Είναι κάτι μέρες που είναι όλα τεντωμένα. Τα σκοινιά της μπουγάδας, οι διαθέσεις των ανθρώπων, τα νεύρα, τα μυαλά. Μετά, έρχονται οι χαλαρές μέρες όπου όλα μοιάζουν ζαχαρωμένα και χαρούμενα. Υστερα, ακολουθούν άλλες μέρες γεμάτες γεγονότα, όπου θέση δεν υπάρχει ούτε για τέντωμα ούτε για χαλάρωση και, απλώς, ο άνθρωπος παρατηρεί προσεκτικά -ίσως και με αγωνία. Τελικά, φτάνουν οι μέρες δράσης. Τώρα νομίζω ότι βρισκόμαστε ακόμα στο τσίτωμα, οι μέρες είναι ακόμα τεντωμένες.
2 σχόλια:
...αγαπημένη ροδιά νόμιζα πως ήμουν η μόνη που αντιλαμβάνεται το τσίτωμα! Έχω την αίσθηση πως δεν είναι απλώς όλα τεντωμένα (ειδικά οι άνθρωποι, στα πρόθυρα νευρικού κλονισμού!) είναι έτοιμα να σπάσουν! Κάποιοι έσπασαν και χάθηκαν για πάντα από τις ζωές μας! Από Σεπτέμβρη πάλι...
Να είσαι καλά κοριτσάκι, να περάσεις πολύ καλά! :)
Από Σεπτέμβρη λοιπόν...
Δημοσίευση σχολίου