κοινωνίας. Δεν μπορεί να ληφθεί καμιά λογική απόφαση πια δίχως να λαβαίνουμε υπ’ όψιν όχι μόνο τον κόσμο όπως είναι, αλλά και όπως θα είναι.
Isaac Asimov

Έβλεπα ένα σαλιγκάρι να σέρνεται στην κόψη ενός ξυραφιού. Αυτό ονειρεύτηκα. Αυτός είναι ο εφιάλτης μου. Να σέρνομαι, να γλιστρώ στην κόψη του ξυραφιού, και να επιβιώνω.
Francis Coppola

Η τέχνη συνίσταται από ψέματα που λένε την αλήθεια.
Pablo Picasso

Το γεγονός ότι όλοι συμφωνούν είναι μια παγκόσμια παρεξήγηση. Αν για καπρίτσιο της τύχης, ο ένας καταλάβαινε τον άλλον, δεν θα συμφωνούσε κανείς.
Charles Baudelaire

Προτιμώ να πεθάνω όρθιος παρά να ζω γονατιστός.
Emiliano Zapata

Αργά ή γρήγορα καθένας ανακαλύπτει ότι η πλήρης ευτυχία είναι ανέφικτη, αλλά υπάρχουν λίγοι που σκέφτονται και το αντίθετο: ότι η πλήρης δυστυχία είναι εξίσου ανέφικτη.
Primo Levi

Οι ιερές αγελάδες φτιάχνουν το γευστικότερο hamburger.
Abbie Hoffman

Πάντα προσπαθείς. Πάντα αποτυχαίνεις. Δεν πειράζει. Ξαναπροσπάθησε. Απότυχε και πάλι. Απότυχε καλύτερα.
Samuel Beckett

Προκειμένου να καταφέρει ο καλλιτέχνης να εκφράσει τον κόσμο, πρέπει πρώτ' απ' όλα να βρίσκεται ο ίδιος μέσα στον κόσμο, ως καταπιεστής ή καταπιεσμένος, ως παραιτημένος ή επαναστάτης, ως άνθρωπος ανάμεσα στους ανθρώπους.
Simone de Beauvoir

Η ζωή είναι απλή: Φτιάχνεις πράγματα. Τα περισσότερα είναι αποτυχημένα. Μερικά είναι καλά. Φτιάχνεις περισσότερα απ’ αυτά που είναι καλά. Αν είναι πολύ καλά, οι άλλοι τα αντιγράφουν γρήγορα. Μετά φτιάχνεις κάτι άλλο. Το κόλπο είναι να φτιάχνεις κάτι άλλο.
Leonardo da Vinci

Η τέχνη είναι ιδιωτική υπόθεση, ο καλλιτέχνης δημιουργεί για τον εαυτό του. Ένα κατανοητό έργο είναι προϊόν του δημοσιογράφου. Χρειαζόμαστε έργα δυνατά, άμεσα, ακριβή, και πέρα από κάθε κατανόηση.
Tristan Tzara

Το σημαντικότερο είναι να μη σταματήσεις να ρωτάς.
Albert Einstein

Για να αγαπηθείς, γίνε αξιαγάπητος.
Οράτιος

Η αδυναμία του ανθρώπου προς τη φύση, τον κόσμο και τον άνθρωπο, είναι ότι τα θεωρεί εχθρούς του.
Α. Ταρκόφσκι

Πολλοί νομίζουν ότι ο καλλιτέχνης δημιουργεί. Τον καλλιτέχνη όμως τον δημιουργεί η εποχή του και οι άνθρωποι που τον περιβάλλουν.
Α. Ταρκόφσκι

Ο άνθρωπος πρέπει να χρησιμοποιεί την τέχνη για να ανυψώνεται πνευματικά.
Α. Ταρκόφσκι

Με τη πλάτη κολλημένη στο τοίχο, ο αποικιοκρατούμενος αναγκάζεται να σταματήσει να λέει στον εαυτό του παραμύθια.
Φραντς Φάνον, "της γης οι κολασμένοι"

Με ευχαρίστησε που μπορούσα να απαντήσω ετοιμόλογα, και απάντησα. Είπα πως δεν ξέρω.
Mark Twain

Αυτά που απεχθάνομαι είναι απλά: απεχθάνομαι την ανοησία, την καταπίεση, το έγκλημα, την σκληρότητα, και την απαλή μουσική.
Vladimir Nabokov

Εκείνος που δεν έχει τίποτα, δεν έχει τίποτα να χάσει.
William Shakespeare

Στη ζωή σου ό,τι επιθυμείς και ό,τι δεν επιθυμείς αν δεν το εκφράσεις θα έρθει από μόνο του με τη μορφή της μοίρας.
Γιούνγκ

Tί είναι "Πραγματική Iστορία";
Eίναι η Iστορία που ταξιδεύει κατευθείαν από την ιστορική προσωπικότητα στο ντοκουμέντο και από τα αρχεία στο συγγραφέα και το βιβλίο του, χωρίς πολιτικές παρεμβολές και ακαδημαϊκές προκαταλήψεις•- είναι η Iστορία που δεν εξαγοράζεται και δεν πουλιέται.
David Irving

Θεωρώ ότι ο πιο καλοντυμένος είναι εκείνος του οποίου το ντύσιμο δεν παρατηρούν οι άλλοι.
Anthony Trollope

Το μοναδικό καλύτερο πράγμα από το τραγούδι, είναι να τραγουδάς κι άλλο.
Ella Fitzgerald

Αν μιλάμε διαφορετική γλώσσα, τότε αντιλαμβανόμαστε έναν κάπως διαφορετικό κόσμο.
Ludwig Wittgenstein
______________________
Ολα αυτά τα ανακάλυψα σκαλίζοντας παλιά αρχεία στον υπολογιστή μου. Ελπίζω να βρείτε κάτι που να σας ταιριάζει!
Μεταξύ των επώνυμων σοφών, υπάρχουν και μερικοί σοφοί χρήστες του αρχαίου μοναδικού φόρουμ του παλιού Pathfinder. Κρίμα που χάθηκε...