Επιστολή προς βουλευτές* του ΔυΝάσΤη

Αγαπημένοι μου βουλευτές,

Αναγκάζομαι να σας γράψω εκ μερους των πολιτων αυτης
της χωρας, επειδή διαπιστώνω ότι η οικονομία που κάνατε
στη σκέψη -στο βουλεύεσθαι, δηλαδη- μας έβλαψε και ζητουμε
επανόρθωση, γιατί εμεις ψηφίζαμε βουλευτές για να
σκέφτονται για λογαριασμό μας, μια και αφιερώνουμε το
χρόνο μας στην εργασία και δεν μένει χρόνος για σκέψη.
Με αυτό το σκεπτικό σας εμπιστευομαστε καθε τέσσερα
(ή και λιγοτερα) χρόνια να μας αντιπροσωπευετε στα
διαφορα φόρα, να φροντίζετε για το καλο το δικο μας,
της χωρας όπου κατοικουμε και όλων των συμπατριωτών μας.

Επρεπε να φτάσει ο κόμπος στο χτένι, που λενε, για να
καταλαβουμε οτι εσεις σκεφτοσαστε για το καλο το δικο σας
και μονο και μας τους υπολοιπους μας ειχατε στα "υπολοιπα",
στα ρετάλια δηλαδή, μαζί με ολοκληρη τη χώρα μας.

Για τούτο, αγαπημένοι μου βουλευτές, δεν σας χρειαζομαστε
πλέον. Αυτοακυρωθηκατε για! Τώρα μας φέρατε ξενους να
μας διαφεντέψουν, όχι να σκεφτουν για λογου μας, για το
καλό μας, αλλά για να μας εξαφανίσουν, να μας εξοντώσουν,
οπότε, γιατί να σας πληρώνουμε; Για να μας φέρετε κι άλλους;

Εσεις κανατε οικονομία στη σκέψη τοσα χρονια και τωρα
ζητάτε να κανουμε οικονομία παντού: στο φαγητό, στα ρούχα,
στη διασκεδαση, σε ολα οσα σημαινουν ζωή. Δεν σκεφτηκατε
το αυτονόητο, οτι μας οδηγείτε στο θάνατο. Οπότε, γιατι
να σας εμπιστευτουμε πια; Πηγαινετε σπιτια σας να σωσετε
το κεφαλι σας και αφηστε μας να πεινασουμε μονοι μας.

Ετσι κι αλλιως, πεινασμενοι ειμαστε εδω και παρα πολλα
χρονια. Πεινασμενοι για δικαιοσυνη, πεινασμενοι για
ανθρωπινα δικαιωματα, πεινασμενοι για αξιοκρατια.

Μας κοροϊδέψατε μια, μας κοροϊδέψατε δυο, τρεις, πεντε,
δέκα, δεκαπέντε, αλλά τώρα μπάστα! Δεν πάει αλλο λεμε.
Ο γάϊδαρος του Χοτζα μολις εμαθε να μη τρωει ψοφησε και
δεν θελουμε να του μοιασουμε. Αρνουμαστε να μαθουμε να
μη τρωμε καθολου, αρνουμαστε να ψοφησουμε.

Οπως θα φευγετε, πάρτε μαζι το ΔΝΤ σας, τη φιλεναδα σας
τη κυρια Μερκελ, το ευρω σας και την Ευρωπη του Μάαστριχτ.
Εμεις αλλη Ευρωπη ποθήσαμε, την Ευρωπη των λαών, μια
Ευρωπη πανηγυρι για ολους και οχι μοναχα για τους
χαραμοφάηδες. Μια Ευρωπη των πολιτισμών και των ταξιδευτών
και οχι μια Ευρωπη των μουσειων και των κρουαζιεροπλοιων
υψηλων εισοδηματων. Μια Ευρώπη που φερνει χαρα στους λαους
της και οχι μια Ευρωπη που φερνει μισος, φθονο, δυστυχια,
πεινα και απαξιωση.

Δεν νοιωθουμε καθολου περηφανοι που ανηκουμε στην Ευρωπη,
για τουτο ή καντε κατι να (ξε)φυγουμε απο τα νυχια της,
ή φυγετε και αφηστε να διωξουμε μοναχοι μας τους ΔυΝασΤες.
Τα καταφεραμε και παλιοτερα, με το ΟΧΙ που ηταν του λαου
και οχι του δικτατορα. Εκεινος το ειπε επειδη ενοιωσε πως
δεν μπορουσε να κανει διαφορετικα, αν δεν το ελεγε θα τον
ετρωγε η μαρμάγκα.

Εσεις, αγαπημενοι μου βουλευτες, γιατι δεν μπορειτε να
το πειτε; Επειδη εχουμε Δημοκρατια; Ειναι τρομακτικο,
μια Δημοκρατια να μη μπορει να υπερασπισει το λαο που την
εκλεγει, τοσο οσο μια επιβεβλημενη δικτατορια...

Μας φοράτε με το ζόρι ένα στενό κορσέ, να μη μπορουμε
να παρουμε ανασα, και ζητατε να το χρυσοπληρωσουμε κιολας.
Εμεις, βλεπουμε πως οδηγουμαστε σε Παγκοσμια Δικτατορια,
εσεις, που εργο σας ειναι να σκεπτεσθε, γιατί δεν το βλεπετε;

Αυτά είχα να σας γραψω, αγαπημενοι μου, και αν σας εμεινε
λιγος χωρος στο μυαλο για σκεψη, σκεφτειτε τα. Στην ανάγκη,
διώξτε καμποσους αριθμους μεσα απο το μυαλο σας, για χαρη
των ανθρωπων που σας εμπιστευτηκαμε και σας ψηφιζαμε τοσα
χρονια.

Με τιμη,

η πολιτις (οσο αντεξω να ζησω) Ροδια

____________________________
* Προς ελληνες βουλευτές, εννοείται, αλλά και μια γενικευση
σε διεθνες επιπεδο δεν θα με χαλαγε...

ΥΓ. (προς τους βουλευτες της κυβερνησης)
Γνωριζουμε καλα τον τροπο με τον οποιο εφτασαν τα πραγματα
ως εδω. Το ζητουμενο ήταν (οταν σας δωσαμε τη πλειοψηφια στις
εκλογες) να ανατρεψετε τη πορεια τους σε οφελος και οχι σε
βαρος μας. Να ζητησετε απο την ΕΕ νεους κανονες που ωφελουν
τους λαους της Ευρωπης και οχι μονο τους επιχειρηματιες της.
Γιατι δεν το πραξατε; Θα το πραξετε; Πότε; Οταν δεν θα υπαρχει
λαος να υπερασπιστειτε; Οταν δεν θα υπαρχει καν χωρα; Αν η
προηγουμενη κυβερνηση εκανε τα ιδια που κανετε εσεις τωρα,
θα συμφωνουσατε;