Χορεύοντας με τους (υδραυ)λύκους!

- Φέρε τη βάνα βρε!
- ...
- Βρε φέρε μου κείνη τη βάνα!
- Μα...
- Φέρτη λέμε!
- Αφεντικό, αυτή δεν είναι βάνα...
- Και τι είναι ρε ζαγάρι;
- Βρύση!
- Α, έχεις δίκιο, είναι η βρύση που βγάλαμε.. γιατί δεν το λες τόσην ώρα; Βρες μια βάνα!
- Πού να τη βρω;
- Εκεί, στο κουτί με τα εργαλεία, αλλιώς να κατέβεις κάτ' στο αυτοκίνητο...

(ευτυχώς, υπήρχε βάνα στο κουτί με τα εργαλεία)

- Πιάσε μου μια μούφα!
- Από πού;
- Να, δεν τη βλέπεις; μπροστά σου είναι.. στα πόδια σου!
- Α, αυτό είναι μούφα...

(ο μικρός έμαθε τι εστί μούφα)

- Φέρε τώρα μια καμπύλη.. ή καλύτερα μια γωνία!
- Ορίστε.
- Αυτή είναι 16άρα βρε ζουλάπι! Την άλλη.. παραδίπλα.. μη σου χώσω καμμία!

(οκ και η γωνία)

- Δώσε ένα βε τώρα...
- ...
- Ενα βε σου λέω, βρε μπουμπούνα! ένα βε, δεν ξέρεις τί είναι βε;
- Οχι...
- Να, αυτό εκεί.
- Ορίστε αφεντικό.

(έμαθε και τι εστί βε)

- Το ταυ τώρα. Βάλε το ταυ και μέτρα από εκεί και πέρα. Πόσο είναι;
- 58 αφεντικό.
- Τι 58; Το μέτρο το κρατάς ανάποδα!
- Συγγνώμη... ένα και σσρανταδύο.
- Ετσι μπράβο! Μα δε σου κόβει βρε παιδί μου... δε βλέπεις τη διαφορά;
- Μα δεν πήγα σχολείο αφεντικό, δεν τά'παιρνα τα γράμματα...
- Ποτέ δεν είναι αργά, βρε μούργο.. (χαϊδευτικά το "μούργο") Δεν καταλάβαινες;
- Εγώ καταλάβαινα.. ο δάσκαλος δεν με καταλάβαινε.. Η αδερφή μου ξέρει!
- Τι να την κάνω την αδερφή σου; Να τη πάρω στη δουλειά;
- Εχουμε έναν που ξέρει γράμματα.. θέλω να πω..
- Να μη πεις τίποτα! Οταν δουλεύουμε δε μιλάμε!

(από τις 8:00 το πρωί ίσαμε τις δυομισι το μεσημερι παρακολουθούσα τον υδραυλικό να συνεργάζεται με το βοηθό του, αλλά... καλύτερα να χόρευα με τους λύκους! Ορθοστασία, δεν έβλεπα την ώρα να γυρίσω σπίτι να μπω στη μπανιέρα, να βγω φρέσκια και να γράψω αυτό το διάλογο)