Βρωμαίος και Αυγουλιέττα (του Ανσέξ Πυρ)

Σκηνή Α'

Βρ. Αυγουλιέττα σ' αγαπώ

Αυγ. Και'γώ Βρωμαίε.. αν και τη μπόχα σου δεν αντέχω..

Βρ. Κάτι θα γίνει για τη μπόχα γλυκειά μου.. μάλλον είναι θέμα διατροφής..

Αυγ. Τι έφαγες σήμερα;

Βρ. Μα.. όπως κάθε μέρα.. Ζγαν..

Αυγ. Απόφευγε το Ζγαν.. γενικά τα αλλαντικά βλάπτουν..

Βρ. Μα δεν είπα παστουρμά.. Ζγανάκι αγνό..

Αυγ. Αυτό μας έλειπε να τρως και παστουρμά! (έξαλλη)

Βρ. Οχι καλή μου, όχι, ΠΟΤΕ ΠΑΣΤΟΥΡΜΑ! (γονατίζει)

Αυγ. Ούτε ξανά Ζγαν! (επιτακτικά)

Βρ. Ούτε.. ούτε.. (δακρύζει)

Αυγ. Μόνο αν είναι να πεθάνουμε θα φάμε μαζί Ζγαν..

Βρ. Ναι, καλή μου, ναι.. μόνο για θάνατο.. με μια κονσερβούλα..

Αυγ. Απροπό.. Τι λες; Πεθαίνουμε για την αγάπη μας;

Βρ. Πότε; Τώρα; (έντρομος)

Αυγ. Εμ; Πότε; Αύριο θα είναι αργά.. θα μας χωρίσουν οι δικοί μας που όλο πλακώνονται στο ξύλο.. Εχεις κανα Ζγαν πρόχειρο;

Βρ. Ναι.. εδώ το έχω..

Αυγ. Πονηρούλη! Και μόλις υποσχέθηκες..

Βρ. Ε.. το φύλαγα για την περίπτωση που..

Αυγ. Ξέρω ξέρω.. Θα πεθάνουμε μαζί μωρό μου.. ε;.. (δακρύζει)

Βρ. Ναι αγαπούλα μου.. ναι.. (την αγκαλιάζει τρυφερά)

Αυγ. Αχ, Βρωμαίε Βρωμαίε.. το μαύρο χώμα μας καλεί..

Βρ. Το ακούω.. Αλλά.. που έβαλα το ανοιχτήρι; (ψάχνει στις πτυχές του ρούχου του)

Αυγ. Στο καπέλο σου καλέ μου! Εκεί δεν το βάζεις πάντα;

Βρ. Ναι.. Φτου! Πάλι αφηρημένος.. (βγάζει το καπέλο και βρίσκει το ανοιχτήρι)

Αυγ. Ελα, δώσ' μου μια μπουκιά.. (ανοίγει το στόμα)

Βρ. Ελα.. φάε και συ.. είναι πολύ νόστιμο αν και δηλητηριασμένο..

Αυγ. Ναι το άτιμο! Νο-στι-μώ-τα-το! Μιαμ μιαμ.. και πώς βρωμάει!..

Βρ. Οχι και βρωμάει.. η ανάσα σου βρωμάει σαν κλούβιο αυγό! Που θα προσβάλλεις το Ζγαν μου!

Αυγ. Πφφφ.. εσύ και το Ζγαν σου! Βρωμερό υποκείμενο!

Βρ. Ετσι ε; Τώρα είμαι υποκείμενο! Για να σου πω κυρά μου..

Αυγ. Τώρα έγινα κυρά σου; Δεν είμαι η αγαπούλα σου πια;

Βρ. Δε σηκώνω εγώ βρισίδια! (στριτζώνεται)

Αυγ. Υποκείμενο της αγάπης μου ήθελα να πω.. (απολογητικά)

Βρ. Μήπως ήθελες να πεις αντικείμενο..; (συμβιβαστικά)

Αυγ. Ναι.. τι αντικείμενο τι υποκείμενο.. στο συντακτικό θα κολλήσουμε;

Βρ. Αααα.. θα τα πάρω στο κρανίο! Αγράμματη! (έξαλλος)

Αυγ. Θέλω να πεθάνω! Αφού δεν πήγα σχολείο! Γιατί με υποτιμάς;

Βρ. Αχ! Ξέχασα ότι στην εποχή μας τα κορίτσαι είναι υποτιμημένα.. σόρρυ..

Αυγ. Δώσε κι άλλο Ζγαν.. Θυσιάζομαι για την αγάπη μου και για τη θέση της γυναίκας.. (ηρωϊκά)

Βρ. Ναι.. θυσιάσου θυσιάσου.. όλο θυσίες εσείς οι γυναίκες.. άμα πια..

Αυγ. Με βάζεις με όλες τις γυναίκες; Δεν είμαι ξεχωριστή για σένα;

Βρ. Ωχ! Αρχισε την κλάψα πάλι.. (στο κοινό)

Αυγ. Τι μουρμουρίζεις πάλι; Δεν έχεις το θάρρος να το πεις κατευθείαν; Δειλέ!

Βρ. Τίποτα καλή μου..
..Φαντάσου να την παντρευόμουνα.. τι κρεββατομουρμούρα γλυτώνω με το φαρμάκι! (στο κοινό)

Αυγ. Πάλι μουρμουρίζεις; Τι λες, τι σκέφτεσαι που δεν έχεις το θάρρος να μου το πεις;

Βρ. Το Ζγαν καλή μου.. άρχισε να επιδρά.. Ωχ! η κοιλίτσα μουουου..

Αυγ. Αγκάλιασέ με Βρωμαίε.. Σφιχτά.. Οχι τόσο σφιχτά! Δεν αντέχω τη μπόχα!
..Γιατί δεν μπανιαριστήκαμε πριν αυτοκτονήσουμε; Κι έχω ψωνίσει ένα σπέσιαλ αφρόλουτρο με αυγό.. (στο κοινό)

Βρ. Η ανάσα σου βρωμάει Αυγουλιέττα μου.. τα είπαμε αυτά.. ωχ ωχ ωχ..

Αυγ. Ωχ.. Βρωμαίε σε αφήνω.. ωχ ωχ ωχ.. πονάωωωωω...

Βρ. Αφησέ με καλή μου.. άφησέ με να πεθάνω με την ησυχία μου..

Αυγ. Σε αφήνω Βρωμαίε.. σε αφήνω.. η ψυχή μου σε αφήνει.. πετάωωω.. (πέφτει νεκρή σπαρταρώντας)

Βρ. Βρε λες να έχει στ' αλήθεια φαρμάκι το Ζγαν μου; (μυρίζει το άδειο κουτί)
..Καταραμένο Ζγαν! (πέφτει νεκρός απότομα)

Αυγ. Βρωμαίε.. (ανασηκώνεται) Βρωμαίε αγαπημένε μου.. τι έπαθες; Είχες βάλει στ' αλήθεια φαρμάκι;
..Εγώ για πλάκα το έκανα πως πεθαίνω.. (στο κοινό)
ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟ ΖΓΑΝ!!! (κραυγάζει, κόβει το λαιμό της με το κονσερβοκούτι και πέφτει πάνω του)

Βρ. (σηκώνεται με χάρη) Αμάν πια! Επιτέλους, την ξεφορτώθηκα!
(σπρώχνει το πτώμα απο πάνω του)
Πφφφ με γέμισε αίματα το παλιοκόριτσο.. (στο κοινό)

Σκηνή Β'

Η Αυγουλιέττα με ένα παχύ επίδεσμο στο λαιμό κάθεται πλάτη στο κοινό.


Βρ. Ελα Αγαπημένη, γύρνα να φας το αυγουλάκι σου..

Αυγ. Οχι, όχι, όχι! (με πείσμα)

Βρ. Αφού σου λέω.. θα κάνει καλό στο λαιμουδάκι σου..

Αυγ. Οχι, όχι, όχι! (ελαφρύτερο πείσμα)

Βρ. Το φύλαγα σαράντα μέρες και θα είναι αρκετά κλούβιο.. άκου.. (κουνάει το αυγό στο αφτί της χωρίς να γυρίσει να τη δει)

Αυγ. Οχι.. Αλλά.. γιατί όχι; (στρέφει απότομα, στρέφει και ο Βρωμαίος και τώρα κάθονται πλάϊ πλάϊ)

Βρ. Αχ! Επιτέλους γλυκειά μου.. με συχώρεσες; (με αγωνία)

Αυγ. Γιατί.. τι έκανες για να ζητάς συχώρεση καλέ μου; (αρπάζει το αυγό)

Βρ. Μα.. ο λαιμός σου..

Αυγ. Μόνη μου τον έκοψα βρε! Ξέχασες; (σπάει το αυγό)

Βρ. Ναι, αλλά βοήθησα κι εγώ.. δυστυχώς..
..Γιατί δεν πέτυχε την καρωτίδα θεέ μου; (στο κοινό)

Αυγ. Μμμμμ.. ωραίο αυγουλάκι! Δε μυρίζει όμως αρκετά.. επειδή μάλλον είναι παραβρασμένο.. λες;..

Βρ. Πού να ξέρω.. Ρώτα με για αλλαντικά.. για Ζγαν.. για φουαγκρά..

Αυγ. Επίτηδες το παράβρασες για να με πικάρεις! Αυτή είναι η μόνη αλήθεια.. (κλαίει με λυγμούς)

Βρ. Τώρα τι της λες; (στο κοινό)

Aκούγεται μια πορδή και μπαίνει στη σκηνή ένας ωραίος νέος.

Αυγ. Βρωμαίε! Πάλι κλάνεις; Ξανάφαγες Ζγαν; (θυμωμένα)

Βρ. Οχι καλή μου.. Μόνο φουαγκρά τρώω πλέον..

Αυγ. Τότε τι βρώμα είναι αυτή; Ακουσα και τον ήχο! (με βεβαιότητα)

Βρ. Κι εγώ κάτι άκουσα.. Α! Να.. κάποιος έρχεται.. μάλλον ο δράστης..

Αυγ. Αποκλείεται! Ενα τόσο ωραίο παληκάρι.. Α-πο-κλεί-ε-ται!!!

Βρ. Κι όμως.. απο κάτι τέτοια παληκάρια να φοβάσαι..
..πού βρέθηκε πάλι αυτός; Eίναι ο προμηθευτής του Ζγαν. (στο κοινό)

Αυγ. Γιατί; Τον ξέρεις μήπως;

Βρ. Οχι, όχι, κατηγορηματικά όχι!

Αυγ. Καλά.. σε πιστεύω.. αλλά γιατί σε κοιτάζει τόσο επίμονα;

Βρ. Μπορεί να ζητιανεύει.. μπορεί να πουλάει τίποτα.. να ρωτήσω;

Αυγ. Αχ ναι, ρώτησέ τον..

Πλησιάζει ο Βρωμαίος τον ωραίο νεανία.

Βρ. Γκουχ, γκουχ.. ωραία μέρα σήμερα..

Ωρ. Μάλιστα κύριε..

Βρ. Εχω την τιμή να συστηθώ: Βρωμαίος.

Ωρ. Ωραίος.

Βρ. Το βλέπω..

Ωρ. Κι εγώ.. το μυρίζω.. Κάνε πιο κει χριστιανέ μου..
..Πουφ.. (στο κοινό)

Αυγ. Αχαχαχα.. δεν είμαι η μόνη που είμαι ευαίσθητη σε οσμές.. (γελάκι)

Βρ. Τώρα τι θέλεις; Να προσβληθώ; Αμ δε..

Αυγ. Για πλησιάστε νέε μου.. να σας μυρίσω..

Πλησιάζει ο ωραίος νέος.

Αυγ. Μμμμμ.. ωραία μυρωδιά.. παρ' όλη την πορδή.. τι τρώτε συνήθως; Και.. συγγνώμη αν σας προσβάλλει η ερώτησή μου..

Ωρ. Μα όχι αγαπητή δεσποσύνη.. δε με προσβάλλετε.. πώς να προσβάλλει ένα όμορφο άνθος την κοπριά;.. (με άπειρη ευγένεια)

Αυγ. Απαντήστε τότε παρακαλώ.. τι τρώτε;..

Ωρ. Ζγαν και μόνο Ζγαν αγαπητή μου..

Αυγ. Ζγαν;;; (με απορία)

Ωρ. Ναι, Ζγαν.. δεν το γνωρίζετε το προϊόν;

Αυγ. Πως.. πως.. αλλά νόμιζα ότι στο Ζγαν οφείλονται οι βρωμερές..

Ωρ. Οχι.. το Ζγαν δεν έχει να κάνει.. η μυρωδιά παίρνει γραμμή απο τον οργανισμό.. Πολλοί πίνουν κολώνια και κλάνουν μέντες..

Αυγ. Πόσο δίκιο έχετε.. δεν το είχα σκεφτεί έτσι.. Παραμάνα! (φωνάζει την παραμάνα της που εμφανίζεται αμέσως)

Παρ. Φωνάξατε κυρία;

Αυγ. Ναι, σε φώναξα να μου πεις αν εξακολουθείς να πίνεις κολώνια.

Παρ. Ναι.. δε βρίσκω κάτι άλλο πρόχειρο.. συγγνώμη..

Αυγ. Ευχαριστώ, δε σε χρειάζομαι άλλο.
..γι αυτό μυρίζει μέντα.. (στο κοινό)

Η Παραμάνα φεύγει αθόρυβα.

Βρ. Τώρα Αυγουλιέττα μου, να συνεχίσουμε την κουβεντούλα μας;

Αυγ. Οχι με σένα πλέον Βρωμαίε.. προτιμώ τον Ωραίο νεανία.. Φέρε το σκαμνάκι πιο κοντά νέε μου..

Βρ. Γυναίκες.. (στο κοινό)

Αυγ. Είπες τίποτα καλέ μου;

Βρ. Εγώ; Οχι.. όχι.. (βλέπει το νέο που ψάχνει για σκαμνάκι) Εκεί.. στη γωνία είναι τα σκαμνάκια! (του φωνάζει)

Αυγ. Μα ελάτε ελάτε! Είμαι πολύ περίεργη για σας!

Ωρ. Τι άλλο θέλετε να μάθετε για μένα; (κάθεται στο σκαμνάκι πλάϊ της)

Αυγ. Ολα! Τι ώρα ξυπνάτε, τι ώρα κοιμάστε, τι τρώτε.. όλα!

Ο ωραίος νέος σκύβει στο αφτί και της ψιθυρίζει διάφορα, ενώ η Αυγουλιέττα σιγογελά γαργαριστά.

Βρ. Και.. αν θέλω το πιστεύω ότι αυτός δεν της βρωμάει.. Γυναίκες.. (στο κοινό)

**ΑΥΛΑΙΑ**
(αλλά μπορεί και να συνεχιστεί)

_____________
ΣΗΜ. αφιερωμενο εξαιρετικα στο καρναβαλι
πρωτη αναρτηση -->>
http://rodiat3.blogspot.com/2006/04/blog-post_22.html