Μάλιστα. Σήμερα είπα να γράψω επιτέλους και κάτι τι σοβαρό, αλλά δεν είμαι σίγουρη αν πράγματι θα βγει σοβαρό τελικά. Ας αρχίσω και θα διαπιστώσουμε μαζί το αποτέλεσμα...
Ξεκινάμε από τον όρο "πολίτης" και όχι "άνθρωπος", που είναι ευρύτερη έννοια και ίσως μας δυσκολέψει.
Περνάμε μετά στο "ως" που σημαίνει ότι ο πολίτης είναι δεδομένο πως αποτελεί το επόμενο, δλδ την "εκλογική μηχανή". Δεν λέμε "σαν" εκλογική μηχανή, οπότε θα παραλληλίζαμε τον πολίτη με μια μηχανή που δρα στις εκλογές -ψηφίζει, απέχει, ρίχνει λευκό, κλπ- αλλά με τη χρηση του πολίτη από τους υποψηφίους ως ένα μηχάνημα που θα τους αναδείξει ψηφίζοντας ή απέχοντας -με όποιο τρόπο.
Ο πολίτης δηλαδή, είναι μια εκλογική μηχανή. Δεν αμφισβητείται αυτό. Πάπαλα. Πάμε παρακάτω λοιπόν...
Ο Πολίτης, για να είναι εκλογική μηχανή, σημαίνει ότι είναι ένας συνειδητοποιημένος πολίτης -συνειδητοποιημένος άνθρωπος εξυπακούεται πως είναι, μια και ο όρος "πολίτης" αυτό ακριβώς σημαίνει.
Γιατί γράφω ότι είναι μηχανή; Επειδή ένα μηχάνημα είναι άψυχο, δεν χαρακτηρίζεται από συναισθηματισμούς, μικροϋπολογισμούς και μικρότητες γενικά, πράγματα τα οποία χαρακτηρίζουν ένα σκέτο "άνθρωπο". Ενας πολίτης δηλαδή, για να είναι καλός πολίτης πρέπει να είναι απόλυτα ψύχραιμος (και ψυχρός) όπως ακριβώς μια μηχανή. Αν τα καταφέρει να είναι έτσι, τόσο περισσότερες πιθανότητες υπάρχουν να εκλέξει πρόσωπα (δεν γράφω "κόμματα", αν προσέξατε) άξια να τον διοικήσουν.
Τα "κόμματα εξουσίας", τα κόμματα δλδ που έχουν συμφέρον να διατηρούνται εναλλασσόμενα (εδώ σκέφτηκα κάτι σχετικό με το... εναλλασσόμενο ρεύμα, αλλά θα πάμε μακριά αν το αναπτύξω!) στη εξουσια, δεν επιθυμούν ένα πολίτη συνειδητοποιημένο. Ούτε και τα ΜΜΕ, ούτε, ούτε... Κανείς που θέλει να αρπάξει και να κρατά τα "κουτάλια" της εξουσίας και της δύναμης δεν θέλει πολίτες συνειδητοποιημένους, για τούτο σε κάθε εκλογική αναμέτρηση (μεσαιωνική κονταρομαχία θυμίζει ο όρος!) αμολάνε διάφορα συνθήματα για "να πιάσουν τον παλμό του λαού" -μ.χ.*
Το "μ.χ." δεν πάει στο καημένο το λαό, σε μας δλδ, αλλά δείχνει πόσο ψηλά μας έχουν τοποθετήσει (περίπου 50 εκ, όσο η λεκάνη του W.C.) κι εμείς καμαρώνουμε σα γύφτικα σκεπάρνια όταν κερδίζει το "κόμμα μας", όπως ακριβώς πανηγυρίζουμε τη νίκη της "ομάδας μας" ή το δεκάρι του βλασταριού μας, λες και το κερδίσαμε εμείς, το παιδί έστρωσε κόλο στη καρέκλα και το πήρε!
Για το βλαστάρι, οκ, θα μεγαλώσει με αρχές και θα μας γηροκομήσει -ελπίζουμε- και για την ομάδα, πάει στο καλό, μας δίνει ψυχική ανάταση κι αυτό μας γλιτώνει από ένα ψυχίατρο τουλάχιστον... Αλλά για το κόμμα; Τι κάνει για μένα, για σένα, για το γείτονα, για το μπατζανάκη σου, για τον απλό πολίτη το κόμμα; Μονάχα άμα έχεις κουμπαριά με υποψήφιο δικαιολογείσαι να ψηφίσεις με υστεροβουλία, αλλά πάλι... ένας συνειδητοποιημένος πολίτης, ένας πολίτης/μηχανή είναι δυνατό να ψηφίζει με υστεροβουλία;
Σκέψου λοιπόν μια φορά φιλαράκι μου, σκέψου κι εσύ αγαπητέ/ή αναγνώστη/τρια και έχε νου καθαρό πριν πας στη κάλπη και απόφαση στη καρδιά. Να είσαι αποφασισμένος/η να ψηφίσεις όπως λεν "κατά συνείδηση", αυτό που σου λέει το λογικό σου και όχι οι λαϊκίζοντες που θέλουν τάχα "το καλό σου". Να ψηφίσεις χωρίς να σκέφτεσαι αυτά που θέλουν οι *άλλοι* να σκέφτεσαι.
-->> Ο Ελικας έχει ανεβάσει ένα εξαιρετικό άρθρο που εξηγεί μερικά πραγματάκια και παραθέτει 10 επιχειρήματα κατά της αποχής. Συνιστώ να το διαβάσεις προσεχτικά! :)
-->> Βεβαίως υπάρχει και Το τεστ του ενημερωμένου ψηφοφόρου, που βαζει μερικά πρακτικά ερωτήματα, στα οποία δεν ξέρω τι να απαντήσω. Δοκίμασε, αναγνώστη/τρια μου, αν είσαι καλός/ή στα μαθηματικά!
image from: antidrasex
____________________________
*(μ.χ.=μη χέσω)
Ξεκινάμε από τον όρο "πολίτης" και όχι "άνθρωπος", που είναι ευρύτερη έννοια και ίσως μας δυσκολέψει.
Περνάμε μετά στο "ως" που σημαίνει ότι ο πολίτης είναι δεδομένο πως αποτελεί το επόμενο, δλδ την "εκλογική μηχανή". Δεν λέμε "σαν" εκλογική μηχανή, οπότε θα παραλληλίζαμε τον πολίτη με μια μηχανή που δρα στις εκλογές -ψηφίζει, απέχει, ρίχνει λευκό, κλπ- αλλά με τη χρηση του πολίτη από τους υποψηφίους ως ένα μηχάνημα που θα τους αναδείξει ψηφίζοντας ή απέχοντας -με όποιο τρόπο.
Ο πολίτης δηλαδή, είναι μια εκλογική μηχανή. Δεν αμφισβητείται αυτό. Πάπαλα. Πάμε παρακάτω λοιπόν...
Ο Πολίτης, για να είναι εκλογική μηχανή, σημαίνει ότι είναι ένας συνειδητοποιημένος πολίτης -συνειδητοποιημένος άνθρωπος εξυπακούεται πως είναι, μια και ο όρος "πολίτης" αυτό ακριβώς σημαίνει.
Γιατί γράφω ότι είναι μηχανή; Επειδή ένα μηχάνημα είναι άψυχο, δεν χαρακτηρίζεται από συναισθηματισμούς, μικροϋπολογισμούς και μικρότητες γενικά, πράγματα τα οποία χαρακτηρίζουν ένα σκέτο "άνθρωπο". Ενας πολίτης δηλαδή, για να είναι καλός πολίτης πρέπει να είναι απόλυτα ψύχραιμος (και ψυχρός) όπως ακριβώς μια μηχανή. Αν τα καταφέρει να είναι έτσι, τόσο περισσότερες πιθανότητες υπάρχουν να εκλέξει πρόσωπα (δεν γράφω "κόμματα", αν προσέξατε) άξια να τον διοικήσουν.
Τα "κόμματα εξουσίας", τα κόμματα δλδ που έχουν συμφέρον να διατηρούνται εναλλασσόμενα (εδώ σκέφτηκα κάτι σχετικό με το... εναλλασσόμενο ρεύμα, αλλά θα πάμε μακριά αν το αναπτύξω!) στη εξουσια, δεν επιθυμούν ένα πολίτη συνειδητοποιημένο. Ούτε και τα ΜΜΕ, ούτε, ούτε... Κανείς που θέλει να αρπάξει και να κρατά τα "κουτάλια" της εξουσίας και της δύναμης δεν θέλει πολίτες συνειδητοποιημένους, για τούτο σε κάθε εκλογική αναμέτρηση (μεσαιωνική κονταρομαχία θυμίζει ο όρος!) αμολάνε διάφορα συνθήματα για "να πιάσουν τον παλμό του λαού" -μ.χ.*
Το "μ.χ." δεν πάει στο καημένο το λαό, σε μας δλδ, αλλά δείχνει πόσο ψηλά μας έχουν τοποθετήσει (περίπου 50 εκ, όσο η λεκάνη του W.C.) κι εμείς καμαρώνουμε σα γύφτικα σκεπάρνια όταν κερδίζει το "κόμμα μας", όπως ακριβώς πανηγυρίζουμε τη νίκη της "ομάδας μας" ή το δεκάρι του βλασταριού μας, λες και το κερδίσαμε εμείς, το παιδί έστρωσε κόλο στη καρέκλα και το πήρε!
Για το βλαστάρι, οκ, θα μεγαλώσει με αρχές και θα μας γηροκομήσει -ελπίζουμε- και για την ομάδα, πάει στο καλό, μας δίνει ψυχική ανάταση κι αυτό μας γλιτώνει από ένα ψυχίατρο τουλάχιστον... Αλλά για το κόμμα; Τι κάνει για μένα, για σένα, για το γείτονα, για το μπατζανάκη σου, για τον απλό πολίτη το κόμμα; Μονάχα άμα έχεις κουμπαριά με υποψήφιο δικαιολογείσαι να ψηφίσεις με υστεροβουλία, αλλά πάλι... ένας συνειδητοποιημένος πολίτης, ένας πολίτης/μηχανή είναι δυνατό να ψηφίζει με υστεροβουλία;
Σκέψου λοιπόν μια φορά φιλαράκι μου, σκέψου κι εσύ αγαπητέ/ή αναγνώστη/τρια και έχε νου καθαρό πριν πας στη κάλπη και απόφαση στη καρδιά. Να είσαι αποφασισμένος/η να ψηφίσεις όπως λεν "κατά συνείδηση", αυτό που σου λέει το λογικό σου και όχι οι λαϊκίζοντες που θέλουν τάχα "το καλό σου". Να ψηφίσεις χωρίς να σκέφτεσαι αυτά που θέλουν οι *άλλοι* να σκέφτεσαι.
-->> Ο Ελικας έχει ανεβάσει ένα εξαιρετικό άρθρο που εξηγεί μερικά πραγματάκια και παραθέτει 10 επιχειρήματα κατά της αποχής. Συνιστώ να το διαβάσεις προσεχτικά! :)
-->> Βεβαίως υπάρχει και Το τεστ του ενημερωμένου ψηφοφόρου, που βαζει μερικά πρακτικά ερωτήματα, στα οποία δεν ξέρω τι να απαντήσω. Δοκίμασε, αναγνώστη/τρια μου, αν είσαι καλός/ή στα μαθηματικά!
image from: antidrasex____________________________
*(μ.χ.=μη χέσω)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου