Blog Action Day OCT 16 2011 - Food - Η πείνα ενσκήπτει στην Ελλάδα

<< click!

Αγαπημένο μου Action Day, θα γράψω και φέτος ένα κειμενάκι πάνω στο προτεινόμενο θέμα, ελπίζοντας να ζω και του χρόνου για να ξαναγράψω. Δεν αστειεύομαι, παρόλο που μου αρέσει να σατιρίζω τα πράγματα και να αντλώ δύναμη από το χιούμορ. Αυτή τη φορά αυτό που συμβαίνει στη χώρα μου, την Ελλάδα, δεν είναι καθόλου για γέλια.

Βρισκόμαστε σε κατάσταση πολιορκίας και η τροφή, το βασικό αγαθό, η κινητήρια δύναμη του ανθρώπινου σώματος και το άπαν της υγείας και της δύναμης του ανθρώπου και κάθε ζωικού οργανισμού που κατοικεί στον πλανήτη, σε λίγο καιρό θα είναι δυσεύρετη στη χώρα μου. Αυτό ήδη συμβαίνει σε οικογένειες φτωχότερες απο τη δική μου και βλέπω το φάσμα της πείνας να έρχεται καλπάζοντας κατά πάνω μου.

Παιδάκια του δημοτικού σχολείου πηγαίνουν νηστικά να παρακολουθήσουν το μάθημα και λιποθυμούν στην τάξη, οι γονείς δεν έχουν χρήματα για τα απαραίτητα είδη διατροφής, οι δάσκαλοι κάνουν ό,τι μπορούν, η κυβέρνηση αδιαφορεί. Αδιαφορεί, επειδή αυτή είναι η αιτία για την κατάσταση πολιορκίας που επικρατεί εξαιτίας των βάρβαρων μέτρων μείωσης μισθών όσων εργάζονται ακόμα, μείωσης των συντάξεων των ηλικιωμένων και των αναπήρων που μέχρι τώρα συνέδραμαν τις οικογένειές τους με το πενιχρό εισόδημά τους. Η ανεργία πλήττει τη χώρα μου, οι απολύσεις δίνουν και παίρνουν, η φορολογία είναι αβάσταχτη.

Να σκεφτείς ότι φορολογείται εισόδημα 5.000 €, κατώτερο απο το επίδομα ανεργίας! Ελεος! Φωνάζω σε κάθε βλέμμα που θα πέσει στο γραπτό μου: Κάνε κάτι για τη χώρα μου!

Υποτίθεται ότι η Ελλάδα είναι μια ευρωπαϊκή χώρα, αλλά σε λίγο θα βρίσκεται σε χειρότερη μοίρα από τη Μπιάφρα σε περίοδο πολέμου. Τα θυμάσαι εκείνα τα καημένα τα αποστεωμένα παιδάκια; Κάπως έτσι.

Η χώρα μου βρίσκεται στη δυσμενή αυτή θέση, λόγω της κυβέρνησης, της ανίκανης να αντισταθεί στη λαίλαπα του οικονομικού πολέμου που εξαπέλυσαν οι εταιρείες και οι τράπεζες, γνωστά πράγματα, μη τα ξαναγράφω.

Τύφλα νά'χουν οι πολιορκημένοι του Μεσολογγίου, αν έχεις ακουστά. Επίσης, φέρνω στο νου μου τους 300 του Λεωνίδα που φυλάξαν Θερμοπύλες και εμπόδισαν τους πέρσες να εισβάλλουν στην αρχαία Ελλάδα κι έτσι υπάρχει σήμερα η Ευρώπη. Αν είχαν περάσει τότε οι πέρσες, όλα θα ήταν διαφορετικά σήμερα για όλους μας. Καπως έτσι νοιώθω. Σαν να φυλάω Θερμοπύλες, σαν να θυσιάζομαι για την ύπαρξη της Ευρώπης, που όμως δεν δίνει δεκαράκι τσακιστό για μένα και τους συμπατριώτες μου, αλλά ενδιαφέρεται μονάχα για τους αριθμούς και τα ποσοστά των τραπεζών και των χρηματιστηρίων.

Μια χώρα πλούσια σε κηπευτικά προϊόντα θα βρεθεί πεινασμένη να τρέφεται από σκουπίδια, εξαιτίας του σκληρού ευρώ και των καπρίτσιων των βόρειων εταίρων μας.. τι να λέμε τώρα... Αμα έχεις τέτοιους φίλους, τί τους θέλεις τους εχθρούς!

Φυσικά, δεν αναφέρομαι στους λαούς της Ευρώπης που βλέπουν να έρχεται η σειρά τους, μια και η κυβέρνηση της χώρας μου ενδίδει στις οικονομικές πιέσεις των εκ δυσμών επιτιθεμένων "περσών" και ανοίγει τις πόρτες να περάσουν οι βάρβαροι. Γιατί οι σύγχρονοι βάρβαροι έρχονται απο τη Δύση, στην οποία θελήσαμε ατυχώς να "ανήκομεν". Eχω φίλους γάλλους, ιταλούς, ισπανούς, έχω συγγενείς στη Γερμανία και στο Βέλγιο, που όλοι λένε «μακάρι να κρατήσει η Ελλάδα, να αντισταθεί, να κάνει το θαύμα και να διώξει αυτόν τον εφιάλτη απο την Ευρώπη μας» και στέκονται στο πλευρό μου, καθώς και στο πλευρό όλων των ελλήνων. Οι λαοί της Ευρώπης δείχνουν αλληλεγγύη μεταξύ τους, οι κυβερνήτες είναι εναντίον των λαών τους! Μυστήρια πράγματα...

Τι να το κάνεις όμως, αρκεί η αλληλοστήριξη των λαών όταν χούντες βρίσκονται στα κυβερνητικά έδρανα; Χούντες δήθεν εκλεγμένες -εκλεγμένες με εντελώς αντίθετο πρόγραμμα και υποσχέσεις- που υπέκλεψαν την ψήφο των ευρωπαίων πολιτών, ή απλώς κυβερνήσεις με άβουλους και διστακτικούς "ηγέτες" που υποκύπτουν σε ανόητες πιέσεις για ανύπαρκτα θέματα, ή ακόμα ίσως απλούς προδότες που θυσιάζουν τους λαούς τους στο βωμό του κέρδους -αλλά αυτό το τελευταίο δεν θέλω να το πιστέψω.

Ετσι λοιπόν, πώς να γράψω για τροφή και φαγητά που μου αρέσουν, μια και σε λίγο θα ξεχάσω πώς είναι να μασάει κανείς...