Αναζητουμε ηρωες στο παρελθον, αλλα δεν χρειαζονται σημερα Λεωνιδες και Κολοκοτρωνηδες να σωσουν/προστατεψουν/φυλαξουν πολιτισμο, χωματα και κορμια. Σημερα πολιτισμος σημαινει μοιρασμα, διαχυση, εξαπλωση, και χρειαζονται ηρωες που θα απελευθερωσουν τη σκεψη μας. Οι ηρωες αυτοι δεν φορουν περικεφαλαια και δεν κρατουν ξιφη και λιανοτουφεκα. Τα υπεροπλα του αφανισμου σκονταφτουν στην ανθρωπινη σκεψη, για τουτο τετοιοι ηρωες ειναι απαραιτητοι και δεν βρισκονται μακρια, ουτε σε τοπο, ουτε σε χρονο. Βρισκονται κοντα μας, διπλα μας, γυρω μας, μπροστα μας. Ας μαθουμε να τους αναγνωριζουμε, να ακολουθουμε δρομους που ανοιγονται για χαρη μας... -->> μου αρεσε αυτο το βαρυγδουπο που εγραψα στο προηγουμενο ποστ και το ξαναγραφω εδω περα -μπορει να το επαναλαβω και αλλου, αν εξακολουθησει να μου αρεσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου