Τα δέντρα ανθίζουν στην Ομόνοια, ναι, και στην Ομόνοια έχει δέντρα που ακολουθούν το ρυθμό της Ανοιξης.
Σουρουπώνει στην Ομόνοια και το σούρουπο είναι ένα γλυκό ανοιξιάτικο σούρουπο. Οπως παντού, έτσι και στην Ομόνοια.
Ο ήλιος δεν φαίνεται πια, έχει αφήσει την πορτοκαλιά του αχλύ πάνω από τα καλώδια των τρόλεϋ και πάει να κοιμηθεί στα βάθη της Αγ. Κωνσταντίνου.
Στην Ομόνοια, ο ήλιος βασιλεύει πίσω από τις πολυκατοικίες.
Το καινούργιο ταψί που ορίζει την πλατεία, έπαψε να τσουρουφλάει.
Αύριο πάλι θα ξαναξεροτηγανιστούμε εκεί, στην Ομόνοια, πεζοί περαστικοί και μόνιμοι κάτοικοι ταψίου και πέριξ.
Αύριο, η μέρα θα ξημερώσει χωρίς πολλές ευαισθησίες, άγρια και θορυβώδης.
Το σούρουπο, λες και οι ήχοι μαλακώνουν στην Ομόνοια.
Είναι το μάτι που υπερισχύει της ακοής, δίνει μεγαλύτερη σημασία ο περαστικός στην εικόνα και ο τσιριχτός ήχος των αυτοκινήτων περνά ξώφαλτσα από τα αυτιά του.
Μαγεύτηκα και'γώ και τράβηξα αυτές τις φωτογραφίες για να μαγευτούν κι άλλοι, να δουν την Ομόνοια με τα μάτια μου -αν αυτό είναι δυνατό!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου