Ο ΕΛΕΦΑΝΤΑΣ

(ανταπόκριση από το μέτωπο των παραδόξων)

Ειδοποιήθηκα να πάω να παρατηρήσω ένα παράξενο φαινόμενο: Εναν ελέφαντα τεράστιο που, κατά τα φαινόμενα, θα περάσει κι από τη χώρα μας.

Πήγα σε ένα λιβάδι κοντά στα σύνορα για να τον δω. Ετοίμασα το μικρόφωνό μου και τη φωτογραφική μου μηχανή. Δεν περίμενα και πολύ, ώσπου...

Ο ελέφαντας φαίνεται να έρχεται. Είναι ακόμα μακριά. Πολύ μακριά. Βαδίζει στο χωματόδρομο. Εχει βρέξει και ο δρόμος είναι λασπωμένος. Δεξιά κι αριστερά, χωράφια. Ο ελέφαντας πλησιάζει. Μετά τη βροχή, η ατμόσφαιρα είναι καθαρή. Η ορατότητα εξαιρετική. Φαίνεται καθαρά ότι πρόκειται για ελέφαντα. Αν και το χρώμα του είναι λασπουδερό, ίδιο με αυτό του χωματόδρομου, ξεχωρίζει καθαρά. Από τον όγκο του. Είναι ένας τεράστιος ελέφαντας. Οσο πλησιάζει, τόσο νομίζει κανείς ότι ορθώνεται ο δρόμος προς τον ουρανό. Τόσο ψηλός, τόσο ογκώδης ελέφαντας είναι. Είναι ακόμα αρκετά μακριά. Μπορεί και δέκα χιλιόμετρα. Αρχίζει να ακούγεται το βαρύ του βήμα που θρυμματίζει τις πέτρες. Περπατάει κυματιστά, σα να γλυστράει κάπως. Ισως να οφείλεται στη λάσπη το ελαφρύ λίκνισμα. Πλησιάζει κι άλλο. Τώρα ανεμίζει που και που την προβοσκίδα του. Σαν εκκρεμές. Δεξιά - αριστερά, δεξιά - αριστερά. Τώρα στέκεται. Απλώνει τα πελώρια αφτιά του και μοιάζει με τεράστιο πτηνό, σαν όρνιο έτοιμο να πετάξει. Σηκώνει την προβοσκίδα ψηλά, προς τον ουρανό. Ακούγεται η απειλητική κραυγή του. Σαν καραμούζα και σαν σάλπιγγα. Αρχίζει τώρα να περπατά με γρήγορο ρυθμό. Τρέχει σχεδόν, ανεμίζοντας την προβοσκίδα. Η γη τρέμει. Λάσπες τινάζονται δεξιά - αριστερά. Η γη τρέμει κάτω από τα πόδια του. Ο γδούπος των βημάτων σπάει τύμπανα. Μπουμ μπουμ μπουμ!

Φράζω τα αφτιά μου με ωτοασπίδες. Δεν αντέχω τόσο θόρυβο. Ξαπλώνω στο χορτάρι για να μη πέσω, τόσο πολύ τρέμει η γη. Ο ελέφαντας περνάει από μπροστά μου. Ο όγκος του σκεπάζει τον ήλιο. Ισαμε μια δεκαόροφη πολυκατοικία ψηλός. Το λασπουδερό του δέρμα τρέμει. Κυματίζει. Περνά αρκετή ώρα μέχρι να ξεσκεπαστεί ο ήλιος. Ο ελέφαντας τώρα απομακρύνεται. Δεν τόλμησε κανείς να τον εμποδίσει. Γιατί άλλωστε; Ο ελέφαντας είναι ακίνδυνος. Εφυγε τώρα πια. Πέρασε. Ενας ελέφαντας πέρασε. Ενας τεράστιος ελέφαντας. Φαίνεται τώρα η ουρά του να ανεμίζει δεξιά - αριστερά. Από πίσω είναι λιγότερο τρομερός. Μάλλον αστείος είναι τώρα που τρέχει φεύγοντας. Σαν μια τεράστια μπάλλα με χοντρά πόδια. Τόσο αστείος. Ο θόρυβος εξασθενεί. Βγάζω τις ωτοασπίδες και σηκώνομαι όρθιος. Ο ελέφαντας φαίνεται τώρα σαν μια μικρή κουκίδα πάνω στο χωματόδρομο, ανάμεσα στα βουνά. Από πού να ερχόταν και πού να πηγαίνει τάχα; Τι με νοιάζει; Φτάνει που δεν σταμάτησε εδώ. Κι αν σταμάταγε, τι θα έκανε; Ο ελέφαντας είναι ένα ακίνδυνο ζώο. ΟΥΦΦΦ!

-->> πρωτη αναρτηση εδω: -->>
http://rodiat3.blogspot.com/2006/02/blog-post_08.html