Η τελική πλύση

Μαζεύτηκαν πολλά άπλυτα, το ρεύμα κομμένο, το σαπούνι ελάχιστο, τι να κάνει κι η νοικοκυρά.. έβαλε τα μεγάλα μέσα! Κατέβασε απο τη σοφίτα την αρχαία συσκευή πλυσίματος της προ-προ-γιαγιάς της, ξετρύπωσε και τη τσίγκινη λεκάνη την προπολεμικιά κι έβαλε μπρος. Φόρεσε και μια ποδιά που είχε ράψει η γιαγιά της στο μάθημα των οικοκυρικών πάλαι ποτέ και ξεκίνησε να αναδεύει το νερό με τα ρούχα. Πρώτα έβαλε τα σώβρακα να μουλιάσουν και, αμέσως μετά, έβαλε τα πατσαβούρια και τα τσόλια όπου σκουπίζουν τα παπούτσια. Σεντόνια, πετσέτες, σε επόμενη φάση, μη τα μπερδέψει με τα παμβρώμικα. Τα ασπρόρουχα -πυτζάμες, νυχτικά και κομπινεζόν- πλύσιμο στο χέρι με αλυσίβα και λουλάκι, καθότι λευκά. Το θέμα είναι να πετύχει η μπουγάδα, για τούτο ανακατεύει κι ανακατεύει διαρκώς, ρίχοντας λοξές παρακλητικές ματιές προς το υπερπέραν μηπως τη βοηθήσει κάνας άγιος ή προφήτης να είναι αυτή η πλύση η τελική.

Μόλις τελειώσει τη μπουγάδα, λέει να πάει για κάνα κουρεματάκι στην κομμώτρια της γειτονιάς. Παίρνει φτηνά και κουρεύει τέλεια, λέμε. Την προηγούμενη φορά, που πήγε για κούρεμα και μιζ-αν-πλί με τη φιλενάδα της, έφυγε τρέχοντας γιατί η κομμώτρια ήταν κάπως νευρική και μαζί με το μαλλί πήρε κι ένα κομματάκι από το δέρμα του κρανίου της φιλενάδας. Κατόπιν την έλουσε και όλα εντάξει, η πληγή έκλεισε σε λίγα χρόνια. Η νοικοκυρά μας όμως δεν μπορεί να δώσει κι άλλη αναβολή στον εαυτό της. Η οικογένεια δεν αντέχει πλέον το απαρχαιωμένο μαλλί της και, προκειμένου να τη διώξουν από το σπίτι, τι να κάνει; θα πάει να κουρευτεί, να γίνει άνθρωπος. Τότε, ίσως να της ψωνίσουν ένα καινούργιο πλυντήριο. Μπορεί να συνδέσουν και το ρεύμα. Στην εποχή μας, όλα γίνονται -στο πλαίσιο της οικογένειας, βεβαίως.