Σελίδες

Δευτέρα 15 Μαρτίου 2010

"θετικα" και "αρνητικα" μηνυματα


Το πρόσφατο σύνθημα «Δεν θα πληρώσουμε εμείς την κρίση» εμένα μου φαίνεται πολύλογο και απολογητικό. Προϋποθέτει την πεποίθησή μου ότι, πράγματι, υπάρχει κρίση, ενώ αυτό που έχω στο νου μου είναι κάτι τι εντελώς διαφορετικό. Επειτα, είναι ένα μήνυμα που κατατάσσεται στα "αρνητικά" μηνυματα, μια και όχι μόνο περιέχει τη λεξούλα *ΔΕΝ* αλλά την έχει και πρώτη πρώτη!

Το ίδιο θα εξέφραζε πιο δυναμικά (νομίζω, γνώμη μου) το σύνθημα «Πληρώστε την κρίση σας!», που εννοεί ξεκάθαρα ότι αυτό που λέγεται και κυκλοφορεί ως *η κρίση* είναι ένα κατασκευασμα που δεν αποδέχομαι και που, αν τελικά υπάρχει, είναι κατασκεύασμα αλλονών και, οπωσδήποτε, δηλώνει την άρνησή μου με.. θετικό τρόπο! Δηλαδή, προτρέπω (αποφασιστικά και επιθετικά κιόλας) να πληρώσουν το μάρμαρο εκείνοι που το έσπασαν και, ταυτόχρονα, δηλωνω ότι δεν έχω καμμιά ανάμειξη στη ζημιά. Μάλιστα.

12 σχόλια:

Γιώργος Σαρρής είπε...

Δυστυχώς η κρίση δεν είναι εφεύρημα, είναι πραγματικότητα που ακόμα καθόλου δεν έχει δείξει το κυρίως θέμα της.Συμφωνώ για τα θετικά μυνήματα, αλλα το κύριο είναι να τους το πούμε κι αν δεν καταλαβαίνουν να τους το δείξουμε.Η αντίσταση δεν νομίζω πως είναι επιλογή μας.θα φανεί στην πορεία πως είναι μονόδρομος.Και το ζήτημα είναι για μένα όχι το αν θα μπούμε στα σκατά (που λέει κι ο Σουρής) αλλά όταν βγούμε αν θα έχουμε συνειδητά και στην πράξη επιλέξει εναν καλύτερο κόσμο.Αυτή είναι η μόνη επιλογή που μπορούμε να κάνουμε.Συγνώμη για την πολυλογία.Φιλικά Γ.Σ.

Glavkos είπε...

Συμφωνώ απόλυτα με την διάκριση που κάνεις. Τώρα αν υπάρχει η κρίση ή όχι και από που ήρθε και που θα φτάσει είναι μια μεγάλη συζήτηση.
Κατά την γνώμη μου η κρίση ήταν όλος αυτός ο αέρας (παραμύθιασμα ουσιαστικά) με τον οποίο ζούσαμε τα τελευταία χρόνια. Μια φούσκα δηλαδή που είναι άρχισε να ξεφουσκώνει και μπορεί στην χειρότερη να σπάσει.
Αυτή η γέννα , της μετάβασης στην νέα κατάσταση, θα είναι επώδυνη για τους πολλούς. Θα είναι όμως χειρότερη αν αυτοί οι πολλοί κάτσουν με τα χέρια σταυρωμένα.
Κάπως έτσι το σκέφτομαι εγώ...

Ζάχαρη είπε...

Ειχες ξαναγραψει για 'αναδιανομη΄.Αυτο ειναι ολο το ζητημα.Ητανε καιρος για αναδιανομη,σε αλλους φτωχειας και σε αλλους πλουτου.
Η σκηνη ετοιμαστηκε και πλασαριστηκε η κριση.
Αν ειχαμε υπερπαραγωγη προιοντων θα γινοτανε πολεμος.
Τωρα με τα χρηματιστηριακα εγινε χρεωκοπια.

ellinaki είπε...

Έχεις δίκιο στα περί συνθημάτων.

Δυστυχώς όμως, υπάρχει και μία αλήθεια στα ελληνικά οικονομικά της τελευταίας 20ετίας. Η κρίση είναι πραγματική και υπαρκτή. Το πλασματικό ήταν η πρόσκαιρη ευημερία πριν από την κρίση.

Όσο πιο γρήγορα το συνειδητοποιήσουμε αυτό σε συλλογικό επίπεδο, τόσο πιο μεθοδικά και σωστά θα το αντιμετωπίσουμε.

Rodia είπε...

~~Γιώργο Σαρρή,
φοβουμαι οτι ειναι ακομα ενα εφευρημα, οπως π.χ. η "τρομοκρατια"... Μακαρι να πεφτω εξω, αλλα το πραγμα ειναι πιο επικιδυνο (με περισοτερες παραμετρους απο οσες φαινονται, δλδ) απο μια οικονομικη κριση.

~~Γλαύκε,
θυμασαι το σουρεαλ διηγηματακι μου; χαχαχα

~~Ζάχαρη,
Νομιζω πως δεν ειναι μονο θεμα αναδιανομης πλουτου ή φτωχιας.. ειναι μια γενναια (ξεδιαντροπη καλυτερα!) προσπαθεια υποδουλωσης μεχρι και του τελευταιου ελευθερου ανθρωπου.
Νομιζω επισης, οτι αυτο που ζουμε ΕΙΝΑΙ πολεμος. Με θυματα που θα πεθαινουν "μονα τους" απο πεινα και δυστυχια.

~~ελληνακι,
Νομιζω οτι η κριση ειναι ενα κατασκευασμα μεσα στους κανονες του παιχνιδιου που οριστηκε απο τους εξουσιαστες να παιζουμε. Κατι σαν τη γατα με το ποντικι περιπου.
Το θεμα δεν ειναι να συνειδητοποιησει το ποντικι οτι απεναντι του υπαρχει γατα, αυτο το ξερει. Το θεμα ειναι να παψει να "παιζει" μαζι της και να βρει γρηγορα δρομο διαφυγης -εξω απο το παιχνιδι της!

ellinaki είπε...

Rodia,

...και πώς ακριβώς το κάνει αυτό το ποντίκι; Φεύγει από τη χώρα ή φαντασιώνεται ότι ζει σε μία άλλη χώρα που δεν έχει τους οικονομικούς δείκτες που "πλάθουν" οι "εξουσιαστές";

Rodia είπε...

ellinaki,

εχμ.. αμα το ηξερα, δεν θα το κρατουσα μυστικο!.. Προταση να το ψαξουμε μηπως βρουμε την απαντηση/λυση κανω.

Η Γαλλικη επανασταση π.χ. αλλαξε πολλους απο τους (παλιους, δεδομενους) κανονες. Αργοτερα, μπηκαν νεοι κανονες αισθητα ηπιωτεροι απο τους προηγουμενους, ετσι δεν ειναι;

Ενα αφελές ζητουμενο: Να νομοθετησουν οι κυβερνησεις για ελεγχο των τραπεζων και χρηματιστηριων. Τι λες;

Ζάχαρη είπε...

Μηπως να προσεχαμε τι ψηφιζουμε και τι αγοραζουμε-με τη ευρεια εννοια;
Οταν χανουν λεφτα τους ποναει.

Unknown είπε...

Rodia,

Η ιδέα δεν είναι κακή. Από τη στιγμή όμως που η παγκοσμιοποιημένη οικονομία είναι πλέον γεγονός, δεν ξέρω πόσο εύκολο είναι για οποιαδήποτε κυβέρνηση να πάρει τέτοιου είδους μέτρα.

Αν μη τι άλλο, τον 18ο αιώνα (μιας και αναφέρθηκες στη Γαλλική επανάσταση), η Γαλλία Πχ, δεν έδινε λογαριασμό σε κανένα για το οικονομικό της σύστημα, ούτε όφειλε να κάνει κάτι τέτοιο. Άρα αντίστοιχα και κάθε κοινωνικό αίτημα ήταν εφικτό εφόσον συνέβαινε εντός των συνόρων της Γαλλίας.

Rodia είπε...

Ζαχαρη, εννοειται. :)
..αλλα πώς εμποδιζεις μια νοικοκυρα με ισχνο βαλαντιο να ψωνισει π.χ. απο μεγαλοκαταστημα ξενης φιρμας που εχει μισες τιμες;
Θα πεις ισως οτι να ψωνισει απο ελληνικο κι ας παρει μονο τα απαραιτητα. Αυτο θα ελεγα και'γω.

Rodia είπε...

ellinakius, εκλατινιστηκες ή εισαι αλλο παιδακι; :Ρ

Απο τη στιγμη που η παγκοσμιοποιημενη οικονομια θελει να παει τη κοινωνια καμποσους αιωνες πισω, δεν το βρισκω καθολου αστοχο να της δωσει μιά η παγκοσμιοποιημενη κοινωνια και πολιτικη (μολις γινουν.. σωμα!) και να παει απο κει που ηρθε!

Εδω που τα λεμε, φταιει που η οικονομια βιαστηκε.. ετρεξε και προηγηθηκε στις εξελιξεις...
Φανταζομαι ωρες ωρες πως και στην εποχη των Φοινικων, των σουπερ εμπορων της εποχης εκεινης, κατι παρομοιο μπορει να συνεβαινε και παρηγοριεμαι.

ellinaki είπε...

@ Rodia

Το ίδιο παιδάκι είμαι, αλλά κατά λάθος είχα άλλο λογαριασμό ενεργό :S

Το θέμα/πρόβλημα όμως, είναι ότι κατά κανόνα η παγκοσμιοποιημένη κοινωνία δεν θέλει να διώξει την παγκοσμιοποιημένη αγορά. Αυτό βέβαια είναι εν μέρει σωστό, γιατί οι ασθενέστεροι λαοί πάνω στους οποίους πατάει η ευημερία των άλλων, δεν είναι και πολύ ευχαριστημένοι.

Αυτό που θέλω να πω είναι ότι όταν θέλουμε έναν καλύτερο κόσμο, θα πρέπει να ξέρουμε και πως θα τον πετύχουμε, δουλεύοντας με ρεαλιστικά εργαλεία που λαμβάνουν υπόψη την πραγματικότητα. Και η πραγματικότητα, όσο τραγική και αν είναι, περιλαμβάνει μία κοινωνία που έχει αποβλακωθεί από την κατανάλωση και το φτηνό σόου.

Φωνάζοντας απλά ότι αυτό είναι λάθος, δεν στρέφει περισσότερους με το μέρος του "σωστού". Θα πρέπει να βρεθεί ο τρόπος όπου οι "λάθος" συνειδητοποιούν τα "λάθη" τους και πράττουν ανάλογα.

Πάντως, ειδικά για το θέμα της Ελλάδας, θεωρώ ότι το προϊόν της κρίσης είναι καθαρά ελληνικό, που απλά έφαγε ένα ταρακούνημα από τη διεθνή κατάσταση.